ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ

[vasiliki1]

Καλησπέρα σας,

 

Θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ την αγωνία...τους φόβους και όλα αυτά τα περίεργα συναισθήματα που περνάμε όλες κατά την προσπάθεια να γίνουμε μανούλες.

Είμαι παντρεμένη εδώ και έναν χρόνο και προσπαθούμε με τον άντρα μου να αποκτήσουμε κι εμείς το δικό μας φασολάκι....

Τα πράγματα όσο αφορά τη ζωή μας δεν τα λέμε κ τέλεια διότι ακόμη φτιάχνουμε το σπίτι μας και έχουμε αρκετά έξοδα...όμως μία εξέταση πριν 2-3 χρόνια με έκανε να βιαστώ λίγο παραπάνω.....χωρίς όμως να πιεστώ κ να αγχωθώ έτσι νόμιζα).

Κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης περιόδου επαγγελματικής που περνούσα το 2008.....εμφανίστηκαν πολυκυστικές ωοθήκες που μέχρι τότε δεν ήξερα καν ότι είχα (σημ. ήμουν σχεδόν 27). Τα συμπτώματα λίγο πολύ τα ξέρετε όλες......μπήκα λοιπόν σε μία διαδικάσία πολλαπλών εξετάσεων με το γιατρό μου....(που και ο ίδιος που με βλέπει τόσα χρόνια δεν είχε δει ποτέ ότι είχα πολυκυστικές.......τρελλάθηκε....!

 

Οφείλεται μου είπε στο τρομερό άγχος που είχα τότε.....και απλά τότε κάνανε την εμφάνισή τους με έντονη έξαρση.....γι αυτό όλα αυτά τα χρόνια μου είπε είχα άστατο κύκλο κτλ. ποτέ όμως δεν είχε δει κάτι και αυτός και άλλοι γιατροί που με έχουν εξετάσει στο παρελθόν, γιατί πολύ απλά οι κυστούλες μου ήταν σε ύφεση μου είπε.

 

Πέρα από αυτό όμως βρήκαμε και την τιμή της προλακτίνης τρομακτικά ανεβασμένη.......οπότε μου χορήγησε το PARLODEL. Mου εξήγησε ότι πρέπει να το πέρνω καθημερινά μέχρι να αποφασίσω να κάνω παιδί και ότι καλό θα ήταν να τεκνοποιήσω μέχρι τα 30 σίγουρα γιατί μετά δυσκολεύουν τα πράγματα....!

Φυσικά όπως καταλαβαίνετε αγχώθηκα διότι απο κεί που λές ότι εγώ δόξα τω θεώ δεν έχω κανένα πρόβλημα, σου ξεφυτρώνουν δέκα....συν ότι ο γιατρός....συμβουλευτικά πάντα και με ύφος γλυκό για να μη σε τρομάξει...σου λέει ότι σε 3 χρόνια πρέπει να κάνεις παιδί!!!!

 

Ήμουν ανύπαντρη.....δεν είχαμε κάνει καν αρχή για το σπίτι.....τρελλό άγχος με τη δουλειά....... συν ότι έπρεπε να συνηθίσω την νέα μου ζωή στην επαρχία, (σε ένακαταπληκτικό μέρος β'εβαια) αφού αποφάσισα να φύγω από την Αθήνα εκείνη την περίοδο και να ακολουθήσω τον μέλλοντα σύζυγο και να φτιάξουμε κι εμείς ένα καλύτερο μέλλον.....!

Παντρευτήκαμε λοιπόν το καλοκαίρι του '10 αλλά δεν κάναμε προσπάθειες αμέσως διότι έπερνα και αντισυλληπτικά....έκοψα τα χάπια τον Γενάρη του '11 και μου είπε ο γιατρός να προσπαθήσω αμέσως αν θέλω για μωρό....και όντως μπήκαμε στην προσπάθεια....αλλά όχι εντατικά...το φοβόμουν.....είχα ενδοιασμούς...δεν ξέρω γιατί....με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να μην έχουμε ελεύθερη επαφή μετά από δική μου παρότρυνση!

Αυτό που με έκανε να απογοητεύομαι ήταν οι αλεπάλληλες αποτυχίες που είχαμε του μήνες που προσπαθούσαμε.....κι ας μην ήταν πολλόι, πίστευα βλέπετε ότι θα μου έρθει όποτε το θέλω...και βλέποντας ότι δεν ερχόταν ο πελαργός κάθε μήνα τα έβαζα με τον εαυτό μου....ένιωθα άχρηστη...! Από βλακεία λοιπόν και μάλλον....κατάθλιψη έκοψα και τα PARLODEL για 1 μήνα περίπου...έτσι σαν εκδίκηση στον εαυτό μου και έτρωγα ακατάπαυστα....ώσπου ήρθε η στιγμή που ξεκαθάρισα το τοπίο μόνη μου....

Δούλευα σε ένα μεσιτικό γραφείο επί 3 χρόνια (από τότε που ήρθα στην επαρχία) , 13 ώρες την ημέρα (όπως καταλαβαίνετε είχα κάνει το γραφείο σπίτι μου και έβλεπα πιο πολύ τους συνεργάτες μου παρά τον άντρα μου...εξού και το άγχος). Ήρθε η στιγμή λοιπόν που για οικογενειακούς λόγους, το αφεντικό μου αποφάσισε να κλείσει το γραφείο οπότε και έπρεπε να σταματήσω τη δουλειά....Δυσκολεύτηκα όταν το έμαθα και αγχώθηκα ακόμη πιο πολύ......και εκεί ήταν που ο άντρας μου, μου υπενθύμισε γιατί τον παντρεύτηκα.....γιατί απλά είναι τέλειος!!

 

Δεν μπορούσα να φαντστώ τον εαυτό μου ποτέ χωρίς δουλειά σε σημείο που το παρεξηγούσα σε αλλες γυναίκες....και τώρα το πιστεύω ότι όλα συνδυάζονται....δουλεια οικογένεια και όλα αυτά.....και δεν υπάρχει περίπτωση επίσης να μείνω και για μια ζωή στο σπίτι να μεγαλώνω παιδιά χωρίς να δουλεύω....πιστεύω πως είναι περιστασιακή η περίπτωσή μου.

Με εμψύχωσε τρομερά και με έκανε να αισθανθώ ότι .....ίσως έτσι έπρεπε να γίνει.....για να χαλαρώσω λίγο τους ρυθμούς μου κι εγώ σαν γυναίκα.....

Από μια δραστήρια λοιπόν και τρομερά καλή μεσίτρια που ήμουν, ξαφνικά βρέθηκα να πίνω το πρωί έναν καφέ...και όχι 6 που έπινα στο γραφείο....έκοψα το τσιγάρο.....τρώω κανονικές ώρες και μπήκα και σε διατροφή....τρώω τα μεσημέρια στο ίδιο τραπέζι με τον άντρα μου....κάνω πράγματα για εμένα για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στη ζωή μου....και νιώθω ότι φροντίζω τον άντρα μου παίρνοντας πολλά ερεθίσματα καθημερινά από αυτόν ότι το χαίρεται πραγματικά.

Μέσα από όλα αυτά λοιπόν έφτασα σε σημείο που να πω....ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΖΩΗ!!! Είμαι πλέον χαρούμενη....δεν έχω αυπνίες από το άγχος....νομίζω ότι τώρα γνώρισα τον άντρα μου..παρόλο που είμαστε μαζί 9 χρόνια.....και όλοι βλέπουν την τρομερή αλλαγή στο πρόσωπό μου.....! ΑΠΛΑ ΗΡΕΜΗΣΑ!!

Ετσι λοιπόν αποφάσισα να δω τα πράγματα με σειρά και λογικά.....οπότε μπήκαμε σε διαδικασίες και εμείς να αποκτήσουμε ένα μωράκι..και δύο ...και όσα με αξιώσει ο Θεός να κάνω....!

 

Ο λόγος που διαβάζετε όλη αυτή την ιστορία τόοοοοση ώρα είναι για να καταλήξω να σας πω ότι έχω ήδη καθυστέρηση 7 ημέρες και παρόλα αυτά δεν έχω κάνει τεστ γιατί θέλω να σιγουρευτώ....Θα περιμένω ακόμη και θα πάω στις 10 μέρες να κάνω μια χοριακή κατευθείαν....! Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω τόσο δυνατό συναίσθημα.....ότι είμαι έγκυος......μπορεί όμως και να μην είμαι.....όπως και να έχει θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας......και έχει ο Θεός!

Όπως καταλαβαίνετε.....πρέπει να αποβάλλουμε τελείως το άγχος και να αγαπήσουμε πραγματικά αυτά που έχουμε....λίγα ή πολλά...δεν έχει σημασία.... ζω σε ένα σπίτι που δεν έχει καν θέρμανση...δεν έχω πάρει ακόμη όλα τα έπιπλα... δεν έχω κουρτίνες......δεν έβαλα ακόμη μάρμαρα στη σκάλα και έχει τρομερή υγρασία....ξέρω θα γελάτε αλλά για μένα πριν όλα αυτά ήταν ένας λόγος που μου έροχμε την ψυχολογία......και ήταν κι αυτός ένας λόγος άγχους....ακόμη το φτιάχνουμε βλέπετε και ζούμε μέσαμε πολλές δυσκολίες....... όμως από την απογοήτευσή μας δεν προχωρούσαμε τις εργασίες γιατί δεν υπήρχε καμία διάθεση...

 

Τα πράγματα αλλάζουν όμως και όταν ξεκαθαρίζεις μέσα σου την ομίχλη που καλύπτει τα συναισθήματά σου...παίρνεις αμέσως δύναμη.....έστω και από μία απλή καθυστέρηση 7 ημερών που έχω εγώ....και που έχει τύχει να ξαναέχω χωρίς αποτέλεσμα...αλλά δεν με νοιάζει όμως γιατι πλέον αντλώ απίστευτη δύναμη από κάτι δυνατό......από κάτι μαγικό θα έλεγα....ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΗ ΛΕΞΗ ΜΑΜΑ!!!!!!! Συνώμη αν σας κούρασα....πραγματικά για μένα είναι κατάθεση ψυχής όλο αυτό και θέλω να εισακουστεί σε όλες τις μέλλουσες μανούλες που προσπαθούν να κάνουν μωράκι. Ωστόσο θα σας ενημερώσω για το αποτέλεσμα να είστε σίγουρες.....και αν δεν έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα.....πάλι με τον ίδιο ενθουσιασμό θα σας το ανακοινώσω.....γιατί πλέον έχω μάθει να ΕΛΠΙΖΩ, να ΠΕΡΙΜΕΝΩ και να μη ΦΟΒΑΜΑΙ το αρνητικό αποτέλεσμα....

 

Φιλιά πολλά σε όλες σας και ειλικρινά χαίρομαι που είμαστε μια όμορφη παρέα!!!

[χριστινάκι π.]

Πάρα πολύ όμορφη και διδακτική η ιστορία σου...Έτσι κι εγώ από το άγχος εμφάνισα πολυκυστικές και τώρα είμαι σε διαδικασία που προσπαθώ να ηρεμήσω, όπως ακριβώς κι εσύ...Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ένα θετικό αποτέλεσμα είτε τώρα είτε το πολύ μέχρι τον άλλο μήνα!!!!!!Να είσαι καλά!!!!

[vasiliki1]

Καλησπέρα Χριστινάκι π.σε ευχαριστώ πολύ που μπήκες στη διαδικασία μα διαβάσεις το κατεβατό μου!!!

Το έκανα γιατί βλέπω πόσο σημαντικό είναι να διαβάζουμε όλες ενθαρρυντικά μηνύματα για κάτι που μας αποσχολεί τοοοοοσο πολύ τελικά.

Διαβάζω αυτό το |site πάρα πολύ καιρό και κάθε φορά που είχα συμπτώματα εγκυμοσύνης προσπαθούσα να πάρω λίγο τα πάνω μoυ από τις ιστορίες όλων εδώ μέσα.....είτε γράφανε για αποτυχία είτε για επιτυχία....εμένα μου έκανε και μου κάνει καλό που νιώθω ότι υπάρχουν τόοοοσες γυναίκες που μπορούμε να μιλήσουμε την ίδια γλώσσα, για κάτι που αποφεύγουμε να το συζητήσουμε τόσο έντονα ακόμη και με τα πιο οικεία μας πρόσωπα.

Είπαμε........ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ....ΔΥΝΑΜΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ!!!!

[sisi 29]

Καλησπέρα σας,

 

Θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ την αγωνία...τους φόβους και όλα αυτά τα περίεργα συναισθήματα που περνάμε όλες κατά την προσπάθεια να γίνουμε μανούλες.

Είμαι παντρεμένη εδώ και έναν χρόνο και προσπαθούμε με τον άντρα μου να αποκτήσουμε κι εμείς το δικό μας φασολάκι....

Τα πράγματα όσο αφορά τη ζωή μας δεν τα λέμε κ τέλεια διότι ακόμη φτιάχνουμε το σπίτι μας και έχουμε αρκετά έξοδα...όμως μία εξέταση πριν 2-3 χρόνια με έκανε να βιαστώ λίγο παραπάνω.....χωρίς όμως να πιεστώ κ να αγχωθώ έτσι νόμιζα).

Κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης περιόδου επαγγελματικής που περνούσα το 2008.....εμφανίστηκαν πολυκυστικές ωοθήκες που μέχρι τότε δεν ήξερα καν ότι είχα (σημ. ήμουν σχεδόν 27). Τα συμπτώματα λίγο πολύ τα ξέρετε όλες......μπήκα λοιπόν σε μία διαδικάσία πολλαπλών εξετάσεων με το γιατρό μου....(που και ο ίδιος που με βλέπει τόσα χρόνια δεν είχε δει ποτέ ότι είχα πολυκυστικές.......τρελλάθηκε....!

 

Οφείλεται μου είπε στο τρομερό άγχος που είχα τότε.....και απλά τότε κάνανε την εμφάνισή τους με έντονη έξαρση.....γι αυτό όλα αυτά τα χρόνια μου είπε είχα άστατο κύκλο κτλ. ποτέ όμως δεν είχε δει κάτι και αυτός και άλλοι γιατροί που με έχουν εξετάσει στο παρελθόν, γιατί πολύ απλά οι κυστούλες μου ήταν σε ύφεση μου είπε.

 

Πέρα από αυτό όμως βρήκαμε και την τιμή της προλακτίνης τρομακτικά ανεβασμένη.......οπότε μου χορήγησε το PARLODEL. Mου εξήγησε ότι πρέπει να το πέρνω καθημερινά μέχρι να αποφασίσω να κάνω παιδί και ότι καλό θα ήταν να τεκνοποιήσω μέχρι τα 30 σίγουρα γιατί μετά δυσκολεύουν τα πράγματα....!

Φυσικά όπως καταλαβαίνετε αγχώθηκα διότι απο κεί που λές ότι εγώ δόξα τω θεώ δεν έχω κανένα πρόβλημα, σου ξεφυτρώνουν δέκα....συν ότι ο γιατρός....συμβουλευτικά πάντα και με ύφος γλυκό για να μη σε τρομάξει...σου λέει ότι σε 3 χρόνια πρέπει να κάνεις παιδί!!!!

 

Ήμουν ανύπαντρη.....δεν είχαμε κάνει καν αρχή για το σπίτι.....τρελλό άγχος με τη δουλειά....... συν ότι έπρεπε να συνηθίσω την νέα μου ζωή στην επαρχία, (σε ένακαταπληκτικό μέρος β'εβαια) αφού αποφάσισα να φύγω από την Αθήνα εκείνη την περίοδο και να ακολουθήσω τον μέλλοντα σύζυγο και να φτιάξουμε κι εμείς ένα καλύτερο μέλλον.....!

Παντρευτήκαμε λοιπόν το καλοκαίρι του '10 αλλά δεν κάναμε προσπάθειες αμέσως διότι έπερνα και αντισυλληπτικά....έκοψα τα χάπια τον Γενάρη του '11 και μου είπε ο γιατρός να προσπαθήσω αμέσως αν θέλω για μωρό....και όντως μπήκαμε στην προσπάθεια....αλλά όχι εντατικά...το φοβόμουν.....είχα ενδοιασμούς...δεν ξέρω γιατί....με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να μην έχουμε ελεύθερη επαφή μετά από δική μου παρότρυνση!

Αυτό που με έκανε να απογοητεύομαι ήταν οι αλεπάλληλες αποτυχίες που είχαμε του μήνες που προσπαθούσαμε.....κι ας μην ήταν πολλόι, πίστευα βλέπετε ότι θα μου έρθει όποτε το θέλω...και βλέποντας ότι δεν ερχόταν ο πελαργός κάθε μήνα τα έβαζα με τον εαυτό μου....ένιωθα άχρηστη...! Από βλακεία λοιπόν και μάλλον....κατάθλιψη έκοψα και τα PARLODEL για 1 μήνα περίπου...έτσι σαν εκδίκηση στον εαυτό μου και έτρωγα ακατάπαυστα....ώσπου ήρθε η στιγμή που ξεκαθάρισα το τοπίο μόνη μου....

Δούλευα σε ένα μεσιτικό γραφείο επί 3 χρόνια (από τότε που ήρθα στην επαρχία) , 13 ώρες την ημέρα (όπως καταλαβαίνετε είχα κάνει το γραφείο σπίτι μου και έβλεπα πιο πολύ τους συνεργάτες μου παρά τον άντρα μου...εξού και το άγχος). Ήρθε η στιγμή λοιπόν που για οικογενειακούς λόγους, το αφεντικό μου αποφάσισε να κλείσει το γραφείο οπότε και έπρεπε να σταματήσω τη δουλειά....Δυσκολεύτηκα όταν το έμαθα και αγχώθηκα ακόμη πιο πολύ......και εκεί ήταν που ο άντρας μου, μου υπενθύμισε γιατί τον παντρεύτηκα.....γιατί απλά είναι τέλειος!!

 

Δεν μπορούσα να φαντστώ τον εαυτό μου ποτέ χωρίς δουλειά σε σημείο που το παρεξηγούσα σε αλλες γυναίκες....και τώρα το πιστεύω ότι όλα συνδυάζονται....δουλεια οικογένεια και όλα αυτά.....και δεν υπάρχει περίπτωση επίσης να μείνω και για μια ζωή στο σπίτι να μεγαλώνω παιδιά χωρίς να δουλεύω....πιστεύω πως είναι περιστασιακή η περίπτωσή μου.

Με εμψύχωσε τρομερά και με έκανε να αισθανθώ ότι .....ίσως έτσι έπρεπε να γίνει.....για να χαλαρώσω λίγο τους ρυθμούς μου κι εγώ σαν γυναίκα.....

Από μια δραστήρια λοιπόν και τρομερά καλή μεσίτρια που ήμουν, ξαφνικά βρέθηκα να πίνω το πρωί έναν καφέ...και όχι 6 που έπινα στο γραφείο....έκοψα το τσιγάρο.....τρώω κανονικές ώρες και μπήκα και σε διατροφή....τρώω τα μεσημέρια στο ίδιο τραπέζι με τον άντρα μου....κάνω πράγματα για εμένα για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στη ζωή μου....και νιώθω ότι φροντίζω τον άντρα μου παίρνοντας πολλά ερεθίσματα καθημερινά από αυτόν ότι το χαίρεται πραγματικά.

Μέσα από όλα αυτά λοιπόν έφτασα σε σημείο που να πω....ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΖΩΗ!!! Είμαι πλέον χαρούμενη....δεν έχω αυπνίες από το άγχος....νομίζω ότι τώρα γνώρισα τον άντρα μου..παρόλο που είμαστε μαζί 9 χρόνια.....και όλοι βλέπουν την τρομερή αλλαγή στο πρόσωπό μου.....! ΑΠΛΑ ΗΡΕΜΗΣΑ!!

Ετσι λοιπόν αποφάσισα να δω τα πράγματα με σειρά και λογικά.....οπότε μπήκαμε σε διαδικασίες και εμείς να αποκτήσουμε ένα μωράκι..και δύο ...και όσα με αξιώσει ο Θεός να κάνω....!

 

Ο λόγος που διαβάζετε όλη αυτή την ιστορία τόοοοοση ώρα είναι για να καταλήξω να σας πω ότι έχω ήδη καθυστέρηση 7 ημέρες και παρόλα αυτά δεν έχω κάνει τεστ γιατί θέλω να σιγουρευτώ....Θα περιμένω ακόμη και θα πάω στις 10 μέρες να κάνω μια χοριακή κατευθείαν....! Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω τόσο δυνατό συναίσθημα.....ότι είμαι έγκυος......μπορεί όμως και να μην είμαι.....όπως και να έχει θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας......και έχει ο Θεός!

Όπως καταλαβαίνετε.....πρέπει να αποβάλλουμε τελείως το άγχος και να αγαπήσουμε πραγματικά αυτά που έχουμε....λίγα ή πολλά...δεν έχει σημασία.... ζω σε ένα σπίτι που δεν έχει καν θέρμανση...δεν έχω πάρει ακόμη όλα τα έπιπλα... δεν έχω κουρτίνες......δεν έβαλα ακόμη μάρμαρα στη σκάλα και έχει τρομερή υγρασία....ξέρω θα γελάτε αλλά για μένα πριν όλα αυτά ήταν ένας λόγος που μου έροχμε την ψυχολογία......και ήταν κι αυτός ένας λόγος άγχους....ακόμη το φτιάχνουμε βλέπετε και ζούμε μέσαμε πολλές δυσκολίες....... όμως από την απογοήτευσή μας δεν προχωρούσαμε τις εργασίες γιατί δεν υπήρχε καμία διάθεση...

 

Τα πράγματα αλλάζουν όμως και όταν ξεκαθαρίζεις μέσα σου την ομίχλη που καλύπτει τα συναισθήματά σου...παίρνεις αμέσως δύναμη.....έστω και από μία απλή καθυστέρηση 7 ημερών που έχω εγώ....και που έχει τύχει να ξαναέχω χωρίς αποτέλεσμα...αλλά δεν με νοιάζει όμως γιατι πλέον αντλώ απίστευτη δύναμη από κάτι δυνατό......από κάτι μαγικό θα έλεγα....ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΗ ΛΕΞΗ ΜΑΜΑ!!!!!!! Συνώμη αν σας κούρασα....πραγματικά για μένα είναι κατάθεση ψυχής όλο αυτό και θέλω να εισακουστεί σε όλες τις μέλλουσες μανούλες που προσπαθούν να κάνουν μωράκι. Ωστόσο θα σας ενημερώσω για το αποτέλεσμα να είστε σίγουρες.....και αν δεν έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα.....πάλι με τον ίδιο ενθουσιασμό θα σας το ανακοινώσω.....γιατί πλέον έχω μάθει να ΕΛΠΙΖΩ, να ΠΕΡΙΜΕΝΩ και να μη ΦΟΒΑΜΑΙ το αρνητικό αποτέλεσμα....

 

Φιλιά πολλά σε όλες σας και ειλικρινά χαίρομαι που είμαστε μια όμορφη παρέα!!!

Συγκινηθηκα παρα πολυ, με τα λεγομενα σου, και καταλαβαινεις το λογο!

Κι εγω εχω πολυκυστικες και προσπαθω οχι πολυ καιρο.Τρεις μηνες μονο. Θελω παρα πολυ ενα μωρακι, προσευχομαι συχνα..!

Λένε οτι ειναι δυσκολο με πολυκυστικές να μεινεις λογω του οτι δεν μπορεις να υπολογησεις σωστα τις γονιμες μερες μερες σου. Είναι και το αν θα εχεις καλο ενδομητριο. Δεν τα πολυκαταλαβαινω και πολυ αυτα!

Πάντως να εχεις πιστη και υπομονη.

Πολλες φιλες μου ξερω με πολυκυστικες κι εχουν μεινει εγκυες κι φυσιολογικα με λιγες προσπαθειες. ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!

[zoitsa!]

Mε το καλο να εισαι εγκυος και να το ευχαριστηθεις!!!!!!!!

[Poeta]

κοριτσάκι μου,

 

σου εύχομαι πραγματικα να έχεις θετικά αποτελέσματα..!

 

Είναι πολύ σημαντικό που "ξαναβρήκες" τον εαυτό σου, που ηρέμησες , που νιώθεις δυνατή...:p

[SOFIAV]

καλημερα poeta μου και καλημερα και στα αλλα κοριτσια!!!!

ποετα σε καταλαβαινω και πραγματικα το αγχοσ σου κατατρωει τη ζωη....σου χαλα τη ψυχολογια,το σωμα ,τη σχεση ακομα και την επιθυμια να κανεισ ενα παιδι.......και εμενα η γιατροσ μου μου ειπε οτι τελικα ο μονοσ λογοσ που δεν εχω κανει παιδι ειναι οι συγκηριεσ αλλα πανω απ ολα το αγχοσ.....

για οσεσ δεν με γνωριζουν(γιατι με την poeta γνωριζομαστε απο αλλη συζητηση η ιστορια μου εχει ωσ εξησ....παντρεμενη τον ιουλιο του 2009....σχεση 12 χρονια ειμαι 31 και το μωρο μου 38.......ειπαμε μετα το γαμο να κανουμε υπομονη 1 χρονο να ηρεμησουμε γιατι απο το 2008 που μειναμε μαζι μεχρι να φτιαξουμε στο σπιτι, να ετοιμασουμε το γαμο τρεχαμε σαν τουσ βεγγουσ.....οποτε συμγφωνησα ...και τωρα το μετανιωνω.....οποτε αρχισαμε αρχεσ του 2010 και εωσ σημερα τιποτα.......αυτοσ μετα απο σπερμοδιαγραμμα μαθαμε οτι ειχε χρονια προστατιτιδα και οτι ειχε ολιγοσπερμια λογο αυτησ...αλλα μετα απο αγωγη ντουρασελ....εγω με ενα γιατρο ο οποιοσ παντα ελεγε...μην αγχονεσε δεν εχεισ τιποτα....μονη μου πηγα και επεμενα να κανω προγεννητικο,μονη μου εκανα πριν 1 μηνα αφου με κουρασε με το δεν εχεισ τιποτα αλλα εξετασεισ δεν μου εγραφε....σε ενδοκρινολογο εξετασεισ που ολεσ ηταν οκ....και τελοσ η σαλπιγκογραφια οκ...αλλα.....εχω ενδομητριωση ,αυτο ειπε η γιατροσ και αυτοσ που μου εκανε τη σαλπιγκογραφεια ....η οποια κανονικα ειναι υπογονημοτητα ,αλλα εδω ημουν τυχερη..η γιατροσ ειπε οτι κανω κανονικα ωορρηξια και μαλιστα παρα πολυ καλη και με τελειο ενδομητριο...

αυτο το μηνα μου ειπε οτι δυστηχωσ πρεπει εωσ το τελοσ του ετουσ να μεινω εγκυοσ αλλιωσ πρεπει να προχωρησω σε λαπαροσκοπηση ακι μετα (εδω ειναι τα δυσκολα) ...σε διακοπη τησ περιοδου με φαρμακα..απ οτι μου ειπε και εχω μαθει απο ομοιοπαθουσεσ αυτο ειναι πολυ δυσκολο ακι οργανικα και ψυχολογικα...αλλα τι να κανω??????????

ειπαμε αυτο το μηνα και οταν αδιαθετησα αρχισα με παρακολουθηση κολπικων υπερηχων να βλεπουμε ακι να προχωραμε....καναμε και μια pregnyl που βοηθαει....και τωρα μετα την πιεση ακι το στρεσ ...να πω την αληθεια εχω χαλαρωσει ακι περιμενω στισ 24 να μην ερθει η ακατανομαστη...ελπιζω....αλλιωσ τον αλλο μηνα παλι βουρ....τι να κανω ετσι εχει η ζωη........το μονο που με τονονει λιγο ηθικα αν και δεν θελω για να μην απογοητευτω μετα ειναι οτι μου ειπε η γιατροσ οτι μαζι με εμενα εκανε αλλεσ 2 pregnyl αυτο το μηνα και ηδη οι αλλεσ 2 κοπελεσ ειναι εγκυοσ...και μου λεει εγω ειμαι αισιοδοξη οτι εισαι ακι εσυ.....η αληθεια ειναι οτι απο την αρχη μου λεει οτι ολα θα πανε καλα αρκει να το πιστεψω γιατι αυτη ειναι σιγουρη οτι θα μεινω εγκυοσ λογω του οτι δεν υπαρχει προβλημα η λογοσ για να μη μεινω!!!!!

αλλα εγω λεω εχει ο θεοσ!!!!

sory για το μεγαλο μηνυμα αλλα ειπα να γνωριστουμε...πολλα φιλια σε ολεσ και μακαρι να γινουν τα ονειρα μασ συντομα πραγματικοτητα ..........

[monicaa]

Vasiliki με συγκίνησες πρωί πρωί.Σου εύχομαι να έχεις θετικά αποτελέσματα!!!!!!

Πάνω κάτω κάπως έτσι ένιωθα και εγώ και εδώ και 2 εβδομάδες που αφαίρεσα έναν πολύποδα που είχα ειλικρινώ νιώθω όπως και εσύ.ΔΥΝΑΤΗ και ελπίζω σε κάτι καλύτερο.Περιμένουμε γρήγορα τα νέα σου.

[katerinakaterina]

vasiliki ontws mas sugkinises prwi prwi...!!!eyxomai h kathusterhsh na krathsei 9 mhnes k ayth th stigmh na megalwnei to fasolaki sou sth koilitsa sou!!!einai wraio na diavazoume tetoia mnmt gemata elpida k aisiodoksia mas dineis kouragio ..

[vasiliki1]

Κορίτσια καλησπέρα σας,

Ειλικρινά με συγκινείτε που μπήκατε στη διαδικασία να διαβάσετε κάτι από μια άγνωστη και να σας αγγίξει τόσο.....

Είμαστε άγνωστες αλλά έχουμε κοινό στόχο να γίνει η επιθυμία μας πραγματικότητα.......ας γίνει ο η επιθυμία μας λοιπόν ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ και όχι απελπισία και κατάθλιψη.....

Το να κλεινόμαστε στον ευατό μας και να ανοίγουμε το lap top μόνο και μόνο για να γράψουμε ότι είμαστε πολύ χαλια επειδή ''ήρθε η φίλη μας η Αλέκα'' δεν λέει τίποτα....πιο χαλια μας κάνει.....!

Ας προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε η μία την άλλη και πιο πολύ τον εαυτό μας......αυτό έχουμε ανάγκη!

Διαβάζω πάρα πολύ καιρό το forum και κάθε μέρα ειλικρινά ήθελα να σας εξομολογηθώ το πόσο χάλια αισθανόμουν που τελικά οι μέρες καθυστέρησης δεν ήταν παρά μόνο λίγες μέρες χαράς.....και άντε πάλι η απογοήτευση....και άντε πάλι τα νεύρα....δεν ήθελα να πηγαίνω πουθενά......

Ακόμη και τα σχόλια των γύρω με αηδιάζανε.....μέχρι και για μπάνιο όταν μου λέγανε να πάμε και τους έλεγα `ότι είμαι αδιάθετη με κοιτάζανε σαν κακομοίρα....΄'οτι και καλά κοίτα....προσπαθεί να κάνει παιδί αλλά δεν μπορεί........για να μην μιλήσω για τις ευχές τιης πεθεράς και της κουνιάδας τύπου.....''Άντε τι τεμπελιάζετε εσείς.....πότε έχετε σκοπό να κάνετε παιδί?'' Μα τω Θεό παρόλο που θεωρούμαι ήσυχος άνθρωπος, ήθελα να τους φτύσω, να τους βρίσω, να τους ξεμαλλιάσω, να τους πετάξω στην θάλασσα, να τους κάψω το σπίτι.....το αυτοκίνητο....να τους φωλιάσω τον σκύλο....και όλα αυτα...επειδή δεν μπορούσα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου......ένιωθα αδύναμη......και κλεινόμουν στον εαυτό μου....αυτό γινόταν κάθε μήνα........

Πλέον δεν με αγγίζει τίποτα.....ΑΠΛΑ ΓΥΡΝΑΩ ΠΛΑΤΗ και τους κάνω να αισθάναονατι αυτοί άσχημα που γίνονται τόσο αδιάκριτοι!

Σας το ξαναείπα και θα σας το ξαναπώ.....κάτι μαγικό με ταρακούνησε.....ίσως να ήταν οι αποτυχίες δεν ξέρω.

Αυτή τη στιγμή που σας μιλάω ακόμη δεν έχει εμφανιστεί τίποτα από ''Ρωσικά Καθεστώτα'' σήμερα ξεσήκωσα το σπίτι όλο από την αγωνία μου.....ναι δεν σας κρύβω ότι μια αγωνία την έχω... αλλά αν η αγωνία αυτή τελικά αποδειχθεί ανώφελλη δεν θα με πειράξει.....

Μάλιστα όταν έρχεται η ακατονόμαστη γελάω και με τον άντρα μου πολύ γιατί αρχίζει τις βλακείες τύπου.....''.αααα ωραία......πότε τελειώνει να κάνουμε τρελλίτσες πάλι?'' ,και δεν αφήνω τον εαυτό μου να τον δει σαν ''δωρητή σπέρματος'' δεν έχει καμιά ουσία.

Θα περιμένω και το Σ/Κ και Δευτέρα πάω για χοριακή αν δεν με έχει επισκευθεί η Π_ _ _ _ _ Α.

Τεστ δεν κάνω σε καμία περίπτωση!!!!!!!!!!!!

Αν είναι να έρθει ας έρθει, έχω πάρει και κάτι καινούρια εσώρουχα στην τελική..... μην πάνε χαμένα κι αυτά....!

Οπότε χωθείτε στην αγκαλιά του καλού σας κορίτσια και χουχουλιάστε....νιώστε άνετα με το σώμα σας....κάντε αγκαλίτσες....πειράγματα......και όλες αυτές τις βλακειούλες που ακόμα κι εγώ που πραγματικά σας μιλάω....δεν το ΄χω με τα γατουλίστικα .......και 9 χρόνια τώρα δεν μου βγήκε ποτέ τόσο έντονα.......αρχίζω να σκέφτομαι καινούρια πράγματα πλέον.

Γι' αυτό μη δίνετε σημασία σε συμπτώματα!

ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ!!!

 

ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ!!!

ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ!!

[monicaa]

Μέσα απο την ψυχή μου σου εύχομαι η χοριακή σου να δείξει μεγάλο νούμερο!!!!!!!!

[elka]

vasiliki πραγματικα ειναι πολυ ομορφα αυτα που γραφεις και μπραβο σου που δεν σε εχει παρει απο κατω και το βλεπεις ετσι....Μ' αρεσει πολυ ετσι οπως τα λες,με εκανες και γελασα με το τελευταιο σου μηνυμα.Δυναμη χρειαζεται!!!!!!!!!Εισαι απιστευτη....

Ευχομαι να εχεις μια μεγαλη χοριακη και να εισαι πανευτυχης!!!!!!!!!!

[depybal]

κοριτσάκι μου, πολύ με άγγιξαν τα λόγια σου..όλοι μας σε κάποιες φάσεις της ζωής μας...κάνουμε λάθη ..δείχνουμε υπερβάλλοντα ζήλο σε πράγματα που στην ουσία θα έπρεπε να είναι δευτερεύοντα...αμελούμε τους ανθρώπους που αγαπούμε..χάνουμε το αληθινό νόημα της ζωής μας...όλο λάθη κάνουμε..και ίσως κάποιοι από μας συνεχίζουμε να τα κάνουμε εν γνώση μας (ειδικά με το πάθος για δουλειά..)..όλο και κάποιες τύψεις έχουμε μέσα μας.. ευτυχώς εσύ το κατάλαβες πλέον και ζεις καλύτερα! Φαίνεσαι λογικός άνθρωπος, δυναμικός αλλά και πολύ συναισθηματικός. από τα βάθη της ψυχής μου, σου εύχομαι να γίνεις μητέρα!είναι πραγματικά πολύ ωραίο συναίσθημα...είναι πολλά..πλέον είναι τα πάντα...εκεί να δεις με τι μάτι θα βλέπεις τους "στοχους" της εταιρείας!!!!εκεί θα δεις την αϋπνία!!όλα θα γίνουν...μικρούλα είσαι ακόμα.μην ανησυχείς.μια χαρά θα έρθουν τα πράγματα.