Ανασφαλης οχταχρονη, με αποτελεσμα να θελει ολος ο κοσμος να γυρναει γυρω απο εκεινη

[dhmhtrianna+]

Καλημερα γραφω γιατι χρειαζομαι επειγωντος βοηθεια τα νευρα μου εχουν γινει κροσια και οπως αναφερω παραπανω εξαιτιας της μεγαλης μου κορης.

Θα προσπαθησω να παρω τα πραγματα απο την αρχη ωστε να καταλαβαιτε τι παιζεται , καταρχην να αναφερω οτι ηταν το πρωτο παιδι στη οικογενεια, και δεν εννοω μονο τη δικη μας αλλα ,ηταν το πρωτο εγγονι , το πρωτο ανηψι, το πρωτο δισεγγονοκτλ. αποτελεσμα ολοι να εχουν πεσει και να ασχολουνται με αυτο το παιδι, το οποιο απο τα πρωτα χρονια της ζωης του εδειχνε να ειναι ενα πανεξυπνο παιδι, μιλησε πολυ γρηγορα, αποστηθιζε ολοκληρα παραμυθια σε ηλικια 3 χρονων, αρκετα ωριμο και υπευθηνο απο πολυ μικρη , δεν φοβηθηκα ποτε οτι μπορει να κανει κατι που θα θεσει σε κινδυνο την ασφαλεια της.

Οταν ηταν 2 χρονων ηρθε στον κοσμο ο αδελφος της και πριν 1 χρονο περιπου ενα 3ο παιδι που μου το ζητουσαν συχνα πυκνα και τα 2 παιδια.

Η κατασταση οπως εχει τωρα, λοιπον θελει σε οτι κανει να ειναι πρωτη και πολυ καλη δεν δεχεται ευκολα παρατηρησεις , ειναι η καλυτερη μαθητρια στην ταξη της , χωρις ομως να διαβαζει με τις ωρες, η καλυτερη μαθητρια στην ταξη των αγγλικων της, προσφατα αρχισαμε κολυμβητηριο και προσπαθει με ολη της τη δυναμη να αποδειξει οτι ειναι απο τις καλητερες.

Στις παρεες της θελει παντα να ειναι ο αρχηγος και σπανια θα ακολουθησει οδηγιες αλλων, πολλες φορες ειρωνευεται, προσβαλει, και τελικα φευγει απο το παιχνιδι αν δεν γινουν τα πραγματα εστω στο μισο οπως τα θελει εκεινη.Σπανια θα πει ευχαριστω και συγνωμη, ειδικα το δευτερο μονο μετα απο δικη μου επιμονη και τις περισσοτερες φορες το λειε κοιτοντας στο κενο και οχι αυτον που τη ζηταει.

Οσον αφορα τη σχεση της μαζι μου , απο το πρωι που θα ξυπνησει μεχρι και το βραδυ που θα κοιμηθει κανει οτι περναει απο το χερι της για να με εκνευρισει. Καταλαβαινω οτι ετσι ειναι ενας τροπος για να τραβηξει την προσοχη μου επειδη ασχολουμε πολλες ωρες με το μικρο και φυσικα επειδη θεωρω, καλως η κακως οτι σε αρκετα πραγματα τα καταφερνει μονη της , οπως να κανει μπανιο, να βαλει νερο , να μαζεψει το δωματιο της, και τα πραγματα της , να κανει τα μαθηματα της. Τα ιδια πραγματα ακριβως ζηταω και απο τον αδελφο της 6 χρονων ο οποιος θα δεχτει να τα κανει χωρις να δυσανασχετησει, αντιθετως εκεινη μπορει να λεμε 1 ωρα για το αν θα παει την τσαντα του σχολειου στο δωματιο της εκεινη η εγω. Εχει σταματησει να συνεργαζεται μαζι μου με αποτελεσμα να δημιουργηται ενας φαυλος κυκλος, εγω να κανω υπομονη με την συμπεριφορα της μεχρι που στο τελος δεν αντεχω και αρχιζω να φωναζω, εκεινη παιρνει την προσοχη που ζηταει και η κατασταση διαιωνιζεται.Αποτελεσμα να εφανιζεται και ζηλια γιατι λεει οτι στου αλλους ποτε δεν φωναζω....

Εχω βρεθει σε απογνωση βλεπω να μας πλησιαζει η εφηβεια και εγω να χανω το παιχνιδι αφου δεν μπορω να της δωσω να καταλαβει ουτε τα βασικα..

Καθε αποψη δεχτει

[eirini]

Καταρχήν καλημέρα!

 

Και εγώ έχω μία 3χρονη κόρη που είναι 1ο παιδί, 1ο εγγόνι, 1ο ανήψι, 1ο δισέγγονο κ φαντάζομαι θα τραβήξω μια από τα ίδια, αν κ δεν έχω κάνει ακόμα δεύτερο παιδί!!

 

Τώρα, αν και δεν είμαι ειδική, νομίζω πως αποζητά λίγη αποκλειστικότητα η μικρή. Θα πρότεινα να δοκιμάσεις το εξής:

βρες μια ασχολία που της αρέσει και που θα μπορείτε να την κάνετε από κοινού, μόνο οι δυο σας. Βρες κάτι "κοριτσίστικο". Για παράδειγμα καθιερώστε μέρα beaute όπου η μία θα περιποιείται την άλλη, θα τη χτενίζει, θα τη βάφει, θα τη ντύνει πιο...επίσημα κ μετά θα κάνετε ένα θεατρικό οι δυο σας ή θα το παρουσιάζετε το βράδυ σε όλη την οικογένεια. (το παράδειγμα είναι τυχαίο)

 

Αυτό θα της δείξει πως μπορείς να αφιερώσεις χρόνο μόνο σε εκείνη, χωρίς "παρεμβολές" από τα υπόλοιπα μέλη. Αυτό βέβαια προϋποθέτει πως για αυτές τις μια-δυο ώρες κάποιος θα μπορεί να αναλάβει τα άλλα δυο παιδιά. Ελπίζω να έχεις αυτή τη δυνατότητα!

 

Τώρα για το θυμό που καταλήγεις να έχεις κ να φωνάζεις (άκρως κατανοητό) θα σου έλεγα να κάνεις κάτι που και γω παλεύω, αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα...να την αγνοείς. Τα παιδιά που κάνουν τα πάντα για να τραβήξουν την προσοχή, τσατίζονται με την αδιαφορία.

 

Να χαίρεσαι τα παιδιά σου!!!

[fairytale26]

Γεια σου καταρχας να χαιρεσαι τα παιδακια σου.Λοιπον δεν ειμαι μαμα αλλα θα σου πω καποια πραματα που εχω δει απο αλλεσ μαμαδες.καλο θα ηταν αυτο που προαναφερθηκε δηλαδη να βρεις καποιο χρονο με την κορουλα σου.Ακομη θα μπορουσες αν γινεται να ασχολειτε και η ιδια με το μωρο οταν το κανεις μπανιο να ειναι μαζι σου η επισης να την βαζεις να κοιταει το μωρο οταν αυτο θελει κτι.Αυτο το εκανε η ξαδερφη μου που αντιμετωπιζε το προβλημα ζηλιας και ειδε τρομερη αλλαγη

 

ΥΓ:Σκεψου πως απο την μια ειναι καλο που δεν ακολουθει τους αλλους και θελει να γινεται το δικο της γιατι οταν μεγαλωσει θα ειναι πιο δυσκολο να την εκμεταλευτουν και τησ λενε τι να κανει καποιες δηθεν φιλες

[dhmhtrianna+]

Καταρχήν καλημέρα!

 

Και εγώ έχω μία 3χρονη κόρη που είναι 1ο παιδί, 1ο εγγόνι, 1ο ανήψι, 1ο δισέγγονο κ φαντάζομαι θα τραβήξω μια από τα ίδια, αν κ δεν έχω κάνει ακόμα δεύτερο παιδί!!

 

Τώρα, αν και δεν είμαι ειδική, νομίζω πως αποζητά λίγη αποκλειστικότητα η μικρή. Θα πρότεινα να δοκιμάσεις το εξής:

βρες μια ασχολία που της αρέσει και που θα μπορείτε να την κάνετε από κοινού, μόνο οι δυο σας. Βρες κάτι "κοριτσίστικο". Για παράδειγμα καθιερώστε μέρα beaute όπου η μία θα περιποιείται την άλλη, θα τη χτενίζει, θα τη βάφει, θα τη ντύνει πιο...επίσημα κ μετά θα κάνετε ένα θεατρικό οι δυο σας ή θα το παρουσιάζετε το βράδυ σε όλη την οικογένεια. (το παράδειγμα είναι τυχαίο)

 

Αυτό θα της δείξει πως μπορείς να αφιερώσεις χρόνο μόνο σε εκείνη, χωρίς "παρεμβολές" από τα υπόλοιπα μέλη. Αυτό βέβαια προϋποθέτει πως για αυτές τις μια-δυο ώρες κάποιος θα μπορεί να αναλάβει τα άλλα δυο παιδιά. Ελπίζω να έχεις αυτή τη δυνατότητα!

 

Τώρα για το θυμό που καταλήγεις να έχεις κ να φωνάζεις (άκρως κατανοητό) θα σου έλεγα να κάνεις κάτι που και γω παλεύω, αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα...να την αγνοείς. Τα παιδιά που κάνουν τα πάντα για να τραβήξουν την προσοχή, τσατίζονται με την αδιαφορία.

 

Να χαίρεσαι τα παιδιά σου!!!

Σε ευχαριστω πολυ και εσυ να χαιρεσαι το δικο σου, ελπιζω να μην χρειαστει να τα περασεις και εσυ.

Ξερεις τι συμβαινει με το χρονο που πρεπει να της αφιερωσω , με εχει εκνευρισει ολη τη μερα τοσο πολυ που ερχονται στιγμες που δεν θελω να τη βλεπω, ντρεπομαι για αυτο που λεω αλλα με φτανει στα ορια μου. Α σε που οσες φορες εχω προσπαθησει να κανουμε κατι μαζι η θα λειει οτι το κανω καλυτερα απο εκεινη και εκεινη δεν τα καταφερνει η που θα θελει να γινουν παλι ολα με το δικο της τροπο. Γενικοτερα ειναι απο τα παιδια που δεν θα δειξει οτι αυτο που εκανες της αρεσε , μαλλον γιατι αισθανεται ευαλωτη ,σαν να βγαινει απο την πανοπλια της.

[elachl]

καλημερα...σε ευχαριστω..ξερεις γιατι.....

[dhmhtrianna+]

καλημερα...σε ευχαριστω..ξερεις γιατι.....

Eυχαριστηση μου, να σαι καλα και να τα χαιρεσαι

[akamatra]

Η μικρή ζητά απεγνωσμένα την προσοχή σου.

Από τη μια η ζήλια που νιώθει για τα αδερφάκια που μονοπωλούν τη μαμά, από την άλλη οι απαιτήσεις που έχουμε από τα πρωτότοκα παιδιά μας είναι πολλές και τα βαραίνουν...Γι΄αυτό προσπαθεί να είναι πάντα πρώτη.

Νομίζεις ότι η ίδια δεν καταλαβαίνει πώς νιώθεις; Πώς να αισθάνεται άραγε;

Σκέψου ότι είναι μόνο 8 χρονών παιδί και σίγουρα αν νιώθει ανασφαλής έχεις τις ευθύνες σου και κάτι πρέπει να κάνεις. Βρες τρόπο να ασχοληθείς μαζί της...

(ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά το παλεύουμε.... Εμείς περισσότερα χρόνια....)

[Ευάκι]

Καλημέρα, έχω και 'γω μια κόρη στην ίδια ηλικία με τη δική σου, με τις ίδιες προδιαγραφές πρώτο παιδί, εγγόνι κ.τ.λ. Πανέξυπνη και ώριμη. Όταν γεννήθηκε η μικρή, ζορίστηκε λίγο. Εγώ προσπάθησα πολύ να μη νιώσει παραμελλημένη. Μόλις τακτοποιούσα τη μικρή, την άφηνα στον μπαμπά της και έκανα τις δουλειές μου παρέα με τη μεγάλη και το βράδυ, όταν κοίμιζα τη μικρή περνούσα αποκλειστικά μια ώρα μαζί της, κάνοντας ό,τι ήθελε.

 

Τώρα πάλι μοιράζω τον χρόνο μου. Μόλις γυρνάμε όλοι από τις ασχολίες μας, διαβάζουμε με τη μεγάλη. Μόλις τελειώσω με τη μεγάλη, σειρά έχει η μικρή. Πολλές φορές μας ακολουθεί και η μεγάλη, αλλά με τους όρους της μικρής. Μετά ο καθένας κάνει κάτι δικό του.

 

Η μεγάλη περνά περιόδους ειρωνίας, δυσκολίας συναναστροφής, αλλά γρήγορα τα ξεπερνάει. Δίδυμος γαρ.

 

Προσπάθησε να είσαι διαλλακτική και να αφιερώνεις αποκλειστικό χρόνο σε κάθε σου παιδί.

Καλή ιδέα είναι να πηγαίνεις βόλτες μόνο με τη μεγάλη σου, αν μπορείς. Κάτι για "μεγάλους". Θέατρο,βόλτα-ζαχαροπλαστείο, κάτι τέτοιο που να είστε μόνο μαζί. Προσπάθησε να της μιλάς γενικώς. Πώς πέρασε τη μέρα της, να της δίνεις χειροπιαστές συμβουλές για την συμπεριφορά της με τρόπο συμβουλευτικό και όχι μαλλώνοντάς τη. Προσπάθησε να γελάτε μαζί. Εν ανάγκη κάνε τον Καραγκιόζη. Όταν νιώθω κάπως, κατσούφα π.χ, κάνω κάνα χαζό για να αλλάξω το προηγούμενο περιβάλλον.

 

Θέλει προσπάθεια και χρόνο. Μην περιμένεις να αλλάξουν όλα αμέσως. Μόλις που προλαβαίνεις. Καλή επιτυχία.

[dhmhtrianna+]

Κοριτσια να σας ευχαριστησω ολες για τις συμβουλες σας, σημερα το πρωι ξεκινησα μια καινουρια τακτικη, ξυπνησα πρωτα την κορη μου για να εχουμε χρονο να βρουμε μαζι τα ρουχα της και να ετοιμασουμε πρωινο, ενω παλιοτερα ξυπνουσα πρωτα το γιο μου γιατι χρειαζεται περισσοτερη ωρα να ντυθει και να φαει το πρωινο του , ομως αποφασισα να τον βοηθαω να ντυθει ωστε να κερδιζω το χρονο με την μεγαλη . Τα πραγματα ξεκινησαν καλα και η ημερα ευχαριστα , ελπιζω να συνεχισουμε ετσι ολη την ημερα, Ελπιζω να μπορεσω να βρω καποιον να κραταει τα αγορια 2 ωρες την εβδομαδα, ωστε να αφιερωνω αποκλειστικο χρονο στη μικρη, ο μπαμπας λειπει ολη μερα , γυριζει οταν κοιμουνται οποτε πρεπει να εναποθεσω τις ελπιδες μου στις γιαγιαδες. Μαλλον θα κανω μικρες αλλαγες στο προγραμμα της ημερας ,ωστε να μην αφηνω ανεκμεταλλευτο χρονο(χρονο για μενα ποτε θα βρω, αλλα αυτο δεν ειναι της ωρας).Θα σας ενημερωσω για την εξελιξη της ημερας.

[dhmhtrianna+]

Κοριτσια να σας ευχαριστησω ολες για τις συμβουλες σας, σημερα το πρωι ξεκινησα μια καινουρια τακτικη, ξυπνησα πρωτα την κορη μου για να εχουμε χρονο να βρουμε μαζι τα ρουχα της και να ετοιμασουμε πρωινο, ενω παλιοτερα ξυπνουσα πρωτα το γιο μου γιατι χρειαζεται περισσοτερη ωρα να ντυθει και να φαει το πρωινο του , ομως αποφασισα να τον βοηθαω να ντυθει ωστε να κερδιζω το χρονο με την μεγαλη . Τα πραγματα ξεκινησαν καλα και η ημερα ευχαριστα , ελπιζω να συνεχισουμε ετσι ολη την ημερα, Ελπιζω να μπορεσω να βρω καποιον να κραταει τα αγορια 2 ωρες την εβδομαδα, ωστε να αφιερωνω αποκλειστικο χρονο στη μικρη, ο μπαμπας λειπει ολη μερα , γυριζει οταν κοιμουνται οποτε πρεπει να εναποθεσω τις ελπιδες μου στις γιαγιαδες. Μαλλον θα κανω μικρες αλλαγες στο προγραμμα της ημερας ,ωστε να μην αφηνω ανεκμεταλλευτο χρονο(χρονο για μενα ποτε θα βρω, αλλα αυτο δεν ειναι της ωρας).Θα σας ενημερωσω για την εξελιξη της ημερας.

Aναρωτιεμαι μηπως ετσι διαιωνιζω το προβλημα της ανασφαλειας και δεν της δινω "οπλα" για να το πολεμησει

[ioannaELENI]

Καλημερα γραφω γιατι χρειαζομαι επειγωντος βοηθεια τα νευρα μου εχουν γινει κροσια και οπως αναφερω παραπανω εξαιτιας της μεγαλης μου κορης.

Θα προσπαθησω να παρω τα πραγματα απο την αρχη ωστε να καταλαβαιτε τι παιζεται , καταρχην να αναφερω οτι ηταν το πρωτο παιδι στη οικογενεια, και δεν εννοω μονο τη δικη μας αλλα ,ηταν το πρωτο εγγονι , το πρωτο ανηψι, το πρωτο δισεγγονοκτλ. αποτελεσμα ολοι να εχουν πεσει και να ασχολουνται με αυτο το παιδι, το οποιο απο τα πρωτα χρονια της ζωης του εδειχνε να ειναι ενα πανεξυπνο παιδι, μιλησε πολυ γρηγορα, αποστηθιζε ολοκληρα παραμυθια σε ηλικια 3 χρονων, αρκετα ωριμο και υπευθηνο απο πολυ μικρη , δεν φοβηθηκα ποτε οτι μπορει να κανει κατι που θα θεσει σε κινδυνο την ασφαλεια της.

Οταν ηταν 2 χρονων ηρθε στον κοσμο ο αδελφος της και πριν 1 χρονο περιπου ενα 3ο παιδι που μου το ζητουσαν συχνα πυκνα και τα 2 παιδια.

Η κατασταση οπως εχει τωρα, λοιπον θελει σε οτι κανει να ειναι πρωτη και πολυ καλη δεν δεχεται ευκολα παρατηρησεις , ειναι η καλυτερη μαθητρια στην ταξη της , χωρις ομως να διαβαζει με τις ωρες, η καλυτερη μαθητρια στην ταξη των αγγλικων της, προσφατα αρχισαμε κολυμβητηριο και προσπαθει με ολη της τη δυναμη να αποδειξει οτι ειναι απο τις καλητερες.

Στις παρεες της θελει παντα να ειναι ο αρχηγος και σπανια θα ακολουθησει οδηγιες αλλων, πολλες φορες ειρωνευεται, προσβαλει, και τελικα φευγει απο το παιχνιδι αν δεν γινουν τα πραγματα εστω στο μισο οπως τα θελει εκεινη.Σπανια θα πει ευχαριστω και συγνωμη, ειδικα το δευτερο μονο μετα απο δικη μου επιμονη και τις περισσοτερες φορες το λειε κοιτοντας στο κενο και οχι αυτον που τη ζηταει.

Οσον αφορα τη σχεση της μαζι μου , απο το πρωι που θα ξυπνησει μεχρι και το βραδυ που θα κοιμηθει κανει οτι περναει απο το χερι της για να με εκνευρισει. Καταλαβαινω οτι ετσι ειναι ενας τροπος για να τραβηξει την προσοχη μου επειδη ασχολουμε πολλες ωρες με το μικρο και φυσικα επειδη θεωρω, καλως η κακως οτι σε αρκετα πραγματα τα καταφερνει μονη της , οπως να κανει μπανιο, να βαλει νερο , να μαζεψει το δωματιο της, και τα πραγματα της , να κανει τα μαθηματα της. Τα ιδια πραγματα ακριβως ζηταω και απο τον αδελφο της 6 χρονων ο οποιος θα δεχτει να τα κανει χωρις να δυσανασχετησει, αντιθετως εκεινη μπορει να λεμε 1 ωρα για το αν θα παει την τσαντα του σχολειου στο δωματιο της εκεινη η εγω. Εχει σταματησει να συνεργαζεται μαζι μου με αποτελεσμα να δημιουργηται ενας φαυλος κυκλος, εγω να κανω υπομονη με την συμπεριφορα της μεχρι που στο τελος δεν αντεχω και αρχιζω να φωναζω, εκεινη παιρνει την προσοχη που ζηταει και η κατασταση διαιωνιζεται.Αποτελεσμα να εφανιζεται και ζηλια γιατι λεει οτι στου αλλους ποτε δεν φωναζω....

Εχω βρεθει σε απογνωση βλεπω να μας πλησιαζει η εφηβεια και εγω να χανω το παιχνιδι αφου δεν μπορω να της δωσω να καταλαβει ουτε τα βασικα..

Καθε αποψη δεχτει

 

 

Aχ ποσο σε καταλαβαινω! Σαν να διαβαζα τις αντιδρασεις της δικης μου κορης με μεγαλη διαφορα ηλικιας απο τη μικρη περιπου 8 χρονια... Υπομονη!!! Μιλα της, αφιερωσε της χρονο για να κανετε πραγματα μαζι και κυριως να της θυμιζεις ολα οσα εχει κατεφερει μεχρι τωρα, ποσο την χρειαζονται τα αδελφια της και εσεις και ποσο την αγαπατε... Φαση ειναι θα περασει... Μην ξεχνας η μικρη πρεπει να τραβαει γερο ζορι!

[lovely people]

Επειδή είμαι σε παρόμοια φάση, αν και η δικιά μου είνα μικρή ακόμα, τι θα απέφευγες αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω ετσι ώστε να μην γίνει τόσο "απαιτητική" η κόρη σου???

[dhmhtrianna+]

Επειδή είμαι σε παρόμοια φάση, αν και η δικιά μου είνα μικρή ακόμα, τι θα απέφευγες αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω ετσι ώστε να μην γίνει τόσο "απαιτητική" η κόρη σου???

Δεν ξερω γιατι κατα βαθος δεν ξερω που ακριβως εχω κανει το λαθος , ακουω τα κοριτσια για περισσοτερο χρονο , αλλα παλι δεν ξερω αν αυτο την βοηθησει η αν τα κανει χειροτερα αφου βλεπει οτι με την συμπεριφορα αυτη εφερε αποτελεσματα.

[dhmhtrianna+]

Aχ ποσο σε καταλαβαινω! Σαν να διαβαζα τις αντιδρασεις της δικης μου κορης με μεγαλη διαφορα ηλικιας απο τη μικρη περιπου 8 χρονια... Υπομονη!!! Μιλα της, αφιερωσε της χρονο για να κανετε πραγματα μαζι και κυριως να της θυμιζεις ολα οσα εχει κατεφερει μεχρι τωρα, ποσο την χρειαζονται τα αδελφια της και εσεις και ποσο την αγαπατε... Φαση ειναι θα περασει... Μην ξεχνας η μικρη πρεπει να τραβαει γερο ζορι!

Επειδη δεν καταλαβα η δικη σου, ειναι 8 χρονια μεγαλυτερη η μικροτερη ?

Γιατι αν ειναι μικροτερη, να υποθεσω οτι υπαρχουν και χειροτερα , αν ειναι μεγαλυτερη να απελπιστω, γιατι μου ερχονται ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ

[ioannaELENI]

Επειδη δεν καταλαβα η δικη σου, ειναι 8 χρονια μεγαλυτερη η μικροτερη ?

Γιατι αν ειναι μικροτερη, να υποθεσω οτι υπαρχουν και χειροτερα , αν ειναι μεγαλυτερη να απελπιστω, γιατι μου ερχονται ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ

 

 

XAXA! H μικρη ειναι τωρα 15 μηνων και η μεγαλη 9. Υπαρχουν και χειρότερα??? Βαστα γερα!!

[taurine]

Συγνωμη για την παρέμβασή μου, αλλά αυτή η συμπεριφορά μου θυμίζει τη βαφτιστήρα μου, η οποία είναι εξαιρετικά κακομαθημένη, δεν έχει αδέλφια, και συμπεριφέρεται πολύ άσχημα σε όποιο παιδάκι επισκεφτεί το σπίτι της.

 

Η κουμπάρα μου συνεχώς γκρινιάζει και παραπονιέται για τη συμπεριφορά της, αλλά όσο καιρό τους ζω, δεν της έχει βάλει ποτέ όρια, με αποτέλεσμα η μικρή να συμπεριφέρεται ακραία.

Ο μπαμπάς της "απουσιάζει" από την ανατροφή της μικρής και θεωρεί πως ΠΡΕΠΕΙ να της κάνουν όλοι τα χατίρια.

Οι παππούδες το ίδιο, οι γιαγιάδες το ίδιο...

Αφού φανταστείτε έχω αναγκαστεί να αραιώσω τις επισκέψεις μου, επειδή μόλις βλέπει τη δίχρονη κόρη μου της κάνει τη ζωή ποδήλατο και η μικρή μου κλαίει. Όταν ήταν μωρό της πετούσε μπουκάλια στο καρότσι, και μια μέρα μου δήλωσε πως δεν θέλει να με ξαναδεί επειδή έκανα...μωρό!

Το χειρότερο είναι πως δεν έχω ακούσει ποτε τους γονείς της να τη μαλώσουν για τη συμπεριφορά της, και αναγκάζομαι να της κανω παρατηρήσεις, με διακριτικό τρόπο, μπας και ξυπνήσουν από το λήθαργο οι μακάριοι γονείς της...

 

Τελικά αυτό που κατάλαβα είναι πως είναι πολύ εύκολο να σου πάρει τον αέρα ένα παιδί, ειδικα αν είσαι ευάλωτος και εκδηλώνεις αδυναμίες.

Καλό κουράγιο στις μανούλες που μεγαλώνουν ...μικρούς αντάρτες!

[dhmhtrianna+]

Βρε παιδια ξερετε που νομιζω οτι το χανω το παιχνιδι ακουγοντας ολες τις αποψεις, μαλλον δεν μπορω να καταλαβω που ειναι ζηλια , που εκμεταλλευση της καταστασεως. Ενα παραδειγμα ολο τακαλοκαιρι τα πρωινα η κορη μου παραπονιοταν οτι δεν εχει κανεναν να παιξει , φυσικα δεν ηθελε να παιξει με τα αδελφια της, ετσι για να μην στεναχωριεται καλουσα καθε πρωι μια φιλη της , καποια κοριτσακια ειχαν και αδελφακι οποτε ερχοταν και αυτο. Ερχοταν ο γιος μου και μου ελεγε γιατι να μην ερχεται και δικος μου φιλος , οποτε καλουσα και εναν δικο του φιλο που και αυτος ειχε ενα αδελφακι αν ερχοταν και κανενα γειτονοπουλο, οποτε φανταστειτε την καθημερινη κατασταση σπιτι μου 3 τα δικα μου 2 φιλες της κορης ,2 του γιου και1 το γειτονοπουλο κατεληγα να εχω μεσα στο σπιτι το λιγοτερο 5 το max 8 παιδια εννοειτε χωρις τους γονεις τους. Αρα κανοντας αυτου του ειδους τις υποχωρησεις , τις ανωδυνες, τελικα κακομαθενεις το παιδι η οχι?

Μηπως τελικα εχω ενα κακομαθημενο και οχι ανασφαλες παιδι????????????

[anemoni]

Καλημερα γραφω γιατι χρειαζομαι επειγωντος βοηθεια τα νευρα μου εχουν γινει κροσια και οπως αναφερω παραπανω εξαιτιας της μεγαλης μου κορης.

Θα προσπαθησω να παρω τα πραγματα απο την αρχη ωστε να καταλαβαιτε τι παιζεται , καταρχην να αναφερω οτι ηταν το πρωτο παιδι στη οικογενεια, και δεν εννοω μονο τη δικη μας αλλα ,ηταν το πρωτο εγγονι , το πρωτο ανηψι, το πρωτο δισεγγονοκτλ. αποτελεσμα ολοι να εχουν πεσει και να ασχολουνται με αυτο το παιδι, το οποιο απο τα πρωτα χρονια της ζωης του εδειχνε να ειναι ενα πανεξυπνο παιδι, μιλησε πολυ γρηγορα, αποστηθιζε ολοκληρα παραμυθια σε ηλικια 3 χρονων, αρκετα ωριμο και υπευθηνο απο πολυ μικρη , δεν φοβηθηκα ποτε οτι μπορει να κανει κατι που θα θεσει σε κινδυνο την ασφαλεια της.

Οταν ηταν 2 χρονων ηρθε στον κοσμο ο αδελφος της και πριν 1 χρονο περιπου ενα 3ο παιδι που μου το ζητουσαν συχνα πυκνα και τα 2 παιδια.

Η κατασταση οπως εχει τωρα, λοιπον θελει σε οτι κανει να ειναι πρωτη και πολυ καλη δεν δεχεται ευκολα παρατηρησεις , ειναι η καλυτερη μαθητρια στην ταξη της , χωρις ομως να διαβαζει με τις ωρες, η καλυτερη μαθητρια στην ταξη των αγγλικων της, προσφατα αρχισαμε κολυμβητηριο και προσπαθει με ολη της τη δυναμη να αποδειξει οτι ειναι απο τις καλητερες.

Στις παρεες της θελει παντα να ειναι ο αρχηγος και σπανια θα ακολουθησει οδηγιες αλλων, πολλες φορες ειρωνευεται, προσβαλει, και τελικα φευγει απο το παιχνιδι αν δεν γινουν τα πραγματα εστω στο μισο οπως τα θελει εκεινη.Σπανια θα πει ευχαριστω και συγνωμη, ειδικα το δευτερο μονο μετα απο δικη μου επιμονη και τις περισσοτερες φορες το λειε κοιτοντας στο κενο και οχι αυτον που τη ζηταει.

Οσον αφορα τη σχεση της μαζι μου , απο το πρωι που θα ξυπνησει μεχρι και το βραδυ που θα κοιμηθει κανει οτι περναει απο το χερι της για να με εκνευρισει. Καταλαβαινω οτι ετσι ειναι ενας τροπος για να τραβηξει την προσοχη μου επειδη ασχολουμε πολλες ωρες με το μικρο και φυσικα επειδη θεωρω, καλως η κακως οτι σε αρκετα πραγματα τα καταφερνει μονη της , οπως να κανει μπανιο, να βαλει νερο , να μαζεψει το δωματιο της, και τα πραγματα της , να κανει τα μαθηματα της. Τα ιδια πραγματα ακριβως ζηταω και απο τον αδελφο της 6 χρονων ο οποιος θα δεχτει να τα κανει χωρις να δυσανασχετησει, αντιθετως εκεινη μπορει να λεμε 1 ωρα για το αν θα παει την τσαντα του σχολειου στο δωματιο της εκεινη η εγω. Εχει σταματησει να συνεργαζεται μαζι μου με αποτελεσμα να δημιουργηται ενας φαυλος κυκλος, εγω να κανω υπομονη με την συμπεριφορα της μεχρι που στο τελος δεν αντεχω και αρχιζω να φωναζω, εκεινη παιρνει την προσοχη που ζηταει και η κατασταση διαιωνιζεται.Αποτελεσμα να εφανιζεται και ζηλια γιατι λεει οτι στου αλλους ποτε δεν φωναζω....

Εχω βρεθει σε απογνωση βλεπω να μας πλησιαζει η εφηβεια και εγω να χανω το παιχνιδι αφου δεν μπορω να της δωσω να καταλαβει ουτε τα βασικα..

Καθε αποψη δεχτει

 

Αυτά, έχεις κάτσει να τα συζητήσεις ποτέ ήρεμα και ψύχραιμα μαζί της; Όχι πάνω στην αντιπαράθεση και τη διαφωνία σας για κάτι. Σε μια άσχετη ώρα της ημέρας που μπορείς να μιλήσεις με ηρεμία και να της αναλύσεις τι βλέπεις στη συμπεριφορά της και σε προβληματίζει και να την ρωτήσεις τι είναι εκείνο που χρειάζεται και αποζητά; Νομίζω ότι είναι πιο κατάλληλη εκείνη να απαντήσει στο ερώτημα αν είναι κακομαθημένη ή ανασφαλής, απ' ό,τι εμείς! Αυτό σου το λέω από προσωπική εμπειρία με τα παιδιά μου (τώρα είναι 15, 14 και 5 χρονών). Όποτε είχα οποιαδήποτε προβλήματα συμπεριφοράς, τα κάθιζα κάτω, συνήθως επέλεγα να πάμε οι δυο μας σε μια καφετέρια, και τους μιλούσα ανοιχτά, χωρίς να τα προβάλλω και χωρίς να τους κάνω καμία επίθεση, απλώς εκθέτοντας όλα αυτά που σαν μητέρα έβλεπα και με προβλημάτιζαν. Κι ακόμη δηλαδή το ίδιο κάνω! Εμένα αυτή η στάση με έχει σώσει και με έχει πραγματικά εκπλήξει το πόσο καθαρά μπορεί να δει μερικές φορές ένα παιδί όταν του μιλάς ανοιχτά και από καρδιάς...

 

Καλή δύναμη!