ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ...

[Ειρήνη_83]

Καλησπέρα μανούλες,

 

Εδώ και μια βδομάδα περίπου ξεκίνησα δουλειά. Είναι 4ωρη και το παιδί μένει με τη γιαγιά (σε δικό της κατάστημα όπου δουλεύει). Σε παιδικό σταθμό σκέφτομαι να την πάω σε ένα χρόνο που θα είναι τριών ετών αφενός γιατί απ' ότι έχω διαβάσει είναι η πιο κατάλληλη ηλικία, αφετέρου γιατί μόνο για δημόσιο έχω τη δυνατότητα και η προθεσμία των αιτήσεων έχει λήξει προ πολλού...

Επίσης, πιστεύω ότι επειδή είναι η πρώτη φορά που με αποχωρίζεται, είναι καλύτερα να μείνει για κάποιο διάστημα με ένα οικείο σε αυτήν πρόσωπο.

Να επισημάνω εδώ, ότι είμαι χωρισμένη και δεν έχει καμιά επαφή με τον πατέρα της καθώς αδιαφορεί εδώ και 1μισι χρόνο που έφυγε.

 

Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι ότι παρατήρησα μια αλλαγή στη συμπεριφορά της. Έχει γίνει πιο απαιτητική, γκρινιάζει με το παραμικρό και χαλάει πολύ εύκολα η διάθεσή της. Παλιά ό,τι ήθελε το ζητούσε... αν της έλεγα "όχι", το συζητούσαμε. Τώρα τσιρίζει και κλαίει αν της αρνηθώ κάτι...

 

Αυτή η γκρίνια είναι σίγουρα τις ώρες που λείπω 9.00-13.00, και συνεχίζεται συνήθως μέχρι τις 15.00 που κοιμάται για μεσημέρι.. Το απόγευμα επανερχόμαστε..

Όταν φεύγω είναι μια χαρά (εκείνη πάει στη "δουλειά" της κι εγώ στη δική μου), όταν έρχομαι τρέχει με χαρά να με αγκαλιάσει και να με φιλήσει. Λέμε τα "νέα" μας, πώς πέρασε κλπ... και μετά αρχίζει η γκρίνια! Δεν είναι μόνιμη αλλά έχει αλλάξει ο τρόπος που διεκδικεί πράγματα... δε δέχεται "όχι" και "μη"...

Αυτά κυρίως!!

 

Ανησυχώ γιατί ήταν πολύ ήσυχη και "συζητούσαμε" και συνεννοούμασταν μια χαρά! Ξαφνικά νιώθω πως όλο αυτό το ωραίο που είχαμε χτίσει... χαλάει!!

Φταίει το ότι με αποχωρίζεται;; Ότι είμαστε στην περιβόητη "ηλικία των 2" ή και τα δύο; Ή κάτι άλλο;

 

Αντιμετωπίσατε παρόμοιο πρόβλημα; Τί θα μου προτείνατε οι πιο έμπειρες; Κάπου έχω διαβάσει ότι όταν η μαμά ξεκινήσει τη δουλειά, τα παιδιά νιώθουν ότι τα αφήνουν και της κρατούν μούτρα ή αδιαφορούν. Μήπως έχει να κάνει με αυτό αλλά αντί για αδιαφορία εκφράζεται με νεύρα;;

 

Κάθε συμβουλή δεκτή και επιθυμητή!!!!

 

Ευχαριστώ..

[camouflage]

Φταίει το ότι με αποχωρίζεται;; Ότι είμαστε στην περιβόητη "ηλικία των 2" ή και τα δύο; Ή κάτι άλλο;

 

Αντιμετωπίσατε παρόμοιο πρόβλημα; Τί θα μου προτείνατε οι πιο έμπειρες; Κάπου έχω διαβάσει ότι όταν η μαμά ξεκινήσει τη δουλειά, τα παιδιά νιώθουν ότι τα αφήνουν και της κρατούν μούτρα ή αδιαφορούν. Μήπως έχει να κάνει με αυτό αλλά αντί για αδιαφορία εκφράζεται με νεύρα;;

Ειναι ολα μαζι πιστευω...Ειναι η αλλαγή στη ζωή της, που σε αποχωρίζεται, είναι και που μεγαλώνει και θελει να διεκδικεί. Προσπάθησε να της δειξεις περισσοτερο ενδιαφερον οταν γυρνάς και να τη βοηθησεις να εκφρασει τα συναισθηματα της, δηλ οταν αρχιζει και φωνάζει να της πεις 'θυμωσες' ή 'στεναχωρεθηκες' κλπ. Αυτα χωρις να ειμαι ειδικος, απο οτι εχω διαβασει και απο την δικια μου εμπειρια. Και εμενα μετα το καλοκαιρι που ημασταν 3+ εβδομαδες μαζι με τα αγορακια μου (27 μηνων τωρα), αρχισαν τα ξεσπασματα, ,οπως ακριβως τα περιγραφεις. Πολλες φορες ειναι και της στιγμης το ξεσπασμα, δηλ εχει τα νευρα του με ασημαντη αφορμη! Ε τον αφηνω να ξεσπασει (ετσι και αλλιως δεν ακουει κουβεντα) και μετα ολα καλα. Ή αν ειναι πολυ απαιτητικος σε κατι που δεν γινεται με τιποτα, τοτε του λεω μονο μια φορα 'οχι' και του εξηγω το λογο με ηρεμια μετα τον αφηνω να φωναζει. Ετσι καταλαβαινει οτι με τον απαιτητικο τροπο δε κερδιζει τιποτα.

Επισης βοηθαει να χαλαρωσεις τα οχι και τα μη, δηλ επειδη σε αυτην την ηλικια θελουν να κανουν οτι και εμεις, να πειραματιζονται κλπ κλπ (μεγαλωνουν δηλ) αναγκαστηκα λεμε πολλα οχι και μη...Ε, αν μπεις στη θεση τους ειναι πολυ εκνευριστικο. Λεω αν κατι απο αυτα δεν ειναι τοσο σημαντικο ισως πρεπει να μην ειναι 'μη'.

Ας πουνε και οι αλλες κοπελες, μπορει να ειμαι λαθος...

[apricot]

ειναι η εφηβεια τους!!! καπου εκει στα 2-3 ξεκιναει αναλογα με το παιδι....εσενα τωρα και ο συνδυασμος δουλεια-νεα δεδομενα. κουραγιο και υπομονη! πολυ υπομονη!!!!!!

[Ευάκι]

Χμχχμ, γκρίνια και τσιρίδες, κάτι μου θυμίζει. Ααα ναι την μικρή μου. Μια στάνταρ κατάσταση. Υπομονή. Επίσης δώσε τις να καταλάβει ότι όταν γκρινιάζει και τσιρίζει δεν την καταλαβαίνεις και πρέπει να μιλήσει με την κανονική της φωνή για να την καταλάβεις.

[jenny_v]

Tα ιδια κ εγω.Ξεκινησαμε παιδικο κ ηταν σχετικα ευκολο.Δυστυχως την μερα που ξεκιναγε παρουσιαστηκε ενα σοβαρο προβλημα στην εγκυμοσυνη μου κ χρειαστηκε να μεινω 15 μερες στο κρεβατι. Αν κ το φοβομουν δεν εβγαλε καμια γκρινια με την ολη αλλαγη.Πριν 3 μερες που σηκωθηκα λες κ την επιασε κ εγω δεν ξερω τι.Σαββατο να φωναζει με το παραμικρο,το βραδυ στον υπνο την επιασε υστερια.Τρομαξα πολυ αλλα η αδελφη μου μου ειπε οτι γενικα το ΣΚ τους βγαινει η ενταση απο ολη την εβδομαδα.Κυριακη,Δευτερα λιγοτερο.Αυτο που με στεναχωρει ειναι οτι το βραδυ την ακουω να φωναζει στον υπνο της να λεει "δεν θεαλω","ασε με" κλπ .Βλεπει εφιαλτες μαλλον..

Ελπιζω τωρα που θα δει οτι ολα ειναι καλα κ με εμενα να ηρεμησει.Υπομονη.Κ εμεις της λεμε να μιλαει ηρεμα κ να μην τσιριζει γιατι δεν μπορουμε να την καταλαβουμε.Α χτες που την εβαλα,1η φορα τιμωρια στο καρεκλακι της,ηρεμησε κ μετα οταν την ξαναεπιασε μου ζηταγε να την βαλω τιμωρια !!

[Ειρήνη_83]

Α χτες που την εβαλα,1η φορα τιμωρια στο καρεκλακι της,ηρεμησε κ μετα οταν την ξαναεπιασε μου ζηταγε να την βαλω τιμωρια !!

 

αχαχαχαχαχα!!! Πολύ γέλασα με τη μικρούλα σου!!!

 

 

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας..

 

Αυτό που λέτε ότι δεν καταλαβαίνετε όταν φωνάζει της το λέω κι εγώ .... Αλλες φορές πιάνει και άλλες όχι! Τις φορές που δεν πιάνει, κλαίει και επαναλαμβάνει "δε καταβαινει... δε καταβαίνει" χιχιχι

 

Χθες που της είπα σε κάτι "μη" μου έκανε "σσσσσσσ" με τη χαρακτηριστική κίνηση το δάχτυλο μπροστά από το στόμα! Δεν κρατήθηκα να μη βάλω τα γέλια...

 

Πάντως. σήμερα είναι πολύ καλύτερα το παιδί μου. Και όσο έλειπα αλλά και μέχρι τώρα, είναι μια χαρά!! Εύχομαι να μην είναι τυχαίο...

[pk33]

τα "terrible 2" δεν τα έχετε ακούσει;

[jenny_v]

Τα 2 μια χαρα ηταν.Μηπως υπαρχουν κ terrible 3 ?

[melina_g]

Κι εμείς περάσαμε μια τέτοια φάση απο τα δυο που κράτησε μερικούς μήνες. Ευτυχώς πέρασε πολύ γρήγορα και τώρα είναι αγγελούδι!

Επίσης το καλοκαίρι που το περάσαμε στη μαμά μου επιδεινώθηκε γιατί η μαμά μου του λέει σε όλα ναι και το όχι το δικό μου του την έδινε στα νεύρα.

Εδώ και τώρα που έχουμε μπει στη σειρά μας και είναι πραγματικά πολύ ήσυχος και ήρεμος και συζητήσιμος, όταν πάμε κανένα σ/κ στη μαμά μου αλλάζει συμπεριφορά και μετά κάνει μια δυο μέρες να επανέλθει...!!!