Σύντροφοι και σύζυγοι...

[Elenitet]

Γεια σας κορίτσια και πάλι! Ήθελα να ανοίξω και αυτό το θέμα γιατί με ενδιαφέρει η γνώμη σας..! Δεν ήθελα να πω κάτι συγκεκριμένο, απλά θα ήθελα να αναλύσουμε τους τρόπους που χειριζόμαστε την όλη κατάσταση με τους συντρόφους-συζύγους μας πχ όταν κάνουν πράγματα που δε μας αρέσουν, όταν είναι κάπως διαφορετικοί από το συνηθισμένο () και ο,τιδήποτε άλλο!! Όποια έχει να μου διηγηθεί μια εμπειρία, θα με ενδιέφερε πολύ!!!

[LA LATINA]

εγω ειμαι 5 χρονια παντρεμενη, μετα τα παιδια τα πραγματα ζοριζουν κακα τα ψεμματα, αλλα οπλιζομαι με υπομονη γιατι πολυ απλα κι εγω εχω ελαττωματα, και οπως ο αντρας μου ζει μ αυτα ετσι ζω κι εγω με τα δικα του....οταν ο ενας τα παιρνει ο αλλος ηρεμει και το αντιστροφο και ποτε δεν εχουμε κοιμηθει χωρις φιλακι....

[ZWH]

Ειμαι 14 χρονια παντρεμενη (19 μαζι).

Απο την αρχη τσακωνομουν μονη μου. Ο αντρας μου ειναι πολυ ηρεμος.

Με αφηνει να λεω να λεω, με κοιταει με το ματι της αγελαδας και τελειωνει το ζητημα. Ποτε δεν εχουμε κρατησει μουτρα.

Οτι ειναι λιγο περιεργος ειναι (και ποιος δεν ειναι αλλωστε) αλλα ποτε δεν εκανα προσπαθεια να τον αλλαξω ή να με αλλαξει.

Γενικα ομως αν με ενοχλει κατι του το λεω εκεινη την στιγμη.

Δυσκολες καταστασεις εχουμε περασει πολλες και περναμε αφου πρεπει τωρα να παρουμε μια σημαντικοτατη αποφαση για την δικη μας ζωη και των παιδιων μας.

Ευτυχως παντα καθομαστε και τα συζηταμε και πιστευει πολυ στην γνωμη μου αφου σπανια εχω πεσει εξω.

Δεν λεω οτι ολα ειναι μελι γαλα. Σαφως εχουμε και τις ασχημες στιγμες μας ως ζευγαρι μονο που κρατανε ελαχιστα.

Να πω την αληθεια δεν νομιζω να με ανεχοταν αλλος αντρας

[Mammy in love]

Πιστεύω ότι παίζει ρόλο ο χαρακτήρας του καθενός μέσα στο ζευγάρι.Εγώ και ο σύζυγός μου κλείνουμε σε 3 μήνες 10 χρόνια γάμου! Δυστυχώς εγώ είμαι από τους ανθρώπους που δίνω πολλά σε μια σχέση ,κάνω θυσίες αλλά αν δω ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση...άστα να πάνε....Ο σύζυγός μου σε μια συζήτηση που είχαμε κάνει με έναν φίλο μας ,ο οποίος μας ρώτησε σε τι ταιριάζουμε ,ποιά είναι τα κοινά μας στοιχεία που μας βοήθησαν να δέσουμε ,του απάντησε ότι "η γυναίκα μου έχει κάνει πάρα πολλές υποχωρήσεις".Αυτό είναι αλήθεια.Αλλά όπως έγραψα και πιο πάνω περιμένω ανταπόκριση.Αν δεν υπάρξει...δύσκολα τα πράγματα...

[Elenitet]

Ναι, νομίζω πως έχετε δίκιο! πάντα πίστευα οτι ποτέ δεν θα μπορέσω να είμαι με κάποιον γιατί δεν κάνω υποχωρήσεις, απαιτώ πολλά πράγματα και δεν είμαι ποτέ ευχαριστημένη! Τελικά είμαι με κάποιον που με αγαπάει. μαλώνουμε κάπου κάπου. Τους δυο πρώτους μήνες δε μαλώναμε καθόλου. μετά μαλώναμε πάαρα πολύ συχνά και τώρα που τον μαθαίνω και με μαθαίνει πολύ λιγότερους καβγάδες! Είναι φυσιολογικό? Το προσπαθώ πάντως κορίτσια. Ξέρω ότι ειμαι περίεργος άνθρωπος. Για παράδειγμα: Αν κάποιος μου πατήσει καταλάθος το πόδι, είμαι έτοιμη να γυρίσω και να τον χαστουκίσω. Αν, όμως, δω ότι πάει να μου πει συγνώμη ή ό,τιδήποτε, του λέω εγώ συγνώμη χίλιες φορές!!!!!!!!!!! ΒΟΗΘΕΙΑ:!!! ειμαι απαίσιααααααα!!!!

[Mammy in love]

Γιατί καλέ είσαι απαίσια;Έχεις απλά λίγα νευράκια.Σοβαρά τώρα ,όλοι μας χρειαζόμαστε δουλειά για να γινόμαστε καλύτεροι.Και ο άντρας μου περισσότερο από όλους:lol::lol:....

[Katerina.S]

εγώ με τον καλό μου πρώτη φορά τσακωθήκαμε μετά τον πρώτο χρόνο...είμαστε μαζί σχεδόν 4 χρόνια και δεν έχουμε τσακωθεί πάνω απο 5 φορές...αυτό φυσικά δεν συμβαίνει επειδή δεν υπάρχουν διαφωνίες, γιατί υπάρχουν και μάλιστα αρκετές, απλά έχουμε καταφέρει να λύνουμε τις διαφορές μας χωρίς φασαριες..αυτό βέβαια κυρίως οφείλεται σε μένα και όχι στον άντρα μου...γενικά σαν άνθρωπος σέβομαι πάρα πολυ τους άλλους...δεν κρίνω δεν σχολιάζω...και κυρίως δεν προσπαθώ να αλλάξω κανένα για να τον φέρω στα μέτρα μου...και φυσικά το ίδιο περιμένω να κάνουν και οι άλλοι για μένα...

[Thaumataki]

Του το συζητάω. Άμα όμως εξακολουθεί να με γράφει και να μην αλλάζει, κάνω κι εγώ πράματα που ξέρω πως τον ενοχλούν για να καταλάβει τη θέση μου.

[ria22]

Εγω παλι ο,τι με ενοχλει το λεω αμεσως κοιταζοντας τον στα ματια,δν μου αρεσει να το πηγαινω λαουλαου.....το ιδιο βεβαια ζηταω και απο αυτον...βασικα απο ολους που ειναι γυρω μου....

[Elenitet]

Εγώ είμαι ακόμα σε φάση δοκιμασιών. Τα δοκιμάζω όλα! Όλους τους τρόπους! Κανένας δεν πιάνει, απλά περιμένω να έρθει η ώρα του και να του περάσει. Θεωρώ πως κι εγώ είμαι άνθρωπος που σέβομαι τους άλλους. Ωστόσο, ο σεβασμός δεν έχει αντικειμενική έννοια!! Για παράδειγμα: ο σύντροφός μου εκεί που κοιμάται κι εγώ πάω στην κουζίνα για να κάνω καφέ, εξαφανίζεται! Ανεβαίνω πάνω και δεν είναι πουθενά!! Βρε απο δω ψάχνω, από κει, πουθενά ο καλός μου!! Και ξαφνικά, με παίρνει τηλέφωνο να μου πει ότι τον πήρε ο Σώτος τηλέφωνο και είναι στο σπίτι του!! "Δεν είναι ότι δεν σε σέβομαι", λέει! Και το πιστεύει κιόλας! Σκέφτηκα, λέει, να έρθω να στο πω αλλα να, ήσουν για καφέ, έγινε βιαστικά κλπ κλπ!! Εντωμεταξύ, με ρωτάει κιόλας αν θέλω να έρθει να με πάρει κι εμένα! Βρε Χριστιανέ, δύο φορές την ίδια διαδρομή επειδή εσένα το μυαλό σου τρέχει πιο γρήγορα από τα πόδια σου??????:confused::confused::confused: