Τελικά, πού παρεμβαίνουμε?

[kyra]

Όσο το παιδί μου μεγαλώνει, τόσο αρχίζω να ...χάνω τον έλεγχο σε μερικά πράγματα που μέχρι σήμερα τα εφαρμόζαμε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Θα ήταν ενδιαφέρον να ακούσω τη γνώμη σας, κυρίως όσων έχουν παιδιά σε αυτή την ηλικία 4+, αλλά και φυσικά όλων.

Θα μιλήσω με παραδείγματα: Ταβερνούλα, ουζάκι και το παιδί θέλει κρύο νερό. Εγώ του δίνω. Γενικά δεν με πειράζει να πίνει ελαφρώς κρύο νερό. Η αντίδραση της άλλης μαμάς και κολητής μου στο παιδί της: όχι παιδί μου, απαγορεύεται το κρύο νερό στα παιδάκια, αρρωσταίνουν, κάνουν πυρετό, μετά δεν θα μπορείς να παίξεις μπλα μπλα μπλα....Εμένα μου φάνηκε αγένεια να με αμφισβητήσουν έτσι μπροστά στο παιδί μου, αλλά σκέφτηκα ότι κι εγώ, με τον τρόπο μου την αμφισβήτησα. παρόμοιο είναι το ζήτημα με την κοκα κόλα που εγώ δεν θέλω να πίνει, αλλά όταν βλέπει το άλλο παιδάκι, εγώ πρέπει να πω μπροστά στην άλλη μαμά, ότι αυτό είναι βλακεία και κάνει κακό στα παιδάκια.

Δεύτερο παράδειγμα: Παιδικά γεννέθλια σε σπίτι. Ο γιος μου με 3-4 παιδάκια μεγαλύτερα, έχουν ξεσηκώσει τον κόσμο, παίζουν σαν να βρίσκονται σε αλάνα, κάνουν μία δύο ζημιές, κουτουλάνε στα μικρότερα παιδάκια κλπ.. Εμένα δεν μου άρεσει αυτό, του κάνω παρατήρηση, αλλά παρατηρώ επίσης ότι κανένας άλλον γονιός από τα μεγαλύτερα δεν τα συμμαζεύει. Οπότε και το παιδί μου βρίσκει παράλογη την απαίτησή μου να είναι το μοναδικό από την τρελοπαρέα που του κάνουν παρατήρηση.

Τελευταίο και σχετικό:

Παιδική χαρά. Τα παιδιά παίζουν και κάνουν εξαιρετικό θόρυβο. Ο γιος μου κρατάει ένα ματαλλικό κάτι και το χτυπάει σε ένα άλλο μεταλλικό κάτι. Ενοχλημένος μπαμπάς (γνωστός μας, βέβαια) πλησιάζει τα παιδιά και τους λέει να κάνουν λιγότερο θόρυβο. Και μετά τους λέει να του δώσουν τα παιχνίδια και να πάνε να παίξουν στις κούνιες. Ο δικός μου του λέει : όχι, δεν σου το δίνω

Εγώ τί κάνω? Από τη μία, ορθά δεν του το δίνει γιατί δεν είναι τίποτα κακό. Από την άλλη, δεν μιλάνε έτσι στους μεγαλύτερους.

Θα με βοηθήσετε με τα σχόλιά σας!!!

[G.Geo]

Δυστυχως καλή μου δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί εμένα είναι ακόμη μικρός, αλλα διαβάζω σχετικά posts για να προετοιμάζομαι..

Πολύ δύσκολο πάντως να μεγαλώνεις παιδιά..

[Nantia]

καλημερα σας,

πολυ ωραιο θεμα αν και πολλες φορες εχουμε συζητησει κατι αναλογο...

 

Η καθε οικογενεια εχει τους δικους της κανονες αυτο πρεπει να τονισουμε στα παιδακια μας για να το καταλαβουν.

Το τι ειναι σωστο και τι οχι διαφερει απο γονιο σε γονιο (γιατι δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι).

Αν εσεις εχετε θεσει απο την αρχη τους κανονες του σπιτιου σας και ειστε καθετοι σε αυτους τοτε τα παιδακια σας δεν θα μπερδευονται.

Τωρα οσον αφορα στα παραδειγματα που εδωσες και ειναι πολυ πετυχημενα (εχουν συμβει σε ολους μας),

 

στο πρωτο εγω απλα θα ελεγα εκεινη την στιγμη στο παιδι μου οτι η αλλη μανουλα δεν αφηνει το παιδακι της να πιει νερο γιατι φοβαται να μην αρρωστησει και φυσικα ειναι η αληθεια ενω εγω επειδη ξερω οτι δεν θα το πεις γρηγορα και σου εχω εμπιστοσυνη σε αφηνω.

στο δευτερο παραδειγμα αφου οι κανονες του σπιτιου σου λενε οτι σε ξενα σπιτια δεν παιζουμε σαν ταλιμπαν χαχααχ εχεις καθηκον να φωναξεις διακριτικα το παιδακι σου και να του τονισεις τον κανονα σας και αν σου πει μα μαμα γιατι τα αλλα παιδακια παιζουν ετσι εγω γιατι δεν μπορω εσυ αυτο που θα πεις ειναι οτι δεν ειναι απαραιτητο οτι κανουν οι αλλοι να ειναι το σωστο και να το κανουμε και εμεις.

 

Οσο για το τριτο παραδειγμα ηταν απαραδεχτος ο πατερας. Το θεμα δεν ειναι τι θα ζητησουμε απο το παιδακι αλλα πως θα το ζητουσαμε. Αν για παραδειγμα ελεγε βρε αγορινα σημερα εχω φοβερο πονοκεφαλο και αυτος ο θορυβος με κανει το κεφαλι να ποναει περισσοτερο μπορεις σε παρακαλω να σταματησεις ή να το κανεις χαμηλωτερα????

Δηλαδη δεν μπορω να καταλαβω ετσι θα μιλουσε αυτος ο πατερας σε εναν μεγαλυτερο??? με τοσο αγενεια???? Ας επιτελους συμπεριφερομαστε στα παιδακια μας σαν να ειναι μεγαλοι και οχι μωρα.

Οσο για την ευγενεια που εθιξες αν ειστε και εσεις ευγενικοι με τους γυρω σας θα ειναι και το παιδακι σας. Το παιδι παντα μιμηται τους γονεις του..

[athens2006]

Να βαλω ενα ακομη παραδειγμα χωρις να χαλασω το θεμα;

Σε επισκεψη μας σε συγγενικο σπιτι, το ανηψακι μου, 2,5 ετων, χτυπιέται και ζητά απο τη μαμα.... να του στριψει .....ενα τσιγάρο !!!!!

Η μαμα παίρνει το χαρτακι και το φιλτρο και κανει ενα ψευτικο αδειο στριφτο!!!

Εγώ θελω να σηκωθω και να τη χαστουκίσω. Ο μικρος της παιρνει το τσιγαρο, καθεται στη καρεκλιτσα του σαν να καθοταν στην καφετερια και κανει πως πινει καφε με το μπιμπερο και καπνιζει...

Ο δικος μου ολη την ωρα της επισκεψης αγοραζει..

Στο σπιτι, αν και ξέρει οτι αυτο ειναι λαθος για τα παιδακι παρολο που ομολογω οτι και οι δυο καπνιζουμε, θελει να δει αν θα του περασει... και ζητάει ενα τσιγάρο οπως εκανε η θεια στον μικρο....

Του εξηγω οτι ειναι λαθος αυτο αλλά το θεμα ειναι πως καποιοι γονεις φερονται ετσι στα παιδια τους; Εγω εμεινα αφωνη με αυτο που ειδα...

[DALIA]

Θα μιλήσω με παραδείγματα: Ταβερνούλα, ουζάκι και το παιδί θέλει κρύο νερό. Εγώ του δίνω. Γενικά δεν με πειράζει να πίνει ελαφρώς κρύο νερό. Η αντίδραση της άλλης μαμάς και κολητής μου στο παιδί της: όχι παιδί μου, απαγορεύεται το κρύο νερό στα παιδάκια, αρρωσταίνουν, κάνουν πυρετό, μετά δεν θα μπορείς να παίξεις μπλα μπλα μπλα....Εμένα μου φάνηκε αγένεια να με αμφισβητήσουν έτσι μπροστά στο παιδί μου, αλλά σκέφτηκα ότι κι εγώ, με τον τρόπο μου την αμφισβήτησα. παρόμοιο είναι το ζήτημα με την κοκα κόλα που εγώ δεν θέλω να πίνει, αλλά όταν βλέπει το άλλο παιδάκι, εγώ πρέπει να πω μπροστά στην άλλη μαμά, ότι αυτό είναι βλακεία και κάνει κακό στα παιδάκια.

 

εγώ αδιαφορώ παντελώς γιατί και παγωμένα νερά πίνει και μούσκεμα στον ιδρώτα μένει όταν παίζει και dvd με τέρατα χα χα βλέπει και η αντίδραση του είναι "αχ μανούλα τον τάδε η μαμά του δεν τον αφήνει...." και του εξηγώ πάντα αυτό που λέει η nantia ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο...

coca cola ο δικός μου και όλο το πάρτυ να πίνει δεν ζητάει ποτέ και γενικότερα ανθρακούχα... ( όταν ήταν μικρός που τα κοιτούσε περίεργα τα αναψυκτικά του λέω μπορείς να δοκιμάσεις αν θες, μόλις είχα βγάλει παγωμένο από το ψυγείο με μπόλικο ανθρακικό, με το που το ακούμπησε ε αυτό ήταν το σιχάθηκε )

 

Δεύτερο παράδειγμα: Παιδικά γεννέθλια σε σπίτι. Ο γιος μου με 3-4 παιδάκια μεγαλύτερα, έχουν ξεσηκώσει τον κόσμο, παίζουν σαν να βρίσκονται σε αλάνα, κάνουν μία δύο ζημιές, κουτουλάνε στα μικρότερα παιδάκια κλπ.. Εμένα δεν μου άρεσει αυτό, του κάνω παρατήρηση, αλλά παρατηρώ επίσης ότι κανένας άλλον γονιός από τα μεγαλύτερα δεν τα συμμαζεύει. Οπότε και το παιδί μου βρίσκει παράλογη την απαίτησή μου να είναι το μοναδικό από την τρελοπαρέα που του κάνουν παρατήρηση.

 

Του μιλάω διακριτικά και το συνετίζω όσο είναι δυνατό...δεν προβαίνω σε υπερβολές αν όλοι οι υπόλοιποι είναι αναίσθητοι για να δείξω ότι τα παιδί μου είναι υπάκουο...

 

Τελευταίο και σχετικό:

Παιδική χαρά. Τα παιδιά παίζουν και κάνουν εξαιρετικό θόρυβο. Ο γιος μου κρατάει ένα ματαλλικό κάτι και το χτυπάει σε ένα άλλο μεταλλικό κάτι. Ενοχλημένος μπαμπάς (γνωστός μας, βέβαια) πλησιάζει τα παιδιά και τους λέει να κάνουν λιγότερο θόρυβο. Και μετά τους λέει να του δώσουν τα παιχνίδια και να πάνε να παίξουν στις κούνιες. Ο δικός μου του λέει : όχι, δεν σου το δίνω

Εγώ τί κάνω? Από τη μία, ορθά δεν του το δίνει γιατί δεν είναι τίποτα κακό. Από την άλλη, δεν μιλάνε έτσι στους μεγαλύτερους.

Θα με βοηθήσετε με τα σχόλιά σας!!!

 

εγώ πιθανότατα θα έλεγα διακριτικά και πολύ ευγενικά στον κύριο να πάει σε κανένα βουνό όπου σίγουρα θα βρει ησυχία...

αμάν πια αν δεν εκτονωθούν και στην παιδική χαρά

Και σιγά δεν του είπε κάτι κακό, το λογικό είπε το παιδί... ο δικός μου θα ρωτούσα " γιατί να στο δόσω" χα χα

[kyra]

Συμφωνώ με όλες και κάπως έτσι το σκέφτομαι κι εγώ. Όμως το πρόβλημα είναι ότι το παιδί, στην ηλικία αυτή, διεκδικεί πλέον αυτό που το ευχαριστεί ή που νομίζει ότι θα το ευχαριστήσει. Φυσικά δεν έχουμε την απαίτηση να μεγαλώνουν όλοι τα παιδιά με το δικό μας τρόπο, για να μην .... παρασύρουν τα δικά μας, όμως η αντίθετη συμπεριφορά ισχυροποιεί το επιχείρημα του παιδιού. Άσε που δεν θέλω να προσβάλλω τον άλλο γονιό, πράγμα που, εδώ που τα λέμε συμβαίνει, όταν εγώ εξηγώ στο παιδί μου ότι η συμπεριφορά του άλλου παιδιού δεν είναι αποδεκτή, ενώ αυτός/ή δεν κάνουν τίποτα. (Κι εμένα με πείραξε που η φίλη μου με αμφισβήτησε μπροστά στα παιδιά και είπε ότι τα παιδάκια δεν πρέπει να πίνουν κρύο νερό.)

Πριν από ένα χρόνο, αν του έλεγα να σταματήσει να τρέχει μέσα στο σαλόνι και το απασχολούσα με ένα άλλο παιχνίδι, θα είχα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τώρα πια με αμφισβητεί ανοιχτά. Άφησέ με, μου λέει και φεύγει. και, ναι μεν το βράδυ στο σπίτι καταλαβαίνει θεωρητικά ότι εμείς έχουμε τους δικούς μας κανόνας, όμως του είναι δύσκολο να το καταλάβει εκείνη την ώρα.

Γι αυτό αναρρωτιέμαι: Τελικά πόσο η ανατροφή που δίνουμε στα παιδιά μας επηρεάζεται σε πολλά πράγματα από την ανατροφή των άλλων παιδιών?

[DALIA]

. Φυσικά δεν έχουμε την απαίτηση να μεγαλώνουν όλοι τα παιδιά με το δικό μας τρόπο, για να μην .... παρασύρουν τα δικά μας, ?

 

δεν θα το πιστέψεις αλλά μου έχει τύχει και απλά αδιαφορώ...

μπορεί να μην επιτρέπει το παιδί της να συναναστρέφεται με το δικό μου, αλλά ρε παιδιά δε θα σκάσω και γι'αυτό...

Στο τελευταίο σου ερώτημα θα πω ότι μάλλον είναι θέμα χαρακτήρα...

Δηλ. αν κάτι μας αρέσει/εκφράζει γιατί να μην το υιοθετήσουμε, να όχι απλά συνεχίζουμε με τα δικά μας στάνταρ...τα δικά μας δεδομένα

[elenasteraki]

Θα σου πω τι πιστεύω εγώ που ο γιος μου τώρα είναι 3 αλλά σε αυτά που γράφεις αναγνωρίζω και το δικό μου παιδί. Πρώτον τα διάφορα θέματα παγωμένου νερού κλπ δεν με αφορούν διότι του δίνω να πιεί παγωμένο νερό, το γάλα το πίνει από το ψυγείο, δεν σκάω και πολύ αν δεν φορέσει ζακέτα κλπ. Σχετικά με τα αναψυκτικά έχω κάνει αυτό που περιγράφει η Dalia για να του φύγει η περιέργεια και πρόσφατα σε πάρτυ που βρεθήκαμε αντί για χυμό μπερδεύτηκα και του έβαλα προτοκαλάδα με ανθρακικό, οπότε ήρθε με αυστηρό ύφος και μου είπε ότι ο χυμός του καιει και δεν μπορεί να τον πιεί....Επίσης στο ίδιο πάρτυ όπου κάποια στιγμή ξέφυγε εννοείται ότι του έκανα παρατήρηση σε λογικά πλαίσια και προσέχοντας να μην τον ντροπιάσω μπροστά σε όλους (τον πήρα παραπέρα να του εξηγήσω αυτό που ήθελα). Τώρα σχετικά με την παρατήρηση από άλλο γονιό να σου πω την αλήθεια πιστεύω ότι η αντίδραση έχει να κάνει και με τον τρόπο που ζητάει στο παιδί να κάνει ή να μην κάνει κάτι...Σε κάθε περίπτωση όμως αποδέχομαι ότι μπορεί το παιδί να κάνει κάτι που να ενοχλεί τρομερά κάποιον άλλο. Για τον τρόπο πάντως θα συμφωνήσω με τη Νάντια. Στο κατά πόσο επηρεάζεται ένα παιδί από τη συμπεριφορά ενός άλλου παιδιού έχω καταλήξει (μέσω της παρατήρησης του δικού μου) ότι εξαρτάται από τη σχέση που έχουν μεταξύ τους, δηλ. αν τα βρίσκουν ή όχι, από το χαρακτήρα του δικού σου παιδιού δηλ. κατά πόσο το ίδιο πιστεύει ότι είναι σωστό να συμπεριφέρεται (μαζί με όλα αυτά που το λες εσύ) και φυσικά κατά πόσο είναι μια καινούργια συμπεριφορά (καλή ή κακή δεν έχει σημασία) που μπορεί να την υιοθετήσει για λίγο καιρό λόγω του ότι εντυπωσιάστηκε ή γιατί απολαμβάνει το θαυμασμό των υπολοίπων μέχρι να βαρεθεί και να επανέλθει στα δικά του. Σε πολλές περιπτώσεις έχει έρθει να μου παραπονεθεί ότι ο τάδε στο σχολείο χτυπάει (ενώ το κάνει και ο ίδιος γνωρίζοντας ότι αυτή δεν είναι αποδεκτή συμπεριφορά) απλά και μόνο γιατί θέλει να ακούσει (επιβεβαιώσει;ξαναθυμηθεί ότι αυτό δεν είναι σωστή συμπεριφορά και δεν την αποδεχόμαστε. Συγγνώμη έγραψα πολλά αλλά έχω και εγώ πολλές φορές παρόμοιες ανησυχίες....και μου αρέσει να γίνεται αυτή η συζήτηση.

[DALIA]

Εγώ γενικότερα δεν χολοσκάω κάνω αυτό που ευχαριστεί εμένα και το παιδί μου. Εννοείται ότι δεν του επιτρέπω να « ενοχλεί» τους συνανθρώπους. ( παρόλο που είμαι ελαστική είναι σπανιότατες οι φορές που έχω φτάσει σε σημείο να του κάνω παρατήρηση για τέτοιο θέμα ).

Συγνώμη που θα στο πω αλλά η φίλη σου που έκανε παρατήρηση στα παιδιά της για το κρύο νερό έχει κόμπλεξ ( ανωτερότητας, τέλειας μαμάς, θα ήθελα να είμαι η τέλεια μαμά αλλά δεν, οπότε ας επιπλήξω μια κατάσταση για να γίνω… )

[kyra]

Συγνώμη που θα στο πω αλλά η φίλη σου που έκανε παρατήρηση στα παιδιά της για το κρύο νερό έχει κόμπλεξ ( ανωτερότητας, τέλειας μαμάς, θα ήθελα να είμαι η τέλεια μαμά αλλά δεν, οπότε ας επιπλήξω μια κατάσταση για να γίνω… )

 

 

Δεν μπορώ να το δω έτσι. Απλά θεωρεί ότι με το κρύο νερό το παιδί της αρρωσταίνει. Και ποια είμαι εγώ να της το βγάλω από το μυαλό, μπορεί και να ισχύει. Όμως εγώ εκείνη τη στιγμή ένοιωσα ότι με μειώνει απέναντι στα παιδιά και τα δύο, γιατί πριν από δύο λεπτά είχα δώσει στο παιδί κρύο νερό. Αν ήθελα να διορθώσω την εικόνα μου απέναντι στο παιδί μου, έπρεπε να της πω, ότι διαφωνώ, δεν ισχύει πάντα αυτό, παρά μόνο ίσως σε παιδιά που έχουν ευαισθησία. Αλλά το άφησα, όπως θα κάναμε και οι περισσότεροι και τελικά το παιδί μου έκανε αυτό που ήθελε εκείνη.

Και αυτό είναι το πρόβλημά μου γιατι γενικά συμφωνούμε όλοι. Όμως, αν ένας άλλος γονιός, που είναι και φίλος μας και τον αγαπάμε, πει ή κάνει -ή δεν κάνει- κάτι που διαφωνούμε, τον διορθώνουμε ή όχι.

Χθες άλλη φίλη μου είπε στα παιδία, που φώναζαν: Τώρα θα έρθει ο λύκος και θα δείτε.

Ο δικός μου έμεινε άφωνος και με κοίταξε παράξενα. Εγώ τί κάνω ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμή. Τη διορθώνω μπροστά στα παιδιά, ή το αφήνω και το πολύ πολύ το συζητάω στο σπίτι με το παιδί μου, που θα το έχει ξεχάσει φυσικά? Όπως καταλαβαίνετε, δεν έχω πρόβλημα άποψης αλλά ΤΡΟΠΟΥ.....

[agentP]

Και αυτό είναι το πρόβλημά μου γιατι γενικά συμφωνούμε όλοι. Όμως, αν ένας άλλος γονιός, που είναι και φίλος μας και τον αγαπάμε, πει ή κάνει -ή δεν κάνει- κάτι που διαφωνούμε, τον διορθώνουμε ή όχι.

Χθες άλλη φίλη μου είπε στα παιδία, που φώναζαν: Τώρα θα έρθει ο λύκος και θα δείτε.

Ο δικός μου έμεινε άφωνος και με κοίταξε παράξενα. Εγώ τί κάνω ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμή. Τη διορθώνω μπροστά στα παιδιά, ή το αφήνω και το πολύ πολύ το συζητάω στο σπίτι με το παιδί μου, που θα το έχει ξεχάσει φυσικά? Όπως καταλαβαίνετε, δεν έχω πρόβλημα άποψης αλλά ΤΡΟΠΟΥ.....

Δεν το έχω αντιμετωπίσει πολλές φορές, πάντως όταν μου κάνουν υπόδειξη για κάτι που εγώ δεν θεωρώ λάθος, δεν τους διορθώνω, κάνω μια συμβιβαστική δήλωση, αλλά κάνω το δικό μου. Δεν ξέρω αν είναι σωστή μέθοδος, αλλά τα παιδιά μαθαίνουν ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και εμείς σαν οικογένεια ακολουθούμε αυτή που θεωρούμε σωστή. Δηλ. για το παγωμένο νερό θα έλεγα ότι τώρα που έχει πολύ ζέστη, το παιδί έχει συνηθίσει να πίνει κρύο νερό, αλλά όχι πάρα πολύ παγωμένο και δεν το πειράζει. Για τη φασαρία στο πάρτυ θα τους έπαιρνα παράμερα και θα τους έκανα παρατήρηση (όχι με πολλά αποτελέσματα). Για τη φοβέρα με το λύκο θα το έριχνα στην πλάκα κι ας καταλάβει το παιδί μου ότι η άλλη μαμά λέει ψέματα. Και για τον κύριο στην παιδική χαρά τι να πω... όταν αντιμετωπίζουν επιθετική συμπεριφορά, τελικά είναι καλό να αντιδρούν αυθόρμητα και όχι να διστάζουν να αμυνθούν από ευγένεια.

[kyra]

Για τη φοβέρα με το λύκο θα το έριχνα στην πλάκα κι ας καταλάβει το παιδί μου ότι η άλλη μαμά λέει ψέματα.

 

Αυτό δεν το σκέφτηκα. Είναι καλό. Αλήθεια, μπορούσα να πω: Και μετά, θα έρθει και η Κοκκινοσκουφίτσα και όλοι μαζί θα της φάμε το φαγάκι της και θα μας κυνηγήσει....:razz:....

Και θα γελούσαμε, και θα έπαιρνε το παιδί μου το σωστό μήνυμα ότι αυτά τα πράγματα είναι παραμύθια!

[kyra]

Και για τον κύριο στην παιδική χαρά τι να πω... όταν αντιμετωπίζουν επιθετική συμπεριφορά, τελικά είναι καλό να αντιδρούν αυθόρμητα και όχι να διστάζουν να αμυνθούν από ευγένεια.

 

Δεν ήταν επιθετική η συμπεριφορά του ανθρώπου. Απλά εγώ δεν έχω συνηθίσει να κάνουν παρατηρήσεις στο παιδί μου μπροστά μου. Οπότε καλά έκανα, λες, που απομακρύνθηκα και άφησα στο τσογλανάκι μου να ... καθαρίσει μόνο του.

[agentP]

Δεν ήταν επιθετική η συμπεριφορά του ανθρώπου. Απλά εγώ δεν έχω συνηθίσει να κάνουν παρατηρήσεις στο παιδί μου μπροστά μου. Οπότε καλά έκανα, λες, που απομακρύνθηκα και άφησα στο τσογλανάκι μου να ... καθαρίσει μόνο του.

Υπάρχει ένα σχετικό θέμα, πώς αντιδρούμε όταν τρίτοι μαλώνουν τα παιδιά μας. Είναι πολύ λεπτή η διαχωριστική γραμμή όταν ένας τρίτος ζητάει από το παιδί μας να κάνει κάτι που εκείνο δεν θέλει να κάνει. Μπορεί να έχει δίκιο, αλλά δεν νομιμοποιείται να το κάνει, όταν είμαι παρούσα, εκτός αν του έχω εμπιστευτεί την επίβλεψη του παιδιού και το έχω πει και στο παιδί. Κι εγώ στη θέση σου μάλλον το ίδιο θα έκανα, εκτός αν έκανε τόσο ανυπόφορη φασαρία, που θα πήγαινα η ίδια να του πάρω το παιχνίδι και να το μαλώσω. Δεν θέλω όμως ν΄ανακατεύονται τρίτοι.

Ήμουν σήμερα σ' ένα γραφείο και ήταν εκεί ένα μεγαλούτσικο κοριτσάκι, κόρη υπαλλήλου προφανώς. Ένας άλλος υπάλληλος την πέρναγε κανονική ανάκριση για τα μαθήματα κλπ, αλλά με άσχημο ύφος και το κοριτσάκι απαντούσε πολύ ευγενικά και ψαρωμένα. Θα προτιμούσα να του κόψει τον αέρα κι ας μην ήταν ευγενικό. Ίσως να έχω επηρεαστεί από αυτό.

[joe]

Πανω σε αυτο που λετε,οτι τι γινεται οταν τριτοι μαλωσουν το παιδι μας...μου ετυχε προσφατα το εξης στην παιδικη χαρα:παιζει η μεγαλη μου η κορη στο σκαμμα με την αμμο παρεα με τρια περιπου συνομιληκα παιδακια...τα δυο (διδυμακια) με τη γιαγια τους και το τριτο με τη νταντα (ελληνιδα γυρω στα 50κατι και γνωστη με τη γιαγια των διδυμων.)Καποια στιγμη το ενα απο τα διδυμα ηθελε ενα φτυαρακι που το ειχε η δικια μου μαζι με το κοριτσακι που το προσεχε η νταντα.Ειχαν εκτος απο αυτο το φτυαρακι κι αλλα δυο τρια και γενικα το σκαμμα ηταν γεματο απο τσουγκρανακια,κουβαδακια και ολα τα σχετικα...Εγω εκεινη τη στιγμη αν και ειχα τα ματια μου στο παιδι και το προσεχα,αφου μεσα στο σκαμμα καθομουν κι εγω,σκεφτομουν κατι για τη δουλεια μου και δεν ακουσα αν το παιδακι ζητησε το φτυαρακι...που επειδη το ξερω το παιδακι,ειναι πολυ ησυχο και καλοβολο και αποκλειεται να το ζητησε απο την κορη μου,αν μη τι αλλο αυτο θα το ειχα δει...Βλεπω λοιπον ξαφνικα τη νταντα του τριτου παιδιου να κατευθυνεται προς το μερος της κορης μου και να της κανει αρχικα παρατηρηση οτι πεταει ψηλα την αμμο και θα μπει στα ματια των αλλων παιδιων...σωστο αυτο,ok,δεν πρεπει να πεταμε την αμμο ψηλα,δικιο ειχε οποτε δεν ειπα κατι...η δικια μου το ξανακανε,γιατι προφανως δεν της αρεσε το υφακι της κυριας ή γιατι δε γουσταρε που μια τριτη και ασχετη της εκανε υποδειξη,οποτε η νταντα λεει στα αλλα παιδια "Ελατε πιο εδω και αφηστε τη μονη της γιατι δεν καταλαβαινει".Καπου εκει αρχιζω να τα παιρνω...λεω κι εγω στην κορη μου οτι δεν κανει να πεταει την αμμο ψηλα γιατι μπαινει στα ματακια μας και τα σχετικα,οταν ξαφνικα αντιλαμβανομαι οτι η νταντα εχει πλησιασει και ΤΡΑΒΑΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΜΟΥ το φτυαρακι που ηθελε το ενα απο τα διδυμακια...το οποιο διδυμακι,σημειωτεον,ηταν εκει με τη γιαγια του η οποια δεν ειχε δειξει να ενοχλειται που το εγγονακι της ηθελε κατι που εκεινη τη στιγμη το επαιζαν αλλα παιδια...Μη σας τα πολυλογω,νευριαζει η δικη μου,τραβαει το φτυαρακι,κι ακουω εμβροντητη τη νταντα να της φωναζει "Οχι,ΘΑ ΤΟ ΔΩΣΕΙΣ!!!" και να της το βουταει απο τα χερια!!!Εγινε το σωσε...η κορη μου αρχισε να τσιριζει,την επιασε φοβερο παραπονο,λεω λοιπον στη νταντα "Με συγχωρειτε,πηρατε το παιχνιδι απο το παιδι με τη βια για ποιο λογο?" "Γιατι το ηθελε το αλλο κοριτσακι" λεει εκεινη!!!"Και συγγνωμη,εδω δεν ασχοληθηκε με το θεμα η γιαγια του παιδιου και ανακατευεστε εσεις?" της λεω."Η κορη σας κανει ετσι επειδη θελει την προσοχη σας" μου κανει αυτη."Δηλαδη" της απανταω "μου λετε τωρα οτι δε δινω προσοχη στο παιδι μου,για να καταλαβω καλα???" Εκει μου αρχισε τα μα και τα μου,που "Δεν ειπα αυτο,δεν ξερω εγω τι γινεται στο σπιτι το δικο σας" και "Επειδη τωρα ηρθε και το αδερφακι της (εχω κι ενα μωρακι) θελει να σας τραβηξει την προσοχη" και "Αυτα που κανει τα κανει επιτηδες" και τετοια!!!Μιλαμε ειχα μεινει στηλη αλατος,ελεγα "να κανω τωρα φασαρια να μας ακουσει ολο το τετραγωνο ή να το γειωσω???" Τελος παντων επειδη αν δε μιλαγα θα ενιωθα οτι δεν υπερασπιστηκα το παιδι μου και θα τρελλαινομουνα,της εξηγησα αποτομα αλλα πολιτισμενα οτι το παιδι δεν εχει συνηθισει σε αποτομες συμπεριφορες και γι΄αυτο επαθε υστερια και οτι αν το αλλο παιδακι ηθελε το φτυαρακι θα μπορουσε να το ζητησει ή εκεινο ή η γιαγια του κι οτι εκεινη δεν ειχε λογο να ανακατευτει...Εντωμεταξυ επειδη το παιδακι που ηθελε το φτυαρακι κλαψουριζε το πηρε η γιαγια του μαζι με το αλλο αδερφακι του κι εφυγαν κι ετσι δεν ηταν παρουσα για να πει κι εκεινη τη γνωμη της επι του θεματος...Εκ των υστερων που τα σκεφτομουν οταν φυγαμε με ειχαν πιασει τρελλα νευρα με τηνπαρτη μου που δεν εκανα μεγαλη φασαρια...ακους εκει να βουτηξει απο τουπαιδιου μου τα χερια το παιχνιδι και να πει "ΟΧΙ ΘΑ ΤΟ ΔΩΣΕΙΣ",ποια,μια ασχετη...Και να πει και πιο πριν "Δεν καταλαβαινει"...Την επομενη φορα που την ξανασυνατησα δεν της ειπα ουτε γεια κι ας μιλουσε εκεινη στηνκορη μου-η οποια ευτυχως δεν εδειχνε να κραταει κακια στην προκειμενη...Τη μεθεπομενη φορα μου μιλησε εκεινη,χωρις να αναφερθει καθολου στο θεμα,και λεγαμε περι ανεμων και υδατων και περι μαγειρικης...

Τι να πεις,υπαρχουν απιστευτα αγενεις ανθρωποι...Κι εγω δεν ξερω αν το χειριστηκα καλα...!!!

[kyra]

Joe, ωραίο θέμα πρόσθεσες και νομίζω ότι εγώ θα έκανα το ίδιο. Ακόμα και αν απευθυνόμαστε σε άλλα παιδιά, πρέπει να το κάνουμε πολύ πολύ ευγενικά. Στους γονείς πάλι .... όχι ! Στο άλσος που πηγαίνουμε επικρατεί μία κοινοκτημοσύνη στα παιχνίδια. Το κάθε παιδάκι συνεισφέρει τα δικά του αλλά όλα παίζουν με όλων. Όποιο παιδάκι φεύγει, γυρνάει και μαζεύει τα δικά του και εκεί αντιμετωπίζει δυσκολίες... Όμως παραδειγματίζομαι από κάποιες πολύ ευγενικές μαμάδες, νταντάδες, γιαγιάδες, που με τον καλό τρόπο και μία ευγενική κουβέντα, πετυχαίνουν να τα μαζέψουν γρήγορα γρήγορα χωρίς να στεναχωρήσουν κανένα παιδάκι.

Βέβαια, μεταξύ μας, πιο εύκολο είναι να χειριστείς την ξένη μαμά παρά την φίλη σου ή ακόμα χειρότερα την απλή γνωστή σου, με την οποία όμως δεν θέλεις να τσακωθείς.... Στην περίπτωση που ανέφερα αρχικά, ο μπαμάς είναι γνωστός άνθρωπος, που απλά θεωρεί ότι τα παιδιά πρέπει να είναι ήσυχα ΚΑΙ στην παιδική χαρά. Τώρα εγώ, ή που θα πλησιάσω και θα πω: Άσε τα βρε παιδί μου, δεν πειράζει, ας κάνουν και λίγο θόρυβο τώρα που είμαστε έξω από το σπίτι.

ή που θα κάνω ότι δεν το πρόσεξα, όπως και έκανα..

[kyra]

Ήμουν σήμερα σ' ένα γραφείο και ήταν εκεί ένα μεγαλούτσικο κοριτσάκι, κόρη υπαλλήλου προφανώς. Ένας άλλος υπάλληλος την πέρναγε κανονική ανάκριση για τα μαθήματα κλπ, αλλά με άσχημο ύφος και το κοριτσάκι απαντούσε πολύ ευγενικά και ψαρωμένα. Θα προτιμούσα να του κόψει τον αέρα κι ας μην ήταν ευγενικό. Ίσως να έχω επηρεαστεί από αυτό.

 

Αν ήταν δικό μου παιδάκι, θα προσπαθούσα να αλλάξω κουβέντα και στο σπίτι θα .... περνάγαμε άλλη μία φορά το μάθημα 'αν κάτι μας ενοχλεί το λέμε ξεκάθαρα'.

[κλάρα]

Εγω προσωπικά πιστευω πως η συμπεριφορά των παιδιών μας είναι η εικόνα της οικογένειάς μας.......

Τι εννοω?????Οτι εαν ενα παιδί μεγαλώνει σε ενα περιβάλλον που ο καθενας κανει οτι θελει χωρις να δινει λογαριασμό στο αλλόν και χωρίς ορια και κανόνες ετσι θεωρει φυσιολογικό πως πρεπει να λειτουργει....Εαν .ομως σε ενα σπίτι υπάρχουν όρια και κανονες(πχ. ωρα κοινης υσηχιας,ωρα φαγητου,το σπιτι να μην μετρατεπετε σε γηπεδο,σεβασμος...)τοτε το παιδί τα εφαρμόζει.....

Και οσο για την παρεμβαση.....ε!!!παιδάκια είναι και θα παρασυρθούν.....και θα ζητησουν κατι παραπάνω αλλά μετα απο συζήτηση θα καταλάβουν τι έκαναν λάθος και την επόμενη φορά θα προσπαθήσουν να το εφαρμόσουν....

Και για την δική μας παρέμβαση δεν θα επιτρέψω ποτέ σε κάποιον αλλό να κάνει παρατήρηση στα δικά μου παιδιά γιατι θα χω προηγουμένος φροντίσει να τα...συμαζεψω η ίδια.....αλλά όσο αφορά τις συμπερίφορές των αλλών παιδιών δεν αντιδρώ καθόλου απλά πέρνω τα παιδιά μου και φεύγω και τους προσπάθω να τους μάθω πως να επιλέγουν τις παρεές τους....

[elenasteraki]

Kyra στο παράδειγμα που είπες με το λύκο, επειδή μου έχει τύχει έχω παρέμβει στους παππούδες λέγοντας πως δεν υπάρχει κακός λύκος κλπ σε φίλη μου επίσης για αντίστοιχο θέμα λέγοντας της όχι ρε συ μη λες αυτό γιατί μπλα, μπλα, φροντίζοντας όμως να μην ακούσει το παιδί της ακριβώς για το λόγο της ακύρωσης. Βέβαια μιλάω για φίλες μου που γενικά συζητάμε για θέματα των παιδιών. Ωραία λύση είναι αυτή που είπατε για το χιούμορ, θα το εφαρμόσω και θα σας πω τα αποτελέσματα!!!

Κλάρα εγώ δεν θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου όταν μιλάμε για πολύ μικρά παιδιά μέχρι την ηλικία τουλάχιστον των 3 ετών όπου υπερισχύει το εγώ. Φυσικά και ισχύει αυτό που λες αλλά νομίζω σε μεγαλύτερα παιδάκια.

[DALIA]

Εγω προσωπικά πιστευω πως η συμπεριφορά των παιδιών μας είναι η εικόνα της οικογένειάς μας.......

Τι εννοω?????Οτι εαν ενα παιδί μεγαλώνει σε ενα περιβάλλον που ο καθενας κανει οτι θελει χωρις να δινει λογαριασμό στο αλλόν και χωρίς ορια και κανόνες ετσι θεωρει φυσιολογικό πως πρεπει να λειτουργει....Εαν .ομως σε ενα σπίτι υπάρχουν όρια και κανονες(πχ. ωρα κοινης υσηχιας,ωρα φαγητου,το σπιτι να μην μετρατεπετε σε γηπεδο,σεβασμος...)τοτε το παιδί τα εφαρμόζει.....

Και οσο για την παρεμβαση.....ε!!!παιδάκια είναι και θα παρασυρθούν.....και θα ζητησουν κατι παραπάνω αλλά μετα απο συζήτηση θα καταλάβουν τι έκαναν λάθος και την επόμενη φορά θα προσπαθήσουν να το εφαρμόσουν....

Και για την δική μας παρέμβαση δεν θα επιτρέψω ποτέ σε κάποιον αλλό να κάνει παρατήρηση στα δικά μου παιδιά γιατι θα χω προηγουμένος φροντίσει να τα...συμαζεψω η ίδια.....αλλά όσο αφορά τις συμπερίφορές των αλλών παιδιών δεν αντιδρώ καθόλου απλά πέρνω τα παιδιά μου και φεύγω και τους προσπάθω να τους μάθω πως να επιλέγουν τις παρεές τους....

 

Κλάρα μου θα διαφωνήσω σε αρκετά σημεία....

Καταρχήν πόσες φορές μας έχει τύχει να βλέπουμε σε αδερφάκια που ζουν στο ίδιο σπίτι διαφορετικές συμπεριφορές...? εμένα προσωπικά πολλές...

οπότε ποιο παιδί παρουσιάζει την εικόνα του σπιτιού ?

Ένα μικρό παιδάκι μπορεί να χρειστεί να το συζητήσεις πολλές φορές έτσι ώστε να έχει την επιθυμητή όπως λες συμπεριφορά...μέχρι τότε ?

Τέλος η φυγή από καταστάσεις που δεν αρέσουν εμάς δεν θεωρώ σε καμιά περίπτωση ότι είναι λύση σε οτιδήποτε στη ζωή μας...

Εγώ προσωπικά ποτέ δεν θα περνούσα στο παιδί μου τη φυγή...

Επίσης το θέμα επιλέγω παρέα για το παιδί μου είναι κάτι που δεν θα μπορείς να κάνεις για πάντα...προτιμώ να επιλέγει εκείνος όποιον θέλει για φίλο του και απλά να τον ενημερώνω ότι δεν πρέπει να επηρεάζεται...

Θα σου δόσω ένα παράδειγμα...είναι τα παιδιά κάτω στη γειτονιά και παίζουν, πολλά παιδάκια και εσένα δεν σου αρέσει κάτι στη συμπεριφορά κάποιου παιδιού, τι κάνεις τα φωνάζεις να ανέβουν επάνω ? και τι τους λες..? γιατί να χασει το παιχνίδι του το δικό σου παιδί που έχει σωστή συμπεριφορά ?

[apricot]

καθε οικογενεια εχει τους δικους της κανονες και πρεπει να τηρουνται και αυτο πρεπει να ειναι σεβαστο και απο τους γυρω οπως επισης και εμεις να σεβομαστε τους κανονες των γυρω οικογενειων!! παντως ενα πραγμα θα πω. ολοι λενε για την κορη μου ποσο καλο παιδι ειναι και οτι τετοια παιδια χαιρεσαι να τα εχεις 4+ ειναι. ολοι ομως εγω φυσικα δεν το πιστευω καθως στο σπιτι μας βγαζει την ψυχη. προχθες παλι το ιδιο μου ελεγε η δασκαλα της και μου την εφτυνε!!!! τωρα τι να πω....της λεω οτι αυτο δεν μας συμβαινει στο σπιτι και μου απανταει "τα παιδια δειχνουν τον πραγματικο τους εαυτο και την αγωγη τους οταν ειναι εξω απο το σπιτι" νηπιαγωγος η κοπελα το βουλωσα εγω!!!!!

γενικα παντως εγω δεν κανω παρατηρησεις στα παιδια των φιλων μας και δεν θελω ουτε και αυτοι να κανουν στα δικα μου. στην κορη μου δεν αρεσουν οι υποδειξεις μπροστα στον κοσμο, προσβαλεται και αντιδρα αρνητικα ο γιος μου τωρα δεν χαμπαριαζει με τιποταααααααα!!!!!!!

[kyra]

Όταν παίζουν πολλά παιδάκια και είναι και οι γονείς παρόντες, κυρίως όταν οι γονείς είναι φίλοι, δημιουργούνται μικρά μικρά προβληματάκια, που οφείλονται κυρίως στη διαφορά νοοτροπίας. Πχ. εγώ δεν παρεμβαίνω όταν τσακώνονται. Η φίλη μου κάνει το διαιτητή. Οπότε το παιδί μου δείχνει ανυπεράσπιστο, γιατί η μαμά του άλλου είναι εκεί και μοιράζει τα αυτοκινητάκια, ενώ εγώ πίνω στον καφέ μου. Αλλά, όπως είπες, apricot, η κάθε οικογένεια έχει τους κανόνες της.

Τώρα για τη συμπεριφορά των παιδιών, συμφωνώ με τη Dalia. Νομίζω ότι στην ηλικία αυτή τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές και όχι μόνο της οικογένειας. Φέρνουν πράγματα από το σχολείο, από τα σπίτια των φίλων τους. Οπότε και να φερθούν 'κάπως' δεν είναι τόσο σοβαρό. εγώ πάντα λέω 'φάση είναι, θα περάσει'. Φτάνει εμείς να είμαστε συνεπείς στις 'γραμμές' μας.

Όσο για τις παρέες των παιδιών, νομίζω ότι άμεσα ή έμμεσα τις επιλέγουμε (στα 4 σίγουρα). εγώ φροντίζω να βγαίνουμε με παιδάκια που κάνουν το παιδί μου χαρούμενο, που υπάρχει μία συμβατότητα και ούτε τσακώνονται, ούτε δημιουργούν σχέσεις εξουσίας. Τις προάλλες μου ζήτησε να δει κάποιο παιδάκι από το σχολείο. Πήραμε τηλέφωνο τους γονείς και τους καλέσαμε σε έναν παιδότοπο. Έπαιξαν τέλεια και εμείς περάσαμε ωραία, γιατί ήταν μία χαρά ενδιαφέροντες άνθρωποι. Οπότε κατάλαβα ότι αν συνηθίσεις το παιδί σε τέτοιου είδους ισότιμες σχέσεις, αυτές θα αναζητήσει και στο μέλλον μόνο του, όταν φυσικά δεν θα μπορούμε και δεν θα πρέπει να επιλέγουμε τις παρέες του.

[κλάρα]

Κλάρα μου θα διαφωνήσω σε αρκετά σημεία....

Καταρχήν πόσες φορές μας έχει τύχει να βλέπουμε σε αδερφάκια που ζουν στο ίδιο σπίτι διαφορετικές συμπεριφορές...? εμένα προσωπικά πολλές...

οπότε ποιο παιδί παρουσιάζει την εικόνα του σπιτιού ?

Ένα μικρό παιδάκι μπορεί να χρειστεί να το συζητήσεις πολλές φορές έτσι ώστε να έχει την επιθυμητή όπως λες συμπεριφορά...μέχρι τότε ?

Τέλος η φυγή από καταστάσεις που δεν αρέσουν εμάς δεν θεωρώ σε καμιά περίπτωση ότι είναι λύση σε οτιδήποτε στη ζωή μας...

Εγώ προσωπικά ποτέ δεν θα περνούσα στο παιδί μου τη φυγή...

Επίσης το θέμα επιλέγω παρέα για το παιδί μου είναι κάτι που δεν θα μπορείς να κάνεις για πάντα...προτιμώ να επιλέγει εκείνος όποιον θέλει για φίλο του και απλά να τον ενημερώνω ότι δεν πρέπει να επηρεάζεται...

 

Θα σου δόσω ένα παράδειγμα...είναι τα παιδιά κάτω στη γειτονιά και παίζουν, πολλά παιδάκια και εσένα δεν σου αρέσει κάτι στη συμπεριφορά κάποιου παιδιού, τι κάνεις τα φωνάζεις να ανέβουν επάνω ? και τι τους λες..? γιατί να χασει το παιχνίδι του το δικό σου παιδί που έχει σωστή συμπεριφορά ?

Εχεις δίκιο......ανέφερα πως θα έπελεγα την φυγη στην περίπτωση που έβλεπα πως δεν μας...παίρνει...όταν δλδ βλέπω ακρεες συμπεριφορες από άλλα παιδάκια και δεν υπάρχει περίπτωση συμβιβασμου.....δεν έχω πάρει ποτέ τα παιδιά μου από το παιχνίδι εξαιτίας αλλων παιδιών απλά όταν ξεπέραστούν τα όρια αυτά αντιδρουν και μου ζητάν να φύγουν απο το παιχνίδι.....αλλά δεν τα έχω αφήσει πχ....να πάνε στο κέντρο της πολής με τα άλλα παιδια να πάρουν κρέπα να φάνε...και τους εξηγω πως αυτο έιναι επικύνδινο για την ηλικία τους.....

προσπαθω να τους μαθω να επιλέγουν παρεες που αυτοί νιωθουν καλα.....και βλέπω με μεγάλη μου χαρά πως τα παιδάκια που επιγέγουν να κάνουν παρεα είναι ΄και δική μου επιλογη......

Συζητω ωρες μαζί τους για το θεμα της συμπεριφορας,να μην κοροιδευουν ποτε,να έιναι ευγενικα και να μπορουν να ξεχωρίζουν το σωστό απο το λαθος ....και τους δίνω τον αέρα που πρέπει και θέλουν να έχουν ........απλά προσπαθω να τους δωσω αξιες και βασεις για το μελλον.....Ελπίζω να τα καταφερω.......

[kyra]

Πάντως και η φυγή δεν είναι κακό πράγμα. Κακώς το έχουμε ταυτίσει με τη δειλία. Μπορεί απλά να σημαίνει ότι δεν έχω όρεξη να 'παίξω το παιχνίδι σου με τους όρους σου'. Το να μάθουμε το παιδί να φεύγει, όταν δεν γουστάρει, χωρίς να 'τσιμπάει' σε προκλήσεις τύπου: αν δεν παλέψουμε δεν είσαι άντρας κλπ κλπ κλπ, νομίζω ότι είναι απαραίτητο. Τα πιο πολλά παιδιά βλάπτουν τον εαυτό τους επειδή δεν θέλουν να τα πούν οι άλλοι δειλά. Εγώ φυσικά μαλώνω το γιο μου, όταν ξεκινάει τον καυγά. Και του μιλάω και του μιλάω, ελπίζοντα κάποια στιγμή η εσωτερική του φωνή να τον συμβουλεύει σωστά.

Περισσότερο όμως τον μαλώνω -κι εκεί έχει μεγαλύτερες συνέπειες- όταν 'απαντάει' σε πρόκληση άλλου. Του λέω ότι ακόμα και τη σκανταλιά, πρέπει να επιλέγεις ΕΣΥ πότε και αν θα την κάνεις. όχι να σε παρασύρουν οι άλλοι.

[DALIA]

Πάντως και η φυγή δεν είναι κακό πράγμα. Κακώς το έχουμε ταυτίσει με τη δειλία. Μπορεί απλά να σημαίνει ότι δεν έχω όρεξη να 'παίξω το παιχνίδι σου με τους όρους σου'. Το να μάθουμε το παιδί να φεύγει, όταν δεν γουστάρει, χωρίς να 'τσιμπάει' σε προκλήσεις τύπου: αν δεν παλέψουμε δεν είσαι άντρας κλπ κλπ κλπ, νομίζω ότι είναι απαραίτητο.

 

έτσι όπως το θέτεις, σ'άυτό το επίπεδο δεν διαφωνώ μαζί σου...

εγώ αναφερόμουν σε διαφορετικό πράγμα όσο αναφορά την φυγή...

Αυτό που λες εσύ παραπάνω δεν το θεωρώ φυγή...