ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ!!!!!

[nnm004]

παρεπιπτοντως εχω ερθει κυπρο 3 φορες , 1 το 1980 2η το 1994 και 3η και τυχερη μιας και ειχαμε περασει τρελλαααααα (για τη συναυλια της Βισση ) 1999 . Τρελαινομαι για αυτο το υπεροχο νησι , ειναι τελειο απο ολες τις πλευρες . Τωρα ευχομαι ο αντρας μου μιας και ειναι στρατιωτικος να καταφερουμε να παρουμε καμια μεταθεση για κυπρο μερια για 3 χρονακια , θα πηγαινα τρεχοντας .

[elias-christina]

JEAN ειναι σαν να ακουω εμενα...

ποσο θα ηθελα να ημουν εκει, κοντα στους ανθρωπους μου, στους ανθρωπους που μονο εκεινοι σε ξερουν, στην μανουλα μου...

δεν λεω ωραια η Κυπρος μαλιστα πριν την γεννηση του μωρου κ πριν απο μια κατασταση με τον αντρα μου που επηρεαζει κ τις σχεσεις με την οικογενεια του δεν θα την αλλαζα με τιποτα. ποσο θα ηθελα ομως τωρα να ειμαι εκει..

[SWEETY]

καλο μου κοριτσακι γιατι ετσι ??? εισαι πολυ νεα ακομα για να νοιωθεις ετσι , εφοσον δεν σου ταιριαζε αυτος ο ανθρωπος γιατι ησουνα μαζι του ?? και το κυριοτερο ειναι γιατι δεν καθεσε να συζητησεις μαζι του αυτα που σε απασχολουνε , ειτε με τον ενα ειτε με τον αλλο τροπο θα βρεθει καποια λυση . Δεν λεω καλοι και οι γονεις αλλα απο την στιγμη που γνωρισα τον ανθρωπο μου , τον ερωτευτικα και εκανα οικογενεια μαζι του εκεινος και τα παιδια μας ειναι η οικογενεια μου , μαζι τους θελω να κανω διακοπες , μαζι τους θελω να ειμαι ολη την ωρα , εμεις οι 3 η οι 4 (πλεον σε λιγους μηνες) ειμαστε οικογενεια . Οι γονεις μου ειναι ηλικιωμενοι και ο μπαμπας μου αρρωστος με αλζχαιμερ , δεν λεω τους βοηθαμε με ευχαριστηση διοτι ειναιθ οι γονεις μου , αλλα με την ιδια ευχαριστηση θα βοηθουσα και τους γονεις του .Δεν εχω αναγκη απο τους γονεις μου ουτε ο πανος απο τους δικους του , πηγαινουμε λαρισα να τους βλεποθμε τους δικους του 2-3 φορες το μηνα και να βλεπουνε και να παιζουνε με το εγγονι τους αλλα το κανω με αγαπη , πραγματικα τους λατρευω. Το ιδιο και τους γονεις μου ο πανος , ομως ? ως εκει , ο πανος ειναι στρατιωτικος ανα πασα στιγμη μπορει να μας διωξουνε απο θεσσνικη ( μην σας πω οτι το παρακαλαω κιολας ) δεν με νοιαζει , εκει που θα παμε θα ειμαστε εμεις οι 4 , η οικογενεια μας , εντα3ει δεν θα μποροθμε να βλεπουμε τοσο συχνα τους γονεις μας οσο τωρα αλλα τι σημασια εχει ? τα παιδια μου και τον ανθρωπο μου θα εχω , δεν με νοιαζει τιποτα αλλο , ουτε εκεινον .

Συζητησε με τον αντρα σου κουκλα μου και βρειτε μια λυση και προς Θεου μην κανετε ακομα παιδι , δεν ειστε ετοιμοι , δεν φταιει τιποτα να την πληρωσει αυτο το παιδι

 

Το παιδί δεν έχει καμία σχέση με το ότι μου λείπουν οι γονείς μου.Το παιδί έχει σχέση με το ότι θα ήθελα κάνοντάς το να είχα τους γονείς μου κοντά για να με βοηθούν.Με τον άντρα μου έχουμε περάσει τόσα πολλά που μας έχουν δέσει.Ο κάθε άνθρωπος βέβαια έχει και τις παραξενειές του.

[SWEETY]

Να βγαλεις δίπλωμα και να πηγαινεις στους δικους σου οποτε θελεις το σκεφτεσαι?

 

Η αληθεια ειναι οτι αυτη την αλλαγη δεν την εχω ζησει και φανταζομαι θα ειναι τρομερο. Ομως οι φιλες μου ειναι σε τελειως αλλες περιοχες. Παλιοτερα ηταν πολυ αισθητη η απουσια τους. Με το διπλωμα ομως η αποστασεις εκμηδενιζονται.

 

ΥΓ : Ο συζυγος που ηταν οταν ησουνα αρωστη? Πρεπει να κανετε μια καλη συζητηση οι δυο σας και να του εξηγησεις πως νοιωθεις.

 

Ο άντρας μου ήταν δίπλα μου!!!!!

[nnm004]

ανα μπραβο , πολυ χαιρομαι που οντως ειστε αγαπημενοι με τον αντρουλη σου και συμπαραστεκιεστε ο ενας στον αλλο. Τωρα κοιτα οσο αφορα τους γονεις μας διιστανται οι αποψεις , υπαρχοθνε ανθρωποι σαν εμενα οπου δεν τους θελω και τοσο κοντα και ανθρωποι σαν εσενα οπου τους θελεις , η καθε μια σωστη ειναι . Λατρευω τη μαμα μου δεν θελω να παρεξηγηθω αλλα δεν εχω αναγκη να ειμαι διπλα της καθε μερα , θα θελα να ζω μακρια τους μονο με τον αντρα μου και τα παιδια μας και να τους βλεπω 1-2 φορες τη βδομαδα , ποιοτητικο χρονο ποιο πολυ .Οπως κανοθμε και με τους γονεις του αντρα μου παμε λαρισα 2-3 φορες το μηνα . Ομως εσυ κουκλα μου δεν εισαι μακρια απο τη μαμα σου , μιση ωριτσα τι ειναι βρε ? γιατι δεν ξυπβνας το πρωι να ντυθεις να ετοιμαστεις και να πας να τους δεις ? να περπατησεις ? να βγεις με καμια φιλη , να πας γενικως στην παλια σου γειτονια . Τα εχεις συζητησει με τον αντρα σου ολα αυτα ? και αν ναι τι σου εχει πει ? δεν νομιζω να εχει πει κατι διαφορετικο

[mata]

Jean μου φαντάζομαι πόσο δύσκολες στιγμές έχεις περάσει. Και να πρέπει από πάνω να κρύβεις και τον πόνο σου, και την αγωνία σου από τη μαμά σου. Και πάλι μπράβο που τα έχεις καταφέρει.

Εγώ άφησα τον άνθρωπο που αγάπησα υπερβολικά, γιατί δεν ήθελα να αποχωριστώ την οικογένεια μου και να ζήσω στην Κύπρο.

Βέβαια τώρα δεν το έχω μετανοιώσει, γιατί αγαπώ τον άντρα μου και την οικογένεια μου και χαίρομαι που είμαι κοντά στους δικούς μου, αλλά πόνεσα πολύ κάποτε για αυτή μου την απόφαση. Και για πολλά χρόνια έβλεπα όνειρο ότι πήγαινα. Πόσες φορές έκανα πτήση στον ύπνο μου!!!!!

Όμως όσα χρόνια κι αν περάσουν ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτές τις 5 φορές που πήγα στο "νησί" και τις στιγμές που έζησα εκεί.Αυτή η Λεμεσός από την 5ημερη, μου άφησε ανεξίτηλα σημάδια στην καρδιά και στο μυαλό μου.

Το καλό είναι ότι βρήκα τον άνθρωπο που αγάπησα και με αγάπησε, αλλιώς δεν θα ξεπερνούσα ποτέ την σύγκριση!

Μήπως ξέφυγα από το θέμα ή μου φαίνεται;;;;;

[elias-christina]

Jean μου φαντάζομαι πόσο δύσκολες στιγμές έχεις περάσει. Και να πρέπει από πάνω να κρύβεις και τον πόνο σου, και την αγωνία σου από τη μαμά σου. Και πάλι μπράβο που τα έχεις καταφέρει.

Εγώ άφησα τον άνθρωπο που αγάπησα υπερβολικά, γιατί δεν ήθελα να αποχωριστώ την οικογένεια μου και να ζήσω στην Κύπρο.

Βέβαια τώρα δεν το έχω μετανοιώσει, γιατί αγαπώ τον άντρα μου και την οικογένεια μου και χαίρομαι που είμαι κοντά στους δικούς μου, αλλά πόνεσα πολύ κάποτε για αυτή μου την απόφαση. Και για πολλά χρόνια έβλεπα όνειρο ότι πήγαινα. Πόσες φορές έκανα πτήση στον ύπνο μου!!!!!

Όμως όσα χρόνια κι αν περάσουν ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτές τις 5 φορές που πήγα στο "νησί" και τις στιγμές που έζησα εκεί.Αυτή η Λεμεσός από την 5ημερη, μου άφησε ανεξίτηλα σημάδια στην καρδιά και στο μυαλό μου.

Το καλό είναι ότι βρήκα τον άνθρωπο που αγάπησα και με αγάπησε, αλλιώς δεν θα ξεπερνούσα ποτέ την σύγκριση!

Μήπως ξέφυγα από το θέμα ή μου φαίνεται;;;;;

 

mata μου ετσι ακριβως την πατησα εγω κ γι'αυτο ακριβως τον λογο ειμαι εδω. με μονη διαφορα πως εγω ηθελα να το ζησω ολο αυτο κ οπου με εβγαζε. ηρθα λοιπον κ αυτη την στιγμη αυτα ολα που τοτε ονειρευομουν κ αφησα κ τους γονεις μου για να τα κανω να συμβουν ειναι σημερα πραγματικοτητα. παντρευτηκα εκεινον που με εκανε να αφησω την ελλαδα, τους γονεις μου, και τωρα εχω κ το παιδακι μας...

αξιζε? ναι γι'αυτο κ μονο αξιζε!

[mata]

Elias Christina, είναι καλό στη ζωή σου κάποιες φορές να ρισκάρεις για να πραγματοποιείς κάποια όνειρα σου.

Εγώ στην ηλικία των 19-20, ενοιωθα ότι δεν ήθελα να φύγω τόσο μακριά. Ίσως αν μου τύχαινε αργότερα να το έκανα. Δεν ξέρω...

Η μητέρα μου, είχε πει ότι θα ερχόταν και εκείνοι εκεί αν το αποφάσιζα. Το έβλεπα γενικά δύσκολο, όμως σαν ιδέα. Όχι τόσο στην αρχή, περισσότερο μετά το θερινό τρίμηνο που έζησα και δούλεψα εκεί.

Χαίρομαι όμως όταν ακούω περιπτώσεις σαν τη δική σου. Ίσως ικανοποιούμαι που ακούω ότι κάποιοι ρίσκαραν για να ζήσουν το όνειρο, που δεν έζησα τότε εγώ και ξυπνάει μέσα μου ο ρομαντισμός μου!

[elias-christina]

Elias Christina, είναι καλό στη ζωή σου κάποιες φορές να ρισκάρεις για να πραγματοποιείς κάποια όνειρα σου.

Εγώ στην ηλικία των 19-20, ενοιωθα ότι δεν ήθελα να φύγω τόσο μακριά. Ίσως αν μου τύχαινε αργότερα να το έκανα. Δεν ξέρω...

Η μητέρα μου, είχε πει ότι θα ερχόταν και εκείνοι εκεί αν το αποφάσιζα. Το έβλεπα γενικά δύσκολο, όμως σαν ιδέα. Όχι τόσο στην αρχή, περισσότερο μετά το θερινό τρίμηνο που έζησα και δούλεψα εκεί.

Χαίρομαι όμως όταν ακούω περιπτώσεις σαν τη δική σου. Ίσως ικανοποιούμαι που ακούω ότι κάποιοι ρίσκαραν για να ζήσουν το όνειρο, που δεν έζησα τότε εγώ και ξυπνάει μέσα μου ο ρομαντισμός μου!

 

Η αληθεια ειναι πως σκεφτομαι πως θα ημουν αν δεν το εκανα.

Φανταζομαι σκεφτεσαι κ συ πως θα ησουν αν το εκανες.

Σκεψου εγω τοτε μαλιστα ειχα μια μαμα η οποια ελεγε κ λεει ακομα πως δεν θα ζουσε εδω με τιποτα. Και η καταγωγη της ειναι απο εδω, εδω γεννηθηκε κ μεγαλωσε κ εκεινη αντιστροφα παντρευτηκε ελλαδιτη, τωρα πια δεν αλλαζει την Αθηνα με τιποτα!

Ξερω ητανε δυσκολη αποφαση για σενα τοτε οπως ηταν κ για μενα αλλα ημουν τοσο ερωτευμενη που δεν ακουγα κανενα κ τιποτα.

Μου μιλουσαν για μοναξια, για αποξενωση κ εγω εκει..

Μονο τωρα καταλαβα, οπως καταλαβα πως κ σαν ανθρωποι εχουμε φοβερες διαφορες, αυτο ειναι το χειροτερο.. αλλα παει περασε..και τα λαθη μου κ τα σωστα μου δεν τα αλλαζω...

[mata]

Κορίτσι μου σε καταλαβαίνω απόλυτα!!!!!!!!Εμένα πάντως κανένας δεν είχε προσπαθήσει τότε να μου αλλάξει γνώμη. 'Ημουν κάθετη και ερωτευμένη τόσο που δεν έπαιρνε περισσότερο αλλά και οι γονείς μου μου είχαν πει ότι μπορώ να κάνω με την ευχή τους ότι θέλω. Και ναι σίγουρα έχω σκεφτεί πολλές φορές τί θα γινόταν αν... Όπως το έχεις σκεφτείς κι εσύ.

Σημασία πιστεύω έχει ότι έρχεται στη ζωή να μην το μετανιώνει κανείς σε σημείο που να δυστυχεί.

¨Οσο για το αντίστροφο που έχει γίνει με τους δικούς σου γονείς με μητέρα Κύπρια και πατέρα Ελλαδίτη, και σε σας τώρα το αντίστροφο είναι όντως πολύ περίεργο. Κάτι σαν της μοιρας γραφτό. Ήταν γραφτό να σε κρατήσει το νησί μια που η Ελλάδα πήρε έναν δικό του κάτοικο, τη μητέρα σου. Και ήταν Θεού θέλημα και της μοιρας γραφτό (όπως το πάρει ο καθένας) να γίνει αυτή η ανταλλαγή. ΄Πάντως όταν πάει για επίσκεψη το παιδάκι σου Ελλάδα, όταν θα μεγαλώσει, ξέρεις που να του πεις να έχει το νού του, ε;;;;Στους απρόσμενους έρωτες. Αυτούς που σε ξενιτεύουν!!!!!!!

[elias-christina]

εχω αρχισει να το σκεφτομαι ηδη αυτο που λες..

αφου απο το καλοκαιρι που μας ερχεται κ θα κανουμε διακοπες οπωσδηποτε, θα εχω το νου μου!!!!

[mata]

Ναι κορίτσι μου τα μάτια σου 14!!!!!!!!!!

[melina_m]

πως σας καταλαβαίνω,

μεγάλωσα σε νησί , ζω στη Αθήνα από τα 18 μου και τώρα 26 πια!!!!!

και παντρεμένη 6 χρονια. εχω σχεδόν ξεχάσει πως ήταν τότε που μέναμε όλοι μαζί στο σπίτι το πατρικό μου!!!!!!!!!!!! τελευταία δεν ξέρω γιατί αλλα συχνά πιάνω το ευατό μου να αναπολεί τα παιδικα μου χρόνια.τους παιδικούς μου φίλους το χωριό μου. Τους κρύους χειμώνες και τα ζεστα καλοκαίρια. ΣΝΙΦ, ΣΝΙΦ!!!( και παρόλο που όταν ζούσα εκεί ήθελα να φύγω και να μείνω σε πόλη)

τώρα μου λείπουν οι δικοί μου τρομερά.

βεβαια η αλήθεια είναι πως όταν πηγαίνω και κάθομαι μια βδομαδούλα μου αρέσει αλλα μετα θέλω να ξαναφύγω και να έρθω πίσω στην Αθήνα!!!!!!! και στο σπιτάκι μου!!!!!!!!

Γιατί όταν πάω φροντίζει ο γλυκός μου πατερούλης να μου θυμίσει πως ήταν όταν ζούσαμε όλοι έκει είναι....... σαν να μην έχει περάσει μια μέρα.

Αφού όταν λεμε με τον αντρουλη μου οτι θα βγούμε βολτίτσα για βράδυ στην πόρτα μας υπενθυμίζει να μήν αργήσουμε γιατί πρέπει να κοιμηθούμε νωρις

(αχ ο μπαμπακας μου σκέφτομαι κάποια στιγμή να του γράψω βιβλίο !!!!!!)

 

τώρα που είμαι και ΜΑΝΑ θα βάλω όρο στην κορούλα μου ότι μπορεί να παντρευτεί όποιον θέλει μεν αλλα θα μείνει εντός του τετραγώνου που μένουμε. και δεν κάνω πίσω με τίποτα!!!!!!!

για να μην πω εντός της πολυκατοικίας .

[mata]

[froufrou]

Τελικά είμαστε πολλές μακρια απο την οικογενειά μας.Και οι δικοί μου ζούνε σε αλλη πόλη.Στα 3+ χρόνια που έχω φύγει απο εκεί πέρασα απο πολλες συναισθηματικές αλλαγες.Στην αρχή ήταν καλα,νεα πρόσωπα νέες ευκαιρίες νέες καταστάσεις με τον άντρα μου,τότε αρραβωνιαστικό!Μέτα έπηξα...βλέπετε ζούσα μες στο κέντρο της πόλης μου και ξαφνικα βρέθηκα σε προάστιο-χωριο της Λάρισας που απο το μπαλκονι έβλεπες μονο χωραφια!!!Εκανα υπομονη αλλα καποια στιγμη δεν άντεξα...είχα αρχισει να γίνομαι αντικοινωνική και μόνιμα θυμωμένη με τον άντρα μου!Τελικα τα πραγματα ήταν απλά ...του μιλησα ...για την μοναξιά μου ...τον υπολογιστη του και τωρα...μένουμε μέσα στην πόλη,αρχισα την παλιες μου δραστηριότητες, χτίζω σιγα σιγα νέες φιλιές και περιμένω το μωράκι μου.Νιώθω πάλι ζωντανή!!!Συνεχίζω βέβαια να είμαι μακρια απο τους δικους μου και τους έχω ανάγκη αρκετές φόρες αλλα πλέον χτίζω την δική μου οικογένεια που είναι εξίσου σημαντική!!!!

[SWEETY]

Καλημέρα!!!Εσύ είσαι απότ ις τυχερές.Εγώ κάνοντας στον άντρα μου κουβέντα του στυλ ότι δεν έχω σκοπό να καθίσω όλο μου την ζωή σε αυτό το σπίτι που απάντησε:"Κάλά τραγούδα".....Μένουμε σε μια πολύ καλή περιοχή(Άνω Βούλα)αλλά τι να το κάνω????Στο ίδιο κτίριο με τα πεθερικά μου, τον κουνιάδο μου και την οικογένεια του,μακριά από τους γονείς μου,τον αδερφό μου και τις φίλες μου.Στον τρίτομ όροφο,χωρίς ασανσέρ,με κεντρική θέρμανση(να φανταστείς τον προηγούμενο μήνα με τα χιόνια στην Αθήνα έπρεπε να πάει η ώρα 20:00μ.μ. για να ανάψει το καλοριφέρ κ γω να έχω ξεπαγιάσει)..........Τι να πεις???????ΥΠΟΜΟΝΗ,ΥΠΟΜΟΝΗ,ΥΠΟΜΟΝΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!

[froufrou]

Καλά SWEETY τί μου θύμησες τώρα με τα καλοριφέρ!!!Κι εγώ,μπορει τώρα να είμαι καλά αλλα περάσα 2 χρόνια με τα ιδια ισως και χειρότερα "συμπτώματα" απο τα δικά σου.Για να ζεσταθω φορούσα μέσα στο σπιτί μάλλινες μπλούζες και φανελάκια και φορμες φλις από πάνω και κάλτσες ως το γόνατο (θυληκότατη η δικιά σου) διοτι ο πεθερός ο κουνιάδος και ο παππους του άντρα μου ζεστενόταν πάρα πολύ και φυσικά στο σπίτι τους ήμουν δεν με έπαιρνε να μιλήσω!!!Ασε τραγικές καταστάσεις!!! Αλλά έφτασα στο αμήν όταν του μιλήσα γι' αυτό πιστεύω οτι κατάλαβε.Δεν πήγαινε άλλο.Πιστεύω οτι και εσείς σιγά σιγα και με θέληση και από τους δύο θα την βρείτε την άκρη.Μην απογοητεύεσαι από τώρα.

Οι άντρες έχουν μια τάση να βολεύονται με το να εχουν και την "μαμα" και τον "μπαμπά" και την "γυναικα" εκει γύρω .Κάνε λίγο υπόμονη και όλα θα φτιάξουν

[froufrou]

Και μην σε νοιάζει αν τα πεθερικά δεν δείχνουν ενδιαφέρον για σένα.Εσύ να είσαι καλά.Ισα ισα που θα έχεις λιγότερες υποχρεώσεις απεναντί τους αργότερα .Οι δικοί σου οταν τους έχεις πραγματικά αναγκη θα βρουν τρόπο να είναι διπλα σου.

[nora]

αχ.... τι θεμα ανοιξατε τωρα... ποναει πολυ!

 

και εγω μενω αθηνα αναγκαστικα, διοτι επο εδω ειναι ο ανηρ και εδω κακα τα ψεματα εχει δουλιεα, δεν εχω ξεπερασει ποτε το γεγονος οτι εχω φυγει απο το σπιτι μου, αλλα περισσοτερο με ενοχλει το οτι μενω σε πολη και οχι οτι εινια μακρια οι γονεις μου, με ενοχλει και αυτο βεβαια αλλα εγω δεν ειμαι παιδι της πολης και αυτο μετσακιζει ακομα παραπανω! ευτυχως εχω καλη σχεση με τα πεθερικα δεν εχω κανενα προβλημα μου κρατανε και το παιδακι μου ολα καλα, αλλα αν μου ελεγες φυγε τωρα θα την εκανα την ιδια στιγμη! μαλλον παμε αλλιως... αν μου ελεγε ο αντρας μου να φυγουμε τωρα θα εφευγα, το πατρικομου απεχει 9 ωρες με αμαξι και 1 ωρα αεροπορικως, αλλα οπως ειπε και η Jean ειναι δυσκολο να πας ποσο ακομα τωρα με ενα παιδι. περασα και εγω ολη μου την εγκυμοσυνη μακρια απο τους γονεις ,ειχα βοηθεια και απο την μια μου αδερφη που ευτυχως μενει εδω αλλα και απο τα πεθερικα μου, αλλα τη μαμα μου και το μπαμπα μου τους ειδα μια μερα πριν γεννησω, ειχα δυσκολη εγκυμοσυνη και κραταγα τη μανα μου με νυχια και με δοντια να μην ερθει λογω οικονομικων.

κλεινω πλεον 7 χρονια εδω και ακομα αναπολω, που θα παει θα αλλαξουν τα πραγματα,

sweety εισαι παρα πολυ κοντα απο τους γονεις σου μπορεις να βρεις 1500 τροπους για να εισαι κοντα τους οποτε αρχισε το ψαξιμο!!

[SWEETY]

Και καλά το καλοριφέρ και ο άντρας μου έχει την ίδια άποψη μ'εμένα και έχει κάνει ομηρικούς καβγάδες με τον πεθερό μου.Το ασανσέρ που το πάτε!!!Μα καλά όταν έχτιζαν το κτίριο δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι δεν θα έμεναν 35 χρόνων για μια ζωή(στα πεθερικά μου αναφέρομαι).Ανέβα 54σκαλοπάτια με ψώνια από το σούπερ μάρκετ στα χέρια και αν δεν τα φτύσεις.........!!!!!Προ Χριστού καταστάσεις!!!!!

[SWEETY]

Καλά SWEETY τί μου θύμησες τώρα με τα καλοριφέρ!!!Κι εγώ,μπορει τώρα να είμαι καλά αλλα περάσα 2 χρόνια με τα ιδια ισως και χειρότερα "συμπτώματα" απο τα δικά σου.Για να ζεσταθω φορούσα μέσα στο σπιτί μάλλινες μπλούζες και φανελάκια και φορμες φλις από πάνω και κάλτσες ως το γόνατο (θυληκότατη η δικιά σου) διοτι ο πεθερός ο κουνιάδος και ο παππους του άντρα μου ζεστενόταν πάρα πολύ και φυσικά στο σπίτι τους ήμουν δεν με έπαιρνε να μιλήσω!!!Ασε τραγικές καταστάσεις!!! Αλλά έφτασα στο αμήν όταν του μιλήσα γι' αυτό πιστεύω οτι κατάλαβε.Δεν πήγαινε άλλο.Πιστεύω οτι και εσείς σιγά σιγα και με θέληση και από τους δύο θα την βρείτε την άκρη.Μην απογοητεύεσαι από τώρα.

Οι άντρες έχουν μια τάση να βολεύονται με το να εχουν και την "μαμα" και τον "μπαμπά" και την "γυναικα" εκει γύρω .Κάνε λίγο υπόμονη και όλα θα φτιάξουν

 

Εμένα ο πεθερός μου κάθε φορά που ο άντρας μου του λέει ότι κρυώνουμε του απαντά πως θα πρέπει να φοράμε μέσα στο σπίτι κάτι πιο χοντρό.Κυριέ μου,στο σπίτι μου μέσα είμαι δεν πάω για σκι στην Αράχωβα!!!!

[SWEETY]

Δεν αντέχω άλλο.Η μοναξιά μου είναι απέραντη.......Και είμαι μόνο 5μήνες παντρεμένη.Δεν ξέρω τι να κάνω για ν'αλλάξω αυτό που ζω!!!!!!!!!!!!!!!

[embryoyla]

Τον αγαπάς τον άνδρα σου?

[xanp]

προτείνω να βγαίνεις πιο συχνά έξω και να βρεις κάποια παρέα εκεί κοντά να περνάς πιο ευχάριστα την ώρα σου!

Επίσης όσα λες για το ασανσέρ και το καλοριφέρ απλά διορθώνονται.Κάθισε κάτω με τον άντρα σου και μιλήστε δεν νομίζω να μην γίνεται να βάλετε δική σας ανεξάρτητη θέρμανση βάζοντας ωρομετρητες στον ήδη υπάρχοντα καυστήρα.Έτσι θα έχετε όποτε θέλετε καλοριφέρ και απλά ο καθένας θα πληρώνει το μερίδιό του.Και για το καλό σου μην ασχολείσαι καθόλου με τα πεθερικά σου για να βρεις την ηρεμία σου!

[SWEETY]

Τον αγαπάς τον άνδρα σου?

 

Ναι και βέβαια....