ΜΕΓΑΚΥΣΤΗ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΥΧΕΝΙΚΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ

[morchella]

Καλημερα σε όλες και όλους,

 

διαβαζω αυτο το φόρουμ εδω και καιρό (δηλαδή από τότε που ήμουν εγκυος) και πήρα την απόφαση να γράψω και εγω για τις δύσκολες στιγμες που περναω. οι εξετάσεις τις αυχενικής διαφάνειας εδειξαν την ύπαρξη στένωσης στην ουρίθρα του μωρού μας και η πιθανότητα για ουρονεφρωση ήταν μεγάλη. μετά από πολλή ερευνα και μετά από συζήτηση με την γενετίστρια και την γυναικολόγο μας αποφασίσαμε με τον άνδρα μου να προχωρήσουμε σε διακοπή της κύησης. τωρα εχει περάσει σχεδόν ενας μήνας, είμαι πολύ ασχημα ψυχολογικά και σωματικά και πιστεύω ότι το μόνο που μπορεί να με κανει να νιωσω καλα είναι να ξαναμείνω εγκυος. οποια εχει περάσει κατι παρόμοιο θα ήθελα να μου γραψει ενα σχόλιο γιατι νιωθω απελπισία...

[Ανεμώνη]

Μακάρι να μείνεις έγκυος και όλα να πάνε καλά αυτή τη φορά!!!

σας είπαν γιατί παρουσιαστηκε αυτο στο μωράκι;

[ΝΤΟΛΗ]

Κορίτσι μου...είναι πολλές οι κοπέλες που βίωσαν κάτι τέτοιο..Μία από αυτές είμαι κι εγώ..Στις 29 Ιανουαρίου αναγκάστηκα να γεννήσω το μωρό μου όχι για να του χαρίσω τη ζωή, αλλά για να πεθάνει...Ήμουν 17 εβδομάδων. Κι εμένα έπασχε από κάποιο γενετικό σύνδρομο και φαντάσου πέρασαν πάνω από τρεις μήνες για να έχω κάποιο πόρισμα..συγκεκριμένα αύριο έχω ραντεβού με γενετιστή. Όλα τα συναισθήματα που βιώνεις είναι βασανιστικά και πίστεψέ με μπορώ να σε νιώσω μέσα από τα βάθη της ψυχής μου...Καταλαβαίνω την ανάγκη σου για μια νέα εγκυμοσύνη άμεσα...όλες περάσαμε αυτά τα στάδια. Αυτό που έχω να σου πω εγώ είναι να κλάψεις όσο θέλεις, να πενθήσεις το μωρό σου, να μην ακούς τους γύρω σου τι σου λένε..δώσε στον εαυτό σου τον χρόνο που χρειάζεται για να συνέλθει...Και όταν με το καλό θα νιώσεις έτοιμη ψυχολογικά και σωματικά θα έρθει ξανά ένα μωράκι, γερό αυτή τη φορά για να γεμίσει την αγκαλιά σου που έμεινε άδεια τόσο απότομα...Κάποια κοπέλα μου είχε γράψει ότι ο παράδεισος είναι κοντά...και διαπιστώνω μέρα με τη μέρα ότι πλησιάζω..Βρίσκομαι πάλι σε προσπάθεια σύλληψης και σκέφτομαι σιγά σιγά να αποχωριστώ και το τικεράκι...Το αγάπησα αυτό το μωρό, όμως δυστυχώς δεν θα είχε ζωή... όπως και το δικό σου...Κι εμείς σαν μανούλες τους έπρεπε να κάνουμε το καλύτερο γι' αυτά..Τα αφήσαμε να πετάξουν ψηλά και να γίνουν αγγελάκια...Περιμένω, να μου στείλει ένα αδελφάκι του, για να του δώσω όλη την αγάπη που δεν πρόλαβα να δώσω σ' εκείνο... ότι θέλεις γράψε μου..σε φιλώ

[morchella]

οι γιατροί είπαν ότι αυτή η στένωση στην ουρήθρα είναι τυχαίο γεγονος και δεν σχετιζεται με τα χρωμοσώματα. χρωμοσωμικά ήταν απολύτως φυσιολογικό οπως εδειξαν και οι εξετάσεις. συμβαίνει σπάνιως και μόνο στα αγορακια.... εγω δεν μπορω να πιστεψω οτι συνεβη σε εμενα...

[cathy1716]

οι γιατροί είπαν ότι αυτή η στένωση στην ουρήθρα είναι τυχαίο γεγονος και δεν σχετιζεται με τα χρωμοσώματα. χρωμοσωμικά ήταν απολύτως φυσιολογικό οπως εδειξαν και οι εξετάσεις. συμβαίνει σπάνιως και μόνο στα αγορακια.... εγω δεν μπορω να πιστεψω οτι συνεβη σε εμενα...

morchella μου,καλημερα...Τωρα διαβασα την ιστορια σου..Δεν ξερω εαν θα σε κανει να νοιωσεις καλυτερα,αλλα οταν εχεις χρονο,διαβασε τη δικη μου ιστορια...Κ εγω αφησα το μωρακι μου πριν 1 μηνα ..Δισχιδης ραχη στο μωρακι μου,φανηκε στο μεσο της εγκυμοσυνης,στη β επιπεδου κ ενω ειχα νοιωσει τη μπεμπουλα μου να κλοτσαει...Στον 7ο μηνα,θα παρελυε οριστικα...Κ θα γεννιοταν ισως με διαννοητικα προβληματα,περα απο τα κινητικα...Αν διαβασεις,θα δεις,ολοι οι γιατροι μεχρι τωρα μου λενε οτι πρεπει να δεχτω οτι ''απλα ,ετυχε''...Τοσο αδικα,τοσο ξαφνικα...Ολες μου οι εξετασεις μεχρι την 19 η βδομαδα,ηταν τελειες:ορμονικες,αιματολογικες,αυχενικη διαφανεια,υπερηχοι.Τιποτα δεν προμηνυε τι θα συνεβαινε.Ημουν η πιο ευτυχισμενη γυναικα στον κοσμο.Κ ξαφνικα,ολα εσβησαν. Ειμαι αδεια...Δεν ξερω εαν σε ανακουφιζει,ομως νοιωθω ακριβως οπως εσυ.Ομως δεν ειμαστε μονες.Εχουν βρεθει κ αλλες γυναικες απο εδω στην ιδια κατασταση με εμας,κ πολλες απο αυτες πλεον εχουν υγιεστατα μωρακια στην αγκαλιτσα τους...!Ευχομαι πολυ συντομα να κτα καταφερουμε κ εγω κ εσυ κ να μιλαμε απο αλλη ενοτητα εδω...Ο,τι χρειαστεις,ειμαι εδω,εγω παιρνω αρκετη δυναμη συζητωντας με αυτες τις γυναικες...Νομιζω το ''γιατι σε μενα'',''γιατι στο μωρο μου'' ,θα με βασανιζει για παντα,ομως πρεπει να πατησω ξανα στα ποδια μου. Για χαρη του παιδιου μου....

[alexele]

"Εχουν βρεθει κ αλλες γυναικες απο εδω στην ιδια κατασταση με εμας,κ πολλες απο αυτες πλεον εχουν υγιεστατα μωρακια στην αγκαλιτσα τους...!"

Eίμαι κι' εγώ μία από αυτές. Σας εύχομαι να έρθει σύντομα ένα νέο μωράκι στη ζωή σας και να γεμίσει τη καρδιά και τη σκέψη σας ευτυχία. Το γιατί μη το ψάχνετε κορίτσια, δε θα βρεθεί απάντηση, απλά προχωρήστε παρακάτω! Κι' εγώ ήμουνα από τις σπάνιες περιπτώσεις είχανε πει, αφού όταν μετά από ένα χρόνο πήγαινα για υπέρηχα στο μαιευτήριο όλοι θυμόντουσαν το περιστατικό μου. Και......................................................................................

[cathy1716]

"Εχουν βρεθει κ αλλες γυναικες απο εδω στην ιδια κατασταση με εμας,κ πολλες απο αυτες πλεον εχουν υγιεστατα μωρακια στην αγκαλιτσα τους...!"

Eίμαι κι' εγώ μία από αυτές. Σας εύχομαι να έρθει σύντομα ένα νέο μωράκι στη ζωή σας και να γεμίσει τη καρδιά και τη σκέψη σας ευτυχία. Το γιατί μη το ψάχνετε κορίτσια, δε θα βρεθεί απάντηση, απλά προχωρήστε παρακάτω! Κι' εγώ ήμουνα από τις σπάνιες περιπτώσεις είχανε πει, αφού όταν μετά από ένα χρόνο πήγαινα για υπέρηχα στο μαιευτήριο όλοι θυμόντουσαν το περιστατικό μου. Και......................................................................................

Και.................................................τα καταφερες κ τωρα εχεις το υγιεστατο παιδακι σου!!! Μου φαινεται τοσο μακρινη αυτη η σκεψη για μενα,αλλα χαιρομαι τοσο πολυ που τα καταφερες εσυ!!!!

[alexele]

Ακριβώς τα ίδια ένοιωθα κι' εγώ, όταν ξεκίνησα πάλι το κύκλο της εξωσωματικής (μετά από τα δύο προηγούμενα δυσάρεστα) δε πίστευα με τίποτα ότι θα πετύχει. Μέσα στην απογοήτευση, στο άγχος και στο φόβο ήμουνα. Με λόγια δε περιγράφονται κάποια συναισθήματα!

Αλλά ειλικρινά σας μιλάω, μανούλες θα γίνετε όλες οι κοπέλες! Αρκεί να το πιστέψε τε και να κοιτάξετε μπορστά, το κακό πέρασε τώρα σας περιμένουν μόνο ευχάριστα. Θα φροντίσουν γι' αυτό τα αγγελάκια που έχουμε στείλει εκεί ψηλά!

[morchella]

σας ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλα σας λόγια... σας ευχομαι τα καλύτερα. αισθανομαι καποιου είδους ανακούφιση που βρήκα ανθρώπους που έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις και εχουν παρει αυτή την απόφαση και μετά όλα πήγαν καλά. είναι τρομακτίκο ποσο γρήγορα εναλλάσεται η απόλυτη ευτυχία με την απόλυτη δυστυχία cathy μου και εγώ το είχα αγαπήσει αυτο το πλασματάκι που κουβαλούσα για 14 εβδομάδες. και μόλις πήραμε την απόφαση αυτή μεχρι να γίνει πράξη συνέχισα να το κουβαλάω και προσπάθησα να σταματήσω να το αγαπάω γιατί δεν γινόταν αλλιως. αυτες οι μερες που μεσολάβησαν τοτε ήταν οι πιο δύσκολες. τωρα ο καιρός κυλάει βασανιστικά αργά και ανυπομονώ να περάσουν οι μήνες για να κάνουμε την επόμενή μας προσπάθεια...

[vasdeli]

morchella, λυπάμαι πολύ για την κατάληξη της εγκυμοσύνης σου...

Εύχομαι γρήγορα να γίνεις και πάλι μανούλα....

 

Κορίτσια, θέλω να δώσω μια νότα αισιοδοξίας λέγοντάς σας να μην το βάζετε κάτω...

Ίσως έχετε διαβάσει το δικό μου τόπικ, την δική μου ατυχία....Ήταν πολύ σκληρό...όμως τώρα ,να, είμαι και πάλι έγκυος!

Μην απογοητεύεστε!

Μέσα από την απόλυτη θλίψη θα έρθει η απόλυτη χαρα, θα το δείτε!

[beloved]

και υπαρχουν και αλλες τοσες κοπελες...η μητερα μου αναγκαστηκε να γεννησει τα διδυμα αγορακια της 5,5 μηνων απο λαθος του γιατρου...δεν το ξεπερασε ποτε κι ας εχουν περασει 32 χρονια...υπαρχουν και χειροτερα ομως...χασαμε τον 24 χρονων αδερφο μου σε τροχαιο πριν απο 10 μηνες...δυστυχως ειναι αλλιως οταν εχεις μεγαλωσει το παιδι σου...αναγκαστηκε να αποχωρηστει 3 παιδια κι ομως δεν το βαζει κατω...δεν ξερω αν σας δινει δυναμη αυτο που θα πω αλλα ο Θεος ειναι μεγαλος!!!!

[cathy1716]

σας ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλα σας λόγια... σας ευχομαι τα καλύτερα. αισθανομαι καποιου είδους ανακούφιση που βρήκα ανθρώπους που έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις και εχουν παρει αυτή την απόφαση και μετά όλα πήγαν καλά. είναι τρομακτίκο ποσο γρήγορα εναλλάσεται η απόλυτη ευτυχία με την απόλυτη δυστυχία cathy μου και εγώ το είχα αγαπήσει αυτο το πλασματάκι που κουβαλούσα για 14 εβδομάδες. και μόλις πήραμε την απόφαση αυτή μεχρι να γίνει πράξη συνέχισα να το κουβαλάω και προσπάθησα να σταματήσω να το αγαπάω γιατί δεν γινόταν αλλιως. αυτες οι μερες που μεσολάβησαν τοτε ήταν οι πιο δύσκολες. τωρα ο καιρός κυλάει βασανιστικά αργά και ανυπομονώ να περάσουν οι μήνες για να κάνουμε την επόμενή μας προσπάθεια...

morchella μου,ειναι η πιο δυσκολη αποφαση ζωης,το ξερω...Κ πως να σταματησεις να το αγαπας,οταν το εχεις μεγαλωσει μεσα σου κ το εχεις αγαπησει περισσοτερο απο τον εαυτο σου???Αδυνατον,μην προσπαθεις να ξορκισεις αυτα που νοιωθεις,ειδικα αυτο τον καιρο...Να μιλας γι αυτο,να λες οτι νοιωθεις,να εκφραζεσαι,να ξεσπας.Κλαψε εαν νοιωθεις πονο. Εγω δεν τον κραταω μεσα μου...Μονο ετσι φευγει λιγακι το βαρος που νοιωθω...Δεν θα σταματησω ποτε να το αγαπαω,αυτο το πλασματακι ηρθε στη ζωη μου,μεγαλωσε μεσα μου κ με αλλαξε σαν ανθρωπο.Προσπωπικα,εχω χασει καθε ιχνος εγωισμου,ολη μου η ζωη αυτους του μηνες ηταν το μωρο μου,γι αυτην ζουσα.Κ γι αυτο μου ειναι απιστευτα δυσκολο τωρα πια να πατησω στα ποδια μου κ να προσεξω τον εαυτο μου....Ο μονος λογος που μου δινει ελπιδα για να ζησω ξανα ειναι το ενδεχομενο μιας νεας εγκυμοσυνης καποια στιγμη.Ο χρονος περναει βασανιστικα τωρα...Ολος ο κοσμος ανυπομονει να ερθει το καλοκαιρι κ οι αδειες...Εγω ανυπομονω να περασει ο αυγουστος που θα την γεννουσα,κ να ερθει καιρος που θα εχω το οκ του γιατρου να προσπαθησω ξανα...Θα γινει morchella,πρεπει να το πιστεψουμε....κ εγω κ εσυ...

[cathy1716]

και υπαρχουν και αλλες τοσες κοπελες...η μητερα μου αναγκαστηκε να γεννησει τα διδυμα αγορακια της 5,5 μηνων απο λαθος του γιατρου...δεν το ξεπερασε ποτε κι ας εχουν περασει 32 χρονια...υπαρχουν και χειροτερα ομως...χασαμε τον 24 χρονων αδερφο μου σε τροχαιο πριν απο 10 μηνες...δυστυχως ειναι αλλιως οταν εχεις μεγαλωσει το παιδι σου...αναγκαστηκε να αποχωρηστει 3 παιδια κι ομως δεν το βαζει κατω...δεν ξερω αν σας δινει δυναμη αυτο που θα πω αλλα ο Θεος ειναι μεγαλος!!!!

Λυπαμαι πολυ γλυκεια μου,ειναι τοσο αδικο για την οικογενεια σου...

[nasia84]

Κορίτσια εγώ θέλω απλά να σας πω κουράγιο και σας θαυμάζω. Εμένα στο κοριτσάκι μου είδαν κομβίο στην καρδιά την 23η εβδομάδα το οποίο συνδέεται με σύνδρομο down. Ο γιατρός μου είχε συστήσει αμνιοπαρακέντηση, και όταν τον ρώτησα αν έχει σύνδρομο down τότε τι κάνουμε αφού είναι προχωρημένη η εγκυμοσύνη μου, μου απάντησε "διακοπή κύησης". Τότε κόπηκαν τα πόδια μου. Τελικά πήγαν όλα καλά. Αλλά και μόνο στην ιδέα ότι θα αποχωριζόμουν το κοριτσάκι μου, τρελαινόμουν. Σας εύχομαι να γίνεται μανούλες και πάλι σύντομα και όλα αυτά να είναι απλά μια άσχημη ανάμνηση και όχι άλλο βίωμα.

[morchella]

Κορίτσια εγώ θέλω απλά να σας πω κουράγιο και σας θαυμάζω. Εμένα στο κοριτσάκι μου είδαν κομβίο στην καρδιά την 23η εβδομάδα το οποίο συνδέεται με σύνδρομο down. Ο γιατρός μου είχε συστήσει αμνιοπαρακέντηση, και όταν τον ρώτησα αν έχει σύνδρομο down τότε τι κάνουμε αφού είναι προχωρημένη η εγκυμοσύνη μου, μου απάντησε "διακοπή κύησης". Τότε κόπηκαν τα πόδια μου. Τελικά πήγαν όλα καλά. Αλλά και μόνο στην ιδέα ότι θα αποχωριζόμουν το κοριτσάκι μου, τρελαινόμουν. Σας εύχομαι να γίνεται μανούλες και πάλι σύντομα και όλα αυτά να είναι απλά μια άσχημη ανάμνηση και όχι άλλο βίωμα.

πολύ χαίρομαι που σε εσένα πήγαν όλα καλά και τώρα εχεις το μωρό σου στην αγγαλιά σου και το θηλάζεις.... δυστυχώς εγώ δεν σταθηκα καθόλου τυχερή. δεν πειράζει γιατι δεν θα το βάλω κάτω και του χρόνου τέτοια εποχή θα έχω το μωρό μου στην αγγαλιά μου και εγω... αυτο το αίσθημα του 'μου κόπηκαν τα πόδια' είναι ότι ακριβώς μπορεί να πει καποιος για να περιγράψει αυτό τον υπέρτατο φόβο μιας μάνας ότι κάτι κακό συμβαίνει στο παιδί που κουβαλάει... όταν βλεπεις το γιατρό να κολλάει και κατι να θελει να πεί και να μην το λεει και μετα σου ρίχνει την βομβα τότε εγω ένιωσα την καρδια μου να χτυπάει τοσο γρήγορα σαν να σπάσει και χερια-ποδια μουδιαζουν και νομίζεις ότι παραλύεις.... χαίρομαι που όλα πήγαν καλά σε εσένα και μακάρι να εχω τετοια εποχή του χρόνου το ίδιο τικερ με εσένα.

[cathy1716]

πολύ χαίρομαι που σε εσένα πήγαν όλα καλά και τώρα εχεις το μωρό σου στην αγγαλιά σου και το θηλάζεις.... δυστυχώς εγώ δεν σταθηκα καθόλου τυχερή. δεν πειράζει γιατι δεν θα το βάλω κάτω και του χρόνου τέτοια εποχή θα έχω το μωρό μου στην αγγαλιά μου και εγω... αυτο το αίσθημα του 'μου κόπηκαν τα πόδια' είναι ότι ακριβώς μπορεί να πει καποιος για να περιγράψει αυτό τον υπέρτατο φόβο μιας μάνας ότι κάτι κακό συμβαίνει στο παιδί που κουβαλάει... όταν βλεπεις το γιατρό να κολλάει και κατι να θελει να πεί και να μην το λεει και μετα σου ρίχνει την βομβα τότε εγω ένιωσα την καρδια μου να χτυπάει τοσο γρήγορα σαν να σπάσει και χερια-ποδια μουδιαζουν και νομίζεις ότι παραλύεις.... χαίρομαι που όλα πήγαν καλά σε εσένα και μακάρι να εχω τετοια εποχή του χρόνου το ίδιο τικερ με εσένα.

(morchella γραφουμε στα ιδια θεματα,γιατι αραγε...?)

ναι,δεν ειμασταν τυχερες εμεις.. Οπως κ πολλες αλλες γυναικες,δυστυχως...(μπες στο θεμα μου,θα δεις καινουριες ιστοριες δυναμης,οπως της alexele)

Μου θυμισες τη δικια μου στιγμη,τοτε,8 Απριλιου,που πηγα στο γυναικολογο για τυπικο υπερηχο 5ου μηνα...Τοσο χαρουμενη,μαζι με τον αντρα μου κ την πεθερα μου...Ειχα φαει σοκολατα,για να κανει τουμπες η μικρη...Κ πραγματι,εκανε...Κ ενω ο γιατρος την μετραγε(ειχε μεγαλωσει η καρδουλα μου),ξαφνικα σκοτεινιαζει...Εχει φτασει στην ακρη της σπονδυλικης στηλης...''Αυτο δεν μου πολυαρεσει...''ειναι το πρωτο πραγμα που ειπε...''Τι ειναι γιατρε?''ρωταει ο αντρας μου...''Δεν θελω να σας πω,πριν σιγουρευτω..Μπορει να ειναι απλα μια κυστη,αλλα πρεπει να το δουμε...Θα πατε για β επιπεδου να δουμε τι θα δειξει...Θα παρω τον γιατρο(εμβρυολογο στο ΕΜΒΡΥΟ,εκει που καναμε την αυχενικη),να σας δεχτει τωρα''....Κ φευγουμε τρεχοντας για το Κολωνακι...Εγω δεν σταματησα να κλαιω στη διαδρομη...Ο αντρας μου μου ελεγε οτι μπορει να μην ειναι τιποτα κ τι θα λεω μετα...Εγω ομως ηξερα μεσα μου οτι δεν πανε καλα τα πραγματα...Με την κοιλια στο στομα,φτασαμε...Ο εμβρυολογος μας δεχτηκε μετα απο 2 ωρες,η αναμονη με σκοτωνε,εκλαιγα συνεχεια...Κ τα νεα ηρθαν: ''τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα.δεν υπαρχουν περιθωρια.στην καλυτερη θα παραλυσει στον 7ο μηνα(αυτη που εκανε τουμπες εκεινη τη στιγμη),στη χειροτερη θα βγει φυτο....''

Ομως αυτο ''ετυχε'',εγινε,για καποιο λογο....ΠΟυ καποτε ισως καταλαβω...Δεν θα το βαλω κατω.Το χρωσταω στο μωρο μου.Θα τα καταφερω.Θα αλλαξουμε τικερακι,συντομα,κ θα μιλησουμε σε αλλη ενοτητα....

[morchella]

Σημερα είναι μία δύσκολη μέρα. τελειώνει ο Μάης και εγώ νιώθω σαν να έχουν περάσει χρόνια ολόκληρα απο πάνω μου αντί για ένας μήνας. νιώθω ότι ο χρόνος δεν περνάει, έχει μείνει εκεί στις 16 του απρίλη που αποχαιρετιστήκαμε. το Σαββατο πήγα για το πρώτο μου μπάνιο στην θάλασσα. και μια σκούρα καθετη γραμμή που ξεκιναει απο τον αφαλό μου μου θυμίζει οτι ήμασταν μαζί και μου αφισες αυτό το σημαδάκι. μου έχεις αφίσει πολλά σημαδάκια: ρυτίδες γύρω από τα μάτια, μικρές ραγαδούλες απο δω και απο κει... μου λείπεις.

[cathy1716]

Σημερα είναι μία δύσκολη μέρα. τελειώνει ο Μάης και εγώ νιώθω σαν να έχουν περάσει χρόνια ολόκληρα απο πάνω μου αντί για ένας μήνας. νιώθω ότι ο χρόνος δεν περνάει, έχει μείνει εκεί στις 16 του απρίλη που αποχαιρετιστήκαμε. το Σαββατο πήγα για το πρώτο μου μπάνιο στην θάλασσα. και μια σκούρα καθετη γραμμή που ξεκιναει απο τον αφαλό μου μου θυμίζει οτι ήμασταν μαζί και μου αφισες αυτό το σημαδάκι. μου έχεις αφίσει πολλά σημαδάκια: ρυτίδες γύρω από τα μάτια, μικρές ραγαδούλες απο δω και απο κει... μου λείπεις.

morchella μου καλημερα...

''νιώθω σαν να έχουν περάσει χρόνια ολόκληρα απο πάνω μου αντί για ένας μήνας. νιώθω ότι ο χρόνος δεν περνάει...'' ειναι σαν να τα γραφω εγω αυτα τα λογια...Ειναι ακριβως οπως νοιωθω εγω,καθε μερα σβηνω τις μερες στο ημερολογιο...Θα περασουν κοπελα μου,δεν γινεται αλλιως,ο χρονος κυλαει,απλα σε εμας φαινεται οτι κυλαει βασανιστικα αργα...Το ξερω,σε νοιωθω απολυτα...Ειναι αυτη η μεταβατικη περιοδος,στην οποια δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο απο το να περιμενω το χρονο να περασει...Ειναι καλοκαιρι ομως,κ τουλαχιστον θα παρουμε καποια αδεια,οι διακοπες παντα κυλουν πιο γρηγορα,σωστα? Ειναι πολυ δυσκολο αυτο που ζουμε,ομως θα ερθουν καλυτερες μερες,πρεπει να το πιστεψουμε...Λιγη υπομονη..Πρεπει να πατησουμε στα ποδια μας,να ανασηκωθουμε σωματικα κ ψυχικα,ετσι ωστε να μπορεσουμε να προσπαθησουμε ξανα...Το οφειλω στην μπεμπα μου,το οφειλεις στο μπεμπη σου...

[Teomar]

δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσο εχω συγκινηθει. κλαιω απαρηγορητη ειδικα με τα τελευταια σου λογια. κουραγιο μανουλα.ολα θα πανε καλα.

[vasdeli]

Σημερα είναι μία δύσκολη μέρα. τελειώνει ο Μάης και εγώ νιώθω σαν να έχουν περάσει χρόνια ολόκληρα απο πάνω μου αντί για ένας μήνας. νιώθω ότι ο χρόνος δεν περνάει, έχει μείνει εκεί στις 16 του απρίλη που αποχαιρετιστήκαμε. το Σαββατο πήγα για το πρώτο μου μπάνιο στην θάλασσα. και μια σκούρα καθετη γραμμή που ξεκιναει απο τον αφαλό μου μου θυμίζει οτι ήμασταν μαζί και μου αφισες αυτό το σημαδάκι. μου έχεις αφίσει πολλά σημαδάκια: ρυτίδες γύρω από τα μάτια, μικρές ραγαδούλες απο δω και απο κει... μου λείπεις.

 

Κράτησε τα σαν μια γλυκιά ανάμνηση όλα αυτά τα σημάδια.....

Σε λίγο καιρό το σώμα σου θα μαρτυρά άλλα.....

[morchella]

Κράτησε τα σαν μια γλυκιά ανάμνηση όλα αυτά τα σημάδια.....

Σε λίγο καιρό το σώμα σου θα μαρτυρά άλλα.....

 

vasdeli σε ευχαριστώ τόσο πολύ που παρ όλο που τα κατάφερες τελικά και είσαι εγκυούλα ακόμα μπαίνεις σε αυτό το φόρουμ που είναι γεμάτο με πόνο και θλίψη και δίνεις τόσο κουράγιο σε όλες μας. και μόνο που βλέπω αυτό το τικεράκι μου φτιάχνει η διαθεση.

 

το θέμα μου εμένα είναι ότι ανυπομονώ να μαρτυρά το σώμα μου άλλα όπως το έθεσες εσυ... δεν μπορώ να περιμένω! θελω να είμαι εγκυος και πάλι! και όμως πρέπει να περιμένω μεχρι τέλη ιούλη για να ξεκινήσω τις προσπάθειες... και λαχταρώ να πανε όλα καλά και να νιώσω και πάλι μια ζωούλα μέσα μου...

[vasdeli]

vasdeli σε ευχαριστώ τόσο πολύ που παρ όλο που τα κατάφερες τελικά και είσαι εγκυούλα ακόμα μπαίνεις σε αυτό το φόρουμ που είναι γεμάτο με πόνο και θλίψη και δίνεις τόσο κουράγιο σε όλες μας. και μόνο που βλέπω αυτό το τικεράκι μου φτιάχνει η διαθεση.

 

το θέμα μου εμένα είναι ότι ανυπομονώ να μαρτυρά το σώμα μου άλλα όπως το έθεσες εσυ... δεν μπορώ να περιμένω! θελω να είμαι εγκυος και πάλι! και όμως πρέπει να περιμένω μεχρι τέλη ιούλη για να ξεκινήσω τις προσπάθειες... και λαχταρώ να πανε όλα καλά και να νιώσω και πάλι μια ζωούλα μέσα μου...

 

Θα γίνει καλή μου, να είσαι σίγουρη γι' αυτό....

Λίιιιιιιιγο υπομονή χρειάζεται....εμένα πάντως μου πήρε 6 μήνες...

[cathy1716]

Θα γίνει καλή μου, να είσαι σίγουρη γι' αυτό....

Λίιιιιιιιγο υπομονή χρειάζεται....εμένα πάντως μου πήρε 6 μήνες...

 

Το ακους morchella μου??? 6 μηνες πριν η vasdeli θρηνουσε το μωρακι της οπως εμεις...Διαβασε την ιστορια της,θα δεις,ιδια συναισθηματα με εμας μεχρι εκεινη τη μερα που γραφει οπως ακριβως ξεκινησε την ιστορια της:Με ενα γραμμα στο παιδακι που δεν γεννηθηκε ποτε...Μονο που αυτη τη φορα του μιλουσε για το αδερφακι του...Ποσο εκλαψα το βραδυ που διαβασα ολο το topic .... κ να την λοιπον,αλλαξε τικερακι,κ πλεον ειναι εδω να μας φωτιζει με την αισιοδοξια της κ τη δυναμη της ψυχης της!!!!

 

Στο εχω πει ηδη τοσες φορες που καταληγω να γινομαι γραφικη,ωστοσο μεσα απο σενα,εχω παρει δυναμη vasdeli μου...Τη δυναμη που δεν ηξερα οτι εχω για να πατησω στα ποδια μου μετα απο την απωλεια μου.

 

Κ ομως,υπαρχει φως morchella,κ υπαρχει καπου εκει μπροστα μας,λιγους μηνες μακρια μας...Κ οταν θα φτασουμε εκει εγω,εσυ η domnina,κ τοσες αλλες γυναικες που ειναι στη θεση μας,η vasdeli θα μας δινει συμβουλες ως εμπειρη μανουλα...!

 

vasdeli μου,σε θερμοπαρακαλω για αλλη μια φορα,βγες απο αυτη την κατηγορια,μην αναλωνεσαι αλλο με τη δικια μας στενοχωρια....Η αληθεια ειναι οτι σε εχουμε αναγκη γιατι εισαι πηγη θετικης σκεψης κ δυναμης,ωστοσο εσυ πρεπει να προσηλωθεις στα καλυτερα που ερχονται κ οχι στη δικη μας θλιψη. Εμεις πρεπει να το περασουμε αυτο το μονοπατι της στενοχωριας,θα το ζησουμε οπως το εζησαν δυστυχως κ αλλες γυναικες πριν απο εμας(οπως κ εσυ )...Πρεπει να βγουμε δυνατες για να υποδεχθουμε μια νεα εγκυμοσυνη.Ομως αρκετα εχεις ηδη περασει εσυ...Δικαιουσαι να απολαυσεις αυτο που στερηθηκες αδικα πριν 6 μηνες!!!!

[vasdeli]

vasdeli μου,σε θερμοπαρακαλω για αλλη μια φορα,βγες απο αυτη την κατηγορια,μην αναλωνεσαι αλλο με τη δικια μας στενοχωρια....Η αληθεια ειναι οτι σε εχουμε αναγκη γιατι εισαι πηγη θετικης σκεψης κ δυναμης,ωστοσο εσυ πρεπει να προσηλωθεις στα καλυτερα που ερχονται κ οχι στη δικη μας θλιψη. Εμεις πρεπει να το περασουμε αυτο το μονοπατι της στενοχωριας,θα το ζησουμε οπως το εζησαν δυστυχως κ αλλες γυναικες πριν απο εμας(οπως κ εσυ )...Πρεπει να βγουμε δυνατες για να υποδεχθουμε μια νεα εγκυμοσυνη.Ομως αρκετα εχεις ηδη περασει εσυ...Δικαιουσαι να απολαυσεις αυτο που στερηθηκες αδικα πριν 6 μηνες!!!!

 

Στην τωρινή μου εγκυμοσύνη είμαι τόσο συνειδητοποιημένη, καλή μου Κάθυ, που καθόλου δεν με επηρεάζει το γεγονός ότι μπαίνω σε αυτή την ενότητα...

Αλήθεια σου λέω, σταμάτα να αγχώνεσαι για μένα....

Όπως έγραψα και στο άλλο θέμα, πειράζει να μείνω εδώ μέχρι να μείνετε έγκυες;

[morchella]

Στην τωρινή μου εγκυμοσύνη είμαι τόσο συνειδητοποιημένη, καλή μου Κάθυ, που καθόλου δεν με επηρεάζει το γεγονός ότι μπαίνω σε αυτή την ενότητα...

Αλήθεια σου λέω, σταμάτα να αγχώνεσαι για μένα....

Όπως έγραψα και στο άλλο θέμα, πειράζει να μείνω εδώ μέχρι να μείνετε έγκυες;

 

καλή μου vasdeli σε ευχαριστούμε για το κουράγιο που μας δίνεις!!! εισαι καταπληκτική!!! χαιρομαι τόσο πολύ για σένα. όχι δεν πειράζει που μένεις εδώ μεχρι να τα καταφέρουμε και εμείς... καλό ταξίδι, να περάσεις καλά και σε περιμένουμε μετα τις 10 ιούνη να μας πεις τις εντυπώσεις σου!!

 

πολλά φιλιά