Ζηλια

[βιργινια]

Καλησπέρα.Ο μεγάλος μου γιος είναι 2,5 και ο μικρός 5 μηνών. Ο μεγάλος βγάζει αφάνταστη επιθετικότητα με το μικρό. Δεν τολμάω να τον εμφανίσω μπροστά του και του ορμάει δήθεν για να τον αγκαλιάσει και να του κάνει χαρές και χώνει τα νύχια του στα μάτια του, τον χτυπάει στο κεφάλι και τον έχει γεμίσει γρατζουνιές στο πρόσωπο. Του εξηγω με ηρεμία ότι δεν πρέπει και ότι πως πρέπει να τον χαιδεύει αλλά δεν θέλει. Τον ρωτάω αν του αρέσει που πονάει τον αδελφούλη του και μου λέει ναι. Έχω βγει συχνά εκτός εαυτού γιατί δεν ξέρω πως να προστατέψω το μωρό. Καμιά ιδέα για το πως να αντιμετωπίσω την κατάσταση;

[Μαρια Στυλιανακη]

διάβασε εδώ τα διάφορα που έχω γράψει

 

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=1932

έπίσης αυτό το άρθρο

 

http://parents.org.gr/psych/?sid=218

 

το μόνο που βασικά βοηθάει είναι η συστηματική ενασχόληση με τον μεγάλο σου γιό και καθόλου αλλαγές στο περιβάλλον του, τώρα που υπάρχει αυτή η αλλαγή στο σπίτι.

έχει τεράστια ανασφάλεια εξαιτίας αυτής της αλλαγής.

 

θα πρέπει οπωσδήποτε να τον εμποδίζεις αλλά δεν μπορείς να λες πολλά γιατί θα τα πάρει σαν προσοχή, και ενίσχυση της ανεπιθυμητης συμπεριφοράς.

απλώς μπλοκάρεις (βάζοντας ανάμεσα τα χέρια σου) και τον παίρνεις αγκαλιά, και πατε να κανετε καποιο παιχνίδι....

μίλα του τότε.... μην του μιλάς την ώρα που τον εμποδίζεις να κάνει αυτό που θέλει να κάνει στο μωρό.

το παιδάκι σου, έχει πάθει ένα "σοκ" με αυτή την αλλαγή, και προφανώς την βγάζει πολύ έντονα..

δεν είναι κάτι σπάνιο πάντως ΚΑΘΟΛΟΥ... προσπάθησε να μην νιώθεις ένοχη, ή ότι κάτι κάνεις στραβά. είναι κάτι που συμβαίνει στις καλύτερες οικογένειες, και όσο περισσότερο εσυ το αποδεχτείς τόσο λιγότερο θα του θυμώνεις,

και με αυτό το τρόπο θα ηρεμεί και εκείνος - μιας και τον εκνευρισμό σου αυτόν, τον νιώθει,

και λειτουργεί αυτό σαν ενίσχυση του φόβου και είναι αιτία για επανάληψη αυτής ακριβώς της συμπεριφοράς -

ότι δηλαδή

- "πάει τώρα όλα τελείωσαν η μαμά δε με αγαπάει πια απο τοτε που ήρθε το αδερφάκι - ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΩΡΑ θα παω καταπάνω του!"

 

ελπίζω να σε βοήθησα!

[DIMITRA1983]

και εγω εχω ενα προβληματακι με την κορη μου.αν και δεν ειναι επιθετικη απεναντι στο μωρο εχει αρχισει να γκρινιαζει περισσοτερο και να θελει πιο πολλες αγκαλιες.επισης εχω πιασει το βλεμμα της να κοιταει σαν παραπονεμενη οταν ασχολουμαστε με τον μικρο.προσπαθω να ασχολουμε το ιδιο μαζι της και να της δειχνω την αγαπη μου περισσοτερο και απο πριν και εγω και ο μπαμπας της.αλλα ειναι καποιες φορες που το μωρο κλαιει απαρηγορητο και τοτε πρεπει να τον παρω αγκαλια.στεναχωριεμαι να σκεφτομαι πως μπορει να νομιζει οτι δεν την αγαπαμε οπως πριν...