ΑΒΥΣΣΟΣ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ!!Η ΔΙΚΗ ΣΑς?

[depybal]

Κορίτσια, ομολογώ ότι έχω ξεκοκαλίσει το φόρουμ.είμαι πράγματι πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο!! βλέπω τον ενθουσιασμό που έχετε..οι περισσότερες και σας θαυμάζω! ξέρετε..είμαι στο τέλος της 19ης εβδομάδας..όλα πάνε πολύ καλα..δεν έχω καταλάβει καν ότι είμαι εγγυος! αλλα μου συμβαίνει το εξής....βλέπω ότι αποφευγω να σκεφτώ το μωρό μου...να σκεφτώ τη ζωή μας σαν οικογένεια...αποφευγω να αγγίζω την κοιλιά που αυτή την βδομάδα έκανε την εμφάνισή της....αποφευγω να μιλήσω στο μωρό μου...!μου ήρθε λίγο ξαφνική η εγκυμοσύνη, δεν ξέρω τι να πω..νιώθω λίγο αμήχανα..λίγο φοβισμένη...ο άνδρας από την άλλη είναι ενθουσιασμένος...χαιδευει και μιλάει συνέχεια στο μωρό...δεν είναι ότι είμαι κακιά..ότι δεν το αγαπάω..προσέχω πολύ γενικά..αλλά δεν ξέρω γιατί ακόμα δεν μου βγαίνει κάτι...και νιώθω τύψεις...και φοβάμαι μήπως το νιώθει και το μωράκι...έχει συμβεί σε καμία? σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!έυχομαι τα καλύτερα!!

[annina]

Καταρχήν σου ευχομαι με το καλό να δεχτείς το μωράκι σου και να σου πάνε όλα καλά μέχρι το τέλος.

Μην αισθάνεσαι τύψεις θα σου έρθουν και τα συναισθήματα σιγά σιγά.Μολις αρχίσεις να νιώθεις αυτό το μικρό πλασματάκι που έχεις μέσα σου θα αλλαξουν όλα,δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα στο κόσμο για μια γυναίκα.

Φροντισε να απολαύσεις την περίοδο της εγκυμοσύνης σου,να χαιρεσαι την κάθε ημέρα τον κάθε μήνα που αυτή η ψυχούλα θα μεγαλώνει μέσα σου.

Αρχισε να χαζεύεις βιτρίνες με παιδικά να ξεφιλίζεις περιοδικά για μαμάδες,να κοιτάς κούνιες,και όλα θα έρθουν απο μόνα τους.

[Dimitra83]

εχει συμβει σε μενα αυτο που λες αλλα ο λογος ηταν διαφορετικος.στη κορη μου οταν ημουν επειδη ειχα 2 αποβολες πιο πριν φοβομουν να χαρω την εγκυμοσυνη μου.δεν ηθελα καν να σκεφτομαι το οτι ειμαι εγκυος.φοβομουν πως παλι θα γινει κατι κ θα απογητευτω.μεχρι κ τον τελευταιο μηνα ημουν μεσα στην αμφιβολια.γιαυτο δε χαρηκα καθολου την πρωτη μου ολοκληρωμενη εγκυμοσυνη,κ το μετανοιωσα.μη νιωθεις τυψεις καθολου!απλα να χαρεις αυτη τη φαση γιατι ποτε δε θα ξαναεισαι για πρωτη φορα εγκυος!μετανοιωσα που το μονο που θυμαμαι απο τις πρωτογνορες στιγμες της εγκυμοσυνης μου ειναι να μην αφηνω τον εαυτο μου να χαρει το μωρο μου!εσυ βεβαια εισαι αλλη περιπτωση.ισως οταν το νιωσεις μεσα σου να κινηται να γινουν ολα διαφορετικαευχομαι να σου πανε ολα καλα

[nera_gr]

Μην ανησυχείς, είναι πολύ σπουδαίο όλο αυτό που συμβαίνει για να το συνειδητοποιήσεις έτσι εύκολα. Κι εγώ ένιωθα λίγο ανόητη να μιλάω στην κοιλιά μου, ένιωθα πιο άνετα όμως να τραγουδάω στο μπεμπάκι μου. Όταν το νιώσεις μάλιστα να κουνιέται θα αρχίσεις να δένεσαι μαζί του.

Όσο για το ότι δε σκέφτεσαι το μέλλον με το μωρό το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό και μάλιστα καλύτερο. Γιατί το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα τελικά δεν μπορείς να το φανταστείς με τίποτα!

Καλώς να το δεχτείς!!

[xuito]

Νομίζω ότι αυτά που νιώθεις είναι απολύτως φυσιολογικά...κι εγώ κάπως έτσι την πέρασα στην εγκυμοσύνη, αλλά όταν κράτησα το γιό μου αγκαλιά , ήρθαν τα πάνω-κάτω!!!

Με το καλό σου εύχομαι το μπεμπάκι σου...

[agentP]

Είναι ωραία αυτή η περίοδος που διανύεις. Κι εγώ κάπως έτσι ήμουν στις εγκυμοσύνες μου. Συνέχιζα κανονικά τη ζωή μου και δεν πολυσκεφτόμουν το μωρό. Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Όταν αρχίσεις να το νιώθεις, θα χαϊδεύεις την κοιλιά σου κι αφού γεννηθεί, σίγουρα θα σκέφτεσαι σχεδόν μόνο αυτό. Όλα με τη σειρά τους.

Πάντως το ότι μπήκες εδώ, μάλλον σημαίνει ότι έχεις αρχίσει να ετοιμάζεσαι. Με το καλό!

[anasp]

Το πρώτο πράγμα που ένιωσα όταν το τεστ βγήκε θετικό ήταν ένα μούδιασμα. Δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα. Ότι κάτι τόσο σημαντικό δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα, ότι πως γίνεται εγώ να κάνω μωρό και τέτοια. Γενικά σαν να μην μπορούσε το μυαλό μου να επεξεργαστεί την εγκυμοσύνη. Και φυσικά δεν μπορούσα καν να σκεφτώ πως θα ήταν με ενα μωράκι (το δικό μου μωράκι) στην αγκαλιά. Χρειάστηκαν μήνες για να αρχίσει να μου φαίνεται φυσική η σκέψη ότι έχω μωρό. Κι ακόμα κι όταν την κρατούσα στην αγκαλιά μου ή κοιμόταν στο δίπλα δωμάτιο κάποιες φορές πάλι σαν ψέμα μου φαινόταν! Τώρα όμως, όταν μπαίνω σπίτι κι ερχεται τρέχοντας στην αγκαλιά μου και μου κάνει μααα στο μαγουλο, αυτό είναι ότι πιο αληθινό μπορώ να φανταστώ...

[Ευάκι]

Καλά εγώ έχω 2 κόρες και δεν μπορώ ακόμα να το συνειδητοποιήσω. Εγώ δε μπορούσα να καταλάβω τι είναι το μητρικό ένστικτο και πως γίνεται να αγαπάς την ιδέα του παιδιού. Μωρό ήταν η μεγάλη μου και την κοιτούσα και δεν πίστευα πως ήταν δικό μου. Το παιδί το αγαπάς σιγά σιγά, με τα πονάκια, τα γέλια, τα κλάμματα γενικά με το χρόνο. Όπως με τον άντρα σου τον αγαπάς σιγά σιγά, έτσι και με το παιδί, αλλά είναι διαφορετικό. Πέφτει αυτό και πονάς εσύ. Μην ανησυχείς, όλα θα έρθουν. Τα παιδιά είναι μεγάλος μπελάς, αλλά και τεράστια ευτυχία και ολοκλήρωση. Να χαρείς την εγκυμοσύνη σου, (κοιμήσου τώρα που μπορείς) και μην αγχώνεσαι.

[Eleniparis]

Μην στεναχωριέσαι. Έχεις καιρό για έγνοιες και άγχη μόλις έρθει το μωρό. Εγώ ακόμα και όταν γεννούσα σκεφτόμουν τον εαυτό μου. Και τα συναισθήματα της αγάπης και του έρωτα για το μωρό έρχονται σιγά-σιγά. Καθοριστικό είναι όταν το μωρό αρχίσει να αντιδράει σε εσένα, π.χ. με το χαμόγελο ή με το βλέμμα. Και όταν αρχίσουν αυτά τα συναισθήματα δεν σταματάνε. Χειροτερεύουν... μέρα με τη μέρα

[eleni1977]

ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ. ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ 14η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΠΑΝΙΚΟΣ( ΜΕ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ,ΝΕΥΡΑ,ΑΡΝΗΣΗ), ΤΩΡΑ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ (ΠΟΥ ΤΡΕΜΩ), ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ,ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ Ή ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.

ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΚΟΨΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ,ΤΡΩΩ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ........................

[Smouts]

Εγώ όταν γέννησα, τόλμησα να σκεφτώ, "τι ήθελα και εκανα παιδί", μετα σκεφτόμουν "μα πώς ο κόσμος αποφασίζει να κάνει και 2ο παιδί" και τώρα παρακαλάω τον αντρα μου να μην μου αποκλείσει την πιθανότητα να κανουμε 2ο παιδάκι.

[BILL]

φυσιολογικές αντιδράσεις όλες και δε χρειάζεται να έχεις τύψεις, με τον καιρό θα συνηθίσεις και όλα θα πάνε καλά...

[RMARY]

Εισαι απολυτα φυσιολογικη ,μην ανησυχεις .Αυτα που λενε οτι το μητρικο ενστικτο ξυπναει με το που μεινεις εγκυος ειναι παραμυθια.εγω οταν εμαθα οτι ειμαι εγκυος{υστερα απο πολυ ταλαιπωρια}πιστευα οτι θα νιωθω οτι κερδισα το λαχειο.αντι αυτου ειμουνα για πολυ καιρο παγωμενη γεματη σκεψεις κ προβληματισμους.φοβομουν να χαρω.εντονα συναισθηματα ξυπνησαν στην β'επιπεδου.ναι ναι τοσο αργα{ειχα κ δυσκολη εγκυμοσυνη στην αρχη}οπου πια ειδα ενα σχηματισμενο ανθρωπακι να κινηται κ τοτε συνειδητοποιησα οτι θα γινω μανα.κ ο αντρας μου το ιδιο.τωρα μετραω σαν τρελη τις μερες!ολα θελουν το χρονο τους.Δεν ειναι ελειψη αγαπης για το παιδακι ειναι ο φοβος για το αγνωστο που σε κανει να νιωθεις ετσι.Θα το ξεπερασεις οσο θα προχωραει η εγκυμοσυνη κ θα αρχισεις να το νιωθεις.