Με βασανίζουν οι τύψεις......

[pitsipopaki]

κορίτσια καλημέρα,

 

όποτε είμαι κουρασμένη η αδιάθετη και δεν εχω όρεξη να ασχοληθώ και πολυ με το μωρό μου (να κατσω κάτω να παίξω μαζι του κτλ) ή αν το μαλλώσω νιώθω άπειρες τύψεις που με φτάνουν στο σημείο να αναρρωτιέμαι αν είμαι καλή μάνα και με πιάνουν τα υπαρξιακά μου.... Εσείς το παθένετε αυτό?

Σας πιάνει κάποιες φορές ο εγωισμός οτι θέλετε να κάνετε κατι μόνο για πάρτι σας και σας κουράζουν όλα τα άλλα ή μονο σε μένα συμβαίνει?το λατρεύω ρε παιδια το μωρό μου απλώς δεν νομίζω οτι θα φτάσω ποτέ το πρότυπο της αψογης μάνας και φοβάμαι μήν γυρίσει κάποτε ο γιός μου και με πεί εγωήστρια ή μου πεί γιατι δεν είσαι σαν την μαμά του τάδε ....

πρέπει να κάνω ασκήσεις υπομονής για να την βελτιώσω γιατι δεν εχω και πολυ..!

[ψαράκι]

ΧA! Δεν είσαι μόνη σ' αυτό το συναίσθημα...

Κι εγώ το ίδιο παθαίνω, αλλά μετά σκέφτομαι πολύ απλά ότι "κι εγώ είμαι άνθρωπος με αδυναμίες και ατομικές ανάγκες".

 

Τις τύψεις προσπαθώ να τις τιθασέψσω τώρα που είναι νωρίς σχετικά, γιατί τα παιδιά έχουν ραντάρ και αργότερα θα "πατήσουν" πάνω σ' αυτό, ζητώντας ανταλλάγματα. Π.χ. όταν μεγαλώσει λίγο ακόμα και μια μέρα νιώσεις τύψεις μπορεί να του αγοράσει κάτι ή να του πεις κάτι κι όλο αυτό να γυρίσει μπούμερακ. Δηλ. την επόμενη φορά θα ζητήσει να του αγοράσεις αυτό το "κάτι" συν "κάτι άλλο".

 

Απλά αποδέξου τις αδυναμίες σου και να σκέφτεσαι ότι ΔΕΝ υπάρχει τέλεια μάνα, αφού ΔΕΝ υπάρχει τέλειος άνθρωπος. Αυτό το περι τελειότητας της μάνας πιστεύω ότι είναι απλά μύθος, για να δημιουργεί περισσότερες τύψεις στις μανάδες (ειδικά από τότε που βγήκαν στην αγορά εργασίας).

 

Το μόνο που προσπαθώ να κάνω είναι αυτό που είπες: ΥΠΟΜΟΝΗ και ΟΧΙ ΝΕΥΡΑ! Να μην αντιδρώ με τρόπους που αργότερα θα μετανιώσω (π.χ. να υψώσω τη φωνή μου στο 14 μηνών παιδί μου που έτσι κι αλλιώς δεν θα καταλάβει γιατί έχω νευριάσει...).

Τώρα σε φάσεις που δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ μαζί του... τότε δεν νιώθω τύψεις!

 

Βέβαια έχω την "τύχη" να μην δουλεύω, οπότε "δικαιούμαι" να μην έχω όρεξη 24 ώρες το 24ωρο. Αν δούλευα, τα πράγματα θα ήταν πιο δύσκολα, το ομολογώ...

[ψαράκι]

Επιπλέον, σκέψου ότι όταν με το καλό μείνεις πάλι έγκυος θα έχεις να σκεφτείς και το άλλο παιδί, οπότε μοιραία θα χαθεί η πρωτοκαθεδρία και η αμέριστη προσοχή και φροντίδα!

Απλά αποδέξου ότι τα παιδιά σ' αυτή την ηλικία θέλουν ΣΥΝΕΧΕΙΑ την προσοχή μας. Είναι ελλάχιστες οι στιγμές που μπορούν να κάτσουν μόνα τους.

Κι αν κοιμάται μέσα στη μέρα μόνο 1,5 ώρα (όπως ο δικός μου), τι να κάνεις κι εσύ?

Πόσες αντοχές να έχεις πια?

Υπομονή λοιπόν και δώσε του ότι καλύτερο ΜΠΟΡΕΙΣ!

[Μαριλίνα]

Όλες έχουμε μιλήσει απότομα στα παιδιά μας λόγω νεύρων, όλες τα έχουμε αδικήσει λόγω υποχρεώσεων, έλλειψη κεφιού κλπ.

Εγώ, να σου πω την αλήθεια, μου είπανε στον παιδικό σταθμό ότι δεν κοιμάται το μεσημέρι και τους λέω να μην τον κοιμίζουν για να κοιμάται νωρίς το βράδυ (9:30 - 1-:00) και να έχω χρόνο για τον εαυτό μου.

Είναι άκρως φυσιολογικό να θέλει μία μάνα και κάτι παραπάνω στη ζωή της. Και να σου πω κάτι: Τώρα που έχω ξεκινήσει γυμναστήριο (μία ώρα την ημέρα) είμαι τόσο χαρούμενη που ασχολούμαι με πολυ περισσότερο κέφι με τον μικρό μου τις υπόλοιπες ώρες που έχω μαζί του!!!

[pitsipopaki]

χαιρομαι βρε κοριτσια που δεν ειμαι μονο εγω ετσι..! οντως ανθρωποι ειμαστε και εμεις και εχουμε και αδυναμιες.. δεν ειναι αδικο που η κοινωνια εχει δωσει εναν μονο ρολο στον αντρα ενω εμεις πρεπει να ειμαστε τελειες νοικοκυρες-γυναικες-μανες-εργαζομενες-κουκλες-περιποιημενες-αδυνατες και με απεριοριστη υπομονη??? πωπωωω δεν ειναι η μερα μου σημερα..αν δεν ειχαμε το νοικοκυριο πανω απ0 το κεφαλι μας σιγουρα ολες θα ειμασταν τελειες μανες...!!! οταν δεν εχεις σιδερο-μαγειρεμα-σκουπισμα -σφουγκαρισμα κτλ κτλ εισαι πιο ανεβασμενη ψυχολογικα για να ασχοληθεις με το παιδι σου κ αλλα πραγματα..!!! ουφ!

[ψαράκι]

χαλαράάάάά! κι ας μείνει και καμμιά δουλειά πίσω που και που...

Αν νιώσεις την ανάγκη να κάνεις ένα beaute στο σπίτι σου όταν κοιμάται ο μικρός (μπάνιο, νύχια, μάσκες σώματος και προσώπου) αντί να σφουγκαρίσεις ή να σιδερώσεις (για το μαγείρεμα δεν το συζητώ, πρέπει να τρώμε), κάντο!!! Αν όχι μια φορά την εβδομάδα, μια στις δεκαπέντε το δικαιούσαι!!!

Αλλά και για το μαγείρεμα, μια στις τόσες παρείγγειλε κι απ' έξω... Δεν χάθηκε ο κόσμος!!!

Μετά θα έχεις περισσότερη όρεξη και για το γιο και για τον πατέρα!!!!

[PatPan]

όποτε είμαι κουρασμένη η αδιάθετη και δεν εχω όρεξη να ασχοληθώ και πολυ με το μωρό μου (να κατσω κάτω να παίξω μαζι του κτλ) ή αν το μαλλώσω νιώθω άπειρες τύψεις που με φτάνουν στο σημείο να αναρρωτιέμαι αν είμαι καλή μάνα και με πιάνουν τα υπαρξιακά μου.... Εσείς το παθένετε αυτό?

Σας πιάνει κάποιες φορές ο εγωισμός οτι θέλετε να κάνετε κατι μόνο για πάρτι σας και σας κουράζουν όλα τα άλλα ή μονο σε μένα συμβαίνει?το λατρεύω ρε παιδια το μωρό μου απλώς δεν νομίζω οτι θα φτάσω ποτέ το πρότυπο της αψογης μάνας

 

Αχ, και νόμιζα ότι ήμουν η μόνη..... Τι να πρωτοπρολάβουμε? Δουλειά-σπίτι-νυκοκυριό-παιδί-σύζυγο? Ανθρωποι είμαστε και εμείς, κουραζόμαστε, έχουμε συναισθήματα, έχουμε ανάγκη να είμαστε εμείς και ο εαυτός μας.

Λοιπόν κορίτσια, η μία θα δίνει συμπαράσταση στην άλλη. Εγώ νιώθω ήδη πιο ανάλαφρα καθώς ξέρω ότι δεν είμαι μόνη:grin:.