1o Πανελλήνιο Συνέδριο Μονογονεϊκών Οικογενειών

[pwlina]

Στην Αλεξανδρούπολη, στις 7 και 8 Νοεμβρίου 2009, θα διεξαχθεί το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Μονογονεϊκών Οικογενειών, στο Ξενοδοχείο Θράκη Παλλάς

 

Θέμα : Μονογονεϊκές Οικογένειες στη Σύγχρονη Κοινωνία

 

Διοργάνωση: Σύλλογος Αρχηγών Μονογονεϊκών Οικογενειών Ν.Έβρου

 

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

 

09.00 - 09.15 Προσέλευση - εγγραφές

09.15 - 09.45 Χαιρετισμοί

09.45 - 11.00 "Η πρόκληση της παιδικής φτώχειας - Από την οπτική των παιδιών

Δήμητρα Κογκίδου (κοσμήτορας ΑΠΘ)

Ερωτήσεις - συζήτηση

11.00 - 11.30 Διάλειμμα - καφές

11.30 - 13.30 "Επί ίσους όρους δουλειά"

Αναστάσιος Παπαγγέλου (Πολιτικός Επιστήμων, Δ/της γραφείου Α. Μητρόπουλου)

"Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την εκπαίδευση των παιδιών

των μονογονεϊκών οικογενειών; Από την οπτική των μόνων γονέων

Βασιλική Πλιόγκου (Δρ Επιστημών Αγωγής ΑΠΘ ΠΤΔΕ)

Ερωτήσεις - συζήτηση

14.00 Γεύμα στους προσκεκλημένους

17.30 Εγκαίνια του "Κέντρου Στήριξης"

 

 

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

 

09.00 - 11.00 "Οικογενειακό αστικό και Ποινικό Δίκαιο,

η εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων"

... (Καθηγητής Ποινικού Δικαίου Νομικής)

"Η επίδραση της μονογονεϊκότητας

στην σεξουαλική εξέλιξη γονέα και παιδιού"

Καλλιόπη Τσεμπέρη (Καθηγήτρια ΤΕΙ Αθηνών)

Ερωτήσεις - Συζήτηση

11.00 - 11.30 Διάλειμμα - καφές

11.30 - 13.30 "Το δικαίωμα να είσαι παιδί"

Εκπρόσωπος από τον Συνήγορο του Παιδιού

"Κοινωνική πολιτική για τη σύγχρονη Μονογονεϊκή οικογένεια"

Θεανώ Καλλινικάκη (Καθηγήτρια ΔΠΘ Κοινωνικής Διοίκησης)

Ερωτήσεις - Συζήτηση

13.30 Λήξη του συνεδρίου

14.00 Γεύμα στους προσκεκλημένους

 

Κέντρο Στήριξης Μονογονεϊκών Οικογενειών Ν. 'Εβρου, Δήμητρας 19, 681 00 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

τηλ. - φαξ 25510.84212

[italiana]

Προκειται για μια πολυ σημαντικη πρωτοβουλια καθως η ενημερωση που θα προσφερει θα βοηθησει τους γονεις που καλουνται να παιξουν τον τοσο δυσκολο διπλο ρολο.

Παραθετω τα αποτελεσματα μιας ερευνας που δειχνουν ποσο σημαντικη ειναι αυτη η ενημερωση-εκπαιδευση

 

Μελέτη της επίδρασης της μονογονεϊκότητας, της μετανάστευσης και του χαμηλού κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου στην παραβατική συμπεριφορά του παιδιού

 

 

Επιμέλεια

 

Πατίδου Ελένη, Ψυχολόγος με κατεύθυνση στην Κλινική – Κοινωνική Ψυχολογία

Μόνιμη υπάλληλος της ΝΑΘ Πληροφορίες 2313330382/ 6937014668

 

Λιάκου Μαρία, Ψυχολόγος με κατεύθυνση στην Κλινική – Κοινωνική Ψυχολογία

Συμβασιούχος υπάλληλος της ΝΑΘ

 

 

 

ΣΥΝΟΨΗ

 

Η παρούσα έρευνα εστιάστηκε στη μελέτη της επίδρασης της μονογονεϊκότητας, της μετανάστευσης και του χαμηλού κοινωνικό-οικονομικού επιπέδου στην παραβατική συμπεριφορά του παιδιού. Το δείγμα το οποίο λήφθηκε τυχαία από τα αρχεία του προγράμματος επιδότησης «Απροστάτευτων Παιδιών» της Διεύθυνσης Κοινωνικής Πρόνοιας Θεσσαλονίκης αποτέλεσαν 52 οικογένειες μονογονεϊκές, μετανάστες ή μη και όλες με χαμηλό εισόδημα, από πληθυσμό 1832 ενεργών επιδοτούμενων. Από αυτές οι 6 αρνήθηκαν να συνεργαστούν. Για τη διεξαγωγή της έρευνας χρησιμοποιήθηκε συνέντευξη με ερωτηματολόγιο. Από τα ευρήματα τα οποία προέκυψαν με ποιοτική ανάλυση περιεχομένου διαφαίνεται ότι υπάρχει μια τάση για παραβατική συμπεριφορά των παιδιών σε οικογένειες που είχαν σα λόγο μονογονεϊκότητας τη διάσταση, τη διάζευξη, τη φυλάκιση του πατέρα ή στην περίπτωση που τα παιδιά ήταν εκτός γάμου. Στις περιπτώσεις πένθους-απώλειας του πατέρα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τα παιδιά αυτών των οικογενειών τείνουν να δείχνουν καλή συμπεριφορά προκειμένου να μη στενοχωρήσουν τη μητέρα. Ο παράγοντας μετανάστευση δεν φαίνεται να επηρέασε ενώ το χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο συνυπήρχε σε όλες τις περιπτώσεις παραβατικότητας των παιδιών. Ο συνδυασμός όλων αυτών των παραγόντων και μια σειρά άλλων που χρειάζονται να μελετηθούν με περαιτέρω έρευνα είναι δυνατό να ευθύνονται για την παραβατική συμπεριφορά του παιδιού και όχι ένας παράγοντας μεμονωμένα

[singlemam]

Italiana, θέλω να πιστεύω ότι στόχο σου ήταν να επιβραβεύσεις την πρωτοβουλία!!!

Παρόλα αυτά παραθέτοντας τα στοιχεία της εν λόγω έρευνας, δειγματοληπτικής (τα δείγματα της οποίας είναι αμφίβολα) και πιθανόν καθοδηγούμενης (διότι έχω το δικαίωμα να θεωρώ ότι οι περισσότερες έρευνες είναι εντεταλμένες- κάποιος πληρώνει και επιδιώκει να έχουν τα αποτελέσματα που θέλει ώστε να ικανοποιηθούν οι πολιτικές, οικονομικές ή άλλες επιδιώξεις του), θέτει ερωτηματικά ως προς το πραγματικό κίνητρο της παράθεσης των στοιχείων αυτών...

Και για να μην παρεξηγηθώ, είμαι υποχρεωμένη απέναντι στην κόρη που μεγαλώνω, να υποστηρίξω την άποψη μου και την θέση της...

Ως άγαμη μητέρα και αρχηγός μονογονεϊκής οικογένειας αρνούμαι να δεχθώ ότι το παιδί μου, αυτό το παιδί που απέκτησα με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης μου, και που αποφάσισα να φέρω στον κόσμο (σ' αυτον τον άθλιο κόσμο που ζούμε όλοι μας) για να το μεγαλώσω με ευθύνη, ώστε να την κάνω έναν υπεύθυνο άνθρωπο, με αγάπη, ανιδιοτελή και αστείρευτη αγάπη και με απόλυτη αφοσίωση, ώστε να της εξασφαλίσω την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά που χρειάζεται για να γίνει ένας ισορροπημένος άνθρωπος, έχοντας εμπειρία ζωής και γνώσεις διαπαιδαγώγησης (που απέκτησα διαβάζοντας και δεχόμενη την επαγγελματική βοήθεια ειδικών) ώστε να αποφύγω, το ανθρωπίνως δυνατόν, τα τραγικά λάθη στα οποία οδηγούνται γονείς που ελαφρά τη καρδία ενδύονται το ρόλο αυτό...αυτό το παιδί, αποτελεί απλά μία στατιστική...

 

Δεν είναι το παιδί μου ένας αριθμός...

Δεν είναι προδιαγεγραμμένη η πορεία της προς την παραβατικότητα ή τη συναισσθηματική αναπηρία...

Τουλάχιστον όχι περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο παιδί...

 

Όλοι εδω μέσα γνωρίζουμε τουλάχιστον την περίπτωση ενός παιδιού, που μεγάλωνε στα πλαίσια μία συμβατικής οικογένειας, το οποίο εμφανίζει σημάδια παιδικής ή εφηβικής παραβατικότητας... κι όμως κι αυτά τα παιδιά που μεγαλώνουν στα πλαίσια μιας οικογένειας, έτσι όπως οι περισσότεροι αποδέχονται τον όρο, μπορεί ουσιατικά να ζουν την απουσία ενός παρόντα αλλά αδιάφορου πατέρα, την αδιαφορία μιας επιφανειακά διαθέσιμης μητέρας, τα υλικά αγαθά ως υποκατάστατο παρουσίας και συναισθήματος, την κεκαλυμένη κακοποίηση, μιας και τα "εν οίκω μη εν δήμω", και όλες αυτές τις μορφές παρακμιακής οικογένειας, που ακόμη και τα "καλύτερα σπίτια" γνωρίζουν...

 

Επομένως, θα σε παρακαλούσα, την επόμενη φορά που θα θελήσεις να υποστηρίξεις μία κίνηση η οποία προφανώς δεν έχει αντικείμενο που πραγματικά σ' ενδιαφέρει, να ελέγξεις κατ' αρχήν μόνη σου τα κίνητρα της κίνησης σου αυτής...

Γιατί πολύ φοβάμαι ότι η φαινομενική σου αυτή υποστήριξη αν δεν υποδηλώνει συμπάθεια (με την αρχελληνική έννοια του όρου) σίγουρα υποδηλώνει μία τάση γκετοποίησης...

Η ενημέρωση αυτή, που πόσταρε η pwlina αφορά τις μονογονεϊκές οικογένειες...

 

Ως μητέρα, το μόνο που μ' ένδιαφερει είναι να ενισχύσω και να μάθω στο παιδί μου να προστατεύεται από τους ανθρώπους που υπό τον μανδύα της αλληλεγγύης θα προσπαθήσουν να το κατατάξουν αβλεπεί σε "κατηγορία στατιστικής"

 

Θα σου πρότεινα να ξαναδιαβάσεις το μότο σου και να θυμηθείς ότι δεν είναι μόνο κούφιες λέξεις "Οι δυσκολιες της ζωης αντιμετωπιζονται συνηθως με 3 τροπους.Την ελπιδα,το ονειρο και το χιουμορ."

[gavrias]

.....ΣΥΖΗΤΗΣΗ

 

Η παρούσα μελέτη είχε ως στόχο να διερευνήσει το κατά πόσο επιδρά η Μονογονεϊκότητα, η μετανάστευση και το χαμηλό κοινωνικό- οικονομικό επίπεδο στην παραβατική συμπεριφορά του παιδιού.

Τα ευρήματα πιστοποιούν ότι υπάρχει μια τάση για παραβατική συμπεριφορά στις οικογένειες που ενυπάρχει διάσταση, διάζευξη, υπάρχει φυλάκιση του πατέρα ή τα παιδιά είναι εκτός γάμου. Στην περίπτωση θανάτου του πατέρα παρατηρήθηκε μειωμένη παραβατικότητα από την πλευρά των παιδιών .Αυτό που επικρατούσε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι τα παιδιά έτειναν να δείχνουν καλή συμπεριφορά προσπαθώντας να μη στενοχωρούν τη μαμά. Υπήρξαν μάλιστα και περιπτώσεις παιδιών (σε αυτή πάντα την κατηγορία μονογονεϊκών οικογενειών) που δεν εκδήλωναν καν τα συναισθήματά τους, προφανώς για τον ίδιο λόγο.

Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας προέκυψαν κάποια προβλήματα που δύναται να επηρέασαν μερικώς τα αποτελέσματα της έρευνας και ίσως σε κάποιο μικρό βαθμό και την αξιοπιστία. Συγκεκριμένα τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε ήταν καταρχήν ότι ο χρόνος συνέντευξης δεν ήταν ίδιος για όλες τις μητέρες που συμμετείχαν στην έρευνα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι απευθυνθήκαμε σαν πρώτη βάση τηλεφωνικά σε όλα τα άτομα. Καθότι λοιπόν στην πλειοψηφία τους τα άτομα ήταν μεν πρόθυμα να συμμετάσχουν αλλά δεν μπορούσαν να προσέλθουν στην υπηρεσία μας καλούμασταν να πραγματοποιήσουμε τη συνέντευξη αποκλειστικά και μόνο τηλεφωνικά. Στην περίπτωση αυτή αντιμετωπίσαμε πίεση χρόνου γιατί συνήθως οι μητέρες ήταν πιεσμένες χρονικά και έπρεπε η όλη διαδικασία να γίνει κατά το γρηγορότερο δυνατόν. Λίγες μόνο μητέρες και συγκεκριμένα 3 είχαν τη δυνατότητα να προσέλθουν στην υπηρεσία μας και να πραγματοποιηθεί η συνέντευξη από κοντά με άνεση χρόνου.

Ένα άλλο θέμα που θα έπρεπε να θίξουμε είναι «η γλώσσα» της μητέρας. Στην πλειοψηφία τους οι μητέρες ήταν μετανάστριες με αποτέλεσμα ίσως να μην τους ήταν πάντα κατανοητά τα όσα τους ρωτούσαμε και για το λόγο αυτό χρειαζόταν κάποια περαιτέρω διευκρίνιση των ερωτήσεων ,κάτι όμως που δεν ήταν αναγκαίο να γίνει για όλες τις μητέρες. Αυτό δεν συνέβαλε σαφώς στην αλλοίωση των αποτελεσμάτων, ούτε θεωρείται κατευθυντική η συνέντευξη αντιθέτως υπήρξε ιδιαίτερα βοηθητικό στη διεξαγωγή της έρευνας.

Άλλος παράγοντας που θα ήταν καλό να λάβουμε υπόψιν και που ίσως επηρέαζε σε κάποιο βαθμό τις απαντήσεις ήταν η κακή ψυχολογική διάθεση της μητέρας λόγω της οικογενειακής κατάστασης και των δυσκολιών που αντιμετώπιζε εκείνο το διάστημα –σε σημείο που πολλές φορές άγγιζε τα όρια της Δυσθυμίας, άλλοτε της Κατάθλιψης ενώ διακρίναμε από τη συνομιλία την ύπαρξη και σοβαρότερης μορφής Ψυχοπαθολογίας. Για να γίνουμε πιο σαφείς υπήρξε μητέρα με την οποία η συνομιλία μας ήταν εντελώς χαοτική. Στα ερωτήματα που της υποβαλλόταν δεν ανταποκρινόταν με σαφήνεια ενώ πολλές φορές συνήθιζε να επαναλαμβάνει ατάκες για το παιδί της όπως «κλέβει», «βρίζει πολύ». Σε άλλες περιπτώσεις ήταν δυνατό η μητέρα να κατακλύζεται από το συναίσθημα, να κλαίει κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να μην μπορεί να απαντήσει. (Μια τέτοια συμπεριφορά ήταν χαρακτηριστική σε περιπτώσεις πένθους της οικογένειας από το θάνατο του πατέρα). Προκύπτει λοιπόν η ανάγκη για έρευνα μιας ακόμη μεταβλητής:την ψυχολογική κατάσταση του γονέα.

Στην πορεία της έρευνας προέκυψαν και θέματα κατά τη συνομιλία μας με τις μητέρες, για τα οποία χρειαζόταν να γίνει και κάποια μορφή παρέμβασης στην οικογένεια με το πέρας της συνέντευξης. Δεν εφαρμόστηκε σε όλες τις οικογένειες καθώς κρίθηκε ότι κάποιοι δεν έχρηζαν βοήθειας ενώ για άλλους ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να γίνει. Κι ενώ κάτι τέτοιο δεν είχε προβλεφθεί όταν γινόταν ο σχεδιασμός της έρευνας στη διάρκεια κρίθηκε απαραίτητο καθώς δεν μπορούσαμε να αφήσουμε απροστάτευτα τα άτομα, εκτεθειμένα πολλές φορές σε κίνδυνο ή σε συνθήκες που ήταν αναγκαία μια μορφή καθοδήγησης από ειδικό.

 

Να σημειωθεί ότι οι απαντήσεις καταγράφονταν «αυτολεξεί» .Εξαιτίας όμως των παραπάνω στις ερωτήσεις που απευθύνονταν στις σχέσεις των παιδιών με τις μητέρες οι απαντήσεις καταγράφονταν σε τρίτο αντί σε πρώτο ενικό πρόσωπο. Εκεί θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι αυτό αφαιρεί από την αξιοπιστία της έρευνας, έχουμε όμως να θέσουμε ως επιχείρημα ότι ουσιαστικά πρόκειται για απλή αναφορά σε πλάγιο λόγο. Κατά τα άλλα τα λεγόμενα καταγράφηκαν με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια.

Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων ότι οι μητέρες συχνά έπεφταν σε αντιφάσεις κατά τα λεγόμενά τους. Αυτό θα μπορούσε να ερμηνευθεί είτε ως άρνηση της πραγματικότητας ,δεν ήθελαν δηλαδή να παραδεχτούν ότι μία παραβατική συμπεριφορά χαρακτηρίζει τα ίδια τους τα παιδιά, είτε ως μη συνειδητοποίηση αυτής, δηλαδή του τι ακριβώς συμβαίνει στη ζωή της οικογένειάς τους. Η δεύτερη βέβαια ερμηνεία δεν θα ήταν παράλογη αν συσχετιζόταν και με την συχνά ενυπάρχουσα όπως προαναφέρθηκε ψυχοπαθολογία κάποιων μητέρων. Μπορεί επίσης να συμβαίνει το εξής: εξαιτίας του ότι το βάρος της μονογονεϊκής οικογένειας πέφτει στον ένα γονέα –και στην προκειμένη περίπτωση στις μητέρες- πολλές φορές δεν έχουν το χρόνο, λόγω των πολλών ωρών δουλειάς, να παρατηρήσουν τη συμπεριφορά των παιδιών για το λόγο αυτό μπορεί και συχνά να αντιφάσκουν μη γνωρίζοντας ακριβώς τι γίνεται στην καθημερινότητα των παιδιών τους.

 

Ύστερα από όσα έχουν αναφερθεί θα μπορούσαμε να παραθέσουμε και τον αντίλογο ότι η παραβατική συμπεριφορά του παιδιού δεν είναι αποκλειστικά απόρροια της μονογονεϊκότητας ,της μετανάστευσης και του χαμηλού κοινωνικό-οικονομικού επιπέδου της οικογένειας. Ιδιαίτερα ο παράγοντας μετανάστευση δεν φάνηκε να είναι ο εκλυτικός παράγοντας που ωθεί τα παιδιά σε παραβατική συμπεριφορά. Ο συνδυασμός όλων αυτών των παραγόντων επιβαρύνει αρκετά την κατάσταση. Σαφώς υπάρχουν και άλλοι παράγοντες για τους οποίους θα κάνουμε νύξη στη συνέχεια.

Όπως ήδη έχει επισημανθεί και στην εισαγωγή, στην πραγματικότητα επιβλαβείς επιδράσεις στο παιδί προκαλεί η έντονη εχθρότητα και η κακή επικοινωνία που μπορεί να αναπτυχθεί μεταξύ των συζύγων και που μπορεί να συνεχιστεί και μετά το διαζύγιο. Επίσης η παραβατική συμπεριφορά είναι δυνατό να είναι συνάρτηση της ιδιοσυγκρασίας του κάθε ατόμου, να οφείλεται σε κάποιο βαθμό στις ορμονικές αλλά και στις γενικότερες αλλαγές της εφηβεία, μπορεί σε άλλες περιπτώσεις να είναι αποτέλεσμα ενίσχυσης και μίμησης προτύπων. Ήδη από τα αποτελέσματα προκύπτει ότι σε σημαντικό ποσοστό παιδιά που εκδήλωναν παραβατική συμπεριφορά είχαν πρότυπα ενδοοικογενειακής ή τηλεοπτικής βίας. Δεν θα έπρεπε σαφώς να αγνοήσουμε και το γεγονός ότι το παιδί βιώνει και την αλλαγή που συνιστά το πέρασμα από την πυρηνική στην μονογονεϊκή οικογένεια που σίγουρα η όλη αυτή κατάσταση σε όποιο λόγο και αν οφείλεται δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστο τον ψυχισμό του. Το παιδί σε κάθε περίπτωση είναι δυνατόν να αντιδρά με παραβατική συμπεριφορά είτε γιατί ενδέχεται να υποκρύπτει κάποιο θυμό μέσα του για κάποιον από τους δύο ή και τους δύο γονείς και να το μεταθέτει αλλού εκδηλώνοντας ακριβώς παραβατική συμπεριφορά. Από την έρευνά μας τουλάχιστον προέκυψε ότι αυτή η διάσταση είναι χαρακτηριστική καθώς όλα τα παιδιά που παρουσίαζαν παραβατικότητα, ένιωθαν και πολύ θυμό. Είναι επίσης δυνατό μέσω αυτής της συμπεριφοράς το παιδί να θέλει να τραβήξει την προσοχή των γονιών του ενώ άλλοτε προσπαθεί με τον τρόπο αυτό να τους φέρει και πάλι κοντά. Ίσως λίγο καλύτερα είναι τα πράγματα όταν στη μονογονεϊκή οικογένεια υπάρχει και υποστηρικτικό σύστημα συνήθως παππούς ή γιαγιά όπου μπορεί εν μέρει να καλύψει τον απόντα γονιό και να μοιραστεί ίσως και να απαλύνει μερικώς το συναισθηματικό βάρος που κουβαλά η οικογένεια. Σημαντική είναι και η επικοινωνία με τον πατέρα ,όταν αυτός υπάρχει και σε περίπτωση που δεν υπάρχει η ύπαρξη μιας άλλης αντρικής φιγούρας στο σπίτι .Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και σʼ αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα ήταν καλύτερα για τα παιδιά. Αυτό για άλλη μια φορά υποδεικνύει πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών.

Να τονιστεί ότι η έρευνα είναι πιλοτική έγινε σε μικρό δείγμα ατόμων, μελετήθηκαν μόλις 46 οικογένειες ,διότι υπήρξαν και 6 που αρνήθηκαν να συνεργαστούν. Σαφώς δίνει μια εικόνα της κατάστασης που επικρατεί ωστόσο χρήσιμο θα ήταν μια νέα έρευνα να μελετήσει ένα μεγαλύτερο δείγμα ατόμων που θα είναι πολύ πιο αντιπροσωπευτικό, κατά συνέπεια θα προκύψουν ακόμη πιο αντικειμενικά αποτελέσματα.

Συμπερασματικά, ύστερα από όλη αυτή τη μελέτη κρίνεται αναγκαία η υποστήριξη των μονογονεϊκών οικογενειών καθόσον σε μια τέτοια κατάσταση προκύπτουν πολλά προβλήματα που επηρεάζουν σημαντικά τον ψυχισμό του παιδιού. Είναι πάρα πολύ σημαντικό οι γονείς να έχουν αντιμετωπίσει τα βιοποριστικά τους προβλήματα και να «δουλέψουν» θέματα που αφορούν τον εαυτό τους, να συνειδητοποιήσουν τη σημαντικότητα των ρόλων τους για να συμβάλλουν κατά συνέπεια και στην ορθή ανατροφή των παιδιών τους. Ο κρατικός μηχανισμός οφείλει να συμβάλλει τα μέγιστα ως προς αυτό, διασφαλίζοντας αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στις μονογονεϊκές οικογένειες, τοποθετώντας Ψυχολόγους στα σχολεία προκειμένου να οργανώνουν ομάδες γονέων, στηρίζοντάς τους στο δύσκολο ρόλο τους αλλά και αξιολογώντας και στηρίζοντας τα ίδια τα παιδιά, που κι αυτά με τη σειρά τους αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα και προκλήσεις-είτε προέρχονται από μονογονεϊκή οικογένεια είτε όχι. Αναγκαία επίσης είναι και η ύπαρξη Κοινωνικών Λειτουργών στα σχολεία που θα αξιολογεί τις συνθήκες ζωής της κάθε οικογένειας και θα την κατευθύνει σε πρακτικά ζητήματα που καλείται να αντιμετωπίσει. Οπωσδήποτε χρειάζεται και η ίδια η οικογένεια από τη μεριά της να καταβάλλει κι αυτή τις προσπάθειές της και να αναζητά πηγές στήριξης αλλά και να είναι ανοιχτή σε νέα ερεθίσματα και νέες τακτικές διαπαιδαγώγησης που θα βελτιώσουν τις ενδοοικογενειακές της σχέσεις.

H Έρευνα αποτελείται απο 34 σελίδες και μπορεί κανείς να τη δεί ολόκληρη στη σελίδα της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.

Πουθενά δε θεωρεί δεδομένο (και δε θα μπορούσε άλλωστε) ότι τα παιδιά που προέρχονται απο οικογένειες φτωχών,μεταναστών ή μονογονεικές είναι de facto παιδιά με παραβατική συμπεριφορά.Έχει και όλες τις περιπτώσεις σχεδόν αναλυτικά και σαφώς δεν αντιπροσωπέυουν τη μέση μονογονεική ή άλλης ομάδας οικογένεια,ενώ πολλές φορές τονίζεται ότι και σε οικογένειες με τους 2 γονείς παρόντες υπάρχουν παρόμοια προβλήματα.

Για να καταλήξει στο πως ο Κρατικός μηχανισμός πρέπει να στηρίξει τα παιδιά και της οικογένειες κι όχι να βάλει ταμπέλα παραβάτη.

[singlemam]

Ευχαριστούμε, gavrias, για τις διευκρινήσεις.

 

Προσωπικά συμφωνώ ότι θα πρέπει το Κράτος να στηρίξει εμπράκτως τις μονογονεϊκές οικογένειες κι όχι μόνο...

θεωρώ απλά ότι η περιληπτική ανα φορά στην έρευνα από την italiana πυροδότησε μία- ενδεχομένως υπερβολική αλλά κατα τ' άλλα δικαιολογημένη- αντίδραση...

Μία έρευνα που περιορίστηκε σε δείγμα 46 μονογονεϊκών αλλά και, αν μου επιτρέπεται ο όρος, "περιθωριακών" οικογενειών, με κάποιες από τις συντευξιαζόμενες μητέρες είτε να δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν λόγω αδυναμίας χρήσης της γλώσσας, είτε λόγω ψυχοπαθολογικών αιτίων, είτε να ανήκουν σε εξαιρετικά χαμηλό κοινωνικό-μορθωτικό επίπεδο, σίγουρα δεν μπορεί να αποτελεί "μπούσουλα" χαρακτηρισμού των μονογονεϊκών οικογενειών.

Η πλειοψηφία τουλάχιστον των ανύπαντρων μητέρων που επικοινωνούν μέσω αυτού του forum ουδεμία σχέση έχουν με τις προβαλλόμενα από την έρευνα μοντέλα μονογονεϊκων οικογενειών... αντιθέτως, θεωρώ ότι πρόκειται για μητέρες, που αν μη τι άλλο έχουμε ένα κοινωνικο-μορθωτικό επίπεδο (δεν αναφέρομαι σε πτυχία και ντοκτορά, αλλά σε ουσιαστική παιδεία, που διακρίνει ανθρώπους με ανησυχίες και ενδιαφέροντα).

[administrator]

edit admin επαναμεταφέρθηκαν δημοσιεύσεις (2,3,4,5) στο θέμα οι οποίες δεν περιείχαν αντιπαράθεση αλλά ήταν παράθεση απόψεων, οι οποίες εκ παραδρομής είχαν μεταφερθεί στο αρχείο.

Ζητούμε συγνώμη για αυτό το μπέρδεμα.

 

Το θέμα έχει ξεκλειδωθεί απο χτές,

οι δημοσιεύσεις οι οποιες αφορούν αντιπαράθεση μελών όσον αφορά το αποτέλεσμα της έρευνας βρίσκονται εδώ.

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=50326

 

όσοι επιθυμούν μπορούν μέσω copy paste να επαναδημοσιεύσουν τις απόψεις τους εδώ, οι οποίες απόψεις θα πρέπει να μην σχολιάζουν την συμπεριφορά άλλων μελών στο φόρουμ,

ή να μην επιτίθονται σε άλλα μέλη ή ομάδες του φόρουμ έμμεσα ή άμεσα.

 

Στόχος = να γίνει ένας διάλογος άνευ εντάσεων και προσβολών.

 

δημοσιεύσεις που θα είναι ενάντια στους κανόνες του φόρουμ, θα απομακρύνονται.

[athoa]

Καλημέρα σε όλους,

 

μετά απο ενδελεχή αναζήτηση στο Google,κατάφερα να βρώ την εν λόγω έρευνα

 

http://www.nath.gr/default.aspx?page=81.Στη συνέχεια είδα το λίνκ της Γαβριάς..(όποιος δεν έχει μάτια..).

 

Θεωρώ με μια πρώτη αρκετά προσεκτική ανάγνωση,οτι η εν λόγω έρευνα χαρακτηρίζεται απο προχειρότητα,επιφανειακότητα,σοβαρότατη έλλειψη θεωρητικού υπόβαθρού(βιβλιογραφίας κοινώς) και ορατών στατιστικών απτελεσμάτων(δεν υπάρχει ούτε ενα γράφημα για δείγμα...).Τί είδους έρευνα είναι αυτή χωρίς παράρτημα,ώστε να δούμε το ερωτηματολόγιο(το υλικό της έρευνας δηλαδή..),τη μεθοδολογία της στατιστικής ανάλυσης(γραφήματα,ανάλυση αποτελεσμάτων),τη λογική των συμπερασμάτων;Το μόνο που είδα ήταν πρωτογενή δεδομένα,εντελώς ακατέργαστα,καταγεγραμμένα με άθλιο τρόπο"η οικονομική κατάσταση είναι χάλια",απαράδεκτα ορθογραφικά λάθη που σε ένα επιστημονικό άρθρο δεν επιτρέπονται ΟΥΤΕ τα λάθη στη στίξη...Επίσης,το κείμενο δεν ακολουθεί ΚΑΝΕΝΑΝ επιστημονικό μορφότυπο,που ειδικα και συνήθως για την ψυχολογία είναι ο μορφοτυπος της APA(Αμερικάνικη ένωση Ψυχολόγων).

 

 

Τα αρχικά μου σχόλια είναι:

 

1)πώς 3 εντελώς διαφορετικοί παράγοντες μονογονεικότητα-κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο-μετάνάστευση,συνενωνονται απο το πουθενά σε 1 και μας δίνεται το ένα και μοναδικό ποσοστό,34%;Τί ποσοστό είναι αυτό;Απο πού προκύπτει;

Όταν μιλάμε για παράγοντες συσχέτισης (π.χ μονογονεικότητα σε σχέση με παραβατικότητα)κάνουμε αναλύσεις διακύμανσης(ANOVA) για καθε παράγοντα χωριστά σε σχέση με παραβατικότητα,στη συνέχεια τους παράγοντες 2 προς παραβατικότητα και στο τέλος και τους 3 προς τον 1.Τα αποτελέσματα αυτά δεν δίνονται ΠΟΤΕ με ποσοστά αλλά με δείκτες συσχέτισης 0-1.Στη συνέχεια ,αφού συμβεί αυτό ερευνούμε με τα μετα-τέστ(t-test)κατα πόσο ο δείκτης είναι στατιστικά σημαντικός ή μή.Το ποσοστό 34%,είναι τελικά στατιστικα σημαντικό ή όχι;;Εγώ λέω όχι...Οι ερευνήτριες λένε ,ναι;;Εγώ θεωρώ οτι ένα αντίστοιχο θα βρίσκαμε και σε σχέση με το μη μονογονεικό πληθυσμό...

Εν πάσει περιπτώσει καμία σοβαρή κοινωνική στατιστική ,δε γίνεται σήμερα με ποσοστά και ειδικά όταν μιλάμε για Συσχετίσεις παραγόντων...και εδώ δείκτες συσχέτισης δεν είδα..μονο ενα ξερό αυθαίρετο ποσοστό.Αυτά μόνο σε πολιτικές δημοσκοπήσεις τα βλέπουμε!

 

 

2)το δείγμα είναι παρα πολύ μικρό(52-6 που αρνήθηκαν=46).Ήμαρτον,με τέτοια αμελητέα δείγματα επιχειρείται να επιβεβαιωθεί τάση για παραβατικότητα στις μονογονεικές και φτωχές οικογένειες;;Είναι αξιόπιστη κοινωνική έρευνα αυτό;Αν δεν συγκεντρώνεις δυνατό δείγμα,δεν επιχειρείς την έρευνα..Γιατί απλά δεν θα σταθεί πουθενά..Μου θυμίζει κατι παλιούς διδάκτορες που συμπλήρωναν ερωτηματολόγια ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ γιατί δεν κατάφερναν να συγκεντρώσουν δείγμα!..

 

3)Το δείγμα είναι ανομοιογενέστατο (1 1/2 μηνών-19 ετών).Και άντε πές είναι..Δεν βλέπω πουθενά να έγινε ηλικιακή κατηγοριοποίηση και ανάλυση διακύμανσης ηλικιακής κατηγορίας με παραβατικότητα.Ανάλυση διακύμανσης καινούρια δηλαδή..Είναι φυσιολογικό μέσα στα πλαίσια της ανθρώπινης ανάπτυξης ένα παιδί νηπιακής ηλικίας να λεει ψέμματα,όπως είναι φυσιολογικό ένας έφηβος να είναι περισσότερο αντιδραστικός και έυέξαπτος...(αυτό δε συνεπάγεται τάση παραβατικότητας για κανέναν έφηβο οποιασδήποτε οικογένειας...)

 

4)δεν έγινε ανάλυση διακύμανσης με παράγοντα το φύλο...Κορίτσια-Αγόρια.Τα αγόρια και πάλι σε σχέση με ηλικία είναι πιο επιθετικά και αντιδραστικά.Δε σημαίνει αυτό οτι επηρεάστηκαν απο τη μονογονείκότητα αλλά απο τη φύση τους..

 

5)δεν μελετήθηκε η εκπαιδευτική συμπεριφορα αγοριών-κοριτσιών.Γραφουν "δεν δείχνει ενδιαφέρον για το σχολείο".Αυτό ουδεμία σχέση έχει με τη μονογονεικότητα ή το υπόβαθρο,αλλά με το φύλο(τα κορίτσια καλύτερες μαθήτριες),την κακή κατάσταση του σχολείου,την αδυναμία του να εντάξει μαθητές-μετανάστες μέσω τμημάτων υποδοχής στους κόλπους του.Απο την άλλη αν το σχολείο θέλει και μπορεί ,εμφανίζονται οι αριστούχοι Αλβανοί μαθητές(πάμπολλοι,όπως και εμείς κάποτε στην Αμερική) που η κοινωνία μας αρνείται να τους δώσει τη σημαία.

 

6)δε γίνεται σαφης ορισμός και διαχωρισμός της κοινωνικής παραβατικότητας ,με αποτέλεσμα να μπερδεύουν άσχετα πραγματα στη συνέχεια,την κλοπή και τη βία(που είναι μορφές παραβατικότητας) με το "λέει ψέμματα(το 3χρονο,πρός Θεού...)και το "ξύνει το κεφάλι της"...(και εγώ το ξύνω ακόμα..είμαι παραβατική;,"έχει διαβήτη και στις κρίσεις,βρίζει..","είναι υπερκινητικό".

Η κοινωνική παραβατικότητα δεν έχει σχέση ούτε με το διαβήτη,ούτε με το υπερκινητικό σύνδρομο,ούτε με άλλες διαταραχές που χρήζουν άλλης φροντίδας.Ούτε η μονογονεικότητα έχει,ούτε η μετανάστευση..Μπορεί να συμβεί σε όλους και πάντως δεν δείχνει τάσεις παραβατικότητας...

 

7)συχνά αναφέρουν τη βωμολοχία ως μορφή παραβατικότητας.Τί σχέση έχει όμως η μονογονεικότητα με τη βωμολοχία ,τα παιδία μη μονογονεικών οικογενειών δεν βρίζουν;;Αποτελει δείγμα σοβαρό η βωμολοχία για να εξάγουμε συμπεράσματα για τάσεις παραβατικότητας σε μονογονεικές οικογένειες;

 

δε γίνεται διαχωρισμός ήπιας και βαριάς κοινωνικής παραβατικότητας και στη συνέχεια σύνδεσή της με ηλικίες.Δηλαδή πρέπει να μελετήσουμε στο μικρότατο αυτό δείγμα αν έχουμε σημαντικά δείγματα βαριάς παραβατικότητας(κλοπές,βία) και σε ποιές ηλικίες.Στη συνέχεια να δούμε αν υπάρχει κάτι εκτός νόρμας..Δηλαδή να δούμε να κλέβει ένα 3-5χρονο,ή να καπνίζει ένα 6χρονο..Διαφορετικά,δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν οι αριθμοί είναι πάνω απο το μέσο πλυθυσμό..

 

9)δεν υπάρχει ομάδα ελέγχου.Κοινώς ομάδα απο παραδοσιακή οικογένεια..(μαμά-μπαμπάς-παιδί).Τί ποσοστό παραβατικότητας θα βρίσκαμε εκεί;Τί δείκτες;;Μεγαλύτερους,μικρότερους,ΙΔΙΟΥΣ;;Εγώ λέω ίδιους..Υπόθεση κάνω..και υποθέσεις στις έρευνες κάνεις όσες θέλεις..

 

10)η αναξιοπιστία της μεθοδου της τηλεφωνικής συνέντευξης.Τηλεφωνικά συμπληρώνονται μόνο τα ερωτηματολόγια των πολιτικών δημοσκοπήσεων.Είναι δυνατόν κοινωνική έρευνα να γίνεται τηλεφωνικά;και μάλιστα τόσο ευαίσθητη;για ένα τόσο αμφιλεγόμενο θέμα;Οι ερευνήτριες δικαιολογούνται ως έξής:

"Καθότι λοιπόν στην πλειοψηφία τους τα άτομα ήταν μεν πρόθυμα να συμμετάσχουν αλλά δεν μπορούσαν να προσέλθουν στην υπηρεσία μας καλούμασταν να πραγματοποιήσουμε τη συνέντευξη αποκλειστικά και μόνο τηλεφωνικά"

 

Κυρίες μου,εσεις δεν κάνατε την έρευνα;Εσεις έπρεπε να πάτε στα σπίτια!Τί περιμένατε να κάνει παρέλαση ο κόσμος στα γραφεία της νομαρχίας;;Εσεις δε λέτε οτι οι μητέρες μονογονεικών έχουν περιορισμένο χρόνο;;Πώς περιμένατε ,μέσα στο 7ωρο του δημοσίου υπαλλήλου,να κάνετε έρευνα;Το λάπ-τοπ παραμάσχαλα,τα ερωτηματολόγια παραμάσχαλα και στα σπίτια,να δείτε και τις συνθηκες,να αξιολογήσετε και τις καταστάσεις!Ειλικρινά,αυτή η παραδοχή είναι απαράδεκτη απο κοινωνικούς ερευνητές..επιστήμονες..Ξέρω ανθρώπους που με προσωπικά τους έξοδα,έκαναν χιλιόμετρα,έγραψαν εργατοώρες για να εντοπίσουν κάπου ,κάποιο υποκείμενο.Μια έρευνα θέλει θυσίες,δεν γίνεται στις καρέκλες της νομαρχίας ,με δωρεάν κλήσεις στα σπίτια..Ετσι δικαιολογείται το μικρό δείγμα..

 

11)η αναξιοπιστία της μεθόδου προφορικής συνέντευξης(β).Είναι απόλυτα φυσιολογικό να μην μπορούν να επικοινωνήσουν σωστά με τις μεταναστριες.Όμως και εδώ δικαιολογούνται ως εξής:

 

"Ένα άλλο θέμα που θα έπρεπε να θίξουμε είναι «η γλώσσα» της μητέρας. Στην πλειοψηφία τους οι μητέρες ήταν μετανάστριες με αποτέλεσμα ίσως να μην τους ήταν πάντα κατανοητά τα όσα τους ρωτούσαμε και για το λόγο αυτό χρειαζόταν κάποια περαιτέρω διευκρίνιση των ερωτήσεων ,κάτι όμως που δεν ήταν αναγκαίο να γίνει για όλες τις μητέρες. Αυτό δεν συνέβαλε σαφώς στην αλλοίωση των αποτελεσμάτων, ούτε θεωρείται κατευθυντική η συνέντευξη αντιθέτως υπήρξε ιδιαίτερα βοηθητικό στη διεξαγωγή της έρευνας."

 

Σοβαρά;;Τί μου λέτε;;

Για ψυχογλωσσολογία σας μίλησε ποτέ κανείς;;"Τα όρια του κόσμου μου,τα όρια της γλώσσας μου;"Αναρωτηθήκατε αν άλλα ρωτούσατε-τηλεφωνικά πάντα- και άλλα σας απαντούσαν οι αλλοδαπές που ήταν όπως λέτε και η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του δείγματος;Δεν τις συναντήσατε που δεν τις συναντήσατε προσωπικά,δεν σας ενοχλεί και η αδυναμία επικοινωνίας;Μήπως οι ερωτήσεις ήταν τόσο "κλειστού τύπου",κατευθυνόμενες,ώστε δεν υπήρχε και λόγος να διευκρινίζετε;;Ερωτηματολόγιο,δεν είδα πουθενά....Στις ερευνες υποχρεούμαστε να το βάζουμε,στο τέλος ,εκεί που έμεινε "λευκό"...

 

Παρακάτω,οι ίδιες αναφέρουν:

 

"Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων ότι οι μητέρες συχνά έπεφταν σε αντιφάσεις κατά τα λεγόμενά τους."

 

Σας προκάλεσε εντύπωση,αλλά δεν το αναλύσατε όπως θα έπρεπε..Μήπως έπεφταν σε αντιφάσεις,διότι άλλο ήθελαν να πούν και άλλο έλεγαν;;Οι αλλοδαπές,που ήταν και η πλειοψηφία;Μήπως υπήρχε χάσμα επικοινωνίας;Μήπως το λεξιλόγιο του ερωτηματολογιού ήταν δύσκολο για τις δυνατότητες τους;Εξετάσατε το ενδεχόμενο να ξανασταθμίσετε και να διορθώσετε το περιεχόμενο των ερωτήσεων ως πρός το λεξιλόγιο;

 

12)πόσες μορφές κοινωνικής παραβατικότητας έπρεπε να εμφανίζει ένα παιδί,για να μπεί στο ποσοστό,μία,δύο,τρείς;Δηλαδή αν έλεγε ψέμματα μόνο και ήταν εσωστρεφές το εντάσσατε μέσα στην τάση για παραβατικότητα;

 

Συνοψίζοντας δεδομένου οτι δεν υπάρχουν πουθενά γραφήματα,πουθενά το ερωτηματολόγιο,χρησιμοποιήθηκε περιορισμένη έως πολύ περιορισμένη βιβλιογραφία,δοσμένη με άθλιο τρόπο,ούτε ένα άρθρο που να συνδέει παραβατικότητα και μονογονεικότητα,μόνο βιβλία που ουδεμία σχέση έχουν με μονογονεικότητα,θεωρώ οτι η έρευνα είναι "scientific junk",που δεν προσφέρει πολλά πέραν των προσωπικών εκτιμήσεων και προσδοκιών των συγγραφέων του..

 

Αν τόσο εύκολα με τόσο μικρά δείγματα επιβεβαιώνεται τάση παραβατικότητας στις μονογονεικές οικογένειες,τότε και εγώ πολύ εύκολα με ένα μικρό ΜΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ δείγμα υποστηρίζω οτι υπάρχει τάση στις μονογονεικές οικογένειες να κυοφορούν αρχηγούς κρατών και μεγάλους πολιτικούς..

 

Αρχίζω

1)ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ..

2)ΜΠΙΛ ΚΛΙΝΤΟΝ...

3)ΝΙΚΟΛΑ ΣΑΡΚΟΖΥ..

4)ΣΕΓΚΟΛΕΝ ΡΟΥΑΓΙΑΛ....

4)ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ..

Επεξεργάστηκαν 31 Οκτωβρίου,2009 by athoa
Λαθος έκφραση

[singlemam]

Athoa, σ'ευχαριστώ και προσωπικά και εκ μέρους της κόρης μου που με τόσο εμπεριστατομένο λόγο και με επιχειρήματα ακατάρριπτα ξεμπρόστιασες μία χυδαιότητα που προσπαθεί να πείσει τους πάντες (και τα ίδια μας τα παιδιά ακόμη) ότι είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού... παρίες... καταδικασμένα στην αφάνεια και την κοινωνική περιθωριοποίηση!!!

 

Πάντως δεν νομίζω ότι θα περίμεναν ποτέ οι κυρίες που διεξήγαγαν αυτήν την "έρευνα" τέτοια κριτική...

Επεξεργάστηκαν 31 Οκτωβρίου,2009 by singlemam
Συμπλήρωση

[melita]

Να ρωτήσω κάτι και όποιος γνωρίζει απαντά.

Ο σύζυγός μου έχει στην επιμέλειά του 2 παιδιά από τον προηγούμενο γάμο. Αφού παντρεύτηκε ξανά συνεχίζει να θεωρείται ο ίδιος και τα κορίτσια του μονογονεική οικόγενεια?

[gavrias]

Athoa, σ'ευχαριστώ και προσωπικά και εκ μέρους της κόρης μου που με τόσο εμπεριστατομένο λόγο και με επιχειρήματα ακατάρριπτα ξεμπρόστιασες μία χυδαιότητα που προσπαθεί να πείσει τους πάντες (και τα ίδια μας τα παιδιά ακόμη) ότι είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού... παρίες... καταδικασμένα στην αφάνεια και την κοινωνική περιθωριοποίηση!!!

 

Πάντως δεν νομίζω ότι θα περίμεναν ποτέ οι κυρίες που διεξήγαγαν αυτήν την "έρευνα" τέτοια κριτική...

 

Παιδιά τι θα λέγατε για μια επιστολή διαμαρτυρίας προς τους διοργανωτές του συνεδρίου αλλά και στους υπεύθυνους της εν'λόγω έρευνας που θα εξηγεί τις ενστάσεις μας ως προς τον τρόπο διεξαγωγής-παρουσίασης και χρήσης των αποτελεσμάτων της έρευνας?

Υπάρχει χρόνος

[ssttaa]

Δεν είμαι καλή στις επιστολές αλλά θα την υπέγραφα!

[pwlina]

Παιδιά τη θα λέγατε για μια επιστολή διαμαρτυρίας προς τους διοργανωτές του συνεδρίου αλλά και στους υπεύθυνους της εν'λόγω έρευνας που θα εξηγεί τις ενστάσεις μας ως προς τον τρόπο διεξαγωγής-παρουσίασης και χρήσης των αποτελεσμάτων της έρευνας?

Υπάρχει χρόνος

 

Μπορεις να μας βοηθησεις σε αυτο???? Θα συμπληρωσουμε κ εμεις πραγματα κ εγω που θα το παρακολουθησω απο κοντα μπορω να την παραδωσω!!

[administrator]

επισήμανση μιας αλλαγής

edit admin επαναμεταφέρθηκαν δημοσιεύσεις (2,3,4,5) στο θέμα οι οποίες δεν περιείχαν αντιπαράθεση αλλά ήταν παράθεση απόψεων, οι οποίες εκ παραδρομής είχαν μεταφερθεί στο αρχείο.

Ζητούμε συγνώμη για αυτό το μπέρδεμα.

ευχαριστούμε για την κατανόηση. το κείμενο τοποθετήθηκε και στην δημοσίευση #6.

[gavrias]

Μπορεις να μας βοηθησεις σε αυτο???? Θα συμπληρωσουμε κ εμεις πραγματα κ εγω που θα το παρακολουθησω απο κοντα μπορω να την παραδωσω!!

 

Πιστέυω ότι το κέιμενο της athoa,είναι πολύ καλό και συγκροτημένο σα βάση.

Τι λέτε?

Και βέβαια θα το υπογράψω και γω.Κι αν χρειαστεί βοήθεια σαφώς και θα βοηθήσω

[singlemam]

Παιδιά τη θα λέγατε για μια επιστολή διαμαρτυρίας προς τους διοργανωτές του συνεδρίου αλλά και στους υπεύθυνους της εν'λόγω έρευνας που θα εξηγεί τις ενστάσεις μας ως προς τον τρόπο διεξαγωγής-παρουσίασης και χρήσης των αποτελεσμάτων της έρευνας?

Υπάρχει χρόνος

 

Νομίζω ότι και μετά την ανάλυση της Αθώας και την με επιστημονικά κριτήρια κατάρρευση της "επιστημονικότητας" της εν λόγω έρευνας η οποία σύμφωνα και με την επισήμανση της italiana "δεν ειναι σαφως η μονη που υπαρχει και ουτε η δυσμενεστερη", είναι μάλλον υποχρέωσή μας να τεθεί ως ερώτημα τουλάχιστον η σκοπιμότητα παρουσίασης τόσο στρεβλών συμπερασμάτων και διαμόρφωσης "κοινής γνώμης" αναφορικά με ένα μοντέλο οικογένειας που τείνει πλέον αν μη τι άλλο να μην αποτελεί "μειονότητα"...

 

Αν η Αθώα το διαμορφώσει απλά΄ως "κριτική" έρευνας...

Ως αντιέρευνα...

Φαντάζομαι ότι η Pwlina θα μπορούσε να το επιδόσει...

Και εννοείται ότι εγώ τουλάχιστον θα το προσυπογράψω...

[pwlina]

Το δείγμα το οποίο λήφθηκε τυχαία από τα αρχεία του προγράμματος επιδότησης «Απροστάτευτων Παιδιών» της Διεύθυνσης Κοινωνικής Πρόνοιας Θεσσαλονίκης, αποτέλεσαν 52 οικογένειες μονογονεϊκές, μετανάστες ή μη και όλες με χαμηλό εισόδημα, από πληθυσμό 1832 ενεργών επιδοτούμενων. Από αυτές οι 6 αρνήθηκαν να συνεργαστούν.

[pwlina]

Τα υπολοιπα θα τα βαλω αυριο! Καλο σας βραδυ!

[Μπαμπουράκι]

Athoa, σ'ευχαριστώ και προσωπικά και εκ μέρους της κόρης μου που με τόσο εμπεριστατομένο λόγο και με επιχειρήματα ακατάρριπτα ξεμπρόστιασες μία χυδαιότητα που προσπαθεί να πείσει τους πάντες (και τα ίδια μας τα παιδιά ακόμη) ότι είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού... παρίες... καταδικασμένα στην αφάνεια και την κοινωνική περιθωριοποίηση!!!

 

Πάντως δεν νομίζω ότι θα περίμεναν ποτέ οι κυρίες που διεξήγαγαν αυτήν την "έρευνα" τέτοια κριτική...

 

από το στόμα μου τα πήρες....... αν εξαιρέσουμε ότι εγώ μεγαλώνω μόνη μου αντράκι !

[pwlina]

Το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε έναν πίνακα για την καταγραφή των δημογραφικών στοιχείών της κάθε οικογένειας και εν συνεχεία τρεις ομάδες ερωτήσεων. Η πρώτη ομάδα αποτελείται από έξι ερωτήσεις που στοχεύουν στη διερεύνηση των ενδοοικογενειακών και διαπροσωπικών γενικότερα σχέσεων, που αφορούν το υπό μελέτη κάθε φορά παιδί. Η δεύτερη ομάδα αποτελείται από τρεις ερωτήσεις για τη διερεύνηση του προφίλ του κάθε παιδιού. Η τρίτη ομάδα συμπεριλαμβάνει δεκαέξι εξειδικευμένες ερωτήσεις που διερευνούν την ύπαρξη ή μη παραβατικής συμπεριφοράς στο κάθε παιδί. Στο ερωτηματολόγιο χρησιμοποιήθηκαν τόσο ανοιχτές όσο και κλειστές ερωτήσεις. Οι ανοιχτές ερωτήσεις στόχευαν στη διερεύνηση κάποιων καταστάσεων χωρίς να κατευθύνεται το υποκείμενο, ούτως ώστε να ειπωθούν πιο αυθόρμητα κάποια πράγματα ενώ οι κλειστές στόχευαν όπως προαναφέρθηκε στην διερεύνηση ύπαρξης συγκεκριμένων μορφών παραβατικής συμπεριφοράς στο παιδί.

Το ερωτηματολόγιο σταθμίστηκε σε δείγμα 5 οικογενειών το οποίο και συμπεριλήφθηκε στη μελέτη μας, κάτι που αφενός σε ένα μικρό βαθμό επηρεάζει ίσως την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων αφετέρου ήταν αναγκαίο καθότι σε ορισμένες περιπτώσεις ο αριθμός των οικογενειών από μία περιοχή μόλις που επαρκούσε για να συμπεριληφθεί στο δείγμα μας. Πολλές δε περιοχές αποκλείστηκαν από τη μελέτη μας καθώς αποτελούσαν καταυλισμούς αθίγγανων, η ενασχόληση με τους οποίους θα δυσχέραινε και θα αποπροσανατόλιζε την έρευνα λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών διαβίωσής τους αλλά και του γενικότερου πολιτισμικού-ιδεολογικού πλαισίου που τους χαρακτηρίζει.

[pwlina]

Δειτε και της ερωτησεις τωρα!

 

Με τη στάθμιση λοιπόν τροποποιήθηκαν τρεις ερωτήσεις και συγκεκριμένα οι Α.2, Β.2 και Γ.5.Συγκεκριμένα έγιναν οι εξής τροποποιήσεις. Η ερώτηση Α.2 η οποία είχε τη διατύπωση: Ποια η συμπεριφορά του παιδιού απέναντι στον πατέρα (εάν δεν υπάρχει, υπάρχει άλλη αντρική φιγούρα στο σπίτι; Ποια η συμπεριφορά του παιδιού απέναντι σʼ αυτή μετατράπηκε σε: Ποια η συμπεριφορά του παιδιού απέναντι στον πατέρα (Εάν υπάρχει πατέρας. Εάν δεν υπάρχει πατέρας ή επικοινωνία μαζί του, αν υπάρχει άλλη αντρική φιγούρα στο σπίτι και ποια η συμπεριφορά του παιδιού απέναντι σʼ αυτή ).

Η ερώτηση Β.2 Εκφράζει τα συναισθήματά του; Αν ναι, τι είδους συναισθήματα εκφράζει και με ποιον τρόπο; Την οργή του την εκφράζει; Αν ναι με ποιον τρόπο; -τροποποιήθηκε σε: «Εκφράζει τα συναισθήματά του; Αν ναι, τι είδους συναισθήματα εκφράζει και με ποιον τρόπο; Την οργή/θυμό του την/τον εκφράζει; Αν ναι με ποιον τρόπο;»

Τέλος στην απάντηση της ερώτησης Γ.5 : «Εκφράζει αυτοκαταστροφικές τάσεις, (τραβάει τα μαλλιά, δαγκώνει τα δάχτυλα αυτοτραυματίζεται ναι, όχι, συχνά, σπάνια, τι προηγείται, παραλείφθηκε τελικώς η φράση «τι προηγείται».

Οι αλλαγές αυτές πραγματοποιήθηκαν – τουλάχιστον για τις δύο πρώτες ερωτήσεις- καθώς στην πράξη, κατά τη διάρκεια δηλαδή της συνέντευξης χρειάστηκε να γίνουν διευκρινήσεις αυτής της μορφής οπότε εκ των πραγμάτων ήταν αναγκαίες και οι τροποποιήσεις στο ερωτηματολόγιο. Για την περίπτωση της ερώτησης Γ.5 όπου παραλείφθηκε η φράση «τι προηγείται» θα λέγαμε ότι το γεγονός αυτό είναι απόρροια των συνθηκών της συνέντευξης που κατά τη ροή του λόγου δεν ήταν εφικτό τελικά να γίνει αυτή η ερώτηση.

[pwlina]

Ακουστε ακουστε της παραπλανησαν και μετα ειπαν την αληθεια για την ερευνα, αυτο και αν ειναι σοβαρο.

 

Για να μην επηρεαστούν οι μητέρες δεν εξηγούνταν από την αρχή ότι στόχος μας είναι η διερεύνηση της παραβατικής συμπεριφοράς του παιδιού. Έγινε μερική απόκρυψη του πραγματικού στόχου, κάτι που διασαφηνιζόταν φυσικά κατά την εξέλιξη της συνέντευξης.

[pwlina]

Το δείγμα της έρευνας μας αποτέλεσαν 52 μονογονεϊκές οικογένειες, εκ των οποίων οι 15 είχαν ως λόγο μονογονεϊκότητας τη διάσταση μεταξύ των συζύγων, οι 10 τη διάζευξη, οι 7 πένθος και συγκεκριμένα το θάνατο του πατέρα, οι 17 ήταν εκτός γάμου και 3 περιπτώσεις τη φυλάκιση του πατέρα. Από το συνολικό αριθμό των ερωτηθέντων οι 32 μητέρες ήταν μετανάστριες ενώ οι 20 όχι.

[pwlina]

Ο Μ.Ο ηλικίας των μητέρων του συνολικού δείγματος ήταν 37,3 έτη και ο Μ.Ο ηλικίας των παιδιών που εξετάστηκαν ήταν 11,5 έτη.

 

Στατιστική Ανάλυση δεδομένων

 

Το 34,61 % του δείγματος παρουσίασε συμπεριφορά με επιθετικά στοιχεία.

Δηλαδή, από τις 52 οικογένειες στις 18 εντοπίσθηκαν τα παραπάνω προβλήματα. Σύνολο 22 παιδιά.

Από τις 18 οικογένειες οι 11 είχαν ιστορικό μετανάστευσης, (61,1 %).

Από το συνολικό δείγμα ποσοστό μετανάστευσης 61,5 % (δηλ. από τις 52 οικογένειες οι 32) από τους οποίους οι 11 παρουσίασαν προβλήματα επιθετικής συμπεριφοράς δηλ. το 34,36% του συνολικού πληθυσμού των μεταναστών.

Από το συνολικό ποσοστό του δείγματος το 38,46% είναι Έλληνες (από τις 52 οι 20 οικ.). Από τις 18 οικογένειες που παρουσίασαν πρόβλημα οι 8 ήταν Έλληνες δηλ. το 44,44 %.