ψυχολογια..

[ayra]

Πριν μια βδομάδα έμαθα οτι είμαι έγγυος..Δεν προσπαθησαμε πολυ είμαστε νιοπαντροι,αλλα λογω καποιων προβληματων νόμιζα οτι θα αργήσουμε πολύ

να κάνουμε.Ευχαριστώ το θεο που μας το έδωσε τόσο εύκολα,ξέρω πόσο δύσκολεύονται άλλες γυναίκες...νιώθω περιεργα όμως, σα να μουδιασα.κουβέντιαζα τόσο καιρό για ενα παιδί αλλα δεν περίμενα να έρθει τοσο γρήγορα..Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε, έχω πάθει σοκ, χαίρομαι πολύ αλλά όχι όσο θα θελα..Συνεχώς κλαίω..οι ορμόνες??

[zouki]

Ολα αυτα που γραφεις ειναι φυσιολογικα. Και εγω τα εχω νιωσει 3 φορες αν και συνηδειτα προσπαθουσα να μεινω εγκυος. Οι ορμονες τρελαινονται, οι σκεψεις οργιαζουν και οι φοβοι για το αγνωστο που ερχεται διογκωνονται. Οτι θα νιωσεις αυτο το καιρο ειναι φυσιολογικο. Εγω στην πρωτη εγκυμοσυνη ειχα παθει και μικρη καταθλιψη στην αρχη, ειχα ψιλομετανιωσει για την εκγυμοσυνη, αλλα ηταν θεμα ορμονων. Αμα ηθελες παιδι γενικα μη φοβασαι τιποτα. Τα συναισθηματα θα αλλαξουν και θα στρωσουν. Κοιτα να το απολαυσεις.

[ayra]

Ολα αυτα που γραφεις ειναι φυσιολογικα. Και εγω τα εχω νιωσει 3 φορες αν και συνηδειτα προσπαθουσα να μεινω εγκυος. Οι ορμονες τρελαινονται, οι σκεψεις οργιαζουν και οι φοβοι για το αγνωστο που ερχεται διογκωνονται. Οτι θα νιωσεις αυτο το καιρο ειναι φυσιολογικο. Εγω στην πρωτη εγκυμοσυνη ειχα παθει και μικρη καταθλιψη στην αρχη, ειχα ψιλομετανιωσει για την εκγυμοσυνη, αλλα ηταν θεμα ορμονων. Αμα ηθελες παιδι γενικα μη φοβασαι τιποτα. Τα συναισθηματα θα αλλαξουν και θα στρωσουν. Κοιτα να το απολαυσεις.

 

 

λες?ενοείται ότι το ήθελα αλλα φοβάμαι..τόσο πολυ.έχω πάθεια μια μικροκαταθλιψη καθομαι όλο μέσα και δεν ονειρεύομαι καθόλου

[zouki]

Ειναι φυσιολογικο. Εγω σου λεω να χαλαρωσεις και οταν θα ακουσεις ντουκου ντουκου και θα το βλεπεις θα αρχισεις και να ονειρευεσαι..... Μη φοβασαι.... Αντιδρας σαν μια μελλουσα μανουλα....

[anna781]

Συγχαρητηρια για την εγκυμοσυνη σου.Ειναι πολυ φυσιολογικα ολα αυτα θα σου παρει λιγο καιρο να συνηθισεις τη νεα αυτη κατασταση.Θα αλλαξει ολη σου η ζωη (προς το καλυτερο βεβαια) και χρειαζεσαι λιγο χρονο πρωτα να κατασταλαξουν οι ορμονες οι οποιες κανουν παρτυ και δευτερον να συνηδειτοποιεισεις οτι σε λιγους νηνες θα εισυτε οικογενεις πια και θα κρατας στην αγκαλια σου ενα ομορφο μωρακι.Μην αγχωνεσαι ασε τον εαυτο σου ελευθερο να υπακουσει στις αναγκες σου..

[bourbou]

είναι σίγουρα φυσιολογικό. Δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι

[nikoleta_]

Κορίτσια ήθελα να σας ρωτήσω εάν γνωρίζει κάποια πως επηρεάζει η ψυχολογία μας το μωρό μας? εγώ τον πρώτο μήνα της κύησης αντιμετώπισα πολύ στενάχωρες καταστάσεις και εκλαιγα πολύ. το 2ο μήνα είχα μια καλή ψυχολογία με κάθε τίμημα δηλαδη απο μόνη μου προσπαθούσα να "ανεβαίνω"...τώρα έχω μπεί πλέον στον τρίτο μήνα και πάλι εξακολουθούν να μου συμβαίνει να αντιμετωπίζω "άσχημες" συμπεριφορές απο κοντινά μου άτομα που με επηρεάζουν σε κάποιο βαθμό...ελπίζω το μωράκι μου να μην καταλαβαίνει κάτι από ολα αυτά, αλλά αυτό που ήθελα να ρωτήσω είναι μπορεί όλο αυτό να επηρεάσει την δική του ανάπτυξη?

[ιανουαριος 2010]

την τελευταια φορα που πηγα στον γιατρο μου μου ειπε πως η εγκυμονουσα δεν πρεπει με τιποτα να στεναχωριεται και να στρεσαρεται... οσο μπορει πρεπει να ειναι ηρεμη γιατι ετσι γινεται και καλυτερη αιματωση της μητρας... εγω βεβαια τις τελευταιες εβδομαδες εχω πλανταξει στο κλαμα και τα νευρα μου ειναι κροσια...:cry: οσο μπορεις να εισαι χαλαρη... τιποτα δεν αξιζει πιο πολυ απο το μωρακι στην κοιλιτσα σου... οι αλλοι ερχονται δευτεροι για να μην πω τελευταιοι! καλη εγκυμοσυνη και ενα γερο μωρακι!

[nikoleta_]

σε ευχαριστώ πολύ ιανουάριε.....διάβασα κι εγώ την ιστορία σου και είσαι υπόδειγμα πραγματικό ! μπράβο σου! προσπαθώ να μην επηρεάζομαι αλλά όταν μέσα στο ίδιο σου το σπίτι δεν σε βοηθάνε και όλο σου δημιουργούν θέματα τι κάνεις??? απλά νιώθω πολλές φορές πως δεν έχω κατανόηση, αλλά σίγουρα μπορώ και μόνη μου να φτιάξω την ψυχολογία μου για το μωρό μου!!!!! πραγματικά προσπαθώ.......

 

δηλαδη με την στενχώρια δεν αιματώνεται καλά η μήτρα? και το μωράκι δεν αντέι προφανώς αυτά που πρέπει???? μήπως είναι και ορμονικό το θέμα, δηλαδή μεσα απο τις ορμόνες της χαράς χαιρεται και αυτό και μέσα από τις ορμόνες της λύπης λυπάται και αυτο?

[ιανουαριος 2010]

δεν ξερω αν ειναι θεμα ορμονικο αλλα σιγουρα επηρρεαζει την αιματωση της μητρας αρα και την αναπτυξη του εμβρυου... εγω παντως οποτε ημουν χαρουμενη και γελουσα τα παιδακια μου ανβοκατεβαιναν στην κοιλια μου λες και ηταν σε ασανσερ... αλλα οταν ημουν στεναχωρημενη και εκλαιγα δεν κουνιοταν καθολου... μονο μετα απο χαδια στην κοιλια.. για αυτο σου λεω.. αστους ολους στην ακρη.. μαμα και μωρακι πανω απο ολους και ολα...

[ΙΩΑΝΝΑ_30]

Σιγουρα παιζουν ρολο οι ορμονες. Ο γιατρος μου μου ειπε οτι οι ορμονες παιρνουν μεσα στο σακο με το αιμα αρα οτι νιωθεις χαρα, λυπη ολα πηγαινουν στο εμβρυο. Και γω Νικολετα μου εχω περασει πολλες δυσκολες μερες στην εγκυμοσυνη πολυ στεναχωρια και κλαμα, μερικες φορες καποιοι ενω ξερουν πως πρεπει να ειναι η ψυχολογια της εγκυου βαζουν πιο πανω τον εγωισμο τους. Δεν πρεπει να μας επηρεαζει για το καλο του μωρου αλλα ειναι και αναλογως τον ανθρωπο. Εγω το περνω κατακαρδα.Προσπαθω βεβαια τις υπολοιπες μερες που υπαρχει ηρεμια να γελαω πολυ για να χαιρεται και η μπεμπα μου.

[nikoleta_]

έτσι Ιωάννα όπως τα λές. κι εγω τα παίρνω κατάκαρδα και βαριά. αλλά όταν είμαι καλά κι εγώ προσπαθώ να κάνω τα πάντα για να χαρεί το μωράκι μου.

 

 

Σιγουρα παιζουν ρολο οι ορμονες. Ο γιατρος μου μου ειπε οτι οι ορμονες παιρνουν μεσα στο σακο με το αιμα αρα οτι νιωθεις χαρα, λυπη ολα πηγαινουν στο εμβρυο. Και γω Νικολετα μου εχω περασει πολλες δυσκολες μερες στην εγκυμοσυνη πολυ στεναχωρια και κλαμα, μερικες φορες καποιοι ενω ξερουν πως πρεπει να ειναι η ψυχολογια της εγκυου βαζουν πιο πανω τον εγωισμο τους. Δεν πρεπει να μας επηρεαζει για το καλο του μωρου αλλα ειναι και αναλογως τον ανθρωπο. Εγω το περνω κατακαρδα.Προσπαθω βεβαια τις υπολοιπες μερες που υπαρχει ηρεμια να γελαω πολυ για να χαιρεται και η μπεμπα μου.

[Nikolekaki]

Έτσι είναι Νικολέτα μου συνονόματη, όπως σου τα λένε τα κορίτσια... Προσπάθησε να "αναισθητοποιηθείς" λιγουλάκι... Προέχεις εσύ και το μωρό σου τώρα... Σου εύχομαι μια καλή εγκυμοσύνη και ένα γερό ροζ μωράκι...

[ΙΩΑΝΝΑ_30]

Απο τοτε παντως που μπηκα στο forum και λεμε η καθε μια τα δικα της νιωθω καλυτερα εδω καταλαβαινομαστε γιατι ζουμε τις ιδιες καταστασεις και περνει η μια κουραγιο απο την αλλη.

[ΙΩΑΝΝΑ_30]

:D:D:D:D:D:D:D:D

[kLiMt]

Κάποιες φορές που έχει τύχει να είμαι στενοχωρημένη τον τελευταίο καιρό, για όλο το βράδυ και την επόμενη μέρα νιώθω συσπάσεις στη μήτρα και πόνο χαμηλά. Ίσως να είναι τυχαίο, αλλά το έχω παρατηρήσει. Δεν είμαι ήρεμη, δεν μπορώ να κοιμηθώ και νιώθω αυτόν τον πόνο, όταν όμως ηρεμώ, τελικά υποχωρεί. Πιστεύω ότι όλα παίζουν ρόλο και η καλή ψυχολογία σίγουρα βοηθάει.

[ΙΩΑΝΝΑ_30]

Κάποιες φορές που έχει τύχει να είμαι στενοχωρημένη τον τελευταίο καιρό, για όλο το βράδυ και την επόμενη μέρα νιώθω συσπάσεις στη μήτρα και πόνο χαμηλά. Ίσως να είναι τυχαίο, αλλά το έχω παρατηρήσει. Δεν είμαι ήρεμη, δεν μπορώ να κοιμηθώ και νιώθω αυτόν τον πόνο, όταν όμως ηρεμώ, τελικά υποχωρεί. Πιστεύω ότι όλα παίζουν ρόλο και η καλή ψυχολογία σίγουρα βοηθάει.

Δεν νομιζω να ειναι τυχαιο γιατι συμβαινει και σε μενα. Ασε που οταν ειμουν στον 3 μηνα μετα απο μεγαλη συγχυση στη δουλεια την αλλη μερα μου ηρθε αιμα, ο γιατρος μου οταν τον πηρα τηλεφωνο το πρωτο που μου ειπε ηταν στεναχωρεθηκες η νευριασες πολυ μηπως?Ολα τα καταλαβαινουν τα ζουζουνια μας ειδικα τωρα που ακουει κιολας η δικια μου οταν τρομαζω με καποιο θορυβο κατευθειαν με κλωτσαει.

[Αγγελίνα#2]

Κάποιες φορές που έχει τύχει να είμαι στενοχωρημένη τον τελευταίο καιρό, για όλο το βράδυ και την επόμενη μέρα νιώθω συσπάσεις στη μήτρα και πόνο χαμηλά. Ίσως να είναι τυχαίο, αλλά το έχω παρατηρήσει. Δεν είμαι ήρεμη, δεν μπορώ να κοιμηθώ και νιώθω αυτόν τον πόνο, όταν όμως ηρεμώ, τελικά υποχωρεί. Πιστεύω ότι όλα παίζουν ρόλο και η καλή ψυχολογία σίγουρα βοηθάει.

 

Κι εγώ το πάθαινα αυτό. Μη μασάτε κορίτσια! Γραψτε τους όλους και όλα, τα μωρά μας να είναι καλά. Ιανουάριε πως είσαι σήμερα?

[nikoleta_]

κοριτσια κι εγω το επαθα χθες αυτο που συγχστηκα παλι, απο το πρωι μεχρι το μεσημερι ειχα εντονο πονο στην κοιλια...οταν επεσα να κοιμηθω και σηκωθηκα το απογευμα και ευτυχως ειχε περασει.......αα επισης ηθελα να σας ρωτησω γιατι χθες ενιωσα κατι σαν φτερουγισμα.....ειναι δυνατον να καταλαβω κλωτσιτσα απο την 10η εβδομαδα????????

[mamanea]

Και γω ένιωσα φτερουγίσματα χτες αλλά μάλλον τα έντερα μας είναι. Για να νιώσουμε το μωράκι πρέπει να κλωτσήσει και η κλωτσιά να φτάσει σε άλλο όργανο. Κάπου διάβασα ότι η μήτρα εσωτερικά δεν έχει νευρικές απολήξεις, άρα δεν μπορούμε να αισθανθούμε τίποτα μέσα στη μήτρα.

[Ολυμπία_]

Εγω στην πρωτη μου εγκυμοσυνη ημουν πολυ πολυ αγχωμενη για διαφορα θεματα και η μικρη μου δεν ειχε σωστη ενδομητρια αναπτυξη οποτε μου την πηραν προωρα με καισαρκη.Ηταν ενα πολυ δυσκολο μωρο και στο φαγητο του και στον υπνο του.

Στη δευτερη εγκυμοσυνη αντιθετα ολα πηγεναν καλα και η διαθεση μου ηταν περιφημη.

Το αγορακι μου ειχε πληρη ενδομητρια αναπτυξη , γεννηθηκε κανονικα και ειναι το πιο ευκολο και καλοσυβαστο μωρο του κοσμου.

Τυχαιο?...Δε νομιζω!!!!!

[chris83]

Εγω προσωπική εμπειρία δεν εχω ακομα... σε λιγους μήνες.

Η μαμα μου παντως ισχυρίζεται οτι έχει άμεση σχεση η ψυχολογία της εγκυου με την ηρεμία του μωρου. Οταν ήταν εγκυος στον αδερφο μου ειχε μεγαλη στεναχωρια γιατι ο μπαμπας της ηταν πολυ αρρωστος και οι γιατροι τους ελεγαν να μετραν μερες (τελικα "εφυγε" στα 102!!!). Ο αδερφός μου από τις περιγραφες της ηταν ΠΟΛΥ γκρινιαρης! Δεν σταματουσε να κλαιει! Και οι δυο γιαγιαδες μου ειχαν σηκωσει τα χερια ψηλα!

Σε μενα παλι ειχε μια ηρεμη ψυχολογικα εγκυμοσυνη και ημουν ενα πολυ ήσυχο μωρό. "Μωρα σαν την κόρη μου, 10 μεγαλώνω!!!" λεει παντα.

[bourbou]

να σας πω και τη δική μου εμπειρία. Πέρασα μια απίστευτα καλή εγκυμοσύνη, πήρα άδεια επαπειλούμενης από τη δουλειά και έμεινα σπίτι. Δεν έπινα καφέδες, κοιμόμουν πάρα πολλές ώρες και ήμουν πάρα πολύ ήρεμη και χαρούμενη. Το αποτέλεσμα είναι να έχω ένα μωρό που από την αρχή δεν έκλαιγε καθόλου και τώρα που είναι 6 μηνών χαμογελάει όλη μέρα και σε όλο τον κόσμο. Γι αυτό και πήρα την απόφαση να ξαναμείνω έγκυος τόσο γρήγορα. Δεν ξέρω αν είναι τύχη, πιστεύω όμως οτι σίγουρα επηρεάστηκε κάπως κι απο μένα. Εύχομαι και στο επόμενο να είμαι εξίσου τυχερή. Βέβαια δεν μπορούμε να αποκλείσουμε και τις στεναχώριες από τη ζωή, αλλά να προσπαθούμε όσο μπορούμε να είμαστε ήρεμες.

[Aeriko]

Στο πρώτο τριμηνο της εγκυμοσύνης σκοτωνόμουν με τη μάνα μου μέχρι που σταματήσαμε να μιλιόμαστε... η στεναχώρια και η απογοήτευσή μου από αυτήν κράτησε μέχρι που γέννησα... στο δεύτερο τρίμηνο πέθανε ο αδερφός του καλού μου... άλλη στεναχώρια εκεί... Σταμάτησα από τη δουλειά και έμεινα σπίτι όπου ουσιαστικά σκυλοβαριόμουν και έβλεπα τηλεόραση... Η μικρή γεννήθηκε πρόωρα λόγω επιβαρυμένου πλακούντα και ζαγχάρου δικού μου...

 

Δεν έκλαψε ποτέ πολύ, είναι χαμογελαστή απο ημερών και κοινωνικότατη... για να κλάψει πρέπει απλά να μην γίνει το δικό της.

 

Μια άλλη όψη του νομισμάτος για να μην αγχώνεστε και γι' αυτό. Έχετε τόσα άλλα να αγχωθείτε... αυτό που λέω στην ξαδέρφη μου από την πρώτη μέρα που μάθαμε ότι θα γεννήσει και που θα γεννήσει σε μερικές μέρες είναι "Ζήσε την εγκυμοσύνη σου και άσε τους άλλους να κουρεύονται... εσύ ό,τι και αν συμβαίνει ασχολήσου με τα μαλλιά σου" κοινώς... γράψτε τους όλους!

[elenik]

Κορίτσια ήθελα να σας ρωτήσω εάν γνωρίζει κάποια πως επηρεάζει η ψυχολογία μας το μωρό μας? εγώ τον πρώτο μήνα της κύησης αντιμετώπισα πολύ στενάχωρες καταστάσεις και εκλαιγα πολύ. το 2ο μήνα είχα μια καλή ψυχολογία με κάθε τίμημα δηλαδη απο μόνη μου προσπαθούσα να "ανεβαίνω"...τώρα έχω μπεί πλέον στον τρίτο μήνα και πάλι εξακολουθούν να μου συμβαίνει να αντιμετωπίζω "άσχημες" συμπεριφορές απο κοντινά μου άτομα που με επηρεάζουν σε κάποιο βαθμό...ελπίζω το μωράκι μου να μην καταλαβαίνει κάτι από ολα αυτά, αλλά αυτό που ήθελα να ρωτήσω είναι μπορεί όλο αυτό να επηρεάσει την δική του ανάπτυξη?

 

Ναι επηρεαζει. Οπου πας για διαγνωση αργοτερα σε ρωτανε σε τι ψυχολογικη κατασταση ησουν στην εγκυμοσυνη.

Προσπαθησε να εισαι χαλαρη.