Αδιεξοδο...

[anna781]

Κοριτσια γεια σας...Ειμαι σε απογνωση και σκεφτηκα ισως βρω καποιες απαντησεις απο εδω χαρη σε σας.Ειμαι παντρεμενη 2 χρονια και εχουμε κα ενα μωρακι 2 μηνων το οποιο το λατρευουμε κ οι2.Υπαρχει ομως μεγαλο προβλημα κατανοησης μεταξυ μας.Δεν μπορουμε να συννενοηθουμε και ειμαστε σε μια διαρκη κοντρα μεταξθυ μας.ΔΕν ειναι οτι δεν υπαρχει αγαπη ,υπαρχει και δεν μπορω να φανταστω τη ζωη μου χωρις αυτον.Απλα θελουμε διαφορετικα πραγματα και αυτος καθοτι αντρας ειναι στον κοσμο του και δεν νοιαζεται για τις αναγκες μου.Νιωθω οτι στον γαμο αυτον προσπαθω μονο εγω και αν σταματησω θα διαλυθει.Κια οχι γιατι δεν μαγαπαει απλα ειναι ο χαρακτηρας του λιγο ζαμανφου και αφου ξερει οτι εγω θα τον αγκαλιασω εγω θα τον φιλησω εγω θα μιλησω τρυφερα,δεν μπαινει καν στον κοπο να μου προσφερει αυτος κατι.Μλωνουμε για τα ιδια κα τα ιδια και λυση δεν βρισκουμς.Για χωρισμο δεν το σκεφτομαι ομως τι αλλο να κανουμε.Δεν ταιριαζουμε και δεν μπορουμε να επικοινωνησπουμε.Καθε φορα που θα ξεκινησουμε να συζηταμε καποιο προβλημα μας μαλωνουμε.Συγνωμη ανα σας κουρασα ομως ειμαι πολυ χαλια γιατι θελω να νιωθω τον αντρα μου κοντα μου

[μαρακικ]

αννα μου καθε σχεση πρεπει να βασιζεται στην κατανοηση φυσικα και πρεπει να μιλας για τους προβληματισμους σου τα ανχη σου αλλα χωρις επιθετικοτητα.προσπαθησε να μην τον ανχωνεις πχ αχ τι θα κανω τωρα,ουφ δεν αντεχω κτλ κτλ,αλλα του τυπου αγαπη μου θελω την γνωμη σου σε αυτο η πες μου και την δικη σου αποψη.θελει λιγο προσπαθεια αλλα θα καταφερεις να κανεις διαλογο.καμια φορα φταινε και οι εξωτερικοι παραγοντες που ξεσπαμε σε νευρα και αντιδικιες μ τον συντροφο μας.σε μια τετοια περιπτωση ας τον να ηρεμησει πρωτα μπορει να ναι αρκετα φορτισμενος με κατι.μην νομιζεις ομως μερικες φορες αυτα που νομιζουμε εμεις συμαντικα για τους αντρες μας δεν ειναι η και το αντιθετο.χαρακτηρα κανεις δεν αλλαζει συμπεριφορα ομως ναι.ενα ζευγαρι οσα χρονια και αν περασουν συνεχιζει να γνωριζεται δωστου χρονο και θα δεις μπορει να σε εκπληξει η συμπεριφορα του!προσπαθησε ομως να αποφυγεις αντιδικιες και καβγαδες μιλα του παντα ηρεμα.επεισης μπορεις να του δινεις εναλλακτικες λυσεις π.χ οταν θελεις να κανει κατι θα πας τωρα η το απογευμα?(ενα παραδειγμα).θελει λιγο κοπο και επιμονη μα στο τελος θα τα καταφερεις!

[anna781]

Σε ευχαριστω Μαρακι σωστα αυτα που λες αλλα πιστεψε με εχω δοκιμασει και αυτον τον τροπο.Δεν πιανει δεν αλλαζει συμπεριφορα με τιποτα.Τωρα με το μωρο ειναι δυσκολο να του μιλαω παντα ηρεμα.Οταν ειμαι ολη μερα σπιτι με το μωρο να εχω να καθαρισω ,να πλυνω,να σιδερωσω ,να μαγειρεψω και να ξυπναω μονο εγω τη νυχτα για ταισμα(δεν θηλαζω),οταν ερχεται το μεση μερι και μου πει καμια κουβεντα δεν εχω την υπομονη να του μιλησω και με τον πιο ηρεμο τροπο.Γιατι παντα εγω να καταλαβσ=αινω και αυτος ποτε?Τοσο δυσκολο ειναι δηλαδη να καταλαβει οτι απλα πραγματα μπορουν να με κανουν ευτυχισμενη?Δεν θελω ουτε να ψωνιζω ακριβα ρουχα,ουτα ταξιδια ουτε δωρα τιποτα,δεν ειναι του στθυλ μου.Λιγη τρυφεροτητα ζηταω και θα ναι σαν να μου χαρισει ολα τα καλα του κοσμου...

[nnm004]

Καλημερα κουκλα μου , διαβασα το ποστ τους ,θελω να ρωτησω για ποιους λογους μαλωνετε δεν εχεις γραψει ειναι κατι που το ξεκιναει εκεινος ή εσυ , πολλοι ανθρωποι δεν ειναι εκδηλοτικοι παντως στην αγαπη τους και ενας απο αυτους ειμαι εγω , αμα δνε κανει την πρωτη κινηση παντα ο Πανος δεν περνω μπρος , ετσι ειναι ο χαρακτηρας μου και του το εχω πει κιολας για να μην αισθανεται καπως , ειμαι εκδηλοτικη παρα πολυ στα παιδια μας , εκει μου βγαινει ολο .

[ANABELA]

anna μου καλημερα κ να σας ζησει το μωρακι.εγω πιστευω οτι ειναι λογω μωρου ολα αυτα που μας περιγραφεις.μου θυμιζει τον αντρα μου οταν γεννησα!στον κοσμο του κ οχι γιατι δεν νοιαζοτανε αλλα γιατι δεν ηξερε!δεν ηξερε τι να κανει!πως να μου συμπεριφερθει ,πως να πιασει το μωρο κ πολλα αλλα τετοια!η σχεση μας εστρωσε στους 9 μηνες!κατ αρχην θηλαζα κ ο θηλασμος(κακως βεβαια)τον απωθουσε απο μενα ερωτικα!φοβοταν να με αγγιξει μη κ ραγισω ενα πραγμα.κ εμεις μαλωναμε κ ημουν σε αδιεξοδο.ωσπου του μιλησα στα ισα ,του εδωσα χωρο κ το καταλαβε!

δεν μας ειπες αν υηρχαν τα προβληματα αυτα κ πριν!

 

αννα πιστευω οτι πρεπει να συζητησεις ηρεμα μαζι του κ να του δωσεις λιγακι χρονο.κ οι αντρες περνανε επιλοχειο!με το μωρο σας πως ειναι?

[anna781]

οι λογοι που μαλωνουμε ειναι ασημαντοι,καθημερινα πραγματα,οπως το οτι δεν κανει τιποτα για να με ξεκουρασει,δεν μαζευει τα ρουχα του και θελει να μην του μιλησω αποτομα.Αν το κανω γιατι κ εγω θα χω τους λογους μου γινεται χαμος.Του εξηγω οτι τωρα με το μωρο χρειαζομαι παραπανω βοηθεια απο αυτον και οτι δεν ειμαι και τοσο καλα ψυχολογικα λογω του οτι περασαμε πολλα με το μωρο μολις γεννηθηκε κ θελω την συμπαρασταση του.Ευ ομως λες οτι οταν κανει την πρωτη κινηση ο Π ανος περνεις κ εσυ μπρος.Εγω ενω κανω την πρωτη κινηση ,κανω κ την δευτερη και την τριτη και εκεινος τιποτσα.Ειναι κουραστικο ομως να προσπαθω μονο εγω για τον γαμο αυτο.Λεει οτι κουραστηκε να συζηταει τα ιδια κ τα ιδια.Ισως γιατι ποτε δεν με πηρε στα σοβαρα γιατι μνε εει τοσο σιγουρη.

[nnm004]

Ναι καταλαβα , ειναι δηλαδη αρκετα σημαντικοι οι λογοι , γιατι ουσιαστικα τα κανεις ΟΛΑ εσυ , απο την μια παιζει να ισχυει και αυτο που ειπε η χριστινα οτι δηλαδη εχει αγχωθει με το μωρο και τα επαι3ε , απο την αλλη ητανε παντα ετσι ή μονο τωρα ???

[anna781]

Χριστινα μου αυτο νομιζα κ εγω οτι ειναι λογω μωρου.Ομως κ να το πιασει ξερει κ να το αλλαξει κ ολα,δεν ειναι αυτο.τα προβληματακια υπηρχαν απο πριν αλλα μαλλον εγω ειχα παραπανω υπομονη τοτε κ δεν με [ειραζαν κ πολυ.Τωρα ομως εω φτασει στα ορια μου.Τι εννοεις οτι του εδωσες χωρο κ το καταλαβε?Του εχω μιλησει κ ηρεμα κ αγρια κ με το μαλακο κ με το αγριο.τιποτα αυτος ειναι μου λεει κ δεν αλλαζει.Δεν καταλαβαινει οτι δεν του ζηταω να αλαξει τον χαρακτηρα του αλλα λιγο την συμπεριφορα του που λεει κ το Μαρακι

[anna781]

Παντα ηταν ετσι απλα τοσα χρονια εγω ειχα την υπομονη εκανα πολλα για να κρατιεται η σπιθα που λεμε.Τωρα που σταματησα κοντευει να εξαφανιστει τελειως.Ειμαστε 30 χρονων και λες κα ειμαστε 50.Πιστευα οτι το μωρο θα μας εφερνε πιο κοντα ομως το αντιθετο.Με το μωρο βεβαια ειναι μια χαρα.Την λατρευει παραπονο δεν εχω.Και το τρελλο ειναι οτι για αυτον δεν εχουμε κανενα προβλημα οτι ολα ειναι μια χαρα.Οταν παω να του ανοιξω συζητηση λεει γιατι τι εχουμε?

[Μαριλίνα]

Αννα

νομίζω ότι το μωρό είναι ακόμα πολύ μικρό και δεν έχετε βρει τους ρυθμούς σας.

Από την εμπειρία με τον δικό μου άντρα, σου λέω ότι όσο το μωρό ήταν μικρό δεν του έδινε σημασία και δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί οι ανάγκες του μικρού ήταν πάνω από τις δικές του.

Εγώ, ως μάνα, κοίταγα το παιδί μου και εκείνος εκνευριζόταν. Είχαμε φτάσει κι εμείς στα όριά μας. Στο μεταξύ ήταν και το δικό μου χειμωνιάτικο, άρα 2 μηνών δεν μπορούσα να το βγάζω και πολύ έξω. Και ο άντρας μου ήταν πολύ απόμακρος.

Σου προτείνω να χαλαρώσεις λίγο και να προσπαθήσετε να βρείτε ρυθμούς. Έχετε κάποια βοήθεια; Μπορείτε να αφήσετε για λίγο το μωρό και να πάτε για έναν καφέ; ακόμα και εσύ μόνη με τις φίλες σου να πάς, θα δεις ότι θα ανανεωθείς.

Οι άντρες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί από "χαϊδεμένα μας" πέρασαν σε δεύτερη μοίρα!! Κουράγιο!! Πιστεύω ότι σύντομα θα καλυτερέψουν τα πράγματα!!

[nnm004]

Εγω παλι ρε κοριτσια δνε μπορω να το καταλαβω αυτο , ποιο δηλαδη ? το οτι τους αντρες πρεπει να τους δικαιολογουμε τοσο οταν με τηνβ αφηξη του μωρου πολλοι απο αυτους αλλαζουνε και γινονται καπως για ενα διαστημα , προσωπικα δεν το εζησα αλλα πιστευω οτι αμα το ζουσα δεν θα μπορουσα να ειμαι ιδια απεναντι του , αν θελετε κατι με εδεσε και με εκανε να τον αγαπαω περισοτερο ειναι ποσο μου συμπαρασταθηκε και τις 2 φορες τους πρωτους μηνες με τα παιδια μας . Και απο τοτε εγινε και ποιο πολυ "χαιδεμενος" και τον περιποιουμε περισοτερο . Σιγουρα εχουμε πολλα προβληματα και εμιες σαν ζευγαρι , σημερα μαλωσαμε παλι για βλακειες ,αλλα μια τετοια συμπεριφορα δεν θα μπορουσα να τη συχγωρεσω , τι παει να πει ηταν χαιδεμενοι και μετα μπηκανε σε 2η μοιρα , αυτο ε3ιπακουετε οταν ενα μικρο μωρακι γεννιετε και εχει αναγκη τους γονεις του οπου αυτους ε3αρταται η ζωη του ποιανου ζωη θα βαλεις παρπαανω ? τη δικια σου ή του μωρου ? και μην μου πειτε οτι σε μας ειναι το μητρικο ενστικτο γιατι και εγω μανυλα 2 φορες εγινα αλλα στην αρχη δυσκολευτικα πολυ να βαλω τις αναγκες των παιδιων μου πανω απο τις δικιες μου . Ο πανος ομως λιγοτερο εγωιστης απο μενα το εκανε πιο ευκολα , περναει καιρος μεχρι να νοιωσεις πραγματικα μαμα οπου βαζεις το παιδι σου πανω απο ολα και τα παντα και να το απολαμβανεις κιολας. Παντως η αννα ειπε απο τι διαβασα οτι ειχανε προβληματα και απο πριν και νομιζε οτι με το μωρο θα λυνονταν πραγμα δυσκολο γιατι η κουραση απο ενα μωρακι φερνει και μαλωματα και συγκρουσεις και αρκετα νευρα .

[anna781]

Δεν ξερω αν φταιει ο ερχομος του μωρου αν και δεν νομιζω.Δεν τον παραμελησα παντως ουτε μια στιγμη απο τοτε που γεννηθηκε το μωρο.Βοηθεις εχω ευτυχως τη μαμα μου γιαυτο εχει επαναπαυτει εκεινος.Μπορουμε να το αφησουμε ανα πασα στιγμη να παμε καπου ομως πλεον δεν εχω καμια ορεξη.Τι να λεμε αν ειμαστε χαλια.Και εγω δεν το καταλαβαινω παντα να δικαιολογουμε τους αντρες κ να κανουμε υπομονη ,γιατι να μην συμβει το αντιθετο.Εξαλλου αυτα που περασαμε εμεις 9 μηνες στην εγκυμοσυνη οι πονοι της γεννας,τα ξενυχτια τον πρωτο καιρο με το μωρο συν τηνφροντιδα του σπιτιου,συγκρινονται με το οτι αυτοι ειναι καπως μολις γεννηθηκε το μωρο.Να καταλαβει δηλαδη εμενα κ να με δικαιολογησει λιγο δεν υπαρχει περιπτωση ε?Αν ηταν αυτοι στη θεση μας θα αντεχαν να μιλανε και σε μας με το σεις κ με το σας μετα απο τοση κουραση?

[elachl]

εγω θα σου πω κατι και ας σου φανει σκληρο αλλα μου αρεσει να λεω την αληθεια.εαν το προβλημα σας ειναι οι διαφορετικες αποψεις η διαφορετικη πλευση αυτο που λεμε εκπεμπω σε αλλο μηκος κυματος οτι και να κανει ο ανθρωπος παλι στα ιδια γυρναει.δυστυχως δεν αλλαζει αυτο

[Guest ΕΛΙ]

ΚΑΙΕΓΩ ΝΟΜΙΓΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΩ ΜΩΡΟΥ.ΤΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΟΛΕΣ ΝΟΜΙΖΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΗΣ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ, ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΜΠΕΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΕ ΝΕΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ.ΔΩΣΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ.

[anna781]

Ετσι πιστευω elachl οτι εκπεμπουμε σε τελειως διφορετικα μηκη κυματος και τοξερω οτι δεν αλαζει,λιγο να βελτιωθει περιμενω.Τον αγαπαω ομως και δινω χρονο στη σχεση ομως μονο εγω.Εκεινος γιατινα μην προσπαθησει να με ξανακερδισει και να μου προσφερει εστω κατι απο αυτα που θελω.Σε εναν γαμο προσπαθουνε κ οι 2.Δεν λεμε ετσι ειμαι κ δεν προκειτε να αλαξω...και αμα θελεις.ΔΦεν ειναι μονοπλευρη σχεση.

[elachl]

και μενα ο αντρας μου δεν ειναι εκδηλωτικος αλλα ρε γαμωτο εμεις οι γυναικες θελουμε λιγο τις αγαπουλες ετσι δεν ειναι?δυστυχως ομως οταν ο αλλος δεν θελει το να τα κανει με το ζορι ειναι χειροτερο και ψευτικο!

[anna781]

Εμενα ουτε στα ψευτικα δεν το κανει και ουτε θα το θελα βεβαια.Εγω ειμαι το εντελως αντιθετο απο αυτον.Πολυ εκδηλωτικη,ρομαντικη και μ αρεσει να δινω τρυφεροτητα ατον αλλον.Καμια σχεση με τον αντρα μου.Εσυ elachl δεν εχεις αναγκη λιγη τρυφεροτητα δεν σε πειραζει που δεν ειναι εκδηλωτικος ο αντραςσου?

[elachl]

βεβαια με πειραζει αλλα εμενα μου λεει θα το κανω οταν το νιωθω και θα ειναι αληθεια.εχω και γω καποια θεματα.τα εγραψα χτες στις πεθερες και πολλες κοπελες ξαφνιαστηκανε γιατι ειναι καπως ακραια.αν θελεις πες μου μηπως εχουμε και κοινα σημεια.θα φυγω τωρα.θα τα πουμε παλι τη δευτερα.μην στεναχωριεσαι.αφοσιωσου στο μωρο σου που σε εχει αναγκη χωρις να παραμελεις τον αντρα σου βεβαιως

[anna781]

Σε ευχαριστω να σαι καλα.Θ τα πουμε τη Δευτερα

[elenik]

Αχ....Anna 781.... ειναι σαν να διαβαζω το ποστ που ειχα γραψει σε ενα αλλο forumn Ανοιξη 2004 (οταν γενηθηκε ο Βασιλακης μας).

Η περιοδος που ακολουθει μετα την γεννηση του 1ου παιδιου ειναι κατι σαν την περιοδο αμεσως μετα το γαμο.

Φανταζεσαι μια ονειρεμενη περιοδος με γλυκες τρυφεροτητα κλπ κι ομως ο ερχομος του παιδιου φερνει τα πανω κατω. Προς θεου δεν εννοω οτι δεν πρεπει να κανει παιδια ενα ζευγαρι ουτε να μην παντρευεται.

Αλλα και τα 2 θελουν ενα χρονο προσαρμογης γιατι ειναι 2 βηματα που αλλαζουν την ζωη σου . Οχι τα συναισθηματα σου αλλα τις ευθυνες που εχεις.

Για να καταλαβεις τι εννοω :

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ:

Εγω ειχα μαθει να μου φερνει η μανουλα μου τα παντα στο χερι και εκεινος η δικια του. Βρεθηκαμε σε ενα σπιτι που αν δν μαγειρεψεις δεν θα φας, αν δεν πλυνεις πιατο δεν θα καθαρισει μονο του και αν δεν σκουπισεις δεν καθαριζει το πατωμα κλπ. Οποτε εγινε η μαχη του ποιος θα επικρατησει και ποιος θα χωθει. Στην πορεια βρηκαμε λυσεις (ως συνηθως χωθηκα εγω λιγο παραπανω και εκεινος βοηθουσε οσο μπορουσε και επετρεπε το βεβαρημενο ωραριο δουλειας του για να ειμαι σωστη).

 

ΜΕΤΑ ΤΟ 1ο ΠΑΙΔΙ:

Το παιδι ειχε τα δικα του θελω και ωραρια. Λιγο η κουραση του σπιτιου, προστεθηκε και το παιδι και γιναμε ενα μικρο μπαχαλο (τοτε ηταν η 1η φορα που σκεφτηκα την λεξη χωρισμος). Ο συζυγος το βραδυ δεν καταλαβαινε τιποτα, δεν θα ελεγα οτι ασχολιοταν οσο εγω με το μωρο (λιγο οι τρελλοι κολικοι του Βασιλη , λιγο το φορτωμενο ωραριο του αντρα μου ...).

 

Η κουραση φερνει νευρα, τα νευρα φερνουν καυγαδες και οταν εισαι στην τσιτα.... γλυκες δεν σου βγαινουν.

 

Οι γυναικες βιωνουμε την μητροτητα με εναν τελειως διαφορετικο τροπο απο τους αντρες. Εμεις αγχωνομαστε να προσεξουμε το παιδι και να ειμαστε σωστες μητερες εκεινοι βιωνουν ενα περιεργο συναισθημα "εχω οικογενεια τωρα να θρεψω πρεπει να βγαλω πολλα" . Και τα 2 ειναι βαρια συναισθηματα.

 

Με το που εσκασε το 1ο χαμογελο ο Βασιλης και εδειχνε να αναγνωριζει προσωπα και να χαιρεται οταν τα βλεπει εγινε ενας αλλος ανθρωπος.

Εχει αλλαξει αμετρητες πανες, εχει ταισει αμετρητες φορες τα παιδια, τα κανει μπανιο . Θα ελεγα δεν υπαρχει κατι που να κανω εγω σ εκεινα και να μην μπορει . Ειναι ενας τελειος πατερας και συζυγος. Και ολα αυτα επειδη εκεινο την σημαντικη στιγμη της ζωης μας (τον ερχομο του παιδιου) καναμε λιγο πισω και δωσαμε ενα δικαιωμα χρονου στην αγαπη μας να προσαρμοστει.

 

Μην παρεις βεβιασμενες αποφασεις. Δωσε λιγο χρονο . Οταν υπαρχει αγαπη μπορεις και πρεπει να δινεις ενα περιθωριο χρονου προσαρμογης.Αν συνεχιστει βλεπεις.

 

Εννοειτε φυσικα συζητας μαζι του ολα αυτα που νοιωθεις καποια στιγμη που να ειστε ηρεμοι και οι 2. Χωρις ομως να κατηγορησεις τον αλλον για κατι αλλα να πεις πως νοιωθεις απλα.

 

Ευχομαι ολα να πανε καλα (αχ επιασα 2σελιδο παλι )

[anna781]

σε ευχαειστω Ελενικ μου εχεις δικιο σε ολα που γραφεις.Δεν προκειται να παρω καμια αποφαση που εχει σχεση με χωρισμο,τον αγαπαω δεν θελω να τον χασω.Το θεμα ειναι που θα βρω την υπομονη να περιμενω να περασει ολη αυτη η κριση.Πραγματικα περιμενα με τον ερχομο του μωρου να αλλαζε λιγο ως προς τη γυναικα που εφερε στον κοσμο το παιδι του ομως παλι εκανα λαθος.Δεν ξερω πως θα ανεχτω αλλο αυτην την κατασταση κ που θα βρισκω την υπομονη να δεχομαι την συμπεριφορα του.Σιγουρα ομως ειναι κριση αποτον ερχομο του παιδιου ή τωρα τα βλεπβ πιο καθαρα.Να κανω υποχωρησεις ,να κανω πισω οσο παει,ομως οταν γινονται απο τη μια μερια μονο δεν εχουν αποτελεσμα.Νιωθω πολυ καταπιεσμενη συναισθηματικα και εω φοβερη αναγκη να με κανει να αισθανθω γυναικα,αλλα πανω απο ολα οτι με νοιαζεται κ με αγαπαει

[μαρακικ]

elenik μου ποσο δικιο εχεις..αννα μου εχεις καθε δικαιωμα να χεις και συ λιγο το χρονο σου την ζεστασια και την αγαπη του αντρα σου και ξερω πως ειναι τωρα η ψυχολογια σου μωλις τωρα γεννησες και ειναι απολυτα φυσικο να νιωθεις ετσι.ολη αυτη η αλλαγη στη ζωη σου μεχρι να συνηθησεις θελει λιγο χρονο οπως προ ειπε και η ελενικ ετσι ειχα μαθει και γω γυρνουσα απ τη δουλεια και ειχα το φαγακι μου το φρεσκοσιδερομενο ρουχαλακι μου και ααααπλετο χρονο να κανω τις τσαρκες μου με φιλες και να χαζολογαμε..κανε υπομονη αννουλα μου ειναι αρχη ακομα ολα θα στρωσουν.που να βλεπες εμενα οταν γεννησα νευραααα ειχα τσακωθει με οποιον μιλουσε ελληνικα γιατι ετσι ειναι απο κει που ρεμβαζεις αμεριμνη και η μονη σου εννοια ειναι τι θα κανουμε αποψε ξαφνικα τσουπ!!αλλαζουν ολα!ομως η μητροτητα εχει τοσες χαρες!!μπορει να κλειστεις λιγο στην αρχη μα τα ζουζουνια μας μεγαλωνουν με ταχυτητα πυραυλου και πιστεψε με δεν θα σου αφηνουν χρονο να μελανχωλησεις.προσπαθησε και συ να χαλαρωσεις παρε το ζουζουνι σου στο καροτσι κανε μια βολτα χαζεψε βιτρινες μην χασεις επαφες με φιλες θα ξυπνησεις ενα πρωι και ολα θα ναι καλα.οχι οτι θα τελιωσουν τα προβληματα(ποτε δεν τελειωνουν)αλλα τουλαχιστον θα αντιμετωπιζονται.εχεις απολυτο δικιο αννουλα μου σε ενα γαμο χρειαζονται και οι 2 μην ξεχνας και ο αντρας σου μαθαινει τωρα δωστε χρονο στη σχεση σας μην σταματας να συζητας μαζι του για οτι σε απασχολει και προπαντως βγητε λιγο απ την κλεισουρα του σπιτιου θα σου αλλαξει λιγο η διαθεση.καταλαβαινω πως νιωθεις κουρασμενη ας μενει και κανα σιδερο 2-3 μερες δεν χαθηκε ο κοσμος!!σιγα σιγα και με επιμονη και υπομονη ελπιζω να φτιαξουν τα πραγματα

[ANABELA]

αννουλα συμφωνω με την ελενικ!

θα σου κανω καποιες ερωτησεις!

1)ποσα χρονια ειχατε σχεση?

2)εμεινες εγκυος αμεσως μετα τον γαμο?

3)ειναι ''μαμακιας?''

 

 

ολα οσα λες μοιαζουν με τη δικη μου περιπτωση!με αγαπαει τρελα αλλα δεν εχει τροπο!αντι να ειμαι εγω αυτη που δεν εχω ορεξη ηταν αυτος!του εδωσα χωρο κ χρονο να καταλαβει τι εχει διπλα του.τον αφησα να ηρεμησει απο ολες τις ραγδιαιες αλλαγες που γινανε στη ζωη μας!κι εμεις δυο χρονια παντρεμενοι κ το μωρο ηρθε αμεσως!δεν ξεκουραστηκαμε κ δεν ''χαρηκαμε καποια πραγματα που ονειρευοταν!αλλα τωρα με το μωρο ειμαστε τρελαμενοι!το μωρακι σου ειναι μικρο κ οι ευθυνες πολλες!εμεις αννουλα ειμαστε γεννημενες μανες κ αντεχουμε στα δυσκολα!οι αντρες ουτε βρακι δεν ξερουν να βαλουν!

κανε λιγακι υπομονη!ειναι κριση κ σε καταλαβαινω πως νιωθεις!

εγω του ελεγα γιατι δεν με πλησιαζεις?μηπως τα κιλα?μηπως ο θηλασμος?

 

οχι μου ελεγε δεν ξερω!μιζερια1

μετα απο καιρο μου ειπε οτι τελικα ηταν ολα αυτα!φοβοταν μη παθω κατι!ειχε αποβαλει το σεχ απο το μυαλο του αρα πως να με πλησιασει?κι οταν δεν υπαρχει ο ερωτας πως να ειναι κοντα το ζευγαρι?

δωσε χρονο...

[anna781]

ΝΑ σαι καλα μαρακι ποσο κουραγιο μου δινετε.Μακαρι να ειναι οπως τα λετε και να φτιαξουν τα πραγματα σιγα σιγα.Οχι οτι θα αλλαξει συμπεριφορα ο αντρας μου απλα εγω σε λιγο καιρο ισως δεν δινω σημασια σε αυτα τα πραγματα και δεν εχω τοσο αναγκη οπως τωρα μια καλη κουβεντα γιατι τοτε θα μιλαει η κορουλα μου κα θα μου λεει εκεινη.......Θα κανω υπομονη κ ασ νιωθω πολυ χαλια ,θα παραβλεψω την αναγκη μου για ενα χαδι ή ενα σ αγαπω και ελπιζω οταν φτιαχνουν τα πραγματα να μην εχουν αλλαξει τα αισθηματα μου.Να μην εχω κουραστει τοσο πολυ και να εχω ακομα την διαθεση κ την θεληση να κανω πρασπαθειες για αυτον τον γαμο.Γιατι ομως να συμβαινει αυτο με τον ερομο ενος παιδιου που ειναι οτι πιο ιερο κ ομορφο υπαρχει.Για την κουραση γινρται ολο αυτο?Το θεμα ειναι με το να ειμαστε συνεχως μαλωμενοι δεν χαιρομαστε μαζι το παιδι αλλα ο καθενας μονος του...

[anna781]

Χριστινα μου ειμασταν 7 χρονια πριν παντευτουμε κ το παιδι ηρθε μετα απο 1 χρονο.Δεν ειναι καθολου μαμακιας ισα ισα.Ειναι πολυ καλο παιδι αλλα ο τροπος του οπως λες απεει μιλια απο τον δικο μου.Παντα η σχεση μας ηταν προσγειωμενη οχι καψουρα στο φουλ αλλα προσγειωμενη αγαπη.Δεν εχει κατι ποτε τιποτα για να με εκπληξει ή να μου εκδηλωσει την αγαπη του με καποιον διαφορετικο τροπο.

Οσον αφορα το σεξ ειναι μια πονεμενη ιστορια,σαν στερημενη ενιωθα.Το ιδιο μου λεει κ εμενα οτι δεν τοχει στο μυαλο του.Και δεν θηλασα καθολου εγω..