Μηπως ειμαι και εγω υπερβολικη ???

[nnm004]

Καλημερα και Χρονια ΠΟλλα μερα που ειναι .

Θα μπω κατευθειαν στο θεμα . Το προβλημα ειναι με τη μητερα του Πανου ( δεν μπορω να πω πεθερα δεν την νοιωθω για πεθερα ) , λοιπον η σχεση μας ειναι οντως τελειες , την αγαπω πολυ και εκεινη εμενα και με εχει εμπιστευτει πολλες φορες διαφορα πραγματα απο τη ζωη της. Εως εδω καλα , ομως το τελευταιο διαστημα ειναι καποια πραγματα που με ενοχλουνε και θελω να σας τα πω για να παρω τη γνωμη σας αμα ειναι υπερβολικα ή οχι. Λοιπον εχει φοβερη αδυναμια στον μεγαλο μου , τον Κωνσταντινουλη μου , εντα3ει και ειναι λιγακι λογικο και το σεβομαι επειδη οταν ηταν πολυ μικρουλης της τον ειχαμε αφησει καποιες μερες αποσπασματικα καθως και οταν γεννησα την μικρη μας 2 ολοκληρες βδομαδες , απο τοτε βεβαια δεν της ξαναφησαμε τον Ντινακο . Τον φροντισε το ιδιο καλα με μενα και της εχω απολυτη εμπιστοσυνη. Ομως δεν ξερω ρε παιδια εχει μια τρελλα με τον πιτσιρικα , δηλαδη με το που φτασει το αμαξι τρεχει να ερθει να τον παρει , κανει σαν τρελλη .Η απολυτη υπερβολη , εντα3ει εχω φτασει σε σημειο να κοντευω να της πω , πως κανεις ετσι .Επειτα αρχγσε να πεταει κατι του στυλ "η γιαγια ειναι ερωτευμενη με τον Κωνσταντινο" και με εμφαση για να την ακουσει , "η γιαγια αγαπαει μονο τον Κωνσταντινο οχι τη μπεμπα" , επισης η Ματουλα αρχησε το καπνισμα ξανα εδω και περιπου 2 χρονια , ε τωρα τελευταια οποτε παμε περνει τον μικρο στο διπλα κιοσκι που εφτια3αν ( κλειστο με τζαμαρια γυρω γυρω ) με τη δικαιολογια οτι πανε να παι3ει ο μικρος για να καπνισει μπροστα του ( σημειωτεον οτι εκοψα το καπνισμα κυριως για τα παιδια μου για να μην εισπνεουν καπνο και να μην βλεπουνε τη μανα τους καπνιστρια ) . Της αφησαμε τη μπεμπα για να παρουμε τον Κωνσταντινο και να παμε Λαρισα , επειδη η μπεμπα μας γνωριζει πια ρε παιδι μου αρχησε να κλαιει οταν καταλαβε οτι δεν ειμαστε εκει , δεν μπορω να πω καταφερε και την κοιμησε και την ψηλοηρεμησε αλλα ειπε οτι δεν την ξανακραταει και να κραταει τον Κωνσταντινο οπου τα πανε καλα και "καλα ειπα εγω τελικα , η γιαγια ειναι ερωτευμενη με τον Κωνσταντινο " ,εμενα ολο αυτο τωρα μου ειχει γυρησει και δεν γουσταρω να της τον αφηνω ΚΑΘΟΛΟΥ , οσο και να την αγαπαω με εκνευριζει απιστευτα ολο αυτο και κυριως με πειραζει οπου ξεχωρισζει τα παιδια μου , ειναι προφανες οτι τη μπεμπα δεν την αγαπαει τοσο . Δεν θα ειχα τοσο προβλημα αμα εδειχνε την ιδια αδυναμια και στα 2 παιδακια μου .Πρωτα απο ολα δεν θελω ο μικρος να αρχησει να νομιζει οτι οντως η γιαιγα του ειναι ερωτευμενη μαζι του και να μας βγει με κανενα ψυχολογικο τραυμα , επειτα δεν θελω να του τονιζει ετσι τη μοναδικοτητα του μειωνοντας τη μικρη (οτι ταχα αγαπαει μονο αυτον ) και κανοντας και τον ιδιο να την υποτιμαει ενδομυχα καποια στιγμη . Και φυσικα δεν θελω να εισπνεει τσιγαριλα και να βλεπει τη γιαγια του να καπνιζει και επειτα δεν θελω να ξεχωριζει τα παιδια μου , και τα 2 αξιζουνε την ιδια αγαπη ακριβως . Αυτη την τοσο λυσσα και υπερβολη οταν παει ο Κωνστνατινος δεν μπορω να την εξηγησω . Με εχει κανει να μην πολυ θελω να παω ενω τους λατρευω και τους 2 και τη Ματουλα και τον Αποστολο (πεθερα - πεθερος ) , τι να κανω ρε παιδια μου ?? καμια συμβουλη ?

[yogini]

Ωχ....

με τον άντρα σου το έχεις συζητήσει; Νομιζω οτι θα ήταν καλό μιας και δεν εχεις κάτι να κακολογήσεις τη μανούλα του απλα να της κάνει μια "σύσταση" ωστε να μην εχετε πρόβλημα με τα παιδια. Εαν οι σχεσεις σας ειναι πολύ καλές οπως λες δεν θα ειχες εσυ το θάρρος να την εξηγήσεις ποσο επιζήμια ειναι η συμπεριφορά της και στα δυο παιδια;

[Theni]

κι εγω στον αντρα μου θα μιλουσα παντως.. αλλιως τα λενε τα παιδια στις μαμαδες κι αλλιως οι νυφες, μπορει να της πει οτι δεν το θελει εκεινος για τους λογους που ανεφερες, εγω παντα σ εκεινον μιλαω... παντως κι εμενα θα με χαλουσε.

[bp-IOLH]

Κοπελιά μου, σε καταλαβαίνω και δε θεωρώ ότι είσαι υπερβολική. Θέλεις να μην ξεχωρίζει τα παιδιά σου κι έχεις απόλυτο δίκιο. Έτσι είναι το σωστό.

Το εργάκι αυτό το έχω ξαναδεί. Η θεία μου (μητέρα του πρώτου μου ξαδέλφου) έχει τρελή αδυναμία στη μεγάλη κόρη του γιου της, η οποία έχει και το όνομά της. Τη δεύτερη κόρη που είναι πιο μικρή και έχει περάσει τα πάνδεινα, επειδή γεννήθηκε με κάποιο νόσημα εξαιτίας του οποίου έκανε μεταμόσχευση μυελού, δε θέλει ούτε να τη βλέπει. Όταν έγινε η μεταμόσχευση στο μωρό, ο δότης μυελού ήταν το μεγάλο κοριτσάκι. Η γιαγιά επουδενί δεν ήθελε να πάρουν μυελό από το κοριτσάκι, προκειμένου να σώσουν το μωρό. Είχε φτάσει μέχρι το σημείο να απειλεί ότι θα πάρει το κοριτσάκι και θα εξαφανιστούν. Καταριόταν το μωρό να πεθάνει, γιατί, όπως έλεγε, εξαιτίας του υποφέρει ο γιος της και η μεγάλη της εγγονή. Κάποια φορά που έφευγα από το χωριό για Αθήνα, με φώναξε να μου δώσει 70 ευρώ, με την οδηγία να δώσω 50 ευρώ στη μεγάλη και 20 ευρώ στο μωρό. Τη ρώτησα για ποιο λόγο ξεχωρίζει τα δυο παιδιά και δεν μοιράζει το ποσό στα ίσα και μου απάντησε ότι στο μωρό κανονικά δεν ήθελε να δώσει τίποτε, αλλά θα του δώσει 20 ευρώ, για να μην δώσει στόχο στη νύφη της. Της είπα ότι, αν ήθελε να πάρω τα λεφτά, θα τα έπαιρνα με την προϋπόθεση ότι θα δώσω στα παιδιά από 50 ευρώ.

Το αποτέλεσμα είναι ότι το μεγάλο κοριτσάκι ζηλεύει τρομερά το μικρό, πηγαίνει και το χτυπάει και μιλάει άσχημα.

Επίσης, έχουν γίνει τρελά σκηνικά, όπου το παιδί πηγαίνει στο χωριό και, όταν πρέπει να φύγει για Αθήνα, δε φεύγει, αν δεν μπει και η γιαγιά στο αυτοκίνητο, για να έρθει στην Αθήνα, έστω και για μια μέρα. Και φυσικά η γιαγιά πάντα κάνει το χατήρι της μικρής.

Η μητέρα της μικρής τα έχει πάρει στο κρανίο με αυτή την κατάσταση αλλά δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, γιατί δε βρίσκει συμπαράσταση από τον άντρα της και γιατί οι φυσικά οι σχέσεις με την πεθερά είναι πολύ άσχημες.

Ένα ακόμη παράδειγμα που θυμάμαι, είναι ένα καλοκαίρι που η μικρή ήταν στο χωριό με τη γιαγιά, αλλά η μαμά της μικρής ήταν στην Αθήνα, γιατί το μωρό ήταν στο νοσοκομείο. Η νύφη μου τηλεφωνούσε στο σπίτι, για να μιλήσει με το κοριτσάκι και η γιαγιά της έλεγε δικαιολογίες ότι το παιδί και καλά παίζει και άλλες βλακείες. Και δεν ξέρω τι άλλο έλεγε ρε κορίτσια στο παιδί, αφού η μικρή αρνιόταν κατηγορηματικά να μιλήσει με τη μαμά της. Έτυχε να είμαι μπροστά και παρακαλούσα το παιδί να μιλήσει στη μητέρα του κι αυτό αρνιότανε.

grafistria, εσύ τουλάχιστον δεν έχεις τέτοια προβλήματα με την πεθερά σου, οπότε πιστεύω πως θα βρεις τη λύση. Πάντως καλό είναι τέτοιες συμπεριφορές να κόβονται από νωρίς.

[alvadi]

Grafistria και ΄γω με την σειρά μου θα σου πρότεινα να μιλήσεις πρώτα στον άντρα σου... πιστευω όπως μας τα λες ότι η πεθερά σου θα καταλάβει ...

[elenik]

Κοιτα....

Εγω επικρωτω την συμπεριφορα της γιαγιας και μπραβο της (προσωπικη μου αποψη)

Εχω ενα παιδι 5 ετων+ και ενα 5 μηνων + οπως θα δεις και κανω ακριβως μα ακριβως το ιδιο με την "πεθερα" σου. Παινευω τρομερα τον Βασιλακη μου , τον κανω να αισθανεται υπεροχος και μοναδικος και εκμεταλευομαι το διαστημα που μπεμπης ειναι ακομα μικρος ωστε να χτισω την σχεση τους (να μην ζηλεψει ο μεγαλος κοινώς) "κατηγορωντας" πολλες φορες τον μικρο του στυλ "πωπω ολο κλαιει , αντε να μεγαλωσει να μιλησει μας πηρε το κεφαλι".

Εμενα αντιθετα οι γιαγιοπαπουδες κανουν λες και δεν εχουν ξαναδει μωρο με τον μπεμπη και ειναι λογικο κι αναμενομενο το παιδι που "καταλαβαινει" να ζηλευει.

Σιγουρα λατρευω και τα 2 μου παιδια το ιδιο (και οποιος εχει 2 καταλαβαινει).

Μηπως η "πεθερα" σου προσπαθει να κρατησει τις ισορροπιες? Δλδ οταν ολοι πεφτουν στο μωρο εκεινη στηριζει το μεγαλυτερο παιδι (Μπραβο της για μενα).

Ολα αυτα που λεει τα λεει παρουσια του μεγαλυτερου παιδιου να υποθεσω.

Μεγαλωνοντας το μικρο που θα εχει περασει η μπορα της "εισβολης" θα το αλλαξει σιγα σιγα.

 

Οσο για το τσιγαρο μπορεις να το συζητησεις μαζι της. Ετσι οπως την "κοβω" θα καταλαβει χωρις παρατραγουδα.

[christiana08]

Εlenik μου,καταλαβαινω την λογικη που της τακτικης που ακολουθεις και προφανως για να την ακολουθεις λειτουργει,αλλα εχοντας δοκιμασει ιση συμπεριφορα προς τα κοριτσια μου,εχω,προς το παρον τουλαχιστον πολυ καλο αποτελεσμα...

Οταν η Σοφουλα μου φωναζει και ανησυχει το μωρο,της λεω "Καρδουλα μου,μην φωναζεις το μωρο μας φοβαται...".Οταν φωναζει η Βασουλα μου,της λεω ακριβως το ιδιο....

Ιδιες αγκαλιες,ιδιο παιχνιδι....Το αποτελεσμα που εχω τωρα ειναι να αγκαλιαζονται μεταξυ τους,να φιλιουνται,να παιζουν,μην σου πω οτι καμια φορα τις ενοχλω κιολας,παω να τις παρω αγκαλια και με σπρωχνουν για να αγκαλιαστουν μεταξυ τους:lol:....

Θελω να πω με αυτο οτι στην συγκεκριμμενη περιπτωση η grafistria προτιμαει να διαλεξει μια συγκεκριμμενη τακτικη,στην προκειμμενη περιπτωση να συμπεριφερεται το ιδιο και στα δυο παιδακια και καλο θα ηταν να ακολουθησουν και οι γυρω της την ιδια,για να μην "μπερδευτουν" τα παιδια απο συμπεριφορες.

Δεν εννοω να εχει ντε και καλα η γιαγια την ιδια αδυναμια στα δυο παιδακια,αυτο ειναι κατι που βγαινει απο μεσα σου,αλλα να συμπεριφερεται και στα δυο το ιδιο,δεν ειναι δυσκολο,οση αδυναμια και αν εχει στο αγορακι.

Προς Θεου,δεν λεω οτι διαφωνω με την τακτικη σου,δεν την εχω δοκιμασει,αλλα εδω μιλαμε για την επιλογη της grafistrias που μας ειπε ποια θελει να ειναι και πρεπει η γιαγια,κατα την γνωμη μου,να την σεβαστει.

[elenik]

Σωστο κι αυτο christiana08.

Διαφορετικες ηληκιες (παιδιων εννοω) ... διαφορετικοι χειρισμοι

Παντως grafistria σκεψου και την εκδοχη να τα αγαπαει το ιδιο και να το κανει απλα για να μην ζηλεψουν (απο καλη προθεση δλδ)

[Blue Fairy]

Τι μου θύμησες τώρα; Πάντα η γιαγιά μου ξεχώριζε τον ξάδερφο μου από εμένα. Θέλεις επειδή είναι παιδί χωρισμένων γονιών ή επειδή ήταν το πρώτο παιδί στην οικογένεια δεν ξέρω. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι του είχε παθολογική αγάπη μέχρι που έγινε ένα περιστατικό.

 

Η μεγάλη μου κόρη ήταν 10 μηνών και είχαμε ανέβει στο ορεινό χωριό που έχουμε το εξοχικό μας για τις καλοκαιρινές μας διακοπές. Ο ξάδερφος μου ερχόταν κάθε μέρα στο σπίτι μας και έτρωγε μαζί μας. Κάποια στιγμή η κόρη μου άρχισε να έχει διάρροιες και ανακαλύψαμε ότι ο ξάδερφος μου είχε νοσήσει πρώτος. Όταν άκουσε η γιαγιά μου μια από τις πολλές συζητήσεις που κάναμε με τη μητέρα μου λέγοντας ότι μάλλον κόλλησε από τον ξάδερφο μου άρχισε να μας κατηγορεί και να μας λέει ότι τον μισούμε! Ούτε που μπορούσε να καταλάβει ότι εκείνος ήταν ολόκληρος άντρας (35 ετών τότε) και η κόρη μου απλά ένα μικρό μωρό!

 

Βασικά και εγώ είμαι της άποψης ότι πρέπει να φερόμαστε το ίδιο στα παιδιά μας και όχι να τα διαχωρίζουμε με βάση τη διαφορά ηλικίας ή το φύλο. Και ένα βρέφος σίγουρα καταλαβαίνει πότε κάποιος το αποδέχεται ή το απορρίπτει. Και η δικιά μου πεθερά προτιμάει περισσότερο τη μεγάλη μου κόρη από τη μικρή αλλά ποτέ δεν τις έχει διαχωρίσει όταν είναι και οι δύο μαζί παρούσες. Έχει πει πολλές φορές ατάκες του στυλ: "Η αδερφή σου είναι μικρή και δεν μπορεί να συμμετάσχει πχ στο παιχνίδι" αλλά μέχρι εκεί. Μήπως τελικά η πεθερά της grafistria προτιμάει περισσότερο τον Κωνσταντίνο λόγω φύλου; Εννοώ ότι από την αρχή ήθελε να κάνετε αγοράκι ή δεν είχε πρόβλημα; Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί καπνίζει μπροστά του. Ποιος ο λόγος;

[elenik]

"Δεν είναι καταπληκτικό το καινούργιο μας μωράκι;

Ένα νέο μωρό στην οικογένεια είναι πάντα μια απειλή για το μεγαλύτερο παιδί διότι το εκθρονίζει και γίνεται αυτό το κέντρο της προσοχής των μεγάλων. Σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουμε όλο τον απαραίτητο χρόνο για να καλλιεργήσουμε στο μεγαλύτερο παιδί αισθήματα αγάπης και συμπάθειας για το μωρό που πρόκειται να γεννηθεί. Μετά τη γέννηση του μωρού είναι καλύτερα να αποφεύγουμε τα πολλά καλά λόγια για το μικρό μπροστά στο μεγάλο. Είναι σημαντικό να υπογραμμίζουμε συχνά την αγάπη και την εκτίμησή μας στο μεγαλύτερο παιδί και να το παροτρύνουμε ευγενικά να συμβάλλει ενεργά στην φροντίδα του μωρού"

http://www.psyche.gr/psyidiaiterotites.htm

 

"Σε ένα πρωτότοκο παιδί, οι γονείς είναι αυτοί που με τη στάση και την ευαισθησία τους θα μετριάσουν ή θα εντείνουν τις συνέπειες της «εκθρόνισης» από το επόμενο παιδί, που θα το βοηθήσουν να νιώσει ότι δεν απειλείται από τη γέννηση του νέου μέλους της οικογένειας. Eίναι οι γονείς που θα απαιτήσουν ή όχι να ανταποκρίνονται τα παιδιά σε κάποιους ρόλους (π.χ. «Eσύ είσαι μεγάλος τώρα και πρέπει...» ή «E, καλά, μικρός είναι, να μην του κάνουμε το χατίρι;») και που θα φροντίσουν να μην εξάψουν αλλά να απαλύνουν τον ανταγωνισμό και τη ζήλια μεταξύ των παιδιών τους έτσι ώστε να διευκολύνουν τις σχέσεις τους στο παρόν αλλά και στο μέλλον. Πέρα από αυτά, όμως, όπως λέει ο Γάλλος παιδοψυχίατρος Marcel Rufo, δεν είναι η σειρά που έχει σημασία για την ανάπτυξη του παιδιού, αλλά η προσωπικότητά του και η ικανότητά του να προσαρμόζεται σε καινούργιες καταστάσεις.

http://hamomilaki.pblogs.gr/2008/07/296301.html

[geoste]

Κοιτα....

Παινευω τρομερα τον Βασιλακη μου , τον κανω να αισθανεται υπεροχος και μοναδικος και εκμεταλευομαι το διαστημα που μπεμπης ειναι ακομα μικρος ωστε να χτισω την σχεση τους (να μην ζηλεψει ο μεγαλος κοινώς) "κατηγορωντας" πολλες φορες τον μικρο του στυλ "πωπω ολο κλαιει , αντε να μεγαλωσει να μιλησει μας πηρε το κεφαλι".

Εμενα αντιθετα οι γιαγιοπαπουδες κανουν λες και δεν εχουν ξαναδει μωρο με τον μπεμπη και ειναι λογικο κι αναμενομενο το παιδι που "καταλαβαινει" να ζηλευει.

Μεγαλωνοντας το μικρο που θα εχει περασει η μπορα της "εισβολης" θα το αλλαξει σιγα σιγα.

 

 

συγνωμη elenik δεν καταλαβα πως εκμεταλευεσαι το γεγονος οτι ο μπεμπης δεν καταλαβαινει;μηπως οταν θα αρχισει να καταλαβαινει,ο Βασιλακης δεν θα ζηλεψει;η γνωμη μου ειναι οτι και να κανουν οι αλλοι μια μανα δεν πρεπει να 'κατηγορει' ποτε το ενα παιδι στο αλλο.εγω εχω δυο κορες που δεν ζηλευει η μια την αλλη αλλα εχω παιξει θεατρο πολυ.να φανταστεις ακομα και οταν εκλαιγε η μικρη ελεγα στη μεγαλη οτι κλαιει γιατι δεν την βλεπει ή οταν ερχοταν απο τη γιαγια της οτι ρωταγε το μωρο που ηταν να δει οτι την σκεφτεται και την αγαπαει και ας μη μιλαγε το μωρο καθολου.να εβλεπες μονο το καμαρι της μεγαλης.

[christiana08]

Καλημερα σε ολους!!!

Elenik μου,θα σταθω λιγο στον τιτλο του πρωτου αρθρου που παρεθεσες.Για μενα,αυτο τα λεει ολα...Γιατι προφανως αυτο το αρθρο γραφτηκε για γονεις που τονιζουν συνεχεια στο μεγαλυτερο παιδακι τους ποσο υπεροχο ειναι το μικροτερο.Δεν αφορα ολους τους γονεις,κατα την γνωμη μου.Και φερνω παλι παραδειγμα εμενα με τα κοριτσια μου,εγω δεν τονιζω ποσο καταπληκτικο ειναι το μικρο μου,αλλα ποσο καταπληκτικες και μοναδικες ειναι και οι δυο!Δεν χρειαζεται να "εκθρονιστει" καποιο παιδακι,χωρανε δυο θρονοι...και τρεις και τεσσερεις.Οσο για το δευτερο αρθρο,παλι δεν απευθυνεται σε ολους τους γονεις,κατα την γνωμη μου παντα.Δεν συμφωνω καθολου με την φραση "Εσυ εισαι μεγαλος πια..".Κανενα παιδακι δεν ειναι αρκετα μεγαλο για αγκαλιες,χαδια και να το κακομαθαινεις,σε λογικα πλαισια παντα.Οποτε δεν την χρησιμοποιω.

Πιστευω οτι καθε θεωρεια υπαρχει για να προσαρμοζεται στην εκαστοτε κατασταση,δεν πιστευω οτι ακολουθειται κατα γραμμα.

Ασε που εξαρταται και το παιδακι.Εμενα ο αδερφος μου οταν γεννηθηκα με λατρευε,ηταν 4 ετων και ολη μερα ασχολιοταν μαζι μου,δεν ζηλεψε τις αγκαλιες απο την μητερα μου.Η μεγαλη μου κορη αντιμετωπισε τους πρωτους μηνες ενα προβλημα,με πολλες αγκαλιτσες και στις δυο,πολυ παιχνιδι καταλαβε πως η με την αδερφουλα της στο σπιτι ειναι καλυτερα,εχει παρεουλα.

[elachl]

καλημερα!και γω ενιωθα μικρη το διαχωρισμο και οχι μονο απο γιαγιαδες αλλα και απο τη μαμα μου η οποια οταν μεγαλωσα και τη ρωτησα μου ειπε οτι βοηθαμε παντα αυτον που ειναι πιο αδυναμος.δεν ξερω αν ισχυει αυτο στους γονεις εγω παντως το ενιωθα.τωρα με τα χρονια εχουμε ερθει πιο κοντα με τη μμα μου και εχει καταλαβει οτι απο την συμπεριφορα κολιτσιδα με τον αδερφο μου του εκανε κακο!αναγνωριζει οτι καθε φορα τρεχω να τους βοηθησω και την μεγαλη ευαισθησια μου σε σχεση με τον αδερφο μου που ειναι χοντροπετσος!η μαμα της μαμας μου ειχε αδυναμια στον αδερφο μου επειδη ειχε το ονομα του παππου μου.μας ειχε βιβλιαρια στην εθνικη.του αδερδου μου με δεκαπλασια λεφτα απο τα δικα μου με τη δικαιολογια οτι ηταν μεγαλυτερος(15 μηνες διαφορα).μετα αναγνωρισε και αυτη την ποιοτητα μου σαν ανθρωπο!ειχε ενα τροχαιο και την ετριβα και την προσεχα!οχι οτι ειναι κακος ο αδερφος μου.ειναι απομακρος και δεν εκδηλωνει συναισθηματα!μια μερα τσακωσα τη γιαγια μου να του δινει λεφτα και να του λεει:μην το πεις στην αδερφη σου!τωρα τιποτα απο αυτα δεν με νοιαζει.εχω συνηθησει τα εχω ξεπερασει και τρεχω για ολους και για ολα και αυτο με ευχαριστει γιατι οτι και αν εγινε ειναι η οικογενεια μου και τους αγαπω!

[elenik]

Κοιτα....

Παινευω τρομερα τον Βασιλακη μου , τον κανω να αισθανεται υπεροχος και μοναδικος και εκμεταλευομαι το διαστημα που μπεμπης ειναι ακομα μικρος ωστε να χτισω την σχεση τους (να μην ζηλεψει ο μεγαλος κοινώς) "κατηγορωντας" πολλες φορες τον μικρο του στυλ "πωπω ολο κλαιει , αντε να μεγαλωσει να μιλησει μας πηρε το κεφαλι".

Εμενα αντιθετα οι γιαγιοπαπουδες κανουν λες και δεν εχουν ξαναδει μωρο με τον μπεμπη και ειναι λογικο κι αναμενομενο το παιδι που "καταλαβαινει" να ζηλευει.

Μεγαλωνοντας το μικρο που θα εχει περασει η μπορα της "εισβολης" θα το αλλαξει σιγα σιγα.

 

 

συγνωμη elenik δεν καταλαβα πως εκμεταλευεσαι το γεγονος οτι ο μπεμπης δεν καταλαβαινει;μηπως οταν θα αρχισει να καταλαβαινει,ο Βασιλακης δεν θα ζηλεψει;η γνωμη μου ειναι οτι και να κανουν οι αλλοι μια μανα δεν πρεπει να 'κατηγορει' ποτε το ενα παιδι στο αλλο.εγω εχω δυο κορες που δεν ζηλευει η μια την αλλη αλλα εχω παιξει θεατρο πολυ.να φανταστεις ακομα και οταν εκλαιγε η μικρη ελεγα στη μεγαλη οτι κλαιει γιατι δεν την βλεπει ή οταν ερχοταν απο τη γιαγια της οτι ρωταγε το μωρο που ηταν να δει οτι την σκεφτεται και την αγαπαει και ας μη μιλαγε το μωρο καθολου.να εβλεπες μονο το καμαρι της μεγαλης.

 

To¨"κατηγορω" ηταν και ειναι σε εισαγωγικα.

Η εγω δεν γραφω αυτο που θελω ή εσυ διαβαζεις αυτο που θελεις.

 

Αυτο που κανεις το κανω ακριβως ιδιο και συμπεριλαμβανεται στην φαση του παινεματος.

 

Για να ειμαι πιο ξεκαθαρη στο κατηγορω (γιατι μαλλον μπερδευτηκαμε λιγο). Εννοω οτι δειχνω στον Βασιλη οτι χαιρομαι που ειναι μεγαλος και ανυπομωνω να μεγαλωσει σαν κι εκεινον ωστε να παιζουμε και δεν το παιζω "ααααα μωρο αγκου γουτσου γουτσου" σαν τις γιαγιαδες ωστε να θελει και ο μεγαλος να ξαναγινει μωρο για να τραβηξει την προσοχη.

 

Μεχρι τωρα μου εχουν εκφρασει ακομα και οι δασκαλες του τον ενθουσιασμο για το ποσο καλα εχει παρει ο Βασιλης τον ερχομο του μπεμπη (σε αντιθεση με ενα συνομιλικο του που ξεκινησε να βαραει και να κανει σαν μωρο). Ακομα και στις δασκαλες ειπε ο Βασιλης οτι "ο μπεμπης αν δεν με βλεπει κλαιει και μολις παω διπλα του ηρεμει" .

 

Εχουμε κανει αμετρητες συζητησεις και θεωρω οτι μεχρι τωρα εχουν θετικο αποτελεσμα (το τελικο αποτελεσμα θα σας το πω σε λιγα χρονια δεν το ξερω ακομα).

 

μηπως οταν θα αρχισει να καταλαβαινει,ο Βασιλακης δεν θα ζηλεψει

Τοτε θα εχει καταλαγιασει η μπορα (κατ εμε). Θα εχουν σταματησει οι υπολοιποι να φαιρονται σαν να ειναι το κεντρο του κοσμου το μωρο και θα εχουν και τα 2 παιδια ισοτιμη μεταχειριση.

Δεν μπορεις ξαφνικα απο εκει που ηταν μοναχοπαιδι (κι εμενα ηταν για 5 χρονια) και ολη η προσοχη ηταν πανω του να την μοιρασεις. Το πας σταδιακα. Το μωρο αναποφευκτα καταναλωνει το μεγαλυτερο μερος του χρονου σου (γιατι θελει ιδιαιτερη φροντιδα γιατι,γιατι,γιατι... τα ξερετε)

 

Ισως η απαντηση να ηταν μπραβο επειδη εχω καει απο το αναποδο

Ισως να εχω αδικο

Ισως να μην μπορω να περιγραψω ολους τους χειρισμους που κανω και σε 2 παραγραφους να φαινονται λαθος

αλλα ξερω οτι θα ηθελα να πεφτουν και μερικοι με τα μουτρα στον Βασιλη ωστε να εχω και εγω λιγο χρονο περισσοτερο με τον μικρο.

Αυτο θα το θεωρουσα πραγματικη βοηθεια.

[elenik]

Πιστευω οτι καθε θεωρεια υπαρχει για να προσαρμοζεται στην εκαστοτε κατασταση,δεν πιστευω οτι ακολουθειται κατα γραμμα.

Θα συμφωνησω απολυτα. Αναλογα το παιδι και οι χειρισμοι

[nnm004]

Καλημερα και απο μενα ξανα και Χρηστος Ανεστη , μολις χθες το βραδυ γυρησαμε απο χωριο . Διαβασα ολες τις απαντησεις και σας ευχαριστω παρα πολυ ολους , η αληθεια ειναι οτι εχει αδυναμια στον Κωνσταντινο αλλα τελικα αυτο το 3ημερο δεθηκε παρα πολυ και με την μπεμπα. Μου αρεσε αυτο , την πιανει ενα αγχος τρελλο οτι αμα κανει χαρουλες και αγαπουλες στην μικρη οτι "προδινει" τον πιτσιρικα . Η αληθεια ειναι ο Κωνσταντινος ζηλευει αρκετα πλεον διοτι και η μπεμπα ειναι 6 μηνων τωρα κανει διαφορα και μας τραβαει και εκεινη την προσοχη μας πολυ αλλα η αγκαλια μας ειναι ανοιχτη παντα και για τους 2 . Ποτε κανενας δεν επεσε στην μικρη και αφησε τον Κωνστνατινο να κοιταει για το λογο οτι και αυτος μωρακι ειναι και ειναι το ιδιο τραβηχτικος ... εντα3ει θα κανω μια κουβεντα με τον Πανο αλλα πιστευω οτι μεγαλωνοντας και η μπεμπα θα την αγαπησουνε ακριβως το ιδιο με τον Κωνσταντινουλη μας ,ε3αλλου δεν κανουμε διακρισεις, δεν ξεχωριζουμε τα παιδακια μας , μου προτεινε η Ματουλα τον αλλο μηνα να κρατησει 15 μερες τον Κωνσταντινο μας για να ξεκουραστουμε και εγω της απαντησα οτι δεν μπορω να ζησω μακρια απο το παιδι μου τοσο καιρο , μου λεει ε οποτε σας λειψει ερχεστε αλλα δεν θα τον αφησω , δεν αντεχω μακρια απο κανενα απο τα παιδια μου , θα κλαιω συνεχεια απο την ελειψη και εννοειτε οτι δεν θα ξεκουραστω .

[Goblin]

Αχ κοπελιά σε καταλαβαίνω. Τα ίδια περνάω και εγώ με τον πεθερό μου. Τρελή αδυναμία στο πρώτο (τον Κωνσταντίνο). Το καλό είναι ότι αγαπάει και τον δεύτερο αλλά η αδυναμία που έχει στον Κωνσταντίνο φαίνετε από χιλιόμετρα. Τον μικρό δεν τον παίρνει αγκαλιά για να μην ζηλέψει ο μεγάλος, παίζει με τον μικρό αλλά μόλις μπαίνει στο δωμάτιο ο μεγάλος σταματάει ότι κάνει, σφυρίζει και κοιτάει ψιλά.

 

Το θέμα είναι ότι όταν ήμουν μικρή έκανε το ίδιο πράγμα η γιαγιά μου. Είχε τρελή αδυναμία σε μένα που ήμουν η μεγαλύτερη. Εμένα φυσικά δεν με πείραζε αλλά την αδελφή μου……! Τώρα που μεγαλώσαμε μου τα είπε. Όταν κοιμόμουν εγώ την έπαιρνε αγκαλιά αλλά μόλις ξύπναγα και με έβλεπε την πέταγε κάτω σαν ‘’καρπούζι’’ (μου είπε η αδελφή μου). Πάντα διάλεγε τα καλύτερα για μένα π.χ. το μπούτι από το κοτόπουλο κ.α.. Η αδελφή μου δεν παραπονιότανε (σαν παιδάκι) αλλά το θυμάται ακόμα και τώρα μετά από χρόνια!

 

Οπότε πιστεύω ότι καλό θα είναι να μην ξεχωρίζουμε καθόλου τα παιδιά, ή αν τα ξεχωρίζουμε ( γιαγιάδες, παππούδες) να μην το δείχνουμε. Δημιουργούμε τραύματα στα παιδάκια.

[nnm004]

Ναι πολυ σωστα μιλας κοπελια , ευτυχως δεθηκε με την μικρη καπως αλλα η αδυναμια στον Κωνσταντινο αδυναμια , το ειχα συζητησει και με τον ψυχολογο μου και ειχαμε φτασει στο συμπερασμα οτι φοβαται μην προδωσει τον Κωνσταντινο , τεσπα αυτα ειναι χαζα , τα παιδια δεν ειναι καλο να τα ξεχωριζουμε , εννοειτε οτι δεν θα επιτρεψω αν και δεν το νομιζω ( οτι θα παραμελουσε ) να νοιωσει παραμελημενο κανενα απο τα παιδια μου . Αυτο ποθ ειπε και ο ψυχολογος μου , αμα σε βλεπει με το μωρο αγκαλια ο πιτσιρικας ανοι3ε και αλλο την αγκαλια σου και παρτονα και αυτον , και αυτο κανω , αυτο ειναι το σωστο .

[GEODATOU]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ,ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ.ΕΧΕΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ!!!!ΜΙΛΑΜΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΜΙΛΑΕΙ!!!ΟΠΟΤΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΛ/ΝΟ, ΡΩΤΑΕΙ ΠΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΡΩΤΑΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ.ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΜΙΚΡΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ ΑΥΤΟ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΑΓΑΠΑΕΙ!!!!!ΒΕΒΑΙΩΣ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΡΝΕΙΤΑΙ!!!ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ, ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΕΚΑΝΕ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΤΟ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ,ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΗΣ ΕΓΓΟΝΙΑ!!!

ΚΑΙ Η ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΧΕΙ ΤΡΟΜΕΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΗΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΩΡΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ.ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΦΑΝΕΡΟ ΑΥΤΟ ΣΕ ΕΜΕΝΑ!!!!

[ANNA27!]

Ναι πολυ σωστα μιλας κοπελια , ευτυχως δεθηκε με την μικρη καπως αλλα η αδυναμια στον Κωνσταντινο αδυναμια , το ειχα συζητησει και με τον ψυχολογο μου και ειχαμε φτασει στο συμπερασμα οτι φοβαται μην προδωσει τον Κωνσταντινο , τεσπα αυτα ειναι χαζα , τα παιδια δεν ειναι καλο να τα ξεχωριζουμε , εννοειτε οτι δεν θα επιτρεψω αν και δεν το νομιζω ( οτι θα παραμελουσε ) να νοιωσει παραμελημενο κανενα απο τα παιδια μου . Αυτο ποθ ειπε και ο ψυχολογος μου , αμα σε βλεπει με το μωρο αγκαλια ο πιτσιρικας ανοι3ε και αλλο την αγκαλια σου και παρτονα και αυτον , και αυτο κανω , αυτο ειναι το σωστο .

 

Το κακό είναι αυτή η φράση η γιαγιά είναι ερωτευμένη με τον εγγονό!Το θεωρώ ανάρμοστο να το ακούει ένα παιδί.

Η πεθερά μου βάζει την εγγονή της (1,5 χρονών) να φλερτάρει το θείο της!(και άντρα μου). αν είναι ποτέ δυνατόν!είναι απαράδεκτα αυτά τόσο για πολύ μικρούς όσο και για μεγαλύτερα παιδιά!

Κακώς να υπάρχουν τέτοιοι διαχωρισμοί.Βλέπω τη πεθερά μου να τρελαίνεται με τη κόρη της κουνιάδας μου,επειδή είναι κορίτσι και πάντα προτιμούσε τα κορίτσια, με αποτέλεσμα να της φέρεται σα να ναι μαιμουδίτσα!Χόρεψε κουνήσου τι ομορφιά και τι χάρη και δώστου απ την αρχή!χαζοβιόλικο θα το κάνουν το κοριτσάκι! Το γιο μου τον έχει πιο περα. (καλύτερα!)