ΜΑΜΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΖΩΑΚΙ;

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΝΑ ΖΩΑΚΙ;

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΗΔΗ ΠΟΛΥΑΣΧΟΛΗ ΖΩΗ ΜΑΣ;

ΕΝΑ ΖΩΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝΟΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.

ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΚΑΘΕ ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ "ΦΙΛΟΖΩΟΥΣ" ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΟΧΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΑΝΕ ΤΑ ΖΩΑΚΙΑ ΣΤΟΥΣ 5 ΔΡΟΜΟΥΣ.

ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΦΙΛΟΖΩΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΄Η ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΑ ΖΩΑΚΙΑ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΟΝΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ(ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ)

ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ΞΕΡΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΥΤΕ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΛΛΑ ΜΙΛΑΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥΣ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝΕ ΠΑΙΔΙΑ:ΕΚΑΝΕ ΚΑΚΑΚΙΑ Η ΜΠΕΜΠΑ;Ο ΦΙΦΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ,ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΦΙΛΕΤΑΚΙ!ΕΙΝΑΙ ΝΟΡΜΑΛ ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ;

[SpyrosG]

Καλησπερα... νομίζω ότι το ζωάκι για το παιδί είναι εκτος απο συντροφιά και ένα μεγάλο "σχολείο". Η υπευθυνότητα που αποκτάει έχοντας την ευθύνη ενός κατοικίδιου είναι πολύ σημαντική. Αρκεί εμείς οι γονείς να είμαστε εκεί για να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν ότι το ζωάκι είναι ένας ζωντανός οργανισμός και όχι άψυχο παιχνίδι.

 

Ο γιος μου ο Αλέξανδρος είναι 5 ετών και του πήραμε ένα σκυλάκι εδώ και 2 χρόνια. Έχουν δεθεί πολύ και θεωρώ ότι τον έχει βοηθήσει σε πολλά σημεία της ανάπτυξης της προσωπικότητάς του. Βέβαια, η απόφαση για ζωάκι εξαρτάται και από άλλες παραμετρους (χωρος, χρόνος, έξοδα κλπ), οπότε πρέπει να προηγηθεί σκέψη και προπαντώς να συμφωνουν και οι 2 γονείς.

 

Σπύρος

[chamsof17]

εγώ παιδάκι δεν έχω, έχω όμως σκυλάκι. Το σκυλί είναι πολύ μεγάλη ευθύνη, είναι σαν να έχεις ένα μικρό παιδί μονίμως στο σπίτι σου. Μην σου φαίνεται περίεργο που κάποιοι μιλάνε για τα <<κακάκια>> των σκυλιών τους και αν τρώνε το φιλετάκι τους. Το δέσιμο είναι πραγματικά τεράστιο. Εγώ παλιά ξίνιζα την μούρη μου όταν έβλεπα αυτή την υπερβολή, τώρα όμως έχει ανέβει ο Φιντέλ στο κεφάλι μας. Τα σκυλιά είναι πραγματικά πολύ καλή συντροφιά για τα παιδιά αλλά και για τους μεγάλους. Μαθαίνουν τα παιδιά να γίνονται υπεύθυνα αρκεί να μην πάρεις επάνω σου εσύ όλες τις ευθύνες.Μίλησε με τα παιδιά και ενημέρωσε τα ότι εκείνα θα είναι υπεύθυνα για το μικρό σας ζωάκι. Θα δεις τεράστια αλλάγη στην οικογένεια σου. Για αυτούς που τα παρατάνε δεν θα μιλήσω γιατί θα βγάλω μεγάλη κακία και δεν θέλω. Ενημερώσου, ψάξε και θα σου δώσω μια συμβουλή και συγνώμη αν προσβάλω κάποιους, μην αγοράσεις σκυλί απο pet shop, υπάρχουν πάρα πολύ εκτροφείς στην Ελλάδα οι οποίοι μπορούν να σε συμβουλεύσουν και να σε βοηθήσουν για το οτιδήποτε. Είναι προτιμότερο να σώσεις ένα κοπράκι απο το δρόμο παρά να διαιωνίζουμε το πρόβλημα με τα puppy mills.

[Belfaccino]

Εμείς έχουμε 2 γάτους, που ζουν εντός και εκτός σπιτιού (στειρωμένοι), αλλά κυρίως εντός σπιτιού και στο τριώροφο όπου μένουμε έχουμε, επίσης, 2 σκύλους. Ο ένας είναι της μητέρας μου και ο άλλος της πεθεράς μου.

 

Έχοντας μεγαλώσει κι εγώ με ζώα, όλη μου τη ζωή, έχω να πω ότι, πράγματι, βοηθάει στην ψυχολογία του παιδιού, η συντροφιά και η φροντίδα ενός κατοικίδιου. Και ψαράκι να είναι, μόνο που το παιδί δένεται, το προσέχει, το θαυμάζει και το φροντίζει, καλλιεργεί την αίσθηση υπευθυνότητας, της φροντίδας και της ανιδιοτελούς αγάπης. Το ζώο αγαπά το παιδί χωρίς αντάλλαγμα και το παιδί μαθαίνει να αγαπά το ζώο.

 

Ο γιος μου που είναι σχεδόν 8 ετών, λατρεύει τα ζώα και τα αγαπά πραγματικά και ανησυχεί γι'αυτά όταν λείπουμε. Παρόλο που γνωρίζει ότι κάποιος που τα αγαπάει, τα προσέχει, τα έχει στο νου του.

 

Επίσης, γνωρίζει πώς να φέρεται στα ζώα. Πώς να παίζει μαζί τους, πότε να τα αφήνει ήσυχα, να μη τα νευριάζει, να μη τα κακοποιεί και να μην το παρακάνει στο παιχνίδι.

 

Αν δει κάποιο σκύλο στο δρόμο ή επισκεφθούμε σπίτι με κατοικίδιο, μπορεί να καταλάβει αν φαίνεται φιλικό ή όχι κι αν είναι ασφαλές να το πλησιάσει.

 

Γνωρίζει, επίσης, ότι πρέπει να τηρεί κανόνες υγιεινής σχετικά με τα ζώα.

 

Αλλά, για να έχει κανείς ένα κατοικίδιο, πρέπει να τεθούν ορισμένοι όροι, για να μην υπάρχουν τα προβλήματα που αναφέρθηκαν πριν.

 

Πρώτον και κυριότερον: αν φύγουμε, έστω και για μια νύχτα, ποιος θα ταϊσει το κατοικίδιο; Αν η απάντηση δεν είναι έτοιμη, δεν θα έπρεπε καν να προχωρήσουμε στην απόκτηση κατοικίδιου.

Κι εκτός από το τάισμα, τα κατοικίδια έχουν ανάγκη από συντροφιά. Δεν είναι σωστό απλά να τα παρατάμε και να ζητάμε από κάποιον να έρχεται μια φορά την ημέρα να του πετάξει ένα πιατάκι φαϊ.

 

Δεύτερον: έχει χώρο για το κατοικίδιο; π.χ. αν είναι σκυλί, υπάρχει κήπος, ή θα ζει στο μπαλκόνι ή μέσα στο σπίτι;

 

Τρίτον: στην περίπτωση σκυλιού. Έχω το χρόνο και την όρεξη να το βγάζω πρωί και βράδυ για μια βόλτα;

 

Τέταρτον: έχω την οικονομική δυνατότητα να πληρώνω για τα απαραίτητα εμβόλια, αντιπαρασιτικά και επισκέψεις στο κτηνιατρείο;

 

Δυστυχώς, υπάρχουν αυτοί που προβαίνουν στην απόκτηση κατοικιδίου, υποκύπτοντας στην πίεση του παιδιού που το επιθυμεί, χωρίς να σκέφτονται τις βασικές προϋποθέσεις και όταν έρθει η ώρα, κοιτάνε να το "ξεφορτωθούν". Και αυτή τη νοοτροπία περνούν μετά στα παιδιά: ότι αποκτάμε ένα φουντωτό πραγματακι που το κάνουμε ό,τι θέλουμε, κι όταν δεν μπορούμε ή κουραστούμε, το πετάμε.

 

Ή το καταπιέζουμε σε ακατάλληλες συνθήκες, δεμένο μονίμως, ή έγκλειστο στο σπίτι χωρίς να πάρει φρέσκο αέρα ή το ντύνουμε με μπλουζάκια για να είναι χαριτωμένο και το κουβαλάμε και το σέρνουμε όπου κι αν πάμε σα διακοσμητικό στοιχείο.

 

Και να μη ξεχνάμε ότι το ωραίο, φουντωτό, χαριτωμένο κουταβάκι ή γατάκι, κάποτε θα μεγαλώσει και δε θα είναι πια φουντωτό και χαριτωμένο. Μάλιστα, σύμφωνα με το νόμο της φύσης, θα γεράσει πριν γεράσουμε εμείς. Θα αποκτήσει προβλήματα υγείας, θα χάσει την όρεξή του, την όρασή του, την κινητικότητά και την ακοή του...

 

Και να προσθέσω ότι οι γονείς καλό να καταλάβουν ότι, και να δεχτεί και να υποσχεθεί το παιδί ότι θα το ταϊζει και θα το φροντίζει, οι γονείς τελικά θα είναι εκείνοι που θα έχουν τη φροντίδα του κατοικιδίου, γιατί τα παιδιά είναι παιδιά και γνωρίζουμε πώς είναι τα παιδιά, τουλάχιστον σε ηλικία δημοτικού .

 

Αλλά το ότι η συμβίωση με κατοικίδια οφελεί, θα επιμείνω ότι πράγματι, βοηθά στη διαμόρφωση ενός υπεύθυνου και φιλότιμου χαρακτήρα με ευαισθησία σε ό,τι αναπνέει.

[Silmaril]

Με κάλυψε απόλυτα η Bellfacino...

 

Το μόνο που θα προσθέσω είναι το εξής:

Τα παιδιά πλησιάζουν αυθόρμητα τα ζώα και τα ζωα κατα κανόνα ξέρουν να φερθούν στα παιδιά όπως πρέπει, δηλαδή ανέχονται πολλές φορές τη συμπεριφορά των παιδιών ακόμα κι αν τα ενοχλεί...

Δεν πρέπει όμως ποτέ να ξεχνάμε πως τα ζωα είναι ζώα και ν' αφήνουμε τα παιδιά χωρίς επιτήρηση να παίζουν μαζί τους...Διότι, αν τα ζωάκια πονέσουν πολύ πάνω στο παιχνίδι μπορεί να έχουν έντονη αντίδραση...

Και τότε δεν φταίει το ζωάκι να μείνει απροστάτευτο στους πέντε δρόμους...

Επίσης, να μην ξεχναμε οτι τα σκυλάκια θέλουν εκπαίδευση...

Πολλές συμπεριφορές ανεπιθύμητες, που γίνονται αιτία να καταλήγουν τα ζώα στο δρόμο, θα μπορούσαν να εκλείψουν με την κατάλληλη εκπαίδευση...

Η φιλοζωία είναι ευθύνη αλλά πάνω απ' όλα είναι δόσιμο ψυχής...