Αντιπάθεια

Προχωράτε σε γάμο όταν η κουνιάδα/το σόι του αρρβωνιαστικού σας δεν σας πολυσυμπαθεί?

Προχωράτε σε γάμο όταν η κουνιάδα/το σόι του αρρβωνιαστικού σας δεν σας πολυσυμπαθεί?

Βεβαιως αν περνας καλα εσυ με τον αραβωνιαστικο σου και ειναι πραγματικα το αλλο σου μισο, σκασιλα σου μεγαλη για τους υπολοιπους.

Μην δινεις σημασια και αν ειναι πραγματικα καλοι ανθρωποι, μπορει στην πορεια να τους κερδισεις. Το ευχομαι!

Μαζι τους θα μεινεις???Αντε φτιαξε την ζωη σου

κ μην ακους κανεναν κοιτα μονο τον ανθρωπο σου.

Δεν αξιζει για κανεναν απο το σοι να χασεις το αλλο

σου μισο.Γνωμη μου...

Είναι περίεργοι άνθρωποι και κυρίως η αδεφή του.Δεν ξέρω γιατί.Ζηλεύει μήπως?Μιλούσαμε στο τηλέφωνο πριν με τον αρραβωνιαστικό μου,είχε πάει στο πατρικό του να τους δει,εγω στη δουλειά και μπαίνει μέσα η αδερφή του να του πει να πάει να φάνε.Κ λέειο αρραβωνιαστικός μου..."Μιλάω αυτή τη στιγμή"..Και λέει με υφάκι αυτή..."Πες της....".Δεν άντεξα και το κλεισα το τηλέφωνο...

Αν κατα της διαρκεια της σχεσης βλεπω οτι τους αγνοει εκεινος και ειναι με μενα μονο.

Αν επηρεαζεται και δημιουργουνται καυγαδες θα εκανα μια καλη συζητηση πριν για να μην λεει οτι τα βαζω μρτα το γαμο και θα επρατα αναλογος

(Λοιπόν απλά παραθέτω την γνώμη μου και πως θα επρατα εγώ σαν Μελίνα)

Αν τον αρραβωνιαστικό μου τον ήθελα και τον γούσταρα και ένοιωθα δίπλα του ότι για μένα αυτός είναι!!!!!! και θέλω σαν τρελή να προχωρήσω την ζωή μου μαζί του.

ΤΟΤΕ :

Θα έκανα μέρα νύχτα την προσευχή μου να είμαστε πάντα καλά και ευτυχισμένοι μεταξύ μας .

ΚΑΙ :

Όλους του υπόλοιπους συγγενείς του απλά θα τους ΑΓΝΟΟΥΣΑ.

Κάποιες τυπικές επαφές και μόνον.

και τώρα στο σκηνικό που περιγράφεις με το τηλέφωνο.

θα γίνονταν ως εξής:

Μιλάω στο τηλέφωνο με τον καλό μου και μπαίνει μέσα η αδερφή του και τον διακόπτη....(λες και δεν καταλαβαίνει με ποιον μιλάει!!!!)

Εφόσον ο ίδιος σου δίνει την θέση που σου αξίζει λέγοντάς της "μιλάω αυτήν την στιγμή ":wink:

Εσύ γιατι να της "παραχωρήσεις" την θεσούλα σου κλείνοντας το τηλέφωνο??????????

πολύ απλά μόλις ακούσεις το μιλάω αυτή την στιγμή ....εσύ του λες εκείνη την στιγμή κάτι που σίγουρα θα θέλει να ακούσει.........

δηλαδή λες ......".αααααα αγάπη μου δεν σου είπα το πιο καλό " και του λες .....

και συνεχίζεται την κουβεντούλα για κάνα δεκάλεπτο με θεματάκια που τον ενδιαφέρουν και στο τέλος του λες καλά αγαπούλα μου σε αφήνω τώρα γιατί έχω δουλίτσα και θα τα που με μετά......

κλείνοντας το τηλέφωνο η αίσθηση που θα έχεις θα είναι ότι μοναδική!!!!!!

ποτέ μα ποτέ μην χαρίζεις την "θέση" που σου ανήκει και που ο αρραβωνιαστικός σου στην έχει δώσει με ευχαρίστηση σε κανένα από τον περίγυρο του .

Και μην αφήνεις την αδερφή του να σε "μειώνει" και να θεωρείσαι εύκολος στόχος.

Και γενικά μην αφήνεις τρίτους να εισβάλλουν με το έτσι θέλω στην σχέση σου.

το τηλέφωνο είναι κάτι το μικρό αύριο μεθαύριο θα είναι κάτι μεγαλύτερο και εσύ θα αρχίσεις να νιώθεις ότι καταπιέζεσαι και θα ξεσπάς στην σχέση σου ενώ στην ουσία μόνη σου θα έχεις βάλει τον εαυτό σου σε αυτή την δοκιμασία.

και κλείνω όπως ξεκίνησα ετσι θα επρατα σαν Μελίνα ο καθένας μας ομως είναι διαφορετικός ανθρωπος και εχει διαφορετικό τρόπο σκέψης.

sisika, αν δεν κάνω λάθος, έχεις και προβλήματα επικοινωνίας με τον αρραβωνιαστικό σου έτσι δεν είναι; Και τώρα προστέθηκε και η αντιπάθεια της κουνιάδας; Έχεις σκεφτεί μήπως αργότερα προστεθεί και η αντιπάθεια της μαμάς, της γιαγιάς κλπ;;;

Πιστεύω ότι, αν εσύ και ο ανθρωπός σου τα πάτε καλά μεταξύ σας (που αυτό θα πρέπει να σε απασχολεί) τότε όλα μπορούν να διορθωθούν.

Εγω δεν είμαι την άποψης, του προχώρα και μην σε νοιάζει...

Ο αρραβωνιαστικός σου δεν φύτρωσε, έχει και μάνα και πατέρα και αδερφή... κάποια στιγμή δεν θα θέλει να είναι μαζί τους;;; Τότε τι θα γίνεται;;; Ως πότε θα μπορείς να τους αγνοείς;;;

Στη θέση σου θα συζητούσα με το ταίρι μου, και θα του ζητούσα την στήριξή του, ας της δώσει να καταλάβει ότι εσύ είσαι για εκείνον, και αν αντιπαθεί εσένα είναι σαν ν'αντιπαθεί εκείνον.

Εύχομαι όμως, να την κερδίσεις και να καταλάβει το λάθος της....

Προχωράτε σε γάμο όταν η κουνιάδα/το σόι του αρρβωνιαστικού σας δεν σας πολυσυμπαθεί?

Προσωπικά, ανεξάρτητα του πως μου φέρονται - τέλεια, ή όχι - η οικογένεια του συζύγου θέλω να έχω καλές τυπικές και μόνο σχέσεις και αυτό είναι το καλύτερο.

Στην ερώτησή σου πιστεύω ότι το παν είναι να δεις την συμπεριφορά του μέλλοντα συζύγου σου στο όλο θέμα και κατα πόσο ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΟΡΙΑ στις σχέσεις του με την οικογένειά του και εσένα, κάτι που απαιτεί τεράστια ωριμότητα.

Η απόφαση ωστόσο είναι δική σου.

Εναν παντρευομαστε και οχι ολο του το σοι....

sisika

γνώμη μου!! Νομίζεις ότι αν σε συμπαθούσαν δεν θα σε αντιπαθούσαν μετά;

Έχω καταλάβει ότι καμία δεν είναι καλή για τον γιο/αδελφό τους. Αυτό κατάλαβα από τις δικές μου κουνιάδες, οι οποίες μου φαινόντουσαν πολύ καλύτερες... πριν γίνουν κουνιάδες μου επίσημα.

Και κατέληξα στο συμπέρασμα: ποτέ δεν θα με ενδιαφέρει να με συμπαθήσουν πραγματικά, μιας και ότι και να γίνει θα είναι το δικό του σόι και αυτόν θα υπερασπίζονται.

Όπως στο είπανε λοιπόν, απλά, τυπικά και όλα θα πάνε καλά.

Αλήθεια, ο αρραβωνιαστικός σου τι λέει για όλα αυτά;

Εμενα η προσωπική μου εμπειρία δυστυχώς λεει οτι με το γάμο παντρευεσαι και το σοι δυστυχώς

και ενω πριν δεν ασχολουνται μετα λυσσάνε!

Εμενα η προσωπική μου εμπειρία δυστυχώς λεει οτι με το γάμο παντρευεσαι και το σοι δυστυχώς

και ενω πριν δεν ασχολουνται μετα λυσσάνε!

+φωνώ!!!

Σαφώς και ο κάθε σύζυγος εχει και ενα σόι κανένας δεν 'φύτρωσε΄ αλλά

είναι στο χέρι του καθενός μας κατά πόσο θα επιτρέψει στο σόι να εισβάλει στην σχέση του και κατά πόσο όχι .

Πάμπολλες είναι οι περιπτώσεις που εμείς οι ίδιοι αφήνουμε του 3τους να 'μπουν' στην σχέση μας και να μας τα κάνουν όλα χάλια.

Εμενα η προσωπική μου εμπειρία δυστυχώς λεει οτι με το γάμο παντρευεσαι και το σοι δυστυχώς

και ενω πριν δεν ασχολουνται μετα λυσσάνε!

ετσι ακριβως κι ειδικα με το παιδι γινονται ακομα πιο δυσκολα τα πραγματα

αλλα μπορεις να τα βαλεις στην θεση τους

εγω θα αγνοουσα παντως και θα προχωρουσα

καλημέρα!!!!!!!!

εμένα πριν το γάμο όλα ήταν τέλεια..καλοπιάσματα,αγάπες,δώρα,νυχτερινές εξόδους...και άλλα πολλά..μετά το γάμο,όλα πάγωσαν..σαν να δέσαμε το γάιδαρό μας,ξεφορτωθήκαμε το παιδί μας.....έπειτα από πολλή στεναχώρια,κλάμα και άπειρα γιατί να με βασανίζουν έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα:γιατί να χαλιέμαι εγώ με τον άντρα μου και γενικά να χαλάω το σπίτι μου με το να ψάχνομαι??ας κάνει το σόι του κάτι να με καλοπιάσει..

αλλά με την προυπόθεση ότι ο άντρας μου είναι πάντα με το μερος μου,ότι και να γίνει..ουφ!!

Δυστυχως παλι εγω δεν πιστευω οτι φτανουν να θελουν οι δυο για να παν ολα καλα σε ενα γαμο. Οι οικογενειες κακα τα ψεματα ειναι αυτες που καθοριζουν την πορεια μας.Καλοι οι ρομαντισμοι κ οι αγαπες κ ολα, αλλα με το καιρο που οι γλυκες περναν κ αρχιζουν τα πραγματικα προβληματα δε θελουμε να βρεθουμε προ απροοπτου, ετσι δεν ειναι? Για ριξε μια ματια στο forum να δεις τα προβληματα που δημιουργουν οι οικογενειες.

Προς Θεου, δεν εννοω να τα παρατησεις ολα επειδη η αδερφη του εχει θεμα. Αλλα εχε το νου σου, δες κ την υπολοιπη οικογενεια, μιλα κ με το φιλο σου, πες καπιοα στιγμη ας πουμε για το τι επαθε μια γνωστη σου με τον αντρα της κ τα πεθερικα της να δεις τις αντιδρασεις του.. Τουλαχιστον, να εισαι προετοιμασμενη για το τι σε περιμενει.. Κ καλη επιτυχια!!

Απ'ότι κατάλαβα είναι εξαρτημένος από την οικογένειά του.Δεν μπορεί μακρυά τους.Δυστυχώς.....

Απ'ότι κατάλαβα είναι εξαρτημένος από την οικογένειά του.Δεν μπορεί μακρυά τους.Δυστυχώς.....

Καμια φορα ειναι καλυτερα καποια πραγματα να ξεκαθαριζουν απο την αρχη, οσο δυσκολο κ επιπονο αν ειναι παρα να βαρας μετα μια ζωη το κεφαλι σου στο τοιχο...

Καμια φορα ειναι καλυτερα καποια πραγματα να ξεκαθαριζουν απο την αρχη, οσο δυσκολο κ επιπονο αν ειναι παρα να βαρας μετα μια ζωη το κεφαλι σου στο τοιχο...

Ναι παιδια προσοχή! Να θυμαστε οτι οσο μεγαλωνουν οι άντρες τοσο πιο πολυ προσκολλουνται στην οικογένεια τους

οι άντρες προσκολόνται στην πατρική τους οικογένεια όταν νοιώθουν οτι δεν τους καλύπτει η οικογένεια που δημιούργησαν.

Ετσι αναγκαστικά στρέφονται στο παλιο και γνώριμο την οικογένεια μέσα στην οποια μεγάλωσαν, αναζητόντας αυτό που τους λείπει.

Όταν ομως "γεμίζουν" με την οικογένεια την οποια αυτοί δημιούργησαν τότε αυτόματα βάζουν απο μόνοι τους τις σωστές προτεραιότητες.

Φυσικά και οι γονείς είναι παντα ΓΟΝΕΙΣ και τους ανήκει η τιμή και ο σεβασμός απο τα παιδιά τους.

Αλλά στον καθε γονιό η προτεραιότητα του είναι τα παιδιά του.

Εμενα η προσωπική μου εμπειρία δυστυχώς λεει οτι με το γάμο παντρευεσαι και το σοι δυστυχώς

και ενω πριν δεν ασχολουνται μετα λυσσάνε!

Εχει δικιο η Yogini.Οσο εισαι απ0λως η φιλεναδα του γιου/αδερφου τους,ακομη και 10 χρονια να ειστε μαζι,ειναι ολα μελι-γαλα.Οταν συγγενευεις ομως επισημως αλλαζει το πραγμα!!!

Θα πεταχτουνε και οι μπηχτουλες,θα γινουν και τα σχολιακια,θα ερθουν και τα νευρακια,θα υπαρξουν και οι προστριβουλες.Αλλα ξερεις κατι? Αυτο ειναι νομος,θα γινει με μαθηματικη ακριβεια.Αρα δεν ειναι λογος να χαλασεις τη σχεση σου και να μην παντρευτεις,αν ειναι δυνατον!!! Απλα πρεπει να θυμασαι ενα πραγμα:ποτε-ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ-μην πεις κακο στον αντρα σου για τη μαμα του.Για την αδερφη του μπορει να μην τον νοιαξει αμα τη βρισεις,για τη μανα του ομως,ακομη κι αν εκεινος της τα χωνει ή την κακολογει καμμια φορα,αμα πεις εσυ κακη κουβεντα θα γυρισει εναντιον σου.Εχουνε κολλημα με τη μανα τους τα αρσενικα,ο,τι και να λενε ετσι ειναι.

Σου το λεω εκ πειρας,γιατι στη δικη μας περιπτωση το προβλημα το εχω εγω.Αν και η μανα του και η αδερφη του σε γενικες γραμμες ειναι ενταξει ατομα και δε με εχουν ενοχλησει,κατι χοντραδες που ειχε πει η αδερφη του οταν ημουν εγκυος και οταν γεννησα,που δεν της ειπε απο κακια αλλα απο αφελεια με εκαναν να ψυχρανθω και ειδικα την αδερφη του να την αντιπαθησω.Ετσι το ενα εφερε το αλλο και εγιναν και καυγαδες,περασαμε και φαση που του ειχα πει να μην παταει η αδερφη του σπιτι μας,εριξα και καυγα με τη μανα του και τελος παντων τωρα οι σχεσεις ειναι τυπικες.Ανεχομαστε δηλαδη η μια τις αλλες και τουμπαλιν.

Παντως επειδη οσες με ξερετε απο το forum θα εχετε καταλαβει οτι τα λεω χυμα και στηνω στον τοιχο και τον ιδιο μου τον εαυτο και ειμαι ειλικρινεστατη,θα το παραδεχτω: την αδερφη του ειδικα την αντιπαθουσα ανεκαθεν γιατι παρ΄ ολο που ποτε δεν της εδειξε ιδιαιτερη αδυναμια δεν μπορουσα να δεχτω οτι υπαρχει κι αλλη μια γυναικα στη ζωη του.Με ενοχλει επισης η αδυναμια που δειχνει κατα καιρους στη μαμα του γιατι η αληθεια ειναι πως δε θελω να νιωθω πως αγαπαει κι αλλη γυναικα εκτος απο τη μικρη μας κι εμενα τοσο πολυ.Αυτη ειναι η αληθεια οσο "μικροτητα" κι αν ακουγεται απο μερους μου.Ναι λοιπον,μου τη σπαει η αδερφη του!!!

γιατί ρε παιδιά??? κι εγώ κουνιάδα είμαι... και μπηχτές και ύπουλα δεν κάνω.. (η νύφη μου κάπου εδώ τριγυρίζει κι αυτή ας το επιβεβαίωσει )

μην το γενικεύουμε τόσο... (θα με πιάσει το παράπονο... )

Εγώ έχω πει κακό για τη μητέρα κ την αδερφή του.Με πειράζει που με βάζει σε 2η μοίρα,με πειράζει που δεν μπορεί να απογαλακτιστεί,με ενοχλεί που όταν πηγαινει εκει ξεχνάει τα πάντα....

Τι κακο τοςους εκανα κ δεν με θελουν?(δεν ξερω τα αισθηματα των γονιων του).Αλλα απο την 1η φορα που συναντηθηκα με αυτους,ουτε καν με χαιρετησαν φευγοντας.....Απο κει στραβωσα κ γω..

Εχει δικιο η Yogini.Οσο εισαι απ0λως η φιλεναδα του γιου/αδερφου τους,ακομη και 10 χρονια να ειστε μαζι,ειναι ολα μελι-γαλα.Οταν συγγενευεις ομως επισημως αλλαζει το πραγμα!!!

Θα πεταχτουνε και οι μπηχτουλες,θα γινουν και τα σχολιακια,θα ερθουν και τα νευρακια,θα υπαρξουν και οι προστριβουλες.

Μα είναι λογικό να υπάρξουν οι προστριβές μετά τον γάμο ....η σχέση πλέον μπαίνει σε άλλο επίπεδο και οι επαφές αναγκαστικά αυξάνονται το ίδιο και η οικειότητα.

Εξάλλου και με τους γονείς μας όλοι μας εχουμε καθημερινά προστριβές και τσαντιζόμαστε μαζί τους αλλα δεν μας πειράζουν και τοσο γιατι είναι ΓΟΝΕΙΣ μας και τους ξέρουμε οτι καταβάθος μας αγαπουν πραγματικά.

Αυτό που θα πρέπει είναι όσο μπορουμε να κόβουμε τον "αέρα" και να μην τους επιτρεπουμε να μας λένε τις μπηχτές τους.

Εγώ εχω ξεκαθαρίσει την θέση μου με την πεθερά μου .....Οτι παράπονο θες να πεις θα το πεις στο παιδί σου εμένα δεν θα με ανακατεύεις.....

Και αν καμια φορά παει να το ξεχάσει ...ε φροντίζω να της το υπενθυμίζω!!!!!

Παντα όμως με το χαμόγελο.

Στην αρχή θύμωνα, τσαντιζόμουν,και την άφηνα να μου χαλάει την μέρα μου.

Αργότερα σκέφτηκα ότι και η μάνα μου μου πετάει τις "εξυπνάδες" της και με νευριάζουν εξίσου αλλα την αλλη στιγμή τα εχω ξεχάσει γιατί ξέρω με ποσο κόπο και πονο μας μεγάλωσε και γιατί αναγνωρίζω την αγάπη της για εμένα.

Στη πεθερά μου όμως ότι και να έλεγε το κράταγα μανιάτικο ...δεν έλεγα τιποτε στον αντρα μου αλλα μεσα μου γινομουν "τουρμπο"

Ε μέχρι που μία μέρα της λέω ακου πρέπει να σου πω κάτι ...ότι θα θες να πεις ότι μα ότι για μένα...το παιδί ....τον άντρα μου ....θα πηγαίνεις να το λες στο παιδί Σου, οχι σε μένα , δεν θα με βάζεις εμένα στην μέση για τίποτε.

Αλλα ξερεις κατι? Αυτο ειναι νομος,θα γινει με μαθηματικη ακριβεια.Αρα δεν ειναι λογος να χαλασεις τη σχεση σου και να μην παντρευτεις,αν ειναι δυνατον!!! Απλα πρεπει να θυμασαι ενα πραγμα:ποτε-ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ-μην πεις κακο στον αντρα σου για τη μαμα του.Για την αδερφη του μπορει να μην τον νοιαξει αμα τη βρισεις,για τη μανα του ομως,ακομη κι αν εκεινος της τα χωνει ή την κακολογει καμμια φορα,αμα πεις εσυ κακη κουβεντα θα γυρισει εναντιον σου.Εχουνε κολλημα με τη μανα τους τα αρσενικα,ο,τι και να λενε ετσι ειναι.

Μα και ποιος δεν έχει κόλλημα με την μάνα του ??????

Εγώ εχω μεγάλο κόλλημα με τους γονείς μου και με όλη την οικογένεια μου.

Και παρόλο που μεταξύ μας ( με την πατρική μου οικογένεια) οι σχέσεις μας ωρες ωρες "περνάνε κρίση" και ειδικά με τον πατέρα μου...

Ωστόσο αν γυρίσει ο άντρας μου να μου πει το οτιδήποτε για τους δικούς μου ....σίγουρα θα τσακωθούμε άγρια ....

(ο καλός μου αν και του έχουν κάνει πράγματα, ο ίδιος δεν μου εχει κακολογήσει κανεναν.....με αφήνει μονη μου να τσακώνομαι και αυτος αρκείτε στο να παρηγορεί ΕΜΕΝΑ)

Γιατί η οικογένεια σου είναι πάντα η οικογένεια Σου .

Και όπως λαχταράμε εμείς να βλέπουμε τους δικούς μας έτσι λαχταράμε και οι σύζυγοι και ακόμα περισσότερο όπως εμείς ανυπομονούμε να βρισκόμαστε με τα παιδιά μας ετσι και οι γονείς περιμένουν το πότε θα πάμε να τους επισκεφτούμε και να περάσουν λίγο χρόνο με τα εγγόνια τους.