Διακοπή της κύησης στον 6ο μήνα (μηνιγγοκήλη)

[GeoL]

Καλησπέρα, πρώτη φορά γράφω εδώ. Το Σάββατο αποχωρίστηκα μετά από 34 ώρες τοκετού το πρώτο αγοράκι μου. 

Όλα πήγαιναν καλά μέχρι την Β-επιπέδου όπου βρέθηκε μηνιγγοκηλη στον αυχένα, ακολούθησε μαγνητική εγκεφάλου με επιπλέον ευρήματα, ραντεβού με νευρολόγους, νευροχειρουργους κλπ, καμία ελπίδα.. Έτσι πήραμε την δύσκολη απόφαση. 

Τα συναισθήματα πολλά, είναι ίσως οι πιο σκοτεινές ώρες που έχω περάσει ως τώρα στη ζωή μου. 

Οποιαδήποτε συμβουλή από κάποια κοπέλα που το έχει περάσει θα με βοηθούσε. Το σώμα ακόμα εξαντλημένο, το μυαλό μουδιασμένο, είναι στιγμές που με πνίγει η θλίψη. 

Περνάει ποτέ αυτό; 

[Dust pink]

4 ώρες πρίν, GeoL είπε:

Καλησπέρα, πρώτη φορά γράφω εδώ. Το Σάββατο αποχωρίστηκα μετά από 34 ώρες τοκετού το πρώτο αγοράκι μου. 

Όλα πήγαιναν καλά μέχρι την Β-επιπέδου όπου βρέθηκε μηνιγγοκηλη στον αυχένα, ακολούθησε μαγνητική εγκεφάλου με επιπλέον ευρήματα, ραντεβού με νευρολόγους, νευροχειρουργους κλπ, καμία ελπίδα.. Έτσι πήραμε την δύσκολη απόφαση. 

Τα συναισθήματα πολλά, είναι ίσως οι πιο σκοτεινές ώρες που έχω περάσει ως τώρα στη ζωή μου. 

Οποιαδήποτε συμβουλή από κάποια κοπέλα που το έχει περάσει θα με βοηθούσε. Το σώμα ακόμα εξαντλημένο, το μυαλό μουδιασμένο, είναι στιγμές που με πνίγει η θλίψη. 

Περνάει ποτέ αυτό; 

Τι να πω βρε κοπέλα μου, δεν έχω λογια... Δεν έχω περάσει κάτι αντίστοιχο όμως ένιωσα την ανάγκη να σου γράψω και να πω κουράγιο και δύναμη όσο δύσκολο και αν είναι! Εύχομαι σύντομα ένα υγιές μωρό και ο εφιάλτης που έζησες να μοιάζει μακρινό κακό όνειρο.

[Lamarg]

πρίν από 48 λεπτά , Dust pink είπε:

Τι να πω βρε κοπέλα μου, δεν έχω λογια... Δεν έχω περάσει κάτι αντίστοιχο όμως ένιωσα την ανάγκη να σου γράψω και να πω κουράγιο και δύναμη όσο δύσκολο και αν είναι! Εύχομαι σύντομα ένα υγιές μωρό και ο εφιάλτης που έζησες να μοιάζει μακρινό κακό όνειρο.

 

5 ώρες πρίν, GeoL είπε:

Καλησπέρα, πρώτη φορά γράφω εδώ. Το Σάββατο αποχωρίστηκα μετά από 34 ώρες τοκετού το πρώτο αγοράκι μου. 

Όλα πήγαιναν καλά μέχρι την Β-επιπέδου όπου βρέθηκε μηνιγγοκηλη στον αυχένα, ακολούθησε μαγνητική εγκεφάλου με επιπλέον ευρήματα, ραντεβού με νευρολόγους, νευροχειρουργους κλπ, καμία ελπίδα.. Έτσι πήραμε την δύσκολη απόφαση. 

Τα συναισθήματα πολλά, είναι ίσως οι πιο σκοτεινές ώρες που έχω περάσει ως τώρα στη ζωή μου. 

Οποιαδήποτε συμβουλή από κάποια κοπέλα που το έχει περάσει θα με βοηθούσε. Το σώμα ακόμα εξαντλημένο, το μυαλό μουδιασμένο, είναι στιγμές που με πνίγει η θλίψη. 

Περνάει ποτέ αυτό; 

Έκανα διακοπή κύησης με φυσιολογικό τοκετό πριν δυο εβδομάδες στην 25 εβδομάδα λόγω οζώδους σκλήρυνσης!Οι πιθανότητες να σου συμβεί είναι 1/6000.Είμαι σε απόγνωση...Δεν ξέρεις πόσο σε νιώθω.Φεύγοντας από την κλινική άφησα την ψυχή μου εκεί.Και τώρα μια λεχώνα στο σπίτι χωρίς μωρό.Ο χρόνος θα γλυκάνει τον πόνο μας αλλά δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τι περάσαμε.Μόνο εμείς ξέρουμε...Κουράγιο και εύχομαι να έρθουν πιο φωτεινές μέρες και για τις δυο μας!!

 

•  
• Παράθεση

[gkmpl]

Κουράγιο και υπομονή ρε κορίτσια.... Είναι βαρύ το πένθος... 

Υπομονή και από όπου μπορείς ζητά στήριξη . Δεν είστε μόνες .

[gorilaz]

@GeoL & @Lamarg ειλικρινα λυπαμαι πολυ. Οπως ειπε και η gkmpl ειναι βαρυ πενθος. Μην πιεσετε τον εαυτο σας να "ξεπερασετε" την απωλεια σας.  Να την πενθησετε οπως και οσο νιωθετε. geol στην ερώτηση σου αν περναει αυτο που νιωθεις κοπελα μου  σημερα εχω να σου πω οτι αυτο ειναι ενα "σταδιο". Θα περασεις απο πολλα ακομα. Διαφορετικης εντασης και διαρκειας. Αναπόφευκτα.   Δεν ξερω αν ηδη το εχετε κανει, η βοηθεια ομως απο καποιο ειδικο ψυχοθεραπευτη ειναι απαραιτητη.  Ειναι πολυτιμη η καθοδηγηση του στη διαχειριση της καταστασης.   Τα συλλυπητήρια μου. 

[tzenaki1982]

23 ώρες πρίν, Lamarg είπε:

 

Έκανα διακοπή κύησης με φυσιολογικό τοκετό πριν δυο εβδομάδες στην 25 εβδομάδα λόγω οζώδους σκλήρυνσης!Οι πιθανότητες να σου συμβεί είναι 1/6000.Είμαι σε απόγνωση...Δεν ξέρεις πόσο σε νιώθω.Φεύγοντας από την κλινική άφησα την ψυχή μου εκεί.Και τώρα μια λεχώνα στο σπίτι χωρίς μωρό.Ο χρόνος θα γλυκάνει τον πόνο μας αλλά δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τι περάσαμε.Μόνο εμείς ξέρουμε...Κουράγιο και εύχομαι να έρθουν πιο φωτεινές μέρες και για τις δυο μας!!

 

•  
•  
• Παράθεση

Ο Θεός να σας δίνει δύναμη!!!

Είναι αδιανοητο αυτό που περάσατε κ περνάτε

Εύχομαι να υπάρχουν δίπλα σας ανθρωποι που να μπορούν να σας στηρίξουν..

Να μας μιλάτε..Να μην τα κρατάτε μέσα σας  

[gkmpl]

Πέρασαν 2 χρόνια και κάτι από τη διακοπή της μπεμπας μου και ένας χρόνος και κάτι μέρες από τη διακοπή του μπέμπη μου. Παρόλο που είμαι έγκυος τρίτη φορά, χθες ξύπνησα και έκλαιγα με λυγμούς για τα παιδάκια μου.... Ήταν και η μέρα των παιδιών με σύνδρομο down και οι σκεψεις ότι ίσως και να έχω κάνει λάθος που διέκοψα τις εγκυμοσύνες  και τα  "αν" δεν διακοπταμε πως θα ηταν τελικά , με τρώνε. Δεν θα περάσει καλή μου.... Θα καταλαγιάσει, θα απαλύνει, θα συνηθίσεις την ιδέα, θα πενθήσεις, αλλά θα είναι πάντα εκεί να το θυμάσαι...  Λυπάμαι πολύ! Λυπάμαι τόσο πολύ! Κλάψε και ξέσπασε.... Άσε τους άλλους που δεν ξέρουν να λένε. Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλια

Επεξεργάστηκαν 22 Μαρτίου,2018 by gkmpl

[TSAPNOKLIDOU ELENA]

5 hours ago, gkmpl said:

Πέρασαν 2 χρόνια και κάτι από τη διακοπή της μπεμπας μου και ένας χρόνος και κάτι μέρες από τη διακοπή του μπέμπη μου. Παρόλο που είμαι έγκυος τρίτη φορά, χθες ξύπνησα και έκλαιγα με λυγμούς για τα παιδάκια μου.... Ήταν και η μέρα των παιδιών με σύνδρομο down και οι σκεψεις ότι ίσως και να έχω κάνει λάθος που διέκοψα τις εγκυμοσύνες  και τα  "αν" δεν διακοπταμε πως θα ηταν τελικά , με τρώνε. Δεν θα περάσει καλή μου.... Θα καταλαγιάσει, θα απαλύνει, θα συνηθίσεις την ιδέα, θα πενθήσεις, αλλά θα είναι πάντα εκεί να το θυμάσαι...  Λυπάμαι πολύ! Λυπάμαι τόσο πολύ! Κλάψε και ξέσπασε.... Άσε τους άλλους που δεν ξέρουν να λένε. Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλια

καλα κανετε που γραφετε]. 

[Lamarg]

On 22/3/2018 at 4:43 ΜΜ, gkmpl είπε:

Πέρασαν 2 χρόνια και κάτι από τη διακοπή της μπεμπας μου και ένας χρόνος και κάτι μέρες από τη διακοπή του μπέμπη μου. Παρόλο που είμαι έγκυος τρίτη φορά, χθες ξύπνησα και έκλαιγα με λυγμούς για τα παιδάκια μου.... Ήταν και η μέρα των παιδιών με σύνδρομο down και οι σκεψεις ότι ίσως και να έχω κάνει λάθος που διέκοψα τις εγκυμοσύνες  και τα  "αν" δεν διακοπταμε πως θα ηταν τελικά , με τρώνε. Δεν θα περάσει καλή μου.... Θα καταλαγιάσει, θα απαλύνει, θα συνηθίσεις την ιδέα, θα πενθήσεις, αλλά θα είναι πάντα εκεί να το θυμάσαι...  Λυπάμαι πολύ! Λυπάμαι τόσο πολύ! Κλάψε και ξέσπασε.... Άσε τους άλλους που δεν ξέρουν να λένε. Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλια

Αχ αυτά τα "αν" πόσο βασανιστικά είναι...πόσο κλάμα..το ότι κάποιος είναι ευαίσθητος δε σημαίνει ότι δεν είναι και δυνατός..καμιά φορά δε γνωρίζουμε πόση δύναμη έχουμε μέσα μας..εύχομαι μια ήρεμη εγκυμοσύνη και ό,τι καλύτερο μέσα από την καρδιά μου!

[Lamarg]

On 20/3/2018 at 6:05 ΜΜ, GeoL είπε:

Καλησπέρα, πρώτη φορά γράφω εδώ. Το Σάββατο αποχωρίστηκα μετά από 34 ώρες τοκετού το πρώτο αγοράκι μου. 

Όλα πήγαιναν καλά μέχρι την Β-επιπέδου όπου βρέθηκε μηνιγγοκηλη στον αυχένα, ακολούθησε μαγνητική εγκεφάλου με επιπλέον ευρήματα, ραντεβού με νευρολόγους, νευροχειρουργους κλπ, καμία ελπίδα.. Έτσι πήραμε την δύσκολη απόφαση. 

Τα συναισθήματα πολλά, είναι ίσως οι πιο σκοτεινές ώρες που έχω περάσει ως τώρα στη ζωή μου. 

Οποιαδήποτε συμβουλή από κάποια κοπέλα που το έχει περάσει θα με βοηθούσε. Το σώμα ακόμα εξαντλημένο, το μυαλό μουδιασμένο, είναι στιγμές που με πνίγει η θλίψη. 

Περνάει ποτέ αυτό; 

Κορίτσι καλησπέρα.Πως είσαι?