Τέλος ή μια νέα αρχή?

[ChocolatePuma]

Διανύω τις πρώτες σαράντα μέρες ως πατέρας σε διάσταση

Μια σχέση που κρατήθηκε με νύχια και με δόντια για 15 χρόνια

Ένας γάμος που διαλύθηκε μετά από 10 χρόνια

Και δύο παιδιά, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι τα οποία μεγαλώνοντας σε εντελώς προβληματικό περιβάλλον, με συνεχείς καυγάδες και φωνές, κατόρθωσαν να μας ξεπεράσουν και να γίνουν μέχρι σήμερα δύο υπέροχα και χαρισματικά πλάσματα!

Είναι αυτά που με κρατάνε να θέλω να συνεχίσω να υπάρχω, να ζω, να σκέφτομαι, να νιώθω και κυρίως να παλεύω!

 

Η διάσταση ως γεγονός προέκυψε εντελώς απότομα - παρόλο που μέσα μας ξέραμε πως κάποια στιγμή θα γινόταν, ο βίαιος τρόπος με τον οποίο έγινε στην αρχή με κλόνησε

Έπρεπε σε 4 μέρες να βρω σπίτι και σε άλλες 2 μέρες να μετακομίσω

Τα "καταφερα" - παρόλο που είναι ένα απ τα γεγονότα που δε θα περηφανευτώ ποτέ

Οι πρώτες 10 μέρες σε ένα άδειο σπίτι, όπου έπαψα να ακούω παιδικές φωνές, έπαψα να παίζω με τα διαμάντια μου στο χαλάκι του δωματίου, έπαψα να τα γαργαλάω, να τα πειράζω, να με μαλλώνουν, να με κυνηγάνε, να τα χωριζω, να γεμίζω τη μέρα μου και την ίδια μου τη ζωή μ αυτά, ήταν δύσκολες έως τραγικές!

 

Έδωσα μεγάλη μάχη να πείσω τη γυναίκα μου να πάμε μαζί σε σύμβουλο γάμου πριν δώσουμε το οριστικό τέλος

Δεν το δέχτηκε ποτέ

Ήταν ένα καζάνι που έβραζε όλα αυτά τα χρόνια και που κάποια στιγμη έσκασε και τα παρέσυρε όλα

Φταίξαμε κι δυο αυτά τα χρόνια. Τους λόγους όπως τους βλέπω πλέον εγώ, ίσως τους καταγράψω επιγραμματικά σε άλλο ποστ

Στην αρχή του χωρισμού, προσπάθησα να τα πάρω όλα πάνω μου. Δέχτηκα όλα όσα μου καταλόγισε και της ζητούσα να το ξανασκεφτεί και να δώσει στον γάμο μας μια τελευταία ευκαιρία

Μετά τις προθεσμίες που έβαλε, έφυγα απ το σπίτι

 

Μου λείπουν απίστευτα τα παιδιά μου.

Ξεκίνησα να πηγαίνω σε ψυχολόγο, για 2 βασικούς λόγους. Ένιωσα πως ήθελα κάπου να στηριχτώ. Και θέλησα να κοιτάξω πιο βαθιά μεσα και να καταλάβω σε τι μπορεί να έφταιξα όλα αυτα τα χρόνια

Είναι ακόμη νωρίς για όλα. Δυστυχώς όμως εδώ δέκα περίπου μέρες, κάτι στράβωσε στην ψυχολογία της γυναικας μου και πλέον κάνει ότι μπορεί για να μην βλέπω τα παιδια 2 φορές την εβδομάδα, όπως κάναμε τον προηγούμενο μήνα

Το τηλέφωνο του σπιτιού το οποίο η ίδια σηκωνε και μου έδινε να μιλήσω στα παιδια, πλέον ειναι μονιμα κατεβασμένο. Το κινητό της έπαψε να το σηκώνει

Τους μιλάω 1 φορά στις 3-4 μέρες και τα βλέπω μία φορά την εβδομάδα. Νιώθω ότι θα το συνεχισει και ότι θα το κάνει ακόμη χειρότερο

Δεν μπορώ να το καταλάβω, δυστυχώς. Πως φτάνεις σε σημείο μετά από 15 χρόνια σχέσης, να βάζεις τον άνθρωπο σου απεναντι σου? Και κυρίως πως μπορείς να βάζεις ανάμεσα σας τα παιδιά και να προσπαθείς να τον πληγώσεις μέσω αυτών!

 

Είμαστε στη διαδικασία υπογραφής ιδιωτικού συμφωνητικού κι ελπίζω να υπογραφεί σύντομα και να πάψει να χρησιμοποιεί τα παιδιά ως μέσο πίεσης

Θα μπορούσα να γράφω ώρες, είναι πολλά που κρατάμε μέσα μας οι άνθρωποι, για κάθε διάσταση της ζωής μας

 

Πλέον νιώθω πως μπορώ μέχρι και συμβουλες να δώσω

Μη θεωρείτε τον άνθρωπο σας δεδομένο. Μην προσπαθείτε να τον κάνετε να σας μοιασει. Μην δίνετε χωρίς να παίρνετε. Να αγαπάτε τα παιδιά σας κάθε μέρα, καθε ωρα και κάθε λεπτο

Είναι ότι πολυτιμότερο υπάρχει στον κοσμο, τα παιδια, οι φωνές τους, το χαμογελο τους

 

Πραγματικά θα ήθελα να διαβάσω απόψεις χωρισμένων γονέων, είτε αντρών είτε γυναικών. Για το πως περνάτε, πως το αντιμετωπίζετε, πότε τελικά ισιώνει κι αν ισιώνει, τι κάνετε με τα παιδιά σας, πως το αντιμετωπίζουν τα ίδια

Ξέρω πως ξεκίνησε ένας γολγοθάς, το οποίο καλούμαστε να περάσουμε κι εγώ και η πρώην γυναίκα μου, έστω κι αυτή την περίοδο δεν κάνω τίποτε που θα τραβηξει το σχοινί σε αντίθεση με την ίδια που πλέον μου στερεί την επικοινωνία με την ιδια μου τη ζωή, τα παιδιά μας...

 

Ξέρω πως όλα είναι φρέσκα και πως θέλει χρόνο - Αν το ζεις όμως απο μέσα, πονάει ,ενώ αν το βλέπεις ως τρίτος απλά συμπάσχεις

 

Επεξεργάστηκαν 16 Μαίου,2017 by ChocolatePuma