προβλήματα συμπεριφοράς σε 2 ετών νήπιο

[Adios amigos]

Καλησπέρα, ο γιός μου είναι 2 ετών και 2 μηνών.

Σε λίγο θα πρέπει να πάει στον παιδικό. Πέρυσι που τον στείλαμε παιδικό έκλαιγε συνεχώς, γενικά δεν προσαρμόστηκε και στο τέλος αναγκαστικά δε δούλεψα γιατί συν τοις άλλοις ήταν συνεχώς άρρωστος.

Φέτος φοβάμαι πάρα πολύ μην έχουμε την ίδια ιστορία.

Σαν παιδί δεν είναι κοινωνικός, και όταν τα άλλα παιδιά γίνονται επιθετικά απέναντί του αυτός δεν αντιδράει, και μετά κλαίει...

Γενικά δεν επιδιώκει την κοινωνικοποίηση, συνήθως κάθεται και παίζει μόνος του.

Επίσης ένα άλλο θεματάκι που έχουμε τώρα τελευταία είναι πως όταν βγαίνουμε έξω όλοι μαζί σαν οικογένεια είναι πολύ γκρινιάρης . Δεν κάθεται πουθενά και συνεχώς κάτι του φταίει (τίποτα συγκεκριμένο)

Μία θέλει να σπρώχνει μόνος του το καρότσι, μία να πάει στη μέση του δρόμου, και διάφορα άλλα. Οκ μέχρι ένα σημείο φυσιολογικό, απλά είναι ΟΛΗ την ώρα έτσι γκρινιάρουλης και κλαψιαρούλης όση ώρα είμαστε βόλτα.

 

Καμία συμβουλή////?:confused:

[Niki81]

Μωρε είναι μικρουλι πολύ...τι να κανεις σε αυτή την ηλικια?Υπομονη να κανεις και να του εξηγεις συνεχως ποσο ομορφα περνατε αν είναι χαρούμενος...και ποσο καλυτερα θα αισθάνεται αν χαμογελάει και δεν γκρινιαζει.Πες τα εσυ ξανα και ξανα και ξανα.Προσπαθησε να μη μπεις στο τρυπακι να του κανεις τα χατηρια για να μη γκρινιαζει γιατι μονο κακο θα του κανεις (στο λεω οντας παθουσα).

[Adios amigos]

σε ευχαριστώ,

εντάξει θα συνεχίσω με τη θετική ενίσχυση... ελπίζω να έχουμε αποτέλεσμα

αυτό που λες όντως, και σε εμάς παίζει να συμβαίνει.. πώς το αντιμετώπισες? τα άφηνες να κλαίνε και να χτυπιούνται?

[stellasss]

Συμφωνώ είναι μικρός ακόμη.περιμενε κάνα 1-2 χρονια κ θα στρώσει :-)

[Niki81]

σε ευχαριστώ,

εντάξει θα συνεχίσω με τη θετική ενίσχυση... ελπίζω να έχουμε αποτέλεσμα

αυτό που λες όντως, και σε εμάς παίζει να συμβαίνει.. πώς το αντιμετώπισες? τα άφηνες να κλαίνε και να χτυπιούνται?

 

Ο πρωτος μου δεν ηταν ετσι γκρινιάρης.Περασε μια φαση που παθαινε κατι κρισεις και εβγαινε εκτος ελεγχου πχ στις κουνιεες όταν του ελεγες να φυγουμε η νακατεβει από την κουνια...τον επαιρνα σκούζοντας και φευγαμε.Νομιζω ηταν ηλικιακο.Ο μικρος μου όμως είναι άλλο πραγμα.Γκρινιαζει για τα παντα.Εφευρισκει λογους για να γκρινιαζει.Μια πολύ κουραστικη κατασταση για ολους.Μπορει να κλαιει 2 ωρες με το ρολοι για βλακείες.Κλαιει μεχρι να γινει το δικο του.Σε ολο αυτό κανοντας την αυτοκριτική μου θεωρω ότι φταιμε κι εμεις.Ναι μεν είναι γκρινιάρης από χαρακτηρα.Αλλα ισως καπου κι εμεις του διναμε αυτό που ηθελε προκειμενου να σταματησει τη γκρινια...βλέπεις επρεπε να ασχοληθώ και με τον πρωτο...δε μπορουσα να ασχολούμαι μονο μαζι του και με τη γκρινια του.Τους τελευταίους μηνες ναι τον αφηνω να κλαιει και εχει βελτιωθεί αρκετα.βεβαια εχει παει 4 ετων εμενα...εσενα είναι μικρο.Εμενα στενευαν τα περιθωρια γιατι θεωρω καποιες συμπεριφορες αν μπορουν να διορθωθουν διορθώνονται ως τα 5.Μετα εδραιώνονται.