Κατάθλιψη εγκυμοσύνης. Υπάρχει;

[Amélie]

Γεια σας κορίτσια. Διανύω την 7η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μου και εδω και 2 εβδομάδες νιώθω πολύ χάλια ψυχολογικά. Δεν έχω όρεξη για τίποτα και δεν υπάρχει τίποτα που να με ευχαριστεί. Ξυπνάω το πρωί και σκέφτομαι πως θα περάσει κι αυτή η μέρα ενώ είμαι άτομο που απ΄το πρωι που θα ξυπνούσα μεχρι να κοιμηθώ το βράδυ γέμιζα την μέρα μου και δεν ήθελα να τελειώσει. Πράγματα που χαιρόμουνα να κάνω τωρα μου είναι ανούσια.

Έχω ήδη ένα κοριτσάκι 3,5 χρονών και στην πρώτη μου εγκυμοσύνη δεν ένιωθα έτσι.

Το έχει περάσει καμιά σας αυτό; Πιστεύετε είναι απο τις ορμόνες και είναι κάτι παροδικό ή είναι κάποιου είδους κατάθλιψη που θα με ακολουθεί σε όλη την εγκυμοσύνη;

Σας ευχαριστώ.

[Marialulu]

Καλημέρα Amelie! Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ειδικά του 1ου τριμήνου οι ορμόνες κάνουν πάρτυ, οπότε δεν μου φαίνεται παράλογο να σε έχουν επηρεάσει ψυχολογικά. Εγώ, για παράδειγμα, για κάποιο διάστημα στο 1ο τρίμηνο είχα μεγάλη νευρικότητα και εκνευριζόμουν με το παραμικρό. Μου πέρασε όμως και πέρα από αυτό μπορώ να πω ότι είμαι πιο ήρεμη και ευτυχής από ποτέ, κάτι το οποίο θεωρώ ότι μπορεί να είναι λόγω ορμονών, καθώς ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα αισιόδοξος άνθρωπος . Δυστυχώς, ενδεχομένως εσένα να σε επηρέασε με τον αντίθετο τρόπο. Αν δεις ότι επιμένει ή/και χειροτερεύει μπορείς να απευθυνθείς στο γιατρό σου και εκείνος θα σε καθοδηγήσει σχετικά με το τι μπορείς να κάνεις, αν πρέπει να σε ανησυχεί, αν πρέπει να δεις κάποιον ειδικό κλπ. Σου εύχομαι τα καλύτερα!

[sseugenia]

Γεια σας κορίτσια. Διανύω την 7η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μου και εδω και 2 εβδομάδες νιώθω πολύ χάλια ψυχολογικά. Δεν έχω όρεξη για τίποτα και δεν υπάρχει τίποτα που να με ευχαριστεί. Ξυπνάω το πρωί και σκέφτομαι πως θα περάσει κι αυτή η μέρα ενώ είμαι άτομο που απ΄το πρωι που θα ξυπνούσα μεχρι να κοιμηθώ το βράδυ γέμιζα την μέρα μου και δεν ήθελα να τελειώσει. Πράγματα που χαιρόμουνα να κάνω τωρα μου είναι ανούσια.

Έχω ήδη ένα κοριτσάκι 3' date='5 χρονών και στην πρώτη μου εγκυμοσύνη δεν ένιωθα έτσι.

Το έχει περάσει καμιά σας αυτό; Πιστεύετε είναι απο τις ορμόνες και είναι κάτι παροδικό ή είναι κάποιου είδους κατάθλιψη που θα με ακολουθεί σε όλη την εγκυμοσύνη;

Σας ευχαριστώ.[/quote']

 

Καλημέρα κι απο μένα! Κι εγώ στι πρώτο τρίμηνο κάπως έτσι ήμουν. Είχα εμετούς κι ένιωθα μια αδικαιολόγητη κούραση και υπερευαισθησία σε σημείο που αντί να ήμουν ευτχισμένη, ένιωθα συνεχώς άρρωστη κι έλεγα γιατί να μου τύχει η εγκυμοσύνη; Τέτοια αχαριστία. Στο δεύτερο τρίμηνο δε μπορώ να πω οτι δεν υπήρχαν μέρες που ξύπναγα κι έκλαιγα χωρίς λόγο και μου έφταιγαν όλοι αλλά σίγουρα το φαινόμενο υποχώρησε. Στο τρίτο τρίμηνο είχα ένα ατύχημα και κόντεψα να χάσω το μωρό οπότε έβαλα μυαλό και κατάλαβα οτι πρέπει να απολαμβάνω την κάθε μέρα μου που το ακούω και είναι καλά!

Προσπάθησε να μη δίνεις σημασία σε αυτά που σου συμβαίνουν και να λες οτι είναι περαστικό, δεν είσαι εσύ όταν σε πιάνει! Αφιερώσου στο κοριτσάκι σου γιατί είναι κρίμα να σε βλέπει έτσι! Όλα καλά θα πάνε! Όπως σου έγραψε η Marialulu, οι ορμόνες κάνουν πάρτυ! Μη χαλάς τη διάθεσή σου, ούτε των δικών σου.

[Amélie]

Καλημέρα κορίτσια. Καταρχάς σας εύχομαι μια καλή και τελειόμηνη εγκυμοσύνη . Όπως λέει η marialulu πρέπει να με επηρέασε με τον αντίθετο τροπο γιατί κανονικά είμαι νευρικό άτομο, ξεσπάω εύκολα σε άλλους και δεν μπορω να καθήσω σε μία καρέκλα πάνω απο 5 λεπτά. Αλλά τώρα έχω μία απάθεια και πολλές φορές δεν έχω όρεξη να ανοίξω μια συζήτηση με τον άντρα μου. Να φανταστείτε πλέον σταμάτησα να μαλώνω και την κόρη μου.

Βασικά η αλήθεια είναι οτι έχω ψιλοφρικάρει με αυτη την εγκυμοσύνη γιατί οταν έκανα τον πρώτο υπέρηχο ο γιατρός είδε δίδυμα . Και ενώ το σκεφτόμασταν πολύ καιρό με τον άντρα μου να κάνουμε δεύτερο παιδί γιατί ήδη η κόρη μου απο μόνη της είναι πολύ ζωηρή και απαιτητική πάθαμε σοκ όταν ο γιατρος μίλησε για δύο σάκους.

Κι ενώ χαιρόμουνα που τελικά πήραμε την απόφαση για δεύτερο παιδί τώρα με έχει πάρει πολύ απο κάτω

[litsa.stalitsa]

Γεια σου!!! Αρχικά είναι απόλυτα λογικό όλο αυτό που σου συμβαίνει. Όπως είπαν και τα κορίτσια πριν είναι θέμα ορμονών. Μην αγχώνεσαι και μην πιέζεις τον εαυτό σου. Προσπάθησε περνάς χρόνο με την κόρη σου και θα βρεις κάτι να σε γεμίζει σε αυτό. Το πρώτο τρίμηνο είναι λίγο δύσκολο αλλά θα περάσει....

[nininos9]

Κοπελια εγω σε ολη την εγκυμοσυνη αν εξαιρεσεις τις τελευταιες 2 εβδομαδες είχα τα χαλια μου. Ασε που αν αρχιζα να κλαιω για κανα τριωρο δενν μπορουσα να σταματησω. Ηταν κάτι που δεν μπορουσα να ελενξω και ας το ηθελα γιατι φοβομουν μην κανω κακο στο μωρο. Ζητα τη συμπαρασταση απο το οικογενειακο σου περιβαλλον και να σε κρατανε οσο πιο ηρεμη γίνεται.

Σημειωσε οτι στο πρωτο μου παιδι δεν το ειχα αυτο. (το πέρασα μετα χωρις διαγνωση και πηρε 5 χρονια για να το καταλαβω)

Ζητα βοηθεια!!!

[Amélie]

Πήγαμε χθες στην γιατρό και γύρισα ανακουφισμένη. Τελικά δεν έχω δίδυμα!Υπήρχε εμβρυο μόνο στον ένα σάκο και στον άλλο δεν αναπτύχθηκε καθόλου. Άλλες κοπέλες θα χαίρονταν με τα δίδυμα αλλά εγώ έτρεμα στην ιδέα του να μεγαλώσω δίδυμα μόνη μου χωρίς να έχω βοήθεια. Μίλησα στην γιατρό για την ψυχολογία μου και μου είπε οτι φταίνε οι ορμόνες σε συνδυασμό με το σοκ και το αγχος που νομίζαμε οτι είναι δίδυμα. Είπε μετα το πρώτο τρίμηνο θα είμαι μια χαρά

[litsa.stalitsa]

Μια χαρά! Καλή συνέχεια σου εύχομαι στην εγκυμοσύνη σου και ό,τι καλύτερο!!!

[Amélie]

Μια χαρά! Καλή συνέχεια σου εύχομαι στην εγκυμοσύνη σου και ό,τι καλύτερο!!!

 

Νά'σαι καλά. Σ΄ευχαριστώ πολύ!!! Ήδη έχω βελτίωση!!!

[Kitty r]

Κορίτσια, γεια σας απο μένα!

Είχα μια πολύ καλή εγκυμοσύνη, μια πολύ γρήγορη και απροβλημάτιστη ανάρρωση απο καισαρική και τώρα με το 3 μηνών μωράκι μας η καθημερινότητα μας είναι ολοένα και πιο όμορφη.

Θεωρώ πως ίσως σας βοηθήσει, αν σας πω μερικά πράγματα τα οποία εφάρμοσα και πιστεύω πως έπαιξαν σημαντικό ρόλο να κυλίσουν όλα ομαλά (μέχρι τώρα τουλάχιστον).

Όσον αφορά στην εγκυμοσύνη, ο γιατρός μου δεν άρχισε τα "μη" και τα "πρέπει". Μου έδωσε τις εξής οδηγίες-συμβουλές:

το πιο βασικό είναι:σήμερα οι γυναίκες κάνουν ένα, δυο ή σπανιότερα τρια παιδιά. Άρα, επειδή την εμπειρία της εγκυμοσύνης την ζούμε λίγες φορές "ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΕΙΣ!!!!"

Επίσης, η ζωή μας κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι απολύτως φυσιολογική! Το σώμα μας είναι φτιαγμένο γι' αυτη τη λειτουργία. Έτσι κι εγώ, συνέχισα να κάνω ό,τι έκανα : τις δουλειές μου, τις βόλτες μου, τα ταξίδια μου. Απλώς πρόσεχα λίγο τι έτρωγα και δεν ανέβαινα στη μηχανή του άντρα μου. Δηλαδή δεν στερήθηκα τίποτα. Κάποιες ενοχλήσεις που είχα πχ, ναυτίες, καούρες, αϋπνίες...δεν άφηνα να μου χαλάσουν την ψυχολογία. Προσπαθούσα να μη δίνω σημασία και πέρασαν οι μέρες..."νεράκι"!

Γενικά, αντιμετώπισα την εγκυμοσύνη και το παιδί ως μια επιλογή, με την οποία κάνουμε ενα βήμα μπροστά και συμπληρώνει την ήδη αρμονική σχέση με τον σύζυγο. Δεν φοβήθηκα ούτε στιγμή πως δεν θα τα καταφέρω με το μωρό, δεν με έπιασε πανικός ούτε στις ετοιμασίες ούτε στη φροντίδα του μωρού και δεν άφησα κανέναν να με "βοηθήσει"! Το μωρό μου είναι ήρεμο, κοινωνικό, δεν είχε κολικούς και κοιμάται όλο το βράδυ απο δυομιση μηνών!

Δεν λέω πως όλες οι εγκυμοσύνες είναι ίδιες, ούτε πως όλα τα μωρά είναι ίδια. Ξέρω πως πολλές μανούλες ταλαιπωρούνται. Όμως και ο γυναικολόγος και ο παιδίατρος και ο άντρας μου που είναι γιατρός, λένε πως παίζει μεγάλο ρόλο η ηρεμία μέσα στο σπίτι! Άρα, αξίζει τον κόπο να προσπαθήσετε να νικήσετε όλα αυτά που σας χαλούν τη διάθεση (σωματικά και ψυχικά). Που ξέρετε; μπορεί να πιάσει!

Σας εύχομαι τα καλύτερα!

[DimRous]

https://5e4e4bbe-a-aa205064-s-sites.googlegroups.com/a/lllgreece.org/lllgreece/galoucho/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%87%CF%8E%2013%20-%20%CE%9C%CE%AC%CE%B9%CE%BF%CF%82%202012.pdf?attachauth=ANoY7crgU7qutOJZt0Z9EEmnTPz_U9CzXs7nP8n1ftQyzskfWS7_atkvMvnEaaECa5UMl3frQzEs3tkJk5sanuItm8wz5C8v4q2B3CowG7PmjzxurWXePPdXbjFmKYTBfQNF7o6uxr3k4bTnNfZ8Z-iSwrJpkSVTb-UKAkAqJHXXy2trQOT-58RdRkzUBUIgs0IvpS44iHJDLmKzn6OuDBuRHeG_7_atPNLYb3ES5MTb-JToDPauBVhp2vHJxBtnk54F-9EciMF0AkPL7SPV6LLsna3fwaSQ60r6FH6zHIwNsBxNFaJbTXuaFIQopKsOOtglSJu4NmVv&attredirects=1

διάβασε τους τρόπους αντιμετώπισης, εμένα με βοήθησαν πολύ τα ω3 και η άσκηση (χαλαρό περπάτημα) ω3 για να τα παίρνεις καθημερινά μπορείς να βάλεις το λιναρόσπορο στη διατροφή σου (σπασμένο). υπομονή και το πράγμα θα καλυτερεύει όσο περνά ο καιρός. Καλή εγκυμοσύνη να έχεις και ένα γερό γερό μωράκι.

[iouliam]

Κορίτσια, γεια σας απο μένα!

Είχα μια πολύ καλή εγκυμοσύνη, μια πολύ γρήγορη και απροβλημάτιστη ανάρρωση απο καισαρική και τώρα με το 3 μηνών μωράκι μας η καθημερινότητα μας είναι ολοένα και πιο όμορφη.

Θεωρώ πως ίσως σας βοηθήσει, αν σας πω μερικά πράγματα τα οποία εφάρμοσα και πιστεύω πως έπαιξαν σημαντικό ρόλο να κυλίσουν όλα ομαλά (μέχρι τώρα τουλάχιστον).

Όσον αφορά στην εγκυμοσύνη, ο γιατρός μου δεν άρχισε τα "μη" και τα "πρέπει". Μου έδωσε τις εξής οδηγίες-συμβουλές:

το πιο βασικό είναι:σήμερα οι γυναίκες κάνουν ένα, δυο ή σπανιότερα τρια παιδιά. Άρα, επειδή την εμπειρία της εγκυμοσύνης την ζούμε λίγες φορές "ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΕΙΣ!!!!"

Επίσης, η ζωή μας κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι απολύτως φυσιολογική! Το σώμα μας είναι φτιαγμένο γι' αυτη τη λειτουργία. Έτσι κι εγώ, συνέχισα να κάνω ό,τι έκανα : τις δουλειές μου, τις βόλτες μου, τα ταξίδια μου. Απλώς πρόσεχα λίγο τι έτρωγα και δεν ανέβαινα στη μηχανή του άντρα μου. Δηλαδή δεν στερήθηκα τίποτα. Κάποιες ενοχλήσεις που είχα πχ, ναυτίες, καούρες, αϋπνίες...δεν άφηνα να μου χαλάσουν την ψυχολογία. Προσπαθούσα να μη δίνω σημασία και πέρασαν οι μέρες..."νεράκι"!

Γενικά, αντιμετώπισα την εγκυμοσύνη και το παιδί ως μια επιλογή, με την οποία κάνουμε ενα βήμα μπροστά και συμπληρώνει την ήδη αρμονική σχέση με τον σύζυγο. Δεν φοβήθηκα ούτε στιγμή πως δεν θα τα καταφέρω με το μωρό, δεν με έπιασε πανικός ούτε στις ετοιμασίες ούτε στη φροντίδα του μωρού και δεν άφησα κανέναν να με "βοηθήσει"! Το μωρό μου είναι ήρεμο, κοινωνικό, δεν είχε κολικούς και κοιμάται όλο το βράδυ απο δυομιση μηνών!

Δεν λέω πως όλες οι εγκυμοσύνες είναι ίδιες, ούτε πως όλα τα μωρά είναι ίδια. Ξέρω πως πολλές μανούλες ταλαιπωρούνται. Όμως και ο γυναικολόγος και ο παιδίατρος και ο άντρας μου που είναι γιατρός, λένε πως παίζει μεγάλο ρόλο η ηρεμία μέσα στο σπίτι! Άρα, αξίζει τον κόπο να προσπαθήσετε να νικήσετε όλα αυτά που σας χαλούν τη διάθεση (σωματικά και ψυχικά). Που ξέρετε; μπορεί να πιάσει!

Σας εύχομαι τα καλύτερα!

 

Αν και είχα μια δύσκολη κύηση που δεν μπορούσα να περάσω ως φυσιολογικό γεγονός αφού ήμουν στο κρεβάτι ή και στο νοσοκομείο κάποιες φορές, θα συμφωνήσω μαζί σου. Όσο πιο χαλαρός είναι ο γιατρός και το περιβάλλον του σπιτιού τόσο λιγότερα θα σας συμβούν και κυρίως τόσο καλύτερα θα χαρείτε αυτό που σας συμβαίνει.

Δεν είμαι η κλασική μαμά που θα σας πω ότι η εγκυμοσύνη είναι η καλύτερη περίοδος της ζωής σας, όπως και να ακουστεί αυτό, αλλά όσο πιο ήρεμες είστε τόσο πιο ανώδυνα θα περάσει.

Τώρα που σκέπτομαι κάποια πράγματα που μου συνέβησαν και με την επιβεβαίωση του ειδικού που χρειάστηκα μετά, είμαι σίγουρη πως θα μπορούσα να τα αποφύγω αν ήμουνα πιο χαλαρή.

Και όσο για σένα Amélie πιστεύω πως καλό θα ήταν να προσπαθήσεις να χαλαρώσεις όσο μπορείς, αν όμως δεν τα καταφέρνεις μόνη σου ζήτα βοήθεια.

[DimRous]

Amelie από τα τικερ φαίνεται ότι μαζί τα κάνουμε περίπου να μικρά μας.

[Amélie]

Amelie από τα τικερ φαίνεται ότι μαζί τα κάνουμε περίπου να μικρά μας.

 

Ναι, εμένα γεννήθηκε στις 23/08/10. Εσένα στις 20;

Και τα μωράκια που περιμένουμε θα είναι κοντά όταν έρθει η ώρα με το καλό. Έχω ΠΗΤ 18/09. Εσύ;

Όσο για το Ω3 παίρνω καθημερινα σε συμπλήρωμα γιατί έχω διαβάσει οτι κάνει καλό στην ανάπτυξη το εγκεφάλου του εμβρύου.

 

Όπως λέει η Iouliam και η Kitty έχω μία αδικαιολόγητη χαλαρότητα. Βασικά αυτό ειναι το πρόβλημά μου. Είμαι υπερβολικά χαλαρή και δεν υπάρχει τίποτα που να με αγχώνει ή να μου τσιτώνει τα νέυρα. Ενώ προ εγκυμοσύνης ήμουν νευρική και αγχωτική και εκείνα τα καθημερινά μικρά άγχη με έκαναν να νιώθω ζωντανή, τώρα δεν μου καίγεται καρφί για τίποτα. Μπορεί αυτή η χαλαρότητα που νιώθω να είναι το ιδανικότερο για την εγκυμοσύνη μου αλλά εμένα με ενοχλεί. Ανυπομονώ να περάσει το πρώτο τρίμηνο για να ηρεμήσουν λίγο οι ορμόνες...

[DimRous]

 

Είμαι υπερβολικά χαλαρή και δεν υπάρχει τίποτα που να με αγχώνει ή να μου τσιτώνει τα νέυρα.

χρόνια προσπαθώ να το κάνω αυτό και δεν τα καταφέρνω, δες το και αλλιώς άλλες κάνουν γιόγκα, διαλογισμό κ.τ.λ για να το πετύχουν. Εγώ στη πρώτη είχα κατάθλιψη και κανονικά έπρεπε να είχα πάρει βοήθεια, δεν έτρωγα, δεν μίλαγα, δε κοιμόμουν, μόνο στη δουλειά ξεχνιόμουν. όσο ήμουν σπίτι ήμουν μια κουλούρα στη γωνία του καναπέ να κοιτάζει στο κενό. αυτή τη φορά μια χαρά, έχω βάλει και καιρό καθημερινά μια καλή πηγή ω3. 3/10 έχω Π.Η.Τ

[Amélie]

Τελικά είναι αλήθεια αυτό που λένε οτι κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική. Εγώ στην πρώτη δεν κατάλαβα τίποτα. Σαν να μην ήμουν εγκυος. Μόνο η κοιλιά μου θύμιζε οτι ήμουν έγκυος. Ενώ τώρα ότι σύμπτωμα υπάρχει το έχω. Και μάλιστα στην αρχή τα είχα πιο έντονα γιατί πήγαινα για δίδυμα αλλά στην πορεία το ένα σταμάτησε να αναπτύσσεται.