ΕΡΗΠΙΟ

[candy1234]

Καλημέρα...

Έχω ένα αγοράκι 50 ημερών...το οποίο και λατρεύω... Νιώθω όμως τόσο εξαντλημένη ώρες ώρες που δεν μπορώ να χειριστώ το κλάμα του...καλά καλά δεν μπορώ να του αλλάξω πάνα... Δυσκολεύομαι να αποδεχτώ όλες τις αλλαγές που έχει φέρει στη ζωή μου... Τα βράδια δεν κοιμάται αρκετά ... ούτε εύκολα με αποτέλεσμα εγώ να κουτουλάω και να είμαι υποχρεωμένη να πάω το πρωί και στη δουλειά.. με έντονους πονοκεφάλους απο την αυπνία και με καθόλου διάθεση όταν γυρνάω σπίτι. Ευτυχώς, όαση μέσα στην όλη κατάσταση είναι η μητέρα μου, η οποία και μου τον κρατάει όσο εγώ είμαι στη δουλειά αλλά και όταν γυρνάω τον κρατάμε παρέα. Το θέμα είναι πως ψάχνω να βρω τρόπους να "επιβιώσω", να φτιάξει η ψυχολογιά μου...καθώς δεν έχω διάθεση για τίποτα, δεν θέλω να πατάει άνθρωπος στο σπίτι, δεν θέλω καλά καλά ούτε στο τηλέφωνο να μιλάω.. Το απόγευμα θα μας έρθουν επισκέψεις και εγώ ήδη νιώθω πτώμα και είναι ακόμη 9 π.μ και θα γυρίσω σπίτι στις 5 μ.μ. και στις 6 θα πρέπει να δεχτώ και τους επισκέπτες..ενώ ήδη δεν μπορώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά... Με έχει πιάσει τρομερό άγχος... ψάχνω διέξοδο αλλά μάταια..Κάθε μέρα με πονάει το στομάχι μου.. δεν έχω όρεξη να φάω.. και όταν τρώω λίγο έχω τάση για εξαγωγή...απο το πολύ ανακάτεμα που αισθάνομαι.. Θέλω μόνο να καπνίζω και να πίνω καφέδες μπας και κρατηθώ ξύπνια.. Μόλις βραδιάζει με πιάνει μελαγχολία, άγχος και αγωνία για το τι θα επακολουθήσει, αν θα κοιμηθεί το μωρό για να κοιμηθώ και εγώ ή αν θα έχουμε πάλι ολονυχτία... Δεν αντέχω άλλο...και είμαι ήδη στην αρχή.. Σκέφτομαι μήπως τελικά είμαι μια άχρηστη...καλοπερασάκιας, που δεν ήμουν έτοιμη να γίνω μάνα, που με νοιάζει μόνο το αν θα κοιμηθώ και τίποτα άλλο... Δεν ξέρω πως να χειριστών την κατάσταση..ειλικρινά... Προχτές σκεφτόμουν πόσο ωραία ήμουν πριν το μωρό, ανέμελη, ξεκούραστη...χωρίς ωράρια...και μετά ένιωσα τόσες τύψεις που έβαλα τα κλάματα...Θεέ μου, βαρυγκομάω το πιο σημαντικό πλάσμα στη ζωή μου; Μήπως δεν στέκω στα καλά μου;

[th@lia]

Καλημερααααααα,η αληθεια ειναι οτι δεν μας λές και κατι καινουριο!Αμα θες να ξερεισ ουτε εισαι η μονη εδω μεσα ή ακομα και στην επικρατεια που τα εχεις νιωσει ολα αυτα!Νομιζω οτι απο την πιεση και το στρες η κατασταση επιδεινωνεται και δεν μπορεις να αντιμετωπισεις ολη αυτη την κατασταση...Νομιζω χρειαζεσαι μια γερη δοση ξεκουρασης και καλο φαγητο(οχι καφε τσιγαρο μονο) και σιγα σιγα θα ανακαμψεις(ετσι γρεαφεται αυτο???). Αυτο το σκ γιατι δεν λες την μαμα σου να στο κρατησει μια μερα παραπανω να κοιμηθεις και εσυ να ξυπνησεις οτι ωρα θελεις το πρωι για μια φορα!!Και αν καταφερεις να ξεκουραστεις παρε μια φιλεναδιτσα να πατε για ενα ποτο - καφε οτι προλαβαινεις!Να κανεις κατι αλλο εκτος απο σπιτι-δουλεια παιδι δηλαδη. Τελος, να ξερεις οτι ειναι παρα πολυ μικρο ακομα και απαιτητικο και οσο περναει ο καιρος θα στρωνει το πραγμα και θα βελτιωνεται η κατασταση.Και θα κοιμαται καλυτερα, και θα επικεινωνειτα και θα παιρνεις πιο πολλα απο το μωρακι και ολα θα γινουν μια χαρα!Μην το βαζεις κατω ή μαλλον μην σε παιρνει απο κατω!Ολοι λιγο πολυ τα ιδια περναμε. Αντε πρωι πρωι να βλεπεις το ποτηρι μισογεματο και οχι μισοαδειο.....

[candy1234]

Ευχαριστώ πολύ για το κουράγιο και την ενθάρυνση που βγαίνει μέσα απο το μνμ σου...απλά διαβάζοντας διάφορες παραθέσεις μέσα στο φόρουμ, ανακαλύπτω πως υπάρχουν μωράκια που πάνε και 12 και 18 μηνών ή και παραπάνω για να κοιμούνται τα βράδια...Σκεπτόμενη αυτή την πιθανότητα με πιάνει κρίση.... δεν ξέρω κατά πόσο θα το αντέξω... Η ψυχολογία μου είναι ήδη πολυ χάλια και επειδη είναι αλληλένδετη με την συμπεριφορά του μωρού, αν είναι να πάρει τόσο καιρό...εγώ θα το παίρνω τηλέφωνο απο το Δαφνί σε λίγο... Εν το μεταξύ, με τον άντρα μου πλέον έχουμε χαθεί...Προκειμένου να μην τον ξυπνάει το μωρό το βράδυ ώστε να μπορεί να κοιμηθει για να αποδώσει την επομένη, στην ομολογουμένως βαρια δουλειά του, τον έχω εξωστρακίσει στον καναπέ του σαλονιού και εγώ κοιμάμαι είτε στην κρεβατοκάμαρα είτε στον επάνω όροφο, στο σπίτι της μαμάς μου με το μωρό, ώστε να το έχει εκεί το πρωί...και να έχω και βοηθεια κατα την διαρκεια της νύχτας

[NickyL]

Διάβαζα το μήνυμά σου και νόμιζα ότι έγραφα εγώ...

Είναι τρομερή αλλαγή στη ζωή ο ερχομός ενός μωρού, όσο κι αν το θέλεις όσο κι αν το αγαπάς... Το μωράκι σου είναι μόλις 50 ημερών και έχεις ήδη επιστρέψει στη δουλειά. Είναι λογικό να νιώθεις κούραση, αφού δεν κοιμάσαι το βράδυ και έχεις να πας και στη δουλειά το πρωί.

Προσπάθησε να τρως σωστά, θα σε βοηθήσει πολύ (και κανένα γλυκάκι που και που δεν βλάπτει), να ξεκουράζεσαι σωματικά μαζί με το μωρό σου, όχι απαραίτητα με ύπνο, αλλά με χαλαρωτικές δραστηριότητες (ξέρω ότι σου φαντάζουν επιστημονική φαντασία, αλλά όλα γίνονται πίστεψέ με). Αφού έχεις και τη μαμά σου το απόγευμα, εκμεταλεύσου το!

Γέμισε τη μπανιέρα σου με νερό, πάρε το μωράκι σου αγκαλίτσα και παίξτε μαζί με το νερό. Θα το απολαύσει και εκείνος και εσύ θα χαλαρώσεις! Η μαμά σου ας είναι δίπλα για να πάρει το μωρό μετά από λίγα λεπτά, και μέχρι να το ντύσει και να κάνουν κανένα παιχνιδάκι, εσύ θα απολαμβάνεις το μπανάκι σου!

Πάρε το μωράκι σου και μια καλή σου φίλη και πηγαίνετε για ψώνια! Ή έστω μια βόλτα μέχρι το πάρκο να πάρεις καθαρό αέρα, χωρίς να βλέπεις το σπίτι, που ενδεχομένως να θέλει και ένα καθαρισματάκι και να σε αγχώνει.

Κάνε μια μεγάλη αγκαλιά το γιο σου, ακούγοντας το αγαπημένο σου τραγουδι και χορέψτε μαζί.

Το βράδυ σε βοηθάει κανείς με το τάισμα του μωρού, για να μπορέσεις να κοιμηθείς λίγο παραπάνω;

Κι οσο για τους φίλους και τους λοιπούς επισκέπτες, εγώ έχω γίνει πολύ κακός άνθρωπος από τότε που ήρθαν τα μωρά στη ζωή μας! Οι επισκέψεις δεν είναι για το απόγευμα, είναι για τα πρωινά του Σαββατοκύριακου και σε όποιον αρέσει! Τότε μπορούμε, τότε είναι ήρεμα τα μωρά, τότε έχουμε χρόνο να δούμε τους φίλους μας! Έχω τσακωθεί με άνθρωπο (και μάλιστα συγγενή και πολύ κοντινό) γιατί δεν καταλάβαινε ότι το βράδυ κάνουμε μπάνιο τα μωρά και τα κοιμίζουμε και δεν μπορούμε να καθόμαστε στο σαλόνι μας με την τηλεόραση ανοιχτή, τις πίτσες στο τραπέζι και τη μουσική στη διαπασών και εγώ να θηλάζω τα μωρά στον καναπέ και να προσπαθώ να τα κοιμήσω! Οι μόνοι άνθρωποι που δέχομαι είναι αυτοί που μπορούν να με βοηθήσουν, η συνιφάδα μου(η οποία είναι φανταστική με τα μωρά!), η αδερφή μου που με ακούει και είναι σε θέση να βοηθήσει, η μάνα μου, και ο πεθερός μου! Όλοι οι άλλοι μόνο πρόβλημα μου δημιουργούν, παρά να βοηθήσουν τελικά!

Δεν είναι ντροπή να ζητήσεις βοήθεια, και σε καμιά περίπτωση δεν είσαι κακή μητέρα επειδή κουράζεσαι και δεν τα καταφέρνεις. Απλά πρέπει να βρείτε τους δικούς σας ρυθμούς και τότε να δεις που όλα θα σου φαίνονται πιο απλά!

(συγνώμη αν τα γράφω μπερδεμένα, αλλά νιώθω την κούρασή σου και στα λέω μέσα από την καρδιά μου)

[NickyL]

Επειδή τώρα διάβασα και το δεύτερο μήνυμά σου, να προτείνω κάτι ακόμα; (κι άμα δεν σου αρέσει, βάρα με, δεν με πειράζει )

Αν δεν θηλάζεις το μωράκι σου, διαλέξτε με τον άντρα μια μέρα που να μην δουλεύετε το επόμενο πρωινό, και το προηγούμενο βράδυ, αφήστε το μωράκι σας στη μαμά σου για να κοιμηθείτε μαζί. Το πρωί, θα είστε λίγο πιο ξεκούραστοι και θα περάσετε μια πολύ ευχάριστη μέρα με το μωρό σας, είτε στο σπίτι, χαλαρώνοντας όλοι μαζί στο κρεβάτι (πάρτε πάνες, μωρομάντηλα και όλα τα σχετικά για να μη σηκώνεστε κάθε τόσο) είτε πηγαίνοντας μια βόλτα για να ξεσκάσετε!

Στο ξαναλέω, το ξέρω ότι μπορεί να σου ακούγονται όλα αυτά απίστευτα και αδύνατα, αλλά γίνονται, και πιστεύω ότι θα σας βοηθήσουν πολύ!

[fotinip]

Εκτός από αυτά που προτείνουν τα κορίτσια, δηλ. τρόπους διεξόδου, θα θελα να σου πω ότι πολλές νέες μαμάδες νιώσαμε και νώθουμε πολλές φορές έτσι..Αυτό δεν σε κάνει κακή μαμά (έτσι πίστευα και εγώ για τον εαυτό μου)

Αυτό που έχω να συμπληρώσω χωρίς να θέλω να σε αναστατώσω είναι να κοιτάξεις το όλο θέμα, με το γυναικολόγο σου, με τη σκέψη μήπως περνάς κατάθλιψη λοχείας..

Υπομονή και γρήγορα εύχομαι να νιώσεις διαφορετικά....

[manina]

υπομονή! ολα βελτιώνονται με τον καιρό,και όπως είπαν τα κορίτσια,φυσικά και δεν είσαι η πρώτη που νοιώθεις έτσι... ενα χαμόγελο,κοίτα το κουκλί σου,όλα θα σιάξουν!!!

 

(σημειωση-καλε μη δεχεσαι κοσμο βρες δικαιολογιες,καθυστερησε το για λιγο αργοτερα να περασει ο καιρος...εκτος κι αν ειναι πολυ δικα σου ατομα που σου κανει καλο να δεις και δεν θα εχεις και καθολου ετοιμασιες)

[th@lia]

Επισης να το συζητησεις ολο αυτο και με τον αντρα σου!Μπορει να μην εχει ιδεα ο ανθρωπος τι σου συμβαινει και να νομιζει οτι αντεχεις ακομα!Το καταλαβαινω οτι ισως δουλευει πολλες ωρες, βαρια δουλεια(ετσι ειμαστε και εμεις) αλλα εστω εκεινες τις λιγες ωρες να σε βοηθαει λιγο. Εστω και λιγο για σενα θα ειναι πολυ!Μπορει επισης να επαναπαυεται με το οτι εχεις την μαμα σου!Μην το βγαζεις απεξω!!!!Επισης καλεσε τον ενα βραδυ στο κρεβατι!!Χωρις απαραιτητα να κανετε κατι και μονο μια αγκαλια θα σε ξεκουρασει.

[sardelaki]

γλυκιά μου σε καταλαβαίνω απόλυτα, άλλωστε λιγο πολύ όλες τα ίδια περάσαμε. Ήμουν κι εγώ σε πολύ άσχημη φάση, αλλά δεν σου γράφω τώρα για να σου πω τα δικά μου, οπότε το αφήνω στο περιθώριο

 

Γιατί πήγες τόσο νωρίς για δουλειά;; Έπρεπε για οικονομικούς λόγους ή έτσι το επέλεξες εσύ;

Εσύ δεν πρόλαβες καλά καλά να συνηθίσεις το μωράκι σου και στην νέα κατάσταση και γύρισες στο στρες και το άγχος της δουλειάς. Μην μου πείς ότι δουλεύεις και 8ώρα;

 

χρειάζεσαι επειγόντως ξεκούραση και τα βράδια αν ξυπνάει το νινί να ζητήσεις από τον άντρα σου να σηκώνεται κι αυτός για να κοιμάσαι κι εσύ ένα βράδυ. Εμείς πάντως έτσι κάναμε...εναλλάξ ή μαζί γιατι μέχρι να γίνει 3,5 μηνών ο μικρός ήμουνα κουρέλι...σαν ζόμπι κυκλοφορούσα κι αν δεν είχα την βοήθεια του άντρα μου θα είχα φρικάρει!

[sardelaki]

να προσθέσω πως δεν το βρίσκω καθόλου όμορφο που εχετε χαθεί με τον άντρα σου με στενοχωρεί αυτό!

Κι ο δικός μου έχει βαριά δουλειά και πολλές φορές δουλεύει και υπερβολικά πολλές ώρες, αλλά δεν χαθήκαμε...

[candy1234]

Στη δουλεια γύρισα για να μην χάσω τα δικαιώματα μου..τι εννοώ...Η εταιρεία στην οποια εργαζομαι "κλείνει" και ανοίγει με άλλο ΑΦΜ και αλλη επωνυμια αν και ουσιαστικα όλα παραμένουν ως έχουν, τυπικά χάνω τα δικαιώματα μου περι 6μηνης άδειας ή έστω μειωμένου ωραρίου...Θα συνεχίσω να έχω τα δικαιώματα αυτά μόνο αν γίνει πρόσληψη και στηνκαινούργια εταιρεία, ακριβώς την επόμενη ημέρα απο το κλείσιμο της υπάρχουσας. Οπότε, υπέκυψα στις πιέσεις του εργοδότη και γύρισα άρων άρων στη δουλειά με σκοπό να πάω (γιατι εγώ τα κανονίζω) την πρόσληψη μου άμεσα στον ΟΑΕΔ, για την καινούργια εταιρεία. Η νύστα και η κούραση μου δεν περιγράφεται. Πλέον, δεν έχω το προνόμιο να κοιμηθώ λιγο το πρωι που το μωρο κοιμάται, αφού είμαι στην δουλειά και γυρνάω σπίτι κουρέλι και προσπαθώ να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις του μωρού...Το κεφάλι μου παει να σπάσει απο τη νύστα...

Σε ότι αφορά στο θέμα με τον άντρα μου, δεν έχω και την ψυχική διαθεση να προσπαθήσω να αλλάξω την υπάρχουσα κατάσταση. Τον μόνο ανθρωπο που θέλω διπλα μου μερα νυχτα είναι η μητερα μου η οποια και με βοηθαει αφανταστα...Χωρίς αυτή δεν θα μπορούσα να κάνω τιποτα. Τώρα κανω υπομονή μεχρι να ανοιξει η καινουργια εταιρεια οπως σας προανεφερα, να κατοχυρώσω τα δικαιωματα μου και να πω ενα μεγα ΑΪ ΣΙΧΤΙΡ και να κάτσω την 6μηνη άδεια μητρότητας...

[micnat]

Κουράγιο!! Είναι πολύ μικρούλι το μωράκι σου!! Είσαι καινούρια μανούλα και είμαι σίγουρη πως θα πιστεύεις πως τα κάνεις όλα λάθος αλλά θα φτιάξουν τα πράγματα!!

 

Είναι μεγάλο κρίμα που πρέπει να δουλεύεις με τόσο μικρό μωρό, αυτό καλέ θα τρώει κάθε 2 ώρες, που να κοιμηθείς... Εφ'όσον όμως δουλεύετε και εσύ και ο άντρας σου, δε βρίσκω λόγο γιατί να μη συμμετέχει κι εκείνος στα ξενύχτια!!!

 

Το θηλάζεις το μωρό σου;; Αν όχι, τότε μπορείτε άνετα να το μοιράσετε με τον άντρα σου και να ξεκουραστείς κι εσύ λίγο. Και όσο είναι η μαμά σου εκεί εκμεταλλεύσου την... ΚΟΙΜΗΣΟΥ!!!

 

Και εννοείται πως πρέπει όλοι να καταλάβουν πως οι επισκέψεις ενοχλούν όταν έχεις μικρό μωράκι... Αν σε αγαπάνε θα καταλάβουν. Και η μαμά σου μπορεί να αναλάβει να τους εξηγήσει! Απλά πράγματα...

 

Κουράγιο! Και λέγε μας τον πόνο σου... Φιλιά

[sardelaki]

Σε ότι αφορά στο θέμα με τον άντρα μου, δεν έχω και την ψυχική διάθεση να προσπαθήσω να αλλάξω την υπάρχουσα κατάσταση. Τον μόνο ανθρωπο που θέλω διπλα μου μερα νυχτα είναι η μητερα μου η οποια και με βοηθαει αφάνταστα...Χωρίς αυτή δεν θα μπορούσα να κάνω τιποτα. Τώρα κανω υπομονή μεχρι να ανοιξει η καινουργια εταιρεια οπως σας προανεφερα, να κατοχυρώσω τα δικαιωματα μου και να πω ενα μεγα ΑΪ ΣΙΧΤΙΡ και να κάτσω την 6μηνη άδεια μητρότητας...

 

λυπηρό κι αυτό θα είναι και πολύ λυπηρό για τον άντρα σου...πρόσεξε μην χαθείτε τελείως...μην τον παραμελείς τόσο πολύ. Κι εγώ δεν είχα καθόλου κουράγιο για τίποτε, αλλά τον άντρα μου δεν τον ξέχασα και δεν θα το ήθελα ποτέ αυτό. Και φαντάσου πως είμαι μόνη και δεν είχα την μανούλα μου κοντά τους φρικτούς πρώτους 3,5 μήνες που το μωράκι μου πονούσε τόσο πολύ και δεν ησύχαζε ούτε την ημέρα αλλά ούτε και την νύχτα!

[candy1234]

Σίγουρα...το ξέρω πως δεν είναι σωστό αυτό που κάνω...αλλό νιώθω την ανάγκη να επιβιώσω αυτή την περίοδο με όποιον τρόπο μπορώ...και στην παρούσα φάση ...έτσι αισθάνομαι...Πιστεύω και ελπίζω πως σε 1-2 μήνες θα έχει "στρώσει" λιγάκι το μωρό μας, θα αποκτήσει ωράρια...τουλάχιστον να κοιμάται τα βράδια...οπότε και σιγά σιγά θα επιστρέψουμε στα κρεβάτια μας.... ελπίζω να γίνει έτσι...θα δούμε...

[sardelaki]

σου το εύχομαι...

κι εμείς μετά τους 3,5 μήνες γίναμε αγγελούδια...λες και ξαφνικά είχα άλλο μωράκι στο σπίτι!

[anas29]

Aκριβως τα ιδια νιωθω και γω.Ο μικρος μου ειναι 53 ημερων και ειδικα στο σημειο που λες οτι το βραδυ σε πιανει πανικος μοναχα στη σκεψη του τι θα επακολουθησει ταυτιζομαι πληρως.Εγω τον θηλαζω οποτε ειναι δυσκολο να μεταθεσω καπου αλλου αυτη την ευθυνη,παρολα αυτα πριν 2 εβδομαδες τον εστειλα δυο βραδια στη μαμα μου με το γαλα του και αυτο ηταν αρκετο για να γεμισει τις μπαταριες μου.Αυτην παντως την απελπισια κ την σκεψη οτι δεν μπορω να αντλησω απο καπου κουραγιο την ενιωθα μεχρι πριν λιγες μερες,δεν το εχω ξεπερασει ακομα αλλα νιωθω λιγο καλυτερα.Ελπιζω να ηρεμησουμε λιγο οσο μαγαλωνουν τα αγορακια μας.

[sardelaki]

να είστε σίγουρες κορίτσια πως τα καλύτερα έρχονται...συνήθως οι τρεις πρώτοι μήνες είναι δύσκολοι αλλά σιγά σιγά θα δείτε πως όλα θα αλλάξουν. Μιλάω από πείρα και θα δείτε πως σε λίγο καιρό που τα νινάκια σας θα σας χαμογελούν συνειδητά θα ανταμειφθείτε!

[candy1234]

να είστε σίγουρες κορίτσια πως τα καλύτερα έρχονται...συνήθως οι τρεις πρώτοι μήνες είναι δύσκολοι αλλά σιγά σιγά θα δείτε πως όλα θα αλλάξουν. Μιλάω από πείρα και θα δείτε πως σε λίγο καιρό που τα νινάκια σας θα σας χαμογελούν συνειδητά θα ανταμειφθείτε!

 

Φοβάμαι γιατί διαβάζοντας μέσα στο forum διαπιστώνω πως υπάρχουν περιπτώσεις μωρών που εξακολουθουν μέχρι και 1 έτους και βάλε...να ξυπνούν τα βράδια... Αν αποτελώ και εγώ μια τέτοια περίπτωση με τον μπέμπη μου...ειλικρινά θα φρικάρω...και μάλλον θα πρέπει να εγκαταλείψω και την δουλειά... Δεν βγαίνει σε αυτούς τους ρυθμούς που είμαι τώρα η ζωή...

Εν τω μεταξύ, θα ήθελα να ρωτήσω...με τόσο μικρό μωράκι όπως το δικό μου (51 ημερών) πηγαίνατε πουθενά; Τι εννοώ.... Δεν μπορώ αυτή την στιγμή να διανοηθώ πως θα πάω κάποια π.χ. επισκεψη μαζί του και θα πρέπει να έχω μαζί πάνες για να τον αλλάξω, γάλα για να τον ταισω, κλπ...Νομίζω πως δεν θα τα καταφέρω....πώς να φτιάξω το γάλα του σε ξένο σπίτι; Τι θα χρειαστώ να έχω μαζί; Γάλα σε σκόνη, μπιμπερό, νερό;

[micnat]

Φοβάμαι γιατί διαβάζοντας μέσα στο forum διαπιστώνω πως υπάρχουν περιπτώσεις μωρών που εξακολουθουν μέχρι και 1 έτους και βάλε...να ξυπνούν τα βράδια... Αν αποτελώ και εγώ μια τέτοια περίπτωση με τον μπέμπη μου...ειλικρινά θα φρικάρω...και μάλλον θα πρέπει να εγκαταλείψω και την δουλειά... Δεν βγαίνει σε αυτούς τους ρυθμούς που είμαι τώρα η ζωή...

Εν τω μεταξύ, θα ήθελα να ρωτήσω...με τόσο μικρό μωράκι όπως το δικό μου (51 ημερών) πηγαίνατε πουθενά; Τι εννοώ.... Δεν μπορώ αυτή την στιγμή να διανοηθώ πως θα πάω κάποια π.χ. επισκεψη μαζί του και θα πρέπει να έχω μαζί πάνες για να τον αλλάξω, γάλα για να τον ταισω, κλπ...Νομίζω πως δεν θα τα καταφέρω....πώς να φτιάξω το γάλα του σε ξένο σπίτι; Τι θα χρειαστώ να έχω μαζί; Γάλα σε σκόνη, μπιμπερό, νερό;

 

Καλή μου, όλα γίνονται!!!!!!!!!!!!!!!!! Μπορείς να πάρεις νεράκι ζεστό στο θερμός, το γάλα και πάνες και να πας βολτίτσα με το καρότσι, ή σε μια φίλη σου, θα χαλαρώσεις, και το μωράκι σου το ίδιο. Στα μωράκια αρέσει το έξω. Τους αρέσει πολύ! Επίσης, τους αρέσει η μανούλα τους να χαμογελάει και να είναι ήρεμη... Κάνε κάτι για να χαλαρώσεις, είτε μόνη σου, είτε με τη μαμά σου, τον άντρα σου... Πήγαινε σε μια καφετέρια, με το γάλα του μωρού, θα κοιμηθεί αυτό στη διαδρομή και θα πιείς κι εσύ ένα καφεδάκι, το περιοδικό σου, κάτι...

Μπορείς να έρθεις στο σπίτι μου για καφέ ένα απόγευμα, που είμαστε τσίρκο!!!!

[Μαριλίνα]

Εν τω μεταξύ, θα ήθελα να ρωτήσω...με τόσο μικρό μωράκι όπως το δικό μου (51 ημερών) πηγαίνατε πουθενά; Τι εννοώ.... Δεν μπορώ αυτή την στιγμή να διανοηθώ πως θα πάω κάποια π.χ. επισκεψη μαζί του και θα πρέπει να έχω μαζί πάνες για να τον αλλάξω, γάλα για να τον ταισω, κλπ...Νομίζω πως δεν θα τα καταφέρω....πώς να φτιάξω το γάλα του σε ξένο σπίτι; Τι θα χρειαστώ να έχω μαζί; Γάλα σε σκόνη, μπιμπερό, νερό;

 

Εκμεταλλεύσου όσο μπορείς την περίοδο που το μωρό είναι μικρό. Έίναι πολύ πιο εύκολο να το πας τώρα σε σπίτι που δεν κουνιέται παρά όταν θα το κυνηγάς σε σπίτι που δεν είναι διαμορφωμένο για μωρό.

Πάρε μαζί: θερμός με αποστειρωμένο νερό, μπιμπερό, γάλα, πιπίλες αν χρησιμοποιείται, μια - δυο αλλαξιές ρουχαλάκια, πάμπερς, σελτεδάκι για αλλαγή, μωρομάντηλα και την κρέμα για το σύγκαμα.

Έχω αλλάξει άνετα το 3 μηνών παιδί μου στο καροτσάκι του, στο αυτοκίνητο κλπ.

Θυμήσου ότι είναι καλό απλά να αποφεύγεις τα κλειστά μέρη με τον πολύ κόσμο και ότι... μια απλή βόλτα με το καροτσάκι ίσως να κάνει και σε σένα καλό.

 

Όσον αφορά τον ύπνο, μέχρι να κάτσεις αυτό το ευλογημένο 6μηνο, θα σου πρότεινα για 1-2 φορές την εβδομάδα να κοιμάται το μωρό με τη μαμά σου για λίγες έστω ώρες για να κοιμηθείς κι εσύ σαν άνθρωπος.

Επίσης, όσο βαριά δουλειά και να έχει ο άντρας σου, ίσως θα μπορούσε να το κρατήσει 2 ωρίτσες το απόγευμα να ξαποστάσεις κι εσύ... στον πάνω όροφο.

Η γιαγιά είναι πολύ καλή... εκμεταλλεύσου την!!!

[sardelaki]

εγώ πάντως πήγαινα παντού με τον μικρό παρότι κι εμένα ήταν πολύ του κλάματος...έπαιρνα νεράκι μαζί σε θερμός, πάνες, μωρομάντηλα, το γάλα του σε δοχείο που έβαζα ακριβώς την δόση του (για να μην κουβαλάω όλο το κουτί) και μια αλλαξιά έπαιρνα μαζί καλού κακού!

[mam to be]

Kαι έτσι θα γίνει.Θα δεις. Τα περάσαμε όλες. Αυτό με τις επισκέψεις και εγώ κομμάτια ήταν απίστευτο. Να βάζω γλυκά και να ψήνω καφέδες και να κοντεύω να κοιμηθώ πάνω στο γκαζάκι. Και το μωρό να κλαίει και να λένε: γιατί κλαίει το μωρό? μήπως θέλει να κάνει κακά του? Που να ξέρω ρε γμτ γιατί κλαίει το μωρό? Αν ήξερα από τώρα γιατί κλαίει το μωρό μου δεν θα στεναχωρίομουνα...Και να το δάκρυ κορόμηλο εγώ...Χαλαρώστε ρε παιδιά. όλοι θα ρθείτε και όλοι θα πείτε την γνώμη σας. Δώστε μας όμως τον χρόνο μας. Τον δικαιούμαστε. όσο για το να συνηθήσεις το μωρό σου, αυτό παίρνει λίγο χρόνο σε όλες μας. όλες μας ψιλοπεράσαμε αυτήν την επιλόχειο και ούτε λίγο ούτε πολύ νιώθαμε τα ίδια πράγματα. Κάνε υπομονή. όλα θα αλλάξουν...

[sunsun]

Το χεις ψάξει καλά αυτό με το εξάμηνο; νομίζω δεν πρέπει να έχεις γυρίσει στην εργασία σου για να το πάρεις.. Πάρε οπωσδήποτε στον ΟΑΕΔ ή και στην επιθεώρηση εργασίας γιατί οι λογιστές είναι συνήθως άσχετοι με το θέμα, τουλάχιστον σε μικρές επιχειρήσεις! Ο εργοδότης σου έχει και λόγους για να σε θέλει άμεσα στη δουλειά, απ' ό,τι φαίνεται.

 

Ελπίζω να μην είναι έτσι τα πράγματα και να το δικαιούσαι...

 

Δεν θέλω να κάνω καμιά διάγνωση αλλά ενδείξεις για επιλόχειο κατάθλιψη έχεις. Ξεκίνα από το να μην δέχεσαι επισκέψεις και να βγείς άμεσα με το μωρό και τον άνδρα σου από το σπίτι όσο κάνει ζέστη ένα μεσημεράκι όπως σήμερα. Δεν χρειάζεσαι παρά μόνο αυτά που είπαν τα κορίτσια ακόμα και αν λείπεις αρκετές ώρες.

 

Καταλαβαίνω οτι η μητέρα σου σε βοηθάει, αλλά εγώ δεν ήθελα κανέναν εκτός από τον άνδρα μου. Ειδικά αν δούλευα, δεν θα ήθελα. Γυρνώντας από τη δουλειά θα ήτανε καλύτερο να βρίσκεις ένα φαγάκι, να κάνεις ένα ντουσάκι και να αναλάβεις εσύ τη φροντίδα του μωρού σου. Με τον άνδρα σου θα βρεθείτε σύντομα μην ανησυχείς είναι φυσιολογικό. Θα πάει και το μωρό στην κούνια... Αλλιώς φέρτο να κοιμάστε μαζί. Δεν είναι κακό... Δεν θα πάθει τίποτα και ο άνδρας σου αν ξυπνήσει 2-3 φορές από κλάμματα. Μωρό έχετε.

 

Όσο για τον ύπνο μην ανησυχείς από τώρα για το αργότερα. Τώρα να κάνεις ό,τι χρειάζεται και μπορεί σύντομα να κοιμάται όλη τη νύχτα. Η μπέμπα μου από 31/2 μηνών κοιμάται 9 με 8πμ περίπου.

 

Διάβασε και την ενότητα Γονείς ψυχολογία, κτλ. και θα δεις οτι αυτά που αισθάνεσαι είναι φυσιολογικά..

[mariantinos]

akrivws ta idia zw!!!!ma mou eklepses tis skepseis k ta synaisthimata??? to nini mou einai 48 hmerwn k pernaei thn fash me ta ponakia k mas exei trelanei!!!otan arxizei k vradiazei TREMW gia to ti tha epakolouthisei th nyxta!!!hmoun atomo pou ksipnouse ap to petagma mias mygas k twra den mporw na sikwthw!!!kanw mia wra na to koimisw k molis koimithei se 5 lepta ksipnaei!meta ksana posh wra pedeyomai,ti tragoudia,ti nanourismata,mpanio,voltes mesa sto spiti,volta me aytokinito ktl ktl...ksanakoimate kse 5 lepta PALI to mati garida k oua oua ouaaaaaaaaaa!!!!noiwthw eglovismenh se mia katstash mh anastrepsimh.noiwtw oti zw mia paranoia!exw pathei fovia me ton ypno toy!!!mporei na koimate 4-5 wres synexomenes ,mporei omws na ksipna ana 5 lepta .otan eimai monh mazi tou sto spiti ,akoma k an koimate den mporw na kanw tipota!mpainw gia ntouz k ton pairnw me to karotsaki mesa sto mpanio mhn ksipnisei k den ton akousw.ton evgala kapoies fores monh mou eksw.molis sigoureyomoun oti koimotan.mia fora omws panw sthn volta panw ston pio kentriko dromo ths polhs mou KSIPNISE!!!ekei na deis panikos!!!den iksera ti na kanw!!!na meevlepes mes thn mesh tou dromou me to mwro agalia na klaei k sto allo xeri t karotsaki! m arese pou pira kateythean ton antra mou til!les k ti tha eftiane ki aytos o kahmenos ap to thl!!!eytyxws eixa gala mazi mou k tou edwsa k koimithike meta ap 5 lepta.ouuuuuu exw na sou dihgoume mexri ayrio tetoia peristatikaaaa....

[sunsun]

Πήγα να πλύνω κάτι πιάτα και ήρθα..

Σκεφτόμουν εκείνη την ώρα το πρόβλημά σου

Αυτό που είναι σημαντικό να κάνεις τώρα που είσαι μάνα, αλλά είναι κάτι που και στο γάμο είναι χρήσιμο είναι να βάλεις προτεραιότητα το να θωρακίσεις την οικογένειά σου.

 

Δηλαδή, εσύ είσαι η μάνα όχι η μητέρα σου.

Εσύ είσαι η σύζυγος άρα κοιμάσαι στο ίδιο κρεβάτι με τον άνδρα σου.

Ζεις στο σπίτι σου όπου βάζεις εσύ κανόνες.

Είσαι εργαζόμενη οπότε μοιράζεσαι τις ευθύνες με τον άνδρα σου και με τη μητέρα σου αν θέλει να βοηθήσει ή κάποια οικιακή βοηθό.

 

Δεν μπορείς να είσαι μια γυναίκα άλλης εποχής, που τα κάνει όλα και είναι σουπερ, και παράλληλα να εργάζεσαι. Όταν εργάζεσαι γίνεσαι και εσύ "άνδρας" όπως το εννοούσαν παλιά. Αποφασίζεις και ζητάς .. και όχι πάντα με το χαμόγελο. Ξεκουράζεσαι όποτε θέλεις. Για να 'χεις την όρεξη για το μωρό σου φυσικά. Και κάτι άλλο... Αυτό το πάνω κάτω με τη μητέρα σου εγώ δεν το καταλαβαίνω... Τουλάχιστον ένα τετράγωνο μακριά και μόνο για τις ώρες που εργάζεσαι! Άλλη φορά, καμιά Κυριακή, πάτε για φαί οικογενειακώς κτλ. ή πάτε επίσκεψη. Αυτά βέβαια είναι τα δικά μου όρια...

 

Σου τα λέω λίγο απόλυτα, γιατί όταν το καταλάβεις αυτό θα δεις τί ποντίκια έχεις, και πόση δύναμη για να ανταπεξέλθεις στις δύσκολες στιγμές.

 

Έγινες μάνα γλυκιά μου. Κι εγώ πριν 5 μήνες.. Και είμαι σίγουρα πιο "ανθεκτική" τώρα. Τα μωρά κλαίνε περισσότερο τον πρώτο καιρό πάντως Μετά χαμογελάνε συνέχεια... Καλή δύναμη!