ΑΝΕΡΓΙΑ...ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ...

[mamaka83]

...Σε πρωτη φαση να σας συστηθω. Ειμαι κι εγω μια ακομα νεα και ανεργη μανουλα, 30 ετων, με δυο πτυχια Πανεπιστημιακων Σχολων. Σπαταλησα 11 ολοκληρα χρονια απο τη ζωη μου προσπαθωντας να κανω το καλυτερο για τη ζωη μου. Με τον αντρα μου ειμαστε μαζι 12 χρονια και -οπως και πολλα αλλα ζευγαρια- σχεδιαζαμε το μελλον μας και καναμε ονειρα που τα βλεπουμε σιγα σιγα να γκρεμιζονται...Οσα χρονια φοιτουσα στην δευτερη σχολη οι καθηγητες μας ηταν σιγουροι οτι θα εχουμε μια πολυ καλη επαγγελματικη αποκατασταση...ΠΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΕΚΑΝΑΝ !!!! Οταν γεννησα το μικρο μου περασα μια επιλοχειο καταθλιψη η οποια συνοδευτηκε απο μια ωραιοτατη μετακομιση σε αλλη πολη στην οποια μεγαλωνω μονη μου το παιδι μου αφου ο αντρας μου δουλειυει πολλες ωρες...Με τα χρηματα που κερδιζει βγαιναμε ανετα στην αρχη της κρισης...Τωρα ομως τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα...Και δεν εφτανε αυτο, περυσι τον χειμωνα ο αντρας μου χτυπηθηκε απο αυτοανοσο του νευρικου συστηματος και τρεχουμε στους γιατρους να δουμε πως θα εξελιχθει... Εγω περασα και περναω ακομα ολη αυτη την στενοχωρια μονη μου. Δεν θελω ουτε το παιδι μου να με δει να κλαιω γιατι αντιλαμβανεται τα παντα και στενοχωριεται...Εχω τρελαθει μεσα στο σπιτι. Θελω να βγω να δουλεψω, να προσφερω στην οικογενεια μου, να αγορασω κατι στο παιδι μου, να δειξω στον αντρα μου οτι δεν ειναι μονος του...Και ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ...ΘΕΛΩ και δεν μπορω...Τι να κανω;;;;;Ο αντρας μου δεν με καταλαβαινει...Με αγαπαει και τον αγαπαω αλλα ολη αυτη η κατασταση μας εχει απομακρυνει. Ο,τι και να του πω δεν καταλαβαινει...Ειμαι αναγκασμενη να μενω στους τεσσερις τοιχους αφου δεν εχω κανεναν φιλο ή συγγενη κοντα μου...Και περιμενω ποτε θα τελειωσει αυτο το μαρτυριο...:neutral:Το σκεφτομουν απο καιρο να περιγραψω αυτα που αισθανομαι στο φορουμ αλλα δισταζα...Σημερα πηρα αυτην την αποφαση γιατι ηθελα να βοηθησω και αλλους νεους συνανθρωπους μου να ανοιξουν την καρδια τους...Ειμαι απελπισμενη και κουρασμενη απο αυτην τη ζωη που μας αναγκαζουν να ζησουμε...Λενε καποιοι ας εχουμε τουλαχιστον την υγεια μας...Οταν ομως δεν εχουμε ουτε αυτην τι κανουμε;;;;;.....:cry: Σας ζητω συγγνωμη για το μακροσκελες μηνυμα...Και ευχαριστω που το διαβασατε ........................................

[Ηλιοβασίλεμα]

Ααχ, σε πολλά σε καταλαβαινω..........Και ξέρω οτι δεν σε παρηγορεί να σου πω οτι πολλοι ζουν σε χάλια οικονομική κατάσταση....

Εμεις μεχρι τα τελη του 2010 και εχοντας αποκτησει το κοριτσακι μας, ζούσαμε με 2 μισθους και μπορουσαμε να βγαζουμε τα παγια εξοδα και να μενει και κατι για αποταμιευση...

Όλα όμως αλλαξαν εδω και 3 χρονια......Απο τοτε μειναμε με ενα μισθο μικροτερο των 850? και χαλαγαμε και λεφτα απο τις αποταμιευσεις μας για να τα βγαζουμε περα....

Τωρα πια περναμε μονο με τον μισθο του αντρα μου και ενω ολα τα παγια εξοδα αυξανουν, τα εσοδα μειωνονται και πλεον δυσκολευομαστε ακομη πιο πολυ....

Και το σημαντικοτερο ολων, η μεγαλη μας επιθυμια για 2ο παιδακι ερχεται και παλευει με την λογικη των οικονομικων δυσκολιων.....

[Mariandangela]

mamaka 83 υπομονή δεν εχω τι άλλο να πω. Εμείς πριν 5 μήνες γεννήσαμε το δεύτερο παιδάκι μου μετά από παρότρυνση της μεγάλης μου κόρης που είχε τρελλαθεί στη μοναξιά. Εγώ παρ' ότι απολυμένη πήρα την απόφαση να της κάνουμε αδελφάκι και πριν δυο εβδομάδες απέλυσαν τον σύζυγο μετά από 5 χρόνια στην ίδια εταιρεία. Μόλις τελείωσε το δικό μου επίδομα ανεργίας και άρχισε του συζύγου. Τα μόνα μας έσοδα είναι κάτι ιδιαίτερα μαθήματα που κάνω σε παιδάκια και τα 400 ευρώ του επιδόματος. Μετά τη γέννα πέρασα και επιλόχειο κατάθλιψη και ακόμα να συνέλθω τελείως και ούτε ξέρω εάν συνέλθω κάποτε. Πραγματικά κι εγώ έχω αγανακτήσει.

[Mother of three]

Λυπαμαι πραγματικα που οι νεοι της ψυχης,οι νεοι της δυναμης,οι νεοι της αισιοδοξιας,ΤΑ ΝΙΑΤΑ,να βλεπουν τα ονειρα τους να καταπατονται απο ανελέητους,απο ανρωπομορφα τερατα που το μονο που ξερουν να κανουν καλα ειναι να πλουτιζουν ''θαβοντας'' αξιοπρεπειες,αγωνες τοσων χρονων!

Σας νιωθω ολες!

ΑΛΛΑ ΜΗΝ το βαζετε κατω!Καντε το σταυρο σας και ο Θεος θα βαλει το λιθαρακι του!Δε ξερω τι σχεση εχετε με τη θρησκεια,αλλα πιστεψτε με,η πιστη σωζει!

Θα μου πεις,θα μου δωσει τα αναγκαια?Πιστεψτε με,ναι!

Οταν η καρδια πνευματικα ειναι καλα,τοτε με το κεφαλι ψηλα και το μυαλο καθαρο,πορευεσαι!Και στο τελος νικας!

ΜΗΝ το βαζετε κατω!Παλεψτε γι αυτα που παντα ποθουσατε!Παλεψτε γι αυτα που δε θελετε να σας στερησουν!

Αυτα τα λεω και στον εαυτο μου!

ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΑΤΩ!

 

mamaka83,ευχομαι πραγματικα η ασθενεια του συζυγου σου να ειναι σε πολυ πρωιμο σταδιο,να αντιμετωπιστει γρηγορα και αισια!

Κρατα κοπελα μου,γερα την ψυχη σου!Για το παιδι σου και για τον ανθρωπο που εχεις διπλα σου και αυτη τη στιγμη σε εχει αναγκη!

Ολα θα πανε καλα!

[katerina71]

Κορίτσια μου γλυκά δεν ξέρω εάν το είδατε αλλά κάνουμε μία προσπάθεια να κάνουμε ένα ένα συνεταιρισμό γυναικών.

 

Μπορούν νσ συμμετέχουν κορίτσια από όλη την Ελλάδα!

 

 

Θα πρέπει να γραφτείτε στο parentscafe.gr στο Γυναικεία επιχειρηματικότητα και να δηλώσετε ενδιαφέρον στο θέμα "πρόταση/ιδέα".

 

Καλό θα ήταν να ξέρατε κάτι να κάνετε π.χ. πλέξιμο ή ράψιμο ή γλυκά ή μαρμελάδες ή οτιδήποτε χειροποίητο. Για έλάτε από εκεί, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας!!Όσο θα είμαστε μαζί, περισσότερες και ενωμένες τόσο θα καταφέρνουμε περισσότερα.