Η Ασφάλεια έρχεται σε πρώτη θέση για τα αυτιστικά παιδιά ;

[angela]

Γεια σας,

έχω ένα γιό 3μιση ετών που δεν πολύ μιλάει πιά και πρόσφατα , τον Ιούνιο, μας έγινε η διάγνωση ΔΑΔ/αυτισμός.

Το πρόβλημά μου είναι ότι θέλω να τον βγάλω από την κούνια που κοιμάτε έως σήμερα και να τον βάλω να κοιμάτε σε κανονικό μονό κρεβάτι γιατί ήδη έχει ύψος 1,10εκ. Το σπίτι μας είναι μονοκατοικία σε μιά πολύ αραιοκατοικημένη ακόμα περιοχή της Αθήνας και τα περισσότερα σπίτια κατοικούνται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες μιάς και είμαστε κοντά στην θάλασσα! Ωραία θα μου πείται και που κολλάει αυτό!

Αχ! μα εδώ είναι ο προβληματισμός μου. Όλες οι μπαλκονόπορτες και οι πόρτες έχουν πρόσβαση στον κήπο και συνεπώς στην καγκελόπορτα που βγάζει στον έξω δρόμο. Ο μικρός ξέρει να ανοίγει όλες τις πόρτες και είναι θέμα χρόνου να μάθει να ξεκλειδώνει κιόλας. Το ένα πρόβλημα είναι αυτό και το αλλο ότι δεν μιλάει και δεν απάντάει στην ερώτηση "πώς σε λένε ή που μένεις."

Το σκήνικό μου φαντάζει κάπως έτσι:

Είναι νύχτα και εμείς κοιμόμαστε, εκείνος πάλι όχι, ανοίγει την μπαλκονόπορτα και το παντζούρι τα οποία κλειδώνουν μόνο από μέσα και ξέρει να τα ανοίξει, βγαίνει έξω και βγάζει τον σύρτη από την συρόμενη πόρτα του κήπου και βγαινει στον κεντρικό δρόμο και ......δε θέλω να φανταστώ την συνέχεια γιατί... μετά μας βλέπετε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων!

Οι ανησυχίες μου είναι ότι τί θα πρέπει να κάνω, μέχρι τώρα χαιρόμασταν που κατάφερνε να ανοίγει πόρτες να τις ξεκλειδώνει και όλα μας φάνταζαν φυσιολογικές κατακτήσεις της ηλικίας του, τώρα θα πρέπει να τον μαλώνω για όλα αυτά και να προσπαθώ να του εξηγώ πόσο κακό είναι αυτό και εκείνο και μιλάμε για αυτιστικό παιδί! όχι για φυσιολογικό.Θα είναι σωστή η κίνησή μου να αρχίζω να σκέφτομαι πώς θα βάλω κάγκελα στην μπαλκονόπορτα του ή θα είναι υπερβολικό από μέρους μου; Ήδη κάνει κάποιες προσπάθιες να βγεί από το παιδικό του κρεβατάκι που έχει ψηλά κάγκελά σταθερά που δεν κατεβαίνουν, σίγουρα είναι ήδη επικίνδυνο το ότι δεν του έχω βγάλει τα κάγκελα το ξέρω , αλλά λόγου του φόβου μου όλο και το αναβάλλω. Θά ήθελα την συμβουλή σας πάνω σε αυτό το θέμα.Έχω διαβάσει και σε κάποια αμερικάνικη ιστοσελίδα για τον αυτισμό ότι πρόσφατα βρέθηκε νεκρό χτυπημένο 9χρονο αυτιστικό παιδί το οποίο έφυγε νύχτα από το σπίτι του και βγήκε στον αυτοκινητόδρομο για να μετρήσει τα αυτοκίνητα και κάποιο από αυτά τον χτυπησε θανάσιμα! καθώς και πολλά αλλά όπως αυτιστικό παιδί που βρέθηκε και δεν μίλαγε και ήταν στην αστυνομία για μέρες μέχρι ότου βρέθηκαν οι γονείς του! Όλα αυτά με έχουν επιρεάσει παρα πολύ και νοιώθω ότι καλά είναι όσο είναι μικρά, έχουν μικρά προβλήματα όσο μεγαλώνουν τόσο μεγαλώνουν και τα προβλήματα και οι ανησυχίες μας!

[almak]

angela δεν ξέρω από που ν'αρχίσω.

Καταρχήν θεωρώ τους φόβους σου - για ένα παιδί που δεν επικοινωνεί κανονικά - φυσιολογικούς.

Φοβόμουν πολλά πράγματα όπως ότι θα χαθεί , θα τον κλέψουν, θα τον πατήσει αυτοκίνητο.................κυρίος το τελευταίο και έως την ηλικία 6~7 χρόνων δεν μου έδειχνε να δίνει σημασία στα διερχόμενα αυτοκίνητα.

Επαναλαμβάνω δεν μου έδειχνε και ίσως δεν το έβλεπα και γω

Ήμουν σε αναμένα κάρβουνα συνέχεια και τσακωνόμουν με την γυναίκα μου για το οτιδήποτε μας ξέφευγε από τον έλενχο.

 

Τελικά αποδείχτηκε πως ο Άρης έχει μνήμη ελέφαντα και αν ποτέ χαθεί θα πάει εκεί που νομίζει ότι έχουν πάει οι γονείς του------> δηλαδή στο σπίτι ή εκεί που έχουμε αφήσει το αυτοκίνητο εξ' αρχής. δηλαδή δεν έχεις παρά να περιμένεις και θα γυρίσει σαν να μην συμβαίνει τίποτα

 

Τελικά παρατήρησα πως όταν είμαστε μαζί προσέχει στον δρόμο λιγότερο ....αλλά όταν είναι μακριά μας τα μάτια του παίζουν δεξιά αριστερά και ακούει πάρα πολύ καλά ότι έρχετε!!!!!

 

Από αυτά που μας είπες θα έλεγα:

Βγάλε το κάγκελο και άσε το παιδί να χαρεί το σπίτι του.

όσο περισσότερο τον περικυκλώνεις τόσο θα έχει έντονη την επιθυμία να ξεφύγει και να εξερευνήσει το άγνωστο και απαγορευμένο.

Έχε πάντα τον νούσου αλλά συγχρόνος δίνετου και χώρο.

Κάθε φορά επόπτευε και από πιό μακριά.....έτσι θα ανακαλύψεις και συ και αυτός πολλά.

Προσπαθήστε να τον έχετε μαζί σας σε κάθε κοινωνική εκδήλωση. Με αυτό τον τρόπο βλέπει και μαθαίνει πολλά από τον δικό μας κοινωνικό τρόπο ζωής. Να είσαι σίγουρη πως μαθαίνει κι ας μην το δείχνει. Θα το δείξει όταν αυτός το θελήσει ......και τότε μπορείς να χαρείς , αλλά έως τότε πάλευε 'το.

Έχοντας 'τον μαζί σας τον γνωρίζει και ο κόσμος ( το ίδιο ισχύει και γι' αυτόν)έτσι όλοι μαθαίνουν να ασχολούνται με ένα ακόμη παιδί.

Ένα ακόμα παιδί , διαφορετικό βέβαια , αλλά αν ασχοληθούν μια-δυό φορές μαζί του βλέπουν πως τελικά είναι "ένα ακόμη παιδί".Εμένα με ανακουφίζει αφάνταστα όταν βλέπω κάτι τέτοιο , κι ευτυχώς το βλέπω :D

 

ΥΓ. Τι σημαίνει το ΔΑΔ /αυτισμός ????

[Μαρια Στυλιανακη]

...πω πω....

 

απίστευτες ιστορίες...

 

κοίτα, θα έλεγα να πάρεις (για να κοιμάσαι εσύ ήσυχη), σύρτες που θα τους βάλεις στην κορυφή της πόρτας ακόμα και κάθετα στην πάνω πλευρά της πόρτας, όπου να μήν φτάνει ακόμα και αν ανέβει σε καρέκλα.

 

αυτό το γράφω απλώς επειδή άκουσα αυτή την ιστορία που διάβασες για την αμερική....

 

τώρα εγώ δεν είμαι γονιός αυτιστικού παιδιού και έτσι οι συμβουλές του almak σίγουρα είναι πιό έγκυρες..!

 

ίσως όταν να είναι ξύπνιο, να το πηγαίνετε πολλές πολλές βόλτες... όσα αυτιστικά παιδιά ξέρω, είναι πολύ ακούραστα και αχόρταγα όσον αφορά τις πληροφορίες που παίρνουν απο τον περίγυρό τους,.. οπότε, έχουν ανάγκη να μήν βλέπουν τα ίδια αλλά να έχουν συνεχώς και άλλο input....

 

ίσως το να τα φέρνεις σε επαφή με όλο περισσότερα περιβάλλοντα να ηρεμήσει την ανάγκη του αυτή, και να θέλει λιγότερο να τρέξει προς νέα ερεθίσματα.....?

almak τι λές? είναι έτσι?

[angela]

Σας ευχαριστώ και τους 2 για τις απαντήσεις σας.

Θα ήθελα να διευκρινίσω οτι ΔΑΔ σημαίνει Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή και αυτή ήταν η επίσημη διάγνωση, Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού, βλέπετε την λέξη αυτισμός την στολίζουν λίγο πλέον για να μας χρυσώσουν το χάπι !

Εχω ήδη βάλει σύρτες στα ανοιγόμενα παντζούρια αλλά μαλλον θα πρέπει να βάλω και στα αλουμινένια παραθυρα και καποιο συναγερμό ίσως....!

Το παιδί το πηγαίνουμε καθημερινες βόλτες και με το αυτοκίνητο αλλά και με το λεωφορειο της περιοχής μας το οποίο ο ίδιος ζητά και τρελλαίνεται απο χαρά. Μιά φορα κατσαμε 2μιση ώρες και κάναμε κυκλικες βόλτες γιατί δεν ήθελε να κατέβει! Πιστεύω και εγώ ότι αποτυπώνει τα πάντα, ξέρει ποιος δρόμος μας βγάζει στο σπίτι, ποιός στη παιδική χαρά και ποιος στα σουπερ μαρκετ ( τοτε πιάνει στα χέρια του το φυλλάδιο του ΑΒ και κάνει πως το διαβάζει και μουρμουράει τα δικά του για να μας δείξει ότι ξέρει που πάμε)!!!!

Ο καιρός θα δείξει!!!!

[almak]

Σε μας το έλεγαν "διάχυτη διαταραχή της εξέλιξης" "privecipe developmental disorder" το σκότωσα το τελευταίο εεεεεεεεεε??????

 

Ξέχασα να σας πω πως μέχρι πριν 6 μήνες είχα την τύχη να μένω σε ημιυπόγειο σπίτι όπου όλα τα παράθυρα ήταν καγκελωμένα και η μόνη διέξοδος ήταν η κεντρική πόρτα. Έτσι και γω είχα ένα σύρτη στο πάνω μέρος της πόρτας και το κεφάλι μου ήσυχο μέρα νύχτα

 

Οτιδήποτε βλέπουν το "καταχωρούν " με κινηματογραφική ταχύτητα & ακρίβεια.

 

Μαρία Στυλιανάκηδεν ξέρω αν δίνοντάς τους πολλά ερεθίσματα ίσως αυτό μειώση την ανάγκη για περιπέτειες. Σίγουρα όμως όσο βλέπουν μαθαίνουν και ότι μαθαίνουν έρχεται η ώρα που το χρησιμοποιούν

 

angelaμπορεί να μην μιλάει τώρα αλλά μία μέρα αν αρχίσει να τραγουδά κάποια από τα τραγούδια που του έλεγες ....μην σου φανεί παράξενο έτσι θα έρθουν και οι κουβέντες κάποια στιγμή.

Μίλα του κανονικά σαν να μιλάς σε 12χρονο.

ΜΗΝ επαναλαμβάνεις συνέχεια τα λόγια σου.....δεν είναι κουφά ούτε χαζά........τα βλέπουν και τα ακούν όλα , αλλά δυστυχώς απ' ότι φαίνετε δεν τα καταχωρούν στο κεφαλάκι τους με την σειρά και την έννοια

που θα κάναμε εμείς οι άλλοι