Πότε και πως κόβουμε την πιπίλα

[xazomanoula]

Τέλεια! Εκπληκτικα αισιόδοξες και με γρήγορα κι εύκολα αποτελέσματα όλες οι απαντήσεις!!!

Το τι θάρρος πήρα.... δεν λέγεται . Ο μικρός μου κοντεύει τα 3. Σεπτέμβρη θα πάει σταθμό και ακόμα δεν έχει κόψει την πάνα (αρνείται πεισματικά και τη λεκάνη και το γιογιο) και βέβαια δεν υπάρχει περίπτωση να μην χτυπήσει το βιολογικό του ρολοϊ γύρω στις 9μμ για την πιπίλα.

 

Που θα πάει θα τα μαζεψω τα χαλιά! Που θα πάει θα τα κάνει 1 πάνω του, 2,3 θα την κόψουμε. ΕΕΕΕΕ? Δεν θα είναι δύσκολο (το γραφω για να το πιστέψω)! Όσο για την πιπίλα, εντάξει νομίζω οτι αφού τη θέλει μόνο για να νανουριστεί (στη διάρκεια της νύχτας την βγάζει και σπάνια την αναζητάει) νομίζω έχω περιθώριο!!

ΑΑΑΑΧ Ας είναι σχετικά εύκολο..........

[elenasteraki]

Χazomanoula μην αγχώνεσαι τόσο πολύ μερικές φορές τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι νομίζουμε αρκεί να είναι έτοιμο και το παιδί. Το θέμα της πιπίλας εμείς το λύσαμε όταν ήταν 2,5 περίπου όπου από πολύ καιρό πριν του λέγαμε ότι τα Χριστούγεννα (ήταν Χριστούγεννα το ορόσημό μας) θα έρθει ο Άγιος Βασίλης να σου φέρει δώρο και εσύ θα του χαρίσεις την πιπίλα σου. Αντίστοιχα του λέγανε και στο σχολείο, όπου βοήθησε ότι είναι σε μεταβρεφικό τμήμα και εκεί όλα τα παιδάκια προσπαθούν να κόψουν την πιπίλα. Τελικά μια μέρα λίγο πριν τα Χριστούγεννα πήγε μόνος του και πέταξε την πιπίλα!!!! Πάθαμε σοκ από την αποφασιστικότητά του!!! Βέβαια την ξαναζήτησε αρκετές φορές αργότερα όπου απλά χωρίς πολλά πολλά του λέγαμε μα δεν θυμάσαι ότι την πετάξαμε; Και αυτός το σκέφτονταν λίγο και απαντούσε α ναι!!!. Στο μόνο που δυσκολευτήκαμε ήταν ο μεσημεριανός ύπνος γιατί δεν έβρισκε τρόπο να ηρεμήσει έτσι πέρασε κανά δίμηνο με γκρίνια το μεσημέρι και αρκετές φορές που δεν κοιμήθηκε....το ξεπεράσαμε και αυτό. Τώρα κόβουμε την πάνα το ζήτησε σχεδόν από μόνος του χωρίς άγχος ή πίεση όχι γιατί το αποφάσισα εγώ και είπα μια μέρα σήμερα κόβουμε την πάνα. Προηγήθηκε συζήτηση και αυτό που είδα ότι πιάνει είναι τα αυτοκολητάκια και διάφορα τραγουδάκια που λέμε όταν κάθεται στη λεκάνη (δικής μας εμπνέυσευως με πρωταγωνιστή τα ''κακά'' :lol:). Περάσαμε το στάδιο που δεν ήθελε να κάνει κακά στη λεκάνη γιατί φοβόταν και τότε χωρίς να του πω τίποτα τον σήκωνα και βάζαμε πάνα. Μια μέρα μου είπε ''μια μέρα που θα αποφασίσω εγώ θα κάνω κακά στη λεκάνη'' και πράγματι έτσι έγινε!!! έπρεπε να δεις την περηφάνια του....Τέλος πάντων έγραψα πολλά απλά μην αγχώνεσαι και ''άκου'' το παιδί σου το μόνο που θα σου πρότεινα εγώ μην συνδυάσεις το κόψιμο της πιπίλας και της πάνας γιατί θα είναι πολύ ''βαρύ'' γι' αυτόν

[xazomanoula]

Χazomanoula μην αγχώνεσαι τόσο πολύ μερικές φορές τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι νομίζουμε αρκεί να είναι έτοιμο και το παιδί....

Τέλος πάντων έγραψα πολλά απλά μην αγχώνεσαι και ''άκου'' το παιδί σου το μόνο που θα σου πρότεινα εγώ μην συνδυάσεις το κόψιμο της πιπίλας και της πάνας γιατί θα είναι πολύ ''βαρύ'' γι' αυτόν

 

 

Elenasteraki, το θέμα είναι οτι το μόνο που ακούω στο θέμα πάνα είναι "δεν θέλω" "εγω θα τα κάνω πάνω μου". Ασε που ο Σεπτέμβρης είναι κοντά και πρέπει να πάμε παιδικό. Τι να πω ελπίζω και πιστεύω οτι θα είναι πιο εύκολο όταν το αποφασίσω κι εγώ οτι τελικά ήρθε η ώρα. Κι εννοώ οτι πολλές φορές παίζει μεγάλο ρόλο πόσο πιστεύουμε κι εμείς αυτό που τους λέμε να κάνουν. Μας "διαβάζουν" μια χαρά τα ζουζούνια μας...

[elenasteraki]

Kοίτα μπορεί να στο λέει αυτό τώρα αλλά σε ένα μήνα να σου λέει άλλα. Αφού λοιπόν είναι τόσο αρνητικός εγώ στη θέση σου θα τον άφηνα στην ησυχία του χωρίς να ξανααναφέρω καθόλου μα καθόλου το ζήτημα και μετά από μερικές εβδομάδες θα το ξαναπροσπαθούσα και βλέποντας. Στον παιδικό που θα πάει δεν πρέπει να φοράει πάνα; Αυτός είναι ένας λόγος πίεσης αλλά πιστεύω ότι τα παιδιά μας είναι σε μια ηλικία που από την μια μέρα στην άλλη κάνουν πολύ μεγάλα βήματα, οπότε έχεις όλο το καλοκαίρι μπροστά σου για να τα καταφέρεις. Μήπως φοβάται τη λεκάνη; Του έχεις πάρει καθισματάκι και σκαλάκι για να πηγαίνει μόνος του; Πάντως είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρετε:)

[Ηρισμήνη]

Χμμμ... ο μικρός μου είναι... όσο λέει η υπογραφή μου πιπίλα δεν την θέλει καθόλου όλη την ημέρα κι ούτε τη ζητάει. τη θέλει μόνο όταν πάει για ύπνο μεσημέρι βράδυ κι αυτό μέχρι να κοιμηθεί. Μετά τη φτύνει από μόνος του. Δεν έχω μπει στη διαδιακασία να την κόψω (απλά του λέω πότε πότε ε πρέπει να την κόψουμε εσύ πια ολόκληρος άντρας κλπ κλπ) γιατί απλά δεν το θεωρώ κάτι τραγικό... μήπως είναι;;;

 

 

Α... και... ενώ την πάνα την ημέρα την έχουμε κόψει εδώ και καιρό... το βράδυ ακόμα.... και συνεχίζω το πρωί να τη βρίσκω τίγκα!!! τι να κάνω;; να βάλω υποσέντονο και να τον αφήσω χωρίς;; ή να τον αφήσω να το πάρει απόφαση μόνος του....;;;

[JENIA]

Χμμμ... ο μικρός μου είναι... όσο λέει η υπογραφή μου πιπίλα δεν την θέλει καθόλου όλη την ημέρα κι ούτε τη ζητάει. τη θέλει μόνο όταν πάει για ύπνο μεσημέρι βράδυ κι αυτό μέχρι να κοιμηθεί. Μετά τη φτύνει από μόνος του. Δεν έχω μπει στη διαδιακασία να την κόψω (απλά του λέω πότε πότε ε πρέπει να την κόψουμε εσύ πια ολόκληρος άντρας κλπ κλπ) γιατί απλά δεν το θεωρώ κάτι τραγικό... μήπως είναι;;;

 

 

Α... και... ενώ την πάνα την ημέρα την έχουμε κόψει εδώ και καιρό... το βράδυ ακόμα.... και συνεχίζω το πρωί να τη βρίσκω τίγκα!!! τι να κάνω;; να βάλω υποσέντονο και να τον αφήσω χωρίς;; ή να τον αφήσω να το πάρει απόφαση μόνος του....;;;

 

εμεις ειμαστε στην ιδια ηλικια ο γιος σου με τον δικο σου την πανα την εχουμε κοψει εδω και ενα χρονο τελειως αλλα την πιπιλα δεν θελει για την εχει και η αδερφη του και τηνν χρησιμοποιει οπως και ο δικο σου μονο στον υπνο και για λιγο .

[Ηρισμήνη]

οπότε τι να κάνω;; μπα... λέω να μην αγχωθω (και) γι'αυτό... ήδη κάποιες φορες αποκοιμιέται χωρίς πιπίλα... θα του κάνω ενα κολπάκι όσο θα είμαστε διακοπές κι αν την κόψει την έκοψε... τι να κάνω πια....

[ΒΕΡΑ]

Καλημέρα!

 

Όπως έχω αναφέρει πιο πάνω έχει εδώ κι 1,5 μήνα περίπου που έχουμε κόψει την πιπίλα. Σ' εμάς όμως δεν έχει συμβεί αυτό που αναφέρουν άλλες κοπέλες εδώ ... ότι δλδ τη ζητάνε την πρώτη εβδομάδα και μετά τέρμα ... την ξεχνάνε και δεν την ξαναναφέρουν. Εμείς τη θυμόμαστε ανά διαστήματα. Χτες για παράδειγμα το βράδυ πριν κοιμηθεί μου είπε ότι θέλει πιπίλα. Δεν είναι ότι κλαίει ή επιμένει απλά κάνει την ερώτηση: "Πιπίλα μαμά?". Έχει κάποιος αντίστοιχη εμπειρία? Πώς γίνεται ακόμα να μου τη ζητάει? Μήπως έχω δημιουργήσει τελικά ψυχολογικό στο παιδάκι μου??

[GIOTINKA]

άλλη μία βοήθεια στο κόψιμο της πιπίλας ίσως να είναι και η επίσκεψη στον παιδοοδοντίατρο

που θα μιλήσει στο παιδί ότι πρέπει να την κόψει μην στραβώσουν τα δόντια, επειδή είναι πια μεγάλος κλπ

 

ίσως να βοηθάει να το ακούσουν και από ένα τρίτο πρόσωπο για να το καταλάβουν πιο καλά

 

σε εμάς του είπε ότι θα πρέπει να την κόψει

και κλασικά θα έρθει η νεραιδα το βράδυ να της πάρει και θα του φέρει ένα δώρο

το δώρο είναι ανάλογα με το τι αρέσει σε κάθε παιδί

σίγουρα κάτι εντυπωσιακό που θα το χαρεί πολύ και που ξέρουμε ότι θα του αρέσει

 

δεν είχα σκοπό να την κόψει, στον οδοντίατρο πήγαμε για άλλο λόγο

αλλά λόγω ότι στραβώνουν τα δόντια με παρακίνησε να το κάνω άμεσα

ήμουν διστακτική, κυρίως για το ξενύχτι που θα ερχόταν, αλλά τελικά ήταν ευκολότερο από ότι νόμιζα

έπρεπε όμως να είμαι βράχος στην απόφαση μου και έτοιμη για όλα

είναι πρόσφτο το γεγονός (3 ημέρες τώρα) και σαν να έφυγε ένα βάρος από πάνω μου

 

φυσικά κάθε παιδί είναι διαφορετικό

και πιστεύω ότι καλύτερα ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΒΓΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ για να μην πονάει και ζητάει παρηγοριά

 

καλή επιτυχία σε όλους

 

άντε να κόψουμε και τις πάνες τώρα

[elizaa]

καλημερα και καλο μηνα ...

 

για να θυμησω λιγο τη δικη μου περιπτωση...ο μικρος μου ειναι 19 μηνων και κουβαλαει απο 2 μεχρι και 5-6 πιπιλες στο χερι και για να κοιμηθει θελει σιγουρα μια στο στομα και μια στο χερι το λιγοτερο...

 

η αληθεια ειναι οτι δεν ειχα σκοπο να του τις κοψω ακομα καθως και αλλες κοπελες εδω μου ειχανε πει οτι ειναι μικρουλης ακομα και αφου ακομα βγαζει δοντακια θα ειναι δυσκολο...ετσι ειπα να κανω προσπαθεια κατα τον οκτωβριο που θα κλεισει τα 2...

 

αλλα εδω και μια εβδομαδα περιπου εχει αρχισει και μου βαζει ολη την πιπιλα μεσα στο στομα το κανει στην αρχη για να παιξει και να παω να του τη βγαλω αλλα πλεον το κανει συνεχεια και εχω φοβηθει μη τυχον τη βαλει στο στομα ενω δεν ειμαι μπροστα και εχουμε καμια ασχημη εξελιξη...με φοβησε και ο αντρα μου οτι σε μια στραβη αν του σταθει στο λαιμο τη βαψαμε...

 

ετσι λοιπον χτες πηρα την αποφαση και του εκοψα μια πιπιλα μπροστα και δεν του εδεινα καμια αλλη παρα μονο αυτη...αχχχχ να βλεπατε τη φατσουλα του την εβαζε στο στομα του, την εβγαζε γιατι δεν του αρεσε και εβαζε το δαχτυλακι του στην τρυπα και με κοιταζε με παραπονο και ολο την πεταγε κατω...

 

το βραδυ βεβαια του εδωσα κανονικα πιπιλες για να κοιμηθει και τωρα το πρωι τον αφησα παλι με αυτη που εκοψα και ολο την πεταει...

 

πειτε μου βρε κοριτσια τι να κανω αν αρχισει να κλαιει εντονα και ζηταει πιπιλα, να του δινω για λιγο ή καθολου τωρα πια? και το βραδυ τωρα που ειναι ακομα στην αρχη να του δινω για να κοιμηθει ή να τον αφηνω με την κομενη πιπιλα? να του κοψω αλλη μια αφου ειχε παντα το λιγοτερο δυο? αχ δεν ξερω τι να κανω ...δεν μιλαει κιολας να μου πει το μωρο μου τι νοωθει και σιγουρα δεν νομιζω οτι θα καταλαβει αν του πω για στραβα δοντακι ή για καποιο δωρο απο τη νεραιδα...ειναι μικρουλης...αν δεν ειχε αρχισει να τη βαζει ολη μεσα στο στομα ακομα δεν θα την εκοβα...

 

αφηστε που εχει αρχισει να τσιριζει τωρα που εχει την κομμενη πιπιλα...

 

καθε συμβουλη θα ειναι πολυτιμη ευχαριστω

[elizaa]

μεγαλο βασανο τελικα οι πιπιλες κοριτσια...η κορη μου δεν ειχε παρει καθολου και δεν ειχα ξανα εμπειρια στο να κονω την πιπιλα...

 

το μωρο μου ειναι ολη μερα μονο με τις κομμενες πιπιλες τις οποιες τις κοιταει, τις πιανει αλλα δεν τις θελει και τις πεταει...το μεσημερι καταφερε να κοιμηθει χωρις πιπιλα σχετικα ευκολα...για να δουμε πως θα παει ομως γιατι μπορει να ηταν ενα τυχαιο γεγονος...

[HUANMIRO]

Κορίτσια είμαι πολύ χαρούμενη στο θέμα πιπίλα. Η κόρη μου έκοψε την πιπίλα μόνη της εδω και 1 1/2 μήνα. Ακόμα δεν το πιστεύω. Πώς έγινε? Μια Κυριακή που κανονίσαμε εκδρομή στο βουνό με την αδελφή μου αρωστήσαμε όλοι εκτός απο την μικρή. Η αδελφή μου την πήρε μαζί της στην εκδρομή. Εγω είχα ξεχάσει να βάλω στην τσάντα της την πιπίλα και όλη μέρα έμεινε χωρίς πιπίλα. Αυτό ήταν απο εκέινη την μέρα δεν την ξαναζήτησε.:lol: Κορίτσια πάρτε ζβάρνα τα βουνά,τις θάλασσες ,τις λίμνες και ότι άλλο σας έρθει στο μυαλό ,επιστροφή στη φύση για να κοψετε την πιπίλα.:razz:

[leol]

μην ξεχασεισ οτι η σταση σου πρεπει να μεινει σταθερη αν ειπεσ τερμα ειναι τερμα αν σε καταφερει μαλλον την εβαψεσ δωσε παιχνιδια κ γυρνα αλλου την προσοχη κ θα περασει κ αυτο :):)

[elizaa]

κοριτσια ειμαστε σημερα τριτη μερα χωρις πιπιλα...ειμαι πολυ ενθουσιασμενη γιατι δεν περιμενα να ειναι τοσο ευκολο...δυο βραδια τωρα που κοιμαται χωρις πιπιλα ειναι ολα οκ...κοιμαται χωρις δυσκολια και χωρις κλαμματα...μονο που μου ξυπναει λιγο πιο νωρις το πρωι...δηλαδη εκει που αλλες φορες ξυπναγε και εβρισκε την πιπιλα και ξανακοιμοτανε λιγο ακομα τωρα ξυπναει για τα καλα...αλλα νομιζω σιγα σιγα θα συνηθησει...

το αστειο ειναι πως καμια φορα κατα τη διαρκεια της ημερα αν εχει πολυ γκρινια του δινω την κομενη πιπιλα και την πεταει αμεσως για την ακριβια την εκσφενδωνιζει χιχιχιχι...

[G.STONE]

Κορίτσια εμείς έχουμε 12 μέρες που την έκοψε τελείως! του την έκοψα μαχαίρι γιατί δεν πήγαινε άλλο, την ήθελε πολύ το τελευταίο διάστημα και πέρα από αυτό έχουμε και πάνα να κόψουμε. Όι πρώτες 5 μέρες ήταν δύσκολες και την ζητούσε μέσα στην νύχτα αλλά τώρα είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα. Δεν την ζητάει σχεδόν καθόλου.

Του είπα ότι την πήραν τα γατάκια που βρίσκονται έξω από την πολυκατοικία που μένει η μαμά μου. Οπότε κάθε φορά που πηγαίναμε τα έβλεπε και ήξερε τι του έλεγα.

Του είπα ότι αυτά είναι πολύ μικρά και εσύ που είσαι μεγάλος δεν την χρειάζεσαι πια και τους την έδωσα.

Τώρα μερικές φορές μου λέει ¨τα τατάκια (τα γατάκια) μπε μπέ (πιπίλα)¨.

 

Πάντως αν δεν την κόψουμε μαχαίρι κορίτσια δεν γίνεται. Η αλήθεια είναι ότι στενοχωριόμουν όταν έκλαιγε τις πρώτες μέρες αλλά έπρεπε να έιμαι σταθερή αυτή τη φορά. Θέμα ημερών είναι.

[zoenektaria]

Εγώ έχω μια κορούλα 4 και ένα αγοράκι 2 .Η μικρή άφησε πριν απο ένα χρόνο περίπου την πιπίλα μονη της....χωρις καποια ιδιαίτερη προτροπή... Ο ΜιΚΡΌς...ΑΧ.... την μασάει όπου σταθει και όπου βρεθει... του την παίρνω τώρα σιγα σιγά , τάχα μας την πήρε ο σκυλάκος να την πάει σε ένα κουταβάκι.... αλλά όταν κλαιει γιατι νυστάζει...του την δινω....και την επομένη ...ξαναρχιζουμε...

Ο παιδίατρος πάντως και απο όσο έχω διαβασει απο έρευνες, δεν θέλει πίεση.... μόνα τους θα την αφήσουν... απλώς σε κάποια ίσως αργήσει! Καλησπέρα.

[MarinaG]

Δεν ξερω κοριτσια, διαφερει απο παιδι σε παιδι. Η μικρη μου την εκοψε πριν 1 μηνα περιπου, δηλ στους 17 μηνες ηλικιας της. Βασικα δεν την εκοψε, της την κοψαμε εμεις. Και η μεθοδος που χρησιμοποιησαμε ηταν πολυ απλη: εξαφανισαμε καθε ιχνος πιπιλας απο το σπιτι. Ουτε το πρωι, ουτε το βραδυ, ουτε οταν εκλαιγε κλπ. Ειναι ενα ειδος εθισμου και αυτη οποτε σιγουρα το παιδακι θα ταλαιπωρηθει λιγακι μεχρι να την ξεσυνηθισει. Για εμας αυτη η περιοδος κρατησε 3 μερες και καθε μερα που περνουσε ηταν και καλυτερα. Το βραδυ εκλαιγε λιγακι, αλλα προσφεροντας την την αγκαλια της μαμας ή του μπαμπα ξεχνιοταν. Και σιγα σιγα επανηλθε στους ρυθμους της, χωρις την παρουσια της πιπιλας. Απλα μια συμβουλη: οταν θα αποφασισετε να την κοψετε δεν θα αναφερετε ουτε καν το ονομα της. Εμεις την ... βαφτισαμε "ακατανομαστη" μεχρι να την αποχωριστει.

[ΒΙΚΥ]

Έχω 2 αγοράκια, ο μεγάλος 7 ετών τώρα και ο μικρός μόλις έκλεισε τα 3.

Και στους 2 έκανα το ίδιο. Έκοψα την πιπίλα με ένα ψαλίδι, την άφησα στο ίδιο σημείο που την είχε αφήσει ο μικρός. Κάποια στιγμή αρχίζει να την ψάχνει, "Αλέκος" εγώ, την βρίσκει, την παρατηρεί, προσπαθεί να την βάλει στο στόμα, δεν μπορεί, αδιάφορη εγώ, τρέχει κλαίγοντας, μαμά, μαμά, "πω-πω όπως είπε η φίλη μας την έφαγε η γάτα!!!!" βρε την παλιόγατα!!!! θα την δείρουμε όταν την βρούμε! Έκλαιγε-έκλαιγε, τον απασχόλησα με κάτι άλλο το ξέχασε! ΌΜΩΣ!!! το έκανα πρωί-πρωί, να έχουμε όλη την μέρα μπροστά μας να το εμπεδώσουμε μέχρι το βράδυ. Και όταν ρίχνουμε το φταίξιμο στα "γατάκια" ή στην "νεράιδα" που ήρθε και πήρε τις πιπίλες το παιδί δεν μπορέι να τα βάλει με μας και του περνάει πιο γρήγορα και πιο εύκολα.

Εμείς σέρνουμε και ένα σεντονάκι, αυτό δυσκολεύομαι να το σκίσω γιατί του το χε ράψει η αγαπημένη μου θεία που δεν ζει πιά, και θα θελα να το κρατήσω... την πάνα την κόψαμε σχεδόν, μόνο το βράδυ φοράμε, μπιμπερό το χουμε κόψει πάνω από χρόνο.

[ΒΕΡΑ]

Βίκυ .... μια χαρά σας βρίσκω. Εμείς πάνα φοράμε ακόμα (μπιμπερό και πιπίλα τέλος).

 

Εγώ κάτι αντίστοιχο μ' εσένα έκανα πριν 2-3μήνες. Έκοψα τις πιπίλες. Εγώ το έκανα βράδυ για να θυμάται πιο εύκολα το γεγονός όταν θα τη ζητάει γιατί αν το έκανα πρωί μέχρι το βράδυ θα το είχε ξεχάσει. Επίσης το φταίξιμο το έριξα σε αυτήν ... ότι τις δάγκωνε πολύ και τις έκοψε τελικά ... και τις πέταξε η ίδια, οπότε δε μπορούσε να μου πει τίποτα. Εγω για γατάκια και ποντικάκια και σκυλάκια δεν της έχω πει τίποτα γιατί φοβάται απίστευτα και δε θέλω να σκέφτεται ότι η γατούλα μπορεί να μπει ανενόχλητη στο σπίτι και να φάει την πιπίλα της ή οτιδήποτε άλλο.

[leostais]

εγώ πάντως δυσκολεύτηκα πολύ να κόψω την πιπίλα στο γίο μου στα 2,5 περίπου. Τελικά πήγα μαζί του στην αστυνομία (σε εναν φίλο) για να παραδόσουμε επίσημα την πιπίλα και να μας καταχωρήσουν στις λίστες με τα μεγάλα αγόρια...

[G.STONE]

εγώ πάντως δυσκολεύτηκα πολύ να κόψω την πιπίλα στο γίο μου στα 2,5 περίπου. Τελικά πήγα μαζί του στην αστυνομία (σε εναν φίλο) για να παραδόσουμε επίσημα την πιπίλα και να μας καταχωρήσουν στις λίστες με τα μεγάλα αγόρια...

 

χα χα χα χα!!!!!

[αισιοδοξη μαμα]

θα παρεις ενα ψαλιδι κ θα κοψεις λιγο την βαση της πιπιλας κ θα την δωσεις στο μωρακι σου για δυο μερες.μετα θα την κοψεις στο ιδιο σημειο κ θα της την δωσεις παλι για δυο μερες.επειτα πιο βαθεια,πιο βαθεια... ωσπου θα αναγκαστει να την κοψει απο μονη της γιατι η ευχαριστηση δεν θα ειναι η ιδια.

[no doubt]

Εμείς τις πιπίλες τις χαρίσαμε στα ψαράκια στις διακοπές.

Όταν ήρθαμε όμως στο σπίτι πριν 1 εβδομάδα τις ζητούσε με τσιρίδες κι άλλα τέτοια ωραία. Εγώ για να μην υποκύψω τις είχα ήδη πετάξει.

Μπήκα στο χορό και χόρεψα.

Μου ζητούσε όμως συνέχεια γάλα για να πιπιλάει τη θηλή.

Αφού έμεινα άυπνη τόσες μέρες, εχθές του άνοιξα στην τρυπούλα μια τεράστια τρύπα.

Ορίστε του λέω το γάλα σου. Πάει να πιει α μου λέει χάλασε.

Χάλασε του λέω βέβαια αφού τα έχεις από μωράκι. Τώρα είσαι μεγάλο παιδί δεν τα χρειάζεσαι πια. Ήπιε το γάλα του με το ποτηράκι και κοιμήθηκε.

Το πρωί ήθελε μπιμπερό. Του υπενθύμισα τί είχε γίνει, έκλαιψε λίγο και τέλος.

Δεν ξέρω αν είναι παιδαγωγικό όλο αυτό, αλλά προτιμώ να κλάψει λίγο για να τα κόψει.

Παρατήρησα ότι τα δοντάκι του αρχίζουν να βγαίνουν ελαφρω΄ς προς τα έξω.

Αλλά και γιατί έχει εξάρτηση από το μπιμπερό με αποτέλεσμα να μην κοιμάται καλά τη νύχτα.

[gavramid]

Για βοηθηστε με και μενα βρε κοριτσια...Το να την κοψω το προσπαθησα και την εφαγε κομενη-κανενα προβλημα η δικια σου μεχρι που της πηρα καινουρια απο φοβο μην πνιγει απο κανενα κομματακι(γραφει στις οδηγιες οτι αν υπαρχει φθορα ειναι επικυνδινο μηπως πνιγει και οτι πρεπει να αλαχτει)Της την εκρυψα ΧΑΜΟΣ!!!πηρε μια ψεφτικη μιας κουκλας και πιπιλαγε αυτη τελικα-Παλι ειχα το φοβο μην πνιγει.Εκρυωα κι αυτη.Μετα το χαμο εβαζε οτι να ναι στο στομα.Τελικα της ειπα οτι την πιπιλα το πρωι θα την δινουμε στο πουλακι να την πηγαινει στα παιδακια του που δεν εχουν για να κοιμηθουν κι αυτα τα καημενα.Την εδωσε.(ειναι και ψυχοπονιαρα το πουλακι μου)Το βρδυ ομως σπαραχτικα-"Παρε το πουλακι τηλεφωνο μαμα να μου τη φερει-Θελω να κοιμηθω κι εγω"!!!!ΑΑΑΑΑΑ!!!!!Δεν υπαρχει περιπτωση να κοιμηθει και μια φορα που την ξεχασε ξυπνησε με σπαραχτικα κλαματα-"Που ειναι η πιπιτσα(ετσι τη λεει) μου"

Τι να κανω με την βραδυνη???Μονο με ξενυχτι θα το καταφερω????Τη λυπαμαι την κακομοιρα.

[ΔΙΩΝΗ]

Αχ πως σε καταλαβαίνω gavramid! Κι εγώ σε μια παρόμοια φάση είμαι. Δεν έχω προσπαθήσει στ' αλήθεια πολύ γιατί θέλω όταν το αποφασίσω να μην έχει γυρισμό. Ήδη έκανα ένα πισωγύρισμα και θέλω να μην ξανακάνω. Η κόρη μου την έχει μόνο στον ύπνο, μεσημέρι, βράδυ. Αν τη χάσει όμως τη νύχτα με φωνάζει. Λίγο μετά το Πάσχα κάναμε μια προσπάθεια, άθελά μας δηλαδή, όταν ανακοίνωσα με χαρά ότι το βαφτιστήρι μου πέταξε την πιπίλα στα σκουπίδια και κοιμάται πια χωρίς πιπίλα, λέει η κόρη μου κι εγώ μαμά να την πετάξω και πιάνει την πιπίλα και τρέχει στα σκουπίδια! Τη σταματάω λίγο πριν την πετάξει και της εξηγώ ότι πρέπει να είναι έτοιμη γιατί αυτό σημαίνει ότι θα κοιμηθεί χωρίς πιπίλα το βράδυ. Το σκέφτηκε και μου λέει "είμαι έτοιμη μαμά, μεγάλωσα"! (περίπου 2,5) Έμεινα με το στόμα ανοιχτό και την πέταξε τελικά. Αχ όταν ήρθε το βράδυ όμως.... κλάμα, παράπονο, τη θέλω πίσω και τέτοια. Της εξήγησα πως τα σκουπίδια τα είχαμε κατεβάσει κάτω, σηκώθηκε έψαξε, δεν μπορούσε να θυμώσει μαζί μας, αφού εκείνη το είχε αποφασίσει, αλλα υπέφερε... Με τα χίλια ζόρια κοιμήθηκε! Το επόμενο βράδυ όμως.... ξυπνούσε μέσα στη νύχτα και την έψαχνε, έκλαιγε απαρηγόρητη, δεν κατάφερε να κοιμηθει κι εγώ λύγισα... όχι από κούραση, απλά δεν μπορώ να τη βλέπω να υποφέρει έτσι για κάτι που εγώ της το έμαθα και τώρα αποφάσισα να της το κόψω!! Για να μην καταλάβει ότι λύγισα έριξα το πρωί μια πιπίλα κάτω από το τραπέζι της κουζίνας και όταν τη βρήκε φώναζε από τη χαρά της "μαμά μαμά δεν τις είχα πετάξει όλες, βρήκα μία"! Οπότε από τότε είμαστε με μία πιπίλα και να προσέχει μην τη χάσει γιατί δεν έχουμε άλλη... Και με συζητήσεις τη ρώτησα πότε θέλει να την κόψει και μου είπε όταν γίνω τρία μαμά. Έτσι της είπαμε ότι θα της πάρουμε δώρο ένα παιδικό ψαλίδι στα γενέθλιά της και θα κόψει την πιπίλα! Τρέχει δεξιά και αριστερά και το λέει με χαρά, αλλά τρέμω όταν έρθει εκείνη η μέρα.... Ξέρω ότι θα περάσει κι αυτό, αλλά μου φαίνεται πιο δύσκολο από όλα! Έχουμε κόψει μπιμπερό, πάνα και τη νύχτα, αλλά αυτό μου φαίνεται βουνό.... Δεν ξέρω είμαι υπερβολική;;;