περνάω καλύτερα στη γιαγιά...

[salomi]

αυτή τη στιγμή βιώνω ματαίωση...

 

το απόγευμα ο άντρας μου πήγε τον μικρό βόλτα. πήγαν λοιπόν στα παιχνίδια που τα ταίζεις 50λεπτα... όταν τελείωσαν τα ψιλά και είπε στον μικρό να φύγουν ο μικρός άρχισε να ωρύεται να χτυπιέται και να χτυπάει κ να σπρώχνει τον μπαμπά του ωστε να μην φύγουν. το ίδιο σκηνικό το έκανε και σε μένα εχθές. ο άντρας μου λοιπόν για να τον τιμωρήσει για την συμπεριφορά του τον γύρισε σπίτι ενω είχε σκοπό να τον πάει για ποδήλατο.ήρθε φωνάζοντας μαμα μου κ κλαίγοντας εδω λοιπόν ο μικρός και μου ζητούσε να τον πάω εγω βόλτα αλλα για να μην εκθέσω τον μπαμπά παίζοντας εγω την καλή του εξήγησα πως αυτό που έκανε ήταν λάθος και ο μπαμπάς του σωστά έπραξε. εκει άρχισε να λέει θελω την γιαγιά μου, θέλω η γιαγιά μου να με δει να κλαίω! και εγω επειδή τα χω πάρει με την μάνα μου που τον εχει κακομάθει έτσι (μόλις χθες μαλώσαμε γι αυτο το λόγο) του λέω αφου περνάς τοσο καλά με την γιαγιά σου μήπως θέλεις να μείνεις εκεί??πήρε το σακίδιο του και άνοιξε την εξώπορτα!τι να του λέω η μαμα δεν θέλει να φύγει το παιδάκι της και διάφορα αλλα αυτος τούρκος! ο άντρας μου λοιπόν του έκανε το χατήρι μιας και έκλαιγε τον πήγε στη γιαγιά με σκοπό να τον πάρει πίσω. δεν έφευγε που να κατέβει ο ίδιος ο θεός!

 

Στην γιαγιά του μένει μόνο αν μείνω και εγω εκεί και μόνος εχει μείνει μόνο την βραδιά του γάμου μας. δηλ 1 φορά στα 3 χρόνια. έχουμε στεναχωρεθεί πολύ με τον άντρα μου. λέμε τέτοιο φτύσιμο το 3χρονο??να πω πως ειναι συνηθισμένος να κοιμάται εκει δεν θα μου κακοφαινόταν ετσι. τώρα τον πήρα και μου είπε θα μείνω εδω, του λέω περνάς καλύτερα? και μου λέει ΝΑΙ δεν θα έρθω.

πείτε μου είναι λάθος να τον αφήσω να κοιμηθεί εκει απόψε? εγω εχω σκοπό να πάω να τον πάρω σε λίγο αλλα μήπως ειναι πιο σωστό να τον αφήσω μόνο για απόψε? εχω καταστεναχωρεθεί ειλικρινά...κάνω κάτι λάθος και θέλει να μείνει μακρυά μου?

ίσως για κάποιες κοπέλες να ειναι κουτά ολα αυτα που λέω γιάτι μένουν τα παιδάκια τους στης γιαγιάς τους αλλα δεν εχει κοιμηθεί εκτός σπιτιού και ειμαι σκασμένη. αν ειναι τώρα ετσι τον Νοέμβρη που θα έρθει το μωρό πως θα ναι? τεσπά η ερώτηση που με καίει είναι τι κάνω? τον αφήνω ή τον παίρνω?

συγνώμη βρε κορίτσια για το σεντόνι...

[KONSTANTINA.NIDINA]

αυτή τη στιγμή βιώνω ματαίωση...

 

το απόγευμα ο άντρας μου πήγε τον μικρό βόλτα. πήγαν λοιπόν στα παιχνίδια που τα ταίζεις 50λεπτα... όταν τελείωσαν τα ψιλά και είπε στον μικρό να φύγουν ο μικρός άρχισε να ωρύεται να χτυπιέται και να χτυπάει κ να σπρώχνει τον μπαμπά του ωστε να μην φύγουν. το ίδιο σκηνικό το έκανε και σε μένα εχθές. ο άντρας μου λοιπόν για να τον τιμωρήσει για την συμπεριφορά του τον γύρισε σπίτι ενω είχε σκοπό να τον πάει για ποδήλατο.ήρθε φωνάζοντας μαμα μου κ κλαίγοντας εδω λοιπόν ο μικρός και μου ζητούσε να τον πάω εγω βόλτα αλλα για να μην εκθέσω τον μπαμπά παίζοντας εγω την καλή του εξήγησα πως αυτό που έκανε ήταν λάθος και ο μπαμπάς του σωστά έπραξε. εκει άρχισε να λέει θελω την γιαγιά μου, θέλω η γιαγιά μου να με δει να κλαίω! και εγω επειδή τα χω πάρει με την μάνα μου που τον εχει κακομάθει έτσι (μόλις χθες μαλώσαμε γι αυτο το λόγο) του λέω αφου περνάς τοσο καλά με την γιαγιά σου μήπως θέλεις να μείνεις εκεί??πήρε το σακίδιο του και άνοιξε την εξώπορτα!τι να του λέω η μαμα δεν θέλει να φύγει το παιδάκι της και διάφορα αλλα αυτος τούρκος! ο άντρας μου λοιπόν του έκανε το χατήρι μιας και έκλαιγε τον πήγε στη γιαγιά με σκοπό να τον πάρει πίσω. δεν έφευγε που να κατέβει ο ίδιος ο θεός!

 

Στην γιαγιά του μένει μόνο αν μείνω και εγω εκεί και μόνος εχει μείνει μόνο την βραδιά του γάμου μας. δηλ 1 φορά στα 3 χρόνια. έχουμε στεναχωρεθεί πολύ με τον άντρα μου. λέμε τέτοιο φτύσιμο το 3χρονο??να πω πως ειναι συνηθισμένος να κοιμάται εκει δεν θα μου κακοφαινόταν ετσι. τώρα τον πήρα και μου είπε θα μείνω εδω, του λέω περνάς καλύτερα? και μου λέει ΝΑΙ δεν θα έρθω.

πείτε μου είναι λάθος να τον αφήσω να κοιμηθεί εκει απόψε? εγω εχω σκοπό να πάω να τον πάρω σε λίγο αλλα μήπως ειναι πιο σωστό να τον αφήσω μόνο για απόψε? εχω καταστεναχωρεθεί ειλικρινά...κάνω κάτι λάθος και θέλει να μείνει μακρυά μου?

ίσως για κάποιες κοπέλες να ειναι κουτά ολα αυτα που λέω γιάτι μένουν τα παιδάκια τους στης γιαγιάς τους αλλα δεν εχει κοιμηθεί εκτός σπιτιού και ειμαι σκασμένη. αν ειναι τώρα ετσι τον Νοέμβρη που θα έρθει το μωρό πως θα ναι? τεσπά η ερώτηση που με καίει είναι τι κάνω? τον αφήνω ή τον παίρνω?

συγνώμη βρε κορίτσια για το σεντόνι...

 

 

 

ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ....ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΘΕΛΩ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ........??/,,,ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ,ΑΣΤΟΝ ΝΑ ΔΟΥΜΕ......ΘΑ ΣΕ ΨΑΞΕΙ...ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ....ΘΑ ΔΕΙΣ..ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΙΞΤΟ ΔΥΣΚΟΛΗ.........ΚΑΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ,ΚΑΝΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΖΗΛΕΨΕΙ......ΠΑΝΤΕ ΚΚΑΠΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ,ΦΑΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Κ ΤΕΤΟΙΑ....ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ!!!!!!!!!

[iosifina123]

Εγώ βλέπω ότι ένα τρίχρονο παιδί σας κάνει ότι θέλει... σας χορεύει στο ταψί... Αυτή η συμπεριφορά μου θυμίζει εφηβεία! Δηλαδή στα 15 τί θα σας λέει?

 

Για ΄μένα δεν είναι περίεργο που απαίτησε να πάει στη γιαγιά, η οποία προφανώς το παραχαϊδεύει και περνάει ζάχαρη... Το θέμα είναι ότι δεν είναι αντίδραση αυτή, πρέπει να αρχίσει να μαθαίνει ότι δεν γίνονται όλα όπως τα θέλουμε, και ότι πρέπει να δεχόμαστε κάποια πράγματα. Και όχι να αντιδρούμε έτσι.

 

Για 'μένα αυτό θα πρέπει να δεις. Γιατί βλέπω από το μήνυμά σου δυο γονείς προβληματισμένους που αναρωτιούνται τί να κάνουν, αν θα το πάρουν από τη γιαγιά, αν αν αν... Σαν να φοβούνται... Έχει πάρει το πάνω χέρι ο μικρός....

[matilnta]

θα σου ελεγα να τον παρεις.θα μαθει οτι οποτε τον μαλωνεται μπορει να πηγαινει στη γιαγια κ θα το κανει συνεχεια.να πατησουμε αλλο εναν καυγα με τη γιαγια βεβαια γιατι δειχνει οτι τον εχει κακομαθει.η φραση του να με δει η γιαγια να κλαιω σημαινει οτι εχει καταλαβει οτι με το κλαμα μπορει να την κανει οτι θελει.εισαι η μητερα του κ εσυ βαζεις τους κανονες.δεν αποφασιζει εκεινος που θα κοιμηθει.μην τρελλαινεσαι ομως.δεν παει να πει οτι δεν τον αγαπας κ το ξερει πολυ καλα.

[iosifina123]

ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ....ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΘΕΛΩ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ........??/,,,ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ,ΑΣΤΟΝ ΝΑ ΔΟΥΜΕ......ΘΑ ΣΕ ΨΑΞΕΙ...ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ....ΘΑ ΔΕΙΣ..ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΙΞΤΟ ΔΥΣΚΟΛΗ.........ΚΑΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ,ΚΑΝΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΖΗΛΕΨΕΙ......ΠΑΝΤΕ ΚΚΑΠΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ,ΦΑΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Κ ΤΕΤΟΙΑ....ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ!!!!!!!!!

 

 

Κατ' εμέ τέτοιες παιδιάστικες αντιδράσεις δεν οδηγούν πουθενά. Το παιδί και κάθε παιδί πρέπει να μάθει ότι δεν έχουμε πάντα ότι θέλουμε και θα πρέπει να υποχωρούμε. Και όχι να εκβιάζει με τον τρόπο του.

[iosifina123]

θα σου ελεγα να τον παρεις.θα μαθει οτι οποτε τον μαλωνεται μπορει να πηγαινει στη γιαγια κ θα το κανει συνεχεια.να πατησουμε αλλο εναν καυγα με τη γιαγια βεβαια γιατι δειχνει οτι τον εχει κακομαθει.η φραση του να με δει η γιαγια να κλαιω σημαινει οτι εχει καταλαβει οτι με το κλαμα μπορει να την κανει οτι θελει.εισαι η μητερα του κ εσυ βαζεις τους κανονες.δεν αποφασιζει εκεινος που θα κοιμηθει.μην τρελλαινεσαι ομως.δεν παει να πει οτι δεν τον αγαπας κ το ξερει πολυ καλα.

 

Μια χαρά πονηρά είναι τα μικρά

[chrifili]

Το θέμα είναι ότι δεν είναι αντίδραση αυτή, πρέπει να αρχίσει να μαθαίνει ότι δεν γίνονται όλα όπως τα θέλουμε, και ότι πρέπει να δεχόμαστε κάποια πράγματα. Και όχι να αντιδρούμε έτσι.

 

Αυτό... Καλύτερα να μην τον αφήσεις..

[salomi]

Έχετε απόλυτο δίκιο...είναι δυνατόν να μας παίζει έτσι ενα τρίχρονο? iosifina και ο άντρας μου είπε ακριβώς το ίδιο. στην εφηβεία τι θα πάθουμε??εντελώς χειριστική συμπεριφορά. βέβαια φταίμε και μεις που του εχουμε αφήσει το περιθώριο να τα κάνει όλα αυτά. και φυσικά η γιαγιά κάνει τα ίδια και τα ίδια εδω και χρόνια και οι καυγάδες μας είναι ουκ ολίγοι. η μόνο λύση είναι να σταματήσουμε τα πάρε δώσε κάτι που δεν θέλω. απορώ...μεγάλωσε τόσο καλά 3 παιδιά και με το εγγόνι εχει χάσει την μπάλα...στην αρχή σκέφτηκα να τον αφήσω όπως είπε και η Κωνσταντίνα για να του λείψω λίγο...όμως μετά σκέφτηκα πως του δίνω (ήδη του έδωσα όπως σωστα είπατε πηγαίνοντας τον στην γιαγιά) ικανοποίηση και θα το συνδυάσει στο μυαλουδάκι του ετσι ωστε κάθε φορά που θα προσπαθούμε να του βάλουμε όρια να ψάχνει τον σωτήρα γιαγιά...κορίτσια πάω να τον πάρω. πραγματικά ειναι ποοολύ δύσκολο να μεγαλώνεις παιδί. εγώ προσωπικά νιώθω λες και κρατώ στα χέρια μου ενα πανάκριβο πορσελάνινο θησαυρό που αν κάνω λάθος κίνηση μπορεί να ραγίσει ή στη χειρότερη να σπάσει.επάνω στον φόβο μου για να του προσφέρω το καλύτερο και με τον ενοχικό μου χαρακτήρα ίσως τον κακομαθαίνω

[salomi]

οκ...μόλις κοιμήθηκε. με το που μας είδε άρχισε να χοροπηδάει και να μας αγκαλιάζει. πήρε την τσάντα του να φύγει. η μαμά μου μου είπε πως έπαιρνε τις φώτος μας απο τον γάμο και μας φιλούσε...στο ασανσέρ μου έλεγε μαμα σε (με) αποθύμησες? πραγματικά πάντως με προβλημάτισε το αποψινό. πρέπει να γίνω πιο σταθερή σ αυτα που λέω και να του βάζω όρια. αυτή τη συμπεριφορά την εχει εδω και 1 μήνα που του είπαμε πως θα εχει αδερφάκι. δεν θέλω να σκεφτώ τι θα γίνει όταν γεννηθεί το μωρό.

[matilnta]

ειδες λοιπον?εννοειται ορια κ το οχι να ειναι οντως οχι.τη γιαγια μη ξεχασεις να συνετισεις!

[iosifina123]

οκ...μόλις κοιμήθηκε. με το που μας είδε άρχισε να χοροπηδάει και να μας αγκαλιάζει. πήρε την τσάντα του να φύγει. η μαμά μου μου είπε πως έπαιρνε τις φώτος μας απο τον γάμο και μας φιλούσε...στο ασανσέρ μου έλεγε μαμα σε (με) αποθύμησες? πραγματικά πάντως με προβλημάτισε το αποψινό. πρέπει να γίνω πιο σταθερή σ αυτα που λέω και να του βάζω όρια. αυτή τη συμπεριφορά την εχει εδω και 1 μήνα που του είπαμε πως θα εχει αδερφάκι. δεν θέλω να σκεφτώ τι θα γίνει όταν γεννηθεί το μωρό.

 

Πολύ σωστά, σίγουρα έχει παίξει ρόλο και η ανακοίνωση για το αδερφάκι. Κι εμένα η ανηψιά μου ήταν 3 όταν έμεινε έγκυος η νύφη μου και είχαν κάποια τέτοια θεματάκια. Εσύ να είσαι σταθερή και να του βάζεις όρια όπως λες για να κυλήσουν όλα ομαλά και με το μωρό. Όλα καλά θα πάνε

 

Με το καλό το μωράκι σου!

[alcyon]

Καλημέρα!

 

Αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι και οι δύο την ανάγκη της οριοθέτησης της συμπεριφοράς του παιδιού. Μα για να μπουν όρια θα πρέπει πρώτα εσείς να πιστεύετε σε αυτά. Να μην παλλινδρομείτε μεταξύ του "είναι παιδάκι, άστο" και "πρέπει να γίνει αυτό εδώ και τώρα". Η οριοθέτηση βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα. Και φυσικά θέλει σταθερότητα και υπομονή. Όσο πιο ξεκάθαροι είναι οι κανόνες τόσο πιο κατανοητοί γίνονται.

 

Επίσης το παιδί, δεδομένης της ηλικίας του, δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί μια τόσο σημαντική απόφαση όπως το πού θα κοιμηθεί. Θέλει προσοχή στις αποφάσεις που του αφήνετε να πάρει. Γιατί οι αποφάσεις αυτές φέρουν και ευθύνες ή προεκτάσεις, που δεν είναι για τους ώμους του.

 

 

Η παρουσία μας ως γονείς πρέπει να μένει σε έναν άξονα "αδιαπραγμάτευτο". Είμαστε εκεί για το παιδί. Αντιπροσωπεύουμε το "πάντα" στο μυαλό του. Είμαστε η σταθερή τους βάση. Άρα... η επιλογή "μήπως θέλεις να πας στη γιαγιά σου"... ουσιαστικά δείχνει πως μπορεί να αλλάξει... βάση, πλαίσιο. Υπονομεύει τη σχέση σας.

 

Ίσα ίσα που είναι ευκαιρία να μάθει, μένοντας στο σπίτι, πως ακόμα και στα δύσκολα, η αγάπη εξακολουθεί να υπάρχει μεταξύ γονιού-παιδιού και είναι αδιαπραγμάτευτη. Επίσης πως στα δύσκολα, δεν το βάζουμε στα πόδια. Μένουμε εκεί, και βρίσκουμε τρόπους να το ξεπεράσουμε.

 

 

Μαζί με τα όρια για το παιδί, βάλτε και όρια στη γιαγιά. Αφήστε μόνο το χώρο και το χρόνο που εσείς κρίνετε.

 

 

Αν προσέξετε την οριοθέτηση και την επικοινωνία μεταξύ σας, η έλευση του νέου μέλους θα έρθει πιο ομαλά και όσα τυχόν θέματα προκύψουν, θα βρουν τρόπο να ξεπεραστούν. Το νέο παιδάκι δεν είναι αυτό καθ' αυτό, το πρόβλημα του μικρού.

 

 

Με το καλό να το υποδεχθείτε το νέο μέλος!

[ΓΕΩΡΓΙΤΣΑ]

Καλημέρα!

 

Αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι και οι δύο την ανάγκη της οριοθέτησης της συμπεριφοράς του παιδιού. Μα για να μπουν όρια θα πρέπει πρώτα εσείς να πιστεύετε σε αυτά. Να μην παλλινδρομείτε μεταξύ του "είναι παιδάκι, άστο" και "πρέπει να γίνει αυτό εδώ και τώρα". Η οριοθέτηση βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα. Και φυσικά θέλει σταθερότητα και υπομονή. Όσο πιο ξεκάθαροι είναι οι κανόνες τόσο πιο κατανοητοί γίνονται.

 

Επίσης το παιδί, δεδομένης της ηλικίας του, δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί μια τόσο σημαντική απόφαση όπως το πού θα κοιμηθεί. Θέλει προσοχή στις αποφάσεις που του αφήνετε να πάρει. Γιατί οι αποφάσεις αυτές φέρουν και ευθύνες ή προεκτάσεις, που δεν είναι για τους ώμους του.

 

 

Η παρουσία μας ως γονείς πρέπει να μένει σε έναν άξονα "αδιαπραγμάτευτο". Είμαστε εκεί για το παιδί. Αντιπροσωπεύουμε το "πάντα" στο μυαλό του. Είμαστε η σταθερή τους βάση. Άρα... η επιλογή "μήπως θέλεις να πας στη γιαγιά σου"... ουσιαστικά δείχνει πως μπορεί να αλλάξει... βάση, πλαίσιο. Υπονομεύει τη σχέση σας.

 

Ίσα ίσα που είναι ευκαιρία να μάθει, μένοντας στο σπίτι, πως ακόμα και στα δύσκολα, η αγάπη εξακολουθεί να υπάρχει μεταξύ γονιού-παιδιού και είναι αδιαπραγμάτευτη. Επίσης πως στα δύσκολα, δεν το βάζουμε στα πόδια. Μένουμε εκεί, και βρίσκουμε τρόπους να το ξεπεράσουμε.

 

 

Μαζί με τα όρια για το παιδί, βάλτε και όρια στη γιαγιά. Αφήστε μόνο το χώρο και το χρόνο που εσείς κρίνετε.

 

 

Αν προσέξετε την οριοθέτηση και την επικοινωνία μεταξύ σας, η έλευση του νέου μέλους θα έρθει πιο ομαλά και όσα τυχόν θέματα προκύψουν, θα βρουν τρόπο να ξεπεραστούν. Το νέο παιδάκι δεν είναι αυτό καθ' αυτό, το πρόβλημα του μικρού.

 

 

Με το καλό να το υποδεχθείτε το νέο μέλος!

 

 

Πόσο μα πόσο συμφωνώ. Μπράβο σου και για τον τρόπο που τα περιέγραψες και πραγματικά έιναι ακριβώς έτσι όπως τα λές.

Τα όρια κάνουν πολύ καλό στο παιδί.

Τα έχουν Ανάγκη!!!

[salomi]

Καλημέρα!

 

Αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι και οι δύο την ανάγκη της οριοθέτησης της συμπεριφοράς του παιδιού. Μα για να μπουν όρια θα πρέπει πρώτα εσείς να πιστεύετε σε αυτά. Να μην παλλινδρομείτε μεταξύ του "είναι παιδάκι, άστο" και "πρέπει να γίνει αυτό εδώ και τώρα". Η οριοθέτηση βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα. Και φυσικά θέλει σταθερότητα και υπομονή. Όσο πιο ξεκάθαροι είναι οι κανόνες τόσο πιο κατανοητοί γίνονται.

 

Επίσης το παιδί, δεδομένης της ηλικίας του, δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί μια τόσο σημαντική απόφαση όπως το πού θα κοιμηθεί. Θέλει προσοχή στις αποφάσεις που του αφήνετε να πάρει. Γιατί οι αποφάσεις αυτές φέρουν και ευθύνες ή προεκτάσεις, που δεν είναι για τους ώμους του.

 

 

Η παρουσία μας ως γονείς πρέπει να μένει σε έναν άξονα "αδιαπραγμάτευτο". Είμαστε εκεί για το παιδί. Αντιπροσωπεύουμε το "πάντα" στο μυαλό του. Είμαστε η σταθερή τους βάση. Άρα... η επιλογή "μήπως θέλεις να πας στη γιαγιά σου"... ουσιαστικά δείχνει πως μπορεί να αλλάξει... βάση, πλαίσιο. Υπονομεύει τη σχέση σας.

 

Ίσα ίσα που είναι ευκαιρία να μάθει, μένοντας στο σπίτι, πως ακόμα και στα δύσκολα, η αγάπη εξακολουθεί να υπάρχει μεταξύ γονιού-παιδιού και είναι αδιαπραγμάτευτη. Επίσης πως στα δύσκολα, δεν το βάζουμε στα πόδια. Μένουμε εκεί, και βρίσκουμε τρόπους να το ξεπεράσουμε.

 

 

Μαζί με τα όρια για το παιδί, βάλτε και όρια στη γιαγιά. Αφήστε μόνο το χώρο και το χρόνο που εσείς κρίνετε.

 

 

Αν προσέξετε την οριοθέτηση και την επικοινωνία μεταξύ σας, η έλευση του νέου μέλους θα έρθει πιο ομαλά και όσα τυχόν θέματα προκύψουν, θα βρουν τρόπο να ξεπεραστούν. Το νέο παιδάκι δεν είναι αυτό καθ' αυτό, το πρόβλημα του μικρού.

 

 

Με το καλό να το υποδεχθείτε το νέο μέλος!

 

Πραγματικά πολύτιμη η παρέμβαση. μόλις είχα ολοκληρώσει την ανάγνωση αυτού http://goneis-paidia.com/2010/12/30/kanones-gia-goneis/

θα προσπαθήσω/πρέπει να τα ακολουθήσω για το καλό όλων μας

ευχαριστώ!