Οταν το παιδί δεν πιάνει & σου πιάνεται η ψυχή...

[dimmi]

Ηθελα καιρό να σας πώ την ιστορία μας (μου φαίνεται αιώνας από τότε που γέννησα) αλλά είχα άλυτα θέματα μέσα μου και όλο έκλαιγα, έτσι το απέφευγα.

Τώρα ξέρω ότι δε φταίω εγώ & μπορώ να σας τα εξιστορήσω χωρίς τύψεις...χωρίς άσχημες αναμνήσεις, όλα έγιναν για καλό, κράτησα τα καλά και προχωρώ!

 

Γεννηθήκαμε Σάββατο βράδυ με καισαρική, μετά από μια ολόκληρη μέρα προσπάθειας για ΦΤ.

Χαμηλό οξυγόνο και μπήκε το μωράκι λίγες ώρες στη ΜΕΝ.

Ουρολοίμωξη δική μου (που ίσως και να ήταν εργαστηριακό λάθος αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία) και κρατήθηκε εκεί για 2 ολόκληρα 24ωρα, κανόνες λέει του μαιευτηρίου...

Χειρουργημένη περπάτησα σχεδόν απευθείας, χωρίς καροτσάκια, και κατέβαινα διαρκώς στη ΜΕΝ (μέχρι να ναέβω ξανακατέβαινα...άυπνη, νηστική) με τους 40 βαθμούς, τις πράσινες ρόμπες και τις μαίες που καραδοκούσαν να πετάξουν το σχόλιο τους (το μωρό πεινάει κτλ). Το μωρό ξυπνούσε, το έβαζα στο στήθος και κοιμόταν.

Κοιμόταν διαρκώς.

Ορκίζονταν ότι δεν του έδιναν ξένο γάλα.

Φυσικά το τί άκουσα από τις μαίες κάθε βάρδυας δε λέγεται,

από την δε παιδίατρο της βάρδυας έμαθα ότι το παιδί, λόγω τουότι δε του φτάνει το πρωτόγαλα, έχει υπογλυκαιμία,

και όταν το ζήτησα γραπτά έμαθα πως δεν έχει υπογλυκαιμία αλλά θα κάνει (!!!), γιατί η παιδίατρος βάρδυας ήταν και προφήτης...(αυτό είναι ένα δείγμα όσων άκουσα εκεί μέσα)

Τους τα είπα ένα χεράκι, και 2 και 3!

Μπορεί να μου έσπασαν τα νεύρα και να έκλαιγα 2 μέρες αλλά τα άκουγαν κάθε φορά!

Είχε και 2 εξαιρετικά άτομα, την τομεάρχη και 1 μαία.

Αλλά τί να σου κάνουν 2 στο χάος...

 

Εκανα ολόκληρο χαμό και κινητοποίησα τους πάντες (από τις μαίες μέχρι τους ανώτερους εκεί μέσα έως το γιατρό μου τη μαία μου - που είναι και πιστοποιημένη σύμβουλος θηλασμού).

2 μέρες προσπαθούσαμε με την σύμβουλο και το παιδί ήταν ανένδωτο. Δεν άνοιγε το στόμα του. Καθυστέρηση στην έναρξη του θηλασμού...

Πήρε το πρωτόγαλα αντλημένο.

 

Οταν πέρασαν τα 2 πρώτα 24ώρα του αποχωρισμού μου το έφεραν στο δωμάτιο. Είχα ζητήσει rooming in φυσικά από πρίν. Που να ήξερα...

Μάχη πάλι να πιάσει το παιδί, μάχη να μη κοιμάται στο στήθος μόλις πιάσει.

Να μη του φεύγει η ρόγα που βαριόταν να πιπιλίσει με μανία και να κρατήσει στο στόμα του.

Παραδινόταν το παιδί παραδινόμουν κι γω.

Ψυχολογία κουρέλι από ξαφνική καισαρική, ξαφνικό αποχωρισμό από το παιδί, ξαφνικό σοκ ότι ο θηλασμός μας δε θα είναι ανεμπόδιστος και εύκολος.

Είχα κάνει το λάθος και είχα προδιαγράψει στο μυαλό μου την ιστορία όπως την ήθελα, ΦΤ, rooming in, αποκλειστικός θηλασμός.

Ετσι έφαγα μεγάλη σφαλιάρα όταν είδα πως το παιδί από μόνο του είναι απρόβλεπτο, όπως και όλα στη ζωή.

 

Την Τρίτη μέρα πρέπει να μου κατέβηκε το γάλα. Πρίν είχα αρχίσει αντλήσεις δειλά δειλά.

2 βράδυα (ουσιαστικά τα 2 δεύτερα βράδυα στο μαιευτήριο) έδωσα το παιδί μου μέσα στο θάλαμο μετά από συνεννόηση με τον άντρα μου που με έβλεπε να τα παίζω, μαζί με γάλα δικό μου, και με την εντολή μόνο αν χρειαστεί κι άλλο να πάρει συμπλήρωμα.

Το συμπλήρωμα που πάλευα τις 2 πρώτες μέρες να μη πάρει...

Δεν είχα τη δύναμη ούτε να αντλήσω, πολύ χάλια ψυχολογία, κλάμα διαρκώς.

 

Τελικά με το παιδί βγήκαμε από το μαιευτήριο-κόλαση μου έχοντας πάρει 2 φορές - εν γνώση μας- ξένο γάλα σαν συμπλήρωμα γεύματος.

Με το που φύγαμε ενοικίασα νοσοκομειακό θήλαστρο και άρχισα αντλήσεις.

Σιγά σιγά έφτιαχνε και η ψυχολογία, ευτυχώς είχα γάλα και ένιωθα ότι το παιδί δεν θα τρώει σκόνες και κάπως ηρεμούσα.

 

Κάπως έτσι κύλησαν οι επόμενες μέρες, αντλήσεις, εξικοίωση με το μωρό, σωματική επαφή, προσπάθειες για θηλασμό και σκέψεις.

Οπως & με επίσκεψη της συμβουλου θηλασμού και μαίας μου στο σπίτι.

Μείναμε στο ότι θέλει χρόνο το παιδί, κι γω, και όταν θα γυρίσουμε σπίτι μας (στο νησί) θα είναι όλα καλύτερα και θα πιάσει το στήθος, θα αποκτήσει δύναμη μεγαλώνοντας να το βυζάξει και όλα είναι θέμα χρόνου και διάθεσης & να μας βοηθήσει το παιδί.

 

Με το πού μπήκαμε σπίτι μας χθες έβαλα το παιδί στο στήθος με τη ψευδοθηλή, έπιασε καλά, βύζαξε καλά και γέμισε η θηλή γάλα!

Σήμερα το ίδιο!

Μακάρι να ήταν και εδώ η πιστοποιημένη σύμβουλος να μας επισκεφτεί (είχε αλλά έφυγε η κ. Τουλούπη...), μακάρι να ήταν και η μαία μου εδώ να μας καμαρώσει

Ελπίζω η συνέχεια να είναι κάθε μέρα και καλύτερη!

[Ελινα Ζ.]

Να σου ζησει κοπελα μου !!!

Μπραβο σου ,ακομη κι αν ξεκινησες δυσκολα η θεληση και η επιμονη σου σε βοηθησαν πολυ και θα σε βοηθησουν ακομη περισσοτερο!!!Απο δω και περα οσο θα μεγαλωνει το μωρακι σου και θα δυναμωνει,τοσο πιο ευκολα θα γινονται τα πραγματα στο θηλασμο!!

[Nina-Nana]

Να σου ζήσει!!!

Όλα καλα να πανε και να μην ταλαιπωρηθειτε άλλο!

[mariaVdr]

Να σου ζήσει ο λεβέντης!!!

[Έφη_]

Να σου ζήσει το μπουμπουκάκι σου!!

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σε καταλαβαίνω και σε συναισθάνομαι και χαίρομαι πραγματικά που τα πάτε καλά.

Κάτι παρόμοιο πέρασα και περνώ κι εγώ!!

Είχα κι εγώ πείσει τον εαυτό μου ότι θα γεννήσω με ΦΤ κι ότι θα θηλάσω αποκλειστικά-γτ όχι άλλωστε?

Αλλά όπως τα λες κι εσύ, η ζωή είναι απρόβλεπτη!!!Κι εγώ με ΚΤ και με ολική αναισθησία μάλιστα.Έκανα πολύ καιρό να το ξεπεράσω(ίσως ακόμη να έχω υπολέιμματα).

Μετά από 33 μέρες ζωής ακόμα να θηλάσει!!Βγάζω με το θήλαστρο και της το δίνω με μπιμπερό.Πόσες τύψεις, κλάμματα κι ενοχές δεν σου περιγράφω!!!Χώρια η κούραση!!

Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά κι αισιόδοξα.Μας παρακολουθεί και σύμβουλος θηλασμού και έχω κάνει ό,τι είναι δυνατό αλλά μάταια!!Δεν παίρνει καθόλου σωστά το στήθος-παρόλο που κάνει θηλαστικές κινήσεις- αλλά μου τσακίζει τις θηλές και υποφέρω.Ακόμα και όταν βάζω το θήλαστρο, στην αρχή μέχρι να μαλακώσουν πονάω.Κόντευα να τρελαθώ, μου είχε γίνει εμμονή.Μου λείπει να την κρατάω αγκαλιά και να τρέφεται από μένα!!!Αλλά επειδή το παιδάκι μου χρειάζεται μια ισορροπημένη μανούλα να την αγαπάει, θ'αντέξω!!!

Το πήρα απόφαση κι όσο πάει.Θα βγάζω με το θήλαστρο και θα της το δίνω με μπιμπερό.Και συμπλήρωμα αν χρειαστεί(ήδη 2 γεύματα είναι από φόρμουλα).Θα την παιδεύω καιμε τοστήθος κι αν το πάρει το πήρε.ΕΙδάλλως, θα την βάζω λίγο στο στήθος έτσι για να μη μας λείπε η αίσθηση!!!

Πάντως χαίρομαι για σας ειλικρινά που τα καταφέρατε.Μακάρι να σας ακολουθήσουμε κι εμείς!!!

[Nina-Nana]

Εφη ούτε με ψευδοθηλες πιάνει;

[Έφη_]

Εφη ούτε με ψευδοθηλες πιάνει;

 

 

Ούτε οι ψευδοθηλές μας βόλεψαν.Πάλι πιάνει μόνο το κομμάτι που περισσεύει(την θηλή).Προσπαθώ να της το βάλω πάλι όλο μέσα, γλιστράει η ψευδοθηλή, η μικρή δεν ανολιγει και το στόμα της καλά και είμαι σ'έναν συνεχή αγώνα.Αρκεί να σου πω, ότι ήδη μ'έχει πιάσει τενοντίτιδα στο δεξι χέρι(κάθε φορά που της έβαζα σωστά το στήθος ξεσπούσε μάχη ολόκληρη για να μείνει το στήθος μέσα, η μικρή το έφτυνε κάθε φορά και έπιανε αυτό που ηθελε-επίσης προσπαθούσα να κάνω μαλάξεις για να κατέβει το γάλα μπας και γλυκαθεί και το πάρει αλλά τίποτα!!).

Έχω προσπαθήσει να την θηλάσω και μετά τοθήλαστρο που έχουν βγει οι θηλές και είναι κάπως πιο λεπτό το 1ο κομμάτι, αλλά πάλι τίποτα.Την βλέπω μέρα με την μέρα και απαιτεί περισσότερα.Θέλει να γίνεται το δικό της, σπαράζει στο κλάμμα κάθε φορά που την φέρνω σε στάση θηλασμού.Προσπαθώ και με το μπιμπερό να την ταίζω στην ίδια στάση!!!

[marchalina]

Μπραβο dimmi!!!!!

Να σας ζήσει!!!!

[manoulina]

Να σου ζήσει το μπουμπουκάκι σου!

Να είσαι ήρεμη, και όλα θα μπουν σε μια σειρά σιγά σιγά.

[Nina-Nana]

Ούτε οι ψευδοθηλές μας βόλεψαν.Πάλι πιάνει μόνο το κομμάτι που περισσεύει(την θηλή).Προσπαθώ να της το βάλω πάλι όλο μέσα, γλιστράει η ψευδοθηλή, η μικρή δεν ανολιγει και το στόμα της καλά και είμαι σ'έναν συνεχή αγώνα.Αρκεί να σου πω, ότι ήδη μ'έχει πιάσει τενοντίτιδα στο δεξι χέρι(κάθε φορά που της έβαζα σωστά το στήθος ξεσπούσε μάχη ολόκληρη για να μείνει το στήθος μέσα, η μικρή το έφτυνε κάθε φορά και έπιανε αυτό που ηθελε-επίσης προσπαθούσα να κάνω μαλάξεις για να κατέβει το γάλα μπας και γλυκαθεί και το πάρει αλλά τίποτα!!).

Έχω προσπαθήσει να την θηλάσω και μετά τοθήλαστρο που έχουν βγει οι θηλές και είναι κάπως πιο λεπτό το 1ο κομμάτι, αλλά πάλι τίποτα.Την βλέπω μέρα με την μέρα και απαιτεί περισσότερα.Θέλει να γίνεται το δικό της, σπαράζει στο κλάμμα κάθε φορά που την φέρνω σε στάση θηλασμού.Προσπαθώ και με το μπιμπερό να την ταίζω στην ίδια στάση!!!

 

 

Εφη σου απάντησα και στο άλλο θέμα.

Το πρόβλημα με το χαλινο ειναι το εξής: δεν επιτρέπει τη γλωσσα να βγει τόσο όσο για να αγκαλιάσει το κάτω τμήμα απο τη θηλαια άλω. Έτσι, ακουμπά τη θηλή την οποία γδερνει γι αυτο και πονας! Το μωρο κλαίει γιατι ειναι προορισμένο να κάνει θηλαστικες κινήσεις και δεν μπορει!!

Επικοινωνισε με παιδοχειρουργο (αν έχει γίνει διάγνωση απο ωρλ).

 

Η γλωσσα του μωρου έχει σχήμα καρδιάς, φαίνεται χοντρή και φτανει μέχρι το κάτω ούλο χωρίς να μπορει να βγει απο το στόμα;

[PatPan]

Dimmi. παρόμοια ιστορία είχα και εγώ πριν 5,5 χρόνια. Και εμείς μόλις μπήκαμε σπίτι μας ηρεμήσαμε και τα βρήκαμε μεταξύ μας.

Βέβαια εκτός απο εμένα που ήθελα να θυλάσω είχα και τους άλλους (μαμα-θεία κτλ) να με ζαλίζουν ότι ΠΡΕΠΕΙ και να με κάνουν να αισθάνομαι ακόμα πιο άσχημα.

 

Μετά απο τόσα χρόνια το μόνο που δεν έχω ξεπεράσει είναι το θέμα της καισαρικής (πιστεύω ότι ήταν λάθος γιατρού).

 

Καθώς μεγαλώνει το παιδί μου βλέπω πως είναι δύσκολος στο φαγητό και μου το έδειξε απο την πρώτη στιγμή.

 

Πάντα γερό το μωράκι σου και να σου ζήσει!

[mamaculpa]

Εγώ πάλι γέννησα 7 μηνών, με φυσιολογικό τοκετό, μπήκε στη ΜΕΘ για κάμποσες μέρες, δεν ήξερα αν θα ζήσει, έπαθα επιπλοκή από τη γέννα και κινδύνευσε η ζωή μου σε σημείο που αν δεν είχα τόσο καλό γυναικολογο θα είχα τινάξει τα πέταλα, τη θηλή μου δεν την πήρε ποτέ γιατί πρώτον δεν είχα μεγάλη και δεύτερον λόγω προωρότητας του ήταν δύσκολο, ζούλαγα το στήθος μου μέχρι σημείο μελανιάς για να βγάλω το γάλα από μέσα του και να ταίσω το παιδί.... ΑΛΛΑ γενικά δεν ένοιωσα καμία στιγμή τόσο άσχημα όσο περιγράφεις dimmi. Ήμουν πανευτυχής που είχα φέρει στον κόσμο το παιδί μου ακόμα κι αν κυνδύνεψε η ζωή μου. Το μόνο που με ένοιαζε ΄ηταν να είναι εκείνο καλά και για το γάλα ειλικρινά τι να κάνουμε! Πάντα να θυμάστε ότι υπάρχουν και χειρότερα!

[geogri]

καταρχην να σου ζησει ο μπεμπης σου κ να ειστε παντα ευτυχισμενοι!!

γιατι βρε κοπελα μου ομως στενοχωριεσαι που γεννησες με καισαρικη?? κ εγω ετσι γεννησα λογω επιπλοκων αλλα ειλικρινα ουτε που μ'ενοιαξε!! το μονο που που με ενδιεφερε ηταν να ειναι καλα το μωρακι μου!! δεν εχει σημασια ο τροπος αλλα το αποτελεσμα!!

για τον θηλασμο, να σου ευχηθω καλη επιτυχια, μακαρι να πιασει ο μπεμπουλης κ να στρωσει η κατασταση! εγω επαθα επιλοχειο κ σταματησα να θηλαζω στον 1 μηνα αλλα τυψεις δεν νιωθω.

σημασια εχει να ειναι καλα τα μωρακια μας κ εμεις να μην ειμαστε μεσα στα κλαματα γιατι επηρεαζονται κ αυτα τα καημενα! εγω προσωπικα προτιμω να πινει σκονη παρα να κλαιω ολη μερα κ να κανω ασχημες σκεψεις!

εχεις το μωρακι σου αγκαλια κ μονο αυτο εχει σημασια!!!

[ΟΛΓΑ78]

σημασια εχει να ειναι καλα τα μωρακια μας κ εμεις να μην ειμαστε μεσα στα κλαματα γιατι επηρεαζονται κ αυτα τα καημενα! εγω προσωπικα προτιμω να πινει σκονη παρα να κλαιω ολη μερα κ να κανω ασχημες σκεψεις!

εχεις το μωρακι σου αγκαλια κ μονο αυτο εχει σημασια!!!

 

Συμφωνώ 100%!!!! Και καλύτερα να δίνεις μπιμπερό με όλη σου την αγάπη, παρά να θηλάζεις με μισή καρδιά ή να προσπαθείς να θηλάσεις και να κοντεύεις να αρρωστήσεις από την ταλαιπωρία!!! πάνω απ΄όλα τα μωράκια χρειάζονται υγιείς και ευτυχισμένες μανούλες!!

[Mammy in love]

Ηθελα καιρό να σας πώ την ιστορία μας (μου φαίνεται αιώνας από τότε που γέννησα) αλλά είχα άλυτα θέματα μέσα μου και όλο έκλαιγα, έτσι το απέφευγα.

Τώρα ξέρω ότι δε φταίω εγώ & μπορώ να σας τα εξιστορήσω χωρίς τύψεις...χωρίς άσχημες αναμνήσεις, όλα έγιναν για καλό, κράτησα τα καλά και προχωρώ!

 

Γεννηθήκαμε Σάββατο βράδυ με καισαρική, μετά από μια ολόκληρη μέρα προσπάθειας για ΦΤ.

Χαμηλό οξυγόνο και μπήκε το μωράκι λίγες ώρες στη ΜΕΝ.

Ουρολοίμωξη δική μου (που ίσως και να ήταν εργαστηριακό λάθος αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία) και κρατήθηκε εκεί για 2 ολόκληρα 24ωρα, κανόνες λέει του μαιευτηρίου...

Χειρουργημένη περπάτησα σχεδόν απευθείας, χωρίς καροτσάκια, και κατέβαινα

διαρκώς στη ΜΕΝ (μέχρι να ναέβω ξανακατέβαινα...άυπνη, νηστική) με τους 40

βαθμούς, τις πράσινες ρόμπες και τις μαίες που καραδοκούσαν να πετάξουν το

σχόλιο τους (το μωρό πεινάει κτλ). Το μωρό ξυπνούσε, το έβαζα στο στήθος και

κοιμόταν.

 

Κοιμόταν διαρκώς.

Ορκίζονταν ότι δεν του έδιναν ξένο γάλα.

Φυσικά το τί άκουσα από τις μαίες κάθε βάρδυας δε λέγεται,

από την δε παιδίατρο της βάρδυας έμαθα ότι το παιδί, λόγω τουότι δε του φτάνει το πρωτόγαλα, έχει υπογλυκαιμία,

και όταν το ζήτησα γραπτά έμαθα πως δεν έχει υπογλυκαιμία αλλά θα κάνει (!!!),γιατί η παιδίατρος βάρδυας ήταν και προφήτης...(αυτό είναι ένα δείγμα όσων άκουσα εκεί μέσα)

Τους τα είπα ένα χεράκι, και 2 και 3!

Μπορεί να μου έσπασαν τα νεύρα και να έκλαιγα 2 μέρες αλλά τα άκουγαν κάθε φορά!

Είχε και 2 εξαιρετικά άτομα, την τομεάρχη και 1 μαία.

Αλλά τί να σου κάνουν 2 στο χάος...

 

Εκανα ολόκληρο χαμό και κινητοποίησα τους πάντες (από τις μαίες μέχρι τους ανώτερους εκεί μέσα έως το γιατρό μου τη μαία μου - που είναι και πιστοποιημένη σύμβουλος θηλασμού).

2 μέρες προσπαθούσαμε με την σύμβουλο και το παιδί ήταν ανένδωτο. Δεν άνοιγε το στόμα του. Καθυστέρηση στην έναρξη του θηλασμού...

Πήρε το πρωτόγαλα αντλημένο.

 

Οταν πέρασαν τα 2 πρώτα 24ώρα του αποχωρισμού μου το έφεραν στο δωμάτιο.

Είχα ζητήσει rooming in φυσικά από πρίν. Που να ήξερα...

Μάχη πάλι να πιάσει το παιδί, μάχη να μη κοιμάται στο στήθος μόλις πιάσει.

Να μη του φεύγει η ρόγα που βαριόταν να πιπιλίσει με μανία και να κρατήσει στο στόμα του.

Παραδινόταν το παιδί παραδινόμουν κι γω.

Ψυχολογία κουρέλι από ξαφνική καισαρική, ξαφνικό αποχωρισμό από το παιδί, ξαφνικό σοκ ότι ο θηλασμός μας δε θα είναι ανεμπόδιστος και εύκολος.

Είχα κάνει το λάθος και είχα προδιαγράψει στο μυαλό μου την ιστορία όπως την ήθελα, ΦΤ, rooming in, αποκλειστικός θηλασμός.

Ετσι έφαγα μεγάλη σφαλιάρα όταν είδα πως το παιδί από μόνο του είναι απρόβλεπτο, όπως και όλα στη ζωή.

 

Την Τρίτη μέρα πρέπει να μου κατέβηκε το γάλα. Πρίν είχα αρχίσει αντλήσεις δειλά δειλά.

2 βράδυα (ουσιαστικά τα 2 δεύτερα βράδυα στο μαιευτήριο) έδωσα το παιδί μου μέσα στο θάλαμο μετά από συνεννόηση με τον άντρα μου που με έβλεπε να τα παίζω, μαζί με γάλα δικό μου, και με την εντολή μόνο αν χρειαστεί κι άλλο να

πάρει συμπλήρωμα.

Το συμπλήρωμα που πάλευα τις 2 πρώτες μέρες να μη πάρει...

Δεν είχα τη δύναμη ούτε να αντλήσω, πολύ χάλια ψυχολογία, κλάμα διαρκώς.

Τελικά με το παιδί βγήκαμε από το μαιευτήριο-κόλαση μου έχοντας πάρει 2 φορές - εν γνώση μας- ξένο γάλα σαν συμπλήρωμα γεύματος.

Με το που φύγαμε ενοικίασα νοσοκομειακό θήλαστρο και άρχισα αντλήσεις.

Σιγά σιγά έφτιαχνε και η ψυχολογία, ευτυχώς είχα γάλα και ένιωθα ότι το παιδί

δεν θα τρώει σκόνες και κάπως ηρεμούσα.

Κάπως έτσι κύλησαν οι επόμενες μέρες, αντλήσεις, εξικοίωση με το μωρό,

σωματική επαφή, προσπάθειες για θηλασμό και σκέψεις.

Οπως & με επίσκεψη της συμβουλου θηλασμού και μαίας μου στο σπίτι.

Μείναμε στο ότι θέλει χρόνο το παιδί, κι γω, και όταν θα γυρίσουμε σπίτι μας (στο νησί) θα είναι όλα καλύτερα και θα πιάσει το στήθος, θα αποκτήσει δύναμη μεγαλώνοντας να το βυζάξει και όλα είναι θέμα χρόνου και διάθεσης & να μας βοηθήσει το παιδί.

Με το πού μπήκαμε σπίτι μας χθες έβαλα το παιδί στο στήθος με τη ψευδοθηλή, έπιασε καλά, βύζαξε καλά και γέμισε η θηλή γάλα!

Σήμερα το ίδιο!

Μακάρι να ήταν και εδώ η πιστοποιημένη σύμβουλος να μας επισκεφτεί (είχε αλλά έφυγε η κ. Τουλούπη...), μακάρι να ήταν και η μαία μου εδώ να μας καμαρώσει

Ελπίζω η συνέχεια να είναι κάθε μέρα και καλύτερη!

 

Dimmi μου να σας ζήσει το αστεράκι σας!Είμαι σίγουρη πως όλα θα πάνε καλα! Κι εμείς όταν ξεκινήσαμε είχαμε προβλήμα αλλά τώρα πια είναι 2χρονών ο μικρός και ακόμα θηλάζει!Όταν γεννήθηκε το αγοράκι μου ήταν μικρούλη.Τον έκανα με καισαρική την 37η εβδομάδα λόγο διαβήτη κύησης.Είχα ζητήσει αποκλειστικό θηλασμό αλλά σίγουρα τον τάιζαν.Όποτε τον έφερναν κοιμόταν και δεν έπιανε το στήθος.Ένα βράδυ απελπίστηκα ,έκλαιγε και εγώ προσπαθούσα να τον βάλω στο στήθος αλλά τίποτα.Εκλαιγε εκείνος έκλαιγα εγώ...Ζήτησα να μου φέρουν ξένο.Ήρθε μία προϊσταμένη και να ναι καλα η κοπέλα με βοήθησε και έτσι δεν έδωσα ξένο.Μετά εμφάνισε ίκτερο.Η μαία μου μου είπε να τον ταίζω συνεχώς για να μπορέσουμε να βγούμε από το μαιευτήριο γιατί αν ανέβαινε και άλλο το ίκτεροθα τον κρατούσαν και δεν θα γλίτωσε το ξένο γάλα.Θα το μάθαινε και μετά δεν θα ήθελε και το δικό μου.Έλα που ο μικρός δεν έπιανε.Ζήτησα θήλαστρο.Τσακώθηκα με μερικές εκει μέσα γιατί μου έφερναν αντιρήσεις και τελικά βγήκαμε από το νοσοκομείο μαζι!Στο σπίτι άρχισε η ταλαιπωρία.Δεν έπιανε σωστά το στήθος με πόναγε ,έκανα ραγάδα και έκανα θεραπεία...Πήρα θήλαστρο και ζυγαριά.Τον έβαζα στο στήθος για να μην ξεχνιέται και μάζευα γάλα με το θήλαστρο για να του δίνω για να μην έχουμε πρόβλημα με το βάρος.Με βοήθησε και μία φίλη μου που είναι σύμβουλος θηλασμού!Η ταλαιπωρία για περίπου 2μήνες μεγάλη αλλά άξιζε τον κόπο ,τα ξενύχτια στο τραπέζι της κουζίνας με το θήλαστρο στο στήθος ,τα κλάματα...Τα καταφέραμε :D:D:D!!!Μην εγκαταλείψεις στιγμή όλα καλά θα πάνε και τις δυσκολίες θα τις θυμάσαι μόνο όταν διαβάζεις τις ιστορίες από άλλες μανούλες.Φιλακια στο αστέρι σου από εμένα και το γιοκαρίνη μου!

[mamaculpa]

καταρχην να σου ζησει ο μπεμπης σου κ να ειστε παντα ευτυχισμενοι!!

γιατι βρε κοπελα μου ομως στενοχωριεσαι που γεννησες με καισαρικη?? κ εγω ετσι γεννησα λογω επιπλοκων αλλα ειλικρινα ουτε που μ'ενοιαξε!! το μονο που που με ενδιεφερε ηταν να ειναι καλα το μωρακι μου!! δεν εχει σημασια ο τροπος αλλα το αποτελεσμα!!

για τον θηλασμο, να σου ευχηθω καλη επιτυχια, μακαρι να πιασει ο μπεμπουλης κ να στρωσει η κατασταση! εγω επαθα επιλοχειο κ σταματησα να θηλαζω στον 1 μηνα αλλα τυψεις δεν νιωθω.

σημασια εχει να ειναι καλα τα μωρακια μας κ εμεις να μην ειμαστε μεσα στα κλαματα γιατι επηρεαζονται κ αυτα τα καημενα! εγω προσωπικα προτιμω να πινει σκονη παρα να κλαιω ολη μερα κ να κανω ασχημες σκεψεις!

εχεις το μωρακι σου αγκαλια κ μονο αυτο εχει σημασια!!!

 

Να αγιάσει το στόμα σου κοπέλα μου! Συμφωνώ μαζί σου!

[nelly28]

να σου ζησει ο μπεμπης σου και θα πανε ολα πολυ πιο ευκολα τωρα που εισαι σπιι σου και θα ηρεμησεις, θα συμφωνησω και εγω με την κοπελα πιο πανω που γεννησε με καισαρικη και δεν θυλασε, κατεβαινε με υσχιακη προβολη και γεννηθηκε μολις 2,550 εχασε και 200 γρ, κοιμοταν με το που τον εβαζα στο στηθος, δεν ειχα και καλες θυλες, δοκιμασα και σιλικονης αλλα χειροτερα ηταν, να τον αφηνα νυστικο?? ποσο θα επεφτε ακομα?? ετσι πηγαμε στην σκονη. για θυλαστρο δεν μου ειπε κανενας τιποτα, μονο αυτο με στεναχωρει καπως που δεν το εψαξα αλλα καπου ειχα ακουσε οτι δεν ειναι οτι καλυτερο και ετσι εμεινα εκει, δεν πειραζει ας ειναι καλα και θα προσπαθησω ξανα σε λιγους μηνες στην μπεμπα μου!!

[paros]

θα προσπαθησω ξανα σε λιγους μηνες στην μπεμπα μου!!

ξεκινα να διαβαζεις σχετικα κειμενα που αφορουν τον θηλασμο για να εισαι προετοιμασμενη..

με το καλο !

[paros]

Ελπίζω η συνέχεια να είναι κάθε μέρα και καλύτερη!

να σου ζησει!!!

με υπομονη και επιμονη ολα θα πανε καλα!

να σκεφτεσαι θετικα και ευτυχως που ησουν ενημερωμενη νωριτερα και καταφερες να ''επιβιωσεις''!!

οσον αφορα την ψευδοθηλη με πολλη συστηματικη προσπαθεια, προσπαθησε να τις σταματησεις σταδιακα..σε καποιες περιπτωσεις οι ψευδοθηλες μπορει να μειωσουν την παραγωγη καθως δεν δινουν το ιδιο αποτελεσματικο ερεθισμα οπως οταν το μωρο θηλαζει απευθειας στο στηθος..

εχε το υποψη σου για να προσεχεις..

[dimmi]

Διαβάζω τα μηνύματα σας 1 προς 1 και θα τα ξαναδιαβάσω πολλές φορές, μου δίνετε τόσο κουράγιο!

Για τώρα να σταθώ μόνο σε αυτό το μήνυμα που μοιάζει με την περίπτωση μας περισσότερο...καισαρική, ίκτερος, κλάμα μάνας και μωρού μαζί, αδυναμία να πιάσει...

 

Η διαφορά μας είναι ότι ξενυχτώ με το θήλαστρο στο διπλό κρεβάτι, ανάμεσα στον άντρα μου και το μωρό. Από αύριο που θα πάει δουλειά ο άντρας μου με βλέπω να μετακομίζω κι στην κουζίνα

 

Mammy in love μακάρι να σας μοιάσουμε και στα άλλα και να θηλάσουμε κάποια στιγμή αποκλειστικά, χωρίς μπουκάλια και αποστειρώσεις, έστω και με ψευδοθηλές.

Προσπαθώ να κάνω πιο συχνά αντλήσεις -διάθεσης επιτρέποντος- και να τον βάζω πιο συχνά στο στήθος - μωρού επιτρέποντος! -

Η αλήθεια είναι πως τις 1-2 φορές τη μέρα που τον βάζω στο δεξί στήθος θηλάζει, εγώ ακόμη φοβάμαι την απογοήτευση και δεν δοκιμάζω παραπάνω...ακόμη!

Προσπαθώ με βαρυά καρδιά να τον βάζω και στο αριστερό, αλλά δεν ξέρω γιατί, δεν το αρμέγει καλά, δεν βρίσκει γάλα και παραιτείται.

Ακόμη κι αν πρίν έχω αντλήσει το αριστερό στήθος δεν βγάζει με τη μία γάλα, ούτε πολύ...

Πάντως το ένα στήθος το πιάνει και ανάποδα που λένε άμα έχει κέφια!

Dimmi μου να σας ζήσει το αστεράκι σας!Είμαι σίγουρη πως όλα θα πάνε καλα! Κι εμείς όταν ξεκινήσαμε είχαμε προβλήμα αλλά τώρα πια είναι 2χρονών ο μικρός και ακόμα θηλάζει!Όταν γεννήθηκε το αγοράκι μου ήταν μικρούλη.Τον έκανα με καισαρική την 37η εβδομάδα λόγο διαβήτη κύησης.Είχα ζητήσει αποκλειστικό θηλασμό αλλά σίγουρα τον τάιζαν.Όποτε τον έφερναν κοιμόταν και δεν έπιανε το στήθος.Ένα βράδυ απελπίστηκα ,έκλαιγε και εγώ προσπαθούσα να τον βάλω στο στήθος αλλά τίποτα.Εκλαιγε εκείνος έκλαιγα εγώ...Ζήτησα να μου φέρουν ξένο.Ήρθε μία προϊσταμένη και να ναι καλα η κοπέλα με βοήθησε και έτσι δεν έδωσα ξένο.Μετά εμφάνισε ίκτερο.Η μαία μου μου είπε να τον ταίζω συνεχώς για να μπορέσουμε να βγούμε από το μαιευτήριο γιατί αν ανέβαινε και άλλο το ίκτεροθα τον κρατούσαν και δεν θα γλίτωσε το ξένο γάλα.Θα το μάθαινε και μετά δεν θα ήθελε και το δικό μου.Έλα που ο μικρός δεν έπιανε.Ζήτησα θήλαστρο.Τσακώθηκα με μερικές εκει μέσα γιατί μου έφερναν αντιρήσεις και τελικά βγήκαμε από το νοσοκομείο μαζι!Στο σπίτι άρχισε η ταλαιπωρία.Δεν έπιανε σωστά το στήθος με πόναγε ,έκανα ραγάδα και έκανα θεραπεία...Πήρα θήλαστρο και ζυγαριά.Τον έβαζα στο στήθος για να μην ξεχνιέται και μάζευα γάλα με το θήλαστρο για να του δίνω για να μην έχουμε πρόβλημα με το βάρος.Με βοήθησε και μία φίλη μου που είναι σύμβουλος θηλασμού!Η ταλαιπωρία για περίπου 2μήνες μεγάλη αλλά άξιζε τον κόπο ,τα ξενύχτια στο τραπέζι της κουζίνας με το θήλαστρο στο στήθος ,τα κλάματα...Τα καταφέραμε :D:D:D!!!Μην εγκαταλείψεις στιγμή όλα καλά θα πάνε και τις δυσκολίες θα τις θυμάσαι μόνο όταν διαβάζεις τις ιστορίες από άλλες μανούλες.Φιλακια στο αστέρι σου από εμένα και το γιοκαρίνη μου!

μακάρι!

[dimmi]

και σε αυτό!

Να σου ζήσει το μπουμπουκάκι σου!!

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σε καταλαβαίνω και σε συναισθάνομαι και χαίρομαι πραγματικά που τα πάτε καλά.

Κάτι παρόμοιο πέρασα και περνώ κι εγώ!!

Είχα κι εγώ πείσει τον εαυτό μου ότι θα γεννήσω με ΦΤ κι ότι θα θηλάσω αποκλειστικά-γτ όχι άλλωστε?

Αλλά όπως τα λες κι εσύ, η ζωή είναι απρόβλεπτη!!!Κι εγώ με ΚΤ και με ολική αναισθησία μάλιστα.Έκανα πολύ καιρό να το ξεπεράσω(ίσως ακόμη να έχω υπολέιμματα).

Μετά από 33 μέρες ζωής ακόμα να θηλάσει!!Βγάζω με το θήλαστρο και της το δίνω με μπιμπερό.Πόσες τύψεις, κλάμματα κι ενοχές δεν σου περιγράφω!!!Χώρια η κούραση!!

Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά κι αισιόδοξα.Μας παρακολουθεί και σύμβουλος θηλασμού και έχω κάνει ό,τι είναι δυνατό αλλά μάταια!!Δεν παίρνει καθόλου σωστά το στήθος-παρόλο που κάνει θηλαστικές κινήσεις- αλλά μου τσακίζει τις θηλές και υποφέρω.Ακόμα και όταν βάζω το θήλαστρο, στην αρχή μέχρι να μαλακώσουν πονάω.Κόντευα να τρελαθώ, μου είχε γίνει εμμονή.Μου λείπει να την κρατάω αγκαλιά και να τρέφεται από μένα!!!Αλλά επειδή το παιδάκι μου χρειάζεται μια ισορροπημένη μανούλα να την αγαπάει, θ'αντέξω!!!

Το πήρα απόφαση κι όσο πάει.Θα βγάζω με το θήλαστρο και θα της το δίνω με μπιμπερό.Και συμπλήρωμα αν χρειαστεί(ήδη 2 γεύματα είναι από φόρμουλα).Θα την παιδεύω καιμε τοστήθος κι αν το πάρει το πήρε.ΕΙδάλλως, θα την βάζω λίγο στο στήθος έτσι για να μη μας λείπε η αίσθηση!!!

Πάντως χαίρομαι για σας ειλικρινά που τα καταφέρατε.Μακάρι να σας ακολουθήσουμε κι εμείς!!!

μια χαρά είστε! Να μη νιώθεις καθόλου άσχημα καλή μου...το έχω αποδεχτεί κι γω ότι προς εκεί βαδίζουμε, οι ανάγκες του παιδιού όλο και αυξάνονται, μέρα με την ημέρα!

Κι γω ακόμα δε μπήκα σπίτι μου που λένε, που να προλάβω τράπεζα γάλακτος να φτιάξω...

Κάνω ό,τι μπορώ πλέον, συχνές αντλήσεις, προσπαθώ ανά τρίωρο, όπως προσπαθώ να τον βάζω και στο στήθος και να αφήσω τα ψυχολογικά μου στην άκρη. Οσο πιάνει! Ετσι να παίρνει το ερέθισμα ο εγγέφαλος...

[Nina-Nana]

Σου έδωσαν κάποια εξήγηση για το γιατι δεν πιάνει;

 

Πάντως στην περίπτωσή σας το μπουκάλι χειροτερεύει την κατάσταση. Ίσως θα ήταν καλύτερα να δοκιμάσεις εναλλακτικα μέσα σίτισης πχ sns.

Πριν το βάλεις στο στηθος βάλε στις θηλές λίγο γάλα για να το προσελκυσεις.

Να θηλαζεις το μωρο πριν πεινάσει πολυ, μόλις αρχίσει να ψάχνεται.

Δοκίμασε διάφορες στάσεις θηλασμου.

[paros]

Ποιά είναι λοιπόν τα προβλήματα από την ακατάλληλη χρήση ψευδοθηλών; Παρεμβάλλονται στη φυσιολογική διαδικασία, κάνουν το απλό δύσκολο, χωρίς ταυτόχρονα να θεραπεύεται η αιτία των προβλημάτων, δηλαδή τα λάθη της μητέρας στις τεχνικές του θηλασμού. Το μωρό απομακρύνεται από τη φυσική αίσθηση της μητρικής θηλής, χάνει το ισχυρό αισθητήριο της όσφρησης από την απώλεια των οικείων οσμών της μητέρας, συνηθίζει στο πλαστικό. Η φύση προέβλεψε η μυρωδιά της θηλής της μητέρας, με τις εκκρίσεις των αδένων του Modgomeri, να είναι παρόμοια με την μυρωδιά του αμνιακού υγρού, όταν το μωρό ήταν ακόμα στην κοιλιά της μάνας του. Η φύση προέβλεψε επίσης το νεογέννητο να έχει πιο ισχυρή από όλες την αίσθηση της όσφρησης, τον βασικό του μπούσουλα για να προσανατολίζεται προς το γάλα της επιβίωσής του, της μητέρας του. Ακυρώνοντας όλα αυτά με ένα κομμάτι πλαστικό – ή πλένοντας χωρίς λόγο σχολαστικά τις θηλές – το αποτέλεσμα είναι να μετατρέπουμε τον θηλασμό σε τεχνητή διατροφή.

Με την παρεμβολή του πλαστικού το μωρό συχνά δεν απομακρύνει το ίδιο αποτελεσματικά το γάλα από το στήθος, με αποτέλεσμα να εκνευρίζεται, να καταπίνει πολύ αέρα, να παθαίνει κολικούς. Παράλληλα η μειωμένη ζήτηση οδηγεί σε μείωση της παραγωγής γάλακτος. Σύμφωνα με τον ειδικό στη βρεφική διατροφή παιδίατρο J Newman, οι ψευδοθηλές δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ποτέ κατά την φάση εγκατάστασης του μητρικού θηλασμού, δηλαδή κατά τις πρώτες 2-3 εβδομάδες, πόσο μάλλον κατά τις πρώτες κρίσιμες ημέρες στο μαιευτήριο. Η λύση σε αυτήν την ηλικία είναι πάντα διόρθωση της τοποθέτησης και της τεχνικής του θηλασμού.

 

 

http://pediatros-thes.gr/%CE%B8%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%87%CE%AF%CE%B1%CF%82/%CE%BF%CE%B9-%CF%88%CE%B5%CF%85%CE%B4%CE%BF%CE%B8%CE%B7%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%89%CF%82-%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B8%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C/

[Mammy in love]

Καλημέρα κοριτσάκι μου!Θα συμφωνήσω για τις ψευδοθηλές.Μην τις χρησιμοποιείς.Επαφή με εσένα πρέπει να έχει το μωρό όχι με την σιλικόνη.Να το βάζεις στο στήθος συνέχεια.Το λιγότερο κάθε δύο ώρες το λιγότερο.Πρ΄ωτα στήθος και μετά το γάλα που βγάζεις με το θήλαστρο.μην εγκαταλείπεις και θα δείς όλα καλά θα πάνε!Εγώ όταν μου έλεγε η φίλη μου κάποια πράγματα να κάνω την κοίταγα λες και ήταν ούφο.Έλεγα ¨αποκλείεται να τα καταφέρω¨ κουράστηκα αλλά τα κατάφερα!Όλα καλά θα πάνε και εμείς εδώ είμαστε Για να βοηθήσουμε όσο και όπως μπορούμε!

[sofi@p]

dimmi, να σου ζήσει το μωράκι σου και καλά κουράγια από δω και πέρα!!!

θα συμφωνήσω με τα κορίτσια για τις ψευδοθηλές, καλό δεν κάνουν στην εδραίωση του θηλασμού.

επίσης, σε τί στάση θηλάζεις? εμένα με βοήθησε πολύ κάτι που μου είχε πει η μαία μου. θα κάθεσαι κάπου και θα γέρνεις λίγο προς τα μπροστά. θα βάζεις ένα μαξιλάρι στα πόδια σου και θα ξαπλώνεις πάνω το μωρό, στο πλάι. αν θέλεις να θηλάσεις από το δεξί μαστό, θα κρατάς με το δεξί σου χέρι το μαστό και με το αριστερό χέρι θα στηρίζεις το μωρό. αυτό μέχρι τους 3-4 μήνες. μετά μπορείς να γυρίσεις στην κλασσική στάση της αγκαλιάς, αφού το μωρό θα στηρίζει μόνο του το κεφάλι του καλά.