Μια περιπετιούλα....

[Gatoni]

Να σας πώ τι έπαθα την προηγούμενη Κυριακή και πιστέψτε με, δεν θα την ξεχάσω ποτέ.... Λοιπόν είχαμε πεί να βγούμε το μεσημεράκι με έναν κολλήτο μας να φάμε στο mall (έχει σημασία γιατί το αναφέρω), Αφού λοιπόν ξεκινήσαμε για τον δρόμο,φτάσαμε μετά από λίγο πάρκαρε το αυτοκίνητο από έξω, βγαίνω εγώ από την άλλη πλευρά και μέχρι να προλάβω να κάνω το πρώτο μου βήμα νάσου πάρτην κάτω στο πεζοδρόμιο, βέβαια δεν έπεσα με την κοιλιά αλλά λιγάκι τραντάχτηκα. Ο καημένος ο άντρας μου τα είδε όλα, με ρωτούσε πονάς πουθενά?? εγώ του έλεγα όχι και πράγματι μέχρι κάποια λεπτά δεν πονούσα. Βέβαια το γόνατο μου γδάρθηκε αρκετά. Συναντάμε τον φίλο μας επάνω και γελούσε με τα χάλια μου επιστράτευσα ολόκληρη την security για να το βάλω κάτι επάνω του, ετσι και έγινε. Αλλά επειδή με ρώτουσαν συνέχεια άν πονάω ε... μόνο στην ιδέα πόνεσα και έτσι πήρα τον γιατρό μου, τον οπόιο και ξήπνησα και μου είπε να ξαπλώσω και άν συνεχίζει ό πόνος να πάω να κάνω υπέρηχο. Εγώ από τον φόβο μου είπα παιδιά πάμε.΄Για κακή μας τύχη το μόνο που ήταν ανοιχτό ήταν το Αλεξαντρας. Για να μην τα πολυλογώ με βλέπει μόνο η νοσοκόμα και μου είπε το εξής, ενώ ο υπέρηχος ήταν καλός βέβαια εγώ έπρεπε να την ρωτάω για το κάθε τι, μετά της λέει ο γιατρός να με δεί και από κάτω, εντωμεταξύ ο Σταυρος ήταν από έξω δεν έβλεπε δεν άκουγε τίποτα. Επειδη έχω αρκετα υγρά(συγγνώμη κιόλας) νόμιζε ότι τρέχει το αμνυακό υγρό και περίμεναμε να το επιβεβαιώσουμε, εγώ με ανοιχτά πόδια και αυτή με άφηνε και πήγαινε έξω και όταν ρώτησε ο Σταυρος τι γίνεται τού είπε ότι έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα, τρελάθηκε και εγώ επίσης νόμισα ότι θα το έχανα, άρχισα να κλαίω... Ευτυχώς ο γιατρός μου μου είπε να μην ανησυχω. Μετά το κορυφαίο ήταν ότι θέλαν να με κρατήσουν μέσα για να με δει ο γιατρός, αλλά ευτυχώς δεν έγινε γιατί την επόμενη μέρα θα με εξέταζε ο ίδιος και όλα είναι μια χαρά.

Συγγνωμη άν σας κούρασα αλλά ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας....

 

[/i]

[poukis]

παλι καλα εισαι εσυ!!οπως εγραψα κ σε καποιο αλλο τοπικ εγω ετσι γεννησα 38εβδομαδα κ 1μερα,Επεσα πανω στην κοιλια μου(εσκασα σαν καρπουζι) κ επαθα αποκολληση πλακουντα οποτε ουτε που καταβαλα ποτε γεννησα!το μονο θετικο ηταν οτι ειμουν αρκετων εβδομαδων,λιγο πριν γεννησω! Περαστικουλιασου κ προσοχή απο κ στο εξης!

[κατερινα_κι]

ΓΑΤΟΝΙ...ΜΗ ΖΗΤΑΣ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΛΕ....ΕΜΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΑΚΟΥΜΕ....

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΣ ΠΟΣΟ ΜΗΝΩΝ ΕΙΣΑΙ???

ΕΙΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ...'Η ΤΟΥ ΤΡΕΛΑΝΕΣ ΟΛΟΥΣ...??

[Ηλιάννα]

Αφου ηταν ολα καλα,αυτο μετραει...

Στην πρωτη εγκυμοσυνη ετον 7ο μηνα επεσα με τη λεκανη με τα ρουχα αγκαλια

Στην τριτη επεσα στην 32η και στην 35η εβδομαδα με τα γονατα,ακομα εχω τα σημαδια

Η δευτερη μου ξεφυγε,δεν τα καταφερα,εχασε τα points

[evangelia]

περαστικά

[Gatoni]

Είμαι στον 5ο μήνα, εγώ με το κάθε τι που κάνω πονάω με το παραμικρό δεν ξέρω γιατί, δεν με περίμενα να είμαι τόσο ευαίσθητη. Εχθές πάλι τι έκανα?

Γενικά είμαι αυτον τον καιρό πολύ επιρεπείς στα ατυχήματα και λέω να μην κυκλοφορώ Είπα να κάνω την καλή νοικοκυρά εχθές και να συμαζέψω τα συρτάρια μου, και για να μην σκύβω το έβγαλα και το άφησα στο κρεβάτι (αλλά ήταν κοντά μην τρομάζεται,) και την ώρα που το άφηνα κάθησα με αυτό και μου ήρθε μια σουβλια από τα δέξια κάτω χαμηλά και μετά πονούσα όλο την ημέρα, αλλά φοβήθηκα και είπα να μην πάρω ξανά τον γιατρό μου γιατι θα με ξεχαίσει και με το δικαίο του άλλωστε την προηγούμενη μέρα είμασταν μαζί. Σημερα βέβαια δεν πονάω εκεί αλλά πονάει το στομάχι μου, αλλά αυτό βέβαια είναι από το σφίξιμο που θα φύγει ο άντρούλης μου.

Θα πάει για δουλειά 2 βδομάδες στην Αμερική και θα έρθουν τα πεθερικά μου την Τετάρτη. Μέχρι τότε θα πρέπει να προσέχω πάρα πολύ γιατί δεν έχω κάποιον δικό μου κοντά μου, οπότε καταλαβένεται είμαι μλεσα στο άγχος.

Εντωμεταξύ με κάθε πόνο που αισθάνομαι θέλω να πηγαίνω στο μητέρα να την βλέπω, αλλιώς δεν ησιχάζω. Βέβαια ο γιατρός μου είπε ότι άν δεν δώ αίμα να μην φοβάμαι για αποκόληση αλλιώς να ξεκουράζομαι.

Αυτά τα νέα μου....

[elias-christina]

Στον 5ο μηνα της εγκυμοσυνης μου επεσα απο τις σκαλες στην δουλεια μου.

Κατεβαλα μεγαλη προσπαθεια να μην κουτρουβαλισω!

Επεφτα με τον πωπο! Φυσικα σηκωθηκα, πηρα τον αντρα μου κλαιγοντας κ ηρθε κ με πηρε. Ευτυχως ηδη ημουν σε ανοιχτη επικοινωνια με την μικρη (κλωτσια συννεφο) κ ηξερα οτι ειναι καλα.

Ωσπου να με κλωτσησει ομως με φαγανε οι τυψεις.

Κοντεψα να πεθανω κ ας τρελαινομουν απο τους πονους στην μεση κ στα χερια μου. Το μονο που με ενοιαζε ηταν να με κλωτσησει.

Φυσικα πηγα κ για ελεγχο.

[τετα]

αχ βρε κοριτσια μου προσεχτε λιγακι. ειναι επικινδυνα τα πραγματα.

τους ακροβατες θα τους κανουμε μολις γεννησουμε....

μεχρι τοτε λιγο υπομονη κ ολα θα πανε καλα!!!!!!!!!!

[elias-christina]

Για να λεμε κ του στραβου το δικιο...

Προσωπικα περπαταγα σαν το παπι (ετσι με ελεγε κ ο αντρας μου),

ως το τελος ειχα πρηστει πολυ κ δεν κουμανταρα το βαρος μου.

Και ξερω πως κ σε οσες παθανε κατι παρομοιο σιγουρα κατι τετοιο συμβαινει... Τι να κανουμε? Αλλαζει κ το κεντρο βαρους μας κλπ κλπ.

[eleni^^]

σημασια εχει που ειστε καλα! αυτο με το κεντρο βαρους ειναι αληθεια..κ εγω ειχα πεσει δυο φορες χωρις καν να σκονταψω...στο πουθενα τσουυυυυπ κ παρτην κατω! κ αλλη μια με ειχε χτυπηση μια ηλιθια με το αυτοκινητο της κ ετρεχα κ εγω για υπερυχο παρολο που με ειχε χτυπησει σε γοφο κ μπουτι οπως πηγε το ζωον να περασει νωριτερα το κοκκινο!!!!

τελικα ολα καλα Δοξα το Θεο!

[loukomamy]

Και εγώ μέχρι σήμερα έχω πέσει 2 φορές. Η αλήθεια είναι οτι πάντα ήμουν επιρρεπής στις τούμπες αλλά και τώρα που έχει αλλάξει και το κέντρο βάρος ... ... αλλού πατάω και αλλού βρίσκομαι κατι φορές.

 

Ευτυχώς ομως και τις δύο φορες που έπεσα, έπεσα "όμορφα"... δεν έπεσα με βάρος.... αν γίνομαι κατανοητή...

[Chrisa_ev]

και εγώ κορίτσια 2 φορές έχω πέσει... την πρώτη μέσα σε ένα καταστημα ρούχων γλίστησα στην σκάλα αλλά ευτυχώς είχα δίπλα μου τον άντρα μου και κρατήθηκα για να μην χτυπήσω άσχημα απλά έκανα τσουλήθρα με τον ποπό.. και τη προηγούμενη εβδομάδα έγδαρα τα γονατά μου σκοντάφτοντας στις κακοτεχνίες των πεζοδρομίων και να σκεφτεί κανείς ότι πλέον πάω πολύ σιγα και προσεκτικά όταν περπατάω....Ευτυχώς το μωράκι μου είναι καλά

[ΧΡΙΣΤΙΝΑ31]

Εγώ είχα φοβερό πρόβλημα στο μπάνιο. Με το νέο μου κέντρο βάρους δεν μπορούσα με τίποτα να σηκωθώ από την μπανιέρα, φοβερά επικίνδυνο.... έπρεπε να έρθει ο άντρας μου να με σηκώσει... κατέληξα να κάνω ντους καθιστή σε καρέκλα. Τουλάχιστον έτσι ένοιωθα ασφαλής.