ο πονος της μανας που χανει το παιδι της ειναι αβασταχτος

[μαρια_23]

Γεια σας ειμαι η μαρια 23 χρονων απο επαρχεια! εχω γινει δυο φορες μαμα εχω των γιωργακη μου 25 μηνων κι εφερα στο κοσμο δυστιχως για 59 ημερες μονο των παναγωτακη μου!

Η εγκυμοσινη μου ξεκηνισε των ιουνιο του 2011 η χαρα μας απεριγραπτη η εγκυμοσινη κηλουσε ομαλα και ηρεμα και το μωρο ολα καλα...των δεκεμβρι ομως μια στεναχωρια ηταν αρκετη ν αατρεψει τα παντα μου εσπασαν τα νερα και νοσιλευτικα για 25 μερες στη αθηνα ευτασα στο παρα ενα α χασω την ζωη μου, κυνδινευσα να κανω ολικη αφερεση. στης 20-1-12 γεννησα φυσιολογικα ενω ημουν πρωιγηθισα καισαρικη ο μηκρος ζηγιζε 1465 γρμ. οι γιατροι ολοι επεσαν απο πανω του 24 ωρες μονο κρατισε η αναπνευστικη βοηθεια, στης 3 ημερες παρουσιασε ικτερο εκανε δυο μεταγκυσης αιματος, το σταθεροπιεισαν, μετα παρουσιασε νεκρωτικη εντεροκολιτιδα εκανε 6 ωρες χειρουργειο του αφερεθικε μεγαλο μερος απο το λεπτο εντερο λογων μεγαλης καταστρωφης, μετα απο πεντε μερες εκανε λαπαροσκοπιση, επιτα εκανε μαγνιτικη στον εγκεφαλο βρεθικαν εξι κυστες μη αποροφησιμες οι οποιες ειχαν καταστρεψει αγκεια που ηταν κινητικα και νοητικα! λογων που ειχε προβλημα στον εγκεφαλο ειχαμε μπει σε δευτερεβουσα θεση στη ληστα αναμωνης για μεταμωσχευση λεπτου εντερου! ολο αυτο το διαστημα ο μηκρουλης μου παρ ολα αυτα ευτασε τα 2 κιλα! ολο αυτο το διαστημα ημασταν στο πηγεν'ελα τη πεμπτη 15-3 των ειδαμε ειχε αρχισει κι αδυνατιζε, ειδα για πρωτη φορα τα ματακια του γιατι ολες της πρωιγουμενες φορες κοιμοταν, εκατσα δηπλα του εβαλα το χερι μου των χαϊδεψα κι επιασα το χερακι του καταφερα κι εβαλα το δαχτυλο μου μεσα στη χουφτιτσα του εκεινη τη στιγμη γηρισε με κοιταξε μεσα στα ματια τ ανοιγωκλεισε κι επιτα τραβιξε το χερακι του εκεινη τη στιγμη ενοιωσα την καρδια μου να ποναει πως το τελος ερχετε...την δευτερα 19-3 χτυπαει το τηλ. το σηκονω ηταν απο το νοσοκομειο και μου ειπαν πως ο παναγιωτακης κατελιξε κι οτι επρεπε να παμε να των παραλαβουμε, με το που κλεινω το τηλ. η καρδια μου ματωσε, η φωνη μου ακουστικε σε ολη τη περιοχη να κλαιω και να φωναζω ''γιατι μου το δωσες αφου ηθελες να το παρεις? γιατι μου το ταλεπωρισες τοσο πολυ? γιατι?'' δυστηχως ομως απαντιση καμια...τη τριτη μαζεψαμε τα κομματια μας και πηγαμε, καναμε το εξητηρειο πηγαμε στο γραφειο τελετων ετοιμασαμε τα χαρτια κι επιτα πηγαμε στο νεκροταφειο και περημεναμε να των φερουν, με το που αντηκρισα το κουτακι παγωσα το ανοιξαν των ειδαμε, κλαιγαμαι εγω κι ο αντρας μου και δεν φωναζαμαι γιατι δεν θελαμαι να των φωβισουμαι και ξυπνησει και μας δει και στεναχωριθει:cry:!!! η ηρωνια της ζωης σημερα 22-3 ηταν το ραντεβου για να μπ να γεννισω με καισαρικη και δυστιχως ολα τελειωσαν και το μωρακι μου ειναι ενας αγγελος εκει ψηλα!!! δεν προλαβα ουτε μια αγκαλια να το παρω κι αυτος ειναι ο καημος μου ο μεγαλος...:cry:...

[jo89]

Πω πω κοριτσι μου πραγματικα δεν ξερω τι να πω...εχω παγωσει....:cry::cry::cry::cry: γιατι να συμβαινουν τετοια πραγματα γιατι???o παναγιωτακης σας ειναι εκει ψηλα και σας αγαπαει και σας προστατευει....Δεν νομιζω πως χωρανε πολλα λογια....ευχομαι μεσα απο την καρδια μου ο μικρος παναγιωτακης να σας στειλει γρηγορα ενα ακομη αδερφακι μηπως και απαλυνει ο πονος σας....

Να παιρνεις δυναμη απο τον μεγαλο σου πριγκιπα....Εχεις μια τεραστια αγκαλια απο εμενα....Κουραγιο κοριτσι μου!!

[goody]

Δεν υπαρχουν λογια.... λυπαμαι παρα πολυ... ευχομαι να απαλυνει καποτε ο πονος σας και να χαιρεστε τον γιωργακη σας παντα γερο..κουραγιο :(

[no doubt]

:(:(:(:(:(

κουράγιο.....

[mariakr]

Μαρία, ειλικρινά κλαίω και πονάω μαζί σου για το χαμένο αγγελούδι σου..

Ό,τι άλλο και να σου πω...είναι λίγο.

Κουράγιο

[Amy74]

Κοριτσι μου, λογω τιμης μιση ωρα τωρα κοιταω την οθονη και κλαιω...δεν ξερω τι θα μπορουσα να σου πω...σου στελνω μια τεραστια αγκαλια...:(

[molly]

εχει κλεισει η φωνη μου...προσπαθω να κρατησω τα δακρυα μου....δεν μπορω να σου πω πολλα.ΚΟΥΡΑΓΙΟ....μονο αυτο.κλαψε,κλαψε πολυ μην ξεχασεις ομως κ τον γιωργακη σου πρεπει να σε δει καλα.παλεψε το για εκεινον.κ απο εμενα εχεις μια παρα πολυ μεγαλη αγκαλια.

[DFR]

Kαι εγώ διάβασα το μυνημα σου και δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω. Κουράγιο καρδούλα μου δεν ξέρω τι άλλο να σου πω...

[xrisapap]

Γεια σας ειμαι η μαρια 23 χρονων απο επαρχεια! εχω γινει δυο φορες μαμα εχω των γιωργακη μου 25 μηνων κι εφερα στο κοσμο δυστιχως για 59 ημερες μονο των παναγωτακη μου!

Η εγκυμοσινη μου ξεκηνισε των ιουνιο του 2011 η χαρα μας απεριγραπτη η εγκυμοσινη κηλουσε ομαλα και ηρεμα και το μωρο ολα καλα...των δεκεμβρι ομως μια στεναχωρια ηταν αρκετη ν αατρεψει τα παντα μου εσπασαν τα νερα και νοσιλευτικα για 25 μερες στη αθηνα ευτασα στο παρα ενα α χασω την ζωη μου, κυνδινευσα να κανω ολικη αφερεση. στης 20-1-12 γεννησα φυσιολογικα ενω ημουν πρωιγηθισα καισαρικη ο μηκρος ζηγιζε 1465 γρμ. οι γιατροι ολοι επεσαν απο πανω του 24 ωρες μονο κρατισε η αναπνευστικη βοηθεια, στης 3 ημερες παρουσιασε ικτερο εκανε δυο μεταγκυσης αιματος, το σταθεροπιεισαν, μετα παρουσιασε νεκρωτικη εντεροκολιτιδα εκανε 6 ωρες χειρουργειο του αφερεθικε μεγαλο μερος απο το λεπτο εντερο λογων μεγαλης καταστρωφης, μετα απο πεντε μερες εκανε λαπαροσκοπιση, επιτα εκανε μαγνιτικη στον εγκεφαλο βρεθικαν εξι κυστες μη αποροφησιμες οι οποιες ειχαν καταστρεψει αγκεια που ηταν κινητικα και νοητικα! λογων που ειχε προβλημα στον εγκεφαλο ειχαμε μπει σε δευτερεβουσα θεση στη ληστα αναμωνης για μεταμωσχευση λεπτου εντερου! ολο αυτο το διαστημα ο μηκρουλης μου παρ ολα αυτα ευτασε τα 2 κιλα! ολο αυτο το διαστημα ημασταν στο πηγεν'ελα τη πεμπτη 15-3 των ειδαμε ειχε αρχισει κι αδυνατιζε, ειδα για πρωτη φορα τα ματακια του γιατι ολες της πρωιγουμενες φορες κοιμοταν, εκατσα δηπλα του εβαλα το χερι μου των χαϊδεψα κι επιασα το χερακι του καταφερα κι εβαλα το δαχτυλο μου μεσα στη χουφτιτσα του εκεινη τη στιγμη γηρισε με κοιταξε μεσα στα ματια τ ανοιγωκλεισε κι επιτα τραβιξε το χερακι του εκεινη τη στιγμη ενοιωσα την καρδια μου να ποναει πως το τελος ερχετε...την δευτερα 19-3 χτυπαει το τηλ. το σηκονω ηταν απο το νοσοκομειο και μου ειπαν πως ο παναγιωτακης κατελιξε κι οτι επρεπε να παμε να των παραλαβουμε, με το που κλεινω το τηλ. η καρδια μου ματωσε, η φωνη μου ακουστικε σε ολη τη περιοχη να κλαιω και να φωναζω ''γιατι μου το δωσες αφου ηθελες να το παρεις? γιατι μου το ταλεπωρισες τοσο πολυ? γιατι?'' δυστηχως ομως απαντιση καμια...τη τριτη μαζεψαμε τα κομματια μας και πηγαμε, καναμε το εξητηρειο πηγαμε στο γραφειο τελετων ετοιμασαμε τα χαρτια κι επιτα πηγαμε στο νεκροταφειο και περημεναμε να των φερουν, με το που αντηκρισα το κουτακι παγωσα το ανοιξαν των ειδαμε, κλαιγαμαι εγω κι ο αντρας μου και δεν φωναζαμαι γιατι δεν θελαμαι να των φωβισουμαι και ξυπνησει και μας δει και στεναχωριθει:cry:!!! η ηρωνια της ζωης σημερα 22-3 ηταν το ραντεβου για να μπ να γεννισω με καισαρικη και δυστιχως ολα τελειωσαν και το μωρακι μου ειναι ενας αγγελος εκει ψηλα!!! δεν προλαβα ουτε μια αγκαλια να το παρω κι αυτος ειναι ο καημος μου ο μεγαλος...:cry:...

Είμαι μια μάνα που έχασε το παιδί της σε ηλικία 17 μηνών,το 2006.Είχε εγκεφαλική ατροφία λόγω ενδομήτριων ισχαιμικών βλαβών (?) και όχι λόγω προωρότητας,όπως το δικό σου.Αυτές οι βλάβες δυστυχώς δεν διορθώνονται.Εγώ η ίδια του έκανα φυσιοθεραπεία καθημερινά.Παρόλο που ξέρω πως αν ζούσε θα ήταν ένα ανάπηρο παιδί εγώ δεν το ξεπέρασα ποτέ.Πάντα κάτι με τσιμπάει μέσα μου.Τώρα μετά από 4 παλίνδρομες έχω ένα κοριτσάκι 5,5 μηνών υγιέστατο.Κάνε υπομονή και προσπάθησε να κάνεις ένα άλλο παιδί για να στρέψεις εκεί το ενδιαφέρον σου.Κάνε ομοιοπαθητική θα σε βοηθήσει πολύ.

[tazoula82]

Δεν υπάρχουν λόγια... Τι να σου πω κάνε κουράγιο? Η ψυχή σου,η καρδιά σου αυτην την στιγμή πονάνε και πάντα θα σε πονάει αυτο το γιατί... Προσπάθησε κοριτσάκι μου να φανείς δυνατή μόνο και μόνο για το άλλο παιδάκι που εχεις.Ξέσπασε ομως κλάψε χωρις να σε βλέπει το μικρό.Μην το κρατάς μέσα σου.Ειμαστε εδω για να μιλάς οποτε θες και το χεισ ανάγκη.Μια μεγάλη αγκαλιά απο μένα... Ο αγγελός σου ο Παναγιωτάκης, θα ναι πάντα κοντά σας και θα σας προστατεύει.

[oneiraki]

Έχοντας ένα παιδάκι 4 μηνών δεν μπορώ να διανοηθώ πως είναι να χάνεις το παιδί σου. Είτε είναι μέσα στην κοιλιά σου είτε (ακόμη χειρότερα έξω). Εύχομαι ο Θεός να σου δίνει δύναμη και κουράγιο.Δεν μπορώ δυστυχώς να φανταστώ τον πόνο σου, εύχομαι καμία μάνα να μην το περάσει αυτό. Να είσαι δυνατή για το άλλο σου παιδάκι και εύχομαι σύντομα να έχεις ένα σποράκι στην κοιλίτσα σου,μία τελειόμηνη εγκυμοσύνη και ένα υγιές μωράκι.Και εμείς θα είμαστε εδώ τότε να μοιραστούμε την χαρά σου..

[GREG78]

καμμία μάνα δεν θα έπρεπε να περνά αυτό που ζεις εσύ τώρα!!Μία λέξη μόνο θα σου πω....ΚΟΥΡΑΓΙΟ..ο Θεός να σου δίνει δύναμη να ανταπεξέλθεις αυτή την δύσκολη περίοδο..Ο γιός σου θα είναι δίπλα σου κ απο τα ματάκια του θα σου απαλύνει μέρα με την ημέρα τον πόνο σου!!

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

:(:(:(:(:( δεν εχω λογια ...

[PRAYER]

Κουράγιο Μαράκι....!!!!

Ίσως ο Θεός ήθελε να σου δείξει ποιος είναι ο άγγελος που θα σας προσέχει!!!!

Είναι πολύ δύσκολο αλλά σκέψου ότι υπάρχει ένας μικρός πρίγκιπας μέσα στο σπίτι σας που θέλει να βλέπει τους γονείς του καλά.. Έχε δεμένη την οικογένεια σου και όλα θα ξεπεραστούν...Η σκέψη μου θα είναι μαζί σου, εύχομαι να περάσει ο πόνος σας όσο πιο σύντομα γίνεται...

[alexele]

ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΛΕΞΗ..............................ΓΙΑΤΙ??????????????????????

 

ΥΠΟΜΟΝΗ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΩΠΟ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΛΟΓΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!

[Καλλιόπη Μ]

κορίτσια (maria & xrysapap), πάρα πολύ στεναχωρήθηκα...εύχομαι ολόψυχα αυτή να είναι η τελευταία πίκρα στην ζωή σας. Να καμαρώσετε τα παιδάκια σας όπως επιθυμείτε και με το καλό αν είναι να έρθουν και άλλα να μεγαλώσει η οικογένεια σας.

[ΜΑΤΘΙΛΔΗ]

δεν υπαρχουν λογια....

κουραγιο,να προσεχεις τον εαυτο σου για το αγορακι σου που σε χρειαζετε ...

[sofi@p]

δεν ξέρω τί να πω... δεεν παρηγοριέται μια μάνα που έχασε το παιδί της....καμμιά γυναίκα να μην το περάσει αυτό...

[joela]

Δεν έχω χάσει παιδάκι όμως είμαι μάνα και συμπάσχω κοριτσάκι μου....

Αυτό αφιερωμένο απο εμένα στο αγγελάκι σου εκει ψηλά....

 

[DALIA]

Τα λόγια σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορούν να αντιστοιχιστούν με τα ανάλογα συναισθήματα.

Έχω ζήσει αρκετές φορές την περίπτωση από πολύ κοντινά μου πρόσωπα με παιδιά διαφόρων ηλικιών. Από 18μηνών έως 38 ετών. Ότι και να πούμε ξέρω ότι δεν μπορεί να σε ανακουφίσει.

Το μόνο που θα ήθελα να σου γράψω είναι....βρες δύναμη από οπουδήπτε ΜΟΝΟ για τον Γιωργάκη...

:cry::cry:

[Maria 31]

Μαρακι μου κουράγιο...ο Παναγιωτακης σου είναι ένα πανέμορφο αγγελάκι εκεί ψηλά στον ουρανό και κάνει παρέα με την δικιά μου μπεμπουλα που μου έφυγε μια μέρα πριν γεννηθεί.κλαψε όσο θέλεις, κατα την δικιά μου άποψη Μονή σου..γιατί ούτε το παιδάκι σου θα στεναχωρεις ούτε τον άντρα σου και θα ξεσπας.εγώ έτσι το αντιμετωπισα,γιατί όταν με έβλεπε ο άντρας μου ,μου έλεγε συνεχει να μην κλαίω και να μην στεναχωριεμαι.είναι δυνατόν!!!!το ξέρω ότι το λένε για το καλό μας αλλά είναι αδύνατον.γιαυτο περίμενα και εγώ να φύγει και πλανταζα στο κλάμα μέχρι που στερεψα.δεν πρόκειται να ξεχαστεί ΠΟΤΕ..στην δικιά μου περίπτωση <<τουλάχιστον>> δεν την είδα,που είναι πολύ σημαντικό.ήθελα πολύ να την δω αλλά φοβήθηκα μην μου μείνει η εικόνα της,απ΄την άλλη λέω κακός που δεν την είδα, δεν είδα το προσωπακι της...κουράγιο και κλαψε να ξεσπασεις μην το κρατάς μέσα σου..μια τεραστιααα αγκαλιά και απο εμένα..

[ΟΛΓΑ78]

Έχω παγώσει.... δεν ξέρω τι να σου πω...η περιγραφή σου με συγκλόνισε. Πάρε δύναμη από τον μεγάλο σου, κάνε κουράγιο και ελπίζω ο χρόνος να απαλύνει όσο γίνεται τις πληγές σας. Να είστε καλά και ενωμένοι...

[neogenitaki]

δεν έχω λόγια να περιγράψω τι στεναχώρια νοιώθω αυτή τη στιγμη...κουράγιο κοριτσάκι μου....στάσου δυνατή για τον μικρό γιωργάκη και κοίτα μπροστά!!ήτανε να γίνει και έγινε - εμείς οι άνθρωποι πολλές φορές δοκιμαζόμαστε και περνάμε δοκιμασίες σκληρές...μια μεγάλη αγκαλίτσα κι απο εμένα.Μην στεναχωριέσαι....

[xenia:-)]

παρα πολυ λυπαμαι.......κουραγιο μανουλα.

[natassa-tasos]

Μαρία μου κάνε κουράγιο κορίτσι μου δεν έχω λόγια να πω για όλα αυτά που πέρασες....Μάτωσε η ψυχή μου....:(