Πολύ συναισθηματικός και ευαίσθητος!

[nastasia]

Θα ήθελα την γνώμη σας!

Ο γιος μου είναι 4,5 και είναι ένα παιδάκι πολύ δωτικό και ευαίσθητο. Παράδειγμα: αν έρθει μία φίλη στο σπίτι, ακόμα κι αν δεν την έχει ξαναδει, αφού την γνωρίσει για λίγο και εκεινη ασχοληθεί κάπως μαζί του, αμέσως εκείνος ΔΕΝΕΤΑΙ μαζί της στην κυριολεξία, θέλει να κάθεται δίπλα της και να της πιάνει το χέρι. Δεν το κάνει όμως αυτό με αγνώστους, σε μια καφετέρια ας πούμε.. Μέχρι τώρα δεν με ενοχλούσε, αντιθέτως το έβρισκα πολύ τρυφερό, ωσπου προχθές με προϊδέασε μία γνωστή μου και μου είπε ότι δεν είναι σωστό και πρέπει να το σταματήσει. Εγώ αυτό το θεώρησα υπερβολή αλλά μήπως έχει δίκιο? Από την άλλη πώς μπορώ να το σταματήσω να εκδηλώνει αυτό που αισθάνεται? Επίσης λέει πολύ συχνά στην νηπιαγωγό του ποσο πολύ την αγαπάει.... Με ενδιαφέρει πάρα πολύ η αποψή σας.. και αν μπορούσαν να μου πουν την άποψη τους και οι Emmaki και Myriki!

[emmaki]

(Signomi gia ta Greeklish,.....Eimai se PC xvris Ellinika kai den provlepetai mesa sti mera na vretho se PC me Ellinka)

 

Giati na stamatisei?

Apo ti stigmi pou ginetai se gnosta atoma (afto katalava) den nomizo oti enexei kapoion kindino gia to paidi...

Mia erotisi. Ginetai mono me megalous i kai me paidia? Kai an ipirxan paidia sto spiti gia na paiksei, tha kathotan pali dipla sti fili sou, kratontas tis to xeri?

Mipos tha itan kalo na "anoixtite" ligo? Diladi, na divrinete ton kiklo ton gnorimion sas? Na vrethei me kainourgia prosopa?

Mipos to kanei giati thelei na exei kapoion gia parea? Mipos (stin periptosi pou perigrafeis) h fili sou asxolithike mazi tou, meta ton "paratise" gia na milisei kai na asxolithei mazi sou, opote to paidi thelise na tis traviksei tin prosoxi ("ksereis kai ego eimai edo!")?

[nastasia]

Είναι κοινωνικός και παίζει πολύ με παιδάκια! ΑΝ όμως δει ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει καλά (συνήθως αν το παιδάκι είναι μικρότερο απ' αυτόν) τότε θα προτιμήσει τους μεγάλους γιατί θέλει να επικοινωνεί με τους άλλους και αυτό είναι το ζητούμενό του! Πιστεύω χωρίς να είμαι ειδική φυσικά (μιλάω βάσει εμπειριών με το παιδί μου) ότι είναι κάπως πιο μπροστά, συναισθηματικά τουλάχιστον, από τα παιδάκια της ηλικίας του. Μπορεί να κάνω και λαθος! Στον παιδικό σταθμό μου έλεγε κ κυρία του ότι μιλάει σαν μεγάλος, τώρα στο προνήπιο μου λέει η κυρία του ότι τελειώνει τις εργασίες του πολύ πιο γρήγορα από όλα τα παιδιά, του φαίνονται πανεύκολες και είναι ολόσωστες. Κύκλο έχουμε και δεν εντοπίζω πρόβλημα στις συναναστροφές του. Προσπαθώ να σε βοηθήσω να καταλάβεις την κατάσταση όσο καλύτερα γίνεται...

[emmaki]

Είναι κοινωνικός και παίζει πολύ με παιδάκια! ΑΝ όμως δει ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει καλά (συνήθως αν το παιδάκι είναι μικρότερο απ' αυτόν) τότε θα προτιμήσει τους μεγάλους γιατί θέλει να επικοινωνεί με τους άλλους και αυτό είναι το ζητούμενό του! Πιστεύω χωρίς να είμαι ειδική φυσικά (μιλάω βάσει εμπειριών με το παιδί μου) ότι είναι κάπως πιο μπροστά, συναισθηματικά τουλάχιστον, από τα παιδάκια της ηλικίας του. Μπορεί να κάνω και λαθος! Στον παιδικό σταθμό μου έλεγε κ κυρία του ότι μιλάει σαν μεγάλος, τώρα στο προνήπιο μου λέει η κυρία του ότι τελειώνει τις εργασίες του πολύ πιο γρήγορα από όλα τα παιδιά, του φαίνονται πανεύκολες και είναι ολόσωστες. Κύκλο έχουμε και δεν εντοπίζω πρόβλημα στις συναναστροφές του. Προσπαθώ να σε βοηθήσω να καταλάβεις την κατάσταση όσο καλύτερα γίνεται...

 

 

Oraia.

Einai ena fisiologiko paidaki, isos pio douelmeno apo ta ipoloipa tis ilikias tou. Niothei "pareisaktos" kai oti den to katalavainoun oi mikroteroi tou. (Kala ta pao mexri edo???)

Oi enilikes tou milane, asxolountai mazi tou kai etsi niothei "konta" tous.

Proteino, mia sizitisi mazi tou, gia na katalaveis esi akrivos giati thelei na einai me tous megalous (nomizo oti afta pou eipes einai dikies sou ermhneies kai oxi pragmata pou eipe to paidi).

Episis, me sizitisi, na tou doseis na katalavei oti ta paidakia den mporoun na einai sinexeia me tous megalous. Otan erxontai filoi tis mamas kai tou mpampa, mporei na katsei ligo mazi tous, na milisoun kai meta na paei sto domatio tou na paiksei i na paiksei ekei dipla sas (oxi mazi sas).

Episis, an ta paidia einai mikrotera kai den ta thelei, na tou toniseis to gegonos oti aftos san megaliteros mporei na ginei "daskalos" gia ta mikra paidia. Na tous mathei pos na paizoun, pos na milane kalitera gia na ginontai katanoita klp klp

Ola me sizitisi....

[emmaki]

A!!!!!! Kai kati akoma...

Einai monaxopaidi?

An exei aderfia, pos simperiferetai me ta aderia tou?

An einai monaxopaidi, exei mathei me megalous (esena kai ton mpampa) kai etsi apozita afto pou exei mathei. Ara prepei na "kse-mathei".... Epafis, loipon, me polla paidakia (sto spiti, sto parko, stin paidiki xara....)

[tanya77]

Δυστυχώς στον κόσμο που ζούμε υπάρχουν πολλοί ανυποψίαστα κακοί άνθρωποι και γνώμη μου είναι πως πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας να προφυλάσσονται. Αυτό βέβαια καλό είναι να γίνει με το λιγότερο δυνατόν τραυματισμό της αγνής ψυχούλας τους και χωρίς να επέμβαίνουμε πάρα πολύ στην ιδιοσυγκρασία τους.

 

Στη δική σου περίπτωση θα ξεκινούσα να του μιλάω για το ενδεχόμενο ότι κάποιος μπορεί να φαίνεται καλός και να μην είναι τελικά. Ίσως αρχικά μέσα από παραμυθάκια (δε γνωρίζω κάποιο συγκεκριμένο αλλά σίγουρα κυκλοφορούν στην αγορά). Μετά θα του εξηγούσα τα όρια, δηλαδή μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας ξένος στη σωματική επαφή (πχ ότι δεν είναι ας πούμε κακό να του χαϊδεύει κάποιος το κεφάλι αλλά ότι απαγορεύεται ένας ξένος, πέρα από μαμά και μπαμπά και ίσως η δασκάλα στο σχολείο, να τον βοηθήσει να βγάλει το παντελόνι του για να πάει στην τουαλέτα). Δε χρειάζεται να τον βομβαρδίζεις με ιστορίες τρόμου απλά σιγα σιγά να συνηθίσει την έννοια του ξένου, ότι δεν είναι απαραίτητα κάποιος του οποίου δε γνωρίζουμε το όνομα αλλά οποιοσδήποτε πέρα από την οικογένεια και μερικούς ανθρώπους που ορίζετε ως "δικούς" σας και οι οποίοι πρέπει να είναι συγκεκριμένοι.

 

Ο γιος μου είναι πολύ μικρότερος ακόμα από το δικό σου, το ίδιο κοινωνικός και συναισθηματικός δε. Άρχισα ήδη να εφαρμόζω κάποια από τα παραπάνω, όσα δηλαδή έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει, και μέχρι στιγμής λειτουργεί καλά.

[nastasia]

Δυστυχώς στον κόσμο που ζούμε υπάρχουν πολλοί ανυποψίαστα κακοί άνθρωποι και γνώμη μου είναι πως πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας να προφυλάσσονται. Αυτό βέβαια καλό είναι να γίνει με το λιγότερο δυνατόν τραυματισμό της αγνής ψυχούλας τους και χωρίς να επέμβαίνουμε πάρα πολύ στην ιδιοσυγκρασία τους.

 

Στη δική σου περίπτωση θα ξεκινούσα να του μιλάω για το ενδεχόμενο ότι κάποιος μπορεί να φαίνεται καλός και να μην είναι τελικά. Ίσως αρχικά μέσα από παραμυθάκια (δε γνωρίζω κάποιο συγκεκριμένο αλλά σίγουρα κυκλοφορούν στην αγορά). Μετά θα του εξηγούσα τα όρια, δηλαδή μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας ξένος στη σωματική επαφή (πχ ότι δεν είναι ας πούμε κακό να του χαϊδεύει κάποιος το κεφάλι αλλά ότι απαγορεύεται ένας ξένος, πέρα από μαμά και μπαμπά και ίσως η δασκάλα στο σχολείο, να τον βοηθήσει να βγάλει το παντελόνι του για να πάει στην τουαλέτα). Δε χρειάζεται να τον βομβαρδίζεις με ιστορίες τρόμου απλά σιγα σιγά να συνηθίσει την έννοια του ξένου, ότι δεν είναι απαραίτητα κάποιος του οποίου δε γνωρίζουμε το όνομα αλλά οποιοσδήποτε πέρα από την οικογένεια και μερικούς ανθρώπους που ορίζετε ως "δικούς" σας και οι οποίοι πρέπει να είναι συγκεκριμένοι.

 

Ο γιος μου είναι πολύ μικρότερος ακόμα από το δικό σου, το ίδιο κοινωνικός και συναισθηματικός δε. Άρχισα ήδη να εφαρμόζω κάποια από τα παραπάνω, όσα δηλαδή έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει, και μέχρι στιγμής λειτουργεί καλά.

Αυτό ακριβώς μου τόνισε και η φίλη μου, ότι ο κόσμος μπορεί να είναι και κακός. Δίνει πολλά και τα δίνει γρήγορα. Και εκνευριζόμουν το καλοκαίρι που κάθε απόγευμα κατεβαίναμε στην αυλή και έλεγε στη γειτόνισα, ¨Αμαλία σε αγαπάω πολύ¨. Αδερφάκι έχει μικρότερο, συμπεριφορά φυσιολογική, ζηλεύει αρκετά!