Δυσκολο βραδυ.

[casperαki]

Καλησπερα

Ηθελα να μοιραστω μαζι σας τι περασαμε χτες βραδυ.

Ειχα παει σε μια κυρια μεγαλη σε ηλικια που χρειαζοταν βοηθεια να κρεμασει τις κουρτινες της.Πηρα μαζι μου και τον γιο μου γιατι α.ηταν 6 το απογευμα και νυσταζε και δεν ηθελα να τον αφησω στον μπαμπα γιατι θα κοιμοταν και μετα αντε να κοιμηθει παλι το βραδυ.

β.ηθελα να τον εχω σαν δικαιολογια για να κανω γρηγορα γ.ο μπαμπας κοιμοταν και ειπα να μην τον ξυπνησω....Ειμαι αδικαιολογη.........

Πηγαμε και εκεινος μαλλον βαριοταν δεν ειχε κατι να κανει , ετρωγε σοκολατα και σε καποια στιγμη ημονυ στο δωματιο και αυτος στο σαλονι τον ακουσα να κανει εναν ηχο σαν να στραβοκαταπιε.Πηγα κοντα του τον ρωτησα τι εχει στο στομα του,δεν ειπε τιποτα μιας και δεν λεει κ πολλα ακομα,πηγα στο σαλονι και στο τραπεζι ειχε η γιαγια αφησει ενα ταπερακι ανοιχτο με χαπια......Τρελαθηκα.Τον ρωτησα αν εφαγε κ μου λεει ΝΑΙ,,,μου εδειχνε τα χαπια που ριχνουν την πιεση,ειχε ομως και αλλα χαπια για υπνο ,πονσταν και κατι αλλα.ΤΟ ενα το ταβορ ηταν χυμα στο ταπερ μισο.Οποτε μπορει να ειχε και αλλα χυμα.Η γιαγια δεν θυμοταν ποσα χαπια ειχε ουτε αν ειχε χυμα.Πηρα το κ.δηλητηριασεων και μου ειπαν να παω στο νοσοκομειο.

Ο μικρος ενω ελεγε Ναι οτι εφαγε αρχισε να λεει μετα οχι.Δεν ηξερα τι να κανω.Ενα κομματι μου ηθελε να μην κανω τιποτα κ να νομιζω οτι δεν πηρε.Ντροπη μου.....

Πηγαμε στο Παιδων που εφημερευε και στο αμαξι τα ματια κλειναν.Το παιδι ηταν ξυπνιο απο τις 8 το πρωι που πηγε παιδικο ετσι δεν ηξερα αν ηταν απο την κουραση η απο καποιο χαπι.Τρελαθηκα αρχισα να του φωναζω Ξυπνα ο αντρας μου μου εβαλε τις φωνες εκεινη την ωρα φτασαμε και ετρεξα μεσα μολις με ρωτησαν τι εχουμε με πιασαν τα κλαμματα.Κατερευσα.δεν μπορουσα να σταματησω.Τον πηραν μεσα και μου ειπαν πλυση στομαχου και παρακολουθηση ολο το βραδυ.Καθως περιμεναμε να κανει την πλυση ηθελα να φυγω/Ειπα στον αντρα μου μηπως να φευγαμε?πως μπορουσα να το σκεφτω.?δεν ηθελα να υποστει αυτα τα πραγματα ο μικρος χωρις να ειμαι σιγουρη αν εφαγε κατι.Υστερα μια σκεφτηκα τι ειναι προτιμωτερο?να υποστει τζαμπα ταλαιπωρια μια μερα η να υπρχει μια στο εκατομυριο να μην ανοιξει τα ματακια το πρωι?Το πηραν το αγγελουδι μου μεσα και με πιασανε λυγμοι.νομισα οτι εκλειναν τα πνευμονια μου δεν ειχα αερα.Ο μικρος μου δεν ακουστηκε.Η νοσοκομα μου ειπε οτι τους τρελανε ολους που δεν εβγαλε αχνα οταν του βαλαν το σωληναριο και καθολη την διαρκεια.Παρα μονο του ειπαν θα βαλουν σωμηνα και θα κανει φουσκες μεσα η κοιλιτσα του και εκεινος ειπε απλα ναι....σαν να βλεπω το τρομαγμενο του φατσακι.....

Ειδα αλλες περιπτωσεις που μου ματωσαν την ψυχη...αλλες μαμαδες....γυναικες που γινουνται βραχη για τα παιδια τους.Μαμαδες που περναγαν μεγαλο γολγοθα,μικρα βρεφακια,παιδακια διασωληνωμενα......Ηταν τοσο τρομαχτικο ....δεν ειχαμε ξαναπαει στο νοσοκομειο.Δεν τα ειχα δει ξανα αυτα.Αλλο να τα ακους αλλο να τα βλεπεις.

Ακουσα μια γυναικια φωνη να φωναζει ΘΕΕ ΜΟΥ.....ακουσα ενα παιδακι απο την αλλη μερια του κτιριου μαλλον να ουρλιαζει για 5 συνεχομενα λεπτα...Τι να πω?τι ευχη να δωσω?να πω για τον θεο?για οσους πιστευουν ευχομαι ο θεος να τους βοηθησει κα ινα τους δωσει δινει.Ευχομαι να εχουν τα παιδακια μας ΥΓΕΙΑ πανω απο ολα.Παιδακια που για μενα ηταν απλα ενα παιδακι και για την μαμα ηταν ολη της η ζωη.....

Εμεις βγηκαμε σημερα.Ο μικρος ειναι καλα.Οι εξετασεις ολες καλες.Ακομα δεν ξερουμε αν ειχε παρει κατι.

Αλλα νιωθω τυψεις.Πολλες.Γιατι ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΗΚΑ οτι υπαρχουν φαρμακα στο σπιτι.Δεν περασε απο το μυαλο μου.Παρα σκεφτηκα πως να κανω γρηγορα και να φυγω.Σκεφτηκα μονο τον εαυτο μου και το παιδι μου ταλαιπωρεθηκε τοσο πολυ για το λαθος μου.

Ποσο προσοχη θελουν , να αποφεχθουν τα χειροτερα....Τιποτα δεν θα αφησω στην τυχη ξανα, και θα ειμαι πολυ πολυ πολυ πιο προσεκτικη.

Ευχομαι σε ολες τις μανουλες να εχουνε γερα παιδακια και οσες πονανε για το παιδακι τους αυτην την στιγμη ευχομαι κουραγιο , δυναμη και περαστικα να ειναι.

[mama2009]

παναγια μου ολα τα παιδακια του κοσμου να ειναι καλα

τι περασες κοπελα μου με επιασε το στομαχι μου οσο διαβαζα, μπραβο στο αγορι σου που τωρα ειναι μια χαρα ποτε θα μαθαιτε αν τελικα πηρε κατι??

[casperαki]

δεν θα το μαθουμε....μου ειπε οτι δεν φανηκε καποιο χαπι απο την πλυση αλα δεν εχει σημασια γιατι μπορει να ειχε διαλυθει...Οι εξετασεις αιματος και ουρων κ καρδιογραφημα ηταν μια χαρα.

μονο οι τοξικολογικες δεν βγηκαν ακομα σε μερικες μερες

Σε ευχαριστω πολυ ναι ητνα γενναιο το μικρο μου.Σιγουρα πιο πολυ απο μενα.

[katerinak]

τωρα περασε μην το σκεφτεσαι..σιγουρα τωρα θα πει το μυαλο προληπτικα κ σε αλλα κ θα εισαι σε εγρηγορση οπως πρεπει να μαστε ολες μας

[mama2009]

περαστικα σας και ολα καλα απο δω και περα και προσοχη η ηλικια ειναι δυσκολη εχω και εγω ενα γιο στην ηλικια του δικου σου και καταλαβαινω

[natasa_spyros]

έχω και εγώ ένα γιο 29 μηνών και καταλαμβαίνω.! Δευτερόλεπτο να γυρίσω το κεφάλι αλλού μπορεί να συμβεί το αδιανόητο.!! Πρέπει να είμαστε προσεκτικές και καχύποπτες όσο μπορούμε. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας γράφω εγώ με τα πράγματα που ζω καθημερινά μαζί του!! Υπομονή και χαίρομαι που όλα πήγαν καλά για το παιδάκι σας!

Καλά να είναι τα παιδάκια μας και τα παιδιά όλου του κόσμου!!

[viki35]

Πωπω κοπελα μου καλη τι περασατε , τι περασε το μικρουλι , τι περασες και εσυ . Ευχομαι να ειναι ολα καλα , οπως και ειναι δηλαδη , και να το θυμαστε ως μια ασχημη εμπειρια πλεον .Αυτο με τα χαπια ειναι απο τις μεγαλυτερες φοβιες μου , ιδιατερα οταν ζουσε ο πατερας μου επερνε ενα κουτι χαπια ετρεμα οποτε πηγαιναμε στη μανα μου και τους ειχα απο πισω ολη την ωρα , και δεν πηγαιναμε και πολυ συχνα για αυτο το λογο . Μια φορα η πεθερα μου ειχε κανει μια μαλακια , και δεν ειναι ανθρωπος που δεν προσεχει , ισα ισα ειναι το ιδιο chyco με μενα , τους αφησε να παι3ουνε με το κουτακι που κοβει τα χαπια και ειχε μεσα τριματα , το ανοιγουνε και γεμιζει ο τοπος τριμενο χαπι πωπω , και εκεινη αμεσως καταλαβε τι εκανε και εμενα γυαλλισε το ματι μου, δεν της ειπα τιποτα γιατι καταλαβε απο μονη της τι εκανε οποτε και δεν επαναληφθηκε. Τα φοβαμαι παρα πολυ .

[dimmi]

πωπω βουρκωσα Να είσαι καλά να το προσέχεις, δεν φταίς, άνθρωποι είμαστε.

[depybal]

κασπεράκι μου, καταλαβαίνω τι πέρασες...ευτυχώς ..τέλος καλό..όλα καλά!πραγματικά, πρέπει να έχουμε τα μάτια μας και όλους τους αισθητήρες μας στο φουλ ενεργοποιημένους. μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε.

και μένα το μεσημέρι...ενώ είχαμε ξαπλώσει με τη μικρή μου...με πήρε ο ύπνος για λίγο..αφού να φανταστείς δεν το κατάλαβα καν..αλλά όταν άνοιξα τα μάτια μου..είχε κατεβάσει όλα τα βιβλία απο το ράφι..και δεν άκουσα τίποτα!!!..πολλά θα μπορούσαν να συμβούν..δεν ξέρω...πρώτη φορά μου συνέβη..

όσο για τον πόνο...που βλέπεις στα νοσοκομεία...δεν υπάρχουν λόγια...είναι οδυνηρό..τραγικό...ο θεός να φυλάει..και να δίνει υγεία..δύναμη και ελπίδα σε εκείνους τους γονείς.

πάντως και γω πιστεύω...από ότι έχω καταλάβει δηλαδή..πανικοβάλλομαι...δεν είμαι ψύχραιμη..και θαυμάζω όλους όσους χειρίζονται τις καταστάσεις με ηρεμία και δύναμη..

[MeLi.k]

ελπιζω να ειναι καλα τωρα...περαστικα ..

[bee]

Μην κατηγορείς τον εαυτό σου.Δεν ήθελες το κακό του παιδιού σου!Περαστικά σας και εύχομαι να μην χρειαστεί να πάτε πάλι στο νοσοκομείο

[linav]

Μπορώ να σε καταλάβω γιατί περίπου τα ίδια περάσαμε και μεις προχτές με την 2 ετών μικρή μου. Την είδα να παίζει με το κουτί που έχω τα χάπια για το θυρεοειδή μου και είχε βάλει στο στόμα το αλουμινόχαρτο από τη συσκευασία. Τρελάθηκα και γω, την ρώταγα αν έφαγε χάπια ή μόνο τα χαρτιά αλλά δεν μπορούσα να βγάλω άκρη. Πήρα την παιδίατρο και μου είπε να πάρω το κέντρο δηλητηριάσεων γιατί ίσως χρειαστεί πλύση στομάχου. Ενιωσα να χάνω το φως μου άπό τον πανικό. Πήρα το κέντρο δηλητηριάσεων καθώς και την ενδοκρινολόγο που με παρακολουθεί αλλά ευτυχώς και οι δυο μου είπαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα ακόμα και στην περίπτωση που κατάπιε το χάπι γιατί χορηγούν σε παιδιά θυροξίνη, οπότε δεν χρειάζεται νοσοκομείο. Τί να πω, λεπτό δεν μπορείς να τα αφήσεις από τα μάτια σου γιατί δεν ξέρεις τί είναι ικανά να σκαρφιστούν.

[mmaria]

δεν φταις για το συγκεκριμενο περιστατικο, αλλά "φταις" διοτι δεν εχεις εξηγησει επαρκως και με σαφηνεια σε ενα παιδι 6 χρονων οτι τα φαρμακα δεν ειναι καραμελες. δεν ειναι δυνατον να ειμαστε 24 ωρες απο διπλα τους και να τα προσεχουμε σε καθε κινηση. τα φαρμακα, τα μαχαιρια, οι πριζες πρεπει να εξηγουνται απο την ηλικια του1 ετους και νωριτερα...

[PASOUMI]

Μα πως ειναι δυνατον να μην δειξουν οι εξετασεις αιματος αν πηρε τα φαρμακα η οχι?

Αχ το χειροτερο ειναι οι αμφιβολιες και το 50-50 αν επρεπε να κανεις πλυση στομαχου η οχι και ειδικα να παρεις την αποφαση σε στιγμες πανικου!!

Περαστικα στο μικρο σου και μακρυα μακρυα τα νοσοκομεια και τα αγχη απ ολα τα παιδακια! Δεν νομιζω να υπαρχει πιο μελαγχολικο θεαμα απο ενα παιδακι σε ενα νοσοκομειο...

[mama2009]

δεν φταις για το συγκεκριμενο περιστατικο, αλλά "φταις" διοτι δεν εχεις εξηγησει επαρκως και με σαφηνεια σε ενα παιδι 6 χρονων οτι τα φαρμακα δεν ειναι καραμελες. δεν ειναι δυνατον να ειμαστε 24 ωρες απο διπλα τους και να τα προσεχουμε σε καθε κινηση. τα φαρμακα, τα μαχαιρια, οι πριζες πρεπει να εξηγουνται απο την ηλικια του1 ετους και νωριτερα...

 

 

καλε το παιδακι ειναι 2 ΕΤΩΝ ΚΑΙ 6 ΜΗΝΩΝ οχι 6 ΕΤΩΝ

[sweet_february]

Κοριτσια αυτος ειναι ο μεγαλυτερος μου φοβος! Μην φαει η μικρη τσιγαρο ή μην καταπιει κανενα χαπι. Γι' αυτο και εχω κανει το σπιτι φρουριο, δεν ειναι να τα εμπιστευεσαι καθολου τα παιδια και δεν ξερεις τελικα και απο που θα τη βρεις..

 

Μην το σκεφτεσαι τωρα κοριτσι μου, παει, τελειωσε.. Επαθες και εμαθες!

Περαστικα και αγυριστα να ειναι! Μακαρι αυτη να ηταν η τελευταια σας λαχταρα!

[giannakosmum]

Περαστικά σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου. Πιάστηκε η ψυχή μου που το διάβαζα ήταν σαν να το περνούσα εγώ. Ξέρω ότι ακούγεται δύσκολο αλλά πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι τι θα μπορούσες να είχες κάνει για να το αποτρέψεις. Ότι έγινε έγινε, δεν μπορείς να το διορθώσεις, κοίτα από εδώ και πέρα. Σκέψου θετικά ότι ευτυχώς πήγαν όλα καλά και ο μικρός σου είναι μια χαρά. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα

[SUPERMOM]

Περαστικά. Ευχομαι να μην ξαναπεράσεις τέτοια λαχτάρα, μέσα απο την ψυχή μου στο εύχομαι. Σε καταλαβαίνω απόλυτα!

[vereniki]

Περαστικά σας! Και εγώ είχα περάσει μια φορά την λαχτάρα με φάρμακα του πεθερού μου, αλλά ευτυχώς δεν είχε φάει κανένα, ο πεθερός μου θυμόταν πόσα είχε.

Τωρα σχετικα΄με το νοσοκομείο, εκεί πραγματικά εκτιμάς πολλά πράγματα.. έχουμε νοσηλευθεί 2 φορές για όχι πολύ σοβαρούς λόγους και θυμάμαι τα βράδια που εφημέρευε το νοσοκομείο τον ήχο και τα κορναρίσματα των ασθενοφόρων που έφταναν...