Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Η μητέρα του ή εγώ?


San.

Recommended Posts

Καλησπέρα κορίτσια. Βρήκα το θάρρος να γράψω και εγώ για το πρόβλημα μου.

εδώ και ένα χρόνο ζω με τον άνθρωπο της ζωής μου. Έναν υπέροχο άνθρωπο που με έχει βοηθήσει όσο τίποτα άλλο στην ζωή μου και λατρεύω πολύ. δεν είμαστε παντρεμένοι ούτε έχουμε παιδιά ακόμα(μόνο 2 σκυλάκια). Φανταζόμαστε την ζωή μας μαζί για πολλά χρόνια αλλά εκεί έρχεται η οικογένεια του και μας τα χαλάει όλα. Τους πρώτους μήνες τα πήγαινα πολύ καλά και με τον αδελφό του και με την μαμά του. Εδώ να κάνω μία παρένθεση και να σας πω ότι η μητέρα του συντρόφου μου έχει ένα πρόβλημα υγείας, ιδιαίτερα σημαντικό, με αποτέλεσμα να μένει 24 ώρες την μέρα στο σπίτι 7 μέρες την εβδομάδα. εκτός από της ώρες που πηγαίνει στο νοσοκομείο. Προσπαθούσα, που λέτε, να είμαι φιλική. Έτσι κάθε φορά που πήγαινα στο σπίτι τους καθόμουν μιλούσα με την μητέρα του για διάφορα θέματα. Εκείνη μας καλούσε συνέχεια στο σπίτι για φαγητό και όλα κυλούσαν ομαλά. Μέχρι κάποια στιγμή που άρχισε να κάνει παράπονα στον Γιάννη ότι δεν την συμπαθώ και ότι δεν την χαιρετάω όταν πάμε ή φεύγουμε από το σπίτι. Εκεί άρχισα να ξινίζω αλλά δεν το έδειχνα ούτε στον Γιάννη ούτε στην μητέρα του. Μετά άρχισαν ακόμα περισσότερα. Ζητούσε συνέχεια τον Γιάννη στο σπίτι για δουλειές του σπιτιού(ακόμα και για να πετάξει τα σκουπίδια). Εδώ να σημειώσω ότι ο αδελφός του Γιάννη μένει στο ίδιο σπίτι με την μαμά του και δεν δουλεύει ούτε κανει κάτι και παρόλα αυτά φώναζαν τον Γιάννη να πετάξει τα σκουπίδια. Κάθε φορά που ο Γιάννης αρνιόταν να πάει, γιατί είχαμε κανονίσει να πάμε για φαγητό ή οτιδήποτε άλλο, εκείνη το έριχνε στο πρόβλημα υγείας της, ότι θα πεθάνω και δεν θα το μάθεις και άλλα τέτοια. Τον τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ χειρότερα η μητέρα του δεν του μιλάει και ο μόνος λόγος που θα τον πάρει τηλέφωνο είναι για να του πει να πάει λεφτά για τους λογαριασμου(αφού είναι ο μόνος που δουλεύει από τους δικούς του). Της ζήτησε μία βοήθεια να κρατήσει το σκυλάκι του για να πάμε διακοπές και έγινε χαμός. Άρχιζε να φωνάζει και να λέει δεν θα κρατάω εγώ το σκυλί σου για να πηγαίνεις από εδώ και από εκεί(η μητέρα του μέχρι πριν 1 μήνα ζητούσε από τον Γιάννη να της πάρει σκυλί για να έχει παρέα). Ανησυχώ πολύ ότι εγώ φταίω που φτάσανε εδώ. Πλέον δεν πηγαίνουμε καθόλου στην μαμά του και έχω να τους δω πάρα πολύ καιρό. Βλέπω τον σύντροφο μου να είναι ράκος κάθε φορά που γίνετε άλλος ένας καυγάς και δεν μπορώ να τον βλέπω να υποφέρει και να στεναχωριέται. Δεν βρίσκω τρόπο να φτιάξουμε την σχέση μας με την μητέρα του. Αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε συζήτηση με τον Γιάννη. Εσείς τι λέτε? τι γνώμη έχετε για όλα αυτά?

 

Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


κοπελα μ δεστο μακροπροσθεσμα...οσο πιο μακρια τοσο πιο καλα. οταν τον βλεπεις στεναχωρημενο κανε του καμια εκπληξουλα, μαγιερεψε κατι που του αρεσει, φτιαχτου το κεφι. αν η μανα ειναι γρια κ αρρωστη δε φταις εσυ.επισης στο λεω σαν ομοιοπαθουσα οτι κ εμενα ο αντρας μ ετρεχε για ολους.θειους, θειες, μαναδες γιαγιαδες...ε τωρα που καναμε κ παιδι του το ξεκαθαρισα να τα ξεχασει αυτα που ηξερε.

" Ήρθες εσύ κι η νύχτα γέμισε φως" 30.10.10-23.10.12

Μ+Γ 09.09.02

N9tLp2.pngikF4p2.png

Link to comment
Share on other sites

απλά πιστεύω ότι αυτό που την ενοχλεί περισσότερο είναι ότι ο Γιάννης έφυγε από το σπίτι. Επίσης πιστεύω ότι με μένα έχει πρόβλημα η μητέρα του και το βγάζει σε αυτόν.

Link to comment
Share on other sites

απλά πιστεύω ότι αυτό που την ενοχλεί περισσότερο είναι ότι ο Γιάννης έφυγε από το σπίτι. Επίσης πιστεύω ότι με μένα έχει πρόβλημα η μητέρα του και το βγάζει σε αυτόν.

 

Μάλλον χάσανε τον κουβαλητή:?.Το ξέρω αυτό το παραμύθι ,το πέρασε και μια ανιψιά μου και τελικά χώρισαν γιατί το παλικάρι επέτρεπε στην μανούλα του να λέει τις "κουβεντούλες" της:mad:.Προσπάθησε να είσαι διακριτική με τον σύντροφό σου και να τον κάνεις ευτυχισμένο γιατί μου φαίνεται πονεμένη η ιστορία του:(.Α ρε κάτι μάνες:mad:...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Υπάρχει περίπωση στην συμπεριφορά της μάνας του να παίζει ρόλο η αρρώστια της?

Το λέω γιατί πολύ περίεργη μου φαίνετε η συμπεριφορά της ως προς το παιδί της. Προς τα εσένα θα το καταλάβαινα.

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites

καλημερα κ απο μενα!!!μπεμπακι εγω πιστευω,φυσικα χωρις να ξερω τη γυναικα,υποθεσεις κανω,οτι η ψυχολογια της κ τα συναισθηματα της καταβαλλονται απ'το προβλημα υγειας της!!!μπορει να την εχει πιασει κατι σαν καταθλιψη,οτι την αφησατε,οτι νιωθει μονη της,να βγαζει νευρα αθελα της κ να πληγωνει τους αλλους!!δεν νομιζω να μην πικραινεται που ο γιος της δεν την επισκεπτεται πια!!δεν ξερω κ τι προβλημα υγειας υπαρχει,αλλα εγω πιστευω πως θα πηγαινα εγω σαν νυφη να τη δω!!δεν ειναι καναενας δρακουλας!!μπορει απο μια δικη σου κινηση,μια επισκεψη,μια ομορφη συζητηση μαζι της,ολα να ξαναφτιαξουν κ να μην στεναχωριεται ουτε εκεινη ουτε ο γιος της!!δεν ξερω....εμενα θα μ'επνιγε αυτη η κατασταση κ θα προσπαθουσα να τη λυσω!!!κ αν ειναι κ καλος ανθρωπος η μητερα του θα δεις οτι αυτη η κινηση σου θα τη συγκινησει κ θα σε δει αλλιως!!!!εγω ομως γενικα φοβαμαι τα προβληματα υγειας,φοβαμαι μηπως ''χαθει'' ο ασθενης κ θα ετρεχα να σωσω την οποιαδηποτε κατασταση για να μην φυγει πικραμενη!δεν ξερω τι αλλο να πω...αμα σας φεροταν ασχημα κ ηταν μια χαρα υγιεστατη,θα υπηρχαν κ αλλες λυσεις!αλλα τωρα μια γυναικα σ'ενα κρεβατι,αγχωνεσαι οτι ο χρονος σε πιεζει!!

''Κ όταν ξυπνάς κάθε πρωί,τον ήλιο σαν κοιτάξεις,στην αγκαλιά του πρωινού ποτέ να μην ξεχάσεις,να ψάχνεις μέσα στη ζωή τα άνθη τα λευκά της κ την ευχή μου θα τη βρείς μέσα στη μυρωδιά της''

ΝΙΚΟΣ-ΜΑΡΙΑ-ΘΑΝΑΣΗΣ!!!

Link to comment
Share on other sites

Οπως λες ειναι μια γυναικα με σοβαρα προβληματα υγειας που δεν μπορει να βγει καν απο το σπιτι!!!!

Πως σκεφτηκες να της αφησεις να φροντιζει ενα σκυλακι ? Δεν εξεταζω τον λογο (ειτε ειναι διακοπες ειτε κατι σοβαροτερο). Μια αρρωστη γυναικα που μπαινοβγαινει στα νοσοκομεια σαφως και δεν μπορει να φροντιζει οποιονδηποτε αλλον.

Επισης ειναι λογικο να χρειαζεται βοηθεια ανα πασα στιγμη.

Δεν ειναι απο εγωισμο ή απο οτιδηποτε αλλο (ετσι οπως μας περιγραφεις την κατασταση της δηλαδη) αλλα δεν μπορει να κανει καποια πραγματα.

Αν σκεφτεσαι να προχωρησεις σοβαρα με αυτον τον ανθρωπο πρεπει να συνειδητοποιησεις οτι ετσι θα ειναι η κατασταση. Αντεχεις?

Link to comment
Share on other sites

και προς θεου, μην τον βαλεις ποτε σε αυτο το διλημμα (την μητερα σου ή εμενα). Θα εισαι χαμενη απ ολες τις αποψεις ακομη και αν αρχικα διαλεξει εσενα.

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι πάντα τα πράγματα θα είναι έτσι.... η μάνα του και ο αδερφός του τον είχαν στο μυαλό τους σαν τον άνθρωπο που θα είναι πάντα δίπλα από κάθε άποψη, ειδικά αν και εκείνος είναι υποχωρητικός και δέχεται να ικανοποιεί κάθε παραξενιά και να τους υποστηρίζει εξ' ολοκλήρου οικονομικά. Είναι ιδιαίτερη η περίπτωση της μάνας που είναι άρρωστη. Απλά συνειδητοποιούν ότι κάποια στιγμή πρέπει να κάνει οικογένεια ή να ασχοληθεί με τη δική του ζωή, ότι χάνουν την προτεραιότητα και αυτό την έχει αποσυντονίσει μάλλον σε συνδυασμό με την ασθένειά της. Δυστυχώς και ο δικός σου προφανώς βρίσκεται σε δύσκολη θέση και αν είναι και συναισθηματικός (φυσικά δε λέω να πετάξει τη μάνα του και να αδιαφορεί) τότε τα προβλήματα αυτά θα υπάρχουν πάντα.Πρέπει να σκεφτείς αν θα αντέξεις και αν θα μπορείς να διαχειριστείς μια τέτοια προβληματική κατάσταση. Εγώ να σου πω, χωρίς να είμαι παρτάκιας και αναίσθητη, θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά, γιατί τέτοιες αποφάσεις αφορουν μια ολόκληρη ζωή και δεν μπορείς να απαιτήσεις από κανέναν να έχει στο μέλλον μια συμπεριφορά που θα του υποδείξεις εσύ, ειδικά αν έχει συνηθίσει να συμπεριφέρεται διαφορετικά (δηλαδή να τους φροντίζει και να είναι πάντα δίπλα τους μόλις τον φωνάξουν). Φυσικά δεν είναι και λύση να αποκοπεί από αυτούς και να αδιαφορήσει για ό,τι τους αφορά.

Καλή τύχη και καλή δύναμη

a9X0p3.pngmrSbp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Έγραψα και πριν αλλα το μηνυμα μου σβηστηκε επειδη κοπηκε η συνδεση.

 

Μου φαίνεται πως η μητέρα του Γιάννη δεν μπορεί να καταλάβει οτι πρεπει και ο Γιάννης να φτιάξει κάποτε το δικό του σπιτικό. Δεν είπαμε να τους γράψει κανονικά αλλα πρωτα κοιταμε τη γυναικα μας και το/τα παιδι/α μας και μετα γονεις-αδερφια.

 

Επίσης αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατι δεν πάει να δουλεψει ο αδερφος του Γιάννη. Δεν εχει καμια δουλεια ο Γιάννης να πληρωνει τους λογαριασμους τους.

 

Άλλο να τους βοηθάει καπου καπου αν σας περισσευουν χρήματα και άλλο να βάζει τους λογαριασμούς της μαμας του και του αδερφου του στα πάγια έξοδα σας.

 

Γλύκανε λίγο με τη μαμά εσύ και πες στον άντρα σου να βάλει όρια.

Link to comment
Share on other sites

να πω κι εγω τη γνώμη μου;;τίποτις δεν έχει η μαμα κι αυτά τα "ψυχολογικά" της αρρώστειας τά 'φαγα στη μάπα με τον πατέρα μου γι'αυτό έφτασα 32 να φεύγω τώρα απο το πατρικό...απλώς όπως είπε και μια φίλη προηγουμένως το όλο θέμα είναι οτι χάσανε τον παρά......

io6Qp3.png

g3BCp2.png

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει περίπωση στην συμπεριφορά της μάνας του να παίζει ρόλο η αρρώστια της?

Το λέω γιατί πολύ περίεργη μου φαίνετε η συμπεριφορά της ως προς το παιδί της. Προς τα εσένα θα το καταλάβαινα.

 

Σίγουρα το θέμα υγείας της την έχει επηρεάσει πολύ. Η ψυχολογία ενός άρρωστου ανθρώπου είναι πάντα άσχημη. Μέχρι ένα βαθμό το καταλάβαινα αλλά πλέον αυτήν η στάση που κρατάει προς το Γιάννη(και θα την χαρακτήριζα εχθρική) δεν μπορώ να δικαιολογήσω. Και εγώ αν το είχε με εμένα πρόβλημα θα το καταλάβαινα. έχω συνηθήσει όμως από τους δικούς μου γονείς που πάντα με στηρίζουν σε όλες μου τις επιλογές και βλέπω ότι σε αυτήν την περίπτωση έχουν μόνο απαιτήσεις απέναντι στον Γιάννη. Ποτέ δεν θυμάμαι τον Γιάννη να πηγαίνει στην μαμά του να της μιλήσει για ένα πρόβλημα του.

Link to comment
Share on other sites

καλημερα κ απο μενα!!!μπεμπακι εγω πιστευω' date='φυσικα χωρις να ξερω τη γυναικα,υποθεσεις κανω,οτι η ψυχολογια της κ τα συναισθηματα της καταβαλλονται απ'το προβλημα υγειας της!!!μπορει να την εχει πιασει κατι σαν καταθλιψη,οτι την αφησατε,οτι νιωθει μονη της,να βγαζει νευρα αθελα της κ να πληγωνει τους αλλους!!δεν νομιζω να μην πικραινεται που ο γιος της δεν την επισκεπτεται πια!!δεν ξερω κ τι προβλημα υγειας υπαρχει,αλλα εγω πιστευω πως θα πηγαινα εγω σαν νυφη να τη δω!!δεν ειναι καναενας δρακουλας!!μπορει απο μια δικη σου κινηση,μια επισκεψη,μια ομορφη συζητηση μαζι της,ολα να ξαναφτιαξουν κ να μην στεναχωριεται ουτε εκεινη ουτε ο γιος της!!δεν ξερω....εμενα θα μ'επνιγε αυτη η κατασταση κ θα προσπαθουσα να τη λυσω!!!κ αν ειναι κ καλος ανθρωπος η μητερα του θα δεις οτι αυτη η κινηση σου θα τη συγκινησει κ θα σε δει αλλιως!!!!εγω ομως γενικα φοβαμαι τα προβληματα υγειας,φοβαμαι μηπως ''χαθει'' ο ασθενης κ θα ετρεχα να σωσω την οποιαδηποτε κατασταση για να μην φυγει πικραμενη!δεν ξερω τι αλλο να πω...αμα σας φεροταν ασχημα κ ηταν μια χαρα υγιεστατη,θα υπηρχαν κ αλλες λυσεις!αλλα τωρα μια γυναικα σ'ενα κρεβατι,αγχωνεσαι οτι ο χρονος σε πιεζει!![/quote']

 

Δεν είναι μόνη της. Δεν την αφήσαμε στο έλεος της. Ο Γιάννης ακόμα και σήμερα που κάθε φορά που πάει σπίτι τους η μητέρα του του λέει κακώς ήρθες(?!) πηγαίνει κάθε μέρα. Δεν υπάρχει μέρα που δεν θα πάει να δει αν είναι καλά ή αν χρειάζεται κάτι. Ακόμα και στον αδελφό του που είναι μια χαρά, αλλά δεν δουλεύει γιατί απλά ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ, στέκεται εκεί δίπλα του σε ότι χρειαστεί. Καταφέραμε να πάρουμε ένα αυτοκίνητο με οικονομίες και κάθε φορά που πηγαίνει την μαμά του όπου χρειαστεί πάντα του το βγάζουν ξινό γιατί το αυτοκίνητο έχει λάσπες ή γιατί δεν έχει air condition. Εγώ δεν έχω το θάρρος να την επισκεφτώ ούτε να μιλήσω για αυτό το θέμα μαζί της. Δεν θέλω να μπω στην μέση ούτε να κατηγορήσω κανέναν. Με πονάει πολύ και η κατάσταση αυτήν με τρελαίνει. Και μόνο που σκέφτομαι ότι θα γινόταν αυτό με την δική μου μαμά τρελαίνομαι. Δεν μπορώ να φανταστώ την μητέρα μου να μην είναι δίπλα μου ή να μην στειρίζει της επιλογές μου.

Link to comment
Share on other sites

Οπως λες ειναι μια γυναικα με σοβαρα προβληματα υγειας που δεν μπορει να βγει καν απο το σπιτι!!!!

Πως σκεφτηκες να της αφησεις να φροντιζει ενα σκυλακι ? Δεν εξεταζω τον λογο (ειτε ειναι διακοπες ειτε κατι σοβαροτερο). Μια αρρωστη γυναικα που μπαινοβγαινει στα νοσοκομεια σαφως και δεν μπορει να φροντιζει οποιονδηποτε αλλον.

Επισης ειναι λογικο να χρειαζεται βοηθεια ανα πασα στιγμη.

Δεν ειναι απο εγωισμο ή απο οτιδηποτε αλλο (ετσι οπως μας περιγραφεις την κατασταση της δηλαδη) αλλα δεν μπορει να κανει καποια πραγματα.

Αν σκεφτεσαι να προχωρησεις σοβαρα με αυτον τον ανθρωπο πρεπει να συνειδητοποιησεις οτι ετσι θα ειναι η κατασταση. Αντεχεις?

 

Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου. Θα ξαναγράψω ότι δεν είναι μόνη της. Ζήτησε από τον αδελφό του ο Γιάννης να κρατήσει το σκυλάκι(φυσικά θα τον πληρώσει ο Γιάννη, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση) και ο αδελφός του δέχτηκε. Δεν ζήτησε από την μητέρα του να φροντίσει το ζώο,ούτε να το βγάζει βόλτες ούτε τίποτα απλά να επιτρέψει να μείνει στο ίδιο σπίτι. Και αρνήθηκε. Και ξαναλέω πριν 2 μήνες ζητούσε από το Γιάννη ένα δικός της σκυλί να έχει για παρέα. Όπως έχω ξαναπεί κατανοώ το πρόβλημα της και πραγματικά λυπάμαι. Αλλά δεν μπορεί να κρατήσει τον γιο της στο σπίτι για πάντα. Είναι 28 χρονών πρέπει να κάνει και αυτός την οικογένεια του, την ζωή του. Σκέφτομαι να προχωρήσω σοβαρά με αυτόν τον άνθρωπο γιατί είναι όλη μου η ζωή αλλά δεν μπορώ να φανταστώ αυτήν την κατάσταση για τα υπόλοιπα χρόνια. Για αυτό ψάχνω τρόπους να την λύσω.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

να πω κι εγω τη γνώμη μου;;τίποτις δεν έχει η μαμα κι αυτά τα "ψυχολογικά" της αρρώστειας τά 'φαγα στη μάπα με τον πατέρα μου γι'αυτό έφτασα 32 να φεύγω τώρα απο το πατρικό...απλώς όπως είπε και μια φίλη προηγουμένως το όλο θέμα είναι οτι χάσανε τον παρά......

 

Δεν ειναι παντα ετσι τα πραγματα.

Οταν ημουν και εγω κοριτσακι και δεν ειχα τον αντρα μου οπως επρεπε να τον εχω (για το δικο μου μυαλο), ετσι σκεφτομουν και εγω.

Υπηρχαν ομως αντικειμενικα προβληματα. Ο πεθερος αρρωστος και μονος (η γυναικα του εργαζοταν εκτος χωρας και τα αλλα το αλλο του παιδι στον κοσμο του). Εγω ελεγα απο μεσα μου οτι απο την στιγμη που εκανε ο αντρας μου οικογενεια ειναι υποχρεωμενος να κοιταξει πρωτα εμενα (που ημουν υγιης απλα ηθελα να περναω καλα μαζι του).

Ο πεθερος μου εχει φυγει πλεον απο την ζωη. Εγω πλεον δεν ειμαι το κοριτσακι των 23 ετων. Τα πραγματα τα βλεπω τελειως διαφορετικα. Εννοειται οτι εχουμε και δικη μας ζωη αλλα οταν ο αλλη ειναι αρρωστη τι πρεπει να γινει? Ας βαλουν γυναικα να την προσεχει. Τι να πω?

Εαν ηταν η μητερα της και την ειχε αναγκη το ιδιο θα αντιδρουσε?

Και ολοι δεν μετρανε τον παρα οπως ειπωθηκε παραπανω.

Σκεφτειτε... μια γυναικα αρρωστη 24 ωρες το 24ωρο 7 μερες την εβδομαδα κλεισμενη σε ενα σπιτι εκτος απο τις μερες που ειναι στο νοσοκομειο.

Συγνωμη αλλα για εμενα καμια γυναικα και κανενας αντρας δεν αξιζει να παρατησω τους γονεις μου χωρις να τους προσφερω την βοηθεια μου (οποια και να ειναι αυτη).

Αυτοι με εφεραν στον κοσμο, αυτοι με μεγαλωσαν, αυτοι εκαναν οτι ηταν να κανου. Ενα συζυγος μια συζυγος, σημερα ειναι αυριο δεν ειναι!!!!!!!!

(εννοειται οτι προτιμω να κρατω τις ισορροπιες αναμεσα τους. Δεν ειναι αγωνας το ποιος θα κερδισει απο τις δυο μεριες)

 

*Οσο για το σκυλακι απλα καποιος μπορει να μην θελει_μπορει, να το φροντισει. Υποχρεωμενος δεν ειναι ουτε ειναι λογος για να κραταμε μουτρα. Αληθεια, γιατι δεν το παιρνεις μαζι?

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι πάντα τα πράγματα θα είναι έτσι.... η μάνα του και ο αδερφός του τον είχαν στο μυαλό τους σαν τον άνθρωπο που θα είναι πάντα δίπλα από κάθε άποψη, ειδικά αν και εκείνος είναι υποχωρητικός και δέχεται να ικανοποιεί κάθε παραξενιά και να τους υποστηρίζει εξ' ολοκλήρου οικονομικά. Είναι ιδιαίτερη η περίπτωση της μάνας που είναι άρρωστη. Απλά συνειδητοποιούν ότι κάποια στιγμή πρέπει να κάνει οικογένεια ή να ασχοληθεί με τη δική του ζωή, ότι χάνουν την προτεραιότητα και αυτό την έχει αποσυντονίσει μάλλον σε συνδυασμό με την ασθένειά της. Δυστυχώς και ο δικός σου προφανώς βρίσκεται σε δύσκολη θέση και αν είναι και συναισθηματικός (φυσικά δε λέω να πετάξει τη μάνα του και να αδιαφορεί) τότε τα προβλήματα αυτά θα υπάρχουν πάντα.Πρέπει να σκεφτείς αν θα αντέξεις και αν θα μπορείς να διαχειριστείς μια τέτοια προβληματική κατάσταση. Εγώ να σου πω, χωρίς να είμαι παρτάκιας και αναίσθητη, θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά, γιατί τέτοιες αποφάσεις αφορουν μια ολόκληρη ζωή και δεν μπορείς να απαιτήσεις από κανέναν να έχει στο μέλλον μια συμπεριφορά που θα του υποδείξεις εσύ, ειδικά αν έχει συνηθίσει να συμπεριφέρεται διαφορετικά (δηλαδή να τους φροντίζει και να είναι πάντα δίπλα τους μόλις τον φωνάξουν). Φυσικά δεν είναι και λύση να αποκοπεί από αυτούς και να αδιαφορήσει για ό,τι τους αφορά.

Καλή τύχη και καλή δύναμη

 

είναι πάρα πολύ συναισθηματικός. Εκεί τον χτυπάνε. Η μητέρα του κυρίως που συνέχεια του λέει ότι θα πεθάνει και δεν θα το μάθει. Δεν με πειράζει καθόλου να τους βοηθάει και να τους στηρίζει(γνωρίζοντας την κατάσταση, οικονομική και ψυχολογική) αλλά είναι αυτό το ότι πρέπει κάποια στιγμή να κάνει και αυτός την ζωή του, είτε είναι με μένα είτε γενικά. Δεν τον έχω βάλει καν στο δίλημμα ή εγώ ή αυτούς, ίσα ίσα του δείχνω ότι δεν με πειράζει να πηγαίνει και να περνάει ώρες στο σπίτι του να μην νιώθουν παραμελημένοι. το μόνο που λέω εγώ συνέχεια είναι να κάνει μία συζήτηση μαζί τους ότι έχει ζωή και πρέπει να την ζήσει.

Link to comment
Share on other sites

Έγραψα και πριν αλλα το μηνυμα μου σβηστηκε επειδη κοπηκε η συνδεση.

 

Μου φαίνεται πως η μητέρα του Γιάννη δεν μπορεί να καταλάβει οτι πρεπει και ο Γιάννης να φτιάξει κάποτε το δικό του σπιτικό. Δεν είπαμε να τους γράψει κανονικά αλλα πρωτα κοιταμε τη γυναικα μας και το/τα παιδι/α μας και μετα γονεις-αδερφια.

 

Επίσης αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατι δεν πάει να δουλεψει ο αδερφος του Γιάννη. Δεν εχει καμια δουλεια ο Γιάννης να πληρωνει τους λογαριασμους τους.

 

Άλλο να τους βοηθάει καπου καπου αν σας περισσευουν χρήματα και άλλο να βάζει τους λογαριασμούς της μαμας του και του αδερφου του στα πάγια έξοδα σας.

 

Γλύκανε λίγο με τη μαμά εσύ και πες στον άντρα σου να βάλει όρια.

 

Αυτό είναι αλήθεια. Δεν το καταλαβαίνει ότι μεγάλωσε και αρχίζει μία δική του οικογένεια. Δεν λέω είναι δύσκολο να αποχωρίζεσαι το παιδί σου αλλά ζούμε στο 1 χιλιόμετρο από αυτούς. Ενώ με την μαμά μου έχουμε μία απόσταση 400χιλιόμετρα. Και παρόλα αυτά η μαμά μου ποτέ δεν μου έκανε παράπονο. Να πω επίσης ότι και η μαμά μου τους τελευταίους 9 μήνες περνάει δύσκολα με την υγεία της αφού ήταν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο. Ποτέ δεν μου έβγαλε παραξενιές ποτέ δεν είπε κάτι για τον Γιάννη ή για οτιδήποτε έχω αποφασίσει να κάνω στην ζωή μου. Αντίθετα μου λέει μακάρι να ξανασταθώ στα πόδια μου να σε βοηθήσω όσο μπορώ. Μακάρι να ήταν όλες οι μαμάδες σαν την δική μου.

 

ο αδελφός του Γιάννη δεν δουλευεί γιατί ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ. Βαριέται, δεν μπορεί να έχει κάποιον μ@λ@κ@ αφεντικό (όπως λέει) πάνω από το κεφάλι του. Έφτασε όμως 23 χρονών και κάθετε όλη μέρα. Σε αυτό φταίει ο Γιάννης που δεν τον άφησε ποτέ να πεινάσει ή να μην έχει να πάρει τσιγάρα να αναγκαστεί να δουλέψει.

Τώρα για τους λογαριασμούς νομίζω ότι αν δεν πληρώσει ο Γιάννης δεν θα μπορέσουν να ζήσουν οπότε δεν με πειράζει(δεν μας περισεύουν αλλά κόβουμε από την δική μας ζωή, δεν βγαίνουμε συχνά και αποφεύγουμε τα περιττά έξοδα.)

Link to comment
Share on other sites

Δεν ειναι παντα ετσι τα πραγματα.

Οταν ημουν και εγω κοριτσακι και δεν ειχα τον αντρα μου οπως επρεπε να τον εχω (για το δικο μου μυαλο), ετσι σκεφτομουν και εγω.

Υπηρχαν ομως αντικειμενικα προβληματα. Ο πεθερος αρρωστος και μονος (η γυναικα του εργαζοταν εκτος χωρας και τα αλλα το αλλο του παιδι στον κοσμο του). Εγω ελεγα απο μεσα μου οτι απο την στιγμη που εκανε ο αντρας μου οικογενεια ειναι υποχρεωμενος να κοιταξει πρωτα εμενα (που ημουν υγιης απλα ηθελα να περναω καλα μαζι του).

Ο πεθερος μου εχει φυγει πλεον απο την ζωη. Εγω πλεον δεν ειμαι το κοριτσακι των 23 ετων. Τα πραγματα τα βλεπω τελειως διαφορετικα. Εννοειται οτι εχουμε και δικη μας ζωη αλλα οταν ο αλλη ειναι αρρωστη τι πρεπει να γινει? Ας βαλουν γυναικα να την προσεχει. Τι να πω?

Εαν ηταν η μητερα της και την ειχε αναγκη το ιδιο θα αντιδρουσε?

Και ολοι δεν μετρανε τον παρα οπως ειπωθηκε παραπανω.

Σκεφτειτε... μια γυναικα αρρωστη 24 ωρες το 24ωρο 7 μερες την εβδομαδα κλεισμενη σε ενα σπιτι εκτος απο τις μερες που ειναι στο νοσοκομειο.

Συγνωμη αλλα για εμενα καμια γυναικα και κανενας αντρας δεν αξιζει να παρατησω τους γονεις μου χωρις να τους προσφερω την βοηθεια μου (οποια και να ειναι αυτη).

Αυτοι με εφεραν στον κοσμο, αυτοι με μεγαλωσαν, αυτοι εκαναν οτι ηταν να κανου. Ενα συζυγος μια συζυγος, σημερα ειναι αυριο δεν ειναι!!!!!!!!

(εννοειται οτι προτιμω να κρατω τις ισορροπιες αναμεσα τους. Δεν ειναι αγωνας το ποιος θα κερδισει απο τις δυο μεριες)

 

*Οσο για το σκυλακι απλα καποιος μπορει να μην θελει_μπορει, να το φροντισει. Υποχρεωμενος δεν ειναι ουτε ειναι λογος για να κραταμε μουτρα. Αληθεια, γιατι δεν το παιρνεις μαζι?

 

Ποτέ δεν ζήτησα να αποκοπεί από την οικογένεια του. Δεν έγραψα εδώ για να βρω τρόπο να τον χωρίσω από τους δικούς του αλλά για να βρω μία ισορροπία. Η μαμά του, για να καταλάβεται, έχει ανεπάρκεια νεφρών και κάνει 3 φορές την εβδομάδα αιμοκάθαρση για να ζήσει. Δεν είναι καθηλομένη σε ένα κρεβάτι μπορεί να κάνει τα πάντα μόνη της. Μαγειρεύει, πλένει, τρώει κανονικά. Αλλά δεν παύει να έχει ένα πολύ συμαντικό πρόβλημα. Και ξαναλέω δεν είναι μόνη της. Έχει τον αδελφό του Γιάννη, ο οποίος είναι όλο βόλτες και όλα τα γραφει κανονικά. Ποτέ όμως δεν έκανε παράπονα σε αυτόν. Προσπάθησα όσο μπορούσα να έρθω πιο κοντά με την μαμά του αλλά πάντα έβρισκα τοίχο. Καθόμασταν να μιλήσουμε και άνοιγε τηλεόραση και δεν μου έδινε καμία προσοχή. Μαζί μου ας μην έχει καμία σχέση, αφού έτσι θέλει, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τέτοια συμπεριφορά στον Γιάννη.

Τα σκυλάκια λέει ότι τα αγαπάει(ξαναλέω ότι ζητούσε από τον Γιάννη να της πάρει ένα) όμως τώρα στράβωσε και δεν το θέλει το δικό του. Τελικά θα το πάρουμε μαζί μας. :)

Link to comment
Share on other sites

Εχω εργαστει με ανθρωπο που εκανε αιμοκαθαρση 3 φορες την εβδομαδα και ηταν κομματια τις συγκεκριμενες μερες. Ουτε να σταθει δεν μπορουσε και τον τραβουσαν σαν λαστιχο

:-(....

Η συγκεκριμενη μητερα τωρα, εχει δυο παιδια. Επειδη ο ενας δεν εχει οικογενεια και μενει μεσα στο σπιτι δεν σημαινει οτι πρεπει να επωμιστει ολη την ευθυνη. Εχει και αυτος ζωη οπως και ο καλος σου.

Τωρα δεν το καταλαβαινεις οπως δεν το καταλαβαινα και εγω....

Βλεπεις δεν σου μιλαω ενω δεν μπορω να καταλαβω την κατασταση.

Μπορει στον καλο σου να εχουν πεσει περισσοτερες ευθυνες απ οτι στον αδελφο του.

Εαν ο ιδιος δεν ενοχλειται δεν μπορεις να κανεις τιποτα. Με την γκρινια θα φερεις το αντιθετο αποτελεσμα δυστυχως.

Για αυτο σου λεω... αντεχεις αυτη την κατασταση? Σκεψου.

Στα λεω ολα με καλη διαθεση και χωρις να θελω να σε κρινω... απλα ειμαι ενα βημα παραπερα... και για να σου δωσω να καταλαβεις και πριν τον γαμο εκλαιγα και μετα, που η κατασταση ηταν οντως δυσκολη (μιλαμε για αλτσχαιμερ) πηγα να διαλυσω τον γαμο μου :wink:. Ευτυχως που δεν το εκανα. Συμβιβαστικα σε καποια πραγματα και δεν εχασα.

Ευχομαι να πανε ολα οπως τα εχεις ονειρευτει.

Link to comment
Share on other sites

Οπότε αυτό που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα είναι η τεμπελια του αδερφού του Γιάννη.

 

Όλα τα άλλα δεν μου ακούγονται υπερβολικά. Οκ η μαμά του είναι νεφροπαθης, τη βοηθάει της κάνει παρέα και καλά κάνει. Εγώ θα πήγαινα μαζί με τον σύντροφο μου να κραταω συντροφια στη μαμα του, οκ άλλο αυτό.

 

Μηπως πρεπει ο καλος σου να συζητήσει με τη μαμα του και να βάλουν τον μικρό σε δουλειά? Λέω εγω τώρα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω διαβάσει τις απαντήσεις των κοριτσιών από πάνω μου....Οπότε αν συμπέσω με καποια συμφορουμίτισα συγχωρέστε με...

 

Αγαπητό Μπεμπάκι... ο τίτλος δεν συμβαδίζει με αυτα που γράφεις...δηλάδη τι "η μάνα του ή εγώ???"

Αυτο το λέμε μόνο αν ο άνδρας σου ήταν 100% μαμακιας και σε είχε σε δευτερη μοίρα απο την μανα του σε ΟΛΑ και ειχες ομηρικούς καυγάδες για την "μανούλα" και κλωνιζόταν γενικώς η σχέσεις σας επειδη εσυ ερχόσουν δευτερη στα μάτια τους ανδρός σου κλπ κλπ...Αυτο δεν νομίζω να ισχύει στην σχέση σας... (Αυτό ηταν σημείωση)

 

Στο θέμα μας τώρα μόνο και μόνο ο άνδρας σου όσο και συναισθηματικούλης και τρυφερούλης και πονοψυχος και να ναι μπορεί να βάλει την "ΜΑΝΟΥΛΑ" στην θέση της....Για να της κόψει κάποια που κάνει με το έτσι θέλω και σου λέω εγώ μετά...Αλλά δεν το κάνει για να μην στεναχωρησει την "ΜΑΝΟΥΛΑ"

 

μόνο όμως έτσι θα ηρεμησει και αυτος και εσυ γιατι φυσικα θα τον βλέπεις πιο ηρεμο...Μόνο αυτος θα ΠΡΕΠΕΙ να βάλει τα πραγματα στην θέση τους αν θέλει ηρεμία στο κεφάλι του...

 

Και κάποια πραγματα μπορείτε να τακτοποιησετε μόνοι σας χωρίς την αναγκη της "ΜΑΝΟΥΛΑΣ" πχ δεν ειναι αναγκη να σας κρατησει το σκυλο υπάρχει και ξενοδοχείο ζώων....

 

Και μην ακυσω "έλα μωρε ειναι αρρωστούλα" ΟΚ ναι συμφωνω ειναι αρρωστούλα....Ώς ένα σημείο ειναι μετά όμως χρησιμοποιει την αρρωστια της και εκμεταλευεται καταστάσεις που την συμφέρουν.....πατάω στον κάλο του καλού σου και κάνει αυτο που θέλει!!!!

 

μαχαίρι απο την ρίζα ο virus γιατι θα αναπτυχθει θα κάνει μετασταση και θα υπάρξουν επιπτώσεις!!!!

Link to comment
Share on other sites

απλα ορισμενες μαμαδες δε μπορουν να δεχτουν οτι ο γιοκας τους βρηκε μια γυναικα και οτι εχει σοβαρο σκοπο. δε νομιζω πως παιζει ρολο η αρρωστια της αλλα ουτε και το οικονομικο.απλα καμια δεν ειναι αρκετα καλη για το παιδακι της!!!(μη λεω μεγαλα λογια, κι εγω ετσι με βλεπω να γινομαι για το γιο μου.χααχχαχα)

526437xvildghyb3.gif

ΜΑΡΚΕΛΛΑ 2/10/2007, ΙΩΑΝΝΗΣ 3/6/2010, ΝΙΝΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!

EBX2p3.png

Link to comment
Share on other sites

κι εγω περιμενα να διαβασω για εναν μαμακια κατι που δεν υφισταται

μια γυναικα αρρωστη λοιπον, απ τη μια, σιγουρα φορτισμενη, σιγουρα με χαλια ψυχολογια, σιγουρα με συναισθηματικη ασταθεια, σιγουρα θελει τα παιδια της κοντα της....

ενας Γιαννης που κανει τα παντα για ολους

κι ενας αδερφος που κααααθεται και δεν κανει τιποτα--- μηπως να του δωσουμε βρε κανενα επιδομα που κοιταει τη γιαγια?? ψαξτε το

εμενα γιατι με χαλαει πολυ το "φερε λεφτα για τους λογαριασμους???"

οεο???????????????????

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια έχετε δίκαιο για τον τίτλο. Και συγνώμη αν παραπέμπει αλλού. Επειδή είμαι καινούργια εδώ μήπως ξέρετε τρόπο να τον αλλάξω?

Στο θέμα μας λοιπόν

Δεν έχω διαβάσει τις απαντήσεις των κοριτσιών από πάνω μου....Οπότε αν συμπέσω με καποια συμφορουμίτισα συγχωρέστε με...

 

Αγαπητό Μπεμπάκι... ο τίτλος δεν συμβαδίζει με αυτα που γράφεις...δηλάδη τι "η μάνα του ή εγώ???"

Αυτο το λέμε μόνο αν ο άνδρας σου ήταν 100% μαμακιας και σε είχε σε δευτερη μοίρα απο την μανα του σε ΟΛΑ και ειχες ομηρικούς καυγάδες για την "μανούλα" και κλωνιζόταν γενικώς η σχέσεις σας επειδη εσυ ερχόσουν δευτερη στα μάτια τους ανδρός σου κλπ κλπ...Αυτο δεν νομίζω να ισχύει στην σχέση σας... (Αυτό ηταν σημείωση)

 

Στο θέμα μας τώρα μόνο και μόνο ο άνδρας σου όσο και συναισθηματικούλης και τρυφερούλης και πονοψυχος και να ναι μπορεί να βάλει την "ΜΑΝΟΥΛΑ" στην θέση της....Για να της κόψει κάποια που κάνει με το έτσι θέλω και σου λέω εγώ μετά...Αλλά δεν το κάνει για να μην στεναχωρησει την "ΜΑΝΟΥΛΑ"

 

μόνο όμως έτσι θα ηρεμησει και αυτος και εσυ γιατι φυσικα θα τον βλέπεις πιο ηρεμο...Μόνο αυτος θα ΠΡΕΠΕΙ να βάλει τα πραγματα στην θέση τους αν θέλει ηρεμία στο κεφάλι του...

 

Και κάποια πραγματα μπορείτε να τακτοποιησετε μόνοι σας χωρίς την αναγκη της "ΜΑΝΟΥΛΑΣ" πχ δεν ειναι αναγκη να σας κρατησει το σκυλο υπάρχει και ξενοδοχείο ζώων....

 

Και μην ακυσω "έλα μωρε ειναι αρρωστούλα" ΟΚ ναι συμφωνω ειναι αρρωστούλα....Ώς ένα σημείο ειναι μετά όμως χρησιμοποιει την αρρωστια της και εκμεταλευεται καταστάσεις που την συμφέρουν.....πατάω στον κάλο του καλού σου και κάνει αυτο που θέλει!!!!

 

μαχαίρι απο την ρίζα ο virus γιατι θα αναπτυχθει θα κάνει μετασταση και θα υπάρξουν επιπτώσεις!!!!

 

Μέχρι ένα βαθμό συμφωνώ μαζί σου. Και εγώ πιστεύω ότι πρέπει να το ξεκόψει ο ίδιος. Πως του το λες όμως για να μην το παρεξηγήσει? Δεν θέλω να φανώ η κακία που βλέπει την μαμά του σαν "κακιά μάγισσα". Την αγαπάει και της αναγνωρίζει πολλά που έχει κάνει για να τους μεγαλώσει και δεν δέχεται καμία κουβέντα για την μαμά. Φοβάμαι λοιπόν να πω στον ίδιο τα αρνητικά της μαμάς του μην θεωρήσει όντως ότι δεν την συμπαθώ ή ότιδηποτε. Δεν έχω πρόβλημα με την γυναίκα κανένα αλλά είμαι της άποψης μακριά και αγαπημένα. Προσπαθώ όσο μπορώ να έχω αμέτοχη στάση αλλά με επιρεάζει κάθε τι που γίνετε από την στιγμή που ζούμε στο ίδιο σπίτι με τον σύντροφο μου.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...