ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ- ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ???

[nikol28]

Καλησπέρα

δεν ξέρω αν αυτό που έχω πάθει ή που παθαίνω είναι κρίσεις πανικού , ένα είναι το σίγουρο ότι μου έμεινε απο την εγκυμοσύνη και τελευταία ανυσηχώ....

όταν κόντευα να γεννήσω κλείστημα σε υπόγειο πάρκινγκ και εκεί έπαθα το πρώτο σοκ!!!!!!

έπειτα , λεχώνα πια...άρχισα να εχω διάφορες φοβίες...έλεγα στο γιατρό μου και μου έλεγε ότι οι γυναίκες ή παθαίνουν την επιλόχειο μια κι έξω ή την παθαίνουν σε μεγαλυτερο χρονικό διαστημα ,με διάφορες τέτοιες κρίσεις...

 

φοβάμαι να κα8ήσω στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου....πνίγομαι εκεί πίσω....

δε θέλω να πάω σε νησί ...νιώθω απομόνωση εκεί....

φοβάμαι αν έρ8ει με το καλό 2ο μωράκι πώς 8α πάω στην κλινική να γεννήσω, όχι για τη διαδικασία του τοκετού αλλά το περιβάλλον.....

και διάφορα άλλα χαζά που αν τα πώ όλα 8α γελάτε.....

 

και ρωτώ....σίγουρα κάτι δεν παέι καλά/....

υπάρχει άλλη μανούλα που έχει παρόμοιες φοβίες?

πως μπορώ να βοηθηθώ ?

[mary2011]

Νικολ μου τα ιδια συναισθηματα ειχα κι εγω αλλα εγω τα ειχα και πριν την εγκυμοσυνη και συνεχιστηκαν και κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης...απο οταν ομως γεννησα και επειτα επαψα να κανω τετοιες σκεψεις απλα γιατι ειναι τοσο γεματη η ζωη μου που απλα δεν προλαβαινω! Όλα ειναι στο μυαλο μας...

[nikol28]

σίγουρα όλα είναι μέσα στο μυαλό μας, το θέμα είναι πως θα γίνει να βγούν απο έκεί

 

σ ευχαριστώ πάντως ...

[ZWH]

Kρισεις πανικου παθαινα για δυο σχεδον χρονια και δεν ειχε σχεση με εγκυμοσυνες κτλ.

Ξεκινησαν οταν επεστρεψα απο ταξιδι κουρασμενη, επρεπε να ετοιμαστω για επαναπατρισμο και εμαθα οτι επιστρεφοντας θα ειχα να φροντισω καποια ατομα ενω θα επρεπε να ξεκουραζομαι...

Εδω και 6 με 8 μηνες δεν εχω ξαναπαθει. Προσπαθω να χαλαρωνω οσο μπορω, να μην παιρνω τα πραγματα πολυ σοβαρα και οταν νιωθω οτι μπορει να ερθει μια κριση σκεφτομαι αλλα πραγματα και προσπαθω να μην πανικοβληθω. Μεχρι στιγμης εχει πιασει.

[mary2011]

σίγουρα όλα είναι μέσα στο μυαλό μας, το θέμα είναι πως θα γίνει να βγούν απο έκεί

οταν πας να κανεις αρνητικες σκεψεις προσπαθησε να απασχολεις το μυαλο σου με κατι αλλο πιο ευχαριστο ή εστω με καποιο αλλο προβληματισμο...δοξα το θεο ενα παιδι σου δημιουργει τοσους πολλους προβληματισμους!Ειναι δυσκολο το ξερω και θελει εξασκηση...οσο μπορεις προσπαθησε να μην πανικοβαλλεσαι και να βλεπεις τα πραγματα πιο χαλαααραααα....