Μωράκι 5,5 μηνών,πως απασχολείται;

[vickyboo]

Γεια σας κορίτσια.

Ο μπέμπης μου είναι 5,5 μηνών και τον τελευταίο μήνα έχει γίνει λίγο γκρινιάρης και πολύ νευρικός.Πάντα ήταν ζωηρός βέβαια,αλλά τωρα το έχει παρακάνει!Τον αφήνω στο γυμναστήριο να παίξουμε και κλαίει αμέσως,μερικές φορές χτυπιέται κιόλας.Μου είπε η παιδίατρος οτι θα έχει σύντομα δόντια αλλά να φταίει αυτό;Το καλό είναι οτι ούτε η αγκαλιά τον ηρεμεί!όλο κάπου θέλει να πάει.Παίζουν μόνα σε αυτή την ηλικία;Ή είναι μικρούλης;Τα δόντια τα κάνουν τόσο ευερέθιστα;Καμία συμβουλή από πιο κάποιες πιο έμπειρες;

[maria_t]

Υπάρχουν πολλά εκπαιδευτικά αντικείμενα με έντονα χρώματα και ήχους για αυτή την ηλικία...

 

Θυμάμαι πως της μικρής μου της άρεζε να της μιλάω και να της τραγουδάω όλη την ώρα. Δεν έχει σχέση τί λες... αρκει να ακούει τη γλυκιά φωνούλα της μανούλας!

 

Επιπλέον πολλά παιχνίδια και κυλίσματα στο κρεβάτι...

[ELISAVET]

Δοκίμασε να κάτσεις μαζί του στο χαλί να παίξεις. Κι εμένα καθόταν δύσκολα στο γυμναστήριο, αλλά αν ήμουν κάτω κι εγώ έπαιζε περισσότερο.

Επίσης στο ριλάξ. προσπάθησε να τον παίξεις, να του τραγουδάς.....

Εμείς του παίζαμε κιθάρα και καθόταν και μας χάζευε.

Είναι μια μεταβατική περίοδος τώρα, μέχρι να μάθει να κάθεται μόνος του, χωρίς στήριξη. Εκεί είναι πιο εύκολο για το παιδί να παίξει.

[momitsi]

ΤΑ ΔΟΝΤΑΚΙΑ ειναι πιστευω.ειναι ταλαιπωρια μεγαλη πρωτα για το παιδι και μετα και για σενα...καλη δυναμηηηηηηηηηη-οσο για το παιχνιδι ολα τα παραπανω που ειπαν τα κοριτσια.

[kiki*]

σε αυτήν την ηλικία συνήθως τους πιάνει μια περίεργη γκρίνια να πω, ανησυχία να πω. .. Αυτό που έσωζε ήταν το γυμναστήριο του (είχα δύο να φανταστείς για να μην βαριέται). Και όλη την ώρα ασχολιόμουν μαζί του. Θα σου πρότεινα επίσης να βάλεις σε ένα χαλί ένα πάπλωμα και ασχολήσου μαζί του εκεί κάτω μαζί με παιχνίδια και σε λίγο καιρό θα αρχίσει να σου κάνει και τις τούμπες του...

[vickyboo]

Μα μέχρι τώρα το γυμναστήριο ήταν το αγαπημένο του!Γι'αυτό μου κάνει εντύπωση...Να του τραγουδάω τρελαίνεται,απλά αυτές τις μέρες δείχνει πολύ θλιμμένος να το πω?Σα να μην θέλει τίποτα...Δεν ήταν ποτέ πολύ της αγκαλιάς για να υποθέσω οτι ζητάει αυτό.Ελπίζω αν στηριχτεί να είναι καλύτερα."kiki"αυτό που λες...το άγχος του αποχωρισμού???Από τότε που έγινε 4,5-5 μηνών...γκρίνια...και οταν είσαι νεα αγχώνεσαι επειδή δεν μπορείς να το ευχαριστήσεις με τίποτα!

[kiki*]

Υπάρχουν μωράκια που θέλουν συνεχώς την παρουσία των γονέων τους. Βέβαια απο το έχω διαβάσει το άγχος αποχωρισμού συνήθως γίνεται πιο έντονο στην ηλικία των 9 με 10 μηνών και μετά. Σε αυτήν την φάση που είστε εσείς πιθανόν να περνάει και ένα άλμα ανάπτυξης΄. Στα άλματα αυτά τα παιδιά τείνουν να είναι πιο σιωπηλά και να τρώνει συνήθως πιο πολύ (εμένα το αντίθετο δεν έτρωγε καθόλου) και είναι και πιο ανήσυχα στον ύπνο. Απλά το μόνο που μπορείς να κάνεις απο εδώ και πέρα είναι να τον βγάζεις έξω με το καρότσι για να ξεχνέται. Απλά ξεχνάς τις δουλειές όταν είναι ξύπνιος και εάν είναι ανάγκη να κάνεις κάτι τον μεταφέρεις όπου είσαι.

[PEPI1979]

Συμφωνω οι βόλτες θα ωφελήσουν . Πάντως όλες οι ξαφνικές εναλλάγες στις διαθεσεις τους κατα ένα μεγάλο ποσοστό οφείλονται σίγουρα στον πόνο από τα δοντάκια τους . Εγω τωρα στους 8 και δεν μπορώ να την αφήσω λεπτό ... τωρα ξεκιναει το αγχος του αποχωρισμού .Λες και καταλαβαίνει ότι πλησιαζει ο καιρός να γυρίσω στην δουλειά .

[vickyboo]

Pepi σου έχω και καλύτερο!κλαίει στο καρότσι!(Έχω κάνει και αντίστοιχο post)Πάντως τώρα τελευταία είναι πολύ καλύτερα,κάνει τις τουμπίτσες του και χαζογελάει.Τώρα με το καρότσι...ουφφφ κάθε μέρα και κάτι άλλο!!!

[kiki*]

θα το συνηθίσει και αυτό που θα πάει. Μην εγκαταλείπεις

[PEPI1979]

Οντως κάθε μερα δεν ησυχάζεις ποτε , εμείς στην φαση αυτη δεν μπορει καθολου να με βλεπει να φευγω απο το δωματιο ...το κακό είναι ότι σε λίγες μερες θα φυγω για την δουλειά .

Πάντως κάθε φορα που πάω εστω στο σούπερ παιρνω ενα καινουργιο μικρο παιχνιδακι για αλλαγή γιατι τα βαριουνται εύκολα ..