Νέο ξεκίνημα

[catthorper]

Γειά σας.Είμαι διαζευγμένος πατέρας και έχω μια υπέροχη κόρη 3 ετών,η οποία είναι ό,τι πολυτιμότερο έχω.Με τη μητέρα της χωρίσαμε λίγο πριν γεννηθεί η μικρή.Διατηρούμε καλές,τυπικές σχέσεις και συνεργαζόμαστε πολύ καλά με μοναδικό στόχο το καλό της κόρης μας. Εδώ και κάποιο διάστημα συζώ με τη νέα μου σύντροφο, και αποφάσισα να την γνωρίσω και στην κόρη μου, και γενικά να ξεκινήσω να την εντάσσω στα δεδομένα της νέας μου ζωής.θα ήθελα της συμβουλές σας σχετικά με τα βήματα που θα έπρεπε να ακολουθήσω, και τυχόν λάθη που πρέπει να αποφύγω,προκειμένου να μην πληγώσω τη μικρούλα άθελά μου, μια και είναι αρκετά ευαίσθητο το θέμα. Ευχαριστώ!

[momitsi]

σιγουρα η συμβουλη μιας παιδοψυχολογου θα ηταν η καλυτερη!το οτι προχωρας στην ζωη και βαζεις πρωτα την ψυχολογια της κορη σου ειναι βασικο...αλλα λεω μηπως επρεπε πρωτα να την γνωρισει και μετα να συζησετε..γιατι τωρα δεν θα του ερθει καπως του παιδιου?και σιγουρα να την κανεις να καταλαβει εν καιρω οτι η νεα σου συντροφος ή συζηγος δεν θα αντικαταστησει την μαμα της.με την πρωην σου το συζητησες?πως νιωθει αυτη για το θεμα της νεας γνωριμιας της μικρης?νομιζω πρεπει να το συζητησεις και μαζι της.

[catthorper]

σιγουρα η συμβουλη μιας παιδοψυχολογου θα ηταν η καλυτερη!το οτι προχωρας στην ζωη και βαζεις πρωτα την ψυχολογια της κορη σου ειναι βασικο...αλλα λεω μηπως επρεπε πρωτα να την γνωρισει και μετα να συζησετε..γιατι τωρα δεν θα του ερθει καπως του παιδιου?και σιγουρα να την κανεις να καταλαβει εν καιρω οτι η νεα σου συντροφος ή συζηγος δεν θα αντικαταστησει την μαμα της.με την πρωην σου το συζητησες?πως νιωθει αυτη για το θεμα της νεας γνωριμιας της μικρης?νομιζω πρεπει να το συζητησεις και μαζι της.

Το θέμα αυτό έχει ήδη συζητηθεί με την μητέρα της, δεν υπάρχει κάποιο θέμα διαφωνίας. Σίγουρα, το να κανω την μικρή να καταλάβει οτι κανεις δεν προκειται να αντικαταστήσει τους γονείς της είναι το κύριο μέλημά και των δύο γονιών.Όσο για παιδοψυχολόγο,επισκεφθήκαμε κάποιον ήδη,άλλα στόχος του ήταν να μας κάνει βασικά μαθήματα ψυχολογίας(που υπάρχουν και στα βιβλία δηλαδή) για να χρεώνει επισκέψεις, και όχι να απαντάει στα ερωτήματά μας.Γιαυτό και ζητάω και απο εδώ κάποια βοήθεια.

[mirantini]

Εγώ σαν πρώτη σκέψη έχω να σου πω, πως θα μ΄αρεσε πρώτα η σύντροφός σου να "κινηθεί" ώστε να βάλει στη ζωή της την μικρούλα σου και στην πορεία εφόσον γίνει αποδεκτή και κερδίσει την μικρή τότε το ίδιο το παιδί θα είναι αυτό που θα "επιτρέψει" στη συντροφό σου να ενταχθεί στην οικογένειά σας. Γιατί στη ζωη του παιδιού η οικογένειά του είναι απο την μία με την μητέρα του και απο την άλλη με σένα.

Στο 2ο τμήμα οικογένειας (εσύ και το παιδι) θα ενταχθεί η σύντροφός σου, με την βοήθειά σου και την αποδοχή της μικρούλας.

 

Θεωρώ πως τώρα που είναι μόνο 3 ετών, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα απο κάποια αλλη μεγαλύτερη ηλικία. Είναι πολύ θετικό ότι και οι σχέσεις με την πρώην σύζυγό σου ειναι καλές, γιατί το κλίμα στο οποιο θα αναπτυχθούν αυτές οι αλλαγές είναι ήρεμο και η προσαρμογή του παιδιού σου θα κυλήσει ομαλά.

 

Απλά, κάτι που σκέφτηκα είναι, πως στις πρώτες γνωριμίες του παιδιού με την σύντροφό σου, καλό θα ήταν να υπάρχουν και κάποιοι άλλοι φίλοι. Ας μην σας δει με την πρώτη, εσένα και μια άλλη γυναίκα μόνους.... αμέσως θα αρχίσει να δουλεύει το μυαλουδάκι του, να αναρωτιέται, να αισθάνεται λίγο διαφορετικά και ίσως περίεργα.... και το θέμα είναι, αν θα εκφράσει αυτό που νιώθει και σε ποιόν θα το εκφράσει....

Τα παιδιά νιώθουν μεγάλη ανασφάλεια μόλις δουν "κοντά" στην μητέρα τους ή τον πατέρα τους κάποιον άλλον άνθρωπο...... συνήθως, όσο και αν το προσπαθούμε να μην συμβεί, στο μυαλουδάκι τους μπαίνει η σκέψη της αντικατάσταστης του πατέρα ή της μητέρας με το νέο πρόσωπο.

 

Το παιδί το παίρνεις για διανυκτέρευση σ/κ ? δηλαδή θα σας δει κάποια στιγμή να είστε μόνοι και να πηγαίνετε για ύπνο με την σύντροφό σου ?

Δεν θα έλεγα οτι το συγκεκριμένο θα είναι αποδεκτό και κατανοητό στην μικρούλα σου.

Βόλτες με φίλους (και αναμεσά τους η σύντροφό σου, να ξεχωρίζει όμως λίγο), τυχαίες δήθεν συναντήσεις κάπου έξω, στην βόλτα σας π.χ., και μετά να την δει στο σπίτι για κάποιες ώρες στην αρχη..... μετά θα της λες : "α! με πήρε τηλ. η φίλη μου η τάδε και θέλει να έρθει παρέα μας, θέλει να σε ξαναδει" οπότε την ρωτάς, παίρνεις την έγκρισή της, βλέπεις την αντίδρασή της.

 

Θέλει χρόνο το παιδι πρώτα απο όλους, μετά η σύντροφό σου και εσύ ο "ρυθμιστής".

Πρέπει να έχεις υπομονή, τρυφερότητα, να "διαβάζεις" το παιδί σου, να μπαίνεις στη θεσή του (όσο μπορεις) για να το νιώσεις και να φτάσεις σε σημείο να προλαβαίνεις τις τυχόν αντιδράσεις του για να το βοηθήσεις να αποδεχτεί την σύντροφό σου.

Η αγάπη σας, η ειλικρίνειάς σας και η ηρεμία από όλους είναι αυτά στα οποία θα στηριχτεί η μικρούλα...... και όλα θα πάνε καλά.... αυτό να σκέφτεσαι....

[catthorper]

Εγώ σαν πρώτη σκέψη έχω να σου πω, πως θα μ΄αρεσε πρώτα η σύντροφός σου να "κινηθεί" ώστε να βάλει στη ζωή της την μικρούλα σου και στην πορεία εφόσον γίνει αποδεκτή και κερδίσει την μικρή τότε το ίδιο το παιδί θα είναι αυτό που θα "επιτρέψει" στη συντροφό σου να ενταχθεί στην οικογένειά σας. Γιατί στη ζωη του παιδιού η οικογένειά του είναι απο την μία με την μητέρα του και απο την άλλη με σένα.

Στο 2ο τμήμα οικογένειας (εσύ και το παιδι) θα ενταχθεί η σύντροφός σου, με την βοήθειά σου και την αποδοχή της μικρούλας.

 

Θεωρώ πως τώρα που είναι μόνο 3 ετών, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα απο κάποια αλλη μεγαλύτερη ηλικία. Είναι πολύ θετικό ότι και οι σχέσεις με την πρώην σύζυγό σου ειναι καλές, γιατί το κλίμα στο οποιο θα αναπτυχθούν αυτές οι αλλαγές είναι ήρεμο και η προσαρμογή του παιδιού σου θα κυλήσει ομαλά.

 

Απλά, κάτι που σκέφτηκα είναι, πως στις πρώτες γνωριμίες του παιδιού με την σύντροφό σου, καλό θα ήταν να υπάρχουν και κάποιοι άλλοι φίλοι. Ας μην σας δει με την πρώτη, εσένα και μια άλλη γυναίκα μόνους.... αμέσως θα αρχίσει να δουλεύει το μυαλουδάκι του, να αναρωτιέται, να αισθάνεται λίγο διαφορετικά και ίσως περίεργα.... και το θέμα είναι, αν θα εκφράσει αυτό που νιώθει και σε ποιόν θα το εκφράσει....

Τα παιδιά νιώθουν μεγάλη ανασφάλεια μόλις δουν "κοντά" στην μητέρα τους ή τον πατέρα τους κάποιον άλλον άνθρωπο...... συνήθως, όσο και αν το προσπαθούμε να μην συμβεί, στο μυαλουδάκι τους μπαίνει η σκέψη της αντικατάσταστης του πατέρα ή της μητέρας με το νέο πρόσωπο.

 

Το παιδί το παίρνεις για διανυκτέρευση σ/κ ? δηλαδή θα σας δει κάποια στιγμή να είστε μόνοι και να πηγαίνετε για ύπνο με την σύντροφό σου ?

Δεν θα έλεγα οτι το συγκεκριμένο θα είναι αποδεκτό και κατανοητό στην μικρούλα σου.

Βόλτες με φίλους (και αναμεσά τους η σύντροφό σου, να ξεχωρίζει όμως λίγο), τυχαίες δήθεν συναντήσεις κάπου έξω, στην βόλτα σας π.χ., και μετά να την δει στο σπίτι για κάποιες ώρες στην αρχη..... μετά θα της λες : "α! με πήρε τηλ. η φίλη μου η τάδε και θέλει να έρθει παρέα μας, θέλει να σε ξαναδει" οπότε την ρωτάς, παίρνεις την έγκρισή της, βλέπεις την αντίδρασή της.

 

Θέλει χρόνο το παιδι πρώτα απο όλους, μετά η σύντροφό σου και εσύ ο "ρυθμιστής".

Πρέπει να έχεις υπομονή, τρυφερότητα, να "διαβάζεις" το παιδί σου, να μπαίνεις στη θεσή του (όσο μπορεις) για να το νιώσεις και να φτάσεις σε σημείο να προλαβαίνεις τις τυχόν αντιδράσεις του για να το βοηθήσεις να αποδεχτεί την σύντροφό σου.

Η αγάπη σας, η ειλικρίνειάς σας και η ηρεμία από όλους είναι αυτά στα οποία θα στηριχτεί η μικρούλα...... και όλα θα πάνε καλά.... αυτό να σκέφτεσαι....

Φυσικά και παίρνω την μικρή για διανυκτερεύσεις,και,συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις που μου έθεσες περί κοινών διανυκτερεύσεων με την σύντροφό μου για αρχή. Ευχαριστώ πολύ και για τις υπόλοιπες συμβουλές σου..κάπως έτσι σχεδιάζω και εγώ να κινηθω.Είναι ο πιο ασφαλής και ανώδυνος τρόπος για την πριγκήπισσά μου,πιστεύω!