Ακούστε και το δικό μου πρόβλημα...

[bellissima]

Ίσως εδώ να μπορέσω να ανοιχτώ και να μιλήσω.. Έχω πρόβλημα. Με τον σύντροφό μου (και δεν λέω άντρα μου γιατί απλά συζούμε) είμαστε μαζί 6,5 χρόνια, όπου εδώ και 2 χρόνια αποκτήσαμε 2 υπέροχα αγοράκια. Να σημειώσω ότι είναι χωρισμένος και έχει 2 παιδιά από το προηγούμενο γάμο (18 και 16 χρονών). Το πρόβλημα είναι ότι τσακωνόμαστε πολύ συχνά. Οι τσακωμοί καταλήγουν πάντα με βρισιές και απο τις δύο μεριές..Και οι βρισιές είναι πολύ βαριές και πάντα μπροστά στα παιδιά. Με προσβάλλει πολύ αν και το κάνω και εγώ. Δεν είμαστε πλέον όπως παλιά. Καμμία σχέση. Μιλάμε πολύ άσχημα. Προτιμά να δουλεύει και να μην μένει στο σπίτι μαζί μου, έτσι μου λέει και με κάνει να νοιώθω ακόμα πιο μηδαμινή. Ίσως να είναι τα παιδιά τα οποία τα μεγαλώνουμε μόνοι μας (γονείς και από τις δυο μεριές είναι μακριά) και μας βγαίνουν τα νεύρα. Γιατί όλα αυτά ξεκίνησαν μετά από κανένα εξάμηνο που είχαν γεννηθεί τα μικρά. Χτες έγιναν πάλι τα ίδια. Ο λόγος? Ακόμα δεν το κατάλαβα. Από την μια τον ενοχλούσα που ήμουν ξαπλωμένη, από την άλλη μου είχε πει ότι χτες ήθελε να κάτσει στο σπίτι να ξεκουραστεί και μετά άρχισε να διαμαρτύρεται γιατί να καθόμαστε σπίτι (το ένα μωρό κοιμόταν). Μετά βγήκα να πάρω σουβλάκια να φάμε, μου είπε ότι δεν ήταν καλά και γιατί τα πήρα (ήθελε δηλ. να τα έβλεπα τα σουβλάκια και αφού δεν μου άρεσαν να έφευγα από το μαγαζί) και μετά που τα έβαλα στο τραπέζι και ξέχασα να βάλω ψωμί άρχισε να λέει ότι το μόνο που με ενδοιαφέρει είναι να τρώω εγώ. Εγώ πάντα να ντύσω και να αλλάξω τα παιδιά. Ξεκίνησα να δουλεύω και με τον τρόπο του με ανάγκασε να σταματήσω, γιατί τα παιδιά είναι μικρά για να μείνουν με άλλη γυναίκα (κατά βάθος σε αυτό συμφωνώ και εγώ) και επίσης γιατί και αυτός θέλει να είναι περιποιημένος. Όμως εγώ με τα δύο παιδιά δεν μπορώ να προσφέρω πολλά. Μου είπε να φύγω, με έλουσε με πολλά επίθετα και μου είπε ότι θα ελευθερωθεί αν θα φύγω. Εγώ εχτές κοιμήθηκα στον καναπέ και αυτός το πρωί που ξύπνησε έκανε όλους τους δυνατούς θορύβους για να με ξυπνήσει (λες και εγώ κοιμόμουν). Δεν ξέρω αν θα πρέπει να φύγω. Είμαι πολύ μπερδεμένη...Σε λίγες μέρες θα κάνουμε και την βάπτιση των παιδιών και είμαι τόσο στεναχωρημένη που δεν είμαι καλά με τον σύντροφό μου. Ξέρω ότι τον αγαπάω και αυτός με αγαπάει γιατί ανέχεται αρκετά πράγματα και θα μπορούσα να ζητήσω ακόμα μια φορά συγνώμη, αλλά πόσες φορές ακόμα? Πάντα καταλήγουμε να βριζόμαστε. Δεν περίμενα να φτάσουμε εκεί.

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ. Απλά δεν έχω που να μιλήσω...

[Κατερινα_]

Ίσως εδώ να μπορέσω να ανοιχτώ και να μιλήσω.. Έχω πρόβλημα. Με τον σύντροφό μου (και δεν λέω άντρα μου γιατί απλά συζούμε) είμαστε μαζί 6,5 χρόνια, όπου εδώ και 2 χρόνια αποκτήσαμε 2 υπέροχα αγοράκια. Να σημειώσω ότι είναι χωρισμένος και έχει 2 παιδιά από το προηγούμενο γάμο (18 και 16 χρονών). Το πρόβλημα είναι ότι τσακωνόμαστε πολύ συχνά. Οι τσακωμοί καταλήγουν πάντα με βρισιές και απο τις δύο μεριές..Και οι βρισιές είναι πολύ βαριές και πάντα μπροστά στα παιδιά. Με προσβάλλει πολύ αν και το κάνω και εγώ. Δεν είμαστε πλέον όπως παλιά. Καμμία σχέση. Μιλάμε πολύ άσχημα. Προτιμά να δουλεύει και να μην μένει στο σπίτι μαζί μου, έτσι μου λέει και με κάνει να νοιώθω ακόμα πιο μηδαμινή. Ίσως να είναι τα παιδιά τα οποία τα μεγαλώνουμε μόνοι μας (γονείς και από τις δυο μεριές είναι μακριά) και μας βγαίνουν τα νεύρα. Γιατί όλα αυτά ξεκίνησαν μετά από κανένα εξάμηνο που είχαν γεννηθεί τα μικρά. Χτες έγιναν πάλι τα ίδια. Ο λόγος? Ακόμα δεν το κατάλαβα. Από την μια τον ενοχλούσα που ήμουν ξαπλωμένη, από την άλλη μου είχε πει ότι χτες ήθελε να κάτσει στο σπίτι να ξεκουραστεί και μετά άρχισε να διαμαρτύρεται γιατί να καθόμαστε σπίτι (το ένα μωρό κοιμόταν). Μετά βγήκα να πάρω σουβλάκια να φάμε, μου είπε ότι δεν ήταν καλά και γιατί τα πήρα (ήθελε δηλ. να τα έβλεπα τα σουβλάκια και αφού δεν μου άρεσαν να έφευγα από το μαγαζί) και μετά που τα έβαλα στο τραπέζι και ξέχασα να βάλω ψωμί άρχισε να λέει ότι το μόνο που με ενδοιαφέρει είναι να τρώω εγώ. Εγώ πάντα να ντύσω και να αλλάξω τα παιδιά. Ξεκίνησα να δουλεύω και με τον τρόπο του με ανάγκασε να σταματήσω, γιατί τα παιδιά είναι μικρά για να μείνουν με άλλη γυναίκα (κατά βάθος σε αυτό συμφωνώ και εγώ) και επίσης γιατί και αυτός θέλει να είναι περιποιημένος. Όμως εγώ με τα δύο παιδιά δεν μπορώ να προσφέρω πολλά. Μου είπε να φύγω, με έλουσε με πολλά επίθετα και μου είπε ότι θα ελευθερωθεί αν θα φύγω. Εγώ εχτές κοιμήθηκα στον καναπέ και αυτός το πρωί που ξύπνησε έκανε όλους τους δυνατούς θορύβους για να με ξυπνήσει (λες και εγώ κοιμόμουν). Δεν ξέρω αν θα πρέπει να φύγω. Είμαι πολύ μπερδεμένη...Σε λίγες μέρες θα κάνουμε και την βάπτιση των παιδιών και είμαι τόσο στεναχωρημένη που δεν είμαι καλά με τον σύντροφό μου. Ξέρω ότι τον αγαπάω και αυτός με αγαπάει γιατί ανέχεται αρκετά πράγματα και θα μπορούσα να ζητήσω ακόμα μια φορά συγνώμη, αλλά πόσες φορές ακόμα? Πάντα καταλήγουμε να βριζόμαστε. Δεν περίμενα να φτάσουμε εκεί.

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ. Απλά δεν έχω που να μιλήσω...

 

 

Κοριτσι μου διαβασα με θλιψη το μυνημα σου...

Θα σου πω οτι εχω βιωσει ως παιδι να ειναι ετσι οι γονεις μου και αν και ημουν παντα τοσο ηρεμη που καποιος θα νομιζε οτι εχω προβλημα...μεγαλωνοντας αρχισα να εχω εκριξεις θυμου που στρεφοντας σε εμενα η σε οποιον μου θυμιζε συμπεριφορα των γονιων μου.Ως αποτελεσμα τους εχω τα απιστευτα αποθημενα γιατι καθοντουσαν μαζι και ενω δεν ταιριαζαν, τις διαμαχες τους τις λουζομουν εγω.Ο πατερας μου εβριζε τα Θεια...και σημερα στα 30 μου αν ακουσω καποιον να ξεστομισει τα ιδια νιωθω να μου κοβεται η αναπνοη απο το flash back των αναμνησεων

Τα παιδια δεν θα μεγαλωσουν ισσοροπημενα και γιατι δεν εισαστε εσεις αγαπημενοι αλλα και γιατι καταλαβαινουν το ποσο θλιμμενη εισαστε....Η μητερα μου ποτε δεν του αντιμιλουσε αλλα ενιωθω απο τοτε που με θυμαμαι την μιζερια της.Μεγαλωσα με τα χιλια ψυχολογικα και μου ειχε περαστει επισης το μυνημα "αν μας βριζουν και μας φερονται ασχημα, το δεχομαστε και δεν τους ξαποστενουμε"

Εφοσον δεν εισαστε και οι 2 ευτυχισμενοι γιατι να εισαστε μαζι?Αν εχεις αγορια, ειναι πολυ ασχημο ενα παιδι να εχει τετοιο προτυπο πατερα, τα ιδια θα κανει και αυτο αργοτερα μιας και του ειναι αποδεκτη στο σπιτι αυτη η συμπεριφορα.

Εγραψες οτι σε αγαπαει γιατι ανεχεται πολλα.Εγω δεν το πιστευω.Σιγουρα καποιο κομματι σας αγαπαει ο ενας τον αλλο αλλα καμια σχεση με το τι εχεις στο μυαλο σου.Αν σε αγαπουσε δεν θα φεροταν ετσι.Θυμησου οταν ερωτευτηκες και αγαπουσες καποιον...θα τα εκανες ολα αυτα ποτε?Θα εχεις την καρδια?Οχι...

Το οτι εισαστε μαζι μπορει να ειναι απο συνηθεια....λογω των παδιων...λογο του οτι τον βολευεις...Σιγουρα ειναι προσαρμοστικη η αγαπη και καλο θα ηταν ο καθενας να κανει κατι για τον εαυτο του ωστε να βρει την ευτυχια και αυτο να βλεπουν και τα παιδια..Δυο ευτυχισμενους γονεις που τα αγαπανε πολυ και τα εχουν παντα προτεραιοτητα!Απο την στιγμη που εχετε παιδακια δεν πρεπει να βρισκονται σε τετοιο κλιμα.Και τι δεν θα εδινα να χωριζαν οι γονεις μου οταν επρεπε

[LA LATINA]

καλη μου φιλη δεν περιμενα οτι θα εχεις προβλημα και πολυ στεναχωρεθηκα! νομιζω σου εχω γραψει ποιηματακι για τη βαφτιση σου ....

κοιτα να δεις θα σου πω οτι σκεφτομαι και τα υπερ και τα κατα

πρωτον ενας αντρας που παρατησε οικογενεια μια φορα ειναι πιο ευκολο να το κανει παλι αυτο ειναι το μονο μειονεκτημα για μενα

τωρα το οτι βριζεστε φταιτε και οι δυο και μπροστα στα παιδια απαραδεκτο θα πρεπει αμεσα να σταματησει αυτο

να δουμε ομως και την αλλη πλευρα

 

σιγουρα με τα παιδια εχεις εννοιες, διδυμα ειναι νομιζω ε? οποτε σιγουρα με οοοοολα αυτα που εχεις να κανεις που μονο οι γυναικες σε καταλαβαινουμε ο αντρας σου νιωθει παραμελημενος - κακως, κακιστα, αλλα νιωθει

επισης τους πιανει μια τρελλα οταν δεν εχουν εναλλακτικη για τα παιδια- ολοι θα λατρευαν που και που να μπορουν να τα αφησουν καπου να παρουν μια ανασα - οι αντρες κυριως

τωρα αυτα με τα σουβλακια και το ψωμι ειναι ιστοριες καθημερινης παρανοιας, αλλα φροντιζε να μην κοιμαστε μαλωμενοι......εμεις με τον αντρα μου ο κοσμος να χαλασει λεμε την καληνυχτα μας με ενα φιλακι και μια αγκαλιτσα και παντα τον ακουω που λεει οτι και να γινει δεν κοιμηθηκαμε ποτε μαλωμενοι- για τους αντρες ειναι κι αυτο σημαντικο

 

βεβαια κι εσενα με δυο μωρουλια ποιος να σε καταλαβει μηπως ως τωρα του τα ειχες ολα στα ποδια του????

η λυση για μενα ειναι να συζητησετε, να συμφωνησετε οτι με βρισιες και μουτρα οικογενεια δεν κρατιεται, οτι τωρα ειναι ενα δυσκολο διαστημα αλλα πρεπει να κανετε υπομονη, τα διδυμα δεν ειναι ευκολη υποθεση, αλλα αυτη ειναι η οικογενεια σας!!!

 

και πες του οτι αλλοι αντρες περνανε πολυ πιο δυσκολα........

εμενα ο δικος μου με ενα παιδι 4 και ενα 2 και μια γυναικα εδω και ενα χρονο σχεδον αναπηρη να μου φερνει και το φαι στα χερια να βοηθαει και στις δουλειες, μονος του σκουπιζει, και στα παιδια οτι μπορει περισσοτερο τι να πει δηλαδη???

κι εγω καλομαθημενο τον ειχα, και την χαρτοπετσετα του διπλωμενη, αλλα ενταξει, τυχαινει κατι, γι αυτο ειμαστε συ-ζυγοι για να σηκωνουμε μαζι τον ζυγο.....

κανε υπομονη και μπορει να ειναι ολα μια ενταση λογω της βαφτισης και των υποχρεωσεων

[bellissima]

Κοριτσι μου διαβασα με θλιψη το μυνημα σου...

Θα σου πω οτι εχω βιωσει ως παιδι να ειναι ετσι οι γονεις μου και αν και ημουν παντα τοσο ηρεμη που καποιος θα νομιζε οτι εχω προβλημα...μεγαλωνοντας αρχισα να εχω εκριξεις θυμου που στρεφοντας σε εμενα η σε οποιον μου θυμιζε συμπεριφορα των γονιων μου.Ως αποτελεσμα τους εχω τα απιστευτα αποθημενα γιατι καθοντουσαν μαζι και ενω δεν ταιριαζαν, τις διαμαχες τους τις λουζομουν εγω.Ο πατερας μου εβριζε τα Θεια...και σημερα στα 30 μου αν ακουσω καποιον να ξεστομισει τα ιδια νιωθω να μου κοβεται η αναπνοη απο το flash back των αναμνησεων

Τα παιδια δεν θα μεγαλωσουν ισσοροπημενα και γιατι δεν εισαστε εσεις αγαπημενοι αλλα και γιατι καταλαβαινουν το ποσο θλιμμενη εισαστε....Η μητερα μου ποτε δεν του αντιμιλουσε αλλα ενιωθω απο τοτε που με θυμαμαι την μιζερια της.Μεγαλωσα με τα χιλια ψυχολογικα και μου ειχε περαστει επισης το μυνημα "αν μας βριζουν και μας φερονται ασχημα, το δεχομαστε και δεν τους ξαποστενουμε"

Εφοσον δεν εισαστε και οι 2 ευτυχισμενοι γιατι να εισαστε μαζι?Αν εχεις αγορια, ειναι πολυ ασχημο ενα παιδι να εχει τετοιο προτυπο πατερα, τα ιδια θα κανει και αυτο αργοτερα μιας και του ειναι αποδεκτη στο σπιτι αυτη η συμπεριφορα.

Εγραψες οτι σε αγαπαει γιατι ανεχεται πολλα.Εγω δεν το πιστευω.Σιγουρα καποιο κομματι σας αγαπαει ο ενας τον αλλο αλλα καμια σχεση με το τι εχεις στο μυαλο σου.Αν σε αγαπουσε δεν θα φεροταν ετσι.Θυμησου οταν ερωτευτηκες και αγαπουσες καποιον...θα τα εκανες ολα αυτα ποτε?Θα εχεις την καρδια?Οχι...

Το οτι εισαστε μαζι μπορει να ειναι απο συνηθεια....λογω των παδιων...λογο του οτι τον βολευεις...Σιγουρα ειναι προσαρμοστικη η αγαπη και καλο θα ηταν ο καθενας να κανει κατι για τον εαυτο του ωστε να βρει την ευτυχια και αυτο να βλεπουν και τα παιδια..Δυο ευτυχισμενους γονεις που τα αγαπανε πολυ και τα εχουν παντα προτεραιοτητα!Απο την στιγμη που εχετε παιδακια δεν πρεπει να βρισκονται σε τετοιο κλιμα.Και τι δεν θα εδινα να χωριζαν οι γονεις μου οταν επρεπε

Πόσο δίκιο μπορεί να κρύβονται πίσω από τα λόγια σου. Η αλήθεια είνια ότι στις αρχές δεν υπήρχε περίπτωση να τσακωθούμε και όταν τσακωνόμαστε τα βρίσκαμε αμέσως.

Τώρα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι και εγώ βρίζω πολύ και για άσχετους λόγους και δεν ξέρω γιατί. Μου φταίνε όλα...είμαι ίσως σε απόγνωση, δεν ξέρω. Φοβάμαι ίσως να δω την αλήθεια? Αυτός λέει ότι δεν μπορέι να είσαι όπως στις αρχές, οι σχέση φθείρεται με τον χρόνο, καινούρια προβλήματα έρχονται. Είμαι πολύ ευέξαπτη και μπορεί να φταίει αυτό, γιατί δίκιο έχει αυτός πάντα. Φοβάμαι...

[bellissima]

Στέλλα σε εμένα έχεις γράψει το ποιηματάκι. Πόσο θα ήθελα και εγώ να είναι έτσι, πριν πάντα φιλάκι και καλυνύχτα, τώρα πέι για ύπνο και δεν μου λέει τίποτα. Και εγώ πάντα να κλαίω. Ξέρω ότι δεν είνια σωστό για τα παιδιά, αλλά και τι να κάνω. Πρέπει να αλλάξω, τουλα΄χιστον να μην δίνω συνέχεια. Πολύ καλομαθημένο δεν τον είχα, αλλά σίγουρα όλες οι προσοχές μου ήταν πάνω του. Δεν με αφήνει μόνη μου για να βγει, δεν έχω πολλά παράπονα, το θέλω μόνο πιο τρυφερό... Συγνώμη κορίτσια. Ευχομαι ότι καλύτερο για σένα.

[LA LATINA]

συγνωμη που παρεμβαινω και ισως να κανω λαθος αλλα εμενα αυτο το "αν χωριζαν οι γονεις μου θα ημουν καλυτερα" μου φαινεται ευκολη κουβεντα

και παλι συγνωμη θα ζητησω γιατι μεγαλωσα μοναχοπαιδι με δυο γονεις που ποτε δε μαλωσαν και ο μπαμπας μου η χειροτερη λεξη που ελεγε ηταν "αει στο καλο να πας"

οποτε δεν εχω ιδία γνωση αλλα να πω τη γνωση που απεκτησα???

 

ο αντρας μου μεγαλωσε με πατερα που παιρνει καθε μερα τους αγιους με τη σειρα στο βρισιμο

σαν παιδι θυμαται να του λεει "τον ταδε αγιο τον ξεχασες σημερα" επισης ετρωγε παααρα πολυ ξυλο για ανουσιους λογους (εχει φαει κλωτσια στη σπονδυλικη στηλη γιατι ειπε τον αδερφο του βλακα στα 11) και γενικως μεγαλωσε με μια τρομοκρατημενη μαμα κλαμα και οδυρμος "εεεεερχεται ο μπαμπας" ε λοιπον ο αντρας μου ποτε του δεν εχει βρισει, ουτε τα πιο απλα δε λεει, ποτε του δεν εχει χτυπησει τα παιδια, καμμια στο παμπερακι αμα κινδυνευουνε μονο) τα λατρευει, ασχολειται μαζι τους ακομα και τωρα που εχει κι εμενα να με φροντιζει

 

ΑΡΑ μην το δενουμε σιρι κορδονι οτι επειδη οι γονεις μαλωνουν το παιδι θα εχει ψυχολογικα

ξερω και ατομο που μεγαλωσε σε υπεροχη οικογενεια, μοναχοπαιδι, ολα της τα ειχε, τους ζουσα απο κοντα.....και οταν εφτασε 30 η κυρια, πηγε σε εναν ψυχολογο και της ειπε οτι για το οτι βαριεται το πρωι να παει να αγορασει τσιγαρα φταιει οτι εχει συνδρομο διασπασης και φταιει η μαμα της που της τα ειχε ολα ετοιμα ΕΛΕΟΣ

 

χωρις να θελω να υποτιμησω κανεναν και παλι

συγνωμη που μακρηγορησα

[LA LATINA]

Στέλλα σε εμένα έχεις γράψει το ποιηματάκι. Πόσο θα ήθελα και εγώ να είναι έτσι, πριν πάντα φιλάκι και καλυνύχτα, τώρα πέι για ύπνο και δεν μου λέει τίποτα. Και εγώ πάντα να κλαίω. Ξέρω ότι δεν είνια σωστό για τα παιδιά, αλλά και τι να κάνω. Πρέπει να αλλάξω, τουλα΄χιστον να μην δίνω συνέχεια. Πολύ καλομαθημένο δεν τον είχα, αλλά σίγουρα όλες οι προσοχές μου ήταν πάνω του. Δεν με αφήνει μόνη μου για να βγει, δεν έχω πολλά παράπονα, το θέλω μόνο πιο τρυφερό... Συγνώμη κορίτσια. Ευχομαι ότι καλύτερο για σένα.

 

μακαρι και για σενα να ειναι περαστικο ολο αυτο καλη μου

[bellissima]

Εμείς μεγαλώσαμε σε οικογενειακό περιβάλλον χωρίς βρισιές, χωρίς τσακωμούς αλλά και χωρίς τρυφερότητες από τους γονείς μου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εγώ τώρα έχω ξεκινήσει και βρίζω τόσο πολύ. Ποτέ δεν μου άρεσε και αναρωτιέμαι γιατί το κάνω. Ελπίζω να είναι μια φάση που θα μπορέσω να ξεπεράσω για πολλούς λόγους. Πως μπορώ να το σταματήσω και πως γίνεται να μην δίνω σημασία όταν το κάνει αυτός? Υπάρχει λύση?

[ΜΙΑ]

Ναι καλη μου.....η μονη λυση ειναι αδιαφορια!!!!Την ωρα που θα λεει τα δικα του ειτε θα τραγουδας, ειτε θα μιλας στα παιδια, ειτε θα παρεις κανενα τηλεφωνο.... παντα κατι θα κανεις για να μην ακους αυτα που λεει!

[PEPI1979]

Θα συμφωνήσω για την αδιαφορία ...και εγώ καποια στιγμή που με εβρισε ανταπέδωσα και αυτό εχει ως αποτελεσμα να είναι η εύκολη λύση στους τσακωμους . Τα κοσμητικά επιθετα απλά εχουν το νόημα του να πληγώσουν τον άλλο και εμάς και δεν λύνουν τίποτα . Εσυ από την κουραση έχεις ξεφύγει ! Αν σου πει ξανά τίποτα πες του μπράβο και ευχαριστω για τα καλά σου λόγια ! Μην μπεις στην διασικασια να προσπαθησεις να πεις περισσότερα . Ετσι θα σταματήσει . Ολοι μας στην πίεση αντιδρούμε παράλογα και μετα καταλαβαίνουμε . Το να χωρίσεις ειναι η έσχατη λύση αλλά όταν υπάρχουν περισσότερα προβλήματα . Έπίσης το οτι κρατατε μουτρα το καταλαβαίνω γιατι το κάνουμε και εμείς στους τσακωμους και πιο πολύ εγω ....σε αυτό δεν εχω ούτε εγω την λύση. Ευχομαι όλα να μπουν σε σειρα με πολύ υπομονη και απο τους δύο .

[bellissima]

Θα συμφωνήσω για την αδιαφορία ...και εγώ καποια στιγμή που με εβρισε ανταπέδωσα και αυτό εχει ως αποτελεσμα να είναι η εύκολη λύση στους τσακωμους . Τα κοσμητικά επιθετα απλά εχουν το νόημα του να πληγώσουν τον άλλο και εμάς και δεν λύνουν τίποτα . Εσυ από την κουραση έχεις ξεφύγει ! Αν σου πει ξανά τίποτα πες του μπράβο και ευχαριστω για τα καλά σου λόγια ! Μην μπεις στην διασικασια να προσπαθησεις να πεις περισσότερα . Ετσι θα σταματήσει . Ολοι μας στην πίεση αντιδρούμε παράλογα και μετα καταλαβαίνουμε . Το να χωρίσεις ειναι η έσχατη λύση αλλά όταν υπάρχουν περισσότερα προβλήματα . Έπίσης το οτι κρατατε μουτρα το καταλαβαίνω γιατι το κάνουμε και εμείς στους τσακωμους και πιο πολύ εγω ....σε αυτό δεν εχω ούτε εγω την λύση. Ευχομαι όλα να μπουν σε σειρα με πολύ υπομονη και απο τους δύο .

Μακάρι να μπουν σε σειρά και εγώ δεν θέλω να χωρίσω, όμως στεναχωριέμαι πολύ με αυτή την κατάσταση και όταν και ο εγωισμός κάνει την εμφάνισή του δεν ξέρεις από που να καλυπτείς. Πρέπει να εφοδιατώ με υπομονή για να δείχνω αδιαφορία, γιατί και εμένα ανάβουν τα λαμπάκια. Και τώρα με την βάπτιση όλα τα έχω αναλάβει εγώ, λίγο γιατί δουλεύει, λίγο γιατί δεν μιλέι ελληνικά και λίγο γιατί δεν του αρέσει όλο αυτό, επομένως τα νεύρα και η κούραση είναι στα ύψη.

[PEPI1979]

Η βάπτιση είναι χαρουμενο γεγονός και σε κάνει λίγο να ξεχνιέσαι αν εξαιρεσουμε τα απρόοπτα . Δυστυχώς όταν είμαστε και οι ίδιες νευρικές δεν καταφερνουμε και πολλα, στο λέω εγω που οι δικοί μου χωρισαν από όταν ημουν μικρή και αν βρω τα δύσκολα λεώ χωρίζω χωρίς να έχω απόλυτα δίκιο. Εντάξει το έχω πει και σε στιγμές που έπρεπε αλλά όταν ηρεμώ κοιτάω το παιδί μου και ξέρω ότι δεν υπάρχει σοβαρός λόγος για να της στερησω να μεγαλώσει σε μια κανονική οικγένεια όπου και ο μπαμπάς της την λατρεύει.

[LA LATINA]

να προσεχεις τον εαυτο σου τα παιδια σου και τον ανθρωπο σου

σκοπος ειναι να μη βριζει κι εκεινος

το να κανεις οτι δεν ακους ενω ακους

τη μια μερα θα σφυριξεις

την αλλη θα τηλεφωνησεις

την αλλη θα πεις μια κουβεντα

την αλλη θα κανεις υπομονη

την επομενη θα τον παρει ο διαολος

κι αμα δεν τον παρει

θα φουσκωνεις, θα φουντωνεις και επειδη απο μεσα σου θα σκας και θα στεναχωριεσαι κι αυτο δεν ειναι υγειες....

μιληστε παιδια, γι αυτο υπαρχει ο διαλογος

πες του αγαπη μου δε θελω να σου μιλαω ασχημα αισθανομαι απαισια μετα δες τι θα σου πει

να δεις κι εκεινος αυτο θα σου πει

οι αντρες το να μη μιλας το παιρνουν για αδιαφορια

το να πεις μια λεξη σε καθε 10 που ακους το παιρνουν για ειρωνεια

και το να βρισεις εξισου μ αυτους το παιρνουν για αλητεια

 

μιλα του ομορφα, τον αγαπησες αυτο τον ανθρωπο και τον αγαπας, βλεπω συνεχως να ριχνεις πανω σου το βαρος για νευρα, αδικο κλπ που παει να πει ξερεις οτι κι εσυ φταις

αν μη τι αλλο διορθωσε το δικο σου μερος του λαθους

να δεις κι εκεινος θα ηρεμησει

[bellissima]

να προσεχεις τον εαυτο σου τα παιδια σου και τον ανθρωπο σου

σκοπος ειναι να μη βριζει κι εκεινος

το να κανεις οτι δεν ακους ενω ακους

τη μια μερα θα σφυριξεις

την αλλη θα τηλεφωνησεις

την αλλη θα πεις μια κουβεντα

την αλλη θα κανεις υπομονη

την επομενη θα τον παρει ο διαολος

κι αμα δεν τον παρει

θα φουσκωνεις, θα φουντωνεις και επειδη απο μεσα σου θα σκας και θα στεναχωριεσαι κι αυτο δεν ειναι υγειες....

μιληστε παιδια, γι αυτο υπαρχει ο διαλογος

πες του αγαπη μου δε θελω να σου μιλαω ασχημα αισθανομαι απαισια μετα δες τι θα σου πει

να δεις κι εκεινος αυτο θα σου πει

οι αντρες το να μη μιλας το παιρνουν για αδιαφορια

το να πεις μια λεξη σε καθε 10 που ακους το παιρνουν για ειρωνεια

και το να βρισεις εξισου μ αυτους το παιρνουν για αλητεια

 

μιλα του ομορφα, τον αγαπησες αυτο τον ανθρωπο και τον αγαπας, βλεπω συνεχως να ριχνεις πανω σου το βαρος για νευρα, αδικο κλπ που παει να πει ξερεις οτι κι εσυ φταις

αν μη τι αλλο διορθωσε το δικο σου μερος του λαθους

να δεις κι εκεινος θα ηρεμησει

Τι όμορφα που μιλάς. Ξέρω ότι έχω άδικο, κάποιες φορές το έχουμε συζητήσει αλλά μετά από λίγο καιρό ξεχνάμε τι έχουμε πει και πάλι τα ίδια...Τον αγάπησα και τον αγαπάω πολύ γι΄αυτό άλλωστε άφησα τα πάντα πίσω για να τον ακολουθήσω. Δεν ξέρω όμως γιατί έχουμε αυτά τα ξεσπάσματα. Μου ρίχνει και αυτός τις ευθύνες πάνω μου. Δεν μιλάμε όμως συχνά, όχι για τους καβγάδες και τα αίτια, αλλά και για να πούμε πως αισθανόμαστε. Παλιά κάθε βράδυ με την καλη νύχτα και το φιλάκι υπήρχε και το σ΄αγαπάω ή και άλλες γλυκές κουβέντες. Τώρα έχει χαθεί όλη η μαγεία. Είναι έτσι πάντα...χάνεις κάθε ενδιαφέρον με τα παιδιά, ή δουλειά του απορροφάει όλη την ενέργεια? Δεν ξέρω και εγώ φοβάμαι να του το λέω συχνά, γιατί μου λέει όλο τα ίδια να λέμε???? Ευχαρισώ για την συμπαράσταση

[teddy-tedi]

αχ βρε κουκλιτσα μου πως σε νιωθω!!!!κανε υπομονη...συζητηστε το και εαν δεν μπορειτε γραψε γραμμα και εξηγησε του τα παντα...πες του πως νιωθεις!!

[LA LATINA]

εγω ειμαι ενας κοινος νταλικερης....βριζω ασυστολα και εχω και μια αγριοφωναρα ο θεος να σε φυλαει.......ρε παιδια ειμαι με τον αντρα μου τωρα 5 χρονια γεματα και δεν εχω μαλωσει ουτε μια φορα με τον τροπο που λετε......μαγικα , δεν ξερω ποιος θεος με κραταει, οτι θελω να του πω, χαμηλωνω τον τονο μου, δε λεω ουτε μια βρισια, το λεω ομορφα και ηρεμα

το χειροτερο που κανω ποτε ειναι να ειρωνευτω οταν πχ λεει οτι κατι δεν το ακουσε θα πω ναι βεβαια, εννοειται εσυ δεν ακουσες τιποτα αυτο ειναι το εκτροπο που θα κανω

δε μπορω να διανοηθω να με βρισει εκεινος γιατι δε βριζει αλλα νιωθω τοσο ωραια που του φερομαι καλα και δεν εχω μετα τυψεις........εμας το μονο μας θεμα ειναι η μανα του που μας βγαζει το λαδι αλλα επειδη ο αντρας μου δεν τους πολυθελει τους δικους του παλι εγω θα πω παμε οποτε μετα τι να πω, γιατι πηγαμε???

γενικως ο ηρεμος τροπος παντα σε καλο βγαζει και δεν το κανω επιτηδες αλλα τα λογια φερνουν λογια και ειμαι ατομο που δεν ξεχναω..........αν πχ μια μερα με ελεγε που---- εγω δεν θα το ξεχνουσα με καμια συγνωμη μετα........τα λογια ειναι βαρια και χαραζουν τις ψυχες

δεν υπαρχει λογος..........

εσυ με δυο μωρα τωρα μονο εσυ ξερεις τι τραβας θα πρεπει να δειξει κι εκεινος κατανοηση κι εσυ

 

αλλα μετα τα παιδια ολα αλλαζουν καλη μου κακα τα ψεμματα

και τα σ αγαπω γινονται λιγοτερα

και οι αγκαλιες

και η ηρεμια

γιατι δεν υπαρχει χρονος, γιατι τα νευρα ειναι πολλα και οι υποχρεωσεις αλλες τοσες

 

αλλα αλλο να αλλαζουν τα δεδομενα και αλλο να πεσουμε ο ενας να φαμε τον αλλο

[elisaki]

εγω ειμαι ενας κοινος νταλικερης....βριζω ασυστολα και εχω και μια αγριοφωναρα ο θεος να σε φυλαει.......ρε παιδια ειμαι με τον αντρα μου τωρα 5 χρονια γεματα και δεν εχω μαλωσει ουτε μια φορα με τον τροπο που λετε......μαγικα , δεν ξερω ποιος θεος με κραταει, οτι θελω να του πω, χαμηλωνω τον τονο μου, δε λεω ουτε μια βρισια, το λεω ομορφα και ηρεμα

το χειροτερο που κανω ποτε ειναι να ειρωνευτω οταν πχ λεει οτι κατι δεν το ακουσε θα πω ναι βεβαια, εννοειται εσυ δεν ακουσες τιποτα αυτο ειναι το εκτροπο που θα κανω

δε μπορω να διανοηθω να με βρισει εκεινος γιατι δε βριζει αλλα νιωθω τοσο ωραια που του φερομαι καλα και δεν εχω μετα τυψεις........εμας το μονο μας θεμα ειναι η μανα του που μας βγαζει το λαδι αλλα επειδη ο αντρας μου δεν τους πολυθελει τους δικους του παλι εγω θα πω παμε οποτε μετα τι να πω, γιατι πηγαμε???

γενικως ο ηρεμος τροπος παντα σε καλο βγαζει και δεν το κανω επιτηδες αλλα τα λογια φερνουν λογια και ειμαι ατομο που δεν ξεχναω..........αν πχ μια μερα με ελεγε που---- εγω δεν θα το ξεχνουσα με καμια συγνωμη μετα........τα λογια ειναι βαρια και χαραζουν τις ψυχες

δεν υπαρχει λογος..........

εσυ με δυο μωρα τωρα μονο εσυ ξερεις τι τραβας θα πρεπει να δειξει κι εκεινος κατανοηση κι εσυ

 

αλλα μετα τα παιδια ολα αλλαζουν καλη μου κακα τα ψεμματα

και τα σ αγαπω γινονται λιγοτερα

και οι αγκαλιες

και η ηρεμια

γιατι δεν υπαρχει χρονος, γιατι τα νευρα ειναι πολλα και οι υποχρεωσεις αλλες τοσες

 

αλλα αλλο να αλλαζουν τα δεδομενα και αλλο να πεσουμε ο ενας να φαμε τον αλλο

 

(Ασχετο Στελλα πολυ σε γουσταρω γιατι εισαι ανθρωπος που ψαχνει παντα να βρει την καλυτερη λυση κ δεν πιστευει ευκολα στις καταστροφες. (Σχετικο Η γνωμη σου βοηθαει τετοια θεματα γιατι λειτουργει ως αντιποδας στις αποψεις:"ΧΩΡΙΣΕ ΤΟΝ", "ΔΕΝ ΣΆΓΑΠΑΕΙ, ΝΑ ΦΥΓΕΙ" κλπ οι οποιες λεγονται με ελαφρα την καρδία κ χωρις ολοκληρωμενη εικονα του προβληματος.

Χαιρομαι παντα να σε διαβαζω, κ σε ευχαριστω για τις αποψεις σου, τις συμμεριζομαι σχεδον παντα 100%.

Κ για να κλεψω κ κατι απο τον αγαπημενο μας Λεο ως συμβουλη στην προβληματισμενη φιλη μας: Να ζεις, ν΄άγαπας κ να μαθαινεις... ................... μας βοηθαει να αποκτησουμε ποιοτητα κ ηρεμια στην ζωη μας.

[LA LATINA]

(Ασχετο Στελλα πολυ σε γουσταρω γιατι εισαι ανθρωπος που ψαχνει παντα να βρει την καλυτερη λυση κ δεν πιστευει ευκολα στις καταστροφες. (Σχετικο Η γνωμη σου βοηθαει τετοια θεματα γιατι λειτουργει ως αντιποδας στις αποψεις:"ΧΩΡΙΣΕ ΤΟΝ", "ΔΕΝ ΣΆΓΑΠΑΕΙ, ΝΑ ΦΥΓΕΙ" κλπ οι οποιες λεγονται με ελαφρα την καρδία κ χωρις ολοκληρωμενη εικονα του προβληματος.

Χαιρομαι παντα να σε διαβαζω, κ σε ευχαριστω για τις αποψεις σου, τις συμμεριζομαι σχεδον παντα 100%.

Κ για να κλεψω κ κατι απο τον αγαπημενο μας Λεο ως συμβουλη στην προβληματισμενη φιλη μας: Να ζεις, ν΄άγαπας κ να μαθαινεις... ................... μας βοηθαει να αποκτησουμε ποιοτητα κ ηρεμια στην ζωη μας.

 

να εισαι καλα μα αυτη ειναι η σταση μου στη ζωη δε γινεται με το παραμικρο να τα παραταμε και να χαλαμε ενα σπιτι που εμεις διαλεξαμε και το καναμε!!! και καθε φορα θυμωνω οταν βλεπω αυτα τα ευκολα ριζοσπαστικα προτρεπτικα που ειπες κι εσυ................αλλα ειναι η γνωμη του καθενα τελικα....

[elisaki]

να εισαι καλα μα αυτη ειναι η σταση μου στη ζωη δε γινεται με το παραμικρο να τα παραταμε και να χαλαμε ενα σπιτι που εμεις διαλεξαμε και το καναμε!!! και καθε φορα θυμωνω οταν βλεπω αυτα τα ευκολα ριζοσπαστικα προτρεπτικα που ειπες κι εσυ................αλλα ειναι η γνωμη του καθενα τελικα....

 

Σιγουρα καθεις κ η γνωμη του, αλλα να μην ειμαστε λιγαααααααααααακι προσεκτικοι οταν αυτη η γνωμη αφορα ασχετους???? Ε?????

Τεσπα, κ τα διαζυγια για καποιο λογο βγηκαν, πολλοι στην πορεια της ζωης τους αλλαζουν γνωμη για την επιλογη τους, αυτο ειναι ανθρωπινο, απλα να γινεται για σοβαρους λογους, οχι για το παραμικρο. Ξαφνικα γιναμε ολες μας νταηδες κ δεν σηκωνουμε μυγα στο σπαθι μας (ή μηπως ειναι μουφα???)...

[momitsi]

αν δεν μιλησετε-ακρη δεν θα βρεθει!

[LA LATINA]

Σιγουρα καθεις κ η γνωμη του, αλλα να μην ειμαστε λιγαααααααααααακι προσεκτικοι οταν αυτη η γνωμη αφορα ασχετους???? Ε?????

Τεσπα, κ τα διαζυγια για καποιο λογο βγηκαν, πολλοι στην πορεια της ζωης τους αλλαζουν γνωμη για την επιλογη τους, αυτο ειναι ανθρωπινο, απλα να γινεται για σοβαρους λογους, οχι για το παραμικρο. Ξαφνικα γιναμε ολες μας νταηδες κ δεν σηκωνουμε μυγα στο σπαθι μας (ή μηπως ειναι μουφα???)...

 

εγω απανταω μονο σε ατομα που εκφραζουν προβλημα

σε ατομα που βαζουν τιτλο

να τον χωρισω η οχι

εκει δεν απανταω καθολου...........

αμα φτασουμε να χωριζουμε με γκαλοπ παει!

[momitsi]

εγω απανταω μονο σε ατομα που εκφραζουν προβλημα

σε ατομα που βαζουν τιτλο

να τον χωρισω η οχι

εκει δεν απανταω καθολου...........

αμα φτασουμε να χωριζουμε με γκαλοπ παει!

συμφωνω και γω μαζι σου στελλα!

[fenaki]

πιστεύω πως όλο αυτό γίνεται λόγω κούρασης και απο τις δυο πλευρές.....ο καθένας για τους δικούς του λόγους....αλλά δεν νομίζω πως πρέπει να φοβάσαι....ίσως το καλυτερο που έχεις να κάνεις ειναι αυτό που κάνεις εδώ μέσα.....να δείχνεις τα αισθήματα σου και να μην φοβάσαι να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες....

όπως κάθεσαι εδω και σκεφτεσαι πως για κάποια πράγματα φταίς.....και μας τα λές......΄κάνε το ίδιο με τον σύζηγο σου.....

πες στην μητέρα σου ή πεθερά σου να έρθει κάποια ενα σαβ/κο να σας κρατήσει τα παιδιά πάρε τον άντρα σου...πηγαινε για ένα καφέ.....και μίλα του....πεσ του τι σε κουράζει...τι σε ενοχλεί..........ολα οσα σκεφτεσαι....

μίλα του......και προσπάθησε να βγαινεται....τωρα που ο καιρος φτιάχνει πάρτε τα παιδάκια πάτε τα στο πάρκο καθίστε να τα κοιτάτε πιειται και ένα καφε στο χέρι.....ξεκίνα απο τα απλά καθημερινά.....και όλα θα φτιάξουν....

όταν θυμώνεις κάνε δουλειές...απέφυγε να απαντήσεις....και ξεθυμανε σε κάτι άλλο....ειναι κακό να μεγαλώσουν τα παιδάκια σου μεσα στις φωνές...

[fridoula]

και εγω νομιζω οτι σας λειπει τρελα ομως,ο χρονος που ειχατε μεταξυ σας αλλα με διδυμα ειναι παρα μα παρα πολυ δυσκολα και για σενα κ γι αυτον...

και επειδη σε βλεπω και εσενα ενοχικη απεναντι του,δες τι γινεται ακριβως ομως με σενα τι σ'ενοχλει κ αντιδρας ετσι βρε παιδι μου,κατι γινεται,τι?ειναι μεγα λαθος μπροστα στα παιδια κ το ξερεις κ η ιδια.

οσο για εκεινον σιγουρα το εχει ξαναδει το εργο και ισως εχει φτασει στα ορια που εκεινος εχει βαλει για τον εαυτο του.

μηπως να κουβεντιαζατε ομορφα και ησυχα καποια στιγμη που κοιμουνται τα μωρα?αφου υπαρχει αγαπη μεταξυ σας θα βγει στην επιφανεια πιστευω αν το προσπαθησετε με συζητηση.

ειναι ενας ατελειωτος ''πολεμος''οι σχεσεις με τις εντασεις τους κ τις ευκολες η δυσκολες στιγμες τους αλλα οταν υπαρχουν παιδια στην μεση καλο ειναι να δινουμε ευκαιρια και στον εαυτο μας κ στον διπλα μας.

οι ισσοροπιες αλλαζουν με τα παιδια και το ενιωσα και εγω με τον αντρα μου αυτο,αρκει να προσπαθησετε αυτες οι αλλαγες να εχουν ομορφια για να νιωθετε καλα και εσεις!

τελος να συμπληρωσω οτι η περιοδος βαφτισια εχει αρκετη ενταση για τους κυριους...

[PEPI1979]

να προσεχεις τον εαυτο σου τα παιδια σου και τον ανθρωπο σου

σκοπος ειναι να μη βριζει κι εκεινος

το να κανεις οτι δεν ακους ενω ακους

τη μια μερα θα σφυριξεις

την αλλη θα τηλεφωνησεις

την αλλη θα πεις μια κουβεντα

την αλλη θα κανεις υπομονη

την επομενη θα τον παρει ο διαολος

κι αμα δεν τον παρει

θα φουσκωνεις, θα φουντωνεις και επειδη απο μεσα σου θα σκας και θα στεναχωριεσαι κι αυτο δεν ειναι υγειες....

Εχεις δίκιο εγω είπα απλά ότι αν βρισει ο άλλος το πιο εύκολο είναι να αντιγυρίσεις την βρισιά και αυτό θα συνεχιστεί. Για αυτο είπα καλύτερα να μην δινεις συνεχεια.