ΕΠΙΛΟΧΕΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΓΙΑ 2η ΦΟΡΑ;

[xazomama]

Στην 1η μου γέννα, έχασα τους πρώτους 2 μήνες της ζωής του παιδιού μου επειδή είχα πέσει σε κατάθλιψη.

Αισθανόμουν ανίκανη και άχρηστη να μεγαλώσω ένα παιδί και υπήρχαν μέρες που ήθελα να τα παρατήσω όλα και να εξαφανιστώ.

Δεν είχα αντοχές και κουράγιο για τίποτα και ήθελα συνέχεια να κοιμάμαι. Η κούραση και το ξενύχτι με είχαν μπλοκάρει εντελώς.

Είχα τη μαμά μου στο σπίτι να με βοηθάει, αλλά αισθανόμουν σα ρομποτάκι που έπρεπε κάποιος να μου πει τί να κάνω.

Όλα θολά και όλα μαύρα.

Ήξερα ότι όλο αυτό δεν ήταν αληθινό αλλά ήμουν επηρρεασμένη απ'τις τρελαμένες μου ορμόνες. Ήταν και ο φόβος του αγνώστου. Ένα μωράκι να εξαρτάται αποκλειστικά από μένα! Τί ευθύνη!

 

Αλλά όταν πέρασε, συνειδητοποίησα ότι τελικά έχασα τις πρώτες πολύτιμες στιγμές μου με το παιδί. Και μετανοιώνω. Πιστεύω ότι δε μπορούσα τότε να κάνω κάτι γι'αυτό, παρά μόνο να προσπαθώ να κρατάω το μυαλό μου λίγο πιο καθαρό ώστε να μην πέσω πιο βαθιά στη μελαγχολία.

 

Τις τελευταίες μέρες με έχει πιάσει μια απίστευτη αγωνία, μήπως ξαναπάθω το ίδιο και τώρα. Τώρα δεν έχω δικαιολογία να αισθάνομαι ανήμπορη να μεγαλώσω ένα μωρό γιατί πια αυτό δεν μου είναι άγνωστο. Ξέρω περίπου τί να περιμένω και δεν έχω λόγο να φοβάμαι. Ίσα-ίσα, το 2ο μεγαλώνει πιο εύκολα και γρήγορα απ'το πρώτο. Δεν έχω την άγνοια της πρωτάρας που δεν ήξερα πώς να κρατήσω το μωρό, πώς να το αλλάξω, πώς να το θηλάσω. Που έτρεμα πώς να το κάνω μπάνιο.

Αλλά ορμόνες είναι αυτές.

Αν το ξαναπάθω;

Τώρα φοβάμαι μήπως χάσω και πάλι τις πρώτες, υπέροχες στιγμές του παιδιού μου. Αυτές οι πρώτες μέρες είναι που χτίζεται ο δεσμός, δεν είναι τραγικό να μην τις θυμάμαι;

[sardelaki]

Εγώ πάντως σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να μην χρειαστεί να βιώσει ξανά την επιλόχειο κατάθλιψη!

[mam to be]

Χαζομαμά με το καλό και το 2ο παιδάκι σου . Σκέψου πως τώρα, αντί για 1 θα έχεις 2 ψυχούλες που σε έχουν ανάγκη, που σε λατρεύουν γιατί είσαι η καλή τους η μανούλα. Το ότι μπορείς να ανταπεξέλθεις με επιτυχία στο έργο της μανούλας, το έχεις αποδείξει στον εαυτό σου ήδη. Άρα τίποτα δεν πρέπει να σε ανησυχεί. Όσο για τις ορμόνες..........θετική σκέψη και υπομονή...

[anti1980]

Xazomama μη στεναχωριέσαι… στη καθεμιά μας θα μπορούσε να συμβεί αυτό… και αν ρωτήσεις το παιδάκι σου μετά από χρόνια, σίγουρα δε θα το θυμάται και σίγουρα του έχεις προσφέρει από εκεί και πέρα πάρα πολλά…

Και εγώ το σκέφτομαι αυτό, ότι μπορεί να μου συμβεί… όπως είπες και εσύ είναι ορμόνες. Εγώ τις είχα στο δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και πίστεψε με ταλαιπώρησα και εγώ πολύ το αγγελούδι μου με τα κλάματα μου και τις φωνές μου… και δεν απόλαυσα την εγκυμοσύνη μου όπως ονειρευόμουν τόσα χρόνια. Κανείς δε ξέρει τι θα μας συμβεί και εμάς μόλις γεννήσουμε…

Άλλωστε τώρα είσαι ποιο έμπυρη… Αν σου ξανασυμβεί κάτι τέτοιο δεν έχεις πάρα να κάνεις το Σταυρό σου και να κοιτάς το παιδάκι σου που έχει τώρα μεγαλώσει και έτσι θα σου φεύγουν όλες οι αμφιβολίες και οι ανασφάλειες…

 

Είμαι σίγουρη ότι όλα θα σας πάνε καλά!!! Και ότι και να νιώσεις η χρειαστείς να θυμάσαι ότι υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου που θα σε βοηθήσουν και πάλι… και θα είμαστε και εμείς εδώ να σου κρατάμε συντροφιά…

[Afroditi D]

Xazomama να θυμάσαι πως καμια μας δεν ειναι η τέλεια - σουπέρ μαμα!

 

Είναι φυσιολογικό μετα απο μια εγκυμοσύνη και γέννα να αισθανόμαστε καταβεβλημές , η γέννηση ενός παιδιού φέρνει πολλές αλλαγές...

 

Αν επενδύσεις στον εαυτό σου και στις δυνάμεις σου που σίγουρα είναι πολλές όλα θα πανε καλά !

 

Όλες , όλοι εμείς αλλα και τα πρόσωπα που αγαπάς και εμπιστεύεσαι θα είμαστε εδω μαζί σου για να μοιραστείς τα συναισθήματά σου μαζί μας!.....

 

Με το καλό λοιπόν το 2ο παιδάκι σου & μην στεναχωριέσαι καθόλου , δεν θα σε " αφήσουμε " όλοι εμείς (εννοώ φυσικά και την οικογένεια σου) που σε νοιαζόμαστε να πάθεις τίποτα !

[IOKASTH]

διαβαζοντας την περιγραφη σου για την πρωτη γεννα σου κ την καταθλιψη ηταν σαν να εγραφα εγω την εμπειρια μου...ειλικρινα ο μεγαλυτερος φοβος μου ειναι να μην ξαναπερασω τα ιδια...μην χασω παλι δυο μηνες...

κι ομως οσο το σκεφτομαι εστιαζω στο οτι εχουμε εμπειρια πια κι οσο κι αν μας επηρεασουν οι ορμονες θα εστιασουμε στα παιδακια μας και ολα θα πανε καλα...εννοειται πως ειμαστε εδω να σε στηριζουμε...

[nnm004]

Καλησπερα και απο μενα κουκλα . Μην αγχωνεσαι , ολες λιγο πολυ τα περασαμε αυτα . Εγω αμα τον πρωτο καιρο δεν ειχα τον αντρα μου δεν θα τα ειχα καταφερει , το εχει πει και σε αλλο τοπικ , 3ιπνουσα μεσα στη νυχτα απο το κλαμα του μικρου και εκλαιγα και ελεγα οτι ειμαι αχρηστη και οτι θα φυγω για να μην ενοχλω κανενα. Πολλα νευρα , κονουσα το καροτσι του μικρου για να κοιμηθει και ενοιωθα οτι ειναι μαρτυριο ολο αυτο , οτι δεν θα τα βγαλω περα , μου πηρε 8-9 μηνες για να καταφερω να γινω μαμα μαμα , τωρα ομως νοιωθω οτι ειμαι η καλυτερη μητερα για το παιδι μου , οτι το κανω ευτυχισμενο , οτι του εχω αφιερωθει ολοκληροτικα . Και εγω αισθανομαι απαισια οπου δεν μπορεσα να δωθω στο παιδι μου απο την αρχη , και δεν ξερω κατα ποσο του εκανε κακο αυτο δυστηχως .Ευτυχως ομως καλυψαμε το χαμενο χρονο , τωρα ειμαστε εντελως αυτοκολητοι . Ομως αυτες τις μερες ανακαλυψα και κατι αλλο , οτι πλεον δεν φοβαμαι τι μαμα θα ειμαι στο νεο παιδακι , γιατι πλεον ξερω πως ειναι να ειμαι μαμα , ξερω πως ειναι να αγαπας τοσο τρελα το πλασματακι σου , επιλοχειος καταθλιψη ειναι κατι που συμβαινει κυριως λογω αποκαταστασης των ορμονων στο σωμα μας μετα τη γεννα , δεν μπορουμε τοσο πολυ να το αποφυγουμε , μπορουμε ομως να το αντιμετωπισουμε και να το περιορισουμε . Μην φοβασαι , εισαι μια τελεια μανουλα , το να παθεις επιλοχειο καταθλιψη δεν ειναι κατι που το κανεις επιτηδες απλως συμβαινει , συνθηθως σε πολυ μικροτερο βαθμο στη 2η γεννα .

[manoula]

Και να συμπληρώσω ότι δεν είναι καθόλου απαραίτητο να σου ξανασυμβεί!!Εγώ μετά την πρώτη γέννα ήμουν τελείως χάλια και στη δεύτερη εγκυμοσύνη σκεφτόμουνα συνεχώς αν θα μου ξανασυμβεί και με δεδομένο ότι τώρα τα παιδιά θα ήταν 2 και βοήθεια δεν έχω παρά ελάχιστη, είχα αγχωθεί πάρα πολύ. Ευτυχώς όμως η δευτέρη φορά δεν είχε καμία σχέση.Πέρασα ένα ορμονικό αλαλούμ (όπως όλες) αλλά κατάθλιψη όχι!!Οπότε μη το θεωρείς δεδομένο ότι θα σου ξανασυμβεί, χαλάρωσε και απόλαυσε την εγκυμοσύνη σου!!

[anti1980]

Καταρχήν καλημέρα!!!

Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια κάτι, μιας και αναφερόμαστε στο θέμα;

 

Εγώ πέρασα δύσκολα με αυτές τις παλιοορμόνες μέσα στην εγκυμοσύνη… είχα πολλά πολλά νεύρα. Συνέβαιναν βέβαια και τρελά πράγματα στη ζωή μου, αλλά υπό άλλες συνθήκες θα τα είχα χειριστεί με καλύτερο τρόπο και χωρίς νεύρα. Σαν άνθρωπος είμαι πολύ ενεργητική (δηλαδή δε κάθομαι στα αυγά μου και ψάχνομαι συνέχεια) αλλά είμαι και ήρεμος χαρακτήρας (δηλαδή δε μπορώ με τίποτα τις φωνές). Παρόλα αυτά κατέληξα κάποια στιγμή να ζητάω από τον άντρα μου να με πάει σε ψυχίατρο… Βέβαια δεν έγινε κάτι τέτοιο… Με αγκάλιασε δυνατά και στάθηκε δίπλα μου και από τότε συνήλθα και είμαι πάλι στα φυσιολογικά μου, να μη σας πω και καλύτερα…

Σκέφτομαι όμως πολύ όλα αυτά περί ορμονών μετά τον τοκετό και θέλω να ρωτήσω, σε ποιο βαθμό και με ποιο τρόπο επηρεάζουν αυτές οι ορμόνες; Και αν υποθέσουμε ότι αφήνουμε απέξω την επιλόχειο κατάθλιψη, μιας και η Xazomama μας περιέγραψε ως ένα βαθμό πως είναι… Από εκεί και πέρα όμως τι γίνεται; Πόσο εμφανή είναι το πρόβλημα των ορμονών και πόσο καιρό κρατάει;

Συγνώμη αν σας κούρασα, αλλά σκέφτομαι να τους προετοιμάσω όλους από τώρα για να ξέρουμε τι μας γίνεται…

[evangelia]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΩΝ ΘΕΜΑ.ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΕΧΕΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ. ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΞΥΣΤΑ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ.. ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΜΟΝΙΚΟ, ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΟΜΩΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ.ΑΠΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΩΡΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ, ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ

[Elenna]

Καλημερα κοριτσια!Ειμαι κι εγω μια μελλουσα μαμα που βουτιξε για λιγο μεσα σε αυτη την κατασταση κατα το 2ο τριμηνο...Πραγματικα νομιζα πως θα τρελαθω..Εκανα κρισεις ανχωδους διαταραχης, ειχα προβληματα στον υπνο, κλαματα, φωνες, απογνωση και πολλα πολλα αλλα ευχαριστα πραγματα....

Μαλιστα η ημερα που βρηκα το forum ηταν απο τις χιροτερες της ζωης μου...

Τρομαξα ακομα ποιο πολυ οτα διαβασα καπου στο internet οτι οι γυναικες που εμφανιζουν τετοια συμπτωματα κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης εχουν περισσοτερες πιθανοτητες να παθουν επιλοχειο καταθλιψη, δεν θελω με τιποτα να το ξαναπερασω αυτο!

Αλλα μετα απο συζητισεις με πολλους ανθρωπους ιδικους και μη αποφασισα να το δεχτω ως πιθανοτητα και να παρω ολη την βοηθεια που μου προσφερεται.

Και η μαια, ο γιατρος, αλλα και ο ψυχολογος με τον οποιο το αναλυσα το θεμα μου ειπαν οτι και να συμβει κατι τετοιο, αν εισαι προετιμασμενη και δεις τα συμπτωματα μπορεις με καταλληλες ενεργειες να το κανεις οσο ποιο ανοδυνο γινεται και βεβαια με την σωστη συμπαρασταση της οικογενιας σου.

Ουφ!!sorry για το μεγαλο post!

[anti1980]

Ρε κορίτσια τι τραβάμε και εμείς οι μέλλουσες μαμάδες… κλαψ… πάλι γκρίνια!!!

 

Η αλήθεια είναι ότι αγχώθηκα λίγο με το θέμα αυτό… αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι αν δε μου συμβεί κάτι τέτοιο (η επιλόχεια κατάθλιψη), βλέπω ποιο πιθανό να μου συμβεί το εντελώς αντίθετο. Να με πιάσει δηλαδή κρίση, να μη θέλω να ακουμπάει κανείς άλλος το μωρό μου εκτός από εμένα…

 

Λέτε να υπάρχει τέτοια περίπτωση;

[xazomama]

Η συμπαράστασή σας μου είναι πολύτιμη, κορίτσια.

Ξέρω ότι οι ορμόνες είναι κάτι που δεν ελέγχεται, αλλά όπως λέει η Εlenna (Χρόνια πολλά για χθες!!!) τουλάχιστον τώρα θα ξέρω ότι μπορώ ίσως να περιορίσω τα συμπτώματα.

Αυτή τη φορά έχω και την σιγουριά του site. Όταν θα έχω χρόνο, θα μπαίνω, θα σας μιλάω και θα μου ανακουφίσετε τους φόβους!

[Elenna]

Ευχαριστω πολυ xazomama!!

Μην ανησυχεις αφου ξερεις τι να περιμενεις θα ειναι πολυ καλυτερα τα πραγματα!Ουτως η αλλως μπορει να μην το αντιμετωπισεις καθολου!

[xazomama]

...Ουτως η αλλως μπορει να μην το αντιμετωπισεις καθολου!

Μακάρι! Αυτό εύχομαι κι εγώ!

[TZOYTZA]

xazomama μην αγχωνεσε απο τωρα οπως σου ειπαν και τα αλλα κοριτσια

μπορει και να μην το ξαναπερασεις!!!

στο ευχομαι μεσα απο την καρδια μου γιατι εγω δυστηχως το περασα και στης δυο μου εγκυμοσυνες και ειναι οτι χειροτερο μπορει να συμβει σε μια

μανουλα.

αυτες οι ορμονες σε κανουν και δεν μπορεις να χαρεις την πιο ομορφη στιγμη της ζωης σου δυστηχως δεν μπορεις να το ελενξεις βγαινει απο μονο του. και εγω ελεγα στον ευατο μου τωρα στο δευτερο,οχι εισαι καλα γιατι να μην εισαι αφου ξερεις οτι ειναι περαστικο παλεψε το αλλα τιποτα μετα απο λιγο εκλεγα το θετικο ηταν οτι κρατησε μονο 15 μερες αυτη τη φορα γιατι στη πρωτη 40 μερες ημουν χαλια

 

σου ξαναλεω οτι μπορει και να μην σε πιασει αυτη την φορα προσπαθησε να μην το σκευτεσαι και ολα θα πανε καλα!!!!

[xazomama]

Αχχ, ΤΖΟΥΤΖΑ μου, με άγχωσες! Τουλάχιστον όμως έχω την ελπίδα ότι μπορεί να κρατήσει λιγότερο όπως σ'εσένα...

[TZOYTZA]

Αχχ, ΤΖΟΥΤΖΑ μου, με άγχωσες! Τουλάχιστον όμως έχω την ελπίδα ότι μπορεί να κρατήσει λιγότερο όπως σ'εσένα...

 

οχιιιιιιιιιιιιιιιι σορυ αν σε αγχωσα!!!!! μαλλον δεν επρεπε να στο πω ε?

για να δεις ομως μια φιλη που το επαθε στην πρωτη δεν το επαθε στην δευτερη ετσι θα ειναι και με εσενα θα δεις!!!

[metanastis]

Μην φοβάσαι γλυκιά μου...

Έχε στο μυαλό σου το μωράκι σου και την ευτυχία σου και όλα θα πάνε καλά!

Και αν παρ' ελπίδα συμβεί κάτι να θυμάσαι ότι έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε στηρίζουν, σε αγαπάνε και θα σε βοηθήσουν να πάνε όλα τέλεια σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

 

Με το καλό το μωράκι σου!