απελπισμενη!!!!!

[teddy-tedi]

κοριτσια γεια σας....δεν εχω ξαναγραψει σε αυτη την ενοτητα αλλα μαλον ηρθε η ωρα!!!!νιωθω πως θελω υποστηριξη ψυχολογικη για να τα βγαλω περα!!με τον συγηγο μου ειμαστε δυο χρονια μαζι και παντρεμενη ενα μηνα..εχουμε μια κορουλα 1 ετους και περιμενουμε και δευτερο μωρακι!!!ο συζηγος μου δουλευει και πολυ μαλιστα αλλα χωρις ικα...τωρα τελευταια ειναι εκτος αθηνας για δουλεια και ερχετε μονο σαββατοκυριακα που δουλευει και αλλου!!το θεμα ειναι οτι ολα μας πανε στραβα και οταν λεω ολα ολα!!!!τον προηγουμενο μηνα τρακαρε ο αδελφος του με το καλο αμαξι των γονιων του και το κατεστρεψε εντελως ειναι πολυ τυχαιρος που σωθηκε και την πεμπτη τρακαρε ο συζηγος μου με το δικο μας αμαξι...τον πηρε μια νταλικα απο κατω!!!!χτυπησε ευτυχως λιγο στο κεφαλι!!!το θεμε ειναι πως δεν αντεχω αλλο...εχθες χτυπησε η κορη μου πανω σε ενα επιπλο και παραλιγο να σπασει την μυτουλα της:-(!!!περπαταει μονη απο 9 μηνων και τρεχει σαν τρελη χωρις να κοιταει που πηγενει!!!ειμαι συναισθηματικα ρακοςειμαι ολη την εβδομαδα με την μικρη και οταν ο συζηγος ερχετε τα σαββατοκυριακα θελω και εγω να ηρεμησω λιγο να κρατησει λιγο το παιδι να παιξει μαζι του!!ομως ο κακομηρης ειναι τοσο κουρασμενος που ειτε τρεχει για δουλεια ητα κοιματε και αυτος ο λιγος χρονος που εχουμε εγω ειμαι μεσα στην γκρινια!!!:-(

εγω δεν ξεκουραζομαι ποτε εχω το παιδι και το σπιτι..σιδερωμα πλυσιμο σκουπισμα σφουγγαρισμα ξεσκονησμα κτλ!!δεν νιωθω και καλα σωματικα ολο καουρες εμετοι αδιαθεσια!!δυσκολη εγκυμοσυνη!!αποτελεσμα της ψυχολογικης και σωματικης μου κουρασης ειναι να φερομαι ασχημα στο παιδι και το συζηγο μου!!συνεχως μαλωνουμε συνεχως φωναζω!!!!:(ειμαι αχρηστη σε ολα και το χειροτερο νιωθω αχρηστη σαν μητερα για το παιδι μου!!!!πολλες φορες ευχομαι να πεθανω για να μην ενοχλω και στεναχωρω κανεναν!!!

 

χιλια συγνωμη για το μεγαλο ποστ αλλα δεν εχω κανεναν να τα πω!!!!

[elpatra]

Σίγουρα σου έχουν πέσει πολλά και είναι και οι ορμόνες της εγκυμοσύνης.Κουράγιο όμως! σε λίγο καιρό θα έχεις και το δευτερο μωράκι σου και θα μεγαλώσουν και τα δυο χωρίς να το καταλάβεις. Αν μπορούσα να σε συμβουλέψω κάτι είναι να μη δινεις τόση σημασία στις δουλειές του σπιτιού,. Μόνο τα απαραίτητα. Δε χάλασε ο κόσμος αν έχει και λιγη σκόνη το σπίτι ή αν δεν είναι κολλαρισμένα τα πουκάμισα. Πάνω απ όλα μετρά η σωματική και ψυχική υγεία η δική σου και της οικογένειάς σου. Προσπάθησε να κάνεις το σπίτι ασφαλές για τη μικρούλα σου ώστε κι αν πέσει να μη χτυπήσει πολύ. Ο δικός μου είναι 11 μηνών και όλο κουτουλάει. Βάλε προστατευτικά στις γωνίες και μακριά από ύψη και σκάλες. Πάντως η εγκυμοσύνη δημιουργεί τέτοια συναισθήματα σε όλες. θα περάσει γρήγορα. μην ανησυχείς. Ευχομαι να πάνε όλα καλά και να τελειώσουν οι αναποδιές!!!

Α! και αν εχεις κανεναν δικό σου άνθρωπο που μπορεί να βοηθήσει- ακόμα κι αν δεν το θες- κάνε πέτρα την καρδιά και ζήτα βοήθεια!

[minak]

κοριτσια γεια σας....δεν εχω ξαναγραψει σε αυτη την ενοτητα αλλα μαλον ηρθε η ωρα!!!!νιωθω πως θελω υποστηριξη ψυχολογικη για να τα βγαλω περα!!με τον συγηγο μου ειμαστε δυο χρονια μαζι και παντρεμενη ενα μηνα..εχουμε μια κορουλα 1 ετους και περιμενουμε και δευτερο μωρακι!!!ο συζηγος μου δουλευει και πολυ μαλιστα αλλα χωρις ικα...τωρα τελευταια ειναι εκτος αθηνας για δουλεια και ερχετε μονο σαββατοκυριακα που δουλευει και αλλου!!το θεμα ειναι οτι ολα μας πανε στραβα και οταν λεω ολα ολα!!!!τον προηγουμενο μηνα τρακαρε ο αδελφος του με το καλο αμαξι των γονιων του και το κατεστρεψε εντελως ειναι πολυ τυχαιρος που σωθηκε και την πεμπτη τρακαρε ο συζηγος μου με το δικο μας αμαξι...τον πηρε μια νταλικα απο κατω!!!!χτυπησε ευτυχως λιγο στο κεφαλι!!!το θεμε ειναι πως δεν αντεχω αλλο...εχθες χτυπησε η κορη μου πανω σε ενα επιπλο και παραλιγο να σπασει την μυτουλα της:-(!!!περπαταει μονη απο 9 μηνων και τρεχει σαν τρελη χωρις να κοιταει που πηγενει!!!ειμαι συναισθηματικα ρακοςειμαι ολη την εβδομαδα με την μικρη και οταν ο συζηγος ερχετε τα σαββατοκυριακα θελω και εγω να ηρεμησω λιγο να κρατησει λιγο το παιδι να παιξει μαζι του!!ομως ο κακομηρης ειναι τοσο κουρασμενος που ειτε τρεχει για δουλεια ητα κοιματε και αυτος ο λιγος χρονος που εχουμε εγω ειμαι μεσα στην γκρινια!!!:-(

εγω δεν ξεκουραζομαι ποτε εχω το παιδι και το σπιτι..σιδερωμα πλυσιμο σκουπισμα σφουγγαρισμα ξεσκονησμα κτλ!!δεν νιωθω και καλα σωματικα ολο καουρες εμετοι αδιαθεσια!!δυσκολη εγκυμοσυνη!!αποτελεσμα της ψυχολογικης και σωματικης μου κουρασης ειναι να φερομαι ασχημα στο παιδι και το συζηγο μου!!συνεχως μαλωνουμε συνεχως φωναζω!!!!:(ειμαι αχρηστη σε ολα και το χειροτερο νιωθω αχρηστη σαν μητερα για το παιδι μου!!!!πολλες φορες ευχομαι να πεθανω για να μην ενοχλω και στεναχωρω κανεναν!!!

 

χιλια συγνωμη για το μεγαλο ποστ αλλα δεν εχω κανεναν να τα πω!!!!

 

Συγνώμη που θα σου το πω αλλά λες χαζομάρες!!!!έχεις ένα κοριτσάκι γλυκό και ένα μωράκι που σε χρειάζεται και τώρα που είναι στην κοιλίτσα σου αλλά και μετά! όταν γινόμαστε γονείς το μόνο που πρέπει να σκεφτόμαστε είναι να είμαστε εμείς καλά για να είναι και τα παιδάκια μας! Αυτά τα ρώτησες?

Σε παρακαλώ, μην κάνεις τέτοιες σκέψεις! Οι μανούλες δεν είναι οι σούπερ άνθρωποι! Δώσε προτεραιότητα σε εσένα και στο κοριτσάκι σου. όχι στο σπίτι και στα υπόλοιπα. Δεν θα σου κάνουν παράπονα ούτε η σκόνη ούτε τα ρούχα στο καλάθι!:smile:

Σίγουρα μια εγκυμοσύνη σε συνδυασμό με ένα μωράκι ακόμα δεν είναι εύκολο. Προσπάθησε όμως να δεις τα πράγματα λίγο θετικά και μην απελπίζεσαι! Και δεν μας κουράζεις με το post, γι' αυτό είμαστε εδω. Για να ακούμε και αν μπορούμε έστω και από μακριά να βοηθάμε!!!!!!!!

[teddy-tedi]

αχ βρε κοριτσια δεν ξερω!!! δεν με αναγνωριζω πια!!

[νανσυ2]

ολες περναμε δυσκολες φασεις,για διαφορους λογους η καθεμια,αλλα φαση ειναι θα περασει.....κοιτα λιγο να το παρεις αλλιως,οσο δυσκολο κ αν ειναι,επικεντρωσου στο παιδακι σου,ε κ λιγο στο συζυγο,πηγαιντε καμια βολτα μονοι σας,εστω κ μεσα στο αμαξι,κανονισε ενα φαγητο....ηρεμησε με τις δουλειες του σπιτιου,ποτε δε τελειωνουν,τα βασικα,ενα φαγητο κ αν μπορει να σε βοηθαει η μαμα σου μια φορα την εβδομαδα με το σπιτι.μη σε ξανακουσω να λες τετοια λογια....εχεις ενα παιδι κ περιμενεις κ αλλο,τον αντρα σου,το σπιτι σου,μη τα χαλας για βλακειες,κανε λιγο τα στραβα ματια κ ολα θα φτιαξουν....

[matri]

κοπελια μου κουράγιο.

 

Ναι ολοι παιρναμε δύσκολες φάσεις. Ναι οι ορμονες οι ατιμες συμβάλουν και αυτές στην ψυχολογία μας.

 

Εγω ξερεις τι εχω καταλάβει :η δυναμη είναι τελικά μέσα μας. Και βοηθάει πολύ και η συναναστροφή με ανθρώπους.

 

Να λες το πονο σου στο forum ή ακόμα καλυτερα σε μια φίλη.

 

Ποιες εναν καφε με τη γειτονισσά σου (δεν ειναι αναγκη να βγαλεις σε αυτη ολες τις σκεψεις σου).

 

Κουβεντιασε με μια άλλη μαμα στην παιδική χαρά.

 

Χουζούρεψε 5 λεπτα το πρψί και σκέψου ξημερωσε μια άλλη μέρα

[Αναστάσιος Αργυρόπουλος]

κοριτσια γεια σας....δεν εχω ξαναγραψει σε αυτη την ενοτητα αλλα μαλον ηρθε η ωρα!!!!νιωθω πως θελω υποστηριξη ψυχολογικη για να τα βγαλω περα!!με τον συγηγο μου ειμαστε δυο χρονια μαζι και παντρεμενη ενα μηνα..εχουμε μια κορουλα 1 ετους και περιμενουμε και δευτερο μωρακι!!!ο συζηγος μου δουλευει και πολυ μαλιστα αλλα χωρις ικα...τωρα τελευταια ειναι εκτος αθηνας για δουλεια και ερχετε μονο σαββατοκυριακα που δουλευει και αλλου!!το θεμα ειναι οτι ολα μας πανε στραβα και οταν λεω ολα ολα!!!!τον προηγουμενο μηνα τρακαρε ο αδελφος του με το καλο αμαξι των γονιων του και το κατεστρεψε εντελως ειναι πολυ τυχαιρος που σωθηκε και την πεμπτη τρακαρε ο συζηγος μου με το δικο μας αμαξι...τον πηρε μια νταλικα απο κατω!!!!χτυπησε ευτυχως λιγο στο κεφαλι!!!το θεμε ειναι πως δεν αντεχω αλλο...εχθες χτυπησε η κορη μου πανω σε ενα επιπλο και παραλιγο να σπασει την μυτουλα της:-(!!!περπαταει μονη απο 9 μηνων και τρεχει σαν τρελη χωρις να κοιταει που πηγενει!!!ειμαι συναισθηματικα ρακοςειμαι ολη την εβδομαδα με την μικρη και οταν ο συζηγος ερχετε τα σαββατοκυριακα θελω και εγω να ηρεμησω λιγο να κρατησει λιγο το παιδι να παιξει μαζι του!!ομως ο κακομηρης ειναι τοσο κουρασμενος που ειτε τρεχει για δουλεια ητα κοιματε και αυτος ο λιγος χρονος που εχουμε εγω ειμαι μεσα στην γκρινια!!!:-(

εγω δεν ξεκουραζομαι ποτε εχω το παιδι και το σπιτι..σιδερωμα πλυσιμο σκουπισμα σφουγγαρισμα ξεσκονησμα κτλ!!δεν νιωθω και καλα σωματικα ολο καουρες εμετοι αδιαθεσια!!δυσκολη εγκυμοσυνη!!αποτελεσμα της ψυχολογικης και σωματικης μου κουρασης ειναι να φερομαι ασχημα στο παιδι και το συζηγο μου!!συνεχως μαλωνουμε συνεχως φωναζω!!!!:(ειμαι αχρηστη σε ολα και το χειροτερο νιωθω αχρηστη σαν μητερα για το παιδι μου!!!!πολλες φορες ευχομαι να πεθανω για να μην ενοχλω και στεναχωρω κανεναν!!!

 

χιλια συγνωμη για το μεγαλο ποστ αλλα δεν εχω κανεναν να τα πω!!!!

 

 

Αγαπητό μέλος,

 

Πραγματικά υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες (όπως τα περιγράφετε) για να νοιώθετε άσχημα και να κάνετε αυτές τις 'αδιέξοδες' αν μου επιτρέπετε να πω, σκέψεις. Θα σας προέτρεπα να απευθυνθείτε σε κάποιον φορέα (δημόσιο αν και εσείς επιθυμείτε) για να λάβετε μιας μορφής 'στήριξη' και από 'ειδικούς' (ψυχολόγους κλπ) και το λέω αυτό καθώς εκτιμώ ότι πραγματικά το χρειάζεστε στην παρούσα φάση.

 

Παρακάτω παραθέτω και ενα link (σύνδεσμο) για μια γραμμή στήριξης (η οποία όμως έχει να κάνει με ζητήματα 'κατάθλιψης' παρέχεται ως υπηρεσία σε συνεργασίας με δημόσιους φορείς και είναι δωρεάν).Πιστεύω ότι ίσως σας φανεί χρήσιμη μια τέτοια επικοινωνία.

 

Σύνδεσμος για πληροφορίες :

 

http://parents.org.gr/psych/a426

 

Κλείνοντας το μήνυμα μου θα ήθελα να σας ευχηθώ καλό κουράγιο και ελπίζω να συνειδητοποιείτε ότι αυτά που εν μέσω 'στεναχώριας' καταθέσατε (ότι δηλαδή αισθάνεστε ή είστε 'άχρηστη') όχι απλά ΔΕΝ ισχύουν αλλά τουναντίον πρέπει να δείτε ότι υπάρχουν λύσεις για τα θέματα και τα προβλήματα σας, οφείλετε στον εαυτό και την οικογένεια σας να 'δυναμώσετε' και να αισθανθείτε καλύτερα' ...και αυτός ίσως είναι και μονόδρομος για να σταθείτε ικανή και υποστηρικτική δίπλα τους (όπως και τους ανοιχτείτε για να πράξουν και αυτοί ομοίως στο πλευρό σας τώρα στα δύσκολα). Όλο αυτό που σας λέω (αλλά και που τα άλλα μέλη ομοίως σας καταθέτουν) είναι δηλαδή να επικέντρώσετε τις προσπάθειες σας στο νοιώσετε καλύτερα (και ας πάνε λίγο πίσω και οι 'δουλειές' ή οι 'υποχρεώσεις' που αναφέρετε...στο σπίτι κλπ)...θα πω το γνωστό και τετριμμένο αλλά το τόσο αλήθές συνάμα...ότι προέχει η υγεία μας πάντα (ψυχική και σωματική).

[christiana08]

Τeddy tedi,καλημερα!

 

Συμφωνω με τα κοριτσια παραπανω και φυσικα με τον επιστημονα συμβουλο του φορουμ.

Καταλαβαινω απολυτα πως αισθανεσαι.Μεσα σε εναμιση χρονο εχασα ενα μωρο στον 4ο μηνα τις εγκυμοσυνης μου (το οποιο γεννησα φυσιολογικα),εχασα τον πατερα μου απο καρκινο στον πνευμονα,διεγνωσθηκε η μητερα μου με λευχαιμια,εμεινε ο συζυγος μου 7 μηνες χωρις δουλεια (ακομα ανεργος ειναι και υποψην,εχω 3 παιδια),περασα 3 μηνες της επομενης εγκυμοσυνης μου στο νοσοκομειο,με κινδυνο καθε μερα να το χασω.

Δεν κανω συγκριση σε καμια περιπτωση,γιατι ουτως η αλλως,αλλος αντεχει περισσοτερα,αλλος λιγοτερα.Απλα,θελω να σου εξηγησω πως καθε ανθρωπος αντιμετωπιζει μια περιοδο στην ζωη του που ολα του πανε στραβα.Οι ορμονες,θα συμφωνησω κι'εγω,δεν βοηθανε καθολου.

Προσπαθησε να το παρεις αλλιως και να τα δεις ολα πιο θετικα.

Αν δεν τα καταφερεις,ακου την συμβουλη του συμβουλου του φορουμ.

 

Μετα την καταγιδα ερχεται η λιακαδα,αυτο να το θυμασαι!!!

Σου ευχομαι τα καλυτερα!!!!!!