Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Κλάμα με παππού και γιαγιά και μόνο που τους βλέπει. . .


doultsinea

Recommended Posts

Καλησπέρα!

Έχω μια μπέμπα τριών μηνών και το θέμα που αντιμετωπίζω είναι το εξής...

Εδώ και τρεις εβδομάδες όποτε βλέπει τα πεθερικά μου(δε συζητώ για αγκαλιά), κλαίει γοερά...Γενικά είναι πολύ καλό μωρούλι και βολικό, παέι σε όλους και δεν έχει πρόβλημα..Στα πεθερικά μου γίνεται ο χαμός..Με λυπεί αυτό, γιατί πρώτον παππούδες είναι, λατρεύουν το εγγόνι τους και στενοχωριούνται (αφού αποφεύγουν ακόμα και να τη δουν για να μην κλαίει) και δεύτερον η πεθερά μου κάποια απογεύματα που λείπω χρειάζεται να κρατάει το μωρό...Σε τι μπορεί να οφείλεται αυτή η αντίδραση;

Να σημειώσω για την ιστορία ότι μένουμε πάνω-κάτω με τα πεθερικά μου.Γενικά δεν είχαμε προβλήματα, αν εξαιρέσω ότι η πεθερά μου ως άνθρωπος είναι κάπως ψυχρή. Ωστόσο με τη γέννηση του μωρού είναι αλήθεια ότι κάπως ταράχθηκαν η ισορροπίες και γίνανε κάποιες μικροπαρεξηγήσεις.. Επιπλέον να προσθέσω ότι πριν από αυτή την αντίδραση το μωρό μου μια χαρά τα πήγαινε με τα πεθερικά μου, ειδικά με τη γιαγιά της...

Τι μου προτείνετε , πώς το εξηγείτε όλο αυτό;:confused:

Εν τω μεταξύ μας ρώτησαν αν κάνει και στους άλλους παππούδες έτσι και είπαμε όχι και φαντάζομαι πόσο τους στενοχώρησε αυτό...

Ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας ζάλισα...:oops:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Η δικια μου το πάθαινε με την θεία μου...με το που την έβλεπε πλάνταζε στο κλάμα :oops: Και να φανταστείς ότι με την θεία μου έχω πολύ καλές σχέσεις, και υπερ-αγαπάει την κόρη μου. Τι της τραγουδούσε, τι της έλεγε γλυκόλογα...τίποτα, κλάμα και μόνο κλάμα. Το ξεπέρασε (η μικρή) με τον καιρό, πριν μια εβδομάδα που συναντηθηκαν έπαιζαν τρελλά μαζί. Ευτυχώς που η θεία μου δεν παρξηγήθηκε...αλλά μωράκι ήταν, τι να πεις

Link to comment
Share on other sites

Και ο δικός μου που είναι 3 μηνών το έκανε αυτό δυο φορές με τα πεθερικά μου. Εγώ το θεώρησα τυχαίο γεγονός. Προχτές ήταν λίγο γκρινιάρης και εμεις έπρεπε να φύγουμε. Μετά πλάνταξε στο κλάμα. Δεν μπορούσαν με τίποτα να τον ηρεμήσουν. Ευτυχώς ήρθε η μαμά μου και τον έβαλε στο καρότσι, τον έκανε βόλτα στο σαλόνι και ηρέμησε. Δεν ξέρω πραγματικά να το εξηγήσω. Με τα πεθερικά μου δεν έχω κανένα πρόβλημα και η μαμά μου δεν βλέπει πιο συχνά το μωρό για να θεωρήσω ότι υπάρχει μεγαλύτερη εξοικίωση. Έγώ βλέπω ότι σιγά σιγά μεγαλώνουν και δείχνουν προτιμήσεις. Πλέον αναγνωρίζουν και πρόσωπα. Ας ελπίσουμε ότι είναι απλώς μια φάση.

Link to comment
Share on other sites

Σε καταλαβαίνω απόλυτα...Η δικιά μου το πάθαινε με τον νονο της --ακουσον ακουσον το τερατάκι-Ρεζίλι μας έκανε..:lol::lol::lol:

Γελάω τώρα γιατί και βέβαια το ξεπέρασε και μάλον λέμε εμεις τώρατο συνδίασε με την βάφτιση.Οτι και καλά αυτός την έδωσε και την κράταγε για να την βουτήξουν στην κολυμπήθρα...:-(:-(

Μήπως..λέω εγώ τώρα κάτι ασήμαντο ..ίσως με τις παρέξηγήσεις ήκατι αλλο είδε το παιδάκι και το συνδίασε ασχημα???

Ποιος ξέρει τι σκεφτονται κι αυτά..

ένα ειναι σίγουρο..μεγαλώνοντας θα το ξεπεράσει

A14gp2.png

XEMvp2.png

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως εκεί γύρω στους 3-4 μήνες είναι που παθαίνουν μια φρίκη με άλλα πρόσωπα πλην μαμας, μπαμπά και όποιον τα φροντίζει... θα περάσει... θέλει υπομονή, χαμόγελα και το χρόνο του... να μην το πιέζετε να πάει... από απόσταση ασφαλείας ομιλίες και χαμογελάκια και θα στρώσει.

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Και εμάς μια από τα ίδια.Το μωρό πάεί κυριολεκτικά σε όλους γνωστους και άγνωστους.Στα πεθερικά μου που πήγαμε κλάμα.Οι άνθρωποι να έχουν κάτσει στο πάτωμα για να παίξουν μαζί του (τρελένεται για πάτωμα) και αυτό να μην πηγαίνει κοντά του να στρίβει και να πηγαίνει μια στον μπαμπά του και μια σε εμένα στα πεθερικά μου κλάμααααααααα.

Δήμητρα

Link to comment
Share on other sites

Με καθησυχάζετε λίγο κορίτσια...χτες για παράδειγμα ήμουν στη δουλειά και το μωρό ήταν με τον μπαμπά της...Ήρθε σε κάποια΄φάση η γιαγιά της κ πλάνταξε το μικρό...Γύρισα και βρήκα το μωρό στην αγκαλιά του άντρα μου και την πεθερά μου στο χωλ από μακριά στα κρυφά να την κοιτάζει...Πολύ λυπηρό...Τους βλέπω ότι στενοχωριούνται και δεν ξέρω πώς να το χειριστώ..

Link to comment
Share on other sites

Πρώτα απ' όλα να τους κουβεντιάσεις και να τους εξηγήσεις πως αυτό είναι φυσιολογικό να συμβαίνει. Το ότι συμβαίνει σε αυτούς και όχι σε άλλους δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί συμβαίνει αλλά θα πρέπει να ξεπεράσουν τη στεναχώρια τους και να το παλέψουν ήρεμα και ήσυχα μαζί της.

 

Η δική μου για παράδειγμα το πάθαινε με ανθρώπους που από τη λαχτάρα τους και την αγάπη τους με το που την έβλεπαν άρχιζαν τα "υστερικά": "αγάαααααααααπη μου έλα εδώ" και πήγαιναν να την βουτήξουν πριν καλά καλά τους περιεργαστεί...

 

Σκέψου το λίγο... στους 2-3 μήνες είναι μόλις έχουν αρχίσει να βλέπουν πιο μακριά... τα πάντα θέλουν να τα περιεργαστούν για να τα "αφομοιώσουν"... αν ήσουν σε μια τέτοια φάση και έβλεπες ένα τεράστιο άγνωστο πρόσωπο να σε πλησιάζει φωνάζοντας (έστω από χαρά) και δεν το αναγνώριζες αλλά δεν είχες και τον χρόνο να το "αναγνωρίσεις" δεν θα τρόμαζες; ;)

 

Είναι σαν τα γατιά... θέλουν να δουν, να μυρίσουν, να επεξεργαστούν για να δεχτούν να τα χαϊδέψεις ;)

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites

Όντως τα πεθερικά μου εκδηλώνονταν από τότε που γεννήθηκε πολύ έντονα και φωναχτά...Ίσως αυτό να την τρομάζει...Θα δείξει η συνέχεια!Ευχαριστώ πολύ πολύ:D

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 1 χρόνο μετά...

Εμένα είναι 8 μηνών και μόλις δει τα πεθερικά μου κλαίει με λυγμούς σαν να τον σφάζουν. Η απάντηση στην δική μας περίπτωση είναι ότι ενώ μενουμε πάνω κάτω τον βλέπουν μια φορά τον μήνα !!!!!!!!!!!! :confused:

 

Φαντάσου ότι και στον παπά της εκκλησίας δεν κλάιει.......με τα ράσα και τα μούσια !!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα κι από μένα! Είναι πολύ πιθανό να την τρομάζει/ξενίζει κάτι στην εμφάνισή τους (πχ αν φοράνε σκούρα ρούχα ή γυαλιά) αλλά το πιο πιθανό για μένα είναι (επειδή λες οτι ταράχθηκαν κάποιες ισορροπίες) ισως το μωρό να αισθάνεται την ψυχρότητα ή την ένταση και να αντιδρά.. Ειδικά αμα το κρατάς κι αγκαλιά..

Link to comment
Share on other sites

Μηπως τα πεθερικα σου εχουν εντονη φωνη?? δυνατη?? καμια αν πχ γελασε δυνατα η φωναξε, πχ μιλωντας στο τηλεφωνο η κατι τετοιο, μπορει να τους επηρεάσει , και μιας φιλης μου η μικρη το ειχε παθει για λιγο διαστημα!!! εχει καιρο που συμβαινει αυτο? πιστευω με τον καιρο θα υποχωρησει ! :)

Link to comment
Share on other sites

Να σου πω και γω κατι, μήπως τα πεθερικά σου φοράνε σκούρα χρώματα ή μάυρα, ξέρεις το μαύρο χρώμα μπορεί να την τρομάζει..

 

Επισης μπορει να συμβαινει και αυτο που ειπε η lizetagelis, ειναι πολυ συχνο!!!

Link to comment
Share on other sites

Μηπως τα πεθερικα σου εχουν εντονη φωνη?? δυνατη?? καμια αν πχ γελασε δυνατα η φωναξε, πχ μιλωντας στο τηλεφωνο η κατι τετοιο, μπορει να τους επηρεάσει , και μιας φιλης μου η μικρη το ειχε παθει για λιγο διαστημα!!! εχει καιρο που συμβαινει αυτο? πιστευω με τον καιρο θα υποχωρησει ! :)

 

το δέχομαι, αλλά σε αυτη την περίπτωση φροντίζεις να βλέπεις το μωρό πιο συχνά ώστε να σε συνηθίσει.....όχι να έχεις να το δεις απο την μεγάλη εβδομάδα (10 Απριλίου - 16 Μαίου σήμερα), όταν μένουμε μια πόρτα.....:!:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

το δέχομαι, αλλά σε αυτη την περίπτωση φροντίζεις να βλέπεις το μωρό πιο συχνά ώστε να σε συνηθίσει.....όχι να έχεις να το δεις απο την μεγάλη εβδομάδα (10 Απριλίου - 16 Μαίου σήμερα), όταν μένουμε μια πόρτα.....:!:

 

Σε καταλαβαίνω που σε ενοχλεί που δεν έρχεται να το δει, αλλά δείξε κατανόηση..Εμένα ο μπαμπάς μου έχει εντονη γενειάδα και ο πεθερός μου φοράει γυαλιά..Η μικρή αντιδρούσε και στους 2 με κλάμματα..Ο πεθερός μου το έβαλε πείσμα να το αλλάξει αυτό και παρόλο που μένουμε σε άλλη πόλη, έκανε τα αδύνατα δυνατά για να τον δεχτεί το παιδί και τα κατάφερε!Από την άλλη ο μπαμπάς μου παρόλο που μένουμε 1 πόρτα δεν κάνει καμία προσπάθεια, στεναχωριέται απίστευτα και έρχεται να την δει μόνο οταν κοιμάται! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι για να αντιδράμε ίδια, και σίγουρα θέλει μεγάλη προσπάθεια κι από μέρους σας

Link to comment
Share on other sites

Σε καταλαβαίνω που σε ενοχλεί που δεν έρχεται να το δει, αλλά δείξε κατανόηση..Εμένα ο μπαμπάς μου έχει εντονη γενειάδα και ο πεθερός μου φοράει γυαλιά..Η μικρή αντιδρούσε και στους 2 με κλάμματα..Ο πεθερός μου το έβαλε πείσμα να το αλλάξει αυτό και παρόλο που μένουμε σε άλλη πόλη, έκανε τα αδύνατα δυνατά για να τον δεχτεί το παιδί και τα κατάφερε!Από την άλλη ο μπαμπάς μου παρόλο που μένουμε 1 πόρτα δεν κάνει καμία προσπάθεια, στεναχωριέται απίστευτα και έρχεται να την δει μόνο οταν κοιμάται! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι για να αντιδράμε ίδια, και σίγουρα θέλει μεγάλη προσπάθεια κι από μέρους σας

 

στην δική μας περίπτωση δεν στεναχωριούνται γιατί αυτό εχει ξεκινήσει τον τελευταίο καιρό κάνα τρίμηνο, τους συναντώ στον διάδρομο και ο μικρός κλαίει ή τους συναντώ στην συνυφάδα μου και πάλι κλάιει ...........απλά δεν ερχονται να τον δουνε, ενώ στις εγγόνες πάνε κάθε μέρα. Ξεχωρ'ιζουν τα εγγόνια τους κατάλαβες? :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

το δέχομαι, αλλά σε αυτη την περίπτωση φροντίζεις να βλέπεις το μωρό πιο συχνά ώστε να σε συνηθίσει.....όχι να έχεις να το δεις απο την μεγάλη εβδομάδα (10 Απριλίου - 16 Μαίου σήμερα), όταν μένουμε μια πόρτα.....:!:

 

Συμφωνω απολυτα μαζι σου, δοκιμαζεις πολλα, μεχρι να δεις τι φταιει !! το να το αφησεις δεν θα κανει τιποτα.

Link to comment
Share on other sites

.....απλά δεν ερχονται να τον δουνε, ενώ στις εγγόνες πάνε κάθε μέρα. Ξεχωρ'ιζουν τα εγγόνια τους κατάλαβες? :rolleyes:

 

Εχεις δίκιο να νιώθεις θυμο, απλά από την κουβέντα σου αυτή νιώθω οτι ίσως μεταδίδεις στο παιδί σου την αρνητική ενέργεια που εσύ νιώθεις προς εκείνους..Γιαυτό κλαίει, νιώθει απειλή..Μα καλά ο άντρας σου δεν παίρνει το παιδί να τους το πάει??

Link to comment
Share on other sites

Εχεις δίκιο να νιώθεις θυμο, απλά από την κουβέντα σου αυτή νιώθω οτι ίσως μεταδίδεις στο παιδί σου την αρνητική ενέργεια που εσύ νιώθεις προς εκείνους..Γιαυτό κλαίει, νιώθει απειλή..Μα καλά ο άντρας σου δεν παίρνει το παιδί να τους το πάει??

 

τους παίρνω μάλλον....έπερνα τηλέφωνα πλέον εχω σταματήσει....και τους έλεγα ελάτε ξύπνησε....και δεν ερχόντουσαν...τους έλεγα ΟΠΟΤΕ θελετε ελάτε το σπίτι μας είναι ανοικτό.....δηλαδή τι άλλο να κάνω? Ο άντρας μου (τα έχει πάρει και αυτός, αλλά τι να πει για τους γονείς του) γυρναει 18.00 το απόγευμα και θέλει να ξεκουραστεί και να παίξει με τον γιό του όχι να κάνει τον συνοδό. Εγώ είμαι παντα ευγενική μαζί τους, δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ και θέλω το παιδί μου να ξέρει τους παπούδες και τις γιαγιάδες του.

Εάν ήθελαν θα ερχόντουσαν.....με το ζόρι δεν γίνεται :!: :!: :!:. Απλά τα βρίσκουν περισσότερο με τις εγγόνες τους, είναι κάθε μέρα μαζί, σαββατοκυριακα, αργίες, γιορτές, διακοπες......εγώ πάντως μετά από αυτό ούτε ένα ποτήρι νερό δεν θα τους προσφέρω. Αλλά νομίζω ότι βγαίνουμε εκτός θέματος....άστο μη το ψάχνεις, είναι περίπτωση!!!

Link to comment
Share on other sites

Πάντως το κάνουν τα μωράκια αυτό μέχρι αρκετά μεγάλη ηλικία και για διαφορετικούς λόγους σε κάθε ηλικία!Αφού είναι και η κατάσταση έτσι, μην πολυασχολείσαι!Κάνε τα τυπικά να σαι πάντα εντάξει και σιγα σιγα θα δεθούν!Τι στο καλό, μια πόρτα ζείτε!Ισως φοβούνται που είναι πολύ μωρό ακόμα!Μην δηλιτηριάζεις τις υπέροχες μέρες που ζείτε!Μια φορά θα είναι βρεφάκι, απόλαυσε το!Κι όποιος σας θέλει!Οποιος δεν σας θέλει ξύδι!

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια εμενα ο μπεμπης μου μεχρι 3 μηνων πηγαινε σε ολους!Μετα αρχισε να μην θελει με τπτ τον νονο του(αδελφο μου παρολο που ειναι πολυ γλυκος και ηρεμος ανρθωπος).Σταδιακα .. ειμαστε σε φαση πλεον που θελει μονο εμνενα.. τον μπαμπατου ... και λιγο ισως τη μαμα μου (και αυτο οχι για πολυ).!Αλλιως χαλαερι τον κοσμο απο το κλαμα και δεν ξερω τι να κανω!Πιστευω οτι φαση ειναι θα περασει!Εχω δοκιμασει τα παντα.. αλλα τπτ και ειμαι και λιγο εγκλωβισμενη ετσι αλλα θα το ξεπερασουμε που θα παει!

FvxMp3.png
Link to comment
Share on other sites

Μήπως είναι συνέχεια μαζί σου/σας και έχει προσκολληθεί υπερβολικά, γι΄αυτό δεν θέλει κανέναν άλλο; Τον αφήνεις μόνο του μέσα στο σπίτι, π.χ. να είναι μόνος του στο πάρκο και να παίζει κι εσύ να είσαι δίπλα και να κάνεις κάτι άσχετο ή στο διπλανό δωμάτιο; Έστω για 5, 10 λεπτά ή λίγο παραπάνω; Νομίζω ότι αυτό είναι καλό για να αρχίσουν να ανεξαρτητοποιούνται και να μην θέλουν συνέχεια δίπλα τους τη μαμά.

 

Επίσης όταν κλαίει με ξένους, μην τον αφήνεις μόνο του με την πρώτη, αλλά να τον κρατάς και να τον καθυσηχάζεις και λίγο λίγο να τον αφήνεις και να απομακρύνεσαι.

 

Νομίζω η μαγική συνταγή είναι να σε νιώθει κοντά του (για ασφάλεια) αλλά όχι συνέχεα δίπλα του (υπερβολική προσκόλληση).

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...