Παιδιά που τρώνε λίγο-Λάθη γονιών

[Melina22]

Το ζήτημα του φαγητού αξίζει ιδιαίτερης μνείας λόγω της σημαντικής θέσης που κατέχει στην ελληνική οικογένεια, όπου δυστυχώς ασκείται οποιοδήποτε καταπιεστικό μέτρο, προκειμένου το παιδί να φάει την ποσότητα που οι γονείς πιστεύουν ότι χρειάζεται. Όλες οι πιθανές συγκρούσεις γονέα-παιδιού μεταφέρονται στο φαγητό. Μερικά παιδιά έχουν οξείς γευστικούς πόρους και είναι πολύ ευαίσθητα στις γεύσεις. Άλλα παιδιά έχουν αλλεργία σε ορισμένες τροφές και είναι τυχερά που το σώμα τους, τους λέει να μην τις τρώνε. Με το να μη ζορίζετε κανένα παιδί να φάει δείχνετε το σεβασμό και τη φροντίδα σας. Αφήστε στο παιδί που τρώει λίγο, το χρόνο και την ελευθερία να αναπτύξει καλύτερες συνήθειες φαγητού, χωρίς πίεση. Μην ξεχνάτε πως κάθε οργανισμός έχει διαφορετικές ανάγκες και πως όλα τα παιδιά έχουν έμφυτο το ένστικτο της επιβίωσης. Αυτό σημαίνει πως δεν θα κάτσουν νηστικά , αν βέβαια δεν προηγηθούν γεύματα με τσιπς, κέικ και λιχουδιές. Μήπως με το να μην τρώει ένα παιδί τραβά όλη την προσοχή πάνω του; Μερικές φορές είναι δύσκολο να αντιληφθούμε ότι με τη συμπεριφορά μας ενισχύουμε –αντίθετα με τις επιδιώξεις μας- τη συμπεριφορά ενός παιδιού.)

 

Διδάξετε στο παιδί σας πώς να έχει μια υγιή στάση απέναντι στο φαγητό. Δεν θα τα βοηθήσει στον έλεγχο του βάρους τους αργότερα το να επιβάλλετε να τελειώσουν όλο το φαγητό στο πιάτο. Επίσης δεν τα βοηθά η επιβράβευση μετά το φαγητό με κάποιο γλυκό (περνά το μήνυμα ότι μόνο το γλυκό αξίζει) αλλά και γενικά η επιβράβευση για π.χ. καλή συμπεριφορά με γλυκό. Πιθανόν να σκέπτονται ως ενήλικες ότι όταν είναι στεναχωρημένοι εάν φάνε κάτι γλυκό θα νιώσουν καλύτερα. (παχυσαρκία)

 

Πρωταρχικό ρόλο στην απόκτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών του παιδιού, διαδραματίζουν οι γονείς. Πρέπει λοιπόν οι γονείς να συλλογιστείτε πόσο σπουδαίο είναι η δίαιτα του παιδιού σας να καλύπτει τις απαιτούμενες ημερήσιες ανάγκες σε όλα τα θρεπτικά συστατικά, για την σωστή ανάπτυξη του.

Είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη ότι οι συνήθειες που αποκτώνται κατά την πρώτη παιδική ηλικία, ακολουθούν το παιδί σε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Επομένως, η σωστή διατροφή και η τροποποίηση των “κακών συνηθειών” είναι επιβεβλημένες εφόσον αφορούν την μετέπειτα ζωή του.

 

Συμβουλές για τους γονείς στο θέμα του φαγητού:

 

Ας αποφεύγονται οι καυγάδες και οι συγκρούσεις την ώρα του φαγητού.

Τα παιδιά χρειάζονται λίγο χρόνο να συνηθίσουν σε κανόνες. Ας είναι υπομονετικοί.

Τα παιδιά που δεν τρώνε ή τρώνε λίγο την ώρα του φαγητού, καλό είναι να τους προσφερθεί η ευκαιρία για ένα καλό ενδιάμεσο (φρούτα, λαχανικά, κ.λ.π). Μέχρι να έρθει η επόμενη ώρα του γεύματος ας μη δοθεί κανονικό φαγητό γιατί αλλιώς μπορεί να μετατραπεί σε παιχνίδι ελέγχου το: Δεν θέλω να φάω τώρα και μετά από λίγο: Βάλε μου να φάω πεινάω.

Ας μην αφήνουν το παιδί να παίζει με τα παιχνίδια του, να βλέπει τηλεόραση ή να διαβάζει κατά τη διάρκεια των γευμάτων.

Ας τηρούν συγκεκριμένες ώρες γευμάτων.

Ας μην απειλούν, παρακαλούν, ή επιβάλλουν στο παιδί τιμωρίες για να φάει. Δεν φέρνει κανένα μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα

Ας ενημερώσουν το παιδί ως και 20 λεπτά νωρίτερα ότι σε λίγο θα είναι η ώρα του φαγητού και ας του δώσουν τον κατάλληλο χρόνο να μαζέψει τα παιχνίδια του, να πλύνει τα χέρια του ή να μαζέψει το δωμάτιό του χωρίς πίεση.

Οι γονείς μπορούν να μοιραστούν τη χαρά που νιώθουν με τα παιδιά τους όταν κάθονται όλοι μαζί στο τραπέζι. Ας δημιουργούν χρόνο ώστε τα παιδιά να τρώνε μόνα τους και όχι να τα ταΐζουν οι ίδιοι.

Αν κάτι ανησυχεί ιδιαίτερα τους γονείς μπορούν να απευθυνθούν στον παιδίατρο του παιδιού τους.

Και τέλος καλό είναι οι γονείς να θυμούνται ότι πολλές φορές προτείνεται να αφήνουν τα παιδιά να αισθανθούν πείνα! Όταν πεινάμε πραγματικά απολαμβάνουμε το φαγητό!

[Katerina45]

Μελίνα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον..

Εμένα ο γιος μου δεν τρώει καθόλου. Δεν του αρέσει ποτέ τίποτα κι έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Πολλές φορές δυστυχώς του φωνάζουμε κ τον τιμωρούμε για να φάει. Μετά αισθανόμαστε τύψεις. Κι όταν τρώει τον επιβραβεύουμε με kinder.

Αλλά τώρα που διάβασα αυτό το άρθρο ψιλιάζομαι ότι μπορεί να τα κάνει κι από αντίδραση λόγω της μικρής..

[Melina22]

Έχω παρατηρήσει ότι αυτό το πρόβλημα το αντιμετωπίζουν πολλοί γονείς γι' αυτό κ παρέθεσα το συγκεκριμένο κομμάτι. Κάθε περίπτωση είναι ιδιαίτερη αλλά νομίζω ότι στην πλειοψηφία την κύρια ευθύνη την έχουν οι μεγάλοι κ όχι τα παιδιά. Δηλαδή ενδεχομένως ένα παιδί να μην έχει πράγματι τόσο μεγάλη όρεξη και στη συνέχεια δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος γιατί οι γονείς με λάθος τακτικές, άθελά τους, το ενισχύουν αυτό.

 

Ειλικρινά με στεναχωρεί πολύ γιατί είναι κρίμα να ταλαιπωρούνται τόσες οικογένειες για κάτι τόσο φυσικό για τον άνθρωπο. Και είναι κρίμα γιατί πέρα απ' την ταλαιπωρία, δημιουργείται λάθος σχέση με το φαγητό και αυτό είναι δύσκολο να αλλάξει όταν εδραιωθεί. Όσο συνεχίζεται τόσο πιο πολύ επιδρά αρνητικά. Αν ήμουν στη θέση σου πάντως δεν θα δίσταζα να συμβουλευτώ ειδικό γι' αυτό το θέμα (αν έβλεπα ότι συνεχίζεται) γιατί είναι πολύ σοβαρότερο απ' όσο φανταζόμαστε. Έχω παράδειγμα συγγενικού προσώπου που όταν ήταν μικρός ήταν σε συνεχή διαμάχη με γονείς για το φαγητό, κ αυτή τη στιγμή που -να το φανταζόταν τότε κάποιος!-είναι παχύσαρκος...(Αναφέρεται κ στο κείμενο αν το παρατήρησες.)

 

Προσπάθησε να μπεις λίγο κ στην ψυχολογία ενός ανθρώπου που τον πιέζουν να φάει. Εγώ σκέφτομαι ότι ενώ έχω μια χαρά όρεξη αν κάποιος με πίεζε συνεχώς να φάω θα μου κοβόταν. Να μην αναφέρω ιστορίες που έχω ακούσει με γιαγιάδες που στρίμωχναν στη γωνία το εγγόνι κ του έχωναν με το ζόρι στο στόμα το αυγό.:shock: Το θεωρώ τουλάχιστον βίαιο κάτι τέτοιο...:!: Αν το έκανε κάποιος σε εμάς πώς θα αισθανόμασταν; Θα μου πεις το καλό του εγγονιού θέλουν όπως κ οι γονείς το καλό του παιδιού αλλά δυστυχώς τέτοιες τακτικές λειτουργούν εις βάρος του.

 

Ψάξτο όσο μπορείς για να αποφύγεις τα ενδεχόμενα λάθη...μακάρι να το έκαναν όλοι αυτό όσοι έχουν ή ασχολούνται λόγω ειδίκευσης με παιδιά...

[Katerina45]

Καλησπέρα Μελίνα..

Με προβλημάτισε πολύ η όλη κατάσταση του παιδιού μου διότι ήταν πάντοτε ολιγόφαγο αλλά από τότε που απέκτησε αδελφή παραέγινε. Πήγαμε μεσα στην εβδομάδα στην παιδίατρο (+με τα 2παιδιά) και αφού κάναμε το εμβόλιο της μικρής, ζύγισε τον μεγάλο. 5ετών 18κιλά, μου λέει η παιδίατρος είμαστε ακριβώς στη μέση γραμμή, είναι επικίνδυνο να μην παίρνει κιλά. Με ρώτησε τι τρώει, της απαντώ τίποτα. Τι εννοείς μου λέει? Δεν πίνει γάλα το πρωί? όχι. Δεν τρώει έστω κάτι για πρωινό? όχι. Τι του αρέσει? τίποτα ούτε το τοστ (γιατί έχει τυρί, με σκέτο ζαμπόν δεν το τρώει), δεν του αρέσουν οι μαρμελάδες, δεν τρώει οτιδήποτε περιέχει κιμά. Γάλα πίνει μόνο το βράδυ, κι αυτό με κακάο. Τρώει το μεσημέρι λίγο κι όχι οτιδήποτε περιέχει κιμά (δηλ. μπιφτέκια, γιουβαρλάκια, μακαρόνια με κιμά κλπ κλπ). Επίσης, δεν του αρέσει η ντομάτα, αν δει στη σάλτσα κομματάκια ντομάτας (έβαζα ψιλοκομμένα ντοματάκια παλιότερα) δεν το τρώει. Επίσης δεν του αρέσουν οι πατάτες, τις τρώει μόνο τηγανητές (κι εγώ δεν τηγανίζω). Δεν τρώει φρούτα ούτε λαχανικά. Ίσως καμιά φορά αν ζητήσει κανένα καρότο.

Σήμερα μαγείρεψα κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες και είπαμε με το σύζυγο να μην τον πιέσουμε. Έστρωσα το τραπέζι λοιπόν κ του ζήτησα να πλυθεί. Το καθυστερήσαμε κιόλας, φάγαμε στις 3 και πεινούσε. Έφαγε μόνο το μπούτι όχι τις πατάτες χωρίς να πούμε τίποτα. Έκτοτε δεν ζήτησε κάτι.

Φοβάμαι μην γίνει ανορεξικός.

[Melina22]

Σήμερα όπως λες δεν τον πιέσατε. Αν θέλετε να δοκιμάσετε να μην τον πιέζετε, μην περιμένετε να δείτε αποτελέσματα αμέσως. Χρειάζεται να περάσει κάποιο διάστημα. Χρειάζεται να γίνει κ με το σωστό τρόπο, ώστε να μη γκρεμίζεται αυτό που προσπαθείτε να χτίσετε από άλλες συμπεριφορές...

 

Κάποιος ειδικός παιδοψυχολόγος θα σας βοηθούσε να εντοπίσετε τι ακριβώς συμβαίνει (π.χ ζήλια όπως λες, λάθη δικά σας κλπ) και θα σας έλεγε συγκεκριμένα οδηγίες για να το αντιμετωπίσετε.

 

Γιατί δεν παίρνεις ένα τηλέφωνο να κλείσεις ένα ραντεβού; Να μιλήσετε οι δυο σας ή οι τρεις σας (με το σύζυγο παρέα) και να πεις τους προβληματισμούς σας;