Δεν κοιμάται αν δεν είναι πάνω μου.

[Clelia]

Η Ελισάβετ είναι 6 εβδομάδων και ενώ από την αρχή ξυπνούσε ανά 2,5-3 ώρες, έτρωγε - θηλάζει αποκλειστικά - και κοιμόταν στην καλαθούνα ή στο λίκνο της (εκτός από το βράδυ που εφαρμόζουμε co-sleeping), αυτό πάει, εδώ και 10 μέρες περίπου το έχει ξεχάσει...

Ενώ την ταΐζω και έχει αποκοιμηθεί στο στήθος, με το που την αφήνω κάπου και δίπλα της να είμαι, μισανοίγει τα μάτια της και αρχίζει το κλάμα. Ηρεμεί με το που την πάρω αγκαλιά, εκεί κοιμάται. Έχω σαν σωτήρα το σλινγκ, με το οποίο μπορώ και τρώω, μαγειρεύω, πηγαίνω τουαλέτα (ω ναι!!).

Δεν είναι ότι πεινάει, όσες φορές την ξαναβάζω στο στήθος κάνει λίγο πιπίλα και κοιμάται. Και στην κούνια που έχει μουσική την βάζω, δεν ηρεμεί.

Αυτό ξεκίνησε πριν από 10 ημέρες που την άφησα να κοιμηθεί, φαγωμένη, στην καλαθούνα της. Τον έπιασε τον άντρα μου κρίση βήχα, είδα το παιδί που πετάχτηκε και έμπηξε τα κλάματα. Όλη την ημέρα την έβγαλε στο στήθος, το ήθελε παρηγοριά, δεν μπορούσε να ηρεμήσει με τίποτα... Από την επόμενη μέρα σταμάτησε να κοιμάται μόνη της. Θέλει ή πάνω μου - με ή χωρίς το σλινγκ - ή δίπλα μου στο κρεβάτι.

Έχω δοκιμάσει να είμαι δίπλα της ξαπλωμένη στο κρεβάτι μέχρι να κοιμηθεί, να περιμένω 15' και 30' να κοιμηθεί βαριά για να σηκωθώ. Μετά από λίγο ξεκινάει ο οδυρμός! Αφού και που κοιμάται την βλέπω που ανοίγει λίγο ένα μάτι, με βλέπει δίπλα της και ξανακοιμάται!!

Χθες της έδωσα και πιπίλα αλλά τζίφος... Για 3' την είχε στόμα, μετά την πετούσε και έκλαιγε. Αφήστε που νιώθω άσχημα όταν της δίνω πιπίλα, νιώθω σαν να την εξαπατώ.

Έχω κάνει κάτι λάθος?? Το παιδί μεγαλώνει με το σύστημα της αγκαλιάς, δεν της έχει λείψει... Αλλά ειλικρινά είναι από το πρωί μέχρι το βράδυ που ξαπλώνουμε πάνω μου!! Άντε για 20-30' να κοιμηθεί πολύ βαριά μόνη της, σε όλη την διάρκεια της μέρας...

[χρύσα08]

Κατ'αρχήν, να σου ζήσει η μικρή!

Εγώ θα σου πω να το απολαύσεις γιατί δεν θα κρατήσει για πολύ! Περνάει πολύ γρήγορα ο καιρός που είναι τόσο μικρούλια, που δεν αξίζει να αγχωθείς για το παραμικρό! Εγώ ήδη αναπολώ αυτή τη φάση! Και εννοείται ότι δεν έχεις κάνει κάτι λάθος, η μικρή σου είχε συνηθίσει να είναι μέσα στη μαμά και τώρα θέλει να είναι πάνω στη μαμά, μέχρι να νιώσει αρκετά έτοιμη για να ανοίξει τις φτερούγες της...

Και ο δικός μου τα ίδια έκανε, ήταν αγκαλίτσας από την αρχή. Προτιμούσε να κοιμάται στον ώμο μου σαν τη μαϊμού παρά μόνος του! Δυστυχώς, περίπου στον 1 μήνα παρουσίασε ουρολοίμωξη και πέρασε πολλά στα νοσοκομεία μέχρι 3 μηνών και του έμεινε η ανασφάλεια, με αποτέλεσμα η κατάσταση αυτή να συνεχιστεί μέχρι που πήγε 7-8 μηνών. Εγώ προσωπικά επέλεξα να αφήσω το σπίτι στην τύχη του και να ασχοληθώ με το παιδί, είχα και άδεια από τη δουλειά και καθόμουν όλη μέρα μαζί του, τον είχα στο διπλό κρεβάτι και παίζαμε, όταν κοιμόταν ξάπλωνα κι εγώ δίπλα και κοιμόμουν ή διάβαζα και έχουμε περάσει ατέλειωτες ώρες θηλάζοντας όπου να'ναι (ακόμα και στην τουαλέτα). Σιγά σιγά, μεγαλώνοντας, καθόταν και λίγο στο ριλάξ (με μένα δίπλα, εννοείται), λίγο στο καρότσι (τον έβγαζα βόλτα ή στο μπαλκόνι και χάζευε τα λουλούδια) και από ένα σημείο και μετά άρχισε και να κοιμάται χωρίς να με χρειάζεται δίπλα του την ημέρα. Μετά τους 8 μήνες που άρχισε και το μπουσουλητό, μην τον είδατε τον Παναή! Τώρα τον κυνηγάω να τον πάρω αγκαλιά και τρέχει γύρω γύρω από τον καναπέ για να μην τον πιάσω...

[Clelia]

Χρύσα σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, και εσύ να χαίρεσαι τον μικρό σου και ό,τι επιθυμείς!!

Μωρέ το θέμα μου δεν είναι ότι με έχει κουράσει, ίσα-ίσα που και εγώ την θέλω πάνω μου/δίπλα μου κλπ. Άλλωστε ούτε εγώ θα δουλεύω μέχρι τέλος 2010-αρχές 2011 και για το σπίτι δεν μου πολυκαίγεται καρφί, έχουμε καθαρίστρια τα έχω βολέψει κάπως.

Αλλά με το να είναι πάνω μου οοοοοοολη την ημέρα - χωρίς υπερβολές - αφενός δεν μπορώ να κάνω απλά πράγματα, όπως προείπα να μαγειρέψω, να λουστώ κλπ, αφετέρου της κάνει καλό αυτό? Όταν την βγάζω από το σλινγκ για να την ταΐσω, να την αλλάξω κλπ, τεντώνεται η φουκαρούλα... Μήπως της κάνω κακό στην ξεκούραση ή στην ανάπτυξή της?

Εκτός των άλλων θα χρειαστεί να λείψω για λίγη ώρα να πάω στον μηχανικό, σε εξωτερικές δουλειές τέλος πάντων. Τι θα γίνεται, θα γκαγκανιάζει το παιδί??

Να προσθέσω ότι δεν έχει κολικούς, κάτι πονάκια μόνο που αντιμετωπίζονται με αγκαλιά και θηλασμό.

ΥΓ. Πολύ γέλιο η τελευταία σου αράδα!!

[kit_katerina]

Στο πρωτο μου παιδι τα ιδια σκεφτομουνα κι εγω. Τωρα στο 2ο δεν το σκεφτομαι καθολου. Μολις τον δω να δυσανασχετει λιγο τον παιρνω πανω μου για να κοιμηθω μερικες ωρες συνεχομενα κι εγω! Οντως η φαση περναι γρηγορα, ειναι βεβαια λιγο κουραστικο αλλα αξιζει για μενα. Ο μεγαλος τωρα που εχει και αποψη αρνειται παρα πολλες φορες να τον παρω αγκαλια.

Χορτασε φαινεται!! Εννοειται οτι ηταν απαραιτητο αξεσουαρ σε καθε εξοδο μου. Την τσαντα μου, το σλινγκ, το μωρο και δροοομο! Εχουμε οργωσει μαζι ολη την Αθηνα, ετοιμασαμε την βαφτιση του, περασαμε κτεο το αμαξι, ολα-ολα τα καναμε μαζι!

[νελλίτσα]

καλώς ήρθες στο κλαμπ! και εμένα ο δικός μου έτσι έκανε. ξεκίνησε μια βδομάδα πριν σαραντήσει και τελείωσε πρόσφατα... μάλλον αραίωσε πρόσφατα (σημ είναι 4 1/2 μηνών). μάλιστα χτες κοιμήθηκε για πρώτη φορά μόνος του (εννοώ χωρίς αγκαλιά) στο καρότσι την ώρα της βόλτας και μόνο τούμπες που δεν έκανα από τη χαρά μου μες στην Ερμού. επειδή ο μπέμπης αποδείχτηκε ότι είχε παλινδρόμηση και έκλαιγε έτσι γοερά νοιώθω απίστευτη ανακούφιση, δικαίωση και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς που τότε δεν τον άφηνα να πλαντάζει αλλά την έβγαζε πάνω μου μέρα νύχτα (αφού έκλαιγα τα λεφτά που δώσαμε στην media strom!) μέσα στο σλινγκ είναι στη φυσική τους στάση. και από το κρεβάτι όταν ξυπνάνε τεντώνονται, μην αγχώνεσαι καθόλου. αν δεν της άρεσε θα φρόντιζε να στο γνωστοποιήσει! όπως σου είπαν τα κορίτσια: απόλαυσέ το!

[Clelia]

Κορίτσια μου, ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!!

Δλδ είναι κοινό το φαινόμενο τα μωρά να είναι πάνω στις μαμάδες όλες τις ώρες της ημέρας?? Είναι τόσο σύνηθες να μην μπορούν μόνα τους ούτε για 1 ώρα? Έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι ίσως έχει ΓΟΠ, καθώς και στην αγκαλία μου που είναι κλαίει μέχρι να κουραστεί και να κοιμηθεί... Δλδ έχω ένα μωρό που όχι μόνο δεν μπορεί στιγμή μόνο του, αλλά και πάνω μου χτυπιέται μέχρι να κοιμηθεί...

Και δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να την παίρνω μαζί μου σε εξωτερικές δουλειές καθώς οδηγώ μηχανάκι, δεν έχω άλλη επιλογή

[jackrussel]

εμενα ειναι 7 μηνων κι ακομα τα ιδια...κουραγιο

[Clelia]

Λοιπόν διάβασα για την ΓΟΠ, μάλλον άκυρη η σκέψη μου τι να πω.

Η δικιά μου έχει γουλίτσες μετά το γεύμα αλλά μέχρι εκεί.

[MarcoPolo]

Και ο δικος μου ειχε γοπ και κοιμοταν μονο πανω μου παροτι δεν θηλασα. Στην αρχη νομιζα οτι εφταιγε η γοπ η οτι κατι ειχε το παιδι απλα με τον καιρο καταλαβαμε οτι ενιωθε ανασφαλεια και ηθελε να ειναι συνεχεια μαζι μου. Δεν του το στερησα παροτι καποιες φορες ημουν ετοιμη να ουρλιαξω απο την αυπνια. Μπουσουλησε γρηγορα και μετα μολις περπατησε γεια σας. Τερμα η αγκαλια, τωρα κανω ταμα για να τον παρω λιγο αγκαλιτσα. Ειναι ενα χορτασμενο παιδι απο αγκαλια υπερβολικα ανεξαρτητο.

[kit_katerina]

Μην ανησυχεις αδικα, αλλα μην επαναπαυεσαι κιολας. Παρατηρησε μηπως ποναει η κοιλιτσα της ή καποιο αυτακι ή μηπως την ενοχλει κατι γενικοτερα. Διαβασε γα τα αλματα αναπτυξης: http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=28430, δοκιμασε μερικα νανουρισματα: http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=30307&highlight=%CD%E1%ED%EF%F5%F1%DF%F3%EC%E1%F4%E1, αλλά γενικα ειναι πολυ μικρο το κοριτσακι σου, ειναι μια φαση και θα την ξεπερασετε!

[Clelia]

MarcoPolo πιστεύω ακράδαντα αυτά που γράφεις, γι' αυτό και τα εφαρμόζω! Το έλεγα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης μου: θα την κατσιάσω!! Και δεν της στερώ την αγκαλιά, έτσι θα μεγαλώσει, με αγάπη... Αλλά εδώ που τα λέμε βρε κορίτσια, ποια αγκαλιά? Όταν ζητούσε να φάει το μωρό της έδινα. Με το που κοιμόταν, την έβαζα στο κρεβάτι/λίκνο/καλαθούνα. Δλδ τι να έκανα, να την θήλαζα χωρίς να την έχω αγκαλιά? Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο ακόμα και μπουκάλι αν της έδινα...

kit_katerina μπράβο βρε κορίτσι που με παρέπεμψες στο θέμα με τα άλματα ανάπτυξης! Διάβασα την 1η σελίδα (τις υπόλοιπες αύριο) και βρίσκω πανομοιότυπες συμπεριφορές! Πήγαινε το μυαλό μου σε κάτι τέτοιο, απλά δεν πίστευα ότι από 6 εβδομάδων θα μπορούσε ένα μωρό να περνάει τέτοια φάση, δεν πρόλαβα να μάθω περισσότερα για αυτό το θέμα...

[MarcoPolo]

Φαντασου οτι στον πρωτο χρονο καθε τρεις και λιγο περνανε αλμα αναπτυξης. Ειναι και στο παιδι βεβαια ποσο <απαιτητικο> ειναι. Εγω πραγματικα σε καποια φαση ειχα φτασει στο αμην απο την κουραση. Δεν υπηρχε στιγμη της ημερας που να μην ειναι πανω μου. Κοιμοταν ελαχιστα και μολις τον αφηνα στην κουνια ξυπναγε σε χρονο d.t.

 

Και εκει εφτασα στο σημειο να μπω σε διλλειμα να ακουσω ολους αυτους που μου λεγανε σε εκμεταλλευται ο μικρος και σε δουλευει αστον να κλαψει δυο τρια βραδυα και θα στρωσει η να αποδεχτω οτι ετσι ειναι το παιδι μου και αφου με εχει αναγκη θα ακολουθησω το ενστικτο μου.

 

Τελικα εκανα το δευτερο και μπορει ο πρωτος χρονος της ζωης του να ηταν ιδιαιτερα κουραστικος αλλα τωρα που ειναι 18 μηνων βλεπω ξεκαθαρα τα αποτελεσματα. Η φαση εκεινη περασε ανεπιστρεπτη και ναι ηταν πολυ ζορικα αλλα το παιδι μου δεν στερηθηκε τιποτα και δεν ενιωσε ποτε απορριψη.

 

Τωρα εχει εξελιχθει σε ενα απιστευτα δυναμικο και σιγουρο για τον εαυτο του αγορι χωρις καμια ανασφαλεια. Κουραστηκα πολυ αλλα τωρα εχει περασει σε αλλο επιπεδο και νιωθω οτι εκανα το 110 της 100 των δυνατοτητων μου και του εδωσα ολα τα εφοδια για να περασει στα επομενα σταδια της ζωης του. Και πειτε με μαζοχα αλλα μου λειπει πολυ τωρα εκεινο το 24ωρο δεσιμο αγκαλιας που ειχαμε.

 

Κανε λιγο υπομονη και να δεις οτι ο χρονος θα σε ανταμειψει. Αλλωστε περναει τοσο γρηγορα ο καιρος και αλλαζουν γρηγορα τα σταδια ζωης τους. Και οταν περπατησει θα με θυμηθεις, θα το νιωσεις το τελος εποχης που λεω και εγω.

[χρύσα08]

MarcoPolo, κι εγώ της ίδιας νοοτροπίας είμαι. Και ήδη βλέπω το παιδί να γίνεται ανεξάρτητο και χαίρομαι πολύ που δεν του στέρησα αγκαλίτσες και αγάπη και χρόνο, ιδίως με αυτά που πέρασε.

Εμένα αυτό που μου έχει λείψει είναι η ηλικία που ήταν μια σταλίτσα και τον σήκωνα άνετα, από τότε που πέρασε τα 8 κιλά δυσκόλεψαν τα πράγματα!

[νελλίτσα]

αχ πολύ με συγκινήσατε με αυτά που γράφετε!!!!!!!!!! και να πω συγχαρητήρια για τα αποτελέσματα. ασντε να παίρνουμε κουράγιο και εμείς μέχρι να ξεπεταχτούν και τα δικά μας

[Aeriko]

MarcoPolo, κι εγώ της ίδιας νοοτροπίας είμαι. Και ήδη βλέπω το παιδί να γίνεται ανεξάρτητο και χαίρομαι πολύ που δεν του στέρησα αγκαλίτσες και αγάπη και χρόνο, ιδίως με αυτά που πέρασε.

Εμένα αυτό που μου έχει λείψει είναι η ηλικία που ήταν μια σταλίτσα και τον σήκωνα άνετα, από τότε που πέρασε τα 8 κιλά δυσκόλεψαν τα πράγματα!

 

Ax ναι!!! ΤΙ ωραία που ήταν όταν ήταν μια σταλίτσα

[Clelia]

Συμφωνώ με Νελλίτσα! Τουλάχιστον δεν κάνουμε κάτι λάθος ώστε να είναι γκρινιάρικα τα μωρά μας...

Μέχρι να ξεπεταχτούν δλδ θα τα φοράμε σαν πουλόβερ??

[sofia1981]

Η Ελισάβετ είναι 6 εβδομάδων και ενώ από την αρχή ξυπνούσε ανά 2,5-3 ώρες, έτρωγε - θηλάζει αποκλειστικά - και κοιμόταν στην καλαθούνα ή στο λίκνο της (εκτός από το βράδυ που εφαρμόζουμε co-sleeping), αυτό πάει, εδώ και 10 μέρες περίπου το έχει ξεχάσει...

Ενώ την ταΐζω και έχει αποκοιμηθεί στο στήθος, με το που την αφήνω κάπου και δίπλα της να είμαι, μισανοίγει τα μάτια της και αρχίζει το κλάμα. Ηρεμεί με το που την πάρω αγκαλιά, εκεί κοιμάται. Έχω σαν σωτήρα το σλινγκ, με το οποίο μπορώ και τρώω, μαγειρεύω, πηγαίνω τουαλέτα (ω ναι!!).

Δεν είναι ότι πεινάει, όσες φορές την ξαναβάζω στο στήθος κάνει λίγο πιπίλα και κοιμάται. Και στην κούνια που έχει μουσική την βάζω, δεν ηρεμεί.

Αυτό ξεκίνησε πριν από 10 ημέρες που την άφησα να κοιμηθεί, φαγωμένη, στην καλαθούνα της. Τον έπιασε τον άντρα μου κρίση βήχα, είδα το παιδί που πετάχτηκε και έμπηξε τα κλάματα. Όλη την ημέρα την έβγαλε στο στήθος, το ήθελε παρηγοριά, δεν μπορούσε να ηρεμήσει με τίποτα... Από την επόμενη μέρα σταμάτησε να κοιμάται μόνη της. Θέλει ή πάνω μου - με ή χωρίς το σλινγκ - ή δίπλα μου στο κρεβάτι.

Έχω δοκιμάσει να είμαι δίπλα της ξαπλωμένη στο κρεβάτι μέχρι να κοιμηθεί, να περιμένω 15' και 30' να κοιμηθεί βαριά για να σηκωθώ. Μετά από λίγο ξεκινάει ο οδυρμός! Αφού και που κοιμάται την βλέπω που ανοίγει λίγο ένα μάτι, με βλέπει δίπλα της και ξανακοιμάται!!

Χθες της έδωσα και πιπίλα αλλά τζίφος... Για 3' την είχε στόμα, μετά την πετούσε και έκλαιγε. Αφήστε που νιώθω άσχημα όταν της δίνω πιπίλα, νιώθω σαν να την εξαπατώ.

Έχω κάνει κάτι λάθος?? Το παιδί μεγαλώνει με το σύστημα της αγκαλιάς, δεν της έχει λείψει... Αλλά ειλικρινά είναι από το πρωί μέχρι το βράδυ που ξαπλώνουμε πάνω μου!! Άντε για 20-30' να κοιμηθεί πολύ βαριά μόνη της, σε όλη την διάρκεια της μέρας...

 

 

Θα σου έλεγα να δοκιμάσεις ένα καταπληκτικό βιβλίο που εμάς μας βοήθησε πάρα πολύ. Λέγεται "Κοιμήσου παιδί μου" και είναι των εκδόσεων Πατάκη. Η μικρή μας από 3 μηνών κοιμόταν στην κούνια της όλο το βράδυ και το χρωστάμε σε αυτό το βιβλιαράκι, ασχέτως αν για τους δικούς μας λόγους... εδώ και αρκετό καιρό την παίρνουμε στις 3 το πρωί στο κρεβάτι μας γιατί θέλουμε να κοιμηθούμε και οι 3 αγκαλιά... (αυτό όμως δική μας βλακεία, γιατί το παιδί αν το αφήσεις στην κούνια του κοιμάται ως το πρωί!!!)

Μεταξύ άλλων, θυμάμαι ότι σε αυτό το βιβλίο μου είχε κάνει εντύπωση ένα κομμάτι, που έλεγε ότι τα μωράκια είναι σαν όλους εμάς τους ενήλικες. Αν κοιμόμαστε στο κρεβάτι μας και ξαφνικά στη μέση της νύχτας ξυπνήσουμε και είμαστε στον καναπέ δεν θα τρομάξουμε?Δεν θα φοβηθούμε?Έτσι είναι και τα μωρά. Αν κοιμούνται σε μία αγκαλιά ή στο κρεβάτι των γονιών και ξυπνήσουν και βρίσκονται στην κούνια τους τρομάζουν, δεν μπορούν να το διαχειριστούν και κλαίνε... Τόσο απλό!!!

Πραγματικά αξίζει να το πάρεις λέει πολύ ωραία πράγματα μέσα που σίγουρα θα σε βοηθήσουν.

[miriki]

Clelia νομίζω ότι στην ηλικία που βρίσκεστε υπάρχει ένα άλμα ανάπτυξης που εξηγεί αρκετά καλά αυτά που περιγράφεις.

 

Επίσης εμένα προσωπικά δε μου ταιριάζει καθόλου το "κοιμήσου παιδί μου" που´αλλωστε αναφέρεται σε παιδιά από έξι μηνών και πάνω. Πολύ ωραίες συμβουλές για όλα τα μωρά, αλλά ιδιαίτερα για τα μωρά που θηλάζουν (και δεν πέφτουν ξερά από το βάρος της αγελάδας αν με πιάνεις ) είναι το The no cry sleep solution. Κατέβασέ το και ρίξε μια ματιά.

 

Συζητήσεις για τα δυο βιβλία θα βρεις εδώ http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=19559 και εδώhttp://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=71613 .

Edited October 27, 2010 by miriki
links

[sofia1981]

Επίσης εμένα προσωπικά δε μου ταιριάζει καθόλου το "κοιμήσου παιδί μου" που αλλωστε αναφέρεται σε παιδιά από έξι μηνών και πάνω.

 

Μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά εμείς το εφαρμόσαμε στη μικρή από 2 μηνών και κάτι ψιλά και έπιασε!!!

[DaF]

ειδα το θεμα σου κ μου θυμισε αυτες τις εβδομαδες ακριβως της μικρης μας, πολλη ανησυχια στον υπνο ...μεχρι περιπου 3 μηνων αποκοιμιοταν/κοιμοταν πανω μου, ειχα κ σλινγκ ολη μερα σχεδον....πιστευω κ εγω οτι ειναι αλμα , ε, θα περασει...

το μωρο θα αλλαξει πολλες συμπεριφορες κ πολυ γρηγορα αυτον τον πρωτο καιρο.

οσο για το κυνηγητο που λενε κ οι απο πανω, ετσι κανει τωρα, μας κανει αγκαλιες οταν θελει αυτη, οχι οποτε θελουμε εμεις!

απολαυσε το, γιατι μαλλον ετσι 'ευκολα' δεν θα σου κοιμαται για πολυ καιρο αργοτερα....

 

το θετικο που ειδαμε εμεις απο το co sleeping ,το σλινγκ και την αγκαλια οποτε τη ζητουσε..; η μικρη ειναι απιστευτα κοινωνικη, ποτε δεν γκρινιαξε σε καμια αγκαλια (ακομα και ξενων πχ πωλητριων σε καταστηματα!)

αυτο που διαπιστωνω, ειναι η συναισθηματικη ωριμοτητα που δειχνει να εχει....οκ σαν μαμα θα πω τα καλυτερα για το παιδακι μου, αλλα τουλαχιστον η συγκεκριμενη διαπιστωση εχει πολλα παραδειγματα κ δεν περιοριζεται μονο στη δικη μου κριση!

γι'αυτο ακολουθησε αυτο που σου λεει το ενστικτο σου, αλλα κ το ενστικτο της μικρης σου ...για αγκαλια !

[Clelia]

Καλημέρα!!

miriki (έλεγα, θα το δει το θέμα, πού θα πάει), και εγώ έχω αυτή την άποψη για το "Κοιμήσου παιδί μου". Είχα διαβάσει κάτι ψιλά από την συζήτηση που μου παραπέμπεις και κατάλαβα ότι δεν αφορά το μωρό μου... Θα διαβάσω το άλλο link, ακόμα δεν το είδα...

DaF πάλι καλά που υπάρχουν και ίδια ακριβώς παραδείγματα με την μπέμπα μου, να μην νιώθω και η εξαίρεση του κανόνα... Αυτό ακριβώς που γράφεις το πιστεύω. Γι' αυτό τον λόγο εφαρμόζω co-sleeping, αγκαλιές απεριόριστες κλπ., για να αναπτύξω την συναισθηματική νοημοσύνη της και να μην νιώσει απόρριψη. Σκοπός μας άλλωστε δεν είναι να κάνουμε "μαμόθρεφτα" παιδιά, απλά σίγουρα και συναισθηματικά υγιή...

Να δω λοιπόν πότε θα βρω χρόνο να πάω: στον μηχανικό για να φτιάξει το μηχανάκι μετά από 9 μήνες ακινησία, οδοντίατρο, κομμώτρια για ανταύγειες. Το θέμα δεν είναι ο χρόνος μόνο, βρε εδώ δεν μπορώ ούτε να αντλήσω με το τσιμπουράκι μου

[miriki]

Μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά εμείς το εφαρμόσαμε στη μικρή από 2 μηνών και κάτι ψιλά και έπιασε!!!

 

Εφόσον σας ταίριαζε μπράβο σας! Να θυμίσω μόνο για τις μανούλες που θηλάζουν ότι οι νυχτερινοί θηλασμοί είναι πολύυυυ σημαντικοί για την παραγωγή και αν το μωρό ξυπνάει για να θηλάσει το ακολουθούμε στο πρόγραμμά του. Ακόμη κι αν το μωρό απλά πιπιλάει και δεν τρώει κανονικά στέλνει το πολύτιμο ερέθισμα.

 

Clelia το μηχανάκι μπορεί να το πάει κάποιος άλλος; Οδοντίατρο με το σλινγκ στάνταρ (και γυναικολόγο μπορώ να σου πω πήγα), κομμωτήριο εννοείται με το μωρό κάτω από τη μπέρτα (ΟΚ με τις ανταύγειες και τη μυρωδιά είναιλ ίγο θέμα, αλλά ένα χτένισμα κι ένα κούρεμα για αρχή θα σε ανανεώσουν κάπως).

 

DaF κι εμείς έτσι είμαστε κοινωνικοί και άυπνοι. χεχεχε Κι εμείς δεν κοιμόμαστε και μαζί συστηματικά. Όοοοταν το χρειάζεται η μανούλα (γιατί τα χει παίξει νακ οιμάται καθιστή στην πολυθρόνα λέμεεεεε).

[Clelia]

miriki το κατέβασα και διάβασα μέχρι την σελ. 34!! Πολύ ωραίο είναι, και βέβαια ό,τι σκεφτόμουν για το cry it out ισχύει. Δεν μπόρεσα να διαβάσω τις μαρτυρίες όλες των γονέων που εφάρμοσαν αυτή την παλιο-μέθοδο, με έπιασαν τα κλάματα (καλέ, μόνο εγώ το παθαίνω αυτό?? Άτιμες ορμόνες, ακόμα και που μαγειρεύω - λέμε τώρα - κλαίω από συγκίνηση "Τι καλή μαγείρισα που είμαι" κλπ).

Θα δω τι θα κάνω με το μηχανάκι, θα έρθει όχημα να το μεταφέρει στον μηχανικό, αλλά θα πρέπει να είναι κάποιος μέσα στο όχημα (εγώ φοβάμαι χωρίς καρεκλάκι για το μωρό). Δεν ξέρω πώς θα γίνει, θα το οργανώσω.

Οδοντίατρο με το σλινγκ, εεε? Χμμμμ... Τώρα που το σκέφτομαι...

[DaF]

οδοντιατρο με το σλινγκ; πολυ εξτριμ μπραβο σας!

οι δουλειες μπορουν να περιμενουν, clelia , αν θες να φτιαξεις μαλλι, δες μηπως ερθει κομμωτρια στο σπιτι, θα μπορεις να κανεις διαλειμμα κ για θηλασμο! εξαιρεση δεν ειναι καθολου η μικρη, κανενα μωρακι δεν προσαρμοζεται αυτοματα στο νεο περιβαλλον, απλα υπαρχουν πολλοι τροποι να προσαρμοστει. για μενα αυτος ηταν ο καλυτερος , μας ταιριαξε κ ολα οκ. φανταζομαι το ιδιο ισχυει κ για εσας!υπομονη, κανεις τη σημαντικοτερη κ δυσκολοτερη δουλεια στον κοσμο.....!

 

miriki ετσι ετσι....αυπνοι αλλα..κοινωνικοτατοι!!παλι σημερα εκει που βγηκαμε για φαγητο πηγε στην κοπελα στο ταμειο και τσουπ, καθησε αγκαλια κ ετρωγε κριθαρακι κοκκινιστο! μετα μοιραζε φιλακια στους θαμωνες!

[Clelia]

DaF τέλειο το κοριτσάκι σου, γλύκα είναι που στέλνει φιλάκια!!

Λοιπόν, σήμερα κατάφερα και άντλησα γάλα, πρέπει να μαζέψω κάποια σακουλάκια ώστε να μπορέσω να κάνω τις δουλίτσες μου, δεν μπορώ να τις αναβάλλω επ' αόριστον... Αντί να κάνω ντους, άντλησα ενώ κοιμόταν δίπλα μου... Ντους θα κάνω σε λίγο αφού είναι εδώ ο σύζυγος...

Συνεχίζω και διαβάζω για το No-cry sleep solution, αλλά θέλω να σας ρωτήσω αν ξέρετε κάτι για το co-bedding (διότι αυτό τελικά κάνουμε, κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι): με τι πρέπει να σκεπάζω την μικρή? Με το πάπλωμα που σκεπάζομαι και εγώ? Να την βάζω πάνω από το πάπλωμα και να την σκεπάζω με τα δικά της?