εργαζομενη μητερα

[ismeni]

Δουλεύω παρα πολύ. Φεύγω το πρωι στις 8 (που την πηγαίνω στον παιδικό) και γυρνάω στις 9-9.30μ.μ. που την παίρνω απο τη γιαγιά. 8-1.30 είναι στον παιδικό και μετα κοιμάται και μένει στη γιαγιά.

Πηγαίνει παιδικό σταθμό από το Μάρτη (ακλειστα 2,5 χρονών).

Όταν ξεκίνησε, πολύ λογικό ήταν, να κλαιει. Επί 2 μήνες... Μετά; Ολα καλα, τέλεια θα έλεγα!

Το Σεπτέμβρη που ξεκίνησε πάλι... πάλι αρχισε τα κλάματα. Ακόμη κλαίμε, 2 μηνες μετά. Μόλις έκλεισε τα 3.

Στο σχολείο κλαίει, στο κολυμβητήριο κλαίει, στο μπαλέτο κλαίει, στον παιδότοπο κλαίει.

Ξέρω... δε με βλέπει και της λειπω. Από Νοέμβρη μπορώ να είμαι μαζι της από το μεσημέρι και μετά.

 

Με ενδιαφέρει να μου πείτε πώς να το χειριστώ, τι να της λέω;

[apricot]

αχ μωρε λογικο ειναι και εγω φαντασου που γυρναω σπιτι νωρις απο τις 3 το μεσημερι ο μικρος που βλεπω ειναι συνομλικος της κορης σου δεν ξεκολαει απο πανω μου. προχθες το πρωι 6 30 τον ετοιμασα για τον παιδικο και μου λεει " μη φευγεις μαμα , μην πας στη δουλεια σου, κατσε διπλα μου" μου ηρθε να βαλω τα κλαμματα!!!!.....υπομονη λιγες μερες ακομη, εξηγησε της οτι σε λιγες μολιες μερες θα ειστε μαζι περισσοτερο, νομιζω οτι θα το καταλαβει.

[MUMSOFIA]

Σε καταλαβαίνω... Υπομονή!!!

[ultraviolet]

σε καταλαβαινω και σε θαυμαζω κιολας..ολες τις μανουλες που το κανετε αυτο..

θεωρω οτι 3 ειναι μια ηλικια που καταλαβαινει αρκετα, φιαξτε ενα ημερολογιο μεχρι τοτε που λες πως θα αλλαξει η κατασταση και θα εισαι μαζι της τα μεσημερια, καθε μερα κοβετε και μια σελιδα σαν αντιστροφη μετρηση και λεγε της τι ωραια που θα περνατε τοτε μαζι και να κανει λιγο υπομονη..

[ismeni]

σε καταλαβαινω και σε θαυμαζω κιολας..ολες τις μανουλες που το κανετε αυτο..

θεωρω οτι 3 ειναι μια ηλικια που καταλαβαινει αρκετα, φιαξτε ενα ημερολογιο μεχρι τοτε που λες πως θα αλλαξει η κατασταση και θα εισαι μαζι της τα μεσημερια, καθε μερα κοβετε και μια σελιδα σαν αντιστροφη μετρηση και λεγε της τι ωραια που θα περνατε τοτε μαζι και να κανει λιγο υπομονη..

 

εγω αντιθετα ζηλέυω οσες μανούλες είναι σπίτι με τα παιδάκια τους. οτι δεν εχεις, αυτο θέλεις!

 

νομίζω πώς είναι μια πολύ καλή σκέψη το ημερολόγιο. σ' ευχαριστω πολύ. αύριο θα το φτιάξω κι όλας!

[sofia1981]

Σε καταλαβαίνω, σε νιώθω, σε συμπονάω...

Εδώ εμάς που είναι 15 μηνών (θεωρώ πολύ μικρή ακόμα) έχει το ίδιο πρόβλημα από 10 μηνών. Κάθε πρωί που φεύγουμε και εγώ και ο μπαμπάς της ρίχνει το δάκρυ κορόμηλο!!!Με πιάνει η ψυχή μου και μεχρί να πάω στο ασανσέρ σχεδόν πάντα δακρύζω και εγω...

Το παιδί καταλαβαίνει ότι λείπουν οι γονείς του όλη την ημέρα...

Του μπαμπά μας η δουλεία είναι τέτοια, που 3 ημέρες της βδομάδας φεύγει το πρωί και γυρίζει 1-1:30 (μπορεί και 2) το πρωί. Τις υπόλοιπες συμβιβαζόμαστε που γυρνάει κατα τις 8 το βράδυ... Άσε που του έχει και τρελή αδυναμία...

Εγώ είμαι από τις "τυχερές" που φεύγω πρωί και είμαι σπίτι το αργότερο 7-7:30 το απόγευμα...

 

Η μόνη λύση είναι το joker ismeni μου... Δεν υπάρχει άλλη. Στο λέω γιατί το έχω σκεφτεί πάρα πολύ...

[κλάρα]

Δουλεύω παρα πολύ. Φεύγω το πρωι στις 8 (που την πηγαίνω στον παιδικό) και γυρνάω στις 9-9.30μ.μ. που την παίρνω απο τη γιαγιά. 8-1.30 είναι στον παιδικό και μετα κοιμάται και μένει στη γιαγιά.

Πηγαίνει παιδικό σταθμό από το Μάρτη (ακλειστα 2,5 χρονών).

Όταν ξεκίνησε, πολύ λογικό ήταν, να κλαιει. Επί 2 μήνες... Μετά; Ολα καλα, τέλεια θα έλεγα!

Το Σεπτέμβρη που ξεκίνησε πάλι... πάλι αρχισε τα κλάματα. Ακόμη κλαίμε, 2 μηνες μετά. Μόλις έκλεισε τα 3.

Στο σχολείο κλαίει, στο κολυμβητήριο κλαίει, στο μπαλέτο κλαίει, στον παιδότοπο κλαίει.

Ξέρω... δε με βλέπει και της λειπω. Από Νοέμβρη μπορώ να είμαι μαζι της από το μεσημέρι και μετά.

 

Με ενδιαφέρει να μου πείτε πώς να το χειριστώ, τι να της λέω;

Οντως ειναι δυσκολα...της λυπεις πραγματικα..σε ενα πραγμα θα ηθελα λιγο να δωσεις βαση...εγραψες πως κλαιει παντου....και σε ρωταω γιατι βρε στελνεις το παιδι μπαλετο κ κολυμβητηριο...αφου κλαει...ναι ο αθλητισμος ειναι καλος και τα παιδια πρεπει να πανε με ευχαριστηση αλλα στην δικια σου περιπτωση η μικρη το εχει συνδιασει με τον αποχωρισμο σου...οτι δλδ την πας γιατι δεν μπορει να ειναι μαζι σου...το παιδικο εννοειται πως δεν μπορεις να τον κοψεις......ομως δεν καταλαβαινει ακομα...εχει χρονια μπροστα της να παει σε δραστηριοτητες και θεωρω πως ειναι λιγακι μικρη ακομα....θα ελεγα να σταματησεις το παιδι απο τις δραστηριοτητες και να το κραταει η μαμα σου οπως μας εγραψες και καλυτερα θα ηταν το παιδι να ηταν στο σπιτι του,στο χωρο του αν ειναι αυτο δυνατο να γινει....το παιδι ηδη αρκετα κουραζεται με το παιδικο μην το κουραζεις παραπανω και με αλλα πραγματα.....ελπιζω να καταλαβαινεις τι θελω να πω....?????

[ismeni]

Οντως ειναι δυσκολα...της λυπεις πραγματικα..σε ενα πραγμα θα ηθελα λιγο να δωσεις βαση...εγραψες πως κλαιει παντου....και σε ρωταω γιατι βρε στελνεις το παιδι μπαλετο κ κολυμβητηριο...αφου κλαει...ναι ο αθλητισμος ειναι καλος και τα παιδια πρεπει να πανε με ευχαριστηση αλλα στην δικια σου περιπτωση η μικρη το εχει συνδιασει με τον αποχωρισμο σου...οτι δλδ την πας γιατι δεν μπορει να ειναι μαζι σου...το παιδικο εννοειται πως δεν μπορεις να τον κοψεις......ομως δεν καταλαβαινει ακομα...εχει χρονια μπροστα της να παει σε δραστηριοτητες και θεωρω πως ειναι λιγακι μικρη ακομα....θα ελεγα να σταματησεις το παιδι απο τις δραστηριοτητες και να το κραταει η μαμα σου οπως μας εγραψες και καλυτερα θα ηταν το παιδι να ηταν στο σπιτι του,στο χωρο του αν ειναι αυτο δυνατο να γινει....το παιδι ηδη αρκετα κουραζεται με το παιδικο μην το κουραζεις παραπανω και με αλλα πραγματα.....ελπιζω να καταλαβαινεις τι θελω να πω....?????

 

θα σου απαντησω...

κολυμβητήριο πάει με το σχολείο.

μπαλέτο...μμμμμ η σχολή μπαλέτου ειναι δική μου. δε με αποχωρίζεται, ειμαι εκει μαζί της. εχει αλλη δασκάλα (γιατι εκπαιδευτικά δεν είναι σωστο να εχω την κορη μου μαθήτρια).

 

η μαμα μου εχει προβλήματα υγείας (δυσκολευεται στο περπατημα) και ειναι μεσα συνεχεια . ειτε φτιάχνουν παζλ, ειτε παίζουν με κουζινικά, ειτε ζωγραφίζουν. δεν μορει να τη βγαζει βολτα ουτε να "καθεται μαζι της στο πατωμα" να παίζουν. ο λογος που την κραταει σπιτι της είναι γιατι αν συμβει κατι, εχει τη βοήθεια του μπαμπά μου.

[κλάρα]

θα σου απαντησω...

κολυμβητήριο πάει με το σχολείο.

μπαλέτο...μμμμμ η σχολή μπαλέτου ειναι δική μου. δε με αποχωρίζεται, ειμαι εκει μαζί της. εχει αλλη δασκάλα (γιατι εκπαιδευτικά δεν είναι σωστο να εχω την κορη μου μαθήτρια).

 

η μαμα μου εχει προβλήματα υγείας (δυσκολευεται στο περπατημα) και ειναι μεσα συνεχεια . ειτε φτιάχνουν παζλ, ειτε παίζουν με κουζινικά, ειτε ζωγραφίζουν. δεν μορει να τη βγαζει βολτα ουτε να "καθεται μαζι της στο πατωμα" να παίζουν. ο λογος που την κραταει σπιτι της είναι γιατι αν συμβει κατι, εχει τη βοήθεια του μπαμπά μου.

....τοτε το μονο που εχεις να κανεις ειναι υπομονη....δυστυχως πολλά περιθωρεια δεν υπαρχουν...μια και η μαμα σου δεν μπορει να βοηθησει περισσοτερο(καπως ετσι και η δικη μου μαμα με σοβαρα προβληματα υγειας...την εχω μονο για εκτακτες περιπτωσεις....)και ο μικρος μου εναν μηνα τωρα που ξεκινησαμε παιδικο κλαει ασταματητα......(14 μηνων ειναι....εχω δρομο ακομα.....)γιατι προσπαθούμε να συνηθησουμε τον αποχωρησμο μια και εγω σε λιγο καιρο επιστεφω στην δουλεια......

[ismeni]

αχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

[sevoula]

σκέψου ότι από Νοέμβριο θα είσαι μαζί της από το μεσημέρι και μετά.

ααααααααααααχ! εγώ δεν θα έχω μειωμένο από τέλη Δεκεμβρίου, που σημαίνει ότι θα είμαι σπίτι στις 5.30. τί προλαβαίνεις να κάνεις, να ασχοληθείς με τα αναγκαία του παιδιού, μπάνιο, φαγητό, άλλαγμα, παιχνίδι, τα αναγκαία του σπιτιού, μαγείρεμα, σκούπα, σίδερο, τα αναγκαία τα δικά σου, μπάνιο, συμμάζεμα ρούχων, καθάρισμα στις τουαλέτες, τα αναγκαία του συζύγου ....

πόσες ώρες χρειαζόμαστε το 24ωρο για να τα προλάβουμε όλα και όλους;

υπομονή, τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα, μετά συνηθίζεις!