ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ.....

[maraki1983]

καλησπερα κοριτσια.......απο τοτε που γεννησα με τον αντρα μου παμε απο το κακο στο χειροτερο...ολη μερα τσακωνομαστε...ακομα και για ασημαντα πραγματα.......κατι το ξενυχτι,κατι οι ορμονες μου και ερχεται και γινεται το μπαμ...που θα παει αυτη η κατασταση ομως...δεν μπορω αλλο...εχω κουραστει...το μωρο ξεχασα να σας πω πως ειναι 3,5 μηνων.δεν ξερω...δεν το συζητω για τις επαφες μας..δεν θελω καθολου...τι θα κανω?που βαδιζουμε????ή δεν βαδιζουμε...ειμαι σε απογνωση και απογοητευμενη...ωρες ωρες σκεφτομαι πως δεν ημουν ετοιμη να γινω μανα...αλλα το αγαπζω τοσο πολυ...αλλα με βγαζει εκτος ελεγχου...τι να κανω????

[loukomamy]

Μαράκι χαλάρωσε...

 

Ολοι λίγο εως πολύ περάσαμε αυτή την κρίση. Είναι δύσκολος ο πρώτος καιρός και για τους δυο. Θέλει πολύ υπομονή, και να συνειδητοποιήσετε οτι είναι μια φυσιολογική φάση που περνούν τα περισσότερα ζευγάρια. Η κούραση, η αυπνία, οι ορμόνες, η απότομη αλλαγή της ζωής σας, έχουν σαν αποτέλεσμα τα νεύρα και την δυσκολία στην επικοινωνία.

 

Θέλει λίγους μήνες ακόμα για να στρώσει το πράγμα. Προσπαθήστε να ηρεμήσετε έστω και για λίγο και να δείξτε λίγη κατανόηση ο ένας για τον άλλο.

 

Δεν έχω να σου πω παραπάνω πράγματα. Σε καταλαβαίνω. Απλώς έχε στο μυαλό σου οτι ακόμα είναι νωρίς. Σε λίγο καιρό θα βρείτε τις ισορροπίες σας όπως κάναμε όλοι μας.

[silia84]

maraki στην αρχη οι περισσοτεροι ετσι ειμαστε...

.υπομονη χρειαζετε και κατανοηση ιδιαιτερα απο την πλευρα του συζυγου...

και εγω απο κουραση και αυπνια ξεσπουσα πανω του και ο καημενος δεν μιλουσε με αφηνε να ξεθυμανω πρωτα....

για επαφη και εγω δεν ηθελα με τιποτα γυρω στους 3,5 του εκατσα

απλα προσπαθουσα οταν ημουν ηρεμη να του εξηγησω πωσ νιωθω και να μην με παρεξηγει οταν στα νευρα μου ελεγα βλακειες....

σκεψου οτι ενα καινουργιο κεφαλαιο ανοιξε τωρα και ολα ειναι πρωτογνωρα και για τους δυο σας...κατανοηση και υπομονη..............

[eirini]

maraki, μην ανησυχείς καθόλου καλή μου! Είναι εντελώς φυσιολογική όλη αυτή η ψυχολογία!

Ειδικά αυτό το "μάλλον δεν ήμουν έτοιμη να γίνω μάνα", είχε καρφωθεί μες στο κεφάλι μου, είχα αρχίσει να το πιστεύω!

Όμως, είναι όλα μες στο πρόγραμμα! Και οι τσακωμοί, κ η ανασφάλεια κ η έλλειψη επιθυμίας για επαφές!

 

Εγώ απλά θα σου πρότεινα να είσαι κ συ όσο πιο υπομονετική μπορείς και να γίνεις όσο πιο τρυφερή μπορείς, γιατί κ οι άντρες είναι σα μωράκια, θέλουν κ αυτά την προσοχή τους. Και όταν έρχεται ένα μωρό όλοι οι ρόλοι αλλάζουν! Και πίστεψε με, οι πρώτοι μήνες είναι οι πιο δύσκολοι. Οι επόμενοι είναι πραγματικά ανταποδοτικοί!!!!

 

Καλή δύναμη κοπέλα μου κ μην απογοητεύεσαι!

[nasia84]

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ετσι ήμασταν κι εμείς μέχρι να συνηθίσουμε στην αλλαγή αυτή. Μια χαρά μανούλα είσαι. Απλά κάνε υπομονή, και μη δίνεις σημασία σε όλα. Ο άντρας μου χωνόταν συνέχεια, μέχρι και για το πώς θα φτιάξω την κρέμα. Αν το μωρό έπεφτε με έλεγε ανίκανη και άλλα τέτοια ωραία. Στην πορεία έστρωσε όμως.

[love4four]

maraki1983,

 

Relax.... δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η μοναδική γυναίκα-σύζυγος-νέα μανούλα που περνάς αυτή την φάση...

Για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα το νεύρα σου θα τα βλέπεις αφισοκολλημένα στο ταβάνι μέχρι να ισορροπήσετε εκ νέου τόσο ως ζευγάρι όσο και ως γονείς. Σκέψου πως από δυο γινόμαστε ξαφνικά τρεις (κι αυτό το 3ο άτομο που εισβάλει ανάμεσά μας χρειάζεται όλη την αγάπη και όλη την προσοχή του κόσμου).

Να φανταστείς πως εγώ, με δυο τέκνα στο ενεργητικό μου, ακόμη πιάνω τον εαυτό μου να παραλογίζεται και να νευριάζει γιατί πετάει η μύγα... γεγονός που, πολλές φορές οφείλω να ομολογήσω, το πληρώνει ο καημένος ο άντρας μου (όταν είναι σπίτι).... Λέω, λέω, ξεσπάω και μετά τσουπ καταλαβαίνω πότε ξεπερνάω τα όρια... ζητάω συγνώμη... Ανθρωποι είμαστε.

Βρίσκεστε σε μεταβατική και δύσκολη περίοδο. Σιγά σιγά όλα θα στρώσουν και θα επανέλθουν οι μεταξύ σας ισορροπίες !

[elena 79]

καλησπερα κοριτσια.......απο τοτε που γεννησα με τον αντρα μου παμε απο το κακο στο χειροτερο...ολη μερα τσακωνομαστε...ακομα και για ασημαντα πραγματα.......κατι το ξενυχτι,κατι οι ορμονες μου και ερχεται και γινεται το μπαμ...που θα παει αυτη η κατασταση ομως...δεν μπορω αλλο...εχω κουραστει...το μωρο ξεχασα να σας πω πως ειναι 3,5 μηνων.δεν ξερω...δεν το συζητω για τις επαφες μας..δεν θελω καθολου...τι θα κανω?που βαδιζουμε????ή δεν βαδιζουμε...ειμαι σε απογνωση και απογοητευμενη...ωρες ωρες σκεφτομαι πως δεν ημουν ετοιμη να γινω μανα...αλλα το αγαπζω τοσο πολυ...αλλα με βγαζει εκτος ελεγχου...τι να κανω????

 

 

Μήπως να έκανες κι εσύ λίγο υπομονή;; Με την έλευση του παιδιού λογικό είναι να υπάρχει μια αναστάτωση στο σπίτι. Υπομονή και άμα το παιδάκι μεγαλώσει λίγο θα ηρεμήσουν πιστεύω τα πράγματα. Θέλει αμοιβαίες υποχωρήσεις κι από τους δύο και κατανόηση.

[maraki1983]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ....!!!!!

[happymummy]

Όπως βλέπεις όλες το περάσαμε αυτό,ελπίζω ο Θεός να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε όλα σας τα προβλήματα και να χαρείτε με γαλήνη και αγάπη τη φροντίδα του μωρού σας.

Δες και αυτό το σαιτ.

http://www.mariakyriakidou.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=62&Itemid=63

[salomi]

μη-μασασ.συμβαινει-κ-στισ-καλυτερεσ-των-σχεσεων.συναιβει-κ-σε-μασ-φυσικα-αλλα-κ-σε-ολεσ-τισ-φιλεσ-με-μωρακια.στο-χρονο-πανω-θ-ρθετε-στ-ισα-σασ.υπομονη-κ-οσο-μπορεισ-βολταρε

[arleta]

για μένα τα πάντα είναι θέμα ψυχολογίας....

αν η διάθεση μας είναι καλή όλα απλοποιούνται αυτόματα!!!!

παρατηρήστε στον εαυτό σας, πόσα πρωινά ξυπνάτε στραβά... κι ύστερα όλα πάνε ανάποδα.... από το γάλα που παραζεστάθηκε και το καφέ που βγήκε πικρός μέχρι η πρωινή εκπομπή στη τηλεόραση .... ξαφνικά όλα γίνονται ενοχλητικά και μας νευριάζουν....

αν όμως βρούμε τα κουμπιά μας τότε δε μας ενοχλεί τίποτα....

 

εγώ όταν γέννησα είχα ήδη εξηγήσει στον καλο μου σε τι κατάσταση πιθανότατα θα βρεθώ... ήταν προετοιμασμένος και κάθε φορά που ξεπέρναγα τα όρια κι άρχιζα τις μλκς μου θύμιζε ποια είναι η πραγματικότητα... κι όλα έφτιαχναν...ούτε νεύρα, ούτε θυμοί.....

στους τρεις μήνες είχαμε ανανεωθεί σα ζευγάρι!!!!!!!!!! τόσος έρωτας ούτε στην αρχή της σχέσης μας.... :lol: φυσικά έπαιξε ρόλο κι ότι είχαμε ένα σχετικά ήσυχο μωρό.....

 

κλειδί στη καλή διάθεση είναι η γυναίκα να κλέβει έστω μια ώρα μέσα στην ημέρα, όποτε μπορεί και να κάνει κάτι που την ευχαριστεί... οτιδήποτε τη κάνει να νιώθει όμορφα, από μια βόλτα, από το διαβασάσει ένα βιβλίο, από το χαζέψει στο ιντερνετ, να πάει για καφέ κτλ....

για μένα κλειδί ήτανε εκείνη τη φάση να μη κάνω τίποτα που δε γούσταρα... δεν ήθελα επισκέψεις σήμερα;;; απλά δε δεχόμουν κανέναν κι ηρεμούσα.... δεν ήθελα να μαγειρέψω;;; απλά δε το έκανα κι έλεγα στον καλό μου να ετοιμάσει κάτι ή πέρναμε κάτι απ' έξω.... δεν πίεζα τον εαυτό μου σε τίποτα.... αφοσιωνόμουν στο μωρό, έκλεβα λίγο χρόνο για μένα όταν μπορούσα και το πάλευα....

έτσι αποφεύγαμε συγκρούσεις και καυγάδες....

το παιδί ήταν επιλογή μας... ήταν κάτι που θέλαμε.... αυτό θυμόμουν κι έδιωχνα όλη μου την αρνητική ενέργεια.... :p

 

επίσης κάτι που με ηρεμεί απίστευτα ακόμα και σήμερα, είναι να πηγαίνω να κοιτάζω το παιδί όταν κοιμάται.... νιώθω απέραντη ευτυχία και γαλήνη!!!

 

στη τελική πρέπει να ανακαλύπτουμε τα θετικά της κάθε κατάστασης... για μένα αρνητικά δεν υπάρχουν.... τα αγνοώ... όλα είναι μια χαρα....

γιατί όταν εγώ δεν είμαι καλά, το μεταδίδω στον καλό μου κι ύστερα περνάει όλο αυτό στο παιδί.....

 

τίποτα δεν είναι εύκολο.... κι οι ορμόνες βαράτε βιολιτζίδες!!!!!!!

θέλει γερά νεύρα κι υπομονή..... θέλει να το ρίχνουμε και λίγο στη τρελή....

 

θυμάμαι σε ρεπό του καλού μου, μετά από ξενύχτια δικά μου λόγο κολικών, δεν ήθελα να κοιμηθώ... τον έβαλα να μαγειρέψει κάτι ιδιαίτερο (μάγειρας) βγήκαμε στην αυλή, ανοίξαμε μπυρίτσα κι αρχίσαμε κουβέντα.... είχαμε περάσει υπέροχα κι ας κάναμε κάτι απλό, συνηθισμένο... ήταν αυτό που μας έλειπε όμως....

[maraki1983]

θα κανω υπομονη κοριτσια...........

[peny]

Μην ανυσηχείς Μαράκι μου! Όπως σου είπαν και τα κορίτσια όλες το έχουμε περάσει. Σας έχουν πέσει πολλά μαζεμένα και στους δύο. Εχετε πουθενά να αφήσετε το μικρούλι για κανένα βράδυ να βγείτε έξω οι δυο σας? Ακόμα όμως και να μην έχετε κάποιον να το κρατήσει παρτε το κοντά και πηγαίνετε κάπου. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη μας πρωτομαγιά με τον μικρό 3μηνών!Συζητήστε το και κάντε αμοιβαίες υποχωρήσεις. Μα πάνω απ όλα ξεφύγετε από την καθημερινότητα! Είνα πολύ πιο εύκολο τώρα να πάτε μια βόλτα με το μωρό σας παρά όταν θα μεγαλώσει και θα το κυνηγάτε από πίσω.

[Dimitra83]

κ εμεις μαλωναμε ουυυυ καλαααα!τους πρωτους 4-5 μηνες μεχρι να ερθουν στα ισια τους οι ορμονες θες κανενα εξαμηνο!κ στα 2 παιδια μαλωναμε καθε μερα σαυτο αρχισαμε να μαλωνουμε απο τωρα αλλα ξερεις γιατι γινεται?το ξενυχτι η ευθυνη το κλαμα τα κακα το μαμ το νανι ολα αυτα τελος παντων!μπορεις να μαλωσεις με το μωρο?ε οχι βεβαια!αρα?καπου πρεπει να τα βγαλεις?ε που αλλου????????

[maraki1983]

ΑΧ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ..ΜΟΥ ΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΥΠΟΜΟΝΗ....ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΧΑΠΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΩ?ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ...........!!!!!!!

[silia84]

καλα θα ηταν αλλα το μονο χαπι ειναι το μωρακι σου!!!!

οπως λεει και η μπουνιτσα οταν κοιμαται να πηγαινεις να το κοιταζεις και εγω το εκανα αυτο και μου μετεφερε απιστευτη γαληνη...ουτε εγω μαγειρευα οταν δεν ηθελα και ακομη το κανω...δεν ηθελα επισκεψεις,δεν ερχοταν κανενας...επισης δινω τον μικρο καθε μερα στο μπαμπα(απο 3 μηνων) να πανε για βολτουλα για καφεδακι.οι δυο τους και εγω απλα ηρεμω!!!!

[maraki1983]

ολα καλα τα λετε.αλλα ολα μου φαινονται βουνο.βεβαια σημερα ειναι λιγο καλυτερα τα πραγματα...γιατι με ξυπνησε πανω απο 6 φορες το βραδυ και δεν νευριασα!χαχαχαχαχα...επανερχομαι σιγα σιγα..

[silia84]

αχ αυτα τα βραδινα ξυπνηματα!!!!

τι κλαμα εχω ριξει απο αυπνια και να του λεω κανε κατι δεν αντεχω αλλο εσυ κοιμασαι και εγω εχω γινει ζομπι....

αλλα με βοηθουσε ο καλος μου οσο μπορουσε,ζητα λιγη βοηθεια μαρακι μου...

[maraki1983]

εμενα απο την αλλη στην αρχη ξυπνουσε...μολις καταλαβε οτο τα βγαζω περα...πολεμος να γινεται δεν καταλαβαινει τιποτα.και το ωραιο ειναι να κλαιει ο μπεμπης και ο αντρας μου να ροχαλιζει...εκει να δεις....ηρεμιστικα θελω.......

[κατερινα_κι]

μια απο τα ιδια και εγω .... να για να δεις οτι ειμαστε πολλες!!!!! αν εισαι μια κλασσικη περιπτωση κ εσυ θα στρωσει το πραγμα!

 

 

[maraki1983]

αυτο περιμενω.να στρωσει....αλλα ποτε θα γινει αυτο.........

[peny]

ολα καλα τα λετε.αλλα ολα μου φαινονται βουνο.βεβαια σημερα ειναι λιγο καλυτερα τα πραγματα...γιατι με ξυπνησε πανω απο 6 φορες το βραδυ και δεν νευριασα!χαχαχαχαχα...επανερχομαι σιγα σιγα..

 

Για φαι σε ξύπνησε 6 φορές το βράδυ? Αν είναι για φαί βαλ'του την πιπίλα 3-4 μέρες και θα το κόψει.Εγώ του το κοψα 2,5 μηνών. Να ξεκουράζεσαι λίγο και εσύ. Αλλά γενικότερα μην πας με το πρώτο ουα. Εγώ τον άφηνα λίγο γκρίνιαζε και μετά αποκοιμιότανε πάλι.

[maraki1983]

οχι βρε για φαι...ο μικρος εχει μαθει και γυρναει απο μπρουμυτα ανασκελα και το αντιθετο....και του αρεσει να κοιμαται μπρουμυτα....στον υπνο του ομως γυρναει και πιεζεται και δεν μπορει να ξαναγυρισει μπρουμυτα...οποτε κλαιει

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Εγώ γύρισα και νωρίτερα απο τις διακοπές μου για τον λόγο να έρθω σπίτι μου να τον βρίζω ελεύθερα γιατί μπροστά στους δικούς μου κωλλυόμουν . Παντως και εμείς δεν έχει περάσει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ απο τον καιρό που γέννησα και να μην έχουμε τσακωθεί πραγματικά όμως έχουμε φτάσει και οι δυο στα όρια μας ........ τελικά πάντα κάνουμε πίσω .. εύχομαι αυτό να συνεχιστεί γιατί δεν θέλω να μπω στην κατηγορία αυτή που λέμε ότι χωρίζουμε με το παραμικρό

[mrlna]

Εμένα δεν με ενοχλεί τόσο ότι τσακωνόμαστε γιατί πάντα τα βρίσκουμε αλλά ότι ο μπεμπούλης είναι 3 μηνών τωρα και με το σύντροφο κοιμόμαστε σαν αδερφάκια.. Δεν υπάρχει σταγόνα σεξουαλικότητας... Τρώγοντας έρχεται η όρεξη;