το αυτοκολητάκι μου .....

[no doubt]

Λοιπόν ας αρχίσω να εξιστορώ "το πρόβλημά μου".

Έχω τρια παιδιά. Ο μικρός από τα δίδυμα μου έχει μια τεράστια αδυναμία.

Και οι τρεις μου έχουν αλλά αυτός είναι το κάτι άλλο.

Από την στιγμή που γεννήθηκε άρχισε να την δείχνει. Με το που γεννήθηκε έκλαψε, βέβαια, και τον έβαλαν επάνω μου. Με κοίταζε καλά καλά και σταμάτησε να κλαίει. Όταν τον έφεραν στο δωμάτιο μου μόλις τον έπαιρνα αγκαλιά κοιμόταν. Μόλις τον άφηνα κάτω έκλαιγε.

Αφού οι μαίες τον έλεγαν αγκαλίτσα .

Λογικό θα πείτε όλα έτσι κάνουν. Αυτός όμως το παρακάνει.

Σήμερα έγιναν 9 μηνών και πραγματικά με έχει κουράσει αυτή η εμμόνή που έχει μαζί μου.

24 ώρες το 24ωρο θέλει να τον έχω αγκαλιά, να με αγκαλιάζει και αυτός και να καθόμαστε μάγουλο με μάγουλο. Κάθε τόσο με γλείφει-φιλάει, γελάει και αν ξεκολλήσω το μάγουλό μου μου τραβάει τα μαλλιά ουρλιάζοντας να το ξανακολλήσω.

Εννοείται πώς δεν πάει σε κανέναν άλλον. Είναι ικανός να μην φάει όλη την ημέρα αν δεν τον ταϊσω εγώ. Πάμε βόλτα κι αν τολμήσει άλλος να αγγίξει το καρότσι γίνεται χαμός. Μα καλά μάτια στην πλάτη έχει;

Προχθές είχα πάει έξω και ο μεγάλος μου ο γιος έβλεπε το βίντεο της βάπτισης του. Άκουσε τη φωνή μου από το βίντεο και έκλαιγε με μαύρο δάκρυ.

Ο μεγάλος μου ο γιος έρχεται και του ρίχνει σφαλιάρες και του λέει, άστην την μαμά επιτέλους.

Έχω κι άλλα 2 παιδιά που τα λατρεύω και λαχταράω να παίξω μαζί τους χωρίς την τσιρίδα του Φίλιππου.

Αχ αχ τί να τον κάνω;

[xara52]

αχ τελειο ειναι! να σου ζησουν ολα! και γω με το δικο μου ετσι ειμαστε. και ειναι πιο μεγαλο! να ναι καλα να μας αγαπανε να παιρνουμε δυναμεις!

[no doubt]

Και με τον μεγάλο μου έτσι είμασταν περίπου. Εκείνος όμως πήγαινε και στον μπαμπά του, στη γιαγιά του και βόλτες με τον παππού.

Ο μικρός είναι κολλημένος, βεντουζαρισμένος.

Με έχει κουράσει αλλά πιο πολύ με στενοχωρεί που δεν με αφήνει να ασχοληθώ και με τα άλλα μου παιδιά.

[no doubt]

Καμιά ιδέα; Τίποτα;

[miriki]

Το σκέφτηκα πολύ από χθες που το είδα το θέμα σου. Το μόνο που θα μπορούσα να προτείνω είναι να τον ενισχύεις κάθε φορά που κάθεται έστω και ένα λεπτό με κάποιο άλλο πρόσωπο (χειροκροτήματα μπράβο κ.λ.π.), να του λες "τώρα η μαμά θα καθίσει λίγο με τον αδελφούλη σου και θα έρθει σύντομα" και να το τηρήσεις αυτό. Ο μεγάλος σου από ό,τι έχω καταλάβει έιναι πολύ έξυπνο παιδί και να το παρουσιάσεις σωστά μπορεί να σε βοηθήσει σε αυτό.

 

"Λοιπόν θα παίξουμε ένα παιχνίδι. Το λένε μαθαίνω στο Φίλιππο να κάθεται με το μπαμπά, γιαγιά κ.λ.π. Εγώ θα του εξηγώ, ο μπαμπάς θα αναλαμβάνει κι εσύ θα κάνει ότι παίζεις μαζί μου, για να καταλάβει ότι πρέπει να είμαστε και λίγο μαζί. Βέβαια κάθε τόσο θα σηκώνομαι και θα πηγαίνω να τον βλέπω, αλλά σύντομα θα μάθει. Και θα το έχουμε καταφέρει όλοι μαζί. " Κάπως έτσι. Το ένα λεπτό θα γίνει δύο, κ.ο.κ.

 

Μήπως, λέω μήπως του έχεις κι εσύ λίιιιιιιιιιγο περισσότερη αδυναμία; Συμβαίνει, δεν είναι κακό, αρκεί να μη μας κυριεύει (όχι ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο με σένα ίσα ίσα προσπαθείς πολύ σκληρά να είσαι και είσαι τελικά πολύ σωστή μανούλα).

Μήπως για κάποιο λόγο ανησυχείς γιαυτό το παιδί λίγο περισσότερο και το νιώθεις πιο αδύναμο;

[sevoula]

καμία ιδέα, δυστυχώς, γλυκιά μου! το διάβασα το πρόβλημά σας και μου αρέσει πολύ που ο γιόκας σου είναι βεντουζαρισμένος πάνω σου!

όσο για τα άλλα παιδάκια σου... έχεις δίκιο.

και η δική μου γίνεται 9 μηνών την Παρασκευή.

σήμερα δεν ήθελε με τίποτα να την αφήσω από την αγκαλιά μου. ούτε να την αφήσω κάτω για άλλαγμα. μόνο σαν μικρό καγκουρό είχε κολλήσει πάνω μου όλο της το σώμα. με το που ξύπνησε, την άλλαξα, την τάισα, την κοίμισα, την βάζω κάτω....

κλάμα. ήρθε η μάνα μου, την ηρέμησε μετά από .... πήγα στη δουλειά.

τύψεις!!!!!!!!!! γιατί να δουλεύουμε τον 1ο χρόνο της ζωής τους, αφού δεν μπορούν χωρίς τη μυρωδιά μας;;;;;;;;;;;

να μας ζήσουν τα αγαπουλάκια!

[no doubt]

miriki σε ευχαριστω για την απαντηση σου.

Η αλήθεια είναι ότι ανησυχώ πιο πολύ για τον άλλον τον δίδυμο, το Χριστόφορο, γιατί παθαίνει συνέχεια βροχιολίτιδες. Κάθε φορά που πάω να τον πάρω αγκαλιά να τον παρηγορήσω λίγο γίνεται ο χαμός.

Εννοείται πώς τον αφήνω να κλαίει αλλά τσατίζονται οι άλλοι δύο και τελικά περνάει το δικό του.

Αδυναμία, όχι δεν του έχω. Αδυναμία έχω το ίδιο και στους τρεις.

Άσε που με τσαντίζει κιόλας ώρες ώρες.

πχ το βράδυ έπιασε παροξυσμός με βήχα το Χριστόφορο κι αυτός τρελάθηκε στο κλάμα να κολλήσει πάλι το μάγουλο του στο δικό μου.

Δεν ξέρεις πόσο κουραστικό είναι. Τώρα κοιμάται λίγο στο καρότσι.

Τον είχα στείλει στη γιαγιά να μην με βλέπει και με πήρε μετά από μισή ώρα τηλ. και μου λέει έλα πάρε τον κακομαθημένο σου.

Μόλις με είδε τα γνωστά με αγκάλιασε σφιχτά, γέλαγε και μάγουλο με μαγουλο.

[Niki81]

αχ τελειο ειναι! να σου ζησουν ολα! και γω με το δικο μου ετσι ειμαστε. και ειναι πιο μεγαλο! να ναι καλα να μας αγαπανε να παιρνουμε δυναμεις!

 

χαχαχα...να'ναι καλα να σας λατρευουν καλη μου...να μαθουν ομως να ζουν και λιγο μακρυα απο το φορεμα της μαμας...

[no doubt]

sevoula έχεις δίκαιο. Είναι άσχημο να αφήνεις πίσω ένα μωράκι που κλαίει γιατί το μόνο που θέλει είναι η μανούλα του.....

Το κουφό με τον Φίλιππο είναι ότι ενώ είναι το αυτοκολητάκι μου, αποθήλασε μόνος του πριν 20 μέρες ενώ του πρόσφερα κανονικά το στήθος.

Αντίθετα ο Χριστόφορος θηλάζει κανονικά, ευτυχώς, γιατί νιώθω ότι τον έχω παραμελημένο.

[miriki]

Θα το πω με κίνδυνο να σε αγχώσω. Αποθήλασε ή έκανε απεργία; (το είχα δει το θέμα αλλά δεν το παρακολούθησα μέχρι τέλους).Για όποιο λόγο κι αν αποθήλασε ίσως να τον έχει πιάσει ανασφάλεια και γιαυτό να σου τα κάνει αυτά.

 

Κάτι σου λέει το μωρό πάντως και με τις δυο συμπεριφορές και η λύση δεν είναι να τον απομακρύνεις "βίαια" (ε, καλά δεν τον μαστιγώνεις κιόλας καταλαβαίνεις τι έννοώ) Ξεκίνα τον αποχωρισμό βήμα βήμα, ενώ θα είσαι παρούσα και για πολύ μικρά διαστήματα ώστε να συνειδητοποιεί ότι δε σε χάνει αν δεν είστε μάγουλο με μάγουλό. Έχει τεράστια από σταση από μάγουλο με μάγουλο στο μόνος στο σπίτι της γιαγιάς. Μήπως να ξαναδοκιμάσεις το θηλασμό (εντάξει τον τροχό ανακάλυψα, σίγουρα το έχεις σκεφτεί κι εσύ αυτό, απλά είπα να το τολμήσω).

 

Άσχετο αν τον φόραγες με κανένα σλινγκ ώστε τουλάχιστον να μπορείς να παίζεις λίγο με τον Αλέξανδρο (και το κλιματιστικό φουλ γιατί θα πιάσετε κορέους.....). μην τον αφήνεις να κλαίει, άλλωστε με το μέλι πιάνεις πιο πολλές μύγες από ότι με το ξύδι......

[no doubt]

χαχαχα...να'ναι καλα να σας λατρευουν καλη μου...να μαθουν ομως να ζουν και λιγο μακρυα απο το φορεμα της μαμας...

Όχι τίποτα άλλο αλλά μεθαύριο θα με βρίζουν οι νύφες μου .

[sevoula]

δεν το αντέχω κορίτσια με τίποτα να κλαίει και να πρέπει να την αφήσω στη μαμά μου ή την πεθερά μου για να φύγω για τη δουλειά. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ!!!!!!με ζητούσε, άπλωνε τα χεράκια της όταν έφευγα. όταν με είδε να φεύγω τραβούσε τα μαλλάκια της. γρατσουνούσε το πρόσωπό της!

σε λίγο είχε ησυχάσει. όμως ησύχασε από το κλάμα ή επειδή νύσταζε ή ξεχάστηκε;

εχω τύψεις. δεν με αντέχω.

συγνώμη frosobal που γράφω τα δικά μου, ενώ χρειάζεσαι μια λύση.

[no doubt]

Θα το πω με κίνδυνο να σε αγχώσω. Αποθήλασε ή έκανε απεργία; (το είχα δει το θέμα αλλά δεν το παρακολούθησα μέχρι τέλους).Για όποιο λόγο κι αν αποθήλασε ίσως να τον έχει πιάσει ανασφάλεια και γιαυτό να σου τα κάνει αυτά.

 

Κάτι σου λέει το μωρό πάντως και με τις δυο συμπεριφορές και η λύση δεν είναι να τον απομακρύνεις "βίαια" (ε, καλά δεν τον μαστιγώνεις κιόλας καταλαβαίνεις τι έννοώ) Ξεκίνα τον αποχωρισμό βήμα βήμα, ενώ θα είσαι παρούσα και για πολύ μικρά διαστήματα ώστε να συνειδητοποιεί ότι δε σε χάνει αν δεν είστε μάγουλο με μάγουλό. Έχει τεράστια από σταση από μάγουλο με μάγουλο στο μόνος στο σπίτι της γιαγιάς. Μήπως να ξαναδοκιμάσεις το θηλασμό (εντάξει τον τροχό ανακάλυψα, σίγουρα το έχεις σκεφτεί κι εσύ αυτό, απλά είπα να το τολμήσω).

Κάθε βράδυ του δίνω πάλι να θηλάσει γιατί βαριέμαι να σηκώνομαι για μπιμπερό . Αλλά γυρίζει το κεφάλι από την άλλη. Καμιά φορά ξεγελιέται θηλάζει, ανοίγει τα μάτια και σταματά αμέσως.

Αυτό το κόλλημα το έχει από την στιγμή που βγήκε από την κοιλιά μου.

Τώρα πάντως που το σκέφτομαι μήπως ήταν γιατί αποχωρήστηκε το δίδυμό του;

Πολλές φορές τους βάζω μαζί στο κρεβάτι και πάει και βάζει το κεφάλι του στην κοιλίτσα του άλλου ή στο δικό του μάγουλο. Ο άλλος όμως ως επί το πλέιστον τον ξεμαλλιάζει.

Έχει τύχει να αγκαλιαστούν και να κοιμηθούν έτσι αρκετές φορές.

[Niki81]

Όχι τίποτα άλλο αλλά μεθαύριο θα με βρίζουν οι νύφες μου .

 

χαχαχα..με τη μια με επιασες τι εννοουσα!!!!ειμαι λιγο καμενη οπως καταλαβες...

[no doubt]

δεν το αντέχω κορίτσια με τίποτα να κλαίει και να πρέπει να την αφήσω στη μαμά μου ή την πεθερά μου για να φύγω για τη δουλειά. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ!!!!!!με ζητούσε, άπλωνε τα χεράκια της όταν έφευγα. όταν με είδε να φεύγω τραβούσε τα μαλλάκια της. γρατσουνούσε το πρόσωπό της!

σε λίγο είχε ησυχάσει. όμως ησύχασε από το κλάμα ή επειδή νύσταζε ή ξεχάστηκε;

εχω τύψεις. δεν με αντέχω.

συγνώμη frosobal που γράφω τα δικά μου, ενώ χρειάζεσαι μια λύση.

Μην ζητάς συγνώμη . Μακάρι να λύσουμε όλα τα θέματα.

Όταν άφησα τον γιο μου για να πάω στη δουλειά έκανε τα ίδια.

Πρώτον θέλει από εσένα σταθερότητα και κάθε μέρα το ίδιο, φιλάκι γεια σου μωρό μου η μαμά πάει στη δουλειά της θα σε δει το μεσημέρι να είσαι καλό παιδάκι. Αυτή θα κλαίει εσύ δεν θα γυρίσεις πίσω ούτε για πλάκα. Το μόνο που θα κάνεις είναι να επιτείνεις το άγχος της.

Ο δικός μου πάντως μετά από λίγο σταμάταγε, έπαιζε και γενικά ήταν μια χαρά.

όταν όμως γυρνούσα με τρέλαινε στην γκρίνια. Μετά από καιρό συνήθισε.

[miriki]

Έλα μωρέεεεεε ο αγκαλίτσας. Ψηφίζω σλινγκ για όσο αντέχεις (γιατί το παιδί χρειάζεται επαφή) και ίσως περισσότερη ώρα με τα αδέλφια του (θα βγουν καινούρια μαλλάκια κάποια στιγμή). Πότε τα χώρισες κρεβάτια τα δίδυμα;

Κι εγώ αγόρι έχω. Θέλω να πιστεύω ότι αν μάθει να αγαπάει και να είναι τρυφερός με την μανούλα κι αν η μανούλα τον αγαπάει και είναι τρυφερή άνευ ανταλλάγματος, τη νύφη θα την έχει στα όπα όπα γιατί θα έχει μάθει ότι έτσι είναι οι οικογένειες. Πολύ ρομάντσο ε;

[no doubt]

χαχαχα..με τη μια με επιασες τι εννοουσα!!!!ειμαι λιγο καμενη οπως καταλαβες...

Σκ..... όλες καμένες είμαστε. Γι΄αυτό δεν τους θέλω κολλημένους επάνω μου.

[no doubt]

Έλα μωρέεεεεε ο αγκαλίτσας. Ψηφίζω σλινγκ για όσο αντέχεις (γιατί το παιδί χρειάζεται επαφή) και ίσως περισσότερη ώρα με τα αδέλφια του (θα βγουν καινούρια μαλλάκια κάποια στιγμή). Πότε τα χώρισες κρεβάτια τα δίδυμα;

Σλίνγκ με 12 κιλά άνθρωπο; Πάει η μέση μου οριστικά. Άσε που μπουσουλάει και θέλει μεν να είναι δραστήριος αλλά να είμαι εκεί όταν το θυμηθεί να βεντουζάρει.

Τα χώρισα στις 20 μέρες γιατί ξυπνούσε ο ένας τον άλλον.

[miriki]

και θέλει μεν να είναι δραστήριος αλλά να είμαι εκεί όταν το θυμηθεί να βεντουζάρει.

 

Κάνε αυτό ακριβώς (διάλειμμα για διαφημίσεις από τις άλλες σου δραστηριότητες). Δώδεκα κιλά ε; Μπράβο σας!!! (και είχα σαλτάρει εγώ με τα δέκα)

[mpempoulis]

Να πω κι εγώ αυτό που σκέφτομαι;;; Ο μικρός μου πρέπει να είναι γεννημένος την ίδια μέρα με τα διδυμάκια σου και είναι και μένα αυτοκόλλητος...σε σημείο που πολλές φορές αισθάνομαι άσχημα που παιδάκια φίλων μικρότερα από το δικό μου είναι λιγότερο κολλημένα στη μαμά τους. Τι να κάνουμε;;; Εγώ προσπαθώ όσο μπορώ περισσότερο να του κάνω αγκαλίτσα και να του ικανοποιώ την ανάγκη του αυτή...δεν ξέρω αν μου βγει σε καλό...λένε ότι όσο πιο κολλημένα είναι με τη μαμά τους τόσο πιο ανεξάρτητοι ενήλικες γίνονται...το ελπίζω...

Μήπως...λέω μήπως...δεν ήθελε να αποθηλάσει...γιατί σ΄αυτή την ηλικία είναι δύσκολο να αποθηλάσουν μόνα τους (κι ο δικός μου θηλάζει μετά μανίας)...μήπως αποθήλασε κατά λάθος και του λείπει εκείνη η στοργή της μανούλας;;; Τώρα θα μου πεις το έκανε πάντα αλλά τώρα το κάνει περισσότερο...είναι και η φάση της προσκόλλησης στην οποία μπαίνουν σιγά σιγά...δεν ξέρω...ρώτα και την Αγλαΐα...Αλλά η αγκαλιά του θηλασμού είναι αναντικατάστατη...αφού καμιά ο άντρας μου μου λέει όταν βλέπει την μανία του να θηλάσει "να δω πώς θα αποθηλάσεις"...και δεν έχει κι άδικο...

[miriki]

frosobal βρήκα αυτό http://www.kellymom.com/bf/weaning/babyselfwean.html που είχε ποστάρει κάποια από τις μητέρες του θηλασμού.

[Thaumataki]

frosobal Σκ..... όλες καμένες είμαστε. Γι΄αυτό δεν τους θέλω κολλημένους επάνω μου.

 

Καμένες δε λες τίποτα. Σε καταλαβαίνω, γιατί περνάω περίπου τα ίδια κι εγώ με τον δικό μου. Για να κοιμηθεί πρέπει να είμαι απαραιτήτως δίπλα του και να τον κοιτάω. Δεν μπορεί π.χ. να πάει ο μπαμπάς του ή καμιά γιαγιά ή παππούς αρχίζει τα κλάματα! Μόνος χωρίς εμένα δεν κοιμάται. Εννοείται πως μόλις 40ντησε τον πήγα στο βρεφικό και έφυγε από το δικό μας, όσο κοιμόταν με 'μας δεν έκλαιγε. Μόλις αντιληφθεί πως λείπω από την κούνια του αρχίζει τα κλάματα κι ενώ στην αρχή πίστευα πως ξυπνούσε για να τον θηλάσω ή να τον αλλάξω, μετά κατάβα πως ξυπνούσε για να με έχει δίπλα του. Έχω να κοιμηθώ 2,5 μήνες και τα βράδυα που ξυπνάει, είχα πει στον άντρα μου να ξυπνάμε εν αλλάξ για να κοιμάμαι εγώ λιγάκι ( του είχα βάλει το γαλατάκι στο μπουκάλι με το θήλαστρο ), για να το ταΐσει ο άνταρς μου... Ο κακός χαμός γινόταν να πάω εγώ να τον ταΐσω, μεχρί που καταλήξαμε να ξυπνάω μονο εγώ τα βράδυα, αφου ο μπαμπάς του δε του κάνει το ''κυρίου''...Την ημέρα που είναι ξύπνιος και π.χ. τον έχω στο relax στο σαλόνι κι εγώ είμαι στην κουζίνα, οποτε δεν είμαστε σε οπτική επαφή, για να μην κλαίει πρέπει να του τραγουδάω!!!! Εάν σταματήσω αρχίζει το κλάμα....Έχω αποκτήσει πλέον το λαρύγγι της Julie Maccino!!!!

[κλάρα]

frosobal ακριβως έτσι είναι ο ζουμερούλης μου....κολλημένος πάνω μου...δεν το εχω αφήσει ουτε μια μέρα.....και το χαιρομαι!!!!!το απολαμβάνω!!!!!!το επιδιώκω!!!!!!αλλά με μια διαφορα με εσενα εμενα τα μεγάλα μου εχουν ξεφύγει από τις αγκαλιες και μου έμεινε μονο ο μικρουλης μου.........τα αλλά μου τα παιδάκια δεν μπορεσα να τα χαρω όσο θα ήθελα γιατί ειχα το ιδιο πρόβλημα με εσενα ΄ηταν όλα μαζι μωρα......2 χρόνια τα διδυμα διαφορα με την τρίτη μου και επειδη φοβομουν μηπως αδικησω καποιο απο τα τρια ήμουν πολύ συγκρατημενη και επιφυλακτικη με τις εκδηλώσεις αγαπης και στοργής......γιαυτο τωρα βγάζω το άχτι μου και τον ζουζουνιαζουμε οικογενειακος....τον εχουμε κάνει κακομαθημενο και γκρινιάρη .....

Κοιτα να χαρεις τα μωράκια σου και να εκδηλώνεις την αγαπη σου και την λατρεια σου σε ολα θα βρεις και την ωρα και τον τροπο δεν σε φοβάμαι εσενα.....

[no doubt]

To πιστεύεις ότι καμιά φορά σκέφτομαι ότι θα ήθελα κι άλλο ένα μωρό γιατί τα δίδυμα δεν προλαβαίνω να τα χαρώ;

Πώς μεγαλώνουν τόσο γρήγορα;

[κλάρα]

To πιστεύεις ότι καμιά φορά σκέφτομαι ότι θα ήθελα κι άλλο ένα μωρό γιατί τα δίδυμα δεν προλαβαίνω να τα χαρώ;

Πώς μεγαλώνουν τόσο γρήγορα;

Τόσο γρήγορα όσο δεν φαντάζεσαι.......έκλεισαν τα 10 τα διδυμά μου και τα 8 η τρίτη μου......αλλά ο ζουμερούλης μου ήρθε στην καταλληλη στιγμή για όλους μας......το ποσο τον απολαμάνουμε δεν λέγεται...τα παιδια κανουν σαν τρελα για το μωρο αλλά και ο μπέμπης μολις τους βλέπει δεν ξερει πως να εκδηλώσει την χαρά του.....νιωθω τοσο γεματη και τοσο ευτυχισμένη που δεν περιγράφεται....τα πρωτα χρονια ήταν δύσκολα με 3 παιδια μωρα αλλά τωρα έιναι παιχνιδακι....απλα κουραγιο σου ευχομαι και μετά απο μερικα χρόνια θα απολαυσεις τους κοπους σου να έισαι σιγουρη για αυτό στο υπογράφω...και αν μετά παο 8-9 χρόνια κανεις ενα μωράκι ακομα.....θα με θυμηθεις....