Δεύτερο παιδί

[Irenegr]

Καλησπέρα σε όλους και Χρόνια Πολλά.

Είμαι έγκυος στο 2ο παιδάκι μου και έχω αρχίσει να σκέφτομαι λίγο το θέμα του πως θα αντιμετωπίσουμε τον ερχομό του σε σχέση με την κόρη μου η οποία είναι σήμερα 2 χρονών και 2 μηνών. Διάβασα προσεκτικά όλα τα σχόλια που έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί στο forum και εκείνο που με απασχολεί είναι ότι όλα αφορούν το πως αντιδρούμε σε σχέση με το 1ο παιδί. Τι γίνεται όμως με το 2ο παιδάκι; Φοβάμαι και δεν θέλω σε καμμία περίπτωση για να μην αντιδράση η κόρη μου να νιώσει το αδερφάκι της παραμελημένο και μόνο. Θέλω την ίδια προσοχή και αγάπη και φροντίδα να δώσω και σε αυτό το μωρό.

Πολύ θα με ενδιέφεραν οι σκέψεις σας, ειδικά αν το έχετε ήδη περάσει.

 

Ευχαριστώ πολύ

Ειρήνη

[mmdad]

Πολυ θα ηθελα και εγω να ξερω αφου δεν μαλωνουμε το πρωτο και ας πλακωνει στο ξυλο το μωρο...

[Lucy]

Πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία. Αν ασχολείσαι συνέχεια με το μεγαλύτερο για να μην ζηλέψει θα λάβει το μήνυμα ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος και ότι το αδερφάκι του έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Αν ασχολείσαι συνέχεια με το μωρό, τότε το μεγαλύτερο θα νιώσει παραγκωνισμένο και θα έχει και δίκιο. Θα πρέπει να ασχολείσαι ισότιμα και με τα 2 και να συμμετέχει το ένα στα πράγματα που θα κάνει και το άλλο. Ταυτόχρονα θα αφιερώνεις και κάποιο χρόνο στο καθένα ξεχωριστά.

Οπότε προετοίμασε την κορη σου για τον ερχομό του μωρού, δώστης να καταλάβει ότι θα είναι και αυτό άνθρωπος και θα έχει ανάγκη τα ίδια πράγματα που έχει και εκείνη και να δείχνετε με τις πράξεις σας ότι την αγαπάτε όπως και πριν. Να την διαβεβαιώσετε ότι θα την αγαπάει και το μωρό πολύ κτλ. Θα συνεχίσετε τη ζωή σας όπως και πριν και θα πρέπει να μπαίνουν στο μεγαλύτερο τα ίδια όρια που έμπαιναν και πρώτα.

Όταν θα γεννήσεις με το καλό να έρθεις από το μαιευτήριο με κάποιο δωράκι που και καλά φέρνει το μωρό στην αδερφή του. Εγώ από την πρώτη στιγμή έβαζα το μωρό να κάνει και καλά δωράκια στην αδερφή της και το ίδιο ήθελε να κάνει και η μεγαλύτερη. Φέρνει συνέχεια δώρα στο μωρό (από τα παιχνιδάκια της), το αγκαλιάζει, το φιλάει κτλ. Προσπαθώ να φέρομαι στη μεγαλύτερη όπως και πρώτα, χωρίς όμως να αγνοώ το μωρό. Μέχρι στιγμής όλα πάνε πολύ καλά.

 

mmdad να μαλώνεται το πρώτο αν φέρεται άσχημα στο μωρό, αλλά να έχετε μια παραπάνω ανεκτικότητα αν φέρεται άσχημα σε εσάς. Αν δεν το μαλώνεται θα συνεχίσει να φέρεται άσχημα και εγωιστικά. Δεν θα το μαλώνατε αν πλάκωνε ένα άλλο παιδάκι στο ξύλο? Γιατί να μην το μαλώσετε εάν το κάνει στο αδερφάκι του? Του περνάτε λάθος μήνυμα.

[mom]

Γειά σου Ειρήνη!

Εγώ πιστεύω ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, το 2ο παιδάκι δεν υπάρχει περίπτωση να νιώσει παραμελημένο!!! Γι'αυτό όλοι συμβουλεύουμε και συμβουλευόμαστε μόνο για το 1ο. Εκτός αν εννοείς ότι δεν θα έχεις τον ίδιο χρόνο να ασχοληθείς μαζί του, όπως ασχολήθηκες στο 1ο. Τότε, θα σου πω ότι έχεις δίκιο. Έτσι είναι. Άλλο να έχεις να φροντίσεις ένα παιδί και αλλο δύο. Όπως αλλιώς φρόντιζες τον άντρα σου πριν κάνετε παιδί και αλλιώς τώρα. Μακάρι η μέρα να είχε περισσότερες ώρες και να τα προλαβαίναμε όλα..Δεν έχει όμως....Άρα αναγκαστικά, κόβουμε λίγο απο παντού...

Το 2ο τώρα, είναι πάντα το μικρό ( εκτός κι αν έρθει και 3ο ) και εκ των πραγμάτων, ασχολούνται όλοι μαζί του περισσότερο. Είτε γιατί είναι μικρούτσικο και χαριτωμένο, είτε γιατί έχει ανάγκες τις οποίες δεν μπορεί να ικανοποιήσει μόνο του. Π.χ. το μεγάλο σου παιδί, θα μπορεί να πιει μόνο του το γάλα του, το μικρό όμως θα χρειάζεται εσένα να το ταίσεις. Άρα, πιο πολύ θα ασχολείσαι με το 2ο παρά με το 1ο. Αυτό, όσο αφορά τις ανάγκες επί του πρακτικού.

Όσον αφορά το παιχνίδι ή το "συναισθηματικό-ψυχολογικό" κομμάτι της υπόθεσης, τότε πρέπει να δώσεις βαρύτητα στο 1ο γιατί αυτό είναι που "εκθρονίζεται". Αυτό νιώθει ότι ένας "εισβολέας" ήρθε και του πήρε την αγάπη της μαμάς και του μπαμπά και της γιαγιάς και του παππού κ.ο.κ. Αυτό στερείται την παρουσία σου απο το παιχνίδι ή την ενασχόληση μαζί του, επειδή εσύ πρέπει να θηλάσεις ή να αλλάξεις ή να κάνεις μπάνιο ή να κοιμίσεις το μικρό.

Ο μικρός μου τώρα είναι 17 μηνών. Το βλέπω....Μόλις ανοίγει η πόρτα, τα μάτια όλων πέφτουν χαμηλά και περιμένουν να δουν αυτόν και όχι τον μεγάλο που τους κοιτάει κατάματα και περιμένει να τον χαιρετήσουν. Όλοι κάνουν βέβαια φιλότιμη προσπάθεια, αλλά φαίνεται ότι λαχταρούν περισσότερο το μικρό. Οι κινήσεις που κάνουν για τον μεγάλο, δεν είναι τόσο αυθόρμητες, παρά συνειδητές για να μη ζηλέψει. Ο μικρός επίσης, έχει και τον μεγάλο αδερφό και δεν είναι τόσο εξαρτημένος απο εμένα όσο ήταν ο πρώτος. Είναι πιο ανεξάρτητος και πιο απαιτητικός σε σχέση με τον μεγάλο.

Στον κύκλο μου, δεν έχω ακούσει κανένα 2ο παιδί να είναι παραμελημένο. Ίσα ίσα που τα περισσότερα είναι πιο "χαϊδεμένα".

Επίσης, κανείς δεν είπε ότι θα πρέπει συνεχώς να είσαι υπέρ του ενός παιδιού. Και εγώ αλλά σίγουρα και όλες οι μαμάδες, "δουλεύουμε" πολύ την διπλωματία και την απόδοση δικαιοσύνης, ανάλογα με την περίσταση. Άλλοτε υποστηρίζουμε το ένα και μαλώνουμε το άλλο και το αντίστροφο. Προσπαθούμε να κρατάμε ισορροπίες. Όπως δείχνω την τρυφερότητα στο μεγάλο έτσι και στον μικρό. Και φυσικά και έχω μαλώσει και τον μικρό επειδή π.χ. χτύπησε τον μεγάλο (μπορεί ο μικρός να μην το πολυκατάλαβε, ήμουν όμως δίκαιη στα μάτια του μεγάλου μου. Ο οποίος κάθε τόσο "τα ακούει" επειδή παρασύρεται στο παιχνίδι και κάνει απότομες κινήσεις και πονάει τον μικρό.)

 

 

(α πα πααα, ζαλίστηκα με τα πολλά: μεγάλο - μικρό...:lol:)

[mmdad]

mmdad να μαλώνεται το πρώτο αν φέρεται άσχημα στο μωρό, αλλά να έχετε μια παραπάνω ανεκτικότητα αν φέρεται άσχημα σε εσάς. Αν δεν το μαλώνεται θα συνεχίσει να φέρεται άσχημα και εγωιστικά. Δεν θα το μαλώνατε αν πλάκωνε ένα άλλο παιδάκι στο ξύλο? Γιατί να μην το μαλώσετε εάν το κάνει στο αδερφάκι του? Του περνάτε λάθος μήνυμα.

 

Ευτυχως προς τα εξω ειναι πιο μαζεμενος... Τον αδελφο του ομως οπου τον βρει του κατεβαζει μια στα μουτρα... Σε οσες συζητησεις το εχω αναφερει μου λενε οτι πρεπει να αγνοω τον μεγαλο (και να μην τον μαλωνω γιατι του δινω σημασια οποτε θα το ξανακανει για να του ξαναδωσω σημασια) και να κανακευω τον μικρο. Μεχρι στιγμης οσες φορες το δοκιμασα ο μεγαλος κανει κατι επικυνδινο για τον εαυτο του (ή στην καλυτερη περιπτωση πεταει οτι ρει μπροστα του) οση ωρα κραταω το μικρο και μολις τον αφησω τον ξαναχτυπαει... Για την ιστορια εχουν ακριβως 2 χρονια διαφορα και ο μικρος ειναι 8 μηνων οποτε δεν μπορει να αντιδρασει ακομη

[Lucy]

Ευτυχως προς τα εξω ειναι πιο μαζεμενος... Τον αδελφο του ομως οπου τον βρει του κατεβαζει μια στα μουτρα... Σε οσες συζητησεις το εχω αναφερει μου λενε οτι πρεπει να αγνοω τον μεγαλο (και να μην τον μαλωνω γιατι του δινω σημασια οποτε θα το ξανακανει για να του ξαναδωσω σημασια) και να κανακευω τον μικρο. Μεχρι στιγμης οσες φορες το δοκιμασα ο μεγαλος κανει κατι επικυνδινο για τον εαυτο του (ή στην καλυτερη περιπτωση πεταει οτι ρει μπροστα του) οση ωρα κραταω το μικρο και μολις τον αφησω τον ξαναχτυπαει... Για την ιστορια εχουν ακριβως 2 χρονια διαφορα και ο μικρος ειναι 8 μηνων οποτε δεν μπορει να αντιδρασει ακομη

 

 

Αυτό που σου λένε είναι σωστό. Δηλαδή να στρέφεις τα φώτα στο θύμα και όχι στον θύτη. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα τον μαλώσεις για αυτό που έκανε και δεν θα του πεις ότι έκανε κάτι κακό. Απλως στη συνέχεια θα δώσεις έμφαση στο να παρηγορήσεις το θύμα.

Προσπάθησε να αφιερώνεις χρόνο ξεχωριστά και στον μεγαλύτερο (ώς ένα σημείο πάντα. Δεν αγνοούμε την ύπαρξη του μωρού) και να τον κάνεις να νιώθει ασφαλής και ότι τον αγαπάτε. Να του μιλάτε για το αδερφάκι του και να του λέτε ότι τον αγαπάει αλλά δεν μπορεί να μιλήσει ακόμα να οτυ το πει. Του το λέει όμως με χαμόγελα, αγκαλίτσες, παιχνιδάκια κτλ. Που και που να μαλώνετε και καλά το μωρό για κάτι που έκανε. πχ γιατί φωνάζεις μπέμπη? Δεν βλέπεις ότι ο αδερφός σου προσπαθεί να κοιμηθεί? 'η κάτι τέτοιο. Να βλεπει ο μεγαλύτερος ότι οι κανόνες του σπιτιού ισχύουν και για τους δύο.

Ξέρω ότι καλή είναι η θεωρία, αλλά στην πράξη είναι πιο δύσκολα τα πράγματα... Σου λέω όμως τι κάνω εγώ γιατί βλέπω ότι τα παιδιά μας έχουν παρόμοιες ηλικίες.

[vickygirl79]

ωχ παναγιτσα μου τι μας περιμενει!!!! ............................

[beloved]

Καλησπερα!!!κι εμεις περιμενουμε το 2ο μωρακι, η κορη μας ειναι 2,5 χρονων και δειχνει να το εχει δεχτει πολυ καλα αλλα παρολα αυτα με τρομαζει το γεγονος οτι μου επαναλαμβανει συνεχεια πως ειναι μωρο...ισως να θελει να μου τονισει πως και η ιδια ειναι μικρουλα ακομη, αλλα δεν ξερω τι αντιδραση θα εχει οταν με το καλο ο μικρος ερθει στον κοσμο!!!την αφηνω παντως και μαλιστα την προτρεπω να συμμετεχει στις ετοιμασιες που κανουμε για το μωρο και δειχνει να εχει δεχτει θετικα το ρολο της μεγαλης αδερφης...θα δειξει...υπομονη χρειαζεται...

[mmdad]

Μηπως τα κοριτσακια ειναι πιο δεκτικα (μητρικο ενστικτο?) και τα αγορακια πιο βιαια?

[elenik]

Αν βρεις την μεση λυση την θελω κι εγω Irenegr

Ακομα την ψαχνω.

Οταν ειναι βρεφος το ενα ειναι ευκολα τα πραγματα. Οταν αρχισουν να διεκδικουν να δεις χαμο..

[mom]

Μηπως τα κοριτσακια ειναι πιο δεκτικα (μητρικο ενστικτο?) και τα αγορακια πιο βιαια?

 

Δεν νομίζω....αντίστοιχα θα μπορούσες να πεις ότι τα κοριτσάκια είναι πιο ζηλιάρικα και γκρινιαρούλικα ώς γυναίκες!!

 

Πάντως, πιστεύω ότι υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός - ζήλια, όταν το 2ο παιδάκι είναι του ίδιου φύλου. Τότε, το 1ο νιώθει μεγαλύτερη απειλή απο το "νέο μοντέλο"!! :lol:

Το 2ο είναι ο καινούριος ανταγωνιστής που διεκδικεί την αγάπη της μαμάς (στα αγόρια) ή του μπαμπά (στα κορίτσια)....

[mmdad]

Δεν νομίζω....αντίστοιχα θα μπορούσες να πεις ότι τα κοριτσάκια είναι πιο ζηλιάρικα και γκρινιαρούλικα ώς γυναίκες!!

 

Πάντως, πιστεύω ότι υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός - ζήλια, όταν το 2ο παιδάκι είναι του ίδιου φύλου. Τότε, το 1ο νιώθει μεγαλύτερη απειλή απο το "νέο μοντέλο"!! :lol:

Το 2ο είναι ο καινούριος ανταγωνιστής που διεκδικεί την αγάπη της μαμάς (στα αγόρια) ή του μπαμπά (στα κορίτσια)....

 

Σε αυτη την περιπτωση (που ειναι και η δικη μου) το δευτερο παιδι ειναι πολυ ριγμενο νομιζω. Εμενα εχουν ακριβως 2 χρονια διαφορα οποτε οχι μονο τα παιχνιδια αλλα και τα ρουχα του μικρου ειναι οτι εχει χρησιμοποιησει ο μεγαλος. Επισεις παρατηρησα οτι και τα δωρα που πειρο ο μικρος ηταν πολυ λιγοτερα απο τα αντιστοιχα του μεγαλου..

 

Οσο για την αγαπη προς το παρων ειναι μοιρασμενη.. Ο μεγαλος εχει παθος με τον πατερα του ενω ο μικρος παρακολυθει που θα παω μηπως και δεν τον παρω αγκαλια και ας ειναι στην αγκαλια της γιαγιας..