Τα έχω παίξει...

[Αντιγόνη]

Δεν μπορώ άλλο ρε παιδιά... Τα έχω παίξει με την κόρη μου. Ο συνδυασμός υπερκινητικότητα+αντιδραστικότητα με έχει γονατίσει...

Κάθε, μα κάθε μέρα εδώ και 3 μήνες περίπου αγκομαχάω για το πιο μικρό μέχρι και το πιο μεγάλο... Κάθε πρωί πολεμάω να την ντύσω, δεν θέλει κανένα μπλουζάκι, κανένα παντελόνι, όχι αυτές τις κάλτσες τις άλλες, πόλεμος για να αλλάξουμε, να βάλει μπουφάν και παπούτσια.. και έτσι ξεκινάμε κάθε πρωί. Με γκρίνια και τσιρίδες. Δεν θέλει το γάλα να της το ζεσταίνω στο μπρίκι, δεν το θέλει ζεστό δεν θέλει το τάδε μπιμπερό... δεν... δεν.... δεν.... Δεν της αρέσει τίποτα και δεν θέλει τίποτα. Το απόγευμα που πάω να την πάρω από την γιαγιά, άλλος πόλεμος για να φύγουμε άντε πάλι με το μπουφάν, με τα παπούτσια.... και πάει λέγοντας. Εντωμεταξύ δεν θέλει και τον μπαμπά της. Ούτε στο μπάνιο δεν μπορώ να πάω. Έχουμε πισωγυρίσει και δεν μπορώ λεπτό να γυρίσω την πλάτη μου γιατί θα κάνει κάποια σκανταλιά ή ζημιά. Ενώ π.χ. πριν το καλοκαίρι δεν ήταν έτσι. Μου είναι τόσο ΔΥΣΚΟΛΟ να έρχομαι αντιμέτωπη με αυτή την κατάσταση η οποία έχει γίνει η καθημερινότητά μου... Σκέφτομαι κάθε πρωί που ξυπνάω τι έχω να τραβήξω και σε τι διαθέση θα την βρω... Μου έχουν σπάσει τα νεύρα. ΚΑΘΕ μέρα το ίδιο. Κάθε μέρα αγκομαχάω για τα πιο απλά πράγματα... Και αναρωτιέμαι πόσο θα κρατήσει αυτή η φάση? Η μία δύσκολη φάση διαδέχεται την άλλη. Αυτό έχω καταλάβει. Και τώρα τελευταία επειδή τα νεύρα μου χειροτερεύουν δεν έχω και γω μία σταθερή αντιμετώπιση (άνθρωπος είμαι, και δεν φημίζομαι και για την υπομονή μου), και μία της φωνάζω, και μία το αντιμετωπίζω ήρεμα. Αυτός ο καθημερινός αγώνας όμως με κάνει ράκος... Στο γραφείο νοιώθω πως ξεκουράζομαι...

[maryp]

Καλώς ήρθες στον κόσμο των φοβερών ΔΙΧΡΟΝΩΝ! Φάση είναι και φυσιολογικότατη μάλιστα! Θα περάσει! Υπομονή και... κάνε και λίγο την κουφή! Δεν είναι ανάγκη να τα ακούς όλα κι εσύ!!!

[motherof2]

Καλώς ήρθες στον κόσμο των φοβερών ΔΙΧΡΟΝΩΝ! Φάση είναι και φυσιολογικότατη μάλιστα! Θα περάσει! Υπομονή και... κάνε και λίγο την κουφή! Δεν είναι ανάγκη να τα ακούς όλα κι εσύ!!!

 

όντως είναι φάση...την περνάει και η αδερφή μου με την 2,5 χρονών κόρη της και έχει λαλήσει...άστα, όλες οι ηλικίες είναι δύσκολες .....υπομονή (μια λέξη που αν και την έχω σιχαθεί να την ακούω ΔΥΣΤΥΧΩΣ πρέπει ΟΛΟΙ οι γονείς να την έχουμε "στην κορυφή" , μπας και γλιτώσουμε το Δαφνί )

[maryp]

Κοίτα... για Δαφνί αν ενδιαφέρεσαι... σου δίνω τα κλειδιά της σουίτας που έχω κλείσει όποτε θες!!

[Αντιγόνη]

Πώς τα βγάζετε πέρα βρε κορίτσια με ΔΥΟ παιδιά??? Τι κάνετε? Εδώ με το ένα και τρελλαίνομαι!! Άν είχα και δεύτερο θα ήμουν ήδη στην σουίτα της maryp...

[ΡΟΥΛΑ]

Υπομονή θέλει Αντιγόνη και λίγο αδιαφορία, τις αντοχές σου δοκιμάζει.

[biky]

Πώς τα βγάζετε πέρα βρε κορίτσια με ΔΥΟ παιδιά??? Τι κάνετε? Εδώ με το ένα και τρελλαίνομαι!! Άν είχα και δεύτερο θα ήμουν ήδη στην σουίτα της maryp...

 

την ιδια απορεια εχω!!!!!

θελω δευτερο παιδι αλλα φοβαμαι οτι θα σαλταρω

[maspir]

Πώς τα βγάζετε πέρα βρε κορίτσια με ΔΥΟ παιδιά??? Τι κάνετε? Εδώ με το ένα και τρελλαίνομαι!! Άν είχα και δεύτερο θα ήμουν ήδη στην σουίτα της maryp...

 

την ιδια απορεια εχω!!!!!

θελω δευτερο παιδι αλλα φοβαμαι οτι θα σαλταρω

 

 

αλλη μια σαλταρισμενη!! ζωη να εχουν τα χρυσα μου,αλλα τα εχω παιξει.παροτι εχω πολυ βοηθεια απο τον αντρα μου και μαμα-μπαμπα μου με εχουν τρελανει. ο σπυρος τουρμπο,καταστρωνει σχεδια εξοντωσης μου με την μαρινα

[demi]

αχαχχαχα θα με πεθανεται απιστευτες μανουλες....

οντως ειναι που ζορικα τα πραγματα .........και εγω φοβαμαι για 2 παιδι..

εμενα εχει 2 αρνητικα το παιδακι μου...

1.δεν καθεται στο καρεκλακι του αυτοκινητου....μα με τιποτα ας λεω οποτε οπου παμε κουβαλαμε και τον παππου και την γιαγια μαζι....

2 δεν κοιμαται στο κρεβατι του μονος του ουτε για 10 λεπτα..ξυπναει και με ψαχνει δηλ χτες ξυπνησα 4 τα ξημερωματα για να κανω μπανιο και μεσα σε 5 λεπτα τον βλεπω να ανοιγει την πορτα του μπανιου και να λεει μαμα ξυπνησα....

ελεος

[biky]

αχαχχαχα θα με πεθανεται απιστευτες μανουλες....

οντως ειναι που ζορικα τα πραγματα .........και εγω φοβαμαι για 2 παιδι..

εμενα εχει 2 αρνητικα το παιδακι μου...

1.δεν καθεται στο καρεκλακι του αυτοκινητου....μα με τιποτα ας λεω οποτε οπου παμε κουβαλαμε και τον παππου και την γιαγια μαζι....

2 δεν κοιμαται στο κρεβατι του μονος του ουτε για 10 λεπτα..ξυπναει και με ψαχνει δηλ χτες ξυπνησα 4 τα ξημερωματα για να κανω μπανιο και μεσα σε 5 λεπτα τον βλεπω να ανοιγει την πορτα του μπανιου και να λεει μαμα ξυπνησα....

ελεος

 

δεν καθεται στο καρεκλακι αυτοκινητου αν δεν ειμαι πισω μαζι του

και που ειμαι ομως μετα απο 10 λεπτα βαριεται και αρχιζει το κλαμα-ουρλιαχτο,

δοκιμασα τα παντα (με ουλτρεξ λουστηκες?) παιχνιδια,βιβλια,μουσικη,να του δειχνω οοοοολα τα σκυλακια,γατακια,πουλακια στον δρομο τιποτα....

τελικα ειχα μια ιδεα και μπορουμε να κατσουμε κανα μισαωρο χωρις κλαμα,

βαλαμε τηλεοραση στο προσκεφαλο του συνοδηγου,βαζουμε τα ζουζουνια και παμε

ετσι και αλλιως σπιτι δεν βλεπει τν οποτε με 1 ωρα την εβδομαδα,δεν νομιζω να τον καταστρεφω.....

οσο για μπανιο.....αχ βαχ .....

[maryp]

Νομίζω ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε (και το προσπαθώ όσο μπορώ...) είναι να γινόμαστε παιδιά. Δηλαδή να προσπαθούμε να σκεφτόμαστε σαν παιδιά... Αυτό βοηθάει από πολλές απόψεις. Και έρχεσαι πιο κοντά τους έτσι, και δεν παίρνεις και πολλά πράγματα στα σοβαρά. Όσο για το θέμα "μπουφάν, πουλόβερ, παπούτσια" ... ντρέπομαι που το λέω αλλά τον μικρό μιά μέρα που μου έκανε τέτοια "νούμερα" του στυλ δεν θέλω αυτά τα παπούτσια αλλά δεν ξέρω ποιά παπούτσια θέλω, τον πήρα μαζί μου, αγκαλιά, για το σχολείο ΧΩΡΙΣ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ. Στο αυτοκίνητο βέβαια τα φόρεσε και κράταγε μούτρα μέχρι να φτάσουμε εκεί, αλλά δεν το ξανάκανε. Δεν θέλει κόπο... θέλει τρόπο. Α! Και Υπομονή! (δεν φημίζομαι...)

[Αντιγόνη]

maryp έχεις δίκιο... Καμιά φορά τα κολπάκια είναι πιο αποτελεσματικά.. Αλλά ας πούμε δεν μπορώ να τη βγάλω έξω χωρίς μπουφάν χειμωνιάτικα... Άσε που όταν έχω έρθει στο "αμήν" δεν έχω τη δύναμη για κολπάκια ή κάτι τέλος πάντων, γιατί έχω ήδη χάσει την ψυχραιμία μου και δεν σκέφτομαι καθαρά. Οπότε τότε φωνάζω. Όχι ότι περιμένω αποτέλεσμα με τις φωνές... Το αντίθετο μάλιστα. Χειρότερα είναι για το παιδί. Μόνο εγώ ξεσπάω έτσι λίγο... Αλλά και μεις οι έρμες ΠΟΥ να ξεσπάσουμε??? Πάντως είναι ζόρικα. Και τώρα με τα χιόνια που κλειστήκαμε μέσα 4 μέρες, τα είδα όλα...

[motherof2]

Είναι όντως "τρέλλα" με δύο παιδιά (καλά να είναι πάντα οι ψυχούλες μου!!) βέβαια το καλό, με τα δικά μου τουλάχιστον, είναι ότι παίζουν πάρα πολύ μεταξύ τους ευτυχώς, αλλά σίγουρα έχουν τις δικές τους απαιτήσεις ...( παιδιά είναι και έχουν τα δικά τους )

ενταξει, εγώ έχω και ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ με τον ύπνο τους, παρόλλο που είναι "μεγάλα"

άλλοι έχουν άλλα "προβλήματα".... σίγουρα είναι ψιλοδύσκολα τουλάχιστον από άποψη χρόνου...εγώ πάντα έχω τύψεις γιατί όταν φτάνουμε 7 το βράδυ στο σπίτι, πείτε μου τί να προλάβω ?? να παίξουμε ? να διαβάσουμε? να μαγειρέψω? να σιδερώσω ? τί ????? αχ! και να είχε 30 ώρες η μέρα!!!

[Αντιγόνη]

...εγώ πάντα έχω τύψεις γιατί όταν φτάνουμε 7 το βράδυ στο σπίτι, πείτε μου τί να προλάβω ?? να παίξουμε ? να διαβάσουμε? να μαγειρέψω? να σιδερώσω ? τί ????? αχ! και να είχε 30 ώρες η μέρα!!!

 

..και προσωπικός χρόνος μηδέν. Αυτό μου έχει πέσει πολύ βαρύ.

Ντρέπομαι λίγο για αυτό αλλά δεν μπορώ να συμφιλιωθώ 100% ακόμα με την ξαφνική στέρηση της ελευθερίας-ανεξαρτησίας...

Περιμένω αυτήν τη μία και μοναδική ώρα 11-12 το βράδυ για να χαλαρώσω, να πούμε μια κουβέντα με τον άντρα μου κρατώντας με το ζόρι ανοιχτά τα μάτια μου μέχρι τις 12 και καμιά φορά μέχρι τη 1 για να κερδίσω λίγο προσωπικό χρόνο.

[motherof2]

...εγώ πάντα έχω τύψεις γιατί όταν φτάνουμε 7 το βράδυ στο σπίτι, πείτε μου τί να προλάβω ?? να παίξουμε ? να διαβάσουμε? να μαγειρέψω? να σιδερώσω ? τί ????? αχ! και να είχε 30 ώρες η μέρα!!!

 

..και προσωπικός χρόνος μηδέν. Αυτό μου έχει πέσει πολύ βαρύ.

Ντρέπομαι λίγο για αυτό αλλά δεν μπορώ να συμφιλιωθώ 100% ακόμα με την ξαφνική στέρηση της ελευθερίας-ανεξαρτησίας...

Περιμένω αυτήν τη μία και μοναδική ώρα 11-12 το βράδυ για να χαλαρώσω, να πούμε μια κουβέντα με τον άντρα μου κρατώντας με το ζόρι ανοιχτά τα μάτια μου μέχρι τις 12 και καμιά φορά μέχρι τη 1 για να κερδίσω λίγο προσωπικό χρόνο.

 

προσωπικός χρόνος??? τί είναι αυτό? παρακαλώ ενημερώστε με ΑΜΕΣΩΣ τί θέλει να πει ο ποιητής, γιατί δεν καταλαβαίνω

 

(αν ξέρατε πόσες φορές πηγαίνω με καπέλο στη δουλειά -ευτυχώς που φέτος είναι της μόδας!- γιατί ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΛΟΥΣΤΩ )

[Αντιγόνη]

[quote name="motherof2

(αν ξέρατε πόσες φορές πηγαίνω με καπέλο στη δουλειά -ευτυχώς που φέτος είναι της μόδας!- γιατί ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΛΟΥΣΤΩ )[/quote]

 

χαχα. Και μεις χωρίς υπερβολή κλείνουμε ραντεβού με τον άντρα μου για μπάνιο (και λούσιμο, γιατί ένα ντουσάκι το κάνουμε και στις 12). Στη μία φορά την εβδομάδα έχει περιοριστεί το λούσιμο και αυτό με την ψυχή στο στόμα γιατί η καλή μου δεν τον θέλει τον μπαμπά της, και όσο κάνω μπάνιο τους ακούω να τσακώνονται και η μικρή να βροντάει να μπει στο μπάνιο...

Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε...

[Olg@]

Καλεεεεεε εσείς υποτίθεται θα μας εμψυχώνατε εμάς τις μωρομάνες του τύπου ότι όσο μεγαλώνουν καλυτερεύει η κατάσταση μπλα μπλα αρχίζουμε και ψιλοσυννενοούμαστε μπλα μπλα .... ώ ρε γλέντια που μας περιμένουν !!!

[Olg@]

 

..και προσωπικός χρόνος μηδέν. Αυτό μου έχει πέσει πολύ βαρύ.

Ντρέπομαι λίγο για αυτό αλλά δεν μπορώ να συμφιλιωθώ 100% ακόμα με την ξαφνική στέρηση της ελευθερίας-ανεξαρτησίας...

Περιμένω αυτήν τη μία και μοναδική ώρα 11-12 το βράδυ για να χαλαρώσω, να πούμε μια κουβέντα με τον άντρα μου κρατώντας με το ζόρι ανοιχτά τα μάτια μου μέχρι τις 12 και καμιά φορά μέχρι τη 1 για να κερδίσω λίγο προσωπικό χρόνο.

 

Συμφωνώ απόλυτα και ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ!!!

[maryp]

Καλεεεεεε εσείς υποτίθεται θα μας εμψυχώνατε εμάς τις μωρομάνες του τύπου ότι όσο μεγαλώνουν καλυτερεύει η κατάσταση μπλα μπλα αρχίζουμε και ψιλοσυννενοούμαστε μπλα μπλα .... ώ ρε γλέντια που μας περιμένουν !!!

 

Η καλύτερη ηλικία είναι μέχρι να βγουν απο το ρηλάξ!!! Από κει και πέρα... είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε!!

[ΡΟΥΛΑ]

Και που να τα δείτε και σε πιο μεγάλη ηλικία, δεν θα προλαβαίνετε σίγουρα να κάνετε μπάνιο γιατί: 1) δεν θα έχει μείνει ζεστό νερό, β) δεν θα έχει μείνει στο μπουκάλι ούτε αφρόλουτρο, ούτε σαπουάν, γ) (για τις μανουλες με κοριτσάκια) δεν θα έχετε μονίμος καλλυντικά για σας, δ) τα ξυραφάκια σας ξεχάστε τα.... να πω κι άλλα ή να σταματήσω

[maryp]

για συνέχισε... έχει κι άλλο??? (δε μπορεί να 'χει κι άλλο!!)

[ΡΟΥΛΑ]

κι όμως έχει.... τα ρουχαλάκια σας πρώτα θα περνάνε από ISO για να είστε σίγουρες ότι αντέχουν , βόλτες ναι καλά σίγουρα πρώτα θα πρέπει να τα πηγαίνετε στα πάρτυ και τα σχετκά και μετά να τα γυρίζετε πίσω ότι ώρα κι αν είναι, για το ΜΕΓΑΛΟ στόμα δεν λέω τίποτα, μια κουβέντα θα λέτε εσείς 10 θα σας απαντάνε. Για αυτό πιστεύω ότι η καλύτερη ηλικία είναι αυτή που είναι τώρα τα μικρά σας, μεγαλώνοντας αγριεύουν τα πράγματα!!!!!!!

[aggeliki]

Αντιγονη σε καταλαβαινω απολυτα!

ετσι ειμαστε και εμεις εδω και 7 μηνες και...

ακριβως ετσι...σαν να περιγραφεις εμας!

[Αντιγόνη]

Αχ αχ αχ βαχ.. θέλω τη μαμά μου....

[Sofia]

Κορίτσια....

εγώ θα σας εμψυχώσω.....

Κάντε υπομονή.... Από τα 3, 3 1/2 και μετά.... τα πράγματα στρώνουν!!!!!

Το παιδί μπορεί να απασχοληθεί και μόνο του... είναι απόλυτα συννενοήσιμο και συνεργάσιμο..... και μπορεί να συμμετέχει μαζί σου στις περισσότερες δραστηριότητες.....

(Βέβαια τώρα εγώ 'εχω από πίσω και τον μικρό που είναι 6 1/2 μηνών.... αλλά για κανα δυο μήνες ακόμη.. ελέγχεται.... άμα αρχίσει να περπατάει... βοήθειά μας...!)