Σχολική φοβία???

[veral]

Κορίτσια καλημέρα, θέλω και εγώ να πω το πρόβλημα που αντιμετωπίζω και δεν ξέρω πως να το λύσω. Σύμφωνα με όλα όσα διάβασα λέγεται σχολική φοβία, δεν ξέρω όμως αν είναι μόνο αυτό.

Καταρχάς να σας πω ότι έχω δυο κοριτσάκια, η μεγάλη (σχεδόν 4 χρονών) και η μικρή (13 μηνών).

Η ιστορία έχει ως εξής :

Η μεγάλη γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 2006 και σε ηλικία 8 μηνών ξεκίνησε παιδικό σταθμό, διότι εγώ εργάζομαι. Την περίοδο αυτή ο σύζυγός μου διορίστικε σε άλλη πόλη, οπότε μείναμε και μόνες μας. Τον βλέπαμε 10 - 15 μέρες το μήνα, σπαστά.

Μέχρι να γεννηθεί η μικρή μου κόρη, το 2008, εγώ και η μεγάλη ήμασταν αυτοκόλλητες, λόγω συνθηκών, όλα τα κάναμε μαζί, χωρίζαμε μόνο το πρωι που πήγαινα εγώ δουλειά και αυτή σχολείο. Το 2008 γεννήθηκε η μικρή και για ένα χρόνο καθόμασταν εγώ και ο άντρας μου. Εγώ ξεκίνησα δουλειά φέτος τον Αύγουστο και ο άντρας μου ξεκινάει σε ένα μήνα.

Η κόρη μου παρόλο που εμείς καθόμασταν συνέχισε να πηγαίνει παιδικό, όμως σ' αυτόν της περιοχής μας πλέον (2 χρόνια σε έναν και τώρα 2 χρόνια σε άλλο παιδικό σταθμό). Την άνοιξη, λόγω ιώσεων δεν πηγε, όπως και το καλοκαίρι, γιατί ήμασταν όλη μέρα κάθε μέρα στη θάλασσα.

Όταν ξεκίνησα τη δουλειά είχα πρόβλημα, δεν ήθελε να φεύγω, άρχισε να δείχνει ότι δεν θέλει το μπαμπά της και γενικότερα στο χρόνο αυτό, από τότε που γεννήθηκε η μικρή, ήθελε όλα να τα κάνω εγώ και τίποτα ο μπαμπάς της που μέχρι τότε λάτρευε (να την ντύσω, να την κοιμίσω, να πάμε μαζί τουαλέτα - παρόλο που πήγαινε μονη της και της άρεσε-, να τη χτενίσω κτλ κτλ.). Έχει κολλήσει πάνω μου σε σημείο να με πνίγει.

Στο σχολείο κλαίει και χτυπιέται, μέχρι να φύγω, μετά όλα καλά, νιώθω ότι την παρατάω, τα προηγούμενα χρόνια δεν είχα πρόβλημα, τώρα γιατί?

Κάθε πρωί μου λέει το εξής "μαμά θα πάμε σχολείο, εγώ θα κλάψω, εσύ θα φύγεις και μετά θα σταματήσω" και έτσι γίνεται, όμως μέχρι να φύγω, χτυπιέται και γατζώνεται πάνω μου. Μου λέει ότι μεγάλωσε και θέλει να πάει στο ίδιο σχολείο με τα ξαδέρφια της. Μου λέει διάφορα. Και κατά καιρούς μου λέει "μαμά δεν θέλω να πεθάνεις και κλαίει, δεν θέλω να μας αφήσεις ποτε".

Κάθε βράδυ, ήθελε να πηγαίνουμε στο δωμάτιο της και να περιμένω να κοιμηθεί, τώρα θέλει να την πηγαίνω και να της λέω ότι πηγαίνω να βάλω πυτζάμες ή ότι πηγαίνω να πιω νερό και αυτή κοιμάται.... κάθε βράδυ όμως (ίσως νιώθει ασφάλεια έτσι).....

Τις τελευταίες μέρες αφήνει λίγο και το μπαμπά της να ασχοληθεί μαζί της, ο οποίος την λατρεύει και στεναχωριέται νομίζοντας ότι αυτή δεν τον αγαπάει.....

Τι να κάνω? είναι κολλημένη σ εμένα? είναι σχολική φοβία (γιατί αυτά απ' όσο διάβασα είναι συμπτώματα της φοβίας)? τι είναι? να συμβουλευτώ ειδικό? τι να κάνω?

Είχε κάποια άλλη μανούλα το ίδιο πρόβλημα και πως το αντιμετωπίσατε? Αντιμετωπίζεται?

Σε λίγες μέρεςς τελειώνει η άδεια του άντρα μου και φεύγει πάλι, θα μείνουμε εγώ και οι κόρες μου πάλι μόνες και θα τον βλέπουμε πάλι κάποιες μέρες το μήνα.... θα τα καταφέρουμε ή θα κολλήσει και η μικρή πάνω μου?

 

 

Σας κούρασα ίσως, αλλά θα ήθελα να με βοηθήσετε΄.

[Eliza]

Ρίξε μια ματιά εδώ

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=40756

[veral]

Σ ευχαριστώ πολύ Ελιζάκι μου, μέσα από τη δική σου εμπειρία, νομίζω πως ένιωσα μεγάλη ανακούφιση. Νόμιζα ότι το παιδί μου είχε πρόβλημα, αλλά τώρα κατάλαβα ότι είναι κάτι φυσιολογικό, ελπίζω να περάσει γρήγορα....

Σ ευχαριστώ και πάλι.

Εσάς σας έφυγε αυτό το κόλημα και η έλλειψη ασφάλειας χωρίς της μαμά? Αν ναι πόσο καιρό κράτησε?

[elenik]

δες και εδω

[veral]

elenik σ ευχαριστώ και εσένα, έχω ήδη διαβάσει το άρθρο αυτό, όπως και πολλά άλλα. Με βοηθάτε πολύ κορίτσια με τις απαντήσεις σας και τις παραπομπές σας.

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας,

για την σχολική φοβία μπορείτε να δείτε κι εδώ:

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=42039&highlight=%D3%F7%EF%EB%E9%EA%DE+%F6%EF%E2%DF%E1

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=48062&highlight=%D3%F7%EF%EB%E9%EA%DE+%F6%EF%E2%DF%E1

[Eliza]

αν προσέξεις τις ημερομηνίες θα δεις ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε έξαρση μαμακίασης ...ένα 6μηνο μετά τη γέννηση της μικρής με την έναρξη του παιδικού

[veral]

Ναι Ελίζα μου, τις είδα και το κατάλαβα, αφού όμως σου έκανα την ερώτηση.

Εμάς η μικρή μας είναι 13 μηνών και ακόμα συνεχίζετε η ίδια κατάσταση. Εχθές το απόγευμα ήμασταν σε ένα πάρτυ και ήθελε να είμαι σε σημείο τέτοιο ώστε να με βλέπει, όσο έπαιζε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να μην προσέχω τόσο πολύ τη μικρή και αυτή να τρώει ότι έβρισκε μπροστά της, από πιάτα ξένα....