Φοβίες...

[indica]

Έχετε φοβίες? Τις αποκτήσατε αφού γεννήσατε ή τις είχατε πάντα?

[nicole23]

Εγώ φοβάμαι τα ζώα. Από μικρή

[eirini]

Εγώ πάντα φοβόμουν τις κατσαρίδες...Έχω χοντρό πρόβλημα. Παλαιότερα ήμουν με παρέα κ καθώς βολτάραμε στα στενά της πόλης εντόπισα το βρωμερό κ τρισάθλιο έντομο κάπου στα 2 μέτρα..Πανικοβλήθηκα κ έσπρωξα τον φίλο μου πάνω σε μία τζαμαρία εκ δεξιόν μου κ την κολλητή μου στη μέση του δρόμου εξ αριστερόν... Όπως καταλαβαίνεις άκουσα τα χίλια όσα μετά και από τους δύο.

Χωρίς υπερβολές θεωρώ ότι μου χαλάει την ποιότητα ζωής. Τα καλοκαίρια η πόλη τιγκάρει από αυτά τα ιπτάμενα σιχαμένα πράματα και γω πάω τοίχο τοίχο μην πετύχω καμία..

Ααααα, και όταν η πολυκατοικία που στεγάζεται το γραφείο μου αποφασίζει να κάνει απεντόμωση...Τρελό χαβαλέ. Πέρυσι έκλεισα την πόρτα να γλιτώσω από απρόοπτες επισκέψεις κ φιλοτιμήθηκε ο εντομοκτόνος να κάνει κ μέσα στο γραφείο 1-2 ψεκασματάκια. Μπαίνει στο γραφείο κ γω τσιρίζω "κλείσε κλείσε μην μπει καμία μέσα" Φυσικά κ μία πρόλαβε να μπει κ γω άσπρισα. Του λέω σε παρακαλώ σκότωσέ τη, θα λιποθυμήσω. Και τί απαντάει το άτομο..."Α, δε μπορώ..τις φοβάμαι" ....Εκεί κατάλαβα ότι υπάρχουν κ χειρότερα!!!

[Ntimi]

η μεγαλύτερή μου φοβία ήταν και είναι και θα παραμείνουν οι κατσαρίδες!!! (δεν θέλω σχόλια )

 

Αλλά ας σοβαρευτώ τώρα, είναι λογικό να έχουμε φοβίες μετά τη γέννα. Μην ξεχνάμε ότι το πλασματάκι που φέραμε στον κόσμο εξαρτάται απο μας για τα πάντα. Ας πούμε εγώ τρέμω κάθε φορά που πάω να τον κάνω μπάνιο μην γλιστρίσω και πέσουμε κάτω ή μην πάθω γενικά κάτι μέσα στο σπίτι και είμαι μόνη μου με το μωρό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που ακόμα και τώρα που κοιμάται πάω να "ελέγξω" αν αναπνέει. , δεν το κάνω μεν τόσο συχνά αλλά το κάνω.

 

(αυτό με τις κατσαρίδες ισχύει )

[souzy]

Αστα να πάνε....

Από τότε που γέννησα φοβάμαι σαν τρελή...

Δεν κλείδωνα ποτέ στο σπίτι ακόμα και αν ήμουν μόνη. Τώρα τριπλοκλειδώνω. Επειδή το δωμάτιο του μικρού είναι κάπως μακριά από το δικό μας (καλά μη φανταστείς, σε σπίτι 100 τμ πόσο μακριά να είναι...) φοβάμαι ότι θα μπει κάποιος και θα του κάνει κακό. Κι εγώ δεν θα προλάβω ή θα με εμποδίσει να πάω... Το σκέφτομαι και με πιάνει το στομάχι μου τώρα...

Και διάφορα άλλα. Ότι θα μου πάρουν το καρότσι στο δρόμο κλπ.

Τρελή τελείως...

[indica]

Εγώ πάλι φοβάμαι το σεισμό... κ όσοι ζησανε το σεισμό στην Αθήνα πριν κ΄ποια χρόνια νομίζω καταλαβαινουν.... ισως εχς επηρεαστει κ απο το γεγονος στην Ιταλία...

Τέτοιου είδους φοβίες δεν έχετε?

[hasmouritsa]

Εγώ πάλι φοβάμαι τα σκυλιά

Ανεξαρτήτως μεγέθους, απο κανίς μέχρι ντόπερμαν. Βέβαια υπάρχει εξήγηση. Δεν τα φοβόμουν καθόλου, αλλά μια μέρα όταν ήμουν μικρή κι έπαιζα με τα παιδία, ήρθε ένα αδέσποτο σκυλί να "παίξει" μαζί μας. Τότε η θεία μου, (που επίσης τρέμει τα σκυλιά) απο τον πανικό της μήπως μου επιτεθεί, κι ενώ εμείς παίζαμε με το σκυλί, με αρπάζει και αρχίζει να τρέχει σαν τρελή, πίσω της όπως ήταν φυσικό έτρεχε και ο σκύλος, και πιο πίσω τα υπόλοιπα παιδιά... το αποτέλεσμα πέφτει κάτω η θεία (εμ βέβαια με ένα παιδί αγκαλιά, με παντόφλες, και πανικόβλητη που πας ρε θειά;; εγώ πάνω απ' τη θεία και πάνω μου ο σκύλος...

Από τότε όταν δω σκυλί μου κόβονται τα πόδια... γαβ γαβ..

Για τις φοβίες που απέκτησα απ' όταν έκανα την μπέμπα, ας μην μιλήσω γιατί δεν βλέπω να κοιμάμαι απόψε...

[nicole23]

hasmouritsa πως αντιμετωπίζεις αυτό το φόβο? σε ρωτάω γιατί και γω τρέμω τα σκυλιά και έχω γινει άπειρες φορές ρεζίλι

[anthula]

Εγώ πάλι φοβάμαι το σεισμό... κ όσοι ζησανε το σεισμό στην Αθήνα πριν κ΄ποια χρόνια νομίζω καταλαβαινουν.... ισως εχς επηρεαστει κ απο το γεγονος στην Ιταλία...

Τέτοιου είδους φοβίες δεν έχετε?

 

ακριβώς την ίδια φοβία.

Βέβαια δεν μένω Αθήνα ούτε έζησα τον σεισμό της Αθήνας από κοντά, το έζησα όμως μέσα από την τβ και με είχε επηρεάσει πάρα πολύ.

Μιλάμε για τρελό φόβο έτσι;

Όταν κάνει λίγο να κουνήσει δυστυχώς δεν βρίσκω παρέα να βγω έξω από το σπίτι.

Αρχίζω τις ετοιμασίες με μπουκάλια νερού δίπλα σε κάθε κρεβάτι, βάζω στα παιδιά τις κάλτσες τους να μην γίνει κάτι και χρειαστεί να βγούμε άρων άρων και κρυώνουν, ετοιμάζω έναν σάκο με τα απαραίτητα, τον μικρό που κοιμάται στο πάνω κρεβάτι τον ξυπνάω και τον φέρνω στο σαλόνι γιατί πως θα τον κατεβάσω στα γρήγορα από εκεί; κάνω διάφορα τέτοια και με κοριδεύουν οι γνωστοί.

Τώρα στον σεισμό της Ιταλίας δεν είδα καθόλου τβ γιατί θα είχα αϋπνίες μετά.

 

Μια άλλη φοβία που έχω είναι όταν οδηγώ την νύχτα σε κάποια απόμερη περιοχή και με πιάσει κόκκινο στο φανάρι...παναγίτσα μου

[ifi79]

Φοβάμαι τα φίδια... Στην τιβι τα βλέπω και κόβω λάσπη!!!!

 

Φοβάμαι τις πτήσεις με αεροπλάνα... Όσες φορές ταξίδεψα πήρα ηρεμιστικό, για 45 λεπτά ταξίδι...

 

Φοβάμαι τον οδοντίατρο, πριν τον επισκεφθώ περνάω μια βόλτα από τον ψυχίατρο...

 

Φοβάμαι όταν ανεβοκατεβαίνω σκάλες με το Μαράκι μου αγκαλιά, όταν περπατάω με το Μαράκι μου αγκαλιά, φοβάμαι τα αυτοκίνητα και τους τρελλούς οδηγούς που δεν σέβονται τίποτα, όταν βγάζω βόλτα το Μαράκι μου με το καρότσι. Φοβάμαι κάθε φορά που κάνουμε εμβόλια για τυχόν παρενέργειες.

Φοβάμαι ότι κακό βάζω στο μυαλό μου που μπορεί να συμβεί στο παιδί μου και αρρωσταίνω κυριολεκτικά!

 

Παναγίτσα μου έχε καλά όλα τα παιδιά του κόσμου και μαζί και το δικό μου!

[hasmouritsa]

nicole23, κι εγώ το ίδιο...

Δεν τον αντιμετωπίζω δυστυχώς.. δεν μπορείς να φανταστεί τι έχω κάνει..

αλλάζω στενά, πεζοδρόμια, κρατιέμαι από αγνώστους μέχρι να φύγει απο κοντά μου.. μπαίνω σε μαγαζιά..

Κι απορώ πως αυτό που για κάποιους είναι ο καλύτερος φίλος τους ( αυτό πάλι δεν το καταλαβαίνω...), για μένα είναι ο χειρότερος εφιάλτης..

Όμως τώρα με το μωρό, που βγαίνουμε δυό μας με το καρότσι, είμαι πιο θαρραλέα, φοβάμαι περισσότερο για την μπέμπα και όσες φορές ήρθα αντιμέτωπη με σκύλο.. περπατούσα άργα μεν.. προσεκτικά δε, χωρίς να αγχωθώ πολύ,(για τα δικά μου δεδομένα) πάντα βέβαια ψάχνοντας για κανέναν άνθρωπο δίπλα μου, κοιτάζοντας συνέχεια προς τα που πάει, και λέω και κανένα ΞΟΥΤ....

Εχω ακούσει όμως, ότι αν χτυπήσεις, π.χ εφημερίδα ή περιοδικό, κάτι χοντρό χάρτινο τέλος πάντων στο μηρό σου δυνατά... φοβάται και απομακρύνεται.. τώρα δεν ξέρω γιατί εγα από την τρομάρα μου, μάλλον θα το φάω παρά θα το χτυπήσω...

[kallisto]

Εγώ πάλι φοβάμαι το σεισμό... κ όσοι ζησανε το σεισμό στην Αθήνα πριν κ΄ποια χρόνια νομίζω καταλαβαινουν.... ισως εχς επηρεαστει κ απο το γεγονος στην Ιταλία...

Τέτοιου είδους φοβίες δεν έχετε?

 

 

 

 

Αν έχουμε λέει!!!!!!!!

Μόνο αυτό σκέφτομαι απο χθές

[antigonii]

εγω παλι φοβαμαι τα ψαρια οσοι το ξερουν με κοροιδευουν αλλα εμενα με πιανει τρεμουλο μονο που τα βλεπω(και εννοειτε δεν τα τρωω!) οσο για την μπουμπουκα μου φοβαμαι οπως και ολες η μαμαδες τα παντα ακομη και αν καποιος κοιταξει λιγο περιεργα εγω τρεμω μηπως θελει να του κανει κακο ισως ειμαι υπερβολικη αλλα με τοσα που ακουω φυλαγομαι!!!

[nicole23]

nicole23, κι εγώ το ίδιο...

Δεν τον αντιμετωπίζω δυστυχώς.. δεν μπορείς να φανταστεί τι έχω κάνει..

αλλάζω στενά, πεζοδρόμια, κρατιέμαι από αγνώστους μέχρι να φύγει απο κοντά μου.. μπαίνω σε μαγαζιά..

Κι απορώ πως αυτό που για κάποιους είναι ο καλύτερος φίλος τους ( αυτό πάλι δεν το καταλαβαίνω...), για μένα είναι ο χειρότερος εφιάλτης..

Όμως τώρα με το μωρό, που βγαίνουμε δυό μας με το καρότσι, είμαι πιο θαρραλέα, φοβάμαι περισσότερο για την μπέμπα και όσες φορές ήρθα αντιμέτωπη με σκύλο.. περπατούσα άργα μεν.. προσεκτικά δε, χωρίς να αγχωθώ πολύ,(για τα δικά μου δεδομένα) πάντα βέβαια ψάχνοντας για κανέναν άνθρωπο δίπλα μου, κοιτάζοντας συνέχεια προς τα που πάει, και λέω και κανένα ΞΟΥΤ....

Εχω ακούσει όμως, ότι αν χτυπήσεις, π.χ εφημερίδα ή περιοδικό, κάτι χοντρό χάρτινο τέλος πάντων στο μηρό σου δυνατά... φοβάται και απομακρύνεται.. τώρα δεν ξέρω γιατί εγα από την τρομάρα μου, μάλλον θα το φάω παρά θα το χτυπήσω...

καλά, το χειρότερο είναι ότι πολλοί φιλόζωοι δεν καταλαβαίνουν ότι φοβάμαι, αλλά νομίζουν ότι δεν μου αρέσουν τα σκυλιά.. άντε να τους εξηγήσεις...

[Μαριλίνα]

Αυτό με τις κατσαρίδες:

τις σιχαίνομαι... στην κυριολεξία, όμως!! Όταν βλέπω καμία η πρώτη μου αντίδραση είναι να φωνάξω τον άντρα μου να τη σκοτώσει (μικρή ή μεγάλη).

Είχα πάθει μεγάλο σοκ στον 6ο μήνα εγκυμοσύνης: Μπήκα στο μπάνιο κατά τις 2 το βράδυ και βλέπω ένα γαϊδούρι να χώνεται κάτω από το πλυντήριο ρούχων και ένα ακόμα κάτω από το ντουλάπι που έχουμε. Ο σύζυγος κοιμόταν στον καναπέ μετά από μία βραδιά οινοποσίας με φίλους. Άρα δεν υπήρχε περίπτωση να ξυπνήσει. Επίσης, δεν άφηνα το πεδίο... αφύλαχτο να πάω να τον ταρακουνήσω. Δεν συζητάω να τραβάω στην κατάστασή μου πλυντήρια κλπ. παίρνω λοιπόν το αφρόλουτρο και το χύνω όλο στην είσοδο του μπάνιου με σκοπό να κολλήσουν αν πάνε να βγούνε. Την άλλη μέρα το πρωί... εξολοθρεύτηκαν...

 

Επίσης, από όταν έγινα μάνα, φοβάμαι για το παιδί μου... κάτι φορές σε σημείο υστερίας. Και να εξηγιέμαι: τρέχει, πέφτει, χτυπάει και δεν κάνω σαν την υστέρω. όταν κυκλοφορούμε, όμως, οι δυο μας και βλέπω περίεργες φάτσες, μην μου πάθει τίποτα κλπ...

[DALIA]

εγω φοβάμαι τις φυσικές καταστροφες ( π.χ. σεισμούς ) , αεροπλάνα.. και φυσικά τις ανίατες αρρωστιες

[mammy]

εγω φοβάμαι τις φυσικές καταστροφες ( π.χ. σεισμούς ) , αεροπλάνα.. και φυσικά τις ανίατες αρρωστιες

 

Κι εγώ επίσης

[eirini]

Αυτό με τις κατσαρίδες:

τις σιχαίνομαι... στην κυριολεξία, όμως!! ... παίρνω λοιπόν το αφρόλουτρο και το χύνω όλο στην είσοδο του μπάνιου με σκοπό να κολλήσουν αν πάνε να βγούνε. Την άλλη μέρα το πρωί... εξολοθρεύτηκαν....

 

Χαχαχα!! Κάτι τέτοια κουλά με αφρόλουτρα και οινοπνεύματα έχω κάνει κ γω!!!!Χαχα!!! Μια φορά είχα μπει για μπάνιο κ την ώρα που τραβάω την κουρτίνα της μπανιέρας βλέπω το σίχαμα να τρέχει κατά μήκος της....

ΠΑ-ΝΙ-ΚΟΣ!!!

 

Περιττό να σας πω ότι βγήκα τσίτσιδη από το μπάνιο κ έτρεχα σαν τρελή μες στο σπίτι...Thank God ήμουν μόνη...με το σίχαμα...

[katerina26]

Καλημέρα!! Να το πω????Εγω εκτός από σεισμούς, κατσαρίδες, φίδια κλπ που πιστεύω ότι όλοι λίγο πολύ τα σιχαινόμαστε και τα φοβόμαστε, φοβάμαι περισσότερο ......τις πεταλούδες

[fairytale]

Καλημέρα!

Εγώ φοβάμαι απίστευτα τα αεροπλάνα....δεν έχω μπει ποτέ και ούτε πρόκειται!!!

Και το ωραίο είναι οτι κι ο άντρας μου αρνείται να μπει σε αεροπλάνο γιατί είχε δει 3 μέρες συνεχόμενα στον ύπνο του, οτι σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα!!!

 

Και τις κατσαρίδες φοβάμαι αλλά όχι μόνο επειδή είναι σιχαμερές...έχω και αλλεργία σε αυτές και αν με ακουμπήσουν μπορεί να βρεθώ στο νοσοκομείο με αλλεργικό σοκ!!!

 

Και πλέον, επειδή θα γίνω μανούλα, έχω ήδη αρχίσει να φοβάμαι για το οτιδήποτε μπορεί να συμβεί στο παιδί μου!!! Μήπως να παραγγείλω μια γυάλα να το κλείσω για να έχω λιγότερο άγχος??????

[nicole23]

Καλημέρα!! Να το πω????Εγω εκτός από σεισμούς, κατσαρίδες, φίδια κλπ που πιστεύω ότι όλοι λίγο πολύ τα σιχαινόμαστε και τα φοβόμαστε, φοβάμαι περισσότερο ......τις πεταλούδες

 

Να φανταστώ ότι στο παιδάκι σου δεν τραγουδας το "μια ωραία πεταλούδα"

[sabrina]

σεισμός ,σεισμός , σεισμός........και πάλι σεισμός

[indica]

σας τυχαίνει ΑΥΤΟ που φοβάστε.. ΑΥΤΟ να σας τυχαίνει? εγς απο οταν γεννισα ολο κατι τετοια παθαίνω....

[vickypap]

φοβαμαι την φωτια.αρρωστημενα ομως.δεν παω σε μερη που ειναι δυσκολο να βγω αν πιασει φωτια.για παραδειγμα δεν παω σινεμα.νομιζω οτι θα πιασουν φωτια τα μηχανηματα και με τον πανικο θα φυγουν ολοι και εγω θα καω.εχω ομως τρελλα με τα αεροπλανα.πηγαινω για καφε στο κτηριο του αεροδρομιου μονο και μονο για να τα βλεπω.περιεργο αλλα δεν φοβαμαι αν πιασει φωτια το αεροπλανο.δεν ξερω πως να το εξηγησω.

εζησα την φωτια στο πευκοχωρι χαλκιδικης στις 21/8/2006 δευτερα,δεν θα το ξεχασω ποτε.στις 7 το απογευμα μαζευαμε πανικοβλητη οτι μπορουσαμε για να φυγουμε.η μαμα μου πηρε τροφιμα ο μπαμπας μου νερο ο θειος μου τα σκυλια μας εγω...............τα προσκλητηρια και την λιστα με τους καλεσμενους. η φωτια ηταν διπλα μας.απο το σπιτι εκαψε 2 δεντρα και ευτυχως τιποτα αλλο.

 

να σας πω για την φοβια σας με τα σκυλια.επειδη ακριβως εχω και εγω φοβιες οπως ολος ο κοσμος,καταλαβαινω και την δικη σας φοβια.μια φιλη μου που ετρεμε στην ιδεα να μπει στο σπιτι μου λογω του σκυλου μου (5 κιλα ειναι ο καημενος).ωσπου της ειπα οτι δεν πρεπει να τον δινει σημασια για να μην του δινει θαρρος.να μην τρεμει οταν τον βλεπει γιατι ετσι αγριευουν τα σκυλια και τοτε μπορει να επιτεθει και σιγα σιγα με την καθημερινη επαφη εχουν γινει κολλητοι.τον ταιζει στο στομα καθονται διπλα διπλα και κυνηγιουνται μεσα στο σπιτι.

ο παππους μου ελεγε οτι αν νοιωσει ο σκυλος οτι τον φοβασαι τοτε μπορει να επιτεθει και για να μην κυνδινεψει ο ανθρωπος πρεπει να ξαπλωσει κατω μπρουμυτα ωστε να καταλαβει ο σκυλος οτι νικησε.

[pitsinaki]

Εχω ακούσει όμως, ότι αν χτυπήσεις, π.χ εφημερίδα ή περιοδικό, κάτι χοντρό χάρτινο τέλος πάντων στο μηρό σου δυνατά... φοβάται και απομακρύνεται.. τώρα δεν ξέρω γιατί εγα από την τρομάρα μου, μάλλον θα το φάω παρά θα το χτυπήσω...

 

Θα σου πρότεινα να το αποφύγεις... Υπάρχουν σκυλιά -όπως μια τριάδα που είχαμε στην παλιά μου πολυκατοικία- που ακριβώς αυτού του είδους οι κινήσεις τα κάνουν έξω φρενών.

Πάντα την έπεφταν σε όποιον προσπαθούσε να τα διώξει, ακόμα περισσότερο με ξύλα ή οτιδήποτε κρατούσαν στα χέρια. Καλύτερα να μείνεις ακίνητη, να του μιλήσεις χαρωπά -τι σου λέω τώρα, θα με βρίζεις- κ σιγά σιγά να συνεχίσεις το βήμα σου.

Αν δε θες να του μιλήσεις, μείνε απλά ακίνητη, άστο να σε μυρίσει κ να απομακρυνθεί.

 

Το μόνο που δε φοβάμαι είναι τα σκυλιά, έχω βρεθεί ωστόσο σε καταστάσεις που με έχουν κυκλώσει σε ξένες γειτονιές σκυλιά με άγριες διαθέσεις κ έτσι τη βγάζω καθαρή.

 

 

Όσον αφορά τις φοβίες... αλφαβητικά ή χρονολογικά;

Τώρα ιδιώς με το μωρό κάνω αγώνα για να σκέφτομαι λογικά.

Αυτό με το σεισμό το σκέφτομαι κ εγώ κ έχω μελετήσει πού θα μπούμε σε περίπτωση σεισμού. (στης Αθήνας ήμουν, αλλά ψύχραιμη, τώρα με το μωρό μού πάει να!)

 

Φοβάμαι επίσης να μη μου απαγάγουν το μωρό.

Φοβάμαι το σκοτάδι.

Φοβάμαι μην πάθω εγώ κάτι κ τι θα γίνει το μωρό χωρίς τη μάνα του...

 

Είναι άπειρα... και νιώθω χαζή που αφήνω το μυαλό μου να κάνει τέτοιου είδους σκέψεις...