Baby sitting απο άλλη μαμά

[roz]

Επειδή θέλω να είμαι με το παιδί μου στο σπίτι σκέφτομαι να σταματήσω να εργάζομαι. Απο την άλλη δεν θέλω να σταματήσω να είμαι αυτόνομη.

 

Έχω σκεφτεί ότι για να τα συνδυάσω και τα δύο θα μπορούσα να κάνω φύλαξη παιδιού στο σπίτι μου μαζί με την δικιά μου.

 

Πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι εφικτό;

 

Θα το επιλέγατε;

[Λίτσα]

Γειά σου roz!

Νομίζω πως αυτό που σκέφτεσαι να κάνεις είναι αρκετά δύσκολο. Το είχα σκεφτεί να το κάνω όταν απέκτησα το πρώτο μου παιδάκι αλλά μετά επέλεξα να επιστρέψω στην δουλειά μου. Τωρα που έχω και δεύτερο παιδάκι ευχαριστώ τον Θεό που με φώτισε και δεν έκανα το babysitting πριν απο δύο χρόνια. Τα παιδιά μου έχουν διαφορά ηλικίας 20 μήνες. Ειναι και τα δύο μωρά ουσιαστικά αλλά με διαφορετικές ανάγκες. Στο σπίτι επικρατεί πανικός. Το μωρό θέλει ιδιαίτερη φροντίδα , θέλει το κου πε πε και το κου κου τζα και η κόρη μου που είναι 2 1/2 θέλει να παίζουμε τουβλάκια, να ζωγραφίσουμε και να διαβάσουμε. Ασε που θα περιοριστεις με δύο παιδιά και δεν θα μπορείς να βγαίνεις έξω γιατί είναι λίγο δύσκολο να τα κουμαντάρεις ακόμη και με το καρότσι.

Σκέφτηκές ότι θα περνάς τουλάχιστον ένα οκτάωρο τρέλλας?????

Γιατί και η μαμά που θα σε εμπιστετεί το μωράκι της θα έχει και ανάλογες απαιτήσεις από την στιγμή που θα σε πληρώνει. Τώρα θα μου πεις τι θα γίνει όταν θα αποκτήσω εγώ δεύτερο παιδί? Τότε θα αποζητάς να πας στη δουλειά σου όσο το δυνατόν πιο γρήγορα!!!!!! Πλάκα σου κάνω. Απλά σου μιλάω εντελώς εμπειρικά. Εγώ επειδή έμαθα να είμαι ανεξάρτητη από πολύ μικρή ακόμη και με δύο παιδιά προτιμησα να επιστρέψω πίσω στην δουλειά μου για να αλλάζω και εγώ παραστάσεις , να ντύνομαι , να νιώθω ότι κάτι προσφέρω και όταν επιστρέφω στο σπίτι να είμαι ήρεμη και να ασχολούμαι εποικοδομιτικά 2-3 ώρες με τα παιδιά μου, πάρα να ειμαι όλη την ημέρα μαζί του και να ασχολουμαι με το νοικοκυριό και να τους "φωνάζω΄" όλη την ημέρα. Να μην μπορώ να βρω χρόνο να ασχοληθώ δημιουργικά μαζί τους. Πέρασα και απο αυτό το στάδιο γιατί καθισα με γονική άδεια 6 μήνες και διαπίστωσα πως τουλάχιστον για εμένα ήταν καλύτερα να επιστρέψω στην δουλειά και ας κουράζομαι περισσότερο.

Βέβαια η επιλογή είναι δική σου!

[roz]

Και εγώ κάθισα σπίτι τους πρώτους 6 μήνες. Και έζησα το δράμα παντόφλα, πυτζάμα και μαλλί αφάνα. Γύρισα στη δουλειά μου και ήμουν πανευτυχής που ξανάγινα γυναίκα !!!

 

Όμως τώρα που η μικρή μεγαλώνει και κάθε πρωί γατζώνεται επάνω μου και κλαίει όταν την παίρνω αγκαλια για να την φιλήσω πριν φύγω, τρελλαίνομαι .... και έχω φρικτές τύψεις.

 

Για αυτό σκέφτομαι αυτή τη λύση η οποία δνε ξέρω καν αν είναι εφικτή. Δεν ξέρω κατά πόσο ένας γονέας θα δεχόνταν αντί να έχει baby sitter ή να το πάει σε βρεφονηπιακό σταθμό το παιδί του, θα επέλεγε να το πήγαινε σε ένα άλλο χώρο με ένα άλλο παιδάκι.

[Λίτσα]

Αν ειναι αυτό που σου αγχώνει μη τρελλαίνεσαι.

Ειναι μια περίοδος που περνάει το μικρό. Πόσο ακριβώς είναι?????

Αυτό λέγεται "αγχος αποχωρισμού" και το παρουσιάζουν σχεδόν όλα τα παιδάκια. Πρέπει να του μιλήσεις και να του πεις " η μανούλα θα παει στη δουλεια για να έχουμε λεφτά και μετά να μπορούμε να πάμε πχ να αγοράσουμε παιχνίδια, ρούχα ή να πάμε στον παιδότοπο. Μόλις τελειώσω θα έρθω να σε πάρω και να δεις που θα πάμε". Μπορειτε να υιοθετήσετε και ένα τρόπο αποχαιρετισμού και να είναι ο μυστικός κώδικας επικοινωνίας σας. Εγώ με την κόρη μου έχουμε το εξής :κάθε πρωί που την αφήνω στο σταθμό εκτός που με χαιρετάει , σκύβω ανταλλάσουμε ένα φιλάκι, γατζώνεται στο λαιμό μου και περιμένει να της πω΄κάτι στο αφτί. Καθε μέρα της ψυθιρίζω κάτι πχ να εισαι φρόνιμη, μόλις σχολάσω θα έρθω να σε πάρω και θα παιζουμε όλο το απόγευμα" και μετά της αφήνω.

Δοκίμασε κάτι τέτοιο να δεις πως θα λειτουργήσει και τα λέμε.

Πάντως η φάση παντόφλα είναι πολυ δύσκοληηηηηη.....

[roz]

H δική μου είναι μόλις 9 μηνών. Συνήθως την φιλάω και της λέω ότι την αγαπάω όταν φεύγω.

 

Νομίζω ότι δείχνει πολύ νωρίς αυτά τα "σημάδια αποχωρισμού".

 

Ναι γμτ η φάση παντόφλα είναι φρικτή !

[anima]

Γειά σου και απο μένα ροζ.

Νομίζω ότι αυτό που σκέφτεσαι να κάνεις είναι μια πολύ καλή ιδέα.Μένω στην Αμερική και έχω ενα γιο 14 μηνών.Μια πολύ καλή μου φίλη η οποία έχει ένα παιδί στην ηλικία του γιου μου, δουλεύει έτσι στο σπίτι.Κρατάει μάλιστα δυο μωρά και όχι ένα.Νομίζω ότι αν τα παιδιά δεν έχουν πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας (φαντάζομαι πως με ένα βρέφος θα είναι πιο περίπλοκο) τα πράγματα είναι πιο εύκολα.Τα παιδιά απασχολούν το ένα το άλλο.Το τρέξιμο δεν το γλυτώνεις είτε μείνεις στο σπίτι είτε βγεις έξω για δουλειά. Έχω σκεφτεί να το κάνω και εγώ όταν επιστρέψω Ελλάδα γιατί θέλω να συνεχίσω να μένω στο σπίτι.Απ΄ότι γνωρίζω η οκτάωρη απασχόληση φύλαξης ενός παιδιού, μπορεί να αποφέρει ένα βασικό μισθό.Εγώ θα ένιωθα πολύ πιο άνετα να αφήσω το γιό μου σε μια άλλη μαμά, τη στιγμή μάλιστα που θα έχει για παρέα και άλλο παιδί.Όσον αφορά το άγχος του αποχωρισμού νομίζω ότι δεν είναι νωρίς.Από αυτά που έχω διαβάσει και μου έχει πει και ο παιδίατρος μου, είναι φάση της ηλικίας.Απόλαυσέ το!

Καλή επιτυχία σ΄ότι κι αν αποφασίσεις.