Κλάμματα στον παιδικό.

[hara]

Καλημέρα σας.

 

Ήρθε η ώρα να πάει και η μικρή μου κόρη παιδικό σταθμό (2,5 χρ).

Την πηγαίνουμε στο ίδιο δημοτικό που πηγαίνει και η μεγάλη μου κόρη(4,5χρ.).

Η δασκάλα της μικρής μου φαίνεται πολύ καλή.

 

Ήμαστε στη δεύτερη εβδομάδα που πηγαίνει η Κωνσταντίνα.

Ξεκίνησε πολύ καλά την περασμένη εβδομάδα και ήμουν και εγώ εκεί όλες τις μέρες ώστε να γίνει πιο ομαλή η προσαρμογή της.

 

Όλα καλά....απο προχτές όμως κάθε μέρα που την πηγαίνω το πρωί βάζει τα κλάμματα και δεν θέλει με τίποτα να καθίσει.

Γαντζώνεται επάνω μου και δεν ξεκολλάει.

 

Εγώ άλλη άδεια δεν έχω ώστε να καθίσω μαζί της πάλι για λίγο....οπότε την αποχαιρετώ σύντομα και την παίρνει αγκαλιά η δασκάλα της.

 

Μετά απο λίγο σταματάει το κλάμμα αλλά δεν τρώει τίποτα στον παιδικό, μόνο λίγο ψωμάκι και πίνει και λίγο νερό.

 

Σημειωτέον ότι απο πέρισυ τον ήξερε τον παιδικό γιατί πηγαίνανε κάθε μεσημέρι με τη γιαγιά να πάρουν τη μεγάλη μου κόρη.

 

Θεωρούσα ότι η προσαρμογή της θα ήταν ευκολότερη.

 

Άραγε αναρωτιέμαι, τί κακό μπορεί να κάνει στην ψυχούλα της ότι την αφήνω το πρωί ενώ κλαίει σπαρακτικά και με φωνάζει;;;

[elenik]

Ax !!! Aστα . Στα ιδια και εμεις 1 μηνα μετα . Και μετα απο διακοπη 1 εβδομαδας λογω αμυγδαλιτιδας να δεις τι εχει να γινει. Ουτε να το σκεφτομαι δεν θελω. Με το που του πεις "αυριο θα παμε σχολειο" βαζει τα κλαματα και λεει "οχι μανουλα σπιτι να μεινουμε" . Σπαραζει η καρδια μου

[NTINAT]

Εμενα πηγαινεις 2 μηνες σχεδον στο παιδικο κ ειναι 3.5 χρονων.

Καθε πρωι θελει να τον πηγαινω εγω κ οχι ο μπαμπας του,καθε πρωι

κλαιει

Επισης δεν αγγιζει τιποτα στον παιδικο απο φαγητο ουτε νερο

Οποτε τον ρωταω γιατι δεν τρωει μου λεει οτι θα φαει σπιτι

Οταν τον ρωταω γιατι δεν πινει νερο μου λεει οτι το νερο τους δεν ειναι

καλο

Η δασκαλα μου ειπε οτι ειναι υγιης αντιδραση ολα αυτα κ ειναι μεχρι

να προσαρμοστει.Ειναι κ παιδια λεει που δεν προσαρμοζονται ποτε

Κανω λοιπον υπομονη κ την καρδια μου πετρα καθε πρωι μεχρι.......

να προσαρμοστει.Τι αλλο να κανω

[hara]

Αναρωτιέμαι όμως...όλα αυτά στον ψυχικό τους κόσμο τί επίδραση έχουν;;;

 

π.χ η δικιά μου δεν τρώει τίποτα αλλά συμμετέχει στα ομαδικά παιχνίδια και στις δραστηριότητες εκεί.

άρα δεν δυστυχεί......όμως πώς να την βοηθήσω καλύτερα...κάθε πρωί φεύγω μέσα στη στεναχώρια και τις τύψεις...

 

Την περασμένη εβδομάδα έκατσα μαζί της και θεωρώ ότι κάναμε ό,τι καλύτερο για την προσαρμογή της.....αυτή την εβδομάδα δεν είχα την πολυτέλεια να λείψω πάλι απο τη δουλειά.....δεν ξέρω και άν θα της έκανε καλό πλέον ή θα παρέτεινε την μη προσαρμογή της η παραμονή μου εκεί...

 

Είναι η πρώτη φορά που την αφήνω με "ξένο" άνθρωπο, κυρίως με τη γιαγιά ήταν.

[NTINAT]

ΧΑΡΑ και να παραμεινεις κακο ειναι γιατι δεν θα συνηθισει ασε που

εχεις κ τη δουλεια σου.

Σε καταλαβαινω....

Ξερεις ομως τι σκεφτομαι μηπως καταλαβαινουν την αδυναμια μας κ την

εκμεταλευονται τα μικρα μας ζουζουνια?

Μηπως πρεπει να τα αφηνουμε κ να κλεινουμε τη πορτα φευγοντας?

Δεν ξερω...........ολα απανθρωπα μου φαινονται αλλα αμα δεν εχουμε

αλλη βοηθεια τι να κανουμε?

Ειναι κ αλλα παιδακια που μεγαλωνουν εντελως μονα στους δρομους

κ γνωριζουν το σκληρο προσωπο της ζωης απο πολλη μικρα.Αυτα τι να πουν?

Εμας εχουν το παντα κ ειδικα αγαπη,οποτε δεν νομιζω οτι ψυχολογικα επιρρεαζονται.

[Μαρια Στυλιανακη]

δεν είναι καλό να παρατείνεις την παραμονή σου εκεί απο τη στιγμή που απο τις υπεύθυνες δεν κρίνεται αναγκαίο, και απο τη στιγμή που όταν φεύγεις μετά απο λίγο ηρεμεί.

φαντάζομαι θα σε έχουν ενημερώσει για αυτό έτσι?

 

κάντε αυτό που έχετε συμφωνήσει. πριν φεύγεις πάντα θα έχεις μια ρουτίνα -

πρέπει λίγο να ψάξεις στα πόστ υπάρχουν πάρα πολλά που αφορούν την προσαρμογή των παιδιών,

αυτά που γράφεις ακούγονται εντελώς μέσα στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας.

 

η στεναχώρια είναι φυσική και απο τους δυο σας, μιάς και είνια ένας αποχωρισμός, ίσως και ο πρώτος.

θα ήταν αφύσικο να μη συνοδεύεται απο κανενός είδους αρνητικό συναίσθημα, φόβου ή ανησυχίας.

 

όταν σιγά σιγά βεβαιωθείς ότι έχεις εσύ κάνει το σωστό, θα νιώσεις καλύτερα.

Στην αρχή πάντα χρειάζεται λίγος χρόνος, - επικοινώνησε με την διεύθυνση ή την δασκάλα, και γράφε μας και εδώ την πρόοδο έτσι ώστε να σου λέμε αν όλα είναι οκ.

 

απο τη στιγμή που είχατε μια εβδομάδα στην οποία ήσουν εκεί πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ καλό αυτό,

άλλα παιδιά καλούνται να αποχωριστούν τους γονείς τους αμέσως δυστυχώς.

 

επίσης διάβασε και τα δύο ανάλογα άρθρα που υπάρχουν στην κατηγορία ψυχολογία, που είναι πάρα πολύ περιεκτικά όσον αφορά αυτά τα θέματα και θα σε βοηθήσουν σίγουρα.

 

http://parents.org.gr/psych/?sid=257

http://parents.org.gr/psych/?sid=151

[hara]

Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία!!

[Νίκη]

Ελπίζω να πάνε όλα καλά Χαρά

[Αικατερίνη]

Hara η προσαρμογή των παιδιών σε νέες καταστάσεις μπορεί να διαρκέσει αρκετό καιρό. Πολλά παιδιά μπορεί να προυσιάζουν δυσκολίες στην προσαρμογή τους στον Παιδικό μέχρι και για ενάμιση μήνα μετά...

 

Μην ανησυχείς όμως, εφόσον σταματά να κλαίει και παίζει με τα άλλα παιδιά φαίνεται να προσαρμόζεται. Είναι πολύ λογικό κι αναμενόμενο να διαμαρτύρεται όταν την αφήνεις, φυσικά και προτιμά να είναι μαζί σου (όπως κι εσύ άλλωστε!).

 

Ρίξε μια ματιά και στα posts που σου γράφεί η Μαρία Στυλιανάκη, θα σε βοηθήσουν σίγουρα.

 

Ησαστε πολύ τυχερές που μπόρεσες την πρώτη εβδομάδα να είσαι δίπλα της και να τη βοηθήσεις (κι εκείνη και εσένα) να εξοικειωθεί με τη νέα κατάσταση. Είναι πολύ συχνό το να (φαίνεται ότι) προσαρμόζεται το παιδί αρχικά στον Παιδικό και μετά από λίγο καιρό να εμφανίζονται δυσκολίες, να γκρινιάζει και να παραπονιέται. Αυτό συμβαίνει επειδή σταδιακά κατανοεί ότι η νέα κατάσταση είναι κάτι μόνιμο πια, που δεν αλλάζει και θα συνεχίσει να πηγαίνει εκεί μακρυά σου. Δεν ήταν δηλαδή κάτι περιστασιακό και τυχαίο. Και φυσικά καταλαβαίνeι ότι δε θα είσαι εκεί πια. Αλλιώς είναι με την παρουσία σου κι αλλιώς μόνη!

 

Πάντως από όσα περιγράφεις φαίνεται ότι οι αντιδράσεις της είναι στο πλαίσιο της φυσιολογικής διαδικασίας της προσαρμογής και απλά χρειάζεται χρόνος και κάποιες συμπεριφορές δικές σου (δες σχετικά posts) που μπορούν να...απαλύνουν τον πόνο του αποχωρισμού!

[hara]

Σας ευχαριστώ πολύ!!!

 

Τα έχω διαβάσει τα κείμενα που με παραπέμψατε και τα ξαναδιάβασα και χτές.

Όντως πολύ βοηθητικά!!

 

Σήμερα το πρωί ήταν πολύ καλύτερα μόλις την πήγα την πήραν λίγο τα κλάμματα αλλά μόλις ήρθε η δασκάλα της έδωσε τα χεράκια της και πήγε στην αγκαλιά της.

Μόλις βγήκα (αφού την αποχαιρέτησα), άκουσα ότι σταμάτησε το κλάμμα και της μιλούσε η δασκάλα της.

 

Χτές μάλιστα αγκαλιάστηκε με την αδερφούλα της μόλις την είδε στην αυλή!!