ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ 2 ΠΑΙΔΙΑ;;;

[ΤΙΝΑ]

ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΚΑΙΡΟ. ΕΧΩ ΕΝΑ ΦΙΛΙΚΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ 2 ΠΑΙΔΑΚΙΑ (ΤΟ ΕΝΑ 5 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ 2). ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΛΛΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑΚΙ. ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΙΔΕΡΩΜΑ ΕΧΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ (ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΣΙΔΕΡΩΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ) ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΝΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΑΑΑΑΣΤΙΟ ΒΑΣΑΝΟ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΟΝΟ, ΟΤΙ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ 80 ΧΡΟΝΩΝ. ΤΟΣΟ ΤΡΟΜΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ 2 ΠΑΙΔΙΑ; ΑΥΤΟΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΟΝΟ. ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΙ, ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. ΔΕ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΩ ΕΤΣΙ ΣΤΑ 30 ΜΟΥ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΑΠΟ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ;

[dora]

Δεν ξερω Τινα μου πως ειναι με τα δυο αλλα εμεις με το ενα και τα εχουμε δει όλα..

[ΤΙΝΑ]

ΔΕ ΔΙΑΦΩΝΩ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΡΩΤΑΩ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΩΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΕΙ ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΜΟΝΟ 2-3 ΦΟΡΕΣ. ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΝ (ΚΑΙ ΣΕ ΣΠΙΤΙ ,ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΞΩ), ΔΕΝ ΠΑΝΕ, ΓΙΑΤΙ ΔΕ ''ΜΠΟΡΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ''. ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΗΣΥΧΑ. ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΡΩΤΑΩ ΕΣΑΣ. ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΡΑΓΙΚΟ.ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΚΑΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΠΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑΖΙΑ.ΔΕ ΞΕΡΩ...ΕΧΩ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΙ...ΕΧΩ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΕΙ.... ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΤΑ ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΖΩΗ; ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΘΕΣΑΙ; ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕ ΠΑΣ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΚΑΠΟΥ;

[Jean]

Τινα μου ειναι οντως δυσκολο. Για να βγεις με 2 παιδια για φαγητο δεν τολμω να το σκεφτω. Εδω εμεις με ενα εχει τυχει φορες να παμε και να σηκωθουμε να φυγουμε αρον αρον γιατι δεν καθοταν ησυχα. (δεν σου φτανε σε τιποτα οι αλλοι που πανε να φανε ηρεμα ν' ακουν ενα παιδι, ποσο μαλλον 2 να κλαιει ή να γκρινιαζει) Σπανια βγαινουμε με το παιδι. περιμενουμε απλα να μεγαλωσει λιγο. Ολοι οι γονεις αυτο κανουν. Απ' τη στιγμη που γινεσαι γονιος το παιρνεις αποφαση και αντλεις ευχαριστηση απ' το παιδι σου. Κι αν εχεις καποιον να στο κρατησει βγαινεις μονος σου με τον συντροφο σου. ή πας σ ενα παιδοτοπο που κανενας δεν θα ενοχληθει.Τωρα, το να γκρινιαζεις ολη την ωρα και να βαρυγκωμεις οπως το ζευγαρι που αναφερεις δεν ειναι σωστο. Αν δεν το μπορεις τι τα κανεις τα παιδια; Ολοι φυσικα ψιλογκρινιαζουμε καμια φορα αλλα παιδια ειναι, δεν μπορεις να εχεις την απαιτηση να μην αλλαξει η ζωή σου...

[ΤΙΝΑ]

ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΗΣΥΧΑ. ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΔΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ!

[dora]

Τινα σημερα πηγαμε για καφε σε παιδοτοπο και μαζι πηραμε τους γονεις μου γιατι ενω τον κρατουσε η κοπελα και ειχε ενα καρο παιχνιδια κλπ πάλυ χρειαστηκε να σηκωθω εγω 6-7 φορες και αντιστοιχα από άλλες τοσες ο αντρας μου , η μανα μου και ο πατερας μου.

Και δεν ειναι μονο αυτο... σκεψου οτι πρεπει να κουβαλησεις ενα καρο πραγματα μαζι... μην πεινασει, μην χεστει, μην βραχει, μην ιδρωσει...

Και που να πας? Στην ταβερνα που θα ειναι μεσα στην τσιγαριλα? Στην καφετερια που θα ειναι η μουσικη στη διαπασον?Γενικα περιοριζεσαι παρα πολυ... Και πρεπει φυσικα να ακολουθεις το προγραμμα των παιδιων. Πχ αν εχουν μαθει να κοιμουνται στις 9, εννοειτε οτι στις 8 θα εισαι σπιτι γιατι αν χασουν τη σειρα τους την πατησες... Μετα εχεις τοσα πολλα να κανεις στο σπιτι οταν εχεις δυο παιδια.. Οι δουλειες διπλασιαζονται, ο χρονος μειωνεται. Αν αφησεις κατι το βρισκεις μπροστα σου διπλο την επομενη μερα. Γενικα ειναι δυσκολα..

[ΤΙΝΑ]

ΔΗΛΑΔΗ ΕΑΝ ΣΑΣ ΚΑΛΕΣΕΙ Π.Χ. Ο/Η ΑΔΕΡΦΟΣ/-Η ΣΟΥ Ή ΤΑ ΞΑΔΕΡΦΙΑ ΣΟΥ , ΔΕ ΘΑ ΠΑΣ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΙΕΙΤΕ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ;ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΥΤΟ; ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΡΕΛΟ.ΟΚ ΓΙΑ ΕΞΩ ΣΕ ΜΑΓΑΖΙΑ ΜΕ ΦΑΣΑΡΙΑ ΚΤΛ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ 24 ΩΡΕΣ/ 24ΩΡΟ; ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ; ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ;

ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ ΞΑΝΑ ΟΤΙ ΔΕ ΔΙΑΦΩΝΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ.ΔΙΑΦΩΝΩ ΣΤΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑΝΕ...ΣΥΝΕΧΕΙΑ....ΑΥΤΟ ΛΕΩ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ.ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΚΑΙ ΣΚΑΒΟΥΝ 100 ΩΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ.ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ,ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ''ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΟ'' ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ.

ΕΓΩ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΥΚΟΛΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΩ ΚΑΠΟΥ, ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΑ ΚΑΝΩ, ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ; ΟΥΤΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΣΥΓΓΕΝΗ ΔΕ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ; ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΕΧΩ ΦΟΒΗΘΕΙ ΛΙΓΟ!

[dora]

Τινα δυστυχως επειδη δεν εισαι μεσα στο σπιτι τους, δεν μπορεις να ξερεις ακριβως τι καταστασεις βιωνουν και πόσο εντονα τις βιωνουν. Για άλλους ανθρωπους ειναι ευκολο να εχουν 7 παιδια και δεν πιεζονται, αλλοι τα φτυνουν με το ενα.

[ΤΙΝΑ]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ, ΑΠΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΑΠΟΡΩ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΟΤΑΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑΝΕ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ! ΤΙ ΝΑ ΠΩ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ!!

[Στέλλα]

Δεν ξερω Τινα μου πως ειναι με τα δυο αλλα εμεις με το ενα και τα εχουμε δει όλα..

 

Συμφωνώ απολύτως!!!

[Kelly25]

Παιδιά για όνομα δηλαδή...ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΑ;

 

Αλλά μην τα κάνουμε και τραγικά...

 

Δηλαδή δεν έχουν χρόνο 2 ώρες την βδομάδα να βγούν μόνοι;

 

Ε όχι...

 

Εδώ εμείς βγήκαμε Παρασκευή και είχα ξυπνήσει απο το πρωί στις 7, δεν κοιμήθηκα καθόλου, γυρίσαμε στις 5 κοιμήθηκα ως τις 8.30 και μετά ξανακοιμήθηκα το βράδυ και πάλι δεν παραπονέθηκα γιατί ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ.

 

Και με 2 παιδιά δηλαδή και με 3...ξέρω γνωστές με 3 παδιά που δουλεύουν 10ωρα και τα καταφέρνουν..

 

Μην πνιγόμαστε κιόλας μόνοι μας.

[ΡΟΥΛΑ]

Κορίτσια εντάξει δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε δύσκολο, εξαρτάται ο καθένας τι δυνατότητες έχει. Ας πούμε εμείς που έχουμε 2 παιδιά, βέβαια με μεγάλη διαφορά ηλικίας, δεν έχουμε κανένα να μας τα κρατήσει για να βγούμε.

[alvadi]

Παιδιά για όνομα δηλαδή...ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΑ;

 

Αλλά μην τα κάνουμε και τραγικά...

 

Δηλαδή δεν έχουν χρόνο 2 ώρες την βδομάδα να βγούν μόνοι;

 

Ε όχι...

 

Εδώ εμείς βγήκαμε Παρασκευή και είχα ξυπνήσει απο το πρωί στις 7, δεν κοιμήθηκα καθόλου, γυρίσαμε στις 5 κοιμήθηκα ως τις 8.30 και μετά ξανακοιμήθηκα το βράδυ και πάλι δεν παραπονέθηκα γιατί ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ.

 

Και με 2 παιδιά δηλαδή και με 3...ξέρω γνωστές με 3 παδιά που δουλεύουν 10ωρα και τα καταφέρνουν..

 

Μην πνιγόμαστε κιόλας μόνοι μας.

 

Και τα 3 παιδιά που θα τα αφήσεις? Θα κρατήσει κανείς 3 παιδιά μαζί? Εδώ εργασίες κάνω στο σπίτι μου (βάζω πλακάκια) και δεν έβρισκα που να μείνουν τα παιδιά για να μη τρώνε τη σκόνη.

 

Υπάρχουν πολλές κοπέλες που δεν έχουν βοήθεια ούτε για το ένα παιδί. Και να σου πω κάτι με την δουλειά και με το λίγο χρόνο που έχουμε να περάσουμε με την οικογένεια μας είναι σημαντικό να τον αφιερώνουμε και στα παιδιά μας. Αυτά μας έχουν ανάγκη. Το καλοκαίρι πήγα διακοπές με 3 παιδιά μπορεί να μη ξεκουράστηκα, αλλα σχετικά καλά περάσαμε είδαμε ο ένας τον άλλο. Όταν ερχόταν η νύχτα και είμαστε όλοι στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, και κοιμόντουσαν τα παιδιά τα βλέπαμε και τα τρία και τον ρώταγα "το πιστεύεις? κοίτα τα σποράκια μας.....είναι δικά μας". Υπάρχει μεγαλύτερη χαρά?

 

Τίνα μου σίγουρα είναι κούραση και γω πάρα πολλές φορές διαμαρτύρομαι, αλλά κανείς γονιός δεν αλλάζει τα παιδιά του με τίποτα. Η έξοδος έχει περιοριστεί κατά πολύ όχι μόνο για τα 3 παιδιά αλλά όταν αρχίσει και το σχολείο έχουμε διάβασμα, αγγλικά, κολυμβητήριο. Δεν μπορείς να αφήσεις αδιάβαστο το παιδί σου για να πας για καφέ ή να μη το στείλεις αγγλικά γιατί πρέπει να πας σινεμά. Έτσι είναι η ζωή και για αυτό πρέπει να είμαστε συνειδητοποιημένοι ως προς τις δυσκολίες πριν μπούμε στο "λούκι" της οικογένειας.

[sissy82]

Πάντως πρέπει να ναι πολύ ζόρικα στο δεύτερο παιδί(αναλογικά με το ένα)Έχουμε στο φιλικό μας περιβάλλον 3 ζευγάρια που κανανε δεύτερο παιδί κι είναι όλοι σε απελπιστική κατάσταση.Έχουμε τρομάξει κι εγώ κι ο άντρας μου...Πω πω τι μας περιμένει?

[maria]

Και εμείς, μετά τη γέννηση του μωρού το "έξω" το έχουμε ξεχάσει, μόνο και μόνο επειδή είναι δύσκολο να κρατάει κανείς 2 παιδιά.

 

Τώρα οι γονείς μου τα κρατάνε, για να κάνουμε τις υποχρεώσεις μας (δουλειά κλπ). Δεν μου πάει καρδιά να τους τα αφήνω και για να βγουμε έξω. Εχθές το κάναμε μετά από καιρό, μόνο και μόνο επειδή είχαμε φρικάρει μέσα.

 

Πάντως θεωρώ ότι όταν μεγαλώσουν λίγο, θα μπορούμε να τα πάρουμε μαζί μας, αλλά όχι όπου να ναι. Σε ταβέρνα ή έξω δεν μπορούμε να κάτσουμε επειδή ο μεγάλος δεν μπορεί να κάτσει σε καρέκλα πάνω από 5 λεπτά. Το καλοκαίρι που βγαίναμε, πηγαίναμε σε μέρη που είχαν χώρο να παίξει, και ο άντρας μου (εγω με την κοιλούμπα καθόμουν) τον κυνηγούσε. Είναι οι ηλικίες δύσκολες.

 

Τώρα που είναι χειμώνας, οι επιλογές έχουν μειωθεί. Λόγω του παιδικού αρχίσαμε και τις αρρώστιες, οπότε ούτε σε φιλικά σπίτι (ειδικά με παιδιά) μπορούμε να πάμε...Οι περισσότεροι φίλοι χωρίς παιδιά τα σαββατοκύριακα έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν, οπότε αναγκαστικά μένουμε μέσα. Είναι κάτι που το έχουμε πάρει απόφαση, ότι τα πρώτα χρόνια είναι δύσκολα.

 

Τώρα,αν μου λες για παιδία 5 και 2 ετών, φαντάζομαι ότι κάτι θα υπάρχει να κάνουν. Δεν ξέρω το ζευγάρι τι όρεξη έχει, και πόσες επιλογές υπάρχουν (φιλικά σπίτια) αλλά δυστυχώς οταν έχεις παιδιά, όπου και να πας τον περισσότερο χρόνο θα ασχολείσαι μαζί τους. Ίσως να προτιμούν να μείνουν μέσα, παρά να πάνε κάπου και να κυνηγάνε τα παιδιά. Δεν ξέρω τι να πώ.

[demi]

SORRY ΠΟΥ θα το θεσω ετσι το θεμα ΑΛΛΑ κατι μου θυμισες τωρα...........

Ενας συναδερφος του αντρα μου πολυ καλο και φιλοτιμο παιδι αλλα απλα δεν κολλαμε σαν παρεα......ιδιως εγω με την γυναικα του...

Οποτε οποτε παιρνουν τηλ.βρισκουμε 2.0076590865 δικαιολογιες για να μην βρεθουμε.......για σκεψου το

[Ε1976]

....εγω τι να πω που εχω 2 παιδια ιδιας ηλικιας??????

Ειναι πολυ δυσκολο παιδια......ειμαι συνεχεια στην τσιτα και κουρασμενη!!!!

Αν δουλευεις (οπως εγω) τοτε σιγουρα θελεις βοηθεια με τις δουλειες και το σιδερο οπως λες. Εμενα η "ζωη" μου, καθημερινα, ξεκιναει απο τις 9 το βραδυ που κοιμουνται τα παιδια....μεχρι οσο αντεξω. Για πες μου...ποσες δουλεις να προλαβω το βραδυ....που ουτως η αλλιως ειμαι ηδη κουρασμενη!!! Οσο για το εξω......αστα....οσο καθονταν για λιγο στο καροτσι ηταν λιγο πιο ευκολα τα πραγματα....τωρα πια που περπατανε.....πως να παμε για φαγητο οταν και οι δυο κυνηγαμε δυο παιδια????? Ασε που θες και κανενα 2ωρο πριν για να ετοιμαστεις!!!!

βεβαια εμεις προσπαθουμε καθε ΣΚ καπου να πηγαινουμε με τα παιδια, για βγαινουν και αυτα εξω. προτειμω να κουρατσω παρα να κατσω μεσα στο σπιτι.....αλλα αυτα ειναι γουστα!!!!

[paros99]

Κορίτσια καλημέρα, θα σας πώ τη δική μου εμπειρία! Η αδελφή του άντρα μου έχει 5 πανέμορφα παιδάκια τα οποία τα έκανε μέσα σε 5 χρόνια!!!!!! Το μεγαλύτερο πάει τρίτη δημοτικού και το μικρότερο στο νήπιο! Η κοπέλα δουλεύει κανονικά το ίδιο και ο άντρας της!

Όταν λοιπόν πήγαμε σπίτι της και μας φιλοξένισε(γιατί μένει σε μεγάλη πόλη της επαρχίας) δεν καταλαβαίνεις οτι το σπίτι έχει 5 παιδιά και ας είναι όλα τόσο μικρά! Και σε ταβέρνα πήγαμε όλοι μαζί και όλα μια χαρά ήταν! Δεν λέω οτι ήταν συνέχεια αγγελούδια γιατί παιδάκια είναι και όσο να 'ναι παρασύρονται! Αλλά έχουν πρόγραμμα και καταλαβαίνουν οτι πρέπει να βοηθάνε τους γονείς τους! Η πλάκα ήταν όταν μπήκαμε στο σπίτι που τα έπιασε πανικός που είδαν καινούργιους ανθρώπους και το ένα αγοράκι που πάει πρώτη δημοτικού έλεγε στα υπόλοιπα "παιδιά σοβαρότητα!!!"

 

 

[Αντιγόνη]

ΤΙΝΑ από τι κατάλαβα δεν έχεις παιδιά. Όμως αν δεν το ζήσεις δεν θα το καταλάβεις. Έξω από το χορό που λένε... Με δύο παιδιά είναι όντως ζόρικα πολύ. Εγώ έχω ένα, δουλεύω, και ο άντρας μου πολλές ώρες, και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Για να βγούμε έξω πρέπει να το έχουμε σχεδιάσει μέρες πριν, και φυσικά έχουν ελλατωθεί οι έξοδοί μας στο ελάχιστο. Ο πρόσωπικός μου χρόνος έχει περιοριοστεί στη μία ώρα την ημέρα η οποία κι αυτή πολλές φορές αναλώνεται σε άπλωμα, σιδέρωμα κ.λπ. Έτσι είναι. Πάντως εξαρτάται και από τον άνθρωπο την υπομονή και τις αντοχές του. Πάντως εύκολα ΔΕΝ είναι, και το φιλικό σου ζευγάρι το καταννοώ απόλυτα οφείλω να ομολογήσω.

[Μαρια Στυλιανακη]

o συνδυασμός 5 και 2 ετών είναι πάρα πολύ δύσκολος... πρέπει να εχεις δύο διαφορετικούς ρόλους ταυτόχρονα.

είναι αλήθεια όλα όσα λένε οι μητέρες και οι μπαμπάδες εδώ Τίνα,

είναι ΠΑΡΑ πολύ δύσκολο, και κάποιοι γονείς, το έχουν περισσότερο μέσα τους και τα φέρνουν βόλτα, και τα οργανώνουν και κάποιοι απλώς τους φαίνεται δυσκολο και βρίσκουν αργότερα έναν ρυθμό.

 

Η ουσία είναι ότι τα παιδιά μπαίνουν σαν προτεραιότητα και απο κεί και πέρα, τα άλλα τα παίρνει ο κατήφορος.... όμως πιστεύω ότι δεν ενοχλεί τόσο τους γονείς αυτό - εντάξει όλο και κάτι οργανώνουν, και στην δουλειά μπορεί να πινουν εκεί αρκετο καφέ και ναβλέπουν άλλα άτομα ώστε όταν γυρνούν σπίτι να θέλουν να είναι απλώς με τα μωράκια τους.

 

αυτό δηλαδή το κατανοώ πλήρως όταν λείπεις 8 ώρες και δεν τα έχεις δεί, να μην σε ενδιαφέρει να πας για καφέ μετά το απόγευμα, και το ΣΚ να θέλεις να μην ακολουθήσεις κανένα πρόγραμμα ιδιαίτερα εάν όλη τη εβδομάδα πας μια απο εδώ, μια απο εκεί μια στον παιδικό, μια στο γιατρό μια στη δουλειά γύρνα πάλι πίσω κτλ.

 

όλα αυτά δεν γινεται να έχουν την ίδια επίδραση σε όλους τους ανθρώπους και πιστεύω ότι έχει τεράστια διαφορά εάν πχ μια μαμά δεν δουλεύει, φυσικά θα έχει περισσότερη όρεξη να πάει κάπου κάπου για καφέ, ενώ μια μαμά που δουλεύει, ίσως της αρκεί η επαφή με όλα τα άτομα της δουλειάς και χορταίνει έτσι απο την άποψη των "κοινωνικών" επαφων.

(ιδιαίτερα μάλιστα όταν σου έχουν σπάσει να νεύρα πχ με την συμπεριφορά κάποιου πελάτη τότε η μπάλα παίρνει σβάρνα όλους!)

 

 

ένα άλλο θέμα.

 

κάποιες φορές, απο το συνεχές πήγαινε έλα στο σπίτι, το συνεχές μπλα μπλά, κάνε αυτό πρόσεξε κτλ κτλ,

δεν αφήνει τους γονείς αλλλά και τους παιδαγωγούς να μην αναπνεύσουν!

Κυριολεκτικά όμως.

Φτάνει το τέλος της ημέρας και ρωτάς τον εαυτό σου - μα τι έκανα? γιατί αισθάνομαι τόσο χάλια, αφού κάνω κάτι που μου αρέσει και αγαπάω?

πως είναι δυνατόν πχ να μπορώ να τρέξω 5 χλμ και να μη λαχανιάζω και μετά απο ώρες με παιδιά να αισθανομαι στραγγισμένη απο ενέργεια?

 

είναι και θέμα αναπνοής.

Σε στιγμές έντονες και αγωνίας που η συνύπαρξη με παιδιά τέτοιοων ηλικιών λόγω και της ύπαρξης κινδύνων αλλά και στιγμές διαφωνιών προκαλεί, η αναπνοή γίνεται γρήγορη και ρηχή.

μετά απο ώρες ο οργανισμός παραπαίει απο την μη αρκετή απορρόφηση οξυγόνου και τις συνεχείς ρηχές αναπνοές.

 

Η επαφή με παιδιά προσχολικής ηλικίας θεωρείται διεθνώς μια απο τις πιο αγχογόνες μαζί με το επάγγελμα των γιατρών στα επείγοντα και των νοσοκόμων ασθενοφόρου. (ψάχνω να βρώ το άρθρο αλλα δεν)

Είναι και άλλα επαγγέλματα νομίζω αλλα πραγματικά το μικρό της ηλικίας, των παιδιών

προκαλεί τεράστιο άγχος. ΑΥΤΟ ειναι που κουράζει και είναι τεράστιο και μπορεί να σε κατατροπώσει.

όχι οι πραγματικές δραστηριότητες.

 

λογικό μου φαίνεται λοιπόν, μετά απο αυτό το άγχος κάποιος να χρειάζεται και χρόνο με τον εαυτό του, "να πάρει μια ανάσα".... χωρίς κάποιον άλλο μαζί του..

[Marilena]

Να ας πω κι εγώ τη γνώμη μου, αν και είναι φρέσκο το 2ο...

Θεωρώ ότι ΟΛΑ είναι θέμα ανθρώπου, πως σκέφτεται και πώς βλέπει τα πράγματα, υπάρχουν και οι ... εξωτερικοί παράγοντες, αλλά...

Σίγουρα τα βρήσκα μπαστούνια στην αρχή, όπως έχω αναφέρει σε άλλα πόστ, είναι όμως έτσι το σ΄τυλ, εμένα αλλά και του συζύγου που δεν θεωρούμε ΤΙΠΟΤΑ ακατόρθωτο...

Προς στιγμήν το μεγαλύτερο θέμα μας σχετικά με εξόδους κλπ είναι ότι δεν έχουμε να αφήσουμε ΠΟΥΘΕΝΑ τα παιδιά για να βγούμε μόνοι μας... Όμως περνάμε οσο καλύτερα μπορούμε ΜΑΖΙ με τα παιδάκια μας... Ψάχνουμε βέβαια αρκετα, αλλά βρίσκουμε μέρη που μπορούμε να πάμε όλοι μαζί και να περάσουμε καλά.

Άν θέλουμε να πάμε κάπου που δεν ξέρουμε τις συνθήκες, πάμε προετοιμασμένοι ότι μπορεί να φύγουμε στα 10 λεπτά, αλλά πάμε !

Ειδικά σε φιλικά σπίτια πάμε συχνά, όπως και έρχονται συχνά φίλοι στο δικό μας σπίτι...

Γενικά είναι χρονοβόρα η ετοιμασία για να βγούμε αλλά το έχουμε ψιλοοργανώσει το θέμα και πάει όλο και καλύτερα...

Με την ευκαιρία να σας πώ ότι το Σάββατο το βράδυ πήγαμε σε μια δεξίωση, βάλαμε και οι 4 τα καλά μας και περάσαμε ΤΕΛΕΙΑ !!!

Καλή διάθεση να υπάρχει και όλα γίνονται !!!

[ΤΙΝΑ]

ΔΕ ΛΕΩ, ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΝ.ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟ ΑΦΗΝΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΣΑΒΒ/ΚΑ. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΝΑ. ΚΑΙ ΤΟΝΙΖΩ ΟΤΙ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΟΙ. ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΝΑ ΠΑΝΕ, ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ; ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΑΦΗΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΑΛΛΟΥ. ΕΔΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΠΗΓΑΝ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ ΜΑΖΙ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΟΚΝΗΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

ΑΠΛΑ ΕΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΤΡΑΓΙΚΑ, Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ Ή ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ; ΔΕ ΘΑ ΖΩ;

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΡΘΟΥΝ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΠΧ ΣΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ ΠΑΝΕ.ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.

ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΡΑΓΙΚΑ ΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ. ΟΛΑ ΤΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΤΟΙΜΑ. ΟΠΟΤΕ ΕΝΑ ΣΑΒΒ/ΚΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΑΝΕΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟ ΝΟΜΙΖΩ. ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΘΥΜΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑ.

ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ; ΘΑ ΤΑ ΠΕΤΟΥΣΑΝ;;;;

 

ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΓΝΩΣΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ. Η ΚΟΠΕΛΑ ΕΧΕΙ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΛΥΥΥΥ ΖΩΗΡΑ, ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΚΑΝΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ, Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΗΣ ΓΥΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΙΣ 10 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΣΑΒΒ/ΚΑ. ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΗ Η ΚΟΠΕΛΑ ΜΙΛΙΑ ΔΕ ΒΓΑΖΕΙ. ΔΕ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΤΑΙ ΠΟΤΕ. ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΠΗΓΑΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΕΙ ΣΕ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ. ΑΥΤΗ Η ΚΟΠΕΛΑ ΠΩΣ ΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΟΛΑ;

[Αντιγόνη]

ΤΙΝΑ, σίγουρα τον πρώτο καιρό η ζωή του ζευγαριού έρχεται σε δευτερη μοίρα. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Θά λεγα να μην κρίνεις αυστηρά το συγκεκριμένο ζευγάρι γιατί δεν μπορείς να ξέρεις από μέσα τι έχει ο καθένας να αντιμετωπίσει, και σίγουρα δεν είναι το μόνο ζευγαρι που νοιώθει έτσι! Τα πράγματα δεν είναι και τραγικά. Αλλα και αυτό είναι υποκειμενικό. Ίσως κάποιοι να το βλέπουν έτσι. Ο καθένας όταν κάνει οικογένεια προσπαθεί να προσαρμόσει τα νέα δεδομένα όσο καλύτερα μπορεί στη δική του ζωή. Αυτό θα κάνεις και συ.

Η αλήθεια είναι ότι το παιδί ανατρέπει τα πάντα, όλη σου τη ζωή.

[balabol]

Ο καθένας όπως μπορεί κάνει .

Θα σας πω ένα δυσάρεστο παράδειγμα. Τον Ιούλιο σκοτώθηκε το παλληκάρι που μένει στο αποπάνω μου διαμέρισμα. Ήταν 37 χρονών και άφησε πίσω του 2 παιδιά 5 και 3 χρονών. Η γυναίκα του είναι κομμώτρια και ακόμα και πριν σκοτωθεί ο άντρας της έτρεχε σαν την τρελλή. Προσφάτως την πέτυχα στο γκαράζ να ξεφορτώνει (σαν μουλάρι) το αυτοκίνητό της γιατί μόλις είχε γυρίσει από το s/m και με τα 2 παιδιά μαζί και φυσικά τη βοήθησα να ανέβει σπίτι της.

Εγώ δεν μπορώ να κουμαντάρω την μικρή μου μέσα στο s/m απορώ πως η κοπέλα αυτή τα καταφέρνει.

Εξακολουθώ να την ακούω από το φωταγωγό του μπάνιου να προσπαθεί να κάνει μπάνιο , να ταϊσει και να κοιμήσει τα παιδιά της. Η μόνη διαφορά είναι ότι πλέον δεν ακούω τη φωνή του άντρα της.

Όταν λοιπόν μου'ρχεται λοιπόν να παραπονεθώ για οτιδήποτε, πάω μια βόλτα στο μπάνιο μου και συνέρχομαι αμέσως.

[Marilena]

οχι ρε συ.... να αυτα ειναι... κι εγω εχω παραδειγματα τετοια και καθε φορα που γκρινιαζω μετα το μετανιωνω......